«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِن جَهدِ البَلَاءِ، وَدَرَكِ الشَّقَاءِ، وَسُوءِ القَضَاءِ، وَشَمَاتَةِ الأَعدَاءِ»🍃🌼🍃
«پروردگارا، من از سختی بلاها و شدت مصيبت‌ها، و از شقاوت و بدبختی‌ها و از آينده تاريک (و قضاء بد) و از شادمانی دشمنان بحال و روزم، به درگاه تو پناه می‌جويم»🍃🍃🌼.
«پروردگارا، من از سختی بلاها و شدت مصيبت‌ها، و از شقاوت و بدبختی‌ها و از آينده تاريک (و قضاء بد) و از شادمانی دشمنان بحال و روزم، به درگاه تو پناه می‌جويم»🍃🍃🌼.
«رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید:🍃🌼 سوار به پياده، کسی که راه می رود به کسی که نشسته است و آنانی که کمتر هستند، به آنانی که بيشترند، سلام دهند».🍃🍃🌼
(صحیح بخاری)
(صحیح بخاری)
اللَّهُمَّ أَعِنَّا عَلَى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ🍃🌼
خداوندا ما را درانجام ذکر و شکر و عبادت کمک کن.
🍃🌼
خداوندا ما را درانجام ذکر و شکر و عبادت کمک کن.
🍃🌼
عشق نامرئی
در اوج گرمای تابستان و زیر آن آفتاب داغ، کارگری کیسهٔ سیمانی را به دوش می‌کشد...
اینجا، در این سرزمین دور از وطن، با این غربت و تنهایی و شرایط سخت...
در پایان ماه، تقریبا هر آنچه در آورده را به زن و بچه‌اش در آن سوی دریاها می‌فرستد و شکم خود را با کمترین غذای ممکن سیر می‌کند... با دوستانش در اتاقکی کوچک و تنگ یکجا می‌خوابد و سال‌ها یک لباس کهنهٔ پاره را می‌پوشد... همان را می‌شوید و می‌پوشد و رفو می‌کند...
با تلفن همراه با خانواده‌اش تماس می‌گیرد اما چیز زیادی از کلمات عاشقانه نمی‌داند و بلد نیست غزل و قصیده بگوید... با لحنی جدی با همسرش حرف می‌زند و تماس را به پایان می‌رساند...
در دنیای پر از فریب و نمایش، این نه عشق است نه دوست داشتن...
در دوران گل‌های سرخ و استیکرهای واتس‌اپ و قلب‌های تپنده و شعر و غزل‌های عاریه‌ای و کلیپ‌های ترانه، کاری که کارگر زحمتکش ما با پوست سوخته انجام می‌دهد رمانتیک نیست...
در خانه‌های بسیاری، عشقی عمیق هست. عشقی فراتر از همهٔ غزل‌ها و پاکتر از هرچه ترانه و صادقانه‌تر از همهٔ داستان‌ها... عشقی که چشم‌های پوشیده از زرق و برقِ فریب، آن را نمی‌بینند...
بله، کلمات خیلی قشنگ و رسا هستند، هدیه خوب است، اما آدم‌هایی هم هستند که همهٔ زندگی‌شان غزل است، غزلی که هزینه‌اش عمر است و سلامتی و کم‌خوابی و زحمت...
عشقی با لکنت زبان که بلد نیست خودش را به خوبی عرضه کند...
عشقی که ما نمی‌بینیم، عمیق‌تر و صادقانه‌تر از آن است که بشود بیانش کرد...
هر غذایی که خانواده‌ات برایت می‌پزند ابراز عشق است...
هر لباسی که می‌پوشی... همین که جای زندگی‌ات همیشه تمیز است...
تو ای خانم خانه...
هر روزی که همسرت از سر کار می‌آید، یک قصیدهٔ عاشقانه است...
گذر از این شهر شلوغ برای رساندن مایحتاج زندگی به شما، جنونی است عاشقانه، خوش‌تر از جنون مجنون برای لیلی...
نگاهتان را عوض کنید... در جستجوی عشقی باشید که خانه‌هایتان را پر کرده اما آن را نمی‌بینید... چه رسد به آنکه روایتش کنید...
عبدالله بلقاسم🍃🍃
#ترجمه🍃🍃🌼
در اوج گرمای تابستان و زیر آن آفتاب داغ، کارگری کیسهٔ سیمانی را به دوش می‌کشد...
اینجا، در این سرزمین دور از وطن، با این غربت و تنهایی و شرایط سخت...
در پایان ماه، تقریبا هر آنچه در آورده را به زن و بچه‌اش در آن سوی دریاها می‌فرستد و شکم خود را با کمترین غذای ممکن سیر می‌کند... با دوستانش در اتاقکی کوچک و تنگ یکجا می‌خوابد و سال‌ها یک لباس کهنهٔ پاره را می‌پوشد... همان را می‌شوید و می‌پوشد و رفو می‌کند...
با تلفن همراه با خانواده‌اش تماس می‌گیرد اما چیز زیادی از کلمات عاشقانه نمی‌داند و بلد نیست غزل و قصیده بگوید... با لحنی جدی با همسرش حرف می‌زند و تماس را به پایان می‌رساند...
در دنیای پر از فریب و نمایش، این نه عشق است نه دوست داشتن...
در دوران گل‌های سرخ و استیکرهای واتس‌اپ و قلب‌های تپنده و شعر و غزل‌های عاریه‌ای و کلیپ‌های ترانه، کاری که کارگر زحمتکش ما با پوست سوخته انجام می‌دهد رمانتیک نیست...
در خانه‌های بسیاری، عشقی عمیق هست. عشقی فراتر از همهٔ غزل‌ها و پاکتر از هرچه ترانه و صادقانه‌تر از همهٔ داستان‌ها... عشقی که چشم‌های پوشیده از زرق و برقِ فریب، آن را نمی‌بینند...
بله، کلمات خیلی قشنگ و رسا هستند، هدیه خوب است، اما آدم‌هایی هم هستند که همهٔ زندگی‌شان غزل است، غزلی که هزینه‌اش عمر است و سلامتی و کم‌خوابی و زحمت...
عشقی با لکنت زبان که بلد نیست خودش را به خوبی عرضه کند...
عشقی که ما نمی‌بینیم، عمیق‌تر و صادقانه‌تر از آن است که بشود بیانش کرد...
هر غذایی که خانواده‌ات برایت می‌پزند ابراز عشق است...
هر لباسی که می‌پوشی... همین که جای زندگی‌ات همیشه تمیز است...
تو ای خانم خانه...
هر روزی که همسرت از سر کار می‌آید، یک قصیدهٔ عاشقانه است...
گذر از این شهر شلوغ برای رساندن مایحتاج زندگی به شما، جنونی است عاشقانه، خوش‌تر از جنون مجنون برای لیلی...
نگاهتان را عوض کنید... در جستجوی عشقی باشید که خانه‌هایتان را پر کرده اما آن را نمی‌بینید... چه رسد به آنکه روایتش کنید...
عبدالله بلقاسم🍃🍃
#ترجمه🍃🍃🌼
تو فقط غذای کرم ها هستی، مجموعه ای از استخوان های پوشیده از گوشت، از خودت چه می سازی؟😢🥀
رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ🌼🍃
«پروردگارا ما بر خود ستم نمودیم و اگر ما را نیامرزی و رحم نکنی، البتّه از زیانکاران خواهیم بود».🍃🌼
🍃🍃🌼🍃🤲🤲
«پروردگارا ما بر خود ستم نمودیم و اگر ما را نیامرزی و رحم نکنی، البتّه از زیانکاران خواهیم بود».🍃🌼
🍃🍃🌼🍃🤲🤲
👩❤️👨♡حُب حلال♡ 👩❤️👨
#عکس_نوشته #پروفایل بہ خودم قول دادم ڪہ انقدر قوے باشم ڪہ هیچ چیز و هیچڪس نتونہ آرامشم رو بہ هم بزنہ
#عکس_نوشته
#پروفایل
#دست_نوشته
از ذکر بسی نور فزاید مه را /
در راه حقیقت آورد گمره را
هر صبح و نماز شام ورد خود ساز /
این گفتن لا اله الا الله را
و کسیکه الله برای او نوری قرار ندهد
پس نوری برایش نیست... 🥺💔
#پروفایل
#دست_نوشته
از ذکر بسی نور فزاید مه را /
در راه حقیقت آورد گمره را
هر صبح و نماز شام ورد خود ساز /
این گفتن لا اله الا الله را
و کسیکه الله برای او نوری قرار ندهد
پس نوری برایش نیست... 🥺💔
من به جای او سلام کردم تا گوش دیگران صدای او را نشنود.
جلوش راه افتادم که نگاه کسی به او نیفتد، از آبرو و حیثیتش دفاع کردم، به شدت به او حسودی می کردم،
او از جانب من پاره ای از وجود من است، بهترین زنی است که به من داده شده، تسلی دهنده من، مشاور من، بهترین شنونده و گفتگو کننده، آرامش خاطر من در این دنیا، همسرم، امانت من است.
جلوش راه افتادم که نگاه کسی به او نیفتد، از آبرو و حیثیتش دفاع کردم، به شدت به او حسودی می کردم،
او از جانب من پاره ای از وجود من است، بهترین زنی است که به من داده شده، تسلی دهنده من، مشاور من، بهترین شنونده و گفتگو کننده، آرامش خاطر من در این دنیا، همسرم، امانت من است.
Forwarded from النَعیــم
اگه اینستاگرام دارید خوشحال می‌شیم همراهمون باشید🤍:)
پیج النَعیـم
https://www.instagram.com/naeim05?igsh=MWY1c3g3dml3eGJvOQ==
پیج النَعیـم
https://www.instagram.com/naeim05?igsh=MWY1c3g3dml3eGJvOQ==