از صبح اینترنت درست حسابی نداریم.

کمی پیش وبینار Digital Transformation in Education  را که به عنوان سخنران دعوت بودم از دست دادم.
روی زوم برگزار میشد و بعد از کلی اختلال در اتصال آنقدر سرعت پایین بود که عملا نه صدایی و تصویری رفت نه چیزی آمد.
من شرمنده شدم. و خسته.
چند بار یادآوری و کانفرم و ریکانفرم و آخرش هم این.
عدم اتصال یک طرف خستگی تلاش نافرجام برای ارتباط یک طرف
اعصاب مفت مفت دچار تنش می‌شود

#️⃣ #کسب_و_کار #اجتماعی

🆔 t.me/AlirezaMojahedi
🌐 AlirezaMojahedi.com

سازمانها چقدر باید تاوان کافی نبودن آموزش، تصمیم یا رفتار اشتباه کارکنان در مواجهه با رویداد طبیعی یا استثنا را بدهند؟ چقدر باید روی مهارتهای کارکنان برای آموزش و بازآموزی وقت و هزینه صرف کرد؟ به هر حال خطای انسانی را چه باید کرد؟ سلیقه های رفتاری که ریشه در فرهنگ فرد دارند چطور؟
چطور یک سلول بیولوژیک بدون هوش و فقط بر اساس پارامترهای فیزیکی و شیمیایی چنان هوشمندانه و پیچیده رفتار میکند؟ (احتمالا ویدئوهایی از این رفتارها را دیده اید. بدون اینکه متوجه باشیم آنها اصلا حافظه برای بادگیری اینکه چطور باید رفتار کنند ندارند)
به لطف ارائه مختصری که دختر بیوشیمیست من در خصوص دارو رسانی به سلول به من داشت، طراحی رفتار هوشمندانه در سیستم بدون هوش، چنان هیجان و شوری در من ایجاد کرده است که مدام ذهنم به سمتش میرود.
چرا هوش انسان در نقش کارکنان سازمان باید به کاری جز خلاقیت صرف شود؟ و آیا واقعا به این تعداد هوش در یک سازمان نیاز داریم وقتی حتی میتوان بدون هوش نیز به تصمیم گیری های دقیقی رسید؟
حالا اگر حافظه یا همان در اصل دیتای گذشته را به آن اضافه کنیم چه؟
به عبارتی طراحی رفتار در سیستم با استفاده از تعداد زیادی شرط اگر آنگاه در غیر این صورت.
چیزی شبیه به عملکرد هوش مصنوعی البته بدون استفاده از حافظه.
شبیه کردن عناصر سیستم به چیزی شبیه به رفتار سلولهای بیولوژیکی بدون حافظه که رفتارشان چنین هوشمندانه به نظر میرسد.
چیزی شبیه به Poka-Yoke پیچیده.

#️⃣ #کسب_و_کار

🆔 t.me/AlirezaMojahedi
🌐 AlirezaMojahedi.com

برای انتقال تجربه عرض کنم که:
نتایج فیدبکهایی که از ملاقاتهای مختلف در محافل مختلف (داخلی یا خارجی) داشتم اینه که خیلی از مدیران تصویری از تحول دیجیتال و یا حتی کسب و کار الکترونیکی ندارند! (جدی عرض میکنم!)
حداکثر دایره اطلاعات بسیاری از آنها محدود میشود به نرم افزارهای اتوماسیون داخلی شرکت که خیلی از شرکتهای نرم افزاری از آنها به عنوان ERP یاد میکنند چرا که مثلا کنار حسابداری و انبار و حقوق و دستمزد سی آر ام هم دارد و ...
خیلی جلوتر بروند میرسند به اینکه با همین نرم افزارها بتوانند به صورت آنلاین و از راه دور کار کنند.

خب کسب و کار الکترونیکی کجای داستان است؟ بدیهی است که خیلی تصویر روشنی از این بخش ندارند.
متعاقب آن تحول دیجیتال که دور تر از ذهن پر مشغله آنها است.
برای همین در eBiziner با چالشی مواجه شده ام که دارم روی آن فکر میکنم.
وقتی کسی نداند کسب و کار الکترونیکی چیست قطعا یا دنبالش نمیگردد یا اگر هم راهش به سمت وب سایت ما کج شده باشد، عنوان برایش گنگ و مبهم است و فقط کنجکاو میشود که ببیند داستان چیست.
ولی این، برای تبدیل کردن این کنجکاوی به سفارش و دریافت پول 🤩، کافی نیست.
اما یک نکته حساس را پیدا کرده ام. اکثرا دیگر میدانند وب سایت چیست و میدانند که میشود روی آن خدمات هم ارائه داد (عجب!!!) (اولین بار چنین کاری را سال 80-81 انجام دادم و برایم خیلی خیلی عجیبه بعد از 20 و اندی سال هنوز این موضوع برای خیلی ها جالب و عجیب است)
برای همین قصد دارم صورت مسئله را ساده کنم:
یک وب سایت که کارهایتان را انجام میدهد!
این مفهوم ساده تر درک میشود. پشت سرش پرسش پیش میاد که چطوری؟
پاسخش در حین یک گفتگو خیلی ساده تر داده میشود ولی من قراره بدون گفتگو این پاسخ را از طریق وب سایتمان به مخاطب در سطح جهانی با فرهنگهای مختلف و رویکردهای مختلف بدهم.
چاره را در باز هم ساده سازی میبینم.

اما ساده سازی هم یک مشکل دیگری دارد.
اگر خیلی ساده سازی کنم مشتری های از نوع کسب و کارهای بزرگ و شاید حتی متوسط، ممکن است اعتماد نکنند.
یعنی فکر کنند یک کار خیلی ساده دارد صورت میگیرد و اصلا با نیازهایشان ممکن است تطابق نداشته باشد.
برای حل این موضوع به زمان نیاز دارم. زمان برای ایجاد سابقه همکاری در رزومه eBiziner.
به این سادگی نیست که الکی اسم چند شرکت را در پروفایل درج کنیم و تمام شود. باید بتوانند با آن مشتری ما تماس بگیرند. اینجا یکی از مشکلاتم هم همین است که عمده مشتریان من در طول همه این نزدیک به 30 سال، ایرانی هستند و ما عملا باید تحریمها را رعایت کنیم پس باید فقط به مشتریان غیر ایرانی اشاره کنیم که فعلا تعدادشان بسیار کم است و همانها هم اصلا نام مشهوری نیستند.

از سویی دیگر متوجه شده ام که راهکارهای ما برای کسب و کارهای کوچک و متوسط مناسب است و برای کسب و کارهای بزرگ، دیگر موضوع e-Business نیست.
همگی شما خوب میدانید که e-Business بخشی از ماجرای تحول دیجیتال است. ما در e-Business عمدتا تمرکزمان بر روی آنلاین کردن فرایندها و عملیات برون سازمانی است تا سازمانها بتوانند بدون نیاز به ایجاد شعب متعدد به گستره بیشتری از مشتریان پاسخ بدهند. حتی از هر گوشه دنیا.

برای کسب و کارهای بزرگ باید پروژه Digital transformation یا تحول دیجیتال تعریف کرد که البته حتما متخصصین محلی برای استقرار را لازم دارد و فعلا در سایز شرکت کوچک ما نمیگنجد ولی خیلی دور نیست که مثل مثلا SAP در هر کشوری دفتری داشته باشیم و کارکنان و متخصصان محلی که بتوانند در استقرار این تحول در سازمانهای مختلف کمکشان باشند.
چون همه فرایندها و فعالیتهای درون سازمانی را نیز باید با فعالیتهای برون سازمانی آمیخته کرد و به یکپارچگی رسید. این یکپارچگی از جنس ارتباط دیجیتالی جریان داده در واحدهای سازمان نیست. یکپارچگی و ارتباط بین نرم افزارهای مختلف و حتی نصب و پیاده سازی ERP به معنی تحول دیجیتال نیست.

در تحول دیجیتالی مهمترین موضوع فرهنگ است.
به عنوان یکی از مثالهای ساده، دورکاری یکی از گزینه های تغییر و تحول دیجیتالی است. چند درصد سازمانهای ما آمادگی دارند (چه در ذهن مدیران و چه از نظر ابزاری) که پرسنل اداری از هر جایی که دلشان خواست وظایف محول را انجام دهند؟
فعلا تا پیاده سازی تحول دیجیتال فاصله زیادی هست.
حتما در خصوص تحول دیجیتالی و اینکه چیست و چگونه تحولی است بیشتر خواهم نوشت.
اگر سوالهایی در این خصوص داشتید برایم بنویسید. به آنها هم پاسخ خواهم داد.

تجاربمان در این مسیر را بیشتر با شما در میان خواهم گذاشت.

#️⃣ #کسب_و_کار #تحول_دیجیتال

🆔 t.me/AlirezaMojahedi
🌐 AlirezaMojahedi.com

پیرو این پست که چند روز قبلتر نوشته بودم، هنوز در خلوت ذهنم دنبال طراحی سیستمی هستم که اسمش را گذاشته ام:
"سیستم هوشمند غیر هوشمند"
یعنی چه؟ یعنی درست مانند هوش مصنوعی رفتار هوشمندانه ای بروز میدهد در حالیکه مانند هوش مصنوعی هم خودش در اصل هوش ندارد بلکه ترکیبی پیچیده ای است از "اگر - آنگاه - در غیر اینصورت" های متفاوت و مختلف
در همان پست هم به پوکایوکه اشاره کردم. (فکر میکنم کرده بودم) اگر نه خیلی خلاصه عرض کنم که پوکایوکه عبارت ژاپنی به معنی "ضد خطا" است.
به عبارتی ترتیبی بدهیم که حتی به صورت عمدی هم نتوان خطا کرد چه برسد به خطای غیر عمد.
به این تصویر نگاه کنید. هرگز نمیتوانید این دو فیش را به جای همدیگر به اشتباه متصل کنید.
یا هرگز نمیتوانیم تلفن را با این در اصل سه شاخه اش اشتباه به پریز برق بزنیم
به همین سادگی
دنبال این هستم که در سازمان کارکنان نتوانند خطای رفتاری داشته باشند حتی اگر بخواهند. سازمان مصون از رفتار سلیقه ای کارکنان و بی نیاز از هزینه گزاف آموزش بشود
نمیدانم روی آن در دنیا کار شده است یا خیر. باید سر فرصت یک سرچی در مقالات بکنم
#️⃣ #کسب_و_کار

🆔 t.me/AlirezaMojahedi
🌐 AlirezaMojahedi.com

هر کسی که از کارآفرینی حرف زد کارآفرین نیست. به جای تمرکز روی حاشیه ها فقط روی توسعه کسب و کار خودت تمرکز کن

وقتی حسرت شرکت کنندگان در خیلی از محافل و نشستها و کنفرانسها و مصاحبه های مختلف را میبینم که افسوس میخورند ما چرا اینطور کارآفرینی نیستیم و اینقدر مشکل داریم ناراحت میشم.
رو راست خیلی از افرادی که از خارج از ایران آمده اند در ایران کارآفرینی کنند را دو دو تا چهار تا کنید. این فرد در آن بستر آزاد کارآفرینی نکرده و آمده در بستری که ارتباطات جهانی اش روز به روز محدودتر شده است کارآفرینی کند؟ بازار چند میلیاردی را رها کرده آمده از بازار 80 میلیونی کاسبی کند؟
صحبت من برای تلنگر زدن به خود است که اینقدر موفقیتهای نمایشی دیگران را بزرگ نکنید
جدای از اینکه کلی دلیل میتوان بر شمرد که چرا طرف پا شده آمده ایران، یکی از بزرگترین دلایل عدم توانایی در پایداری در فضای رقابتی است که بازار هر چند محدود و در عین حال کم رقیب پر از رابطه (منظورم آشنا و ... است) را ترجیح داده اند. آنوقت این افراد میشوند الگوی کارآفرینی برای ما؟ البته که همیشه درسهای زیادی از تجربه دیگران میتوان آموخت و خودم هم همیشه تشویق کرده ام بروید تاریخچه دیگر کسب و کارها را بخوانید و ببینید فلسفه فلان تصمیم چه بوده و اگر شما جای او بودید چه میکردید ولی افسوس خوردن دیگر درست نیست
یا برعکسش که خیلی از افراد امثال من که دم از کارآفرینی میزنیم و ولی بعد از مهاجرت هنوز یک سبزی فروش موفق راه ننداختیم میشویم الگوی شما؟
قصدم توهین به هیچ کسی نیست. قصدم فقط تلنگر زدن به شما خواننده جوانی است که به دنبال الگو برداری از افراد موفق هستید در حالیکه به توانایی درونی خودتان پی نبرده اید.
فراموش نکنید که در پشت هر یک داستان موفقیتی، صدها داستان عدم موفقیت وجود دارد.
فکر میکنید اقای علی دایی چطور آقای گل شد؟
درست حدس زدید، با بیشمار گلهای نزده اش!
ولی دست از تکرار و تمرین و سعی مجدد برنداشتن و درس آموختن از عدم موفقیت قبلی است که ما را موفق میکند.

برای موفق شدن در هر کسب و کاری شما به دانش مدیریت نیاز دارید نه به داستانهای موفقیت.
امروزه دانش مدیریت فراتر از دوره های مدیریتی به وفور در دسترس است. کتابهای بسیار ارزشمند، ویدئوهای بسیار آموزنده و دهها و صدها منبع آموزشی مختلف.
بدون یاد گرفتن روشها و تکنیکهای مربوط با گردش پول و سرمایه، روش کار کردن با انسانهایی که در این مسیر همراهتان خواهند شد، روش کار کردن با سازمانها و افرادی که قرار است تامین کننده ما باشند، روشها و اصول برنامه ریزی، بازار و روانشانسی بازار و هر آنچه مربوط به بازاریابی است و دها و صدها موضوع مختلف که هر چقدر بیشتر بیاموزیم بیشتر و بیشتر فقط یک چیز را می آموزیم و آن اینکه "نمیدانیم" موفقیتی حاصل نخواهد شد
پس وقتتان را اینجا و آنجا تلف نکنید. به اصول اولیه اداره کردن یک کسب و کار مسلط شوید و تمرکز کنید روی کارتان.
هر کاری هم اولش دوران سختی را دارد که اصطلاحا در بازار به آن گفته میشود خاک کار را خوردن. باید کم کم مشتری ها شما را بشناسند و به شما اعتماد کنند.
اگر بتوانید در جایی حتی شش ماه یا یکسال شاگردی کنید و بعد کسب و کارتان را در آن حوزه راه بیندازید که چه بهتر.
چند پیشنهاد هم از پورتر اضافه کنم. البته ایشان معتقدند یکی از اینها ولی من عرض میکنم هر سه را با هم دنبال کنید:
1- حتما روی کارتان تمرکز کنید
2- تا حداکثر ممکن هزینه های ثابت را کاهش دهید و به متغیر تغییر دهید. مثلا اگر دفتر کار 50-60 متری اجاره ثابت ماهانه اش فلان تومان است، از دفاتری که بتوان در صورت نیاز فقط 4 متر از آن فضا را استفاده کرد و اجاره روزانه ای بابتش پرداخت استفاده کنید. (این یک مثال است برای تغییر ذهنیت. خودم هم نمیدانم اصلا چنین امکانی هست یا خیر ولی چیزی در مقابل خواست و اراده ما دوام نمیاورد)
3- تمایز ایجاد کنید. پرایدی که موتورش را عوض کرده باشید، شاسی اش تقویت شده باشد و ... دیگر توسط خریدار قابل مقایسه با بقیه پرایدها نیست. این پراید فرق دارد. وجه تمایزی دارد نسبت به بقیه پرایدها. (نکته کنکوری گفتم بقیه را خودتان بروید)

اصلا بروید مدل الماس پورتر که سال 1990 معرفی شده را بخوانید:
Https://alirezamojahedi.com/مدل-الماس-پورتر/
یا 5 نیروی رقابتی او را:
Https://alirezamojahedi.com/پنج-نيروی-پنج-گانه-پورتر-porter-five-forces/
قدیمی هم باشد اصل است و هنوز کار میکند.
خودتان را به دانش مسلط کنید و با اعتماد به نفس و توکل به خدا پیش بروید
خیلی هم درگیر نمایشها نشوید. چند نفرمان میدانیم مدیر عامل فعلی ولوو یا جنرال الکتریک یا جنرال موتورز یا تویوتا موتورز کیست و چه دستاوردهایی کسب کرده است؟

#️⃣ #کسب_و_کار

🆔 t.me/AlirezaMojahedi
🌐 AlirezaMojahedi.com

صبر کنید ایده کمی دم بکشد!

هر وقت میخواهید چای یا دمنوش میل بفرمایید ناچار هستید زمانی را صبر کنید تا چای داخل آب جوش کمی بماند و خاصیتش را بروز دهد و به اصطلاح دم بکشد.
وقتی میخواهید غذا میل بفرمایید ناچار هستید تا پخته شدن غذا صبر کنید. مواد خام داخل ظرف پخت تا تبدیل شدنش به غذای لذیذ نیاز به زمان دارد.

ایده هم همینطور است. منظورم صرفا ایده کسب و کار و فرستادن موشک به مریخ نیست. در هر کاری فکری به سرمان میزند که اگر این کار را اینطور انجام دهم یا فلان جا را اینطور تغییر بدهم بهتر میشود هم ایده است.
ایده صرفا در آفریدن و خلق کردن نیست. در بهبود، مستمرا و دائما فکرهایی به ذهنمان میرسد.
برخی از این ایده ها ناشی از آموختن موضوع جدیدی است. حتی یک سکانس از یک فیلم یا پاراگراف کوچکی از یک کتاب چند صد صفحه ای یا جمله ای از مصاحبت با فردی میتواند جرقه ای در ذهن ما ایجاد کند
چرا زودتر به فکرم نرسیده بود! پس زود برویم اجرا کنیم
نه صبر کنید
کمی صبر کنید این ایده و جرقه ای که به ذهنتان رسیده است دم بکشد!
یک هفته ای دست دست کنید. برای کاهش هیجان پیشنهاد میکنم تا تنور داغ است فوری شروع کنید هر چه میتوانید سرچ کنید و منابع مختلف را مطالعه کنید و ویدئو در موردش ببینید و عکس ببینید و بخوانید و بشنوید.
بعد اجازه دهید این ایده بیشتر و بیشتر در ذهنم شما پرواز کند. در این جا شما به ناگهان و مرور و البته بیشتر و بیشتر، به مسائل و حاشیه هایی پی خواهید برد که در روز اول فکرش را هم نمیکردید
آیا راه حلی برای آن بخش قضیه که تازه روز چهارم برایتان آشکار شده است داریم؟
این دم کشیدن همانطور که خاصیت مثبت دارد زیاد طولانی شدنش هم آسیب میزند.
اگر پس از پخته شدن ایده هنوز به این باور هستیم که فکر خوبی است، پس آستینها را بالا بزنید و شروع کنید

#️⃣ #کسب_و_کار

🆔 t.me/AlirezaMojahedi
🌐 AlirezaMojahedi.com