مصاحبه دکتر پزشکیان با تاکر کارلسون از این جهت بسیار هوشمندانه بود که مستقیماً پایگاه اجتماعی ترامپ را هدف گرفت که ضدجنگ، ضداسرائیل و عمیقاً ملیگراست. او فاصله میان وعدهها و عملکرد ترامپ را آشکار کرد و تصورات نادرست جامعه آمریکا درباره دشمنی ایرانیان با ملت آمریکا را خنثی نمود.
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1942300623216553984?t=H1T82J9F-3lFuasgNFqDJw&s=19
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1942300623216553984?t=H1T82J9F-3lFuasgNFqDJw&s=19
❤27👎11👏7👍6
شکاف انداختن بین ترامپ و نتانیاهو «سادهلوحی» نیست. اگر بود، نتانیاهو با این همه سفر به واشنگتن، تملقگویی و انواع شگردهای روانی، اینچنین حریصانه برای همراهی ترامپ نمیدوید. او خوب میداند پایگاه ضدجنگ ترامپ، پاشنهآشیل پروژههای جنگطلبانه اسرائیل است.
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1942613075695395240?t=Ji5XXIX184Nb9Ph_YpNgTg&s=19
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1942613075695395240?t=Ji5XXIX184Nb9Ph_YpNgTg&s=19
❤23👍11👎6🤔3
در واکنش به تحریم شرمآور فرانچسکا آلبانیزه - گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در سرزمینهای اشغالی فلسطین- توسط آمریکا، دولت ایران میتواند در یک اقدام نمادین با ارسال نامهای به کمیته نوبل، او را به عنوان نامزد جایزه صلح معرفی کند.
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1943015435420541069?t=i0Thy7t5Gfhtwb1Q-uEQdA&s=19
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1943015435420541069?t=i0Thy7t5Gfhtwb1Q-uEQdA&s=19
👍34❤5🔥2
ایلان ماسک با حذف محدودیتهای سیاسی Grok هفته گذشته، باعث شد این هوش مصنوعی جملات تندی علیه اسرائیل، لابی صهیونیستی در آمریکا و حتی یهودیان منتشر کند. این اقدام ماسک بازتاب شکافیست که در ساختار سیاسی آمریکا نسبت به اسرائیل وجود دارد و دکتر پزشکیان در مصاحبه اخیرش بر آن تأکید کرد.
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1943241204969193815?t=ntQrZDskqzzAIp9H-Gf3WQ&s=19
@AliNasriTelegram
https://x.com/AliNasri90/status/1943241204969193815?t=ntQrZDskqzzAIp9H-Gf3WQ&s=19
👏31❤4🌚3👍2💘1
نظریه «هسته سخت» یا ملت یکپارچه؟
نویسنده: علی نصری
در سالهای گذشته، یکی از مبانی نانوشته سیاستگذاری در جمهوری اسلامی، نظریهای بود موسوم به «هسته سخت قدرت». بر اساس این نظریه، تمام ساختار سیاسی کشور صرفاً بر شانههای اقلیتی وفادار و فداکار استوار است. گروهی که آمادگی دارند در مقابل هر دشمنی بایستند، زیر هر فشاری دوام بیاورند و برای نظام، از جان و مال و آسایششان بگذرند. تکیه بر این گروه، در نگاه برخی تصمیمگیران، هم مشروعیت میآورد و هم ضمانت بقا.
مصداقهای این رویکرد طی دههها، در خیابانهای شهر، اخبار شب، پوسترهای دیواری، سریالهای تلویزیونی و فضای عمومی کشور نمایان بود. از تظاهراتهای پرشمار در ۲۲ بهمن و راهپیمایی روز قدس، تا صفوف مرتب نماز جمعه و اعزام داوطلبانه به جبهههای دفاع از حرم در سوریه. مردمانی نجیب، وفادار و مقاوم که ستونهای پنهان این نظام بودهاند و همچنان هستند.
اما مسئله آنجاست که در کنار این جمع وفادار، میلیونها ایرانی دیگر سالهاست که نادیده گرفته شدهاند. میلیونها شهروندی که گرچه شاید در صفوف این مراسم رسمی حضور ندارند، اما دل در گرو این خاک دارند، مالیات میدهند، فرزند تربیت میکنند، کار میآفرینند، کتاب میخوانند، فیلم میسازند، موسیقی مینوازند و هر روز، ایران را - بهنوعی دیگر - زندگی میکنند.
همین نادیده انگاشتن، طی سالها طبقه متوسط و بخصوص نسل جوانش را به حاشیه راند. نسل جوانی که اگرچه در ظاهر اهل جهاد نبود، اما اهل ساختن بود. اگر اهل تظاهرات رسمی نبود، اما در اتاقش عکس قله دماوند بود. و اگر در هیئتهای عزاداری سینه نمیزد، اما با سرود «ای ایران» دست بر سینه میگذاشت.
در طول سالها، این قشر جامعه در ساختار رسمی قدرت، نمایندهای برای سبک زندگی و سلیقهاش نیافت. دیده نشد، شنیده نشد، جدی گرفته نشد. و همین، حس تلخی از «بیوطنی در وطن» را در وجودش ریشهدار کرد.
دشمنان ایران - از رژیم صهیونیستی گرفته تا محافل ضدایرانی در غرب - به خوبی این خلأ و احساس طردشدگی در بخشی از جامعه را درک کردند و به تدریج وارد عمل شدند. آنها در طول سالها، با بهرهگیری از یک جنگ روانی سیستماتیک از طریق رسانههای فارسیزبان خارج از کشور و حتی گاه با ارسال پیامهای مستقیم خطاب به این قشر، کوشیدند نارضایتی این افراد از نظام را به نقطه اتصالشان با بیگانه بدل کنند و بخشی از مردم را به مهرههای خود در میدان جنگ ترکیبی علیه ایران تبدیل سازند.
اما از همان اولین صدای انفجاری که ساعت ۳ بامداد ۲۳ خرداد در پایتخت پیچید، اتفاقی افتاد که همه محاسباتشان را به هم زد. ملت ایران، از تمام اقشار جامعه، با هر دیدگاه و سلیقه و سبک زندگی، کنار یکدیگر آمدند و زیر یک پرچم ایستادند و کشور را از یک تهدید بیسابقه وجودی نجات دادند.
در یک لحظه، همه چیز سر جایش قرار گرفت. همه احساس کردند که به وطن تعلق دارند. همه حس کردند که دیده میشوند، که صدایشان ارزش دارد، که ایران فقط مال یک گروه خاص نیست، متعلق به همه ایرانیان است.
خطر اصلی امروز این است که این «لحظه» بهجای آن که نقطه آغاز تحولی ماندگار باشد، به خاطرهای زودگذر تبدیل گردد و دوباره همان نگاه محدود و انحصاری «هسته سخت» بر تصمیمات کشور سایه بیفکند. اگر چنین شود، ضربهای که به اعتماد عمومی و امنیت ملی وارد میشود، بسیار سختتر و جبرانناپذیرتر از جنگ چند روزه اخیر خواهد بود.
آیا مسئولین کشور حاضرند این لحظه را به عنوان یک «فرصت» تاریخی و طبقه متوسط جامعه را به عنوان یک «ظرفیت» عظیم، برای تامین امنیت و اقتدار و پیشرفت دریابند یا ترجیح میدهد همچنان صرفاً فقط به همان «هسته سخت» اکتفا کنند؟
@AliNasriTelegram
نویسنده: علی نصری
در سالهای گذشته، یکی از مبانی نانوشته سیاستگذاری در جمهوری اسلامی، نظریهای بود موسوم به «هسته سخت قدرت». بر اساس این نظریه، تمام ساختار سیاسی کشور صرفاً بر شانههای اقلیتی وفادار و فداکار استوار است. گروهی که آمادگی دارند در مقابل هر دشمنی بایستند، زیر هر فشاری دوام بیاورند و برای نظام، از جان و مال و آسایششان بگذرند. تکیه بر این گروه، در نگاه برخی تصمیمگیران، هم مشروعیت میآورد و هم ضمانت بقا.
مصداقهای این رویکرد طی دههها، در خیابانهای شهر، اخبار شب، پوسترهای دیواری، سریالهای تلویزیونی و فضای عمومی کشور نمایان بود. از تظاهراتهای پرشمار در ۲۲ بهمن و راهپیمایی روز قدس، تا صفوف مرتب نماز جمعه و اعزام داوطلبانه به جبهههای دفاع از حرم در سوریه. مردمانی نجیب، وفادار و مقاوم که ستونهای پنهان این نظام بودهاند و همچنان هستند.
اما مسئله آنجاست که در کنار این جمع وفادار، میلیونها ایرانی دیگر سالهاست که نادیده گرفته شدهاند. میلیونها شهروندی که گرچه شاید در صفوف این مراسم رسمی حضور ندارند، اما دل در گرو این خاک دارند، مالیات میدهند، فرزند تربیت میکنند، کار میآفرینند، کتاب میخوانند، فیلم میسازند، موسیقی مینوازند و هر روز، ایران را - بهنوعی دیگر - زندگی میکنند.
همین نادیده انگاشتن، طی سالها طبقه متوسط و بخصوص نسل جوانش را به حاشیه راند. نسل جوانی که اگرچه در ظاهر اهل جهاد نبود، اما اهل ساختن بود. اگر اهل تظاهرات رسمی نبود، اما در اتاقش عکس قله دماوند بود. و اگر در هیئتهای عزاداری سینه نمیزد، اما با سرود «ای ایران» دست بر سینه میگذاشت.
در طول سالها، این قشر جامعه در ساختار رسمی قدرت، نمایندهای برای سبک زندگی و سلیقهاش نیافت. دیده نشد، شنیده نشد، جدی گرفته نشد. و همین، حس تلخی از «بیوطنی در وطن» را در وجودش ریشهدار کرد.
دشمنان ایران - از رژیم صهیونیستی گرفته تا محافل ضدایرانی در غرب - به خوبی این خلأ و احساس طردشدگی در بخشی از جامعه را درک کردند و به تدریج وارد عمل شدند. آنها در طول سالها، با بهرهگیری از یک جنگ روانی سیستماتیک از طریق رسانههای فارسیزبان خارج از کشور و حتی گاه با ارسال پیامهای مستقیم خطاب به این قشر، کوشیدند نارضایتی این افراد از نظام را به نقطه اتصالشان با بیگانه بدل کنند و بخشی از مردم را به مهرههای خود در میدان جنگ ترکیبی علیه ایران تبدیل سازند.
اما از همان اولین صدای انفجاری که ساعت ۳ بامداد ۲۳ خرداد در پایتخت پیچید، اتفاقی افتاد که همه محاسباتشان را به هم زد. ملت ایران، از تمام اقشار جامعه، با هر دیدگاه و سلیقه و سبک زندگی، کنار یکدیگر آمدند و زیر یک پرچم ایستادند و کشور را از یک تهدید بیسابقه وجودی نجات دادند.
در یک لحظه، همه چیز سر جایش قرار گرفت. همه احساس کردند که به وطن تعلق دارند. همه حس کردند که دیده میشوند، که صدایشان ارزش دارد، که ایران فقط مال یک گروه خاص نیست، متعلق به همه ایرانیان است.
خطر اصلی امروز این است که این «لحظه» بهجای آن که نقطه آغاز تحولی ماندگار باشد، به خاطرهای زودگذر تبدیل گردد و دوباره همان نگاه محدود و انحصاری «هسته سخت» بر تصمیمات کشور سایه بیفکند. اگر چنین شود، ضربهای که به اعتماد عمومی و امنیت ملی وارد میشود، بسیار سختتر و جبرانناپذیرتر از جنگ چند روزه اخیر خواهد بود.
آیا مسئولین کشور حاضرند این لحظه را به عنوان یک «فرصت» تاریخی و طبقه متوسط جامعه را به عنوان یک «ظرفیت» عظیم، برای تامین امنیت و اقتدار و پیشرفت دریابند یا ترجیح میدهد همچنان صرفاً فقط به همان «هسته سخت» اکتفا کنند؟
@AliNasriTelegram
❤44👍12👎2👏2
روزنامه اعتماد: گفتوگوی اختصاصی با علی نصری
ديپلماسی با چاشنی بازدارندگی
✅ «بازگشت به ميز مذاكره بايد همراه با شرطهايي باشد. ازجمله آنكه در طول گفتوگوها، حمله نظامی يا خرابكاری تكرار نشود.»
✅ «بايد واقعبين بود. در روابط بينالملل چيزی به نام «تضمين قطعی» وجود ندارد.»
✅ «اما هر چه حمايت نهادهای نظامی، سياسی و امنيتی كشور از دستگاه ديپلماسی بيشتر باشد به مفهوم «تضمين» نزديكتر میشويم.»
✅ «امروز شاهد آن هستيم كه رسانهها و سياستمداران غربی، به ويژه رييسجمهور امريكا، تلاش میكنند با ادبيات فاتحانه و روايت تحريف شده، موفقيتهای ايران را كمرنگ جلوه بدهند تا دست برتر را پشت ميز مذاكره داشته باشند.»
✅ «به همين دليل، ضروری است ايران ابتكار روايت را به دست بگيرد و با اعتماد به نفس طرف پيروز وارد مذاكره شود.»
✅ «میتوان پيشبينی كرد كه در صورت آغاز مذاكرات ايران و امريكا رژيم صهيونيستی بار ديگر بكوشد تا روند گفتوگوها را به طرق مختلف مخدوش كند و از رسيدن دو كشور به يك توافق نهایی جلوگيری كند.»
✅ «هر چند پافشاری ايران بر خطوط قرمز خود در زمينه هستهای نقطه خوبی برای ورود به مذاكرات است، اما به نظرم بايد اختيار و قدرت مانور به دستگاه ديپلماسی داده شود كه در صورت صلاحديد و در صورتی كه منافع ملی بهتر تضمين شود، انعطافهايی هم از اين خطوط داشته باشد.»
✅ «اين امری است كه نهادهای بالادستی نظام بايد در موردش تصميم بگيرند و وزارت خارجه - با اختياری كه به آن پشت ميز مذاكره تنفيذ میكنند- اجرا كند.»
✅ «مداخله شورای عالی امنيت ملی در مديريت تعامل با آژانس بينالمللی انرژی اتمی، نه به منزله تعليق همكاری، بلكه بيانگر بازتعريف ساز و كارهای كنش متقابل با اين نهاد بينالمللی در چارچوب اولويتهای امنيت ملی است.»
✅ «تداوم يا تشديد تنش در روابط ميان ايران و آژانس بينالمللی انرژی اتمی ظرفيت آن را دارد كه به ابزاری برای تشديد فشارهای سياسی و ديپلماتيك از سوی بازيگران ثالث، به ويژه رژيم صهيونيستی و برخی قدرتهای غربی تبديل شود.»
✅ «تصميمگيری در سياست خارجی نبايد مانند فرمول رياضی باشد كه جايی برای انعطاف و خلاقيت در آن نيست بلكه بايد فضايی بازنگری و سازگاری با تحولات بينالمللی باقی بماند.»
✅ «رابطه با روسيه بايد بر اساس ارزيابی موردی و واقعگرايانه از همگرايی منافع شكل بگيرد، نه تصور يك اتحاد راهبردی ثابت.»
✅ «در شرايط پيچيده كنونی، تنها با تركيبی سنجيده از خرد راهبردی، انعطاف تاكتيكی و روايتسازی فعال میتوان در دل آشوبهای منطقهای از منافع ملی پاسداری كرد، توازن ژئوپليتيك را به نفع ايران بازتعريف و تهديدها را مهار كرد.»
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/235479/%D8%AF%DB%8C%D9%BE%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%DA%86%D8%A7%D8%B4%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C
@AliNasriTelegram
ديپلماسی با چاشنی بازدارندگی
✅ «بازگشت به ميز مذاكره بايد همراه با شرطهايي باشد. ازجمله آنكه در طول گفتوگوها، حمله نظامی يا خرابكاری تكرار نشود.»
✅ «بايد واقعبين بود. در روابط بينالملل چيزی به نام «تضمين قطعی» وجود ندارد.»
✅ «اما هر چه حمايت نهادهای نظامی، سياسی و امنيتی كشور از دستگاه ديپلماسی بيشتر باشد به مفهوم «تضمين» نزديكتر میشويم.»
✅ «امروز شاهد آن هستيم كه رسانهها و سياستمداران غربی، به ويژه رييسجمهور امريكا، تلاش میكنند با ادبيات فاتحانه و روايت تحريف شده، موفقيتهای ايران را كمرنگ جلوه بدهند تا دست برتر را پشت ميز مذاكره داشته باشند.»
✅ «به همين دليل، ضروری است ايران ابتكار روايت را به دست بگيرد و با اعتماد به نفس طرف پيروز وارد مذاكره شود.»
✅ «میتوان پيشبينی كرد كه در صورت آغاز مذاكرات ايران و امريكا رژيم صهيونيستی بار ديگر بكوشد تا روند گفتوگوها را به طرق مختلف مخدوش كند و از رسيدن دو كشور به يك توافق نهایی جلوگيری كند.»
✅ «هر چند پافشاری ايران بر خطوط قرمز خود در زمينه هستهای نقطه خوبی برای ورود به مذاكرات است، اما به نظرم بايد اختيار و قدرت مانور به دستگاه ديپلماسی داده شود كه در صورت صلاحديد و در صورتی كه منافع ملی بهتر تضمين شود، انعطافهايی هم از اين خطوط داشته باشد.»
✅ «اين امری است كه نهادهای بالادستی نظام بايد در موردش تصميم بگيرند و وزارت خارجه - با اختياری كه به آن پشت ميز مذاكره تنفيذ میكنند- اجرا كند.»
✅ «مداخله شورای عالی امنيت ملی در مديريت تعامل با آژانس بينالمللی انرژی اتمی، نه به منزله تعليق همكاری، بلكه بيانگر بازتعريف ساز و كارهای كنش متقابل با اين نهاد بينالمللی در چارچوب اولويتهای امنيت ملی است.»
✅ «تداوم يا تشديد تنش در روابط ميان ايران و آژانس بينالمللی انرژی اتمی ظرفيت آن را دارد كه به ابزاری برای تشديد فشارهای سياسی و ديپلماتيك از سوی بازيگران ثالث، به ويژه رژيم صهيونيستی و برخی قدرتهای غربی تبديل شود.»
✅ «تصميمگيری در سياست خارجی نبايد مانند فرمول رياضی باشد كه جايی برای انعطاف و خلاقيت در آن نيست بلكه بايد فضايی بازنگری و سازگاری با تحولات بينالمللی باقی بماند.»
✅ «رابطه با روسيه بايد بر اساس ارزيابی موردی و واقعگرايانه از همگرايی منافع شكل بگيرد، نه تصور يك اتحاد راهبردی ثابت.»
✅ «در شرايط پيچيده كنونی، تنها با تركيبی سنجيده از خرد راهبردی، انعطاف تاكتيكی و روايتسازی فعال میتوان در دل آشوبهای منطقهای از منافع ملی پاسداری كرد، توازن ژئوپليتيك را به نفع ايران بازتعريف و تهديدها را مهار كرد.»
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/235479/%D8%AF%DB%8C%D9%BE%D9%84%D9%85%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%DA%86%D8%A7%D8%B4%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C
@AliNasriTelegram
روزنامه اعتماد
ديپلماسي با چاشني بازدارندگي
پرچم ايران در جنگ بالا بود و نيازي به فرار از رايزني ندارد
👍12👎7❤6👏2🫡1
انسجام ملی که در جنگ ۱۲ روزه شکل گرفت، برخاسته از درک عمیق از تهدید وجودی علیه ایران و غریزه بقای یک ملت است. حسابش از اخبار روزمره، سیاستهای آزاردهنده و مشکلات داخلی جداست. اعتراض به سیاستهای غلط به جای خود، اما نگذاریم القا کنند که این انسجام با هر نارضایتی از بین میرود.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
👍33❤8👏3
غرب «مکانیسم حل اختلاف» برجام را با واژه جعلی «ماشه/اسنپبک» جایگزین کرد، نه فقط برای بازگرداندن سریع تحریمها بلکه برای احیای سلطه از دسترفته خود. تکرار این واژه در داخل، افتادن در دام زبان استعماری و مشروعیت بخشیدن به گفتمانیست که ما را همیشه تسلیم یک ماشه چکاندن خود میخواهد.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
👏35👍11❤6👎3🔥1🤔1👌1
گفتوگوی اختصاصی با «اعتماد آنلاین» علی نصری:
✅ مفهوم مشارکت در برجام از ابتدا یک مفهوم پویا و مشروط بوده است.
✅ اروپا پس از خروج آمریکا، نه تنها به وعدههای اقتصادیاش عمل نکرد، بلکه عملاً سیاست فشار حداکثری آمریکا را دنبال کرد.
✅ اصل تغییر بنیادین اوضاع و احوال نیز مطرح است؛ پس از حمله مستقیم آمریکا به تأسیسات اتمی ایران، تعادل توافق بر هم خورده است.
✅ سه کشور اروپایی با حمایت ضمنی خود از حملات به تأسیسات اتمی ایران، جایگاه مشارکتکننده در برجام را از دست دادهاند.
✅ از نگاه ایران، اصولاً اروپا هرگونه حق توسل به این مکانیسم را از دست داده است.
✅ اروپا صرفاً از مکانیسم ماشه به عنوان یک ابزار فشار و تهدید علیه ایران استفاده میکند.
✅ سه کشور اروپایی دیگر از نظر حقوقی و سیاسی و اخلاقی در جایگاهی نیستند که بتوانند از مکانیسم موسوم به ماشه در چارچوب برجام استفاده کنند.
✅ احتمال تمدید ضربالاجل مربوط به فعالسازی مکانیسم موسم به ماشه وجود دارد.
✅ به تعویق انداختن ضربالاجل مکانیسم ماشه میتواند قدمی در مسیر کاهش تنشها، بازسازی اعتماد و نمایش حسننیت باشد.
✅ اگر این اقدام در چارچوب رایزنی با ایران انجام شود، میتواند از سوی ایران به عنوان یک گام سیاسی مثبت تلقی شود.
✅ این اقدام به هیچوجه به معنای پذیرش مشروعیت یا قانونی بودن ادعای اروپا برای فعالسازی مکانیسم ماشه نیست.
✅ از دید ایران، این اقدام صرفاً یک گام سیاسی برای ایجاد فضای گفتوگو است، نه دلیلی بر برخورداری اروپا از جایگاه حقوقی در برجام.
✅ تنها راه حفظ نقش اروپا در آینده توافق هستهای و روابط دیپلماتیک با ایران، دست برداشتن از سیاست تهدید و فشار و تسهیل مسیر گفتوگو بر پایه احترام است.
✅ این فرصت همیشگی نیست و خطای اروپا میتواند عواقب ناخوشایندی برای روابط ایران و اروپا و افزایش تنش در منطقه و جهان داشته باشد.
https://www.etemadonline.com/tiny/news-725294
@AliNasriTelegram
✅ مفهوم مشارکت در برجام از ابتدا یک مفهوم پویا و مشروط بوده است.
✅ اروپا پس از خروج آمریکا، نه تنها به وعدههای اقتصادیاش عمل نکرد، بلکه عملاً سیاست فشار حداکثری آمریکا را دنبال کرد.
✅ اصل تغییر بنیادین اوضاع و احوال نیز مطرح است؛ پس از حمله مستقیم آمریکا به تأسیسات اتمی ایران، تعادل توافق بر هم خورده است.
✅ سه کشور اروپایی با حمایت ضمنی خود از حملات به تأسیسات اتمی ایران، جایگاه مشارکتکننده در برجام را از دست دادهاند.
✅ از نگاه ایران، اصولاً اروپا هرگونه حق توسل به این مکانیسم را از دست داده است.
✅ اروپا صرفاً از مکانیسم ماشه به عنوان یک ابزار فشار و تهدید علیه ایران استفاده میکند.
✅ سه کشور اروپایی دیگر از نظر حقوقی و سیاسی و اخلاقی در جایگاهی نیستند که بتوانند از مکانیسم موسوم به ماشه در چارچوب برجام استفاده کنند.
✅ احتمال تمدید ضربالاجل مربوط به فعالسازی مکانیسم موسم به ماشه وجود دارد.
✅ به تعویق انداختن ضربالاجل مکانیسم ماشه میتواند قدمی در مسیر کاهش تنشها، بازسازی اعتماد و نمایش حسننیت باشد.
✅ اگر این اقدام در چارچوب رایزنی با ایران انجام شود، میتواند از سوی ایران به عنوان یک گام سیاسی مثبت تلقی شود.
✅ این اقدام به هیچوجه به معنای پذیرش مشروعیت یا قانونی بودن ادعای اروپا برای فعالسازی مکانیسم ماشه نیست.
✅ از دید ایران، این اقدام صرفاً یک گام سیاسی برای ایجاد فضای گفتوگو است، نه دلیلی بر برخورداری اروپا از جایگاه حقوقی در برجام.
✅ تنها راه حفظ نقش اروپا در آینده توافق هستهای و روابط دیپلماتیک با ایران، دست برداشتن از سیاست تهدید و فشار و تسهیل مسیر گفتوگو بر پایه احترام است.
✅ این فرصت همیشگی نیست و خطای اروپا میتواند عواقب ناخوشایندی برای روابط ایران و اروپا و افزایش تنش در منطقه و جهان داشته باشد.
https://www.etemadonline.com/tiny/news-725294
@AliNasriTelegram
اعتمادآنلاین
علی نصری: اگر اروپا خواهان حفظ نقش در آینده توافق هستهای و کاهش شکافهای موجود است باید بداند که تنها راه آن، دست برداشتن از سیاست…
یک کارشناس روابط بینالملل به «اعتماد آنلاین» گفت: در مجموع، اگر اروپا خواهان حفظ نقش در آینده توافق هستهای و کاهش شکافهای موجود است و یا به گفته وزیر خارجه کشورمان بخواهد روابط دیپلماتیک خود را با ایران حفظ کند، باید بداند که تنها راه آن، دست برداشتن از…
👍10❤8👎1
فرانسه و بریتانیا موضع خود را نسبت به اسرائیل تغییر دادهاند، اما این تغییر بسیار دیر و اندک است. برای جبران همدستیشان در جنایات، باید تحریم تسلیحاتی و اقتصادی علیه اسرائیل اعمال کنند، به اشغال غیرقانونی پایان دهند، بازسازی غزه را تأمین مالی کنند و جنایتکاران جنگی را دستگیر کنند.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
👍27❤5👏4🙈2
در زمان تنش و تهدید، هوشیاری وظیفه نیروهای نظامی است، و بازگشت به زندگی عادی وظیفه (دشوار) ما مردم. آرامش روانی جامعه خود یکی از عوامل بازدارندگی در برابر دشمنی است که روی اضطراب عمومی حساب کرده.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
❤23👍8😍1🤝1
Forwarded from آوش
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#شهر_آوش | مجله خبری- تصویری آوش - قسمت پانزدهم
بخش هفتم - گفتوگوی خاص با تحلیلگر خاص
🔸 در بخش آخر از این قسمت شهرآوش به پای صحبتهای علی نصری، تحلیلگر مسایل سیاسی نشستیم.
شهر آوش را در یوتیوب هم ببینید:
https://youtu.be/aUICPQS8GJg
در وبسایت آوش هم مشاهده کنید:
https://avash.ir/n/9Yr
@Avash_media
بخش هفتم - گفتوگوی خاص با تحلیلگر خاص
🔸 در بخش آخر از این قسمت شهرآوش به پای صحبتهای علی نصری، تحلیلگر مسایل سیاسی نشستیم.
شهر آوش را در یوتیوب هم ببینید:
https://youtu.be/aUICPQS8GJg
در وبسایت آوش هم مشاهده کنید:
https://avash.ir/n/9Yr
@Avash_media
❤14🔥1😍1
«اعتماد» در گفتوگو با علی نصری بررسی میكند:
✅ راه دیپلماسی بسیار باریک شده، اما هنوز به طور کامل مسدود نشده است.
✅ اعتماد ایران به آژانس بین المللی انرژی اتمی به شدت خدشه دار شده و این امر در نحوه تعامل و همکاری های آینده ما با آنها تاثیر زیادی خواهد داشت.
🔷 نباید رابطهمان با نهاد پادمانی را طوری بازتعریف کنیم که راه آنها برای اعمال چنین فشارهایی هموار شود.
✅ برای بازسازی و احیای اعتماد نمیتوان از رویکرد «اهرم سازی» استفاده کرد.
🔷 بهرهگیری از خلاقیت و فکر کردن خارج از چارچوبها برای خلق فرصتهای جدید، به یک ضرورت تاریخی تبدیل شده.
🔷 فعالسازی مکانیسم موسوم به ماشه روابط ایران و اروپا را به طور بنیادین دگرگون خواهد کرد و آنها نقش احتمالیشان را در هرگونه مذاکره در رابطه با ایران از دست خواهند داد.
✅ جریانهای نومحافظهکار و لابیهای اسراییل در واشنگتن بلافاصله تلاش هماهنگی را برای بازتعریف ایران به عنوان «تهدیدی پایدار» آغاز کردهاند.
🔷 از نگاه آنها، حمله اخیر پایان تهدید ایران نبوده، بلکه آغاز مرحلهای تازه در راهبرد گستردهتر مهار و تضعیف ایران است.
✅ تا زمانی که مکانیسمهای پادمانی آژانس بین المللی انرژی اتمی حتی منافع حداقلی ما را حفظ میکند، ترجیح بر این است که چارچوب های NPT محفوظ بماند.
🔷 در شرایط کنونی خروج از NPT به مثابه این است که یک تفنگی که خشابش خالی است را در مقابل یک دشمن تا دندان مسلح بگیریم و او را تهدید کنیم.
🔷 طرح مناره را باید علاوه بر یک راهکار خروج از بنبست، به عنوان یک سرمایه نظری و چشمانداز بلندمدتی برای نظم آینده منطقهای تلقی کرد.
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/236459/%D9%85%D8%A7%D8%B4%D9%87-%D8%A2%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%B1%DA%AF-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7
@AliNasriTelegram
✅ راه دیپلماسی بسیار باریک شده، اما هنوز به طور کامل مسدود نشده است.
✅ اعتماد ایران به آژانس بین المللی انرژی اتمی به شدت خدشه دار شده و این امر در نحوه تعامل و همکاری های آینده ما با آنها تاثیر زیادی خواهد داشت.
🔷 نباید رابطهمان با نهاد پادمانی را طوری بازتعریف کنیم که راه آنها برای اعمال چنین فشارهایی هموار شود.
✅ برای بازسازی و احیای اعتماد نمیتوان از رویکرد «اهرم سازی» استفاده کرد.
🔷 بهرهگیری از خلاقیت و فکر کردن خارج از چارچوبها برای خلق فرصتهای جدید، به یک ضرورت تاریخی تبدیل شده.
🔷 فعالسازی مکانیسم موسوم به ماشه روابط ایران و اروپا را به طور بنیادین دگرگون خواهد کرد و آنها نقش احتمالیشان را در هرگونه مذاکره در رابطه با ایران از دست خواهند داد.
✅ جریانهای نومحافظهکار و لابیهای اسراییل در واشنگتن بلافاصله تلاش هماهنگی را برای بازتعریف ایران به عنوان «تهدیدی پایدار» آغاز کردهاند.
🔷 از نگاه آنها، حمله اخیر پایان تهدید ایران نبوده، بلکه آغاز مرحلهای تازه در راهبرد گستردهتر مهار و تضعیف ایران است.
✅ تا زمانی که مکانیسمهای پادمانی آژانس بین المللی انرژی اتمی حتی منافع حداقلی ما را حفظ میکند، ترجیح بر این است که چارچوب های NPT محفوظ بماند.
🔷 در شرایط کنونی خروج از NPT به مثابه این است که یک تفنگی که خشابش خالی است را در مقابل یک دشمن تا دندان مسلح بگیریم و او را تهدید کنیم.
🔷 طرح مناره را باید علاوه بر یک راهکار خروج از بنبست، به عنوان یک سرمایه نظری و چشمانداز بلندمدتی برای نظم آینده منطقهای تلقی کرد.
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/236459/%D9%85%D8%A7%D8%B4%D9%87-%D8%A2%D8%AE%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%A8%D8%B1%DA%AF-%D8%A7%D8%B1%D9%88%D9%BE%D8%A7
@AliNasriTelegram
❤7👍6👎1
۸۰ سال پیش، #هیروشیما با نخستین استفاده از سلاح هستهای توسط ایالات متحده ویران شد. امروز همان کشور به طور کامل از رژیم اسرائیل حمایت میکند که هم زرادخانهای هستهای اعلامنشده دارد و هم جنون نسلکشی. هیروشیما درسی است که گرفته نشد.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
❤27👍12
طرحهایی مانند «دولت گذار» و «دفترچه اضطرار» هرچند غیرواقعبینانه و مضحک به نظر میرسند، باید جدی گرفته شوند. ویترینسازی از یک اپوزیسیون آلترناتیو، بخشی از فرآیند ریلگذاری برای جنگ است. همان مسیری که در عراق و لیبی و سوریه طی شده. کارکرد این طرحها تا روز اول بمباران است و بس.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
👍36❤3😢1
بازتعریف روایت ملی؛ از «جلوگیری از فروپاشی» به «مهندسی آینده»
نویسنده: علی نصری
در طی چند دهه گذشته، در ضمیر ناخودآگاه سیاست خارجی ایران، ترسی شکل گرفته که باعث میشود همواره بهترین سناریو ممکن را «تأخیر در فروپاشی» یا «جلوگیری از بدتر شدن اوضاع» ببینیم. این ترس پنهان، برخاسته از مجموعهای از تجربههای تلخ، بیاعتمادی عمیق به بازیگران خارجی، و تلاش برای پرهیز از تکرار هزینههای گذشته است.
این رویکرد را میتوان «ذهنیت بقا» نامید. حالتی که اولویت اول آن دفع خطر فوری است و نه تصور و ساخت آیندهای متفاوت. در چنین وضعیتی، ابزارهای دیپلماسی، توافقها و ابتکارها، بیشتر به عنوان سپر موقت برای کاهش فشارها عمل میکنند تا سکویی برای جهش راهبردی به سوی آیندهای بهتر و خودخواسته. حتی وقتی توافقی موفق شکل میگیرد، هدف پنهان آن بیشتر «خرید زمان» است تا ایجاد تحولی مطلوب و پایدار.
هرچند این نگاه در کوتاهمدت منطقی و لازم است، اما در بلندمدت ظرفیتهای کشور را برای استفاده از فرصتهای بزرگ محدود میکند و حتی میتواند به یک چرخه «خودتکرارشونده» از بحران/خرید زمان/بحران منجر شود.
برای عبور از این وضعیت، باید رویکرد ملی و دیپلماتیک خود را از صرفِ «دفع خطر» به سوی «خلق فرصت» و ساخت آینده دگرگون کنیم. این تغییر به معنای چشم بستن بر تهدیدها نیست، بلکه افزودن بُعدی سازنده به مهارت بقاست. بُعدی که همزمان «مانع سقوط» میشود و «مسیر صعود» را هموار میسازد.
نخستین گام در این مسیر، بازتعریف هدف دیپلماسی بر پایه ظرفیتسازی بلندمدت است. گذر از نگرانی لحظهای - هر چند دشوار - به سمت توافقهایی لایهدار که ضمن حفظ بازدارندگی، بنیانهای اقتصاد، علم و فناوری را تقویت کنند. این توافقها باید بر پایه «مدیریت اعتماد» مرحلهای شکل گیرند تا اعتماد به جای شرطبندی پُرریسک بر خوشبینی یا بدبینی مطلق، با گامهای سنجیده و تدریجی تثبیت شود.
در کنار این، سیاست خارجی باید با توسعه داخلی پیوند بخورد، به گونهای که هر پیشرفت بیرونی بازتابی محسوس در زندگی مردم و ارتقای توان ملی داشته باشد. چنین پیوندی، انگیزه ادامه مسیر را در داخل زنده نگه میدارد و قدرت چانهزنی را در عرصه بینالمللی تقویت میکند.
و نهایتاً، روایت ملی باید از تصویر «ایستادن بر لبه پرتگاه» به تصویر «نگاه به سوی افق آینده» تغییر یابد. این روایت بر ایمان به توان و اراده جمعی ملت تکیه دارد و افقی مشترک پیش چشم جامعه میگشاید که در آن، امنیت، رفاه و پیشرفت، حاصل مسیر سنجیده و پایدار یک ملت است. این روایت باید مردم را به همراهی و «مشارکت فعال» در ساخت این آینده فرا بخواند، تا هر فرد سهم خود را در شکلدهی به فردای بهتر دریابد و ایفا نماید. چنین تصویری، امید را در دل مردم زنده نگه میدارد، نیروی آفرینش و نوآوری را فعال میکند و ایران را در جهان با سیمایی نو و آیندهساز معرفی مینماید. سیمایی که با اعتماد به نفس و اتکا به ظرفیتهای درونی، مسیر ساخت فردایی بهتر را هموار میسازد و جایگاه کشور را به عنوان بازیگری مسئول، مقتدر و اثرگذار در نظام بینالملل به تصویر میکشد.
@AliNasriTelegram
نویسنده: علی نصری
در طی چند دهه گذشته، در ضمیر ناخودآگاه سیاست خارجی ایران، ترسی شکل گرفته که باعث میشود همواره بهترین سناریو ممکن را «تأخیر در فروپاشی» یا «جلوگیری از بدتر شدن اوضاع» ببینیم. این ترس پنهان، برخاسته از مجموعهای از تجربههای تلخ، بیاعتمادی عمیق به بازیگران خارجی، و تلاش برای پرهیز از تکرار هزینههای گذشته است.
این رویکرد را میتوان «ذهنیت بقا» نامید. حالتی که اولویت اول آن دفع خطر فوری است و نه تصور و ساخت آیندهای متفاوت. در چنین وضعیتی، ابزارهای دیپلماسی، توافقها و ابتکارها، بیشتر به عنوان سپر موقت برای کاهش فشارها عمل میکنند تا سکویی برای جهش راهبردی به سوی آیندهای بهتر و خودخواسته. حتی وقتی توافقی موفق شکل میگیرد، هدف پنهان آن بیشتر «خرید زمان» است تا ایجاد تحولی مطلوب و پایدار.
هرچند این نگاه در کوتاهمدت منطقی و لازم است، اما در بلندمدت ظرفیتهای کشور را برای استفاده از فرصتهای بزرگ محدود میکند و حتی میتواند به یک چرخه «خودتکرارشونده» از بحران/خرید زمان/بحران منجر شود.
برای عبور از این وضعیت، باید رویکرد ملی و دیپلماتیک خود را از صرفِ «دفع خطر» به سوی «خلق فرصت» و ساخت آینده دگرگون کنیم. این تغییر به معنای چشم بستن بر تهدیدها نیست، بلکه افزودن بُعدی سازنده به مهارت بقاست. بُعدی که همزمان «مانع سقوط» میشود و «مسیر صعود» را هموار میسازد.
نخستین گام در این مسیر، بازتعریف هدف دیپلماسی بر پایه ظرفیتسازی بلندمدت است. گذر از نگرانی لحظهای - هر چند دشوار - به سمت توافقهایی لایهدار که ضمن حفظ بازدارندگی، بنیانهای اقتصاد، علم و فناوری را تقویت کنند. این توافقها باید بر پایه «مدیریت اعتماد» مرحلهای شکل گیرند تا اعتماد به جای شرطبندی پُرریسک بر خوشبینی یا بدبینی مطلق، با گامهای سنجیده و تدریجی تثبیت شود.
در کنار این، سیاست خارجی باید با توسعه داخلی پیوند بخورد، به گونهای که هر پیشرفت بیرونی بازتابی محسوس در زندگی مردم و ارتقای توان ملی داشته باشد. چنین پیوندی، انگیزه ادامه مسیر را در داخل زنده نگه میدارد و قدرت چانهزنی را در عرصه بینالمللی تقویت میکند.
و نهایتاً، روایت ملی باید از تصویر «ایستادن بر لبه پرتگاه» به تصویر «نگاه به سوی افق آینده» تغییر یابد. این روایت بر ایمان به توان و اراده جمعی ملت تکیه دارد و افقی مشترک پیش چشم جامعه میگشاید که در آن، امنیت، رفاه و پیشرفت، حاصل مسیر سنجیده و پایدار یک ملت است. این روایت باید مردم را به همراهی و «مشارکت فعال» در ساخت این آینده فرا بخواند، تا هر فرد سهم خود را در شکلدهی به فردای بهتر دریابد و ایفا نماید. چنین تصویری، امید را در دل مردم زنده نگه میدارد، نیروی آفرینش و نوآوری را فعال میکند و ایران را در جهان با سیمایی نو و آیندهساز معرفی مینماید. سیمایی که با اعتماد به نفس و اتکا به ظرفیتهای درونی، مسیر ساخت فردایی بهتر را هموار میسازد و جایگاه کشور را به عنوان بازیگری مسئول، مقتدر و اثرگذار در نظام بینالملل به تصویر میکشد.
@AliNasriTelegram
👍17❤6😍1😭1
مروجان نظرهای توطئه خود بزرگترین تهدید برای امنیت ملی هستند. همزمان که ذهن جامعه را مشغول رنگ لباس بیمارستان آقای خاتمی و دود سفید دماوند و تکشاخ و ضحاک میکنند، سازمانهای امنیتی دشمن با هوش مصنوعی و پیشرفتهترین فنآوریها کلاندادههای حیاتی کشور را جمعآوری و پردازش میکنند.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
❤25👏10😍1
اسرائیل مشغول قتلعام همه ارکان انسانیت است:
-نسلکشی
-کودککشی
-شهرکُشی
-زیستکشی
-خبرکُشی
-قانونکشی
-حقیقتکُشی
-اخلاقکُشی
- وجدانکُشی
@AliNasriTelegram
-نسلکشی
-کودککشی
-شهرکُشی
-زیستکشی
-خبرکُشی
-قانونکشی
-حقیقتکُشی
-اخلاقکُشی
- وجدانکُشی
@AliNasriTelegram
❤23😢10👍7👌3👎2😍1
واقعیت تلخ این است که در فرهنگ سیاسی جناحی ما، به جای اینکه خشم خود را متوجه متجاوزان خارجی کنیم، به جان هم میافتیم و در پی یافتن مقصر داخلی میگردیم. آنان که عامدانه میکوشند خشم مردم را در داخل کشور محبوس کنند، در عمل به متجاوز خارجی کمک میکنند.
@AliNasriTelegram
@AliNasriTelegram
❤20👍14👎5🖕2😍1
«علی نصری» کارشناس مسائل بینالملل در گفتوگو با ایسنا:
🔹️تجربه نشان داده که سیاست خارجی مبتنی بر ایجاد اهرم فشار، کارآمدی محدودی دارد و معمولاً طرف مقابل را به ایجاد اهرم فشار متقابل ترغیب میکند.
🔹️این روند میتواند ما را وارد چرخهای بیپایان از تهدیدها و فشارها کند و در نهایت موقعیت ایران در عرصه بینالمللی را تضعیف کند.
🔹️دستگاه دیپلماسی باید از فرصت ۳۰ روزه برای آغاز گفتوگوهای جدید بهره ببرد.
🔹️ اقتصاد ایران تا حد قابل توجهی خود را با شرایط تحریم تطبیق داده است.
🔹️خروج از پیمان انپیتی وضعیت را پیچیدهتر خواهد کرد.
🔹️راهبرد مؤثرتر، بازگرداندن جایگاه و نقش فعال ایران در منطقه و عرصه بینالملل است.
🔹️این راه نیازمند عزم ملی، تصمیم اساسی برای بازتعریف جایگاه خود در ساختار بینالمللی، انسجام داخلی در دیدگاهها و عملکردها و حمایت همهجانبه تمام نهادها از دستگاه دیپلماسی کشور است.
انتهای پیام
isna.ir/xdV2Hq
@IsnaWorld
@AliNasriTelegram
🔹️تجربه نشان داده که سیاست خارجی مبتنی بر ایجاد اهرم فشار، کارآمدی محدودی دارد و معمولاً طرف مقابل را به ایجاد اهرم فشار متقابل ترغیب میکند.
🔹️این روند میتواند ما را وارد چرخهای بیپایان از تهدیدها و فشارها کند و در نهایت موقعیت ایران در عرصه بینالمللی را تضعیف کند.
🔹️دستگاه دیپلماسی باید از فرصت ۳۰ روزه برای آغاز گفتوگوهای جدید بهره ببرد.
🔹️ اقتصاد ایران تا حد قابل توجهی خود را با شرایط تحریم تطبیق داده است.
اما در سیاست خارجی، هدف صرفاً بقا در شرایط تحریم نیست، بلکه قرار گرفتن کشور در مسیر توسعه، پیشرفت و شکوفایی است🔹️خروج از پیمان انپیتی وضعیت را پیچیدهتر خواهد کرد.
🔹️راهبرد مؤثرتر، بازگرداندن جایگاه و نقش فعال ایران در منطقه و عرصه بینالملل است.
🔹️این راه نیازمند عزم ملی، تصمیم اساسی برای بازتعریف جایگاه خود در ساختار بینالمللی، انسجام داخلی در دیدگاهها و عملکردها و حمایت همهجانبه تمام نهادها از دستگاه دیپلماسی کشور است.
انتهای پیام
isna.ir/xdV2Hq
@IsnaWorld
@AliNasriTelegram
👎11👍8❤6🔥1😍1
علی نصری در گفتوگو با «اعتماد»:
♦️ «گزارشهای آژانس ذاتاً باید فنی و حقوقی باشند، اما متأسفانه در عمل اغلب رنگ و بوی سیاسی به خود میگیرند.»
♦️ «پس از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران و بمباران تأسیسات هستهای توسط آمریکا در حین مذاکرات، افکار عمومی جهان متمایل به سمت ایران است و آمادگی شنیدن و پذیرفتن روایت ما را دارد.»
♦️ «هرگونه همکاری با آژانس نیازمند توافق در مورد پروتکلها و چارچوبهای امنیتی جدید است.»
♦️ «ایران میتواند از طریق اقدامات حقوقی و سیاسی، مانند طرح دعوی علیه این حملات و جلب حمایت کشورهای غیرمتعهد، هزینه سیاسی غرب را بالا ببرد.»
♦️ «این روزها عدهای در ایران، بخصوص در مجلس شورای اسلامی، بحث خروج از NPT را دنبال میکنند؛ اقدامی که یک تیغ دو لبه است و میتواند شرایط را پیچیدهتر کند.»
♦️ «خروج از NPT به معنای پایان تعهدات ایران در قبال این معاهده نخواهد بود و کشورهای غربی قطعاً بهدنبال صدور قطعنامهای تازه از شورای امنیت خواهند رفت.»
♦️ «خروج از معاهده NPT نیازمند بررسی همهجانبهی جوانب مثبت و منفی آن است... تنها راهی که این اقدام میتواند مفید واقع شود، رویکردی است که آن را به عنوان خلق یک فرصت برای ایجاد گشایش دیپلماتیک ببیند.»
♦️ «تنها حالتی که میتوان خروج از NPT را دارای فایده دانست، زمانی است که ایران در دوره ۹۰ روزهی اعلام خروج، فرصتی برای مذاکره و بازتعریف شرایط ایجاد کند.»
♦️ «سیاست خارجی ایران نباید صرفاً معطوف به ساختن اهرم فشار باشد؛ بلکه باید به دنبال خلق فرصتها و استفاده از گشایشهای احتمالی نیز باشد.»
♦️ «هر چقدر ما به دنبال اهرمسازی بیشتر باشیم، طرف مقابل نیز اهرمهای خود را اعمال میکند و حاصلش آسیبهای بیشتر است.»
♦️ «تعمیق همکاریهای منطقهای، تقویت روابط راهبردی با چین و روسیه و گسترش پیوندهای اقتصادی، انرژی و ترانزیتی با همسایگان» راهی برای مدیریت بحران است.
♦️ «ایران برای اثبات صلحآمیز بودن برنامه هستهای خود به نظارت آژانس نیاز دارد و آژانس نیز بدون همکاری ایران نمیتواند وظایف خود را بهطور کامل اجرا کند.»
♦️ «سیاستهای درازمدت رژیم صهیونیستی در قبال ایران ارتباط مستقیمی با رابطه ایران و آژانس ندارد... این رژیم اهداف راهبردی خود را که مبتنی بر جنگهای دائمی، تجاوز به همسایگان و گسترش سرزمینهای اشغالی است، بهطور مستقل دنبال میکند.»
♦️ «آمریکا نیز برنامههای راهبردی خود را دارد...در هر صورت، رابطه ایران و آژانس تعیینکننده پیشبرد یا عقبنشینی این اهداف نیست.»
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/237890/%D8%B4%D8%B7%D8%B1%D9%86%D8%AC-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%A2%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%88%DB%8C%D9%86
@AliNasriTelegram
♦️ «گزارشهای آژانس ذاتاً باید فنی و حقوقی باشند، اما متأسفانه در عمل اغلب رنگ و بوی سیاسی به خود میگیرند.»
♦️ «پس از تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران و بمباران تأسیسات هستهای توسط آمریکا در حین مذاکرات، افکار عمومی جهان متمایل به سمت ایران است و آمادگی شنیدن و پذیرفتن روایت ما را دارد.»
♦️ «هرگونه همکاری با آژانس نیازمند توافق در مورد پروتکلها و چارچوبهای امنیتی جدید است.»
♦️ «ایران میتواند از طریق اقدامات حقوقی و سیاسی، مانند طرح دعوی علیه این حملات و جلب حمایت کشورهای غیرمتعهد، هزینه سیاسی غرب را بالا ببرد.»
♦️ «این روزها عدهای در ایران، بخصوص در مجلس شورای اسلامی، بحث خروج از NPT را دنبال میکنند؛ اقدامی که یک تیغ دو لبه است و میتواند شرایط را پیچیدهتر کند.»
♦️ «خروج از NPT به معنای پایان تعهدات ایران در قبال این معاهده نخواهد بود و کشورهای غربی قطعاً بهدنبال صدور قطعنامهای تازه از شورای امنیت خواهند رفت.»
♦️ «خروج از معاهده NPT نیازمند بررسی همهجانبهی جوانب مثبت و منفی آن است... تنها راهی که این اقدام میتواند مفید واقع شود، رویکردی است که آن را به عنوان خلق یک فرصت برای ایجاد گشایش دیپلماتیک ببیند.»
♦️ «تنها حالتی که میتوان خروج از NPT را دارای فایده دانست، زمانی است که ایران در دوره ۹۰ روزهی اعلام خروج، فرصتی برای مذاکره و بازتعریف شرایط ایجاد کند.»
♦️ «سیاست خارجی ایران نباید صرفاً معطوف به ساختن اهرم فشار باشد؛ بلکه باید به دنبال خلق فرصتها و استفاده از گشایشهای احتمالی نیز باشد.»
♦️ «هر چقدر ما به دنبال اهرمسازی بیشتر باشیم، طرف مقابل نیز اهرمهای خود را اعمال میکند و حاصلش آسیبهای بیشتر است.»
♦️ «تعمیق همکاریهای منطقهای، تقویت روابط راهبردی با چین و روسیه و گسترش پیوندهای اقتصادی، انرژی و ترانزیتی با همسایگان» راهی برای مدیریت بحران است.
♦️ «ایران برای اثبات صلحآمیز بودن برنامه هستهای خود به نظارت آژانس نیاز دارد و آژانس نیز بدون همکاری ایران نمیتواند وظایف خود را بهطور کامل اجرا کند.»
♦️ «سیاستهای درازمدت رژیم صهیونیستی در قبال ایران ارتباط مستقیمی با رابطه ایران و آژانس ندارد... این رژیم اهداف راهبردی خود را که مبتنی بر جنگهای دائمی، تجاوز به همسایگان و گسترش سرزمینهای اشغالی است، بهطور مستقل دنبال میکند.»
♦️ «آمریکا نیز برنامههای راهبردی خود را دارد...در هر صورت، رابطه ایران و آژانس تعیینکننده پیشبرد یا عقبنشینی این اهداف نیست.»
https://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/237890/%D8%B4%D8%B7%D8%B1%D9%86%D8%AC-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%A2%DA%98%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D9%88%DB%8C%D9%86
@AliNasriTelegram
روزنامه اعتماد
شطرنج ايران و «آژانس» در وين
❤4👍2👎1👏1😍1