#شگفتی_های_آفرینش
✅ کنترل دفع مواد زاید
نعمت‌هایی که خداوند مهربان در کالبد موجودات زنده علی‌الخصوص انسان‌ها قرار داده و باعث شده بتوانند خود را سالم و سلامت ببینند، بیش از آن است که به‌راحتی به شماره درآیند. گاه این نعمت‌ها بسیار بارز و چشمگیر هستند و گاه هم به‌نظر کوچک و ناچیز! اما کافی است همان نعمتی که نزد انسان غافل بی‌مقدار به‌نظر می‌رسد، چند روزی دچار اختلال شود تا همان جزء کوچک از سلامتی، به آرزوی بزرگ او تبدیل شود! یکی از این نعمت‌ها، «توانایی کنترل دفع مواد زاید از بدن» است. امام صادق(ع) در این باره چنین می‌فرمایند:
«جز خدا چه كسى براى منافذ خروجى بول و غائط، شيرهايى قرارداد كه هرگاه خواهند ببندند و هرگاه خواهند بگشايند تا هميشه جارى نباشند و زندگى آدمى را به فساد نكشانند؟ به‌راستى انسان تا كجا مى‌تواند اين نعمت‌ها را به شماره درآورد؟ بى‌شك آنچه كه شمرده نمى‌شود بيش از آن است كه مردم مى‌دانند و مى‌شمارند.» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۲)
🆔 @almiqat
✅ کنترل دفع مواد زاید
نعمت‌هایی که خداوند مهربان در کالبد موجودات زنده علی‌الخصوص انسان‌ها قرار داده و باعث شده بتوانند خود را سالم و سلامت ببینند، بیش از آن است که به‌راحتی به شماره درآیند. گاه این نعمت‌ها بسیار بارز و چشمگیر هستند و گاه هم به‌نظر کوچک و ناچیز! اما کافی است همان نعمتی که نزد انسان غافل بی‌مقدار به‌نظر می‌رسد، چند روزی دچار اختلال شود تا همان جزء کوچک از سلامتی، به آرزوی بزرگ او تبدیل شود! یکی از این نعمت‌ها، «توانایی کنترل دفع مواد زاید از بدن» است. امام صادق(ع) در این باره چنین می‌فرمایند:
«جز خدا چه كسى براى منافذ خروجى بول و غائط، شيرهايى قرارداد كه هرگاه خواهند ببندند و هرگاه خواهند بگشايند تا هميشه جارى نباشند و زندگى آدمى را به فساد نكشانند؟ به‌راستى انسان تا كجا مى‌تواند اين نعمت‌ها را به شماره درآورد؟ بى‌شك آنچه كه شمرده نمى‌شود بيش از آن است كه مردم مى‌دانند و مى‌شمارند.» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۲)
🆔 @almiqat
میقات‌القرآن
🆔 @almiqat 👇
#شگفتی_های_آفرینش
✅ عملکرد و آفرینش حکیمانه اعضای بدن
امام صادق(ع) در بخش بعدی فرمایشات خود به مفضل بن عمر، مختصرا عملکرد چند عضو بدن را یک‌به‌یک برمی‌شمرد و همه را به‌روشنی، نشان حکمت خالقی بی‌همتا معرفی می‌نماید:
«چه كسى جز خدا معده را اين‌گونه سخت و با صلابت آفريده تا غذاهاى سنگين را نيز هضم كند؟ چه كسى جگر را آنقدر نرم و لطيف آفريده تا عصاره و لطافت غذا را بپذيرد و هضم آن از عمل معده ظريف‌تر باشد؟ آيا اندكى اهمال و ناهماهنگى در اين اعمال مى‌بينى؟ هرگز! چه اينها همه به تدبير مدبرى حكيم است كه پيش از آفرينش، نسبت به اشيا قادر و دانا بود و چيزى او را ناتوان نمى‌گرداند و هم او لطيف و بسيار آگاه است.
مفضّل! بينديش كه چرا مغز رقيق و ظريف در درون استخوان‌هاى لوله‌اى شكل قرار گرفته؟ اين جز براى حفظ و نگاهدارى آن است؟ چرا خون روان در رگ‌ها قرار گرفت و به‌سان آب در ظرف شد؟ آيا جز براى نگاهدارى و هدايت صحيح آن است؟ چرا ناخن‌ها بر سر انگشتان روييد؟ جز براى حفظ انگشتان و ياری شخص در كار كردن است؟
چرا ميان گوش را مانند محبس‌ها و دخمه‌ها پيچيده قرار داد؟ آيا اين جز براى آن است كه صدا وارد گوش شود، بشكند و به پرده گوش آسيب نرساند؟ چرا انسان اين گوشت‌هاى زياد ران‌ها و نشستنگاه‌ها را حمل مى‌كند؟ جز براى آن است كه در هنگام نشستن بر زمين سخت و بى‌حايل، مانند افراد نحيف و لاغر در سختى درد نيفتد؟» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۲)
🆔 @almiqat
✅ عملکرد و آفرینش حکیمانه اعضای بدن
امام صادق(ع) در بخش بعدی فرمایشات خود به مفضل بن عمر، مختصرا عملکرد چند عضو بدن را یک‌به‌یک برمی‌شمرد و همه را به‌روشنی، نشان حکمت خالقی بی‌همتا معرفی می‌نماید:
«چه كسى جز خدا معده را اين‌گونه سخت و با صلابت آفريده تا غذاهاى سنگين را نيز هضم كند؟ چه كسى جگر را آنقدر نرم و لطيف آفريده تا عصاره و لطافت غذا را بپذيرد و هضم آن از عمل معده ظريف‌تر باشد؟ آيا اندكى اهمال و ناهماهنگى در اين اعمال مى‌بينى؟ هرگز! چه اينها همه به تدبير مدبرى حكيم است كه پيش از آفرينش، نسبت به اشيا قادر و دانا بود و چيزى او را ناتوان نمى‌گرداند و هم او لطيف و بسيار آگاه است.
مفضّل! بينديش كه چرا مغز رقيق و ظريف در درون استخوان‌هاى لوله‌اى شكل قرار گرفته؟ اين جز براى حفظ و نگاهدارى آن است؟ چرا خون روان در رگ‌ها قرار گرفت و به‌سان آب در ظرف شد؟ آيا جز براى نگاهدارى و هدايت صحيح آن است؟ چرا ناخن‌ها بر سر انگشتان روييد؟ جز براى حفظ انگشتان و ياری شخص در كار كردن است؟
چرا ميان گوش را مانند محبس‌ها و دخمه‌ها پيچيده قرار داد؟ آيا اين جز براى آن است كه صدا وارد گوش شود، بشكند و به پرده گوش آسيب نرساند؟ چرا انسان اين گوشت‌هاى زياد ران‌ها و نشستنگاه‌ها را حمل مى‌كند؟ جز براى آن است كه در هنگام نشستن بر زمين سخت و بى‌حايل، مانند افراد نحيف و لاغر در سختى درد نيفتد؟» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۲)
🆔 @almiqat
میقات‌القرآن
🆔 @almiqat 👇
#شگفتی_های_آفرینش
✅ به هم پیوستگی خصوصیات انسانی
در بخش بعدی فرمایشات امام صادق(ع) به مفضل بن عمر، آن حضرت به هم پیوستگی خصوصیات انسانی را مورد اشاره قرار می‌دهند و در آخر ضمن اشاره به آیه ۱۰۰ سوره انعام، همه این نظم و سازمان‌یافتگی را نشانه‌ای از خداوند متعال معرفی می‌نماید:
چه كسى انسان را نر و ماده آفريد، جز آنكه او را براى تناسل پديد آورد؟ چه كسى او را براى تناسل پديد آورد، جز كسى كه او را اميدوار آفريد؟ چه كسى او را اميدوار آفريد و ابزار كار به او داد، جز كسى كه او را كار كن خلق كرد؟ چه كسى او را كاركن آفريد، جز كسى كه او را نيازمند خلق كرد؟ چه كسى او را نيازمند آفريد، جز كسى كه اسباب رفع نياز را برايش پديد آورد؟ چه كسى اسباب رفع نياز را پديد آورد، جز كسى كه ضامن رفع حاجتش شد؟
چه كسى او را در ميان آفريدگان، با عقل و شعور ممتاز كرد، جز كسى كه برايش پاداش و كيفر مقرر فرمود؟ چه كسى او را چاره داد، جز كسى كه او را توان چاره‌انديشى عطا كرد؟ چه كسى به او چنين قدرتى داد، جز آنكه بر او حجت را تمام كرد؟ چه كسى كارهاى او را كه او قادر به چاره‌انديشى آنها نيست چاره كرده، جز آنکه كسی قادر بر شكر واقعى او نيست؟
در آنچه گفتم خوب انديشه نما. آيا ذره‌اى در اين سازماندهى و نظم و ترتيب، ناهماهنگى مى‌بينى؟ «به‌راستى كه خداوند از آنچه وصف مى‌كنند پيراسته است (انعام/۱۰۰)». (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۳)
🆔 @almiqat
✅ به هم پیوستگی خصوصیات انسانی
در بخش بعدی فرمایشات امام صادق(ع) به مفضل بن عمر، آن حضرت به هم پیوستگی خصوصیات انسانی را مورد اشاره قرار می‌دهند و در آخر ضمن اشاره به آیه ۱۰۰ سوره انعام، همه این نظم و سازمان‌یافتگی را نشانه‌ای از خداوند متعال معرفی می‌نماید:
چه كسى انسان را نر و ماده آفريد، جز آنكه او را براى تناسل پديد آورد؟ چه كسى او را براى تناسل پديد آورد، جز كسى كه او را اميدوار آفريد؟ چه كسى او را اميدوار آفريد و ابزار كار به او داد، جز كسى كه او را كار كن خلق كرد؟ چه كسى او را كاركن آفريد، جز كسى كه او را نيازمند خلق كرد؟ چه كسى او را نيازمند آفريد، جز كسى كه اسباب رفع نياز را برايش پديد آورد؟ چه كسى اسباب رفع نياز را پديد آورد، جز كسى كه ضامن رفع حاجتش شد؟
چه كسى او را در ميان آفريدگان، با عقل و شعور ممتاز كرد، جز كسى كه برايش پاداش و كيفر مقرر فرمود؟ چه كسى او را چاره داد، جز كسى كه او را توان چاره‌انديشى عطا كرد؟ چه كسى به او چنين قدرتى داد، جز آنكه بر او حجت را تمام كرد؟ چه كسى كارهاى او را كه او قادر به چاره‌انديشى آنها نيست چاره كرده، جز آنکه كسی قادر بر شكر واقعى او نيست؟
در آنچه گفتم خوب انديشه نما. آيا ذره‌اى در اين سازماندهى و نظم و ترتيب، ناهماهنگى مى‌بينى؟ «به‌راستى كه خداوند از آنچه وصف مى‌كنند پيراسته است (انعام/۱۰۰)». (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۳)
🆔 @almiqat
میقات‌القرآن
🆔 @almiqat 👇
#شگفتی_های_آفرینش
✅ سازوکار قلب
خون مایعی است که وظیفه اصلی آن (جدا از نقش دفاعی در برابر میکروب‌ها) رساندن اکسیژن و مواد غذایی به اندام‌ها و بردن مواد زاید از آنها می‌باشد. به همین جهت لازم است پیوسته در تمام بخش‌های بدن حاضر بوده و و دائما نیز در حرکت باشد. اما بحث ما سر اندامی است که این مایع ناآرام را در تمام سال‌های عمر به حرکت درمی‌آورد. آن هم با قدرتی که آن را تا دورترین بافت‌ها و سلول‌های بدن راهی می‌کند و بعد هم بازمی‌گرداند! این اندام حیاتی و نیرومند، «قلب» نام دارد.
قلب یا دل اندامی ماهیچه‌ای و توخالی است که با انبساط و انقباض پیوسته خود (حدود ۷۰ بار در دقیقه!)، خون را در رگ‌ها به گردش درمی‌آورد. توجه داشته باشید که مسئله فقط به حرکت درآوردن خون نیست. هر خونی هر جایی نباید برود. خون حاوی اکسیژن و مواد غذایی باید به سوی بافت‌های گرسنه برود و بعد از دریافت مواد زاید آنها بازگردد. اما تصفیه این خون از زوائد و حامل شدن آن به مواد مغذی هم برای خود داستانی جالب و ماجرایی شنیدنی دارد...
قلب از چهار حفره (دو بطن و دو دهلیز) تشکیل شده و بین آنها نیز دریچه‌هایی یک‌طرفه قرار دارد. نوبت انبساط و انقباض این حفره‌ها و باز و بسته شدن دریچه‌های ظریفی که بینشان قرار دارد، آنقدر دقیق تنظیم شده که اختلال کوچکی در ترتیب و تاخر عملکرد آنها، می‌تواند لحظه پایانی زندگی باشد!
امام صادق(ع) این صفحه از کتاب آفرینش انسان را اینطور و در عین اختصار به مفضل بن عمر توضیح می‌دهد:
«اى مفضّل! اينك قلب را برايت شرح مى‌دهم: بدان در برابر روزنه‌هاى شُش، روزنه‌هايى نيز در قلب است تا قلب حرارت نگيرد. تا جايى كه اگر اين روزنه‌ها ناهماهنگ گردند و ترتيب و تقابل را از دست بدهند، نسيم و نفس به دل نمى‌رسد و آدمى هلاك مى‌گردد! آيا هيچ هوشمند و خردمندى مى‌پندارد كه اين از سر خود چنين باشد و آيا عقل او سخنش را تصديق مى‌نمايد؟» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۴)
🆔 @almiqat
✅ سازوکار قلب
خون مایعی است که وظیفه اصلی آن (جدا از نقش دفاعی در برابر میکروب‌ها) رساندن اکسیژن و مواد غذایی به اندام‌ها و بردن مواد زاید از آنها می‌باشد. به همین جهت لازم است پیوسته در تمام بخش‌های بدن حاضر بوده و و دائما نیز در حرکت باشد. اما بحث ما سر اندامی است که این مایع ناآرام را در تمام سال‌های عمر به حرکت درمی‌آورد. آن هم با قدرتی که آن را تا دورترین بافت‌ها و سلول‌های بدن راهی می‌کند و بعد هم بازمی‌گرداند! این اندام حیاتی و نیرومند، «قلب» نام دارد.
قلب یا دل اندامی ماهیچه‌ای و توخالی است که با انبساط و انقباض پیوسته خود (حدود ۷۰ بار در دقیقه!)، خون را در رگ‌ها به گردش درمی‌آورد. توجه داشته باشید که مسئله فقط به حرکت درآوردن خون نیست. هر خونی هر جایی نباید برود. خون حاوی اکسیژن و مواد غذایی باید به سوی بافت‌های گرسنه برود و بعد از دریافت مواد زاید آنها بازگردد. اما تصفیه این خون از زوائد و حامل شدن آن به مواد مغذی هم برای خود داستانی جالب و ماجرایی شنیدنی دارد...
قلب از چهار حفره (دو بطن و دو دهلیز) تشکیل شده و بین آنها نیز دریچه‌هایی یک‌طرفه قرار دارد. نوبت انبساط و انقباض این حفره‌ها و باز و بسته شدن دریچه‌های ظریفی که بینشان قرار دارد، آنقدر دقیق تنظیم شده که اختلال کوچکی در ترتیب و تاخر عملکرد آنها، می‌تواند لحظه پایانی زندگی باشد!
امام صادق(ع) این صفحه از کتاب آفرینش انسان را اینطور و در عین اختصار به مفضل بن عمر توضیح می‌دهد:
«اى مفضّل! اينك قلب را برايت شرح مى‌دهم: بدان در برابر روزنه‌هاى شُش، روزنه‌هايى نيز در قلب است تا قلب حرارت نگيرد. تا جايى كه اگر اين روزنه‌ها ناهماهنگ گردند و ترتيب و تقابل را از دست بدهند، نسيم و نفس به دل نمى‌رسد و آدمى هلاك مى‌گردد! آيا هيچ هوشمند و خردمندى مى‌پندارد كه اين از سر خود چنين باشد و آيا عقل او سخنش را تصديق مى‌نمايد؟» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۴)
🆔 @almiqat
میقات‌القرآن
🆔 @almiqat 👇
#شگفتی_های_آفرینش
✅ انطباق جنس نر و ماده با یکدیگر
گاهی مجرمین برای انحراف ذهن ماموران پلیس، در صحنه جرم صحنه‌سازی می‌کنند تا به‌نظر برسد همه‌چیز تصادفی بوده و بدین ترتیب، پلیس در پی پیدا کردن عامل و متهمی نرود. لازمه این صحنه‌سازی نیز این است که همه‌چیز در صحنه جرم بی‌ربط به‌نظر برسد. اگر بخواهیم آفرینش هستی را - طبق گفته بعضی مدعیان - یک اتفاق تصادفی در نظر بگیریم، برای تصادفی به‌نظر رسیدن آن نیز لازم است ارتباط و انطباقی در اجزای هستی مشاهده نشود. اما اگر خلاف این مشاهده شد، عقل حکم می‌کند به عامدانه بودن آفرینش مشکوک شویم.
برای تطابق اجزای مختلف هستی، موارد بسیاری وجود دارد، اما یکی از آشکارترین نمونه‌های آن، مسئله «نر و ماده بودن موجودات و فرآیند تولید مثل آنها» است که به‌طور صددرصدی به وجود هر دو جنسیت وابسته است. درواقع نکته این است که اگر جنس نر اتفاقی به‌وجود آمده بود، نباید برایش جنس ماده‌ای آن هم با اینهمه تطابق ساختاری وجود می‌داشت (و بالعکس). اما می‌بینیم نه‌تنها اعضا و جوارح هر جنسیت مکمل دیگری است، بلکه سلول‌های تولیدمثلی آنها نیز برای دیگری ساخته و مهیا شده‌اند!! تطابق فاحشی که فریاد می‌زند: ما اتفاقی تصادفی نیستیم...
آفرینش شگفت‌انگیز ما، به‌طور حتم توسط خالقی بسیار دانا و بسیار توانا محقق شده است و نمی‌توان از او انتظار داشت این علم و قدرت را بدون در نظر داشتن هدفی خاص برای خلقت ما به خرج داده باشد. امام صادق(ع) در فرمایش خود به مفضل بن عمر، کسانی که این هدفمندی و نشانه‌های خالق حکیم را نمی‌بینند، اینطور به‌سختی مورد نکوهش قرار داده است:
«اگر لنگه درى را ببينى كه در آن لولايى است، آيا آن را بيهوده مى‌شمارى؟ هرگز. بلكه در مى‌يابى كه سازنده اين لنگه، لنگه ديگر را نيز آفريده كه با هم جفت شوند و به همراه يكديگر هدفى را به انجام رسانند و سود بدهند. حيوان نر نيز يكتاست و عقل حكم مى‌كند كه براى او جفتى آفريده شود و مؤنثى تا نسل آدمى پايدار ماند. ننگ و نفرين و مرگ باد بر كسانى كه مدعى فلسفه و حكمت‌اند، ولى ديدگان دل‌هایشان از اين آفرينش شگفت كور است و تدبير و هدفمندى را در كار هستى انكار كردند!» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۴)
🆔 @almiqat
✅ انطباق جنس نر و ماده با یکدیگر
گاهی مجرمین برای انحراف ذهن ماموران پلیس، در صحنه جرم صحنه‌سازی می‌کنند تا به‌نظر برسد همه‌چیز تصادفی بوده و بدین ترتیب، پلیس در پی پیدا کردن عامل و متهمی نرود. لازمه این صحنه‌سازی نیز این است که همه‌چیز در صحنه جرم بی‌ربط به‌نظر برسد. اگر بخواهیم آفرینش هستی را - طبق گفته بعضی مدعیان - یک اتفاق تصادفی در نظر بگیریم، برای تصادفی به‌نظر رسیدن آن نیز لازم است ارتباط و انطباقی در اجزای هستی مشاهده نشود. اما اگر خلاف این مشاهده شد، عقل حکم می‌کند به عامدانه بودن آفرینش مشکوک شویم.
برای تطابق اجزای مختلف هستی، موارد بسیاری وجود دارد، اما یکی از آشکارترین نمونه‌های آن، مسئله «نر و ماده بودن موجودات و فرآیند تولید مثل آنها» است که به‌طور صددرصدی به وجود هر دو جنسیت وابسته است. درواقع نکته این است که اگر جنس نر اتفاقی به‌وجود آمده بود، نباید برایش جنس ماده‌ای آن هم با اینهمه تطابق ساختاری وجود می‌داشت (و بالعکس). اما می‌بینیم نه‌تنها اعضا و جوارح هر جنسیت مکمل دیگری است، بلکه سلول‌های تولیدمثلی آنها نیز برای دیگری ساخته و مهیا شده‌اند!! تطابق فاحشی که فریاد می‌زند: ما اتفاقی تصادفی نیستیم...
آفرینش شگفت‌انگیز ما، به‌طور حتم توسط خالقی بسیار دانا و بسیار توانا محقق شده است و نمی‌توان از او انتظار داشت این علم و قدرت را بدون در نظر داشتن هدفی خاص برای خلقت ما به خرج داده باشد. امام صادق(ع) در فرمایش خود به مفضل بن عمر، کسانی که این هدفمندی و نشانه‌های خالق حکیم را نمی‌بینند، اینطور به‌سختی مورد نکوهش قرار داده است:
«اگر لنگه درى را ببينى كه در آن لولايى است، آيا آن را بيهوده مى‌شمارى؟ هرگز. بلكه در مى‌يابى كه سازنده اين لنگه، لنگه ديگر را نيز آفريده كه با هم جفت شوند و به همراه يكديگر هدفى را به انجام رسانند و سود بدهند. حيوان نر نيز يكتاست و عقل حكم مى‌كند كه براى او جفتى آفريده شود و مؤنثى تا نسل آدمى پايدار ماند. ننگ و نفرين و مرگ باد بر كسانى كه مدعى فلسفه و حكمت‌اند، ولى ديدگان دل‌هایشان از اين آفرينش شگفت كور است و تدبير و هدفمندى را در كار هستى انكار كردند!» (شگفتی‌های آفرینش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحید مفضل)، ص۶۴)
🆔 @almiqat
میقات‌القرآن
🆔 @almiqat 👇
#شگفتی_های_آفرینش
✅ پوشیده آفریده شدن بعضی بخش‌های بدن
آفریدگار حکیم و توانا در خلقت موجودات، به آفرینش صرف بسنده نکرده و بُعد زیبایی مخلوقاتش را نیز در نظر گرفته است. تقارن اندام‌ها و رنگ‌های متنوع، نمونه‌هایی از همین زیبایی‌هاست.
اما یکی از ظرافت‌هایی که خداوند دانا در آفرینش موجودات به آن توجه نموده، پوشیده نگه داشتن بخش‌هایی از بدن آنهاست که عیان و مشهود بودنشان قبیح است. خالق متعال با قرار دادن این بخش‌های بدن در مستورترین مواضع، وجاهت مخلوقات خود را در نهایت ظرافت مورد حفاظت قرار داده است. ظرافتی که امام صادق(ع) آن را جزء شگفتی‌های خلقت آدمی به‌شمار آورده و درباره‌اش چنین فرموده است:
«اينك اى مفضّل! در نعمت‌هايى كه خداوند جلّ‌وعلا در خوردن، آشاميدن و آسانى دفع زوايد قرار داد، انديشه كن و درس عبرت بگير.
آيا حكيمانه نيست كه در ساختن يك سرا، مستراح در پوشيده‌ترين جايگاه قرار گيرد؟ خداوند نيز مجراى خروجى انسان را در مخفی‌ترين جاى قرار داد. آن را در پشت او ظاهر نكرد و در جلويش ننهاد. بلكه در جايى از ديدگان پوشيده است.
ران‌ها و لگن‌ها آن را با گوشت در بر گرفته‌اند و پوشانده‌اند. هرگاه كه انسان به قضاى حاجت نيازمند گشت و به آن هيأت معمول نشست، مخرج چنان مى‌گردد كه سنگينى و فضولات را به‌راحتى دفع مى‌كند. خداوند، والامرتبه است، كسى كه نعمت‌هايش عيان و عطايش بى‌پايان است.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص ۶۵)
🆔 @almiqat
✅ پوشیده آفریده شدن بعضی بخش‌های بدن
آفریدگار حکیم و توانا در خلقت موجودات، به آفرینش صرف بسنده نکرده و بُعد زیبایی مخلوقاتش را نیز در نظر گرفته است. تقارن اندام‌ها و رنگ‌های متنوع، نمونه‌هایی از همین زیبایی‌هاست.
اما یکی از ظرافت‌هایی که خداوند دانا در آفرینش موجودات به آن توجه نموده، پوشیده نگه داشتن بخش‌هایی از بدن آنهاست که عیان و مشهود بودنشان قبیح است. خالق متعال با قرار دادن این بخش‌های بدن در مستورترین مواضع، وجاهت مخلوقات خود را در نهایت ظرافت مورد حفاظت قرار داده است. ظرافتی که امام صادق(ع) آن را جزء شگفتی‌های خلقت آدمی به‌شمار آورده و درباره‌اش چنین فرموده است:
«اينك اى مفضّل! در نعمت‌هايى كه خداوند جلّ‌وعلا در خوردن، آشاميدن و آسانى دفع زوايد قرار داد، انديشه كن و درس عبرت بگير.
آيا حكيمانه نيست كه در ساختن يك سرا، مستراح در پوشيده‌ترين جايگاه قرار گيرد؟ خداوند نيز مجراى خروجى انسان را در مخفی‌ترين جاى قرار داد. آن را در پشت او ظاهر نكرد و در جلويش ننهاد. بلكه در جايى از ديدگان پوشيده است.
ران‌ها و لگن‌ها آن را با گوشت در بر گرفته‌اند و پوشانده‌اند. هرگاه كه انسان به قضاى حاجت نيازمند گشت و به آن هيأت معمول نشست، مخرج چنان مى‌گردد كه سنگينى و فضولات را به‌راحتى دفع مى‌كند. خداوند، والامرتبه است، كسى كه نعمت‌هايش عيان و عطايش بى‌پايان است.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص ۶۵)
🆔 @almiqat
میقات‌القرآن
🆔 @almiqat 👇
#شگفتی_های_آفرینش
✅ آفرینش دندان‌ها
امام صادق(ع): «مفضّل! قدرى درباره دندان‌ها بينديش. برخى تيزاند تا غذا را قطع كنند و ببرند و برخى پهن‌اند تا غذا را بسايند و خرد گردانند. خداوند هر دو نوع را به انسان داد، زيرا به هر دو نياز است.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۶۶)
انطباق دندان‌های انسان با نوع غذایی که می‌خورد، اگرچه ممکن است ساده به‌نظر برسد، اما خود یکی دیگر از موارد پرشماری است که تصادفی نبودن پیدایش هستی را تایید می‌کند. زیرا ساختاری اینچنین در دندان گوشتخواران و گیاهخواران که غذای دائمی‌شان از نامشان پیداست، مشاهده نمی‌شود.
البته تفاوت ساختاری گوشتخواران و گیاهخواران همینجا به پایان نمی‌رسد، زیرا اصولا در بدن آنها نه میلی برای غذاهای ناسازگار وجود دارد، و نه دستگاه گوارش آنها پذیرای غذاهای بیگانه است. لذا خداوند متعال اعضا و جوارح لازم برای بلع و هضم غذای مخصوص هر یک از این موجودات را به آنها عنایت نموده تا در فرآیند تغذیه و گوارش خود دچار اختلال و عیب نشوند.
اما در این بین، انسان که تمایل و قدرت گوارشش هر دو نوع غذا یعنی گوشت و گیاه را شامل می‌شود، تمام جوارح لازم برای تغذیه را به خواست خدای توانا دارا شده است که از جمله این ملزومات، دندان‌های خاص اوست.
🆔 @almiqat
✅ آفرینش دندان‌ها
امام صادق(ع): «مفضّل! قدرى درباره دندان‌ها بينديش. برخى تيزاند تا غذا را قطع كنند و ببرند و برخى پهن‌اند تا غذا را بسايند و خرد گردانند. خداوند هر دو نوع را به انسان داد، زيرا به هر دو نياز است.» (شگفتی‌هاى آفرينش (ترجمه نجف‌علی میرزایی بر توحيد مفضل)، ص۶۶)
انطباق دندان‌های انسان با نوع غذایی که می‌خورد، اگرچه ممکن است ساده به‌نظر برسد، اما خود یکی دیگر از موارد پرشماری است که تصادفی نبودن پیدایش هستی را تایید می‌کند. زیرا ساختاری اینچنین در دندان گوشتخواران و گیاهخواران که غذای دائمی‌شان از نامشان پیداست، مشاهده نمی‌شود.
البته تفاوت ساختاری گوشتخواران و گیاهخواران همینجا به پایان نمی‌رسد، زیرا اصولا در بدن آنها نه میلی برای غذاهای ناسازگار وجود دارد، و نه دستگاه گوارش آنها پذیرای غذاهای بیگانه است. لذا خداوند متعال اعضا و جوارح لازم برای بلع و هضم غذای مخصوص هر یک از این موجودات را به آنها عنایت نموده تا در فرآیند تغذیه و گوارش خود دچار اختلال و عیب نشوند.
اما در این بین، انسان که تمایل و قدرت گوارشش هر دو نوع غذا یعنی گوشت و گیاه را شامل می‌شود، تمام جوارح لازم برای تغذیه را به خواست خدای توانا دارا شده است که از جمله این ملزومات، دندان‌های خاص اوست.
🆔 @almiqat