پاسخ سوال : گزینه‌ی ٣

﴿ یا بُنَیَّ أقِمِ الصَّلوةَ وَ أُمُر بِالْمَعروفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنکِرِ وَ اصْبِرْ عَلَی ما أَصابَکَ إنَّ ذلِکَ مِنْ عَزمِ الأَمورِ* وَ لاتُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ وَ لا تَمشِ في الأَرضِ مَرَحاً إنَّ اللّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ مُختالٍ فَخورٍ* ﴾ لقمان: ١٨-١٧

١) پسرکم، نماز را برپای دار و به کار پسندیده فرمان بده و از کار زشت بازدار،

٢) و بر آنچه که (مصيبتی که) به تو رسيده(رسد) ، شکيبایی کن زیرا آن از کارهای مهم است

٣) و از مردم رویت را برنگردان و در زمين با خودپسندی و شادمانه راه مرو،

۴) زیرا خداوند هيچ متکبر (خودپسند) و فخر فروشی را دوست نمی‎دارد.

سوال از ما خواسته است گزینه‌ای که خبر در آن اسم باشد و آن اسم نه مضاف باشد و نه موصوف، انتخاب کنیم.
گزینه‌ی١) «اصغر» مضاف و «طائر» مضاف إليه است.
گزینه‌ی٢)  «له» خبر است ولی اسم نیست که بخواهیم روی مضاف و موصوف بودنش فکر کنیم.
گزینه‌ی٣)  «نسیج» نه مضاف است و نه صفت
گزینه‌ی۴) «صفات» مضاف است و  «المؤمنين» مضاف إليه

پس پاسخ سوال:

🟢 گزینه‌ی سوم می‌شود.

پاسخ سوال: گزینه‌ی دو

در همه گزینه‌ها «خیر» مضاف است و به معنای «بهترین»، اسم تفضیل است به جز گزینه‌ی دوم که «خیر» به معنای خوبی

سوال 1714
طراح استاد شهبازی

پاسخ مد نظر سوال: گزینه‌ی ٣

۱) دیده شده👈 أن تَرَی: که ببینی

۲) زمان کاربرد 👈 تعلم بها کیفَ تَستَعمِلُ.... : به وسیله آن می‌داند چگونه.... را به کار ببَرد

۳) وقتی قرآن خوانده می شود👈 إذا قُرئ القُرآنُ: هر گاه یا هنگامی که قرآن خوانده شود
- إِذَا ظرف است براى مستقبل و متضمن معناى شرط است.
فعل شرط ماضی است و بهتر است به صورت مضارع التزامی ترجمه شود و البته ترجمه هنر است و به شکل مضارع اخباری هم مورد قبول است.

۴) نجات می داد، می بینند.👈کانُوا یُشَاهِدونَ... أنْقَذَ: نجات داده بود، می‌دیدند.

سوال 1715
طراح: #استاد سید_کاظم_موسوی

@alghalm

سلام و عرض ادب
پاسخ سوال : گزینه‌ی سوم

يشرَب: «مبني للمجهول» خطاست چون فاعلش «عباد» در عبارت بعد از فعل مشخص است.

جواب گزینه ۲
“هادئ”در اینجا عَلَم نیست
معنی”آرام” و”با آرامش”می دهد

در سایر گزینه ها
۱:سعیدا
۳:کورش
۴:موسی

عَلَم هستند

سوال 1717
طراح استاد خواجه

پاسخ سوال 👈 گزینه‌ ۱
فعل "تزیدُ" دو وجهی هست هم لازم هم  متعدی. ولی در این گزینه به صورت  متعدی ترجمه کردیم که زیبا تر است .
تزيد رو فعل مخاطب گرفتیم و ثقة در ثقتك را  مفعول .
خطاهای سایر گزینه ها :
۲. أن يحبّك مضارع التزامی ترجمه می‌شود ⬅️ دوست بدارد .
که زندگی کنی ⬅️ تا زندگی کنی
۳. در نملاها مرجع ضمير الأيام هست پس  بهتراست به صورت جمع ترجمه شود به جای آن را ⬅️ آنها را
الدموع ⬅️ جمع مکسر است اشک ها
۴. هناک‌ درست ترجمه شده چون اشاره به مکانی نشده که بخواهیم  آنرا "آنجا " ترجمه کنیم .
الأجر ال دارد پس مضاف نیست و ترجمه صحیح به این شکل است ⬅️ و این شادی همان پاداشی است که بدان اکتفا می‌کند.

پاسخ سوال : گزینه‌ی ۴
باتوجه اموخته های دانش اموز و براساس قواعد درس یک عربی دوازدهم :


در عبارت گزینه‌ی چهارم، لای نفی جنس، نفی اشد را می‌رساند
و جمله با «إنّ» مورد تاکید قرار گرفته است.


از نقدهایتان استقبال می شود