АТРГУЛ
Япрогингни тортиб шаббода
Ешлар тукди - биллурдек шабнам
Дил торини чертиб чигиртка
Кушигини бошлади - дардман.

Бол арилар гужгон уйнайди
Буз боладек сени алдашар
Мен биламан, улар сирини
Буса олиб, сунгра кочишар

Куёш сочди заррин попуклар
Сенга ёзди поёндоз - йулак
Эзилгунча шивирлаб ёмгир
Йиглаб чикди тинмасдвн чак - чак.

Ва нихоят, гунчадек лаблар
Кизаришиб айтди розини
Бир кечада юрак - чаманзор
Мухаббатга берди ахдини.

Хуш севмокдан яшамок недир
Бу бахт насиб атргулларга
Сен аслида Арши аълодан
Тушганмидинг кунгил богига

Наврўзга янги адраслар келди

Мрамир чопонлар 70 мингдан

Ҳаётим~изтироб ва сабр тоқатга тўла, машаққатли узун йўлдир.Мен бу йўлдан ҳар куни, ўзимга бўлган ишончни йўқотмай ҳамда орзу умидларимни бой бермай, қатъият ва жасорат билан одимладим.Менинг ҳаётим~бу муваффақиятга қатъий ишонган ҳолда мунтазам олға интилишдир, бу ҳар қандай ва барча тўсиқларни енгиб ўтиш, муваффақиятсизликлар ҳамда муваққат мағлубиятлар рўй берганда тушкунлик ва умидсизликни ўзимдан нари ҳайдай билишдир.

Ли Мён Бак