#ነብዩሏህ_ኢብራሂም_(ዐ,ሰ)

#ክፍል1⃣2⃣

#ኢብራሂም_ኢብን_ተሳርኽ/ኣዘር_ኢብን_ሳሩግ_ኢብን_ናዑር_ኢብን_ፋሊግ_ኢብን_ዓቢር_ኢብን_ሻሊህ_ኢብን_አርፈከሽዝ_ኢብን_ሳም_ኢብን_ኑህ እኚህ ነቢይ ናቸው የዛሬ እንግዳችን።
#ኢብራሂም #(ኡሉል-ዐዝም)ከተባሉት ከአምስቱ ከበርት ነቢያቶች አንዱ ናቸው።
1፦ኑህ (ዐ ሰ)
2፦ ኢብራሂም (ዐ ሰ)
3፦ ሙሳ(ዐ ሰ)
4፦ ዒሳ(ዐ ሰ)
5፦ ሙሀመድ የኔ ውድ (ሰ ዐ ወ)....እነዚህ ናቸው ኡሉል ዐዝም የሚባሉት።

ኢብራሂም ከጣኦት አምላኪያን ቤተሰቦች ነው የተወለዱት።አንዱ ድንጋይ
ጠርቦ ያመልካል፣ከፊሉ ፀሀይን እና ኮከብን ያመልካል፣ሌላው ደሞ ንጉሶችን
ያመልካል።
በዚህ የድንቁርና ዘመን ኢብራሂም ገና በልጅነታቸው ነበር የሰዉ ጅልነት
ሚያስገርማቸው።ከምንም በላይ እሚገርመው የኢብራሂም አባት ነበር
ለከተማይቱ ህዝብ የተለያዩ ጣኦታትን እየሰራ የሚሸጥላቸው።
በዚህም የተነሳ የነኢብራሂም ቤተሰብ እጅጉን የተከበሩ ነበሩ።
በዚህች ድንቁርና በተጠናወታት ባቢሎን በምትባል ከተማ ኢብራሂም
ከጣኦታት ሁሉ ታቅበው አደጉ።አሁን አሁን ኢብራሂም በጣም ማሰላሰል
ጀምረዋል።
ኢብራሂም ብቻውን ቁጭ ብሎ፦"እንዴት አባቴ ከእንጨት እና ከድንጋይ
እየጠረበ የሚሽጠውን ግኡዝ ነገር ሰዉ ያመልከዋል !!!
ሰዉ ጤና የለውም እንዴ !!!
አይ... ! አይ... ! ነገሩ እንኳን እንዲህ አይሆንም። በእርግጠኝነት ጌታ ማለት
ፍጥረታትን ይፈጥራል እንጂ ፍጥረታት እሱን አይፈጥሩትም።
እሺ እነዚህ አማልክት ምንም አይጠቅሙም አይጎዱም ካልኩ ታዲያ ፈጣሪ
የታለ !!! እራሱስ ማን ነው?" በማለት ያሰላስላል።
ከእለታት አንድ ቀን ኢብራሂም ዐ ሰ እንደተለምዶዋቸው ቢቻቸውን ቁጭ
ብለው ስለ ፈጣሪ ማንነት እና ምንነት እያሰላሰሉ ስለ ድንገት አይናቸው
ጨለማ ውስጥ በሚምዘገዘግ ኮከብ ላይ አረፈ።
ኢብራሂምም ድምፃቸውን ከፍ አድርገው፦"ይሄው ጌታዬን አገኘሁ። አዎ ጌታዬ
በሰው እጅ አይፈጠርም እንደ ጣኦታትም ወድቆ አይሰበርም" አሉ።
ባየውም ነገር በጣም ተደሰተ ከደስታው ብዛት ለዚያ ኮኮብ ሌሊቱን ሙሉ
ሲሰግድ አደረ።በዚያ ሌሊት ትክክለኛውን ጌታ እንዳገኘ ለህዝቡ ሁሉ
ተናገረ።ሌሊቱን ሲሰግድ ካነጋ በኋላ ድንግት ጠዋት ላይ ቀና ሲል ያ ጌታ
የመሰለው ኮከብ በብርሀን ተሸፈኖ ጠለቀ።
አሀ...አሁን ማታውን ሙሉ ሲሰግድ ያሳለፈው ለትክክለኛ ጌታ እንዳልሆነ
ተገነዘበ።ከዚያም፦"እኔ ጠላቂዎችን አልወድም" አለ።
ኢብራሂም አሁንም ግን ተስፋ አልቆረጠም።ጌታውን ፍለጋ ዳግም አጠናክሮ
ቀጥሏል።በሁለተኛውም ቀን ኢብራሂም በማታ ብቻውን ቁጭ ብሎ ስለ ጌታው
እያሰላሰለ ሳለ ወደ ላይ ቀና ሲል የሰማዩን ፅልመት በብርሀኑ የገፈፈ ውብ
ጨረቃ ተመለከተ።
አሁን ትንሽ ከመጀመርያው ረጋ አለ'ና፦"ትክክለኛ ጌታዬማ ይህ ነው እንዴት ግን
እስካሁን አላየሁትም!!!" ሲል ከራሱ አወራ።
የዛሬዋን ግን እንደትናንቱ እየሰገደ አላደረም ትንሽ ቆይቶ ተኛ።ጠዋት ላይ
ጌታዬን ልየው ብሎ ሲያንጋጥጥ ጨረቃው ተሰውሯል።
ኢብራሂምም እጅጉን አዘነ እዛው ባለበት ሆኖም፦"ጌታዬ ቀጥተኛውን መንገድ
እራሱ ካልመራኝ ከተሳሳቾች እሆናለሁ" አለ።
ተስፋ ቆርጦ በባይተዋርነት ውጭ ላይ ቁጭ ብሎ ሳለ ፀሀይን
ተመለከተ።በጣም ግዙፍ ናት፣ከጨረቃ እና ከኮከብ ስትነፃፀር በጣም ጎልታ
ታየችው።
ኢብራሂምም፦"ጌታዬን አገኘሁ ይህ ትክክለኛው ጌታዬ ነው በዛ ላይ ከሁሉም
ይገዝፋል" ብሎ ቀኑን በደስታ አሳለፈ።
በመጨረሻም ፀሀይ ወደ ጀምበሯ ስትቃረብ ዘውታሪ አለመሆኗን ተረዳ።ጌታ
ሁሌም ያልለ መሆኑን ተገነዘበ እንዲህም አለ፦"ወገኖቼ ሆይ !! እናንተ
ከምታጋሩት ነገር እኔ ነፃ ነኝ"
አሁን ኢብራሂም ሁሉ ነገር እየተገለፀለት መጥቷል..ጨረቃም፣ፀሀይም
፣ኮከብም አንድ አስተናባሪ ጌታ እንዳላቸው እና እነሱም ጌታ እንዳልሆኑ ተረዳ።
ያ ጌታ ደሞ በአይን ሊታይ እንደማይችልም ተገንዝቦ በዛ የፍጥረተ አለሙ ጌታ
በሆነው አላህ አመነበት።
አሁን ኢብራሂም ከድንቁርና ወጥቷል...ቀጣይ እቅዱ ህዝቡን ከድንቁርና
ለማውጣት ቢሆንም ቅድሚያ ለአባቱ መስጠት እንዳለበት ተገንዝቧል።
አባቱ ዘንድም ሄደ'ና፦"አባቴ ሆይ! ለምንድነው እነዚህን የማይጠቅሙ
አማልክትን ጌታ አድርገህ የምትገዛው?
እስቲ አባቴ ተመልከት እነኚህ አማልክት... ምንም አያዩም አይሰሙም እንዴት
በነዚህ ታምናለህ።
አባቴ ሆይ!! ፈጣሪያችን አላህ ነው። ልናየው አይቻለንም እሱን ብቻ ነው
ልንገዛ የሚገባን።ይህም ብቻ ነው ቀጥተኛው መንገድ" በማለት አባቱን ጥሪ
አደረገለት።
ያን ግዜ አባቱ ቁጣው ገነፈለ..."ይህ ብላቴና እንዴት እድሜ ልኬን
ካመለክኩት ጣኦት ተው ይለኛል" ብሎ በጣም ተናደደ።
ኢብራሂምም፦"አባቴ ! ላንተም ለወገኖችህም ሸይጣን ነው ይህንን መንገድ
አስውቦ ሚያሳያችሁ። በምትፈፅሙት ሺርክ ከዝወተራችሁ መመለሻችሁ ወደ
እሳት ይሆናል" እያለ በመለማመጥ ወደ አላህ ይጠራቸው ጀመር።
ከዚያም አባትየው በጣም በመቆጣት ካሁን በኋላ ግን
ሊመታው፣ሊገድለው፣በድንጋይም ሊወግረው እንደሚችል አስጠንቅቆ
ኢብራሂምን ከቤት አባረረው።
ኢብራሂም አባትየውን መምከር ምንም ጥቅም እንደሌለው በተረዳ
ግዜ፦"ሰላም ሆንልኝ።ጌታዬንም ላንተ ምህረት እንዲያደርግልህ እለምነዋለሁ
እርሱ ለኔ በጣም ርኅሩኅ ነው'ና" ብሎት ቤቱን ትቶ ተሰናበተው።
በቃ አሁን የዳዕዋው ጥሪ ከቤት ወጣ ለመላው ህዝብ ይሰራጭም
ጀመር።ኢብራሂምም ከአላህ ሌላ ምንም አምላክ እንደሌለ እና ሌላ
አማልክትም ምንም እንደማይፈይዱ በየሄደበት ማውራት ጀመረ።
ይህ የኢብራሂም ጉዳይ ቀስ በቀስ የከተማዋ ወሬ ሆነ።በዘመኑ ሀገሪቷን
ይመራ ለነበረው እና ከአማልክቱ አንዱ አካል ለሆነውም ኑምሩድ ይህ ወሬ
ደረሰው።
ኢብራሂምንም እንዲያቀርቡለት ወታደሮቹን አዘዘ።
ኢብራሂምም ከንጉሱ ፊት ቆመ። በሀገሪቱም ሆነ በመላ አለም የሚመለኩ
አማልክት ሁላ እንደማይጠቅሙ እና እንደማይጎዱ በድፍረት አስረዳው።አላህ
ህያው የሚያደርግ እና የሚገድል ጌታ መሆኑንም አክሎ ነገረው።
ንጉሱም፦"እኔ መግደልም ህያው ማድረግም እችላለሁ" አለው።
ኢብራሂምም፦"እንዴት?" አለው።
ያን ግዜ ንጉሱ ሁለት የሞት ፍርድ የተፈረደባቸውን እስረኞች እንዲቀርቡ
ካደረገ በኋላ አንዱን በመግደል አንዱን በመተው፦"ይኸው እገድላለሁም
ህያውም አደርጋለሁ" ብሎ ተመፃደቀበት።
ኢብራሂምም፦"አላህ ፀሀይን ከምስራቅ አስወጥቶ በምዕራብ
ያስገባታል።እስቲ አንተ ጌታ ከሆንክ ከ ምዕራብ እስወጣት"ሲለው ንጉሱም
በሀፍረት አንገት ደፋ።
ኑምሩድ ስለተባለው ንጉስ ወደፊት እናያለን ኢንሻ አላህ የኢብራሂምን ጥሪ
ለማሰናከል ሲሞክር አላህ እሱንም ወታደሮቹንም በትንኝ አጠፋቸው።
ከእለታት አንድ ቀን የሀገሪቱ ህዝብ ለአመታዊ በአል በጠዋት ወደ መሰብሰቢያ
ቦታ መትመም ጀመሩ።
ኢብራሂምም በዚህ አጋጣሚ አንድ ምርጥ ሀሳብ መጣላቸው'ና ለመፈፀምም
ወሰኑ።
ከዚያም ህዝቡ ሙሉ ለሙሉ መሰብሰቢያው ቦታ ሲሆድ እሱን ለምን
እንደማይሄድ ሲጠይቁት፦"አሞኛል" ይል ነበር።
በመጨረሸም ሰዉ ሁሉ ከተማይቷን ለቅቆ ወደመሰብሰቢያው ሄደ'ና
ኢብራሂም ብቻውን በከተማይቱ ቀረ።
አሁን ልበ ሙሉው ኢብራሂም ሀሳቡን ሊያሳካ ጉዞ ወደ ቤተ አምልኮ
ጀምሯል...ልክ ጣኦታቱ ያሉበትን በር ሲከፍተው ቤተ አምልኮው ከተለያዩ
እንጨቶች እና ድንጋዮች በተሰሩ ጣኦታት ተሞልቷል።
ኢብራሂም ምንም አልፈራም ዘልቆ ወደ ውስጥ ገባ።ከዚያም በጣኦታቱ
አጠገብ በቁርባን መልኩ የተደረደረውን የምግብ መዐት ተመለከተ'ና
ጠኦቶቹን፦"አትበሉም እንዴ!!!" አላቸው እየፎገረ...
አሁንም በመሀከላቸው ትንሽ ተዟዟረና፦"ምንድነ

#ነብዩሏህ_ኢብራሂም_እና_እስማዒል

ክፍል 1⃣4⃣

እንደምትደሰት በሚገባ ካስረዳችው በኋላ ኢብራሂም ሃጀር የተባለችውን
አገልጋያቸውን አገባ።
ከእለታት አንድ ቀን ኢብራሂም ከሳራ ጋ በሚኖሩበት ድንኳን አጠገብ ሶስት
ወጣቶች ኢብራሂም እና ሳራ ቁጭ ባሉበት መጡ'ና ሰላም አሉት።እሱም
ሰላምታቸውን መለሰላቸው'ና ወሬ ሳያበዛ አንድ ሙኩት አርዶ ጠባብሶ
አቀረበላቸው። አቦ ወላሂ ይመቸው እንግዳን በወሬ ከማድረቅ በፊት ምግብ
ሲቀርብ ነው ሙድ ያለው...
ኢብራሂም ምግቡን ካቀረበ በኋላ እጃቸውን ቢያይ ቢያይ ምንም ወደ ምግቡ
አይዘረጉም።ይህን ግዜ ኢብራሂም በልቡ ፍራቻ አደረ።
ሊዘርፉኝ የመጡ ሌቦች ናቸው!!!?
ወይስ ሊገድሉኝ..!!?
ወይስ ሚስቴን ሊተናኩሉ ነው..!!? እያለ ይጨነቅ ጀመር።
ኢብራሂምም፦"ምን ፈልጋችሁ ነው እነ ማን ናችሁ?" ብሎ ጠየቃቸው።
ወጣቶቹም፦"እኛ ከሰማይ የመጣን መላዕክቶች ስንሆን ላንተ ልጅ
እንደምትወልድ ልናበስርህ እና የሉጥን ህዝቦች ልናጠፋ ነው የመጣነው"
ሲሉት
ኢብራሂም ሚያላግጡበት መስሎት በመገረም፦"ይህ እንዴት ይሆናል? እኔ እኮ
የጃጀው ሽማሌ ነኝ" አላቸው።
እነሱም፦"ይህ የጌታህ ትዕዛዝ ነው እሱ ባሻው ነገር ላይ ቻይ ነው" ብለው
መለሱለት።
ይሁን ሁሉ ንግግራቸውን ስትሰማ የነበረችው ሳራ ከት ብላ ሳቀች።
መላዕቱም ወደ ሳራ ዞሩ'ና፦"አንችም ኢስሀቅ የተባለን ነቢይ ትወልጃለሽ"
አሏት።
ሳራም በጣም በመገረም አፏን ይዛ፦"ይህ ግን እንዴት ይታሰባል ኢብራሂም
እኮ የጃጀ ሽማግሌ ሲሆን እኔም መሀን ነኝ" ስትላቸው።
መላዕክቱም ምንም እንኳን ሳራ መሀን ብትሆን እና ኢብራሂምም ሽማግሌ
ቢሆንም አላህ ልጅ በቅርቡ እንደሚሰጣቻው እና ያ ልጅም ወደፊት ነቢይ
እንደሚሆንም አክለው አረጋገጡላቸው።
እና መላዕቱም ጉዞ ወደ ሰዶማውያን ጀመሩ።(በነገራችን ላይ ሉጥ
ከኢብራሂም ከተለያየ በኋላ ሰዶም ወደተባለ ሀገር በመሄድ ዳዕዋ ማድረግ
ጀምሯል።ይህን ደሞ ነገ ምንዳስሰው ይሆናል።)
አሁን ነፍሰ ጡሯ የኢብራሂም ሁለተኛ ሚስት ወንድ ልጅን ተገላግላለች።ይህን
ግዜ በሳራ የቅናት መንፈስ ያድርባትና ኢብራሂምን የተወለደለትን አዲሱን ልጅ
እና አዲሲቷን ሚስቱን ራቅ ወዳለ በረሀ ጥሏቸው እንዲመጣ አዘዘችው።
ኢብራሂምም ሚስቱን ሀጀርን እና ልጁን ኢስማዒልን ይዞ ጉዞ ወደ በረሀ
ጀመረ።ብዙ ከተጓዙ በኋላም በዐረብያ ምድር ምንም ውሀም ይሁን አረንጓዴ
ነገር ከሌለበት አንድ ተራ ደረሱ።
የያዘውንም ስንቅ አስቀምጦላቻው ኢብራሂም ወደ መጣበት ሲመለስ ሚስቱ
ሀጀር፦'በዚህ በረሀ ትተኸን እየሄድክ ነው? ወይስ አላህ አዞሀል?" አለችው
እሱም፦"አዎ" ብሏት ጉዞ ቀጠለ።
ትንሽ ሄድ አለ'ና፦"ጌታችን ሆይ! እኔ አዝመራ በሌለው ሸለቆ ውስጥ
በተከበረው ቤት አጠገብ ከዘሮቼ አስቀመጥኩ፡፡ ጌታችን ሆይ! ሶላትን
ያቋቁሙ ዘንድ (አስቀመጥኳቸው)፡፡ ከሰዎችም ልቦችን ወደእነሱ የሚናፍቁ
አድርግ፡፡ ያመሰግኑህም ዘንድ ከፍሬዎች ስጣቸው፡፡" ብሎ ዱዓ አደረገ'ና
ወደመጣበት ለመመለስ ጉዞ ጀመረ።
ብዙ ተጉዞ ሚስቱ ሳራ ወዳለችበት አካባቢም ሲደርስ ሚስቱ ወንድ ልጅ ታቅፋ
አገኛት በጣምም ተደሰተ።
ያችኛዋ ሚስቱ ምንም እንኳን አየሩ ለመቋቋም በሚያዳግት መልኩ ሞቃታማ
ቢሆንም የያዘችውም ውሀ ቢያልቅም በህይወት ግን ከልጇ ጋር እስካሁን
አለች። ውሀ ጥም አንገብግቧታል... ምንም የቀመሰችው ነገር ባለመኖሩ ልጇ
ከጡቷ ምንም ሊያገኝ አልቻለም።
ህፃኑ ኢስማዒል ረሀቡን መቋቋም አቅቶት በጣም እያመረረ ማልቀስ
ጀምሯል...ሀጀርም ምን ማድረግ እንዳለባት ግራ ገብቷት ትተክዛለች።
አየሩ በጣም ሞቀታማ ነው፣ፀሀይዋ ሙሉ ብርታቷን በዛ ምድር ምታሳርፍ ነው
ሚመስለው...መሬቱ ግሏል...ነገር ግን ምንም አማራጭ የላትምና ውሀ
ፍለጋ ልጇን አስቀምጣ በበረሀው ለመሯሯጥ ወሰነች።
ከብዙ ፍለጋ በኋላ ውሀ ልታገኝ ባለመቻሏ ያለ ውሀ ህፃኗ ጋር መመለስ
አልፈለገችም'ና ከአንዱ ተራራ ወደ አንዱ ስትሸጋገር ሰፋ እና መርዋ በተባሉ
ሁለት ተራራዎች ዘንድ ደረሰች በመሀከላቸው ትልቅ ሸለቆ አለ።
ከዚያ ሀጀር ውሀ ይኖራል ብላ እየሮጠች ወደ ሰፋ ተራራ ወጣች ምንም
የለም።
አሁንም ወደ ሸለቆው ወርዳ ወደ መርዋ ተራራ እየሮጠች ወጣች ነገር ግን
አይደለም ውሀ ይቅርና እርጥበት እንኳን የለም።
በዚህ ሁኔታ ከሰፋ ተራራ ወደ መርዋ ተራራ ለ7 ግዜ ውሀ ፍለጋ በሩጫ
ተመላለሰች።
አሁን ሀጀር ድካሟን መቋቋም ባማትችለው ሁኔታ ላይ ደርሳለች፣ጉሮሮዋ
ደርቋል፣ ዳግም ውሀ ፍለጋ ተራራዎችን መውጣት ተሳናት።
ከዚህ በላይ ከቆየች ልጇ እንዳይሞትባት ስለሰጋች ልጇን ወዳስቀመጠችበት
ድንኳን አቀናች።ልክ ህፃኑ ጋር ስትደርስ ህፃኑ እያለቀሰ ሲፈራገጥ በእግሩ
መሬቱን ሲደበድብ ከመሬቱ ውሀ ሲወጣ ተመለከተች።
ደስታዋ ወደር አጣ ውሀውን ጠጥታ ልጇን አጥብታ ለጌታው ምስጋናዋን
አደረሰች።በዚህ ሁኔታ ላይ ሳለች መንገደኛ ነጋዴዎች በውሀ ጥም ተቃጥለው
ያንን በረሀ ሲያቋርጡ ይህን ምንጭ ይመለከቱ'ና ሀጀርን አንድ ግዜ ከፍለዋት
ሊጠጡ ለመኗት።
እሷም ከውሀው ፈቅዳላቸው በአፀፋው ተምር ተቀበለቻቸው.....እነሱም
ጠጥተው አለፉ
እንዲህ እንዲህ እያለ በውሀ ችግር የሚታወቀው የዐረብያ ምድር በሀጀር
ምንጭ ወሬው ተጥለቀለቀ የተለያዩ የዐረብ ነገዶችም ከሀጀር አቅራቢያ
እየሰፈሩ ግንባታዎችን መገንባት ጀመሩ።
ከረጅም ግዜ በኋላም ኢብራሂም ልጁን ኢስማዒልን እና ሚስቱን ሀጀርን ከምን
እንደደረሱ ለማጣራት ያስቀመጣቸው ቦታ ሲመጣ ቦታውን ሊያውቅ
አልቻለም።
ምክንያቱም ያኔ ሲመጣ አከባቢው ምንም አይነት ነፍስ ያለው ነገር
የማይኖርበት ምድረ በዳ ነበር።አሁን ግን ቤቶች ተገንብተዋል...የብዙ ተጓዥ
ነጋዴዎችም ማረፊያ ከተማ ሆኗል።
ይህን ሲያይ መንገድ ተሳስቼ ይሁን እያለ ያሰላስል ጀመር።በዚህ ሁኔታ ላይ ሳለ
የአከባቢውን ሰው ሀጀር ስለምትባል ሴት ሲጠይቁት ከነ ቤቷ ጠቆሙት።
ኢብራሂምም ቤቷ ሲሄድ በጥሩ ሁኔታ ላይ ከልጇ ጋር ተመለከታት...እንባ
ተናነቀው...ሁለቱንም ለረጅም ሰዐት አቀፏቸው ያለቅስም ጀመር።
ከዚያ በዚህ ሁኔታ ከተገናኙ በኋላ ኢብራሂም ወደ መጣበት ተመለሰ።ምንም
እንኳን የልጁ ኢስማዒል እና የሚስቱ ፍቅር እንደ አዲስ በውስጡ ማንሰራራት
ቢጀምርም በመሀከላቸው ካለው ርቀት አንፃር በፈለገ ሰዐት እየመጣ
ሊዘይራቸው ምቹ አልነበረም'ና ሁሌ በአመት አመት ሊያያቸው መምጣት
ጀምሯል።
ከእለታት አንድ ቀን ኢብራሂም ተኝቶ ሳለ በህልሙ፦"ኢብራሂም ሆይ! አላህ
ልጅን ኢስማዒልን እንድታርደው አዞሀል" የሚል ድምፅ ሰማ'ና ደንግጦ ተነሳ።
ከዚያም፦"ጌታዬ ኢስማዒልን እንዳርደው ምትፈልግ እንደሆን ታዛዥህ ነኝ"
ብሎ ተመልሶ ተኛ።
አሁንም እንቅልፍ ትንሽ ሸለብ እንዳደረገው፦"ኢብራሂም ሆይ! አላህ ልጅህ
ኢስማዒልን እንድታርደው አዞሀል" የሚል ድምፅ በህልሙ ተሰማው። አሁንም
ደንግጦ ተነሳ'ና ረክዐተይን ሰግዶ አላህ ትዕዛዙን ግልፅ እንዲያደርግለት ዱዓ
አድርጎ ተመልሶ ተኛ።
አሁንም ልክ እንደተኛ ለሶተኛ ግዜ፦" ኢብራሂም ሆይ! አላህ ልጅህ
ኢስማዒልን እንድታርደው አዞሀል" የሚል ድምፅ ሲሰማ ኢብራሂም ለጌታው
ታዛዥ ሆኖ ከተኛበት ተነሳ።የጌታው ትዕዛዝ ምንም እንኳን ለህሊና ሚከብድ
ቢሆንም ኢብራሂም ሊፈፅም ወሰነ።
ኢብራሂምም ትዕዛዙን ሊፈፅም ጉዞ ኢስማዒል እና ሀጀር ወደሚገኙባት ቅድስት
ከተማ መካ ሄደ።ልክ እንደደረስ ኢስማዒልን ብቻውን ሊያናግረው ወጣ
አድርጎ፦"ልጄ አንተን እንዳርድህ ጌታዬ አዞኛል ምን ትላለህ!?" አለው።
ኢስማዒል፦"ዞር በል ከዚህ..
ስንት አመት ጥለኸኝ የትም የትም ብዬ ካደግኩ በኋ

ሁለተኛው ቀን ደርሶ በነጋታው ሰዉ ሲነቃ ሁሉም ፊቱ ደም መስሏል።በድንጋጤ የሞቱትም ብዙ ነበሩ።ያን ቀን በትካዜ እና በፍራቻ ካሳለፉ በኋላ የማይደርስ የለም'ና ሶስተኛዋ ቀን መጣች።

ፊቶቻቸውን ጥቁረት ወረረው፣ተስፋም ቆረጡ ሁሉም በመሰባሰብ ከፈናቸውን ለብሰው ሽቶ ተቀብተው ሞታቸውን መጠባበቅ ጀመሩ።
ልክ ፀሀይ ጀንበሯን ተሻግራ ብቅ ማለት ስትጀመር ከወደ ሰማይ በኩል እንደመብረቅ ያለ፣ ከፍተኛ ድምፅ ያለው ነገር መጣ።ምድርም በሀል መንቀጥቀጥ ጀመረች...ጂብሪልም በከፍተኛ ድምፁ ጮኸባቸው።ያን ግዜ ልቦቻቸው ከደረታቸው መበጣጠስ ጀመረ።አይኖቻቸውን ወደ ሰማይ ያፈጣሉ...

መቅሰፍቱ ከየት በኩል እንኳን እንደመጣ ማወቅ እየተሳናቸው ነፍሶቻቸው ወደ ሰውነታቸው ዳግም ላትመለስ ተነጠለቻቸው።
የከተማይቱ ህዝብ ሁሉም በያሉበት በድን ሁነው ሲሞቱ አንዲት ሴት ብቻ ቀረች ስሟም ከልባ ቢንት ሰለቅ ይባላል።

ለሳሊህ ዐ ሰ ከፍተኛ ጥላቻ ሲኖታት የክህደትን ዘውድ ከራሷ አኑራለች። ይህን ስትመለከት እግሬ አውጭኝ ብላ ከሀገሩ ሸሸች። ብዙ ከተጓዘችም በኋላ አንድ የዐረብ ነገድ የሚኖሩበትን መንደር ደረሰችና የሆነውን ሁሉ ነገረቻቸው።
በመጨረሻም ውሀ እንዲያጠጧት ጠይቃ ልክ ውሀውን ስትቀምሰው ነፍሷ የሙታንን መንደር ተቀላቀለች።
ሳሊህ ዐለይሂሰላም ወደ ሌላ ቦታ ተሰደደ ሷሊህ እና ከሱጋ ያመኑት ሰወች ወደ ተከበረቺው ወደ ተባረከቺው ፊለስጢን ሀገር ተሰደደ፡፡
ከዚያንም በረምላ ከተማ መኖር ጀመረ፡፡ ቆይቶም ሷሊህ ዐለይሂሰለም በ58 አመታቸው በዛው በረምላ ከተማ የዚህችን አለም ጣጣ አጠናቅቀው ነፍሳቸውን ለጌታቸው አስረከቡ።

በነገራችን ላይ ረሱላችን (ሰዐወ) አንድ ቀን ለተቡክ ዘመቻ ባልደረቦቻቸውን ይዘው በመሄድ ላይ ሳሉ የሳሊህ ህዝቦች የጠፉበትን ከተማ ደረሱ። ማንም አይኖርበትም..የተወሰኑ ሶሃቦች በሷሊህ ከተማ ውስጥ ከሚገኙ ምንጮች ውስጥ ሊቀዱ ሄዱ፣ የተወሰኑት፣ ደግሞ መገልገያ እቃወችን አመጡ፥

የአሏህ መልክተኛ ሶለላሁ ዐለይሂ ወሰለም መገልገያ መሰረያወቹ እንዲሰበሩ እና የተቀዳም ውሃ እንዲደፋ አዘዙ፡፡ከዚያ ውሃ የተሰረው ምግብ ሁሉ እንድደፋ አዘዙ፦ከዚያም ነቢያችን ሶለላሁ ዐለይሂ ወሰለም ፦

"ይህችን ከተማ ስትገቡ እያለቀሳችሁ ፣መልቀስ እንኳዋ ባትችሉ ለማልቀስ የዳዳቹህ ሁናቹህ እንጂ ዝም ብላችሁ እንዳትገቡ።
እኔ በነሱ የወረደው በላእ እናንተን እንዲያገኝብኝ አልፈልግም" አሏቸው።ፊዳከ አቢ ወ ኡም ወነፍሲ ወደሚ ወዒርዲ ያ ረሱሉላህ

በዚያ አከባቢም ያሉ ነገሮችን ሁሉ ለባልደረቦቻቸው አሳይዋቸው።ግመሏም የወጣችበትን እና የተገደለችበትንም ቦታ ወስደው አሳይዋቸው።

•••✿ ❒ ተ_ፈ_ፀ_መ ❒✿•••

በቀጣይ #ነብዩሏህ_ኢብራሂም(ዐ.ሰ) ታሪክ እንጀምራለን 🥰
#share
@alahu_akber1