رسانه عليشاهیان و گونئی ها

*وانت‌نیسان سبزرنگ*

بابام جالیز (لته) داشت؛ یه زمین کوچیکی داشتیم کنار رودخونه که هر سال هندونه و گورجه می‌کاشتیم.
خوب که میرسیدن، هندونه‌ها رو می‌چیدیم و با وانت می‌بردیم تا سر جاده . من و داداش کوچیکم یک روز در میون، مسئول فروش هندونه‌ها بودیم .
یه روز توی اوج گرمای مرداد ، یه وانت سبز نیسان وایساد کنارم و گفت صدکیلو هندونه میخوام . کشیدم براش . هندونه ها رو که کمکش گذاشتم توی ماشین ، برگشتم تا ترازو رو درستش کنم که یارو گاز ماشینشو گرفت یه باره و دبرو که رفت . هرچی دویدم دنبالش و داد و فریاد زدم و سنگ پرتاب کردم بهش ، فایده ای نداشت . تو روز روشن زد تو گوش صدکیلو هندونه و رفت .
خیلی دنبالش گشتم بعد از اون . تو شهر ، تو آبادی ، تو بیابون ، هرجا نیسون سبز میدیدم ، بدون اینکه نیگا کنم به رنگش ، دقیق میشدم تو چهره ی راننده اش ببینم خودشه یا نه !
۱۰ سال گذشت و ماجرا فراموشم شد .
مدرسه رو تموم کردم و رفتم دانشگاه . ترم پنجم ششم بودیم انگار که خورد به یکی از انتخابات مجلس . یادم نیس مجلس چندم بود. حالا فرقی هم نمیکنه البته😅.
یه روز که داشتیم برمیگشتیم خونه ، یکی از همکلاسیا پرسید بیکاری فردا شب؟
گفتم آره ، چطور؟ گفت یه جلسه داریم فردا شب خونه‌ی شورای محل، میآی؟ پرسیدم جلسه ی چیه ؟ گفت یه بنده‌ی خدایی نامزد مجلس شده ، میخواد برنامه‌هاشو بگه.
گفتم والا من زیاد علاقه‌ای به این چیزا ندارم...
نذاشت حرفام تموم بشه. گفت بیا نیم ساعتی بشین و برو . فقط برا سیاهی لشکر .
گفتم باشه .
آقا ، فرداشب رفتم خونه ی شورا و نشسیم پای حرفای یارو نامزده که با حرارت زیادی صحبت میکرد و شعار اصلیش هم مطالبه ی حق مردم بود . همینجوری رفته بودم تو بحر خودش و حرفاش و یه چیزی اذیتم میکرد انگار . یاروئه خییییلی آشنا بود قیافه اش برام . خووووووب که زُل زدم بهش و فکر کردم ، دیدم ای بابا ، *این همون دزد هندونه هاس* .
وقتی مطمئن شدم خودشه ، دیگه نتونسم تحمل کنم .
وسط حرفاش پریدم و پرسیدم *ببخشید، شما برا مطالبه ی حق هندونه فروشا هم برنامه ای دارین؟*
جماعت نیگام کردن و زدن زیر خنده. یارو هم شروع کرد به خندیدن و گفت *خب اینم برا تنوع خوب بود.*
گفتم من نگرفتم جوابمو !
آدمای توی مجلس افتاده بودن به پچ پچ و در گوشی حرف میزدن با هم که این پخمه کیه دیگه با این سوالای پرتش !
یارو نامزده یه سرفه ای کرد و گفت آقاجان ، اگه از طرف رقبای بنده اومدین ، کافیه دیگه. بزارید صحبتمو بکنم.
دیدم اصلا نیفتاده دوزاریش.
پرسیدم ببخشید ، شما ماشینتون چیه ؟ گفت از صدقه سر شما یه پژوپارس دارم . پرسیدم ماشین‌های خیلی قبلت احیانا نیسان سبزرنگ نبوده؟
همه زدن زیر خنده و من را مسخره کردن که به آقا توهین نکن
یارو که انگار تازه داشت شستش خبردار میشد، گفت یه صلوات بلند ختم کنید. *جماعت بلند صلوات دادن*.
گفتم نفرمودین . یارو گفت صلوات دوم رو جلیل تر بفرستید و مردم غرّاتر صلوات دادند.
گفتم ببین دکترجان، تا صبح هم صلوات بدین، من تا جواب سوالمو نگیرم، همینجوری میپرسم ازتون.
جماعت دوباره افتادن به پچ پچ و یارو بلند شد از جاش و گفت من جواب ایشون رو خصوصی بدم و برگردم . بعد اومد پیش من و خواهش کرد بریم از اتاق بیرون.
در رو که بست، پرسید چقد بدم ، ول میکنی ؟
گفتم پول صدکیلو هندونه.
پرسید چقدر میشه ؟ گفتم صدتا۲۰۰۰ تومن ، میشه ۲۰ میلیون🤪.
گفت روزی که من دزدیدم هندونه ها رو ، کیلو ۲۰ تومن بودن مرد حسابی، انصافت کجا رفته ؟ گفتم من قیمت فردا که میری مجلس ازت میگیرم.
گفت تخفیف بده یه کم . حالا همین جور که ما مشغول چونه زدنیم، مهمونای مجلس هم میان و میرن و با دکتر حال و احوال میکنن . خیلی وضعیت خنده داری شده بود. هر وقت که فکرشو میکنم ، باز هم خنده ام میگیره . خلاصه یارو که دید سمبه ی من خیلی پرزوره و ممکنه پته اش بریزه رو آب ، ۲۰ تا کارت هدیه یه تومنی از کیفش درآورد گذاشت توی پلاستیک مشکی و گفت حرومت باشه .
خندیدم و گفتم باشه . بعدش هم بدون اینکه خداحافظی کنم ، زدم بیرون . شب سردی بود و من می‌اندیشیدم که من توانستم پول هندوانه‌ها را بگیرم، ملتی که صلوات غرا فرستادند، قراره چی بگیرن؟؟🤔🤔🤔

@tehran_alishah

786 viewsحمید زینالی, 16:38