به بهانه هفته کودک این روزها روز اوست و همه کودکان سرزمینم.کودکان خاور میانه و کودکان دنیا. چرا این بچه ها این همه اسیر بی خردی ما بزرگترهایند؟ بی خردی ما و ظلم و ستمی که نمی گذارد بچه ها چشم شان گرم خواب شود تا در رویا پرواز کنند ،نفس بکشند و زندگی کنند.…

باران می بارد و کفترهای بام همسایه ساکت نشسته بودند.نه به هم نگاه می کردند نه صدای بق بقویی.خاموش و دلتنگ مثل همه ما. این روزها نه فقط از کرونا که از پسا کرونا هم می ترسم. می ترسم به تنهایی عادت کنیم. می ترسم به گوشه نشینی عادت کنیم. می ترسم به دست همدیگر…