اوشاق ادبیاتی

#بئش_داش_کتاب‌لاری اوشاق‌لار اوچون گؤزل آنا دیلیمیزده اوچ دنه فرقیلی و گؤزل کتاب. بو کتاب‌لاری اوشاق‌لارینیزا اوخوماقلا  آنا دیلیمیزین دادینی دوزونو هابئله گؤزللیینی اونلارلا پایلاشاجاقسینیز. بو اوچ کتابین یایینلانماسی بیر باشلانقبچ دیر، خالقیمیز حمایت ائدیرسه آردی آردیندان بیری ببریندن گؤزل، دیرلی و هر بیر باخیمدان یئنی و اؤنجول کتاب‌لارین یاینلانماسینین شاهدی اولاجاقسیز بئش‌داش کتاب‌لاریندان.


https://t.me/Adabiyyatsevanlar

اوشاق ادبیاتی
https://t.me/Adabiyyatsevanlar

.
اوشاق ادبیاتی
«بهرام اسدی»

ادبلی اوشاق

سلام سلام اوشاقلار

سیزه نئچه سؤزوم وار

ادبلی‌دیر چون آدیم

بالدان شیریندیر آدیم

سئویرلر منی هامی

چون وئریرم سلامی

ال-اوزومو یویارام

یئمکلری قویارام

فیرچالارام دیشیمی

قویمام قالا ایشیمی

اوست-باشیم تر تمیز

اودور کی اولدوم عزیز

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

اوشاق ادبیاتی
شماره های تماس

کریم قربانزاده 09123487053
فاطمه منافزاده09141061646
رسول اسمعیلیان 09352473587


https://t.me/Adabiyyatsevanlar

اوشاق ادبیاتی


آذربایجان افسانه لری

سؤیله ین:«صمد بهرنگی - بهروز دهقانی»
چئویرن:«منیژه جم‌نژاد»

«نار قیزلاری۲»

👩‍🦰 قاراواش یاواشجا بویون باغینی آچیب اونو آشاغی ایته له ییب سویا سالدی. قیز  نسترن آغاجی اولوب سو قیراغیندا دوردو. بیر آز سونرا اوغلان گلیب دئدی: ائن گل گئده‌ک. قاراواش دئدی: من کی بو اوجا آغاجدان ائنه بیلمرم. اوغلان دئدی: مگر اؤزون دئمه دین منیم نارنج آغاجیم باشیوی ای، نارنج دا اییلدی؟ قاراواش دئدی: اوندا اییلدی، ایندی ایستمیر اییلسین. اوغلان آغاجا چیخیب اونو ائندیردی. دئدی: بو پالتارلاری هاردان تاپمیسان؟ دئدی: بیر قاراواش دان بورج ائله میشم. اوغلان دئدی: او٘زون نیه بئله قارالیب؟ قاراواش دئدی: یئل دن، گو٘ندن. اوغلان دئدی: گؤزلرین نیه چئری اولدو؟ قاراواش دئدی: سنین یولونو گؤزلمکدن. اوغلان دئدی: آیاقلارین نیه بئله یئکلدی؟ قاراواش دئدی: دوروب
بو یازینین آردینی ادبیات سئونلر کانالیندا اوخویون

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

اوشاق ادبیاتی


آذربایجان افسانه لری

سؤیله ین:«صمد بهرنگی - بهروز دهقانی»
چئویرن:«منیژه جم‌نژاد»

«نار قیزلاری۲»

👩‍🦰 قاراواش یاواشجا بویون باغینی آچیب اونو آشاغی ایته له ییب سویا سالدی. قیز  نسترن آغاجی اولوب سو قیراغیندا دوردو. بیر آز سونرا اوغلان گلیب دئدی: ائن گل گئده‌ک. قاراواش دئدی: من کی بو اوجا آغاجدان ائنه بیلمرم. اوغلان دئدی: مگر اؤزون دئمه دین منیم نارنج آغاجیم باشیوی ای، نارنج دا اییلدی؟ قاراواش دئدی: اوندا اییلدی، ایندی ایستمیر اییلسین. اوغلان آغاجا چیخیب اونو ائندیردی. دئدی: بو پالتارلاری هاردان تاپمیسان؟ دئدی: بیر قاراواش دان بورج ائله میشم. اوغلان دئدی: او٘زون نیه بئله قارالیب؟ قاراواش دئدی: یئل دن، گو٘ندن. اوغلان دئدی: گؤزلرین نیه چئری اولدو؟ قاراواش دئدی: سنین یولونو گؤزلمکدن. اوغلان دئدی: آیاقلارین نیه بئله یئکلدی؟ قاراواش دئدی: دوروب اوتورماقدان. دا اوغلان بیر سوز دئمه دی. بیر دسته نسترن دردی. قاراواشی گؤتوروب یولا دو٘شدو. قاراواش گؤردو ائله گو٘للر له اویناییر، اونو سایمیر. گول لری آلیب پرپر ائله دی. اوغلان اییلدی گو٘للری ییغسین، گؤردو یئره بیر عاراقچین دو٘شوب. گوتوردو یوللاندی. قاراواش گؤردو ائله عاراقچین لا اویناییر، اونو سایمیر. عاراقچینی الیندن آلیب آتدی. اوغلان عاراقچینین دالینجا گئتدی، گؤردو گوزل بیر گؤیرچین اوتوروب. گؤیرچینی گؤتورب گئتدی. ائوه یئتیشدیلر. هامی قاراواشی گؤروب دئدیلر: قاراواشلیغین بیر بئله فیس افاده سی اولماز! اوغلان او٘زونه گتیرمه دی، تویونو سس سیز صداسیز توتدو. نئچه گو٘ن سونرا قاراواش گؤردو اوغلان ائله گؤیرچین له اویناییر، اونو سایمیر. دئدی: من یئریکلیرم، گرک گؤیرچینی کسه‌سن من یئیم. اوغلان دئدی: نئچه گؤیرچین ایستیرسن دئییم گتیرسینلر. قاراواش دئدی: من بو گؤیرچینین اتینی ایستیرم. اوغلان قبول ائلمه دی. بیر گو٘ن اوغلان ائوده یوخ کن قاراواش ناز غمزه یله پادشاها دئدی: من یئریکلیرم، اوغلون دا قویماییر بو گؤیرچینی کسسینلر. پادشاه وئردی گؤیرچینی کسدیلر. قانی تؤکولن یئردن بویوک بیر چنار آغاجی بیتیب اوجالدی. اوغلان قاییتدی. چناردان چوخ خوشو گلدی. همشه دؤوره سینه دولانیب اونا یئتیشیردی. قاراواش ایکی آیاغین تپدی بیر باشماغا کی گرک بو آغاجی کسیب اوشاغیما نننی دو٘زلده سن. اوغلان دئدی: آغاج قحط لییی دئییل. هانسی آغاجدان ایستیرسن وئریم نننی دو٘زلتسینلر. گئنه بیر گو٘ن اوغلان آوا گئتمیشدی. قاراواش پادشاها اولانلاری دئدی. پادشاه وئردی آغاجی کسدیلر، نننی  دو٘زلتدیلر. بیر پارچاسی قالدی، بیر یانا آتدیلار. بیر قوجا آرواد واریدی، هردن پادشاهین ائوینه گلیب پالتار یویاردی، ائوی سیل سو٘پور ائلردی، اونو گؤروب خوشو گلدی. دئدی خانیم بونو وئر منه جهره مین آلتینا قویوم. قاراواش دئدی: گؤتور آپار. قوجا آرواد آغاج پارچاسینی گتیریب قویدو جهره سینین آلتینا. صاباح آخشام ائوه گلنده گؤردو هر یئر گول کیمی تپ تمیزدی، سیلیب سو٘پوروبلر. اؤز - اؤزونه دئدی: ایشین ایچینده ایش وار. صاباح پرده دالیندا گیزلنیب گؤردو جهره نین آلتینداکی آغاجین ایچیندن بیر قیز چیخدی هر یئری سیلیب سوپوردو. یئرینه قاییتماق ایستینده قوجا آرواد پرده دالیندان چیخیب دئدی: سنی آللاه گئتمه. منیم ده کیمسم یوخدو، گل منه قیز اول. قیز داها آغاجین ایچینه قاییتمادی، آروادین ائوینده قالیجی اولدو. بیرگون شهرده جار سالدیلار هر کیم باشارا بیلر، گلیب شاهین ایلخی سیندان آت سئچیب بؤیوتسون. قیز قاریا دئدی: سنده گئت بیر آت آل. آرواد دئدی: بیزیم یئمیمیز یوخدو کی. قیز دئدی: ایشین اولماسین. قوجا آرواد دوروب گئتدی پادشاهین یانینا دئدی: آتلاریوین بیرینی ده منه وئر. پادشاه دئدی: ننه، سنین یئمین زادین یوخدو. آتی نه ائدیرسن؟ دئدی: بیریجیک قیزیم آت ایستیر. پادشاه قادینین اوره یین سیندیرماسین دئیه ایلخیچیا دئدی: قوجا چلاق بیر آت وئرین، اؤلورسه ده اولسون. قوجا آرواد آتی گؤتوروب گلدی. قیزین الی اونا دیینجه، دو٘ز عمللی بیرآت اولدو. قیز ساچلارین ایسلادیب حیطه سپدی. هر یئر اولدو گؤم گؤی اوت علف. نئچه آی سونرا پادشاه دئدی: گئدین آتلاری گتیرین. آتلاری ییغدیلار. قوجا آروادین ائوینه گلدیلر، آتین اؤلوب، قالدیغینی گؤرسونلر دئیه. آت ائله کیشنیردی کی آدامین باغری چاتدیردی. اونو چیخارمایا طؤیله یه گئتدیلر، قاباغا گلنی قاباغ آیاقلاریلا، دال دا کی لاریدا دال آیاقلاریلا ووردو شیریم شهره ائله دی. پادشاهین قول لاری دئدی: آخی ننه جان، بیز بو آت لا باشارا بیلمیریک. بیری گلسین بونو چیخارتسین بیز آپاراق. قیز گلدی الین آتین بئلینه چکدی دئدی: دیلسیز حئیوان چیخ گئت. صاحابیندان نه وفا گؤردوم سندن نه گؤرم. قوللار آتی گؤتوروب آپادیلار. بیر گو٘ن ده قاراواشین بویونباغی قیریلدی. کیمسه اونو ساپا دو٘زنمه دی. قیز دئدی: ننه گئت پادشاها دئنه من باشاریرام.
آردی وار...

اوشاق ادبیاتی

«کارتون»

اوشاق ادبیاتی هرهفته پنجشنبه گونو ادبیات سئونلر کانالیندا  .
اوشاق ادبیاتینا دایر یازیلارینیزی بیزه گوندرین .

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

گل گوروشک سئوگیلیم!
دکتر حسن ریاضی«ایلدیریم» ین آدگونو موناسیبتیله خاطیره آخشامی
ادبیات سئونلر گوزگوسونده
زمان: بوگئجه: 1401/11/30
ساعات: 21
دانیشانلار
ابراهیم دارابی، حبیب فرشباف
احمد پوری، پرویز حبیب پور
کیومرث کیاست، نریمان ناظم
عاشیق حسن اسکندری، عاشیق چنگیز مهدی پور
هادی قارا چای، حسین شهرک
مرتضی مجدفر، ائلدار موغانلی
آپاریجی:«کریم قربانزاده»

ادبیات سئونلر، آذری مجله سی، ساهر انجومنی، ایشیق سایتی.

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

سون رئکلام

ادبیات سئونلر گوزگوسوندن اوچونجو کیتاب نشر اولدو.
عنوان:«ائتیمولوژی درس لری»
یازان:« دکتور ارشد نظری»
ناشر:«حکیم-نظامی-گنجه ای»
حاضیرلایان:«ادبیات سئونلر»
امک داشلار:«کریم قربانزاده، ویدا حشمتی، زکیه ذوالفقاری»
صفحه: 220صفحه رقعی
قیمت: 130/000مین تومن
قیمت ادبیات سئونلر عائیله سینه 85/000مین تومن.

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

ادبیات سئونلرین نشر ائتدیگی کیتابلار

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

سئویملی شاعیر ادبیات سئونلر قوروپونون تانینمیش اویه سی« آیدین باخیش» جنابلارینین کیتاب تورنیندن 15میلیون پول یغیشمیشدی «آیدین» بی بو مبلغی قیرخ یاشار کندینده دوزتدیمیز مدرسه یه یاردیم ائتدیلر.
آیدین بی تشکور، اوغورلار

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

آی همیشه لیک بولود آتدا قالمیر
وبیر گون پرده لر چکیلیر...
«29بهمن سالروز تیرباران شدن شاعر،نویسنده نامدار« خسرو گلسرخی»هست، یادو نامش گرامی باد»

https://t.me/Adabiyyatsevanlar

نامه های «احسان طبری» به «ژاله اصفهانی»

بومکتوبلارین موضو لاری تام ادبیات دیر خصوصیله تنقید ادبیات سئونلر بو آچیدان(ادبی تنقید) باخیمیندان  بو نامه لرین هرهفته چهارشنبه گونوبیرینی نشر ائده جک اومود ائدیریک سایین اوخوجولاریمیزا فایدالی اولا.



https://t.me/Adabiyyatsevanlar

نامه های« احسان طبری» به« ژاله اصفهانی»
بدون تاریخ (فایل ۵۵)
 
رفیقِ محترم،
نامۀ اخیرتان را دریافت داشتم. چند روز پیش‌از دریافتِ نامه، رفیق ممّداُف منظومۀ اخیرتان را راجع به زندگی یک کلخوز* و مقایسه‌اش با زندگی در یک دهِ ایرانی به من داده بود. قرائتِ منظومه مرا به نگارشِ نامه‌ای برانگیخته بود، ولی هنوز نامه را ننوشته بودم که نامۀ محبّت‌آمیزتان را دریافت داشتم.
بلافاصله به بحث دربارۀ منظومۀ "احمد و ایوان" بپردازیم:
این بدونِ شکّ بسیار خوب است که شاعرۀ ما به‌جای سخن در کلّیات، وقایعِ مشخّص را لمس می‌کند. به‌جای دِه و دهقانِ کلّی، آلتی آقاج و ایوان و احمدِ زنده حقیقی در مقابلِ او هستند و او آن‌ها را وصف می‌کند. من از خواندنِ شعرِ شما بسیار خوشم آمد، آن‌را جداگانه برای چند نفر از رفقا خواندم.
راهِ درست را یافته‌اید. دربارۀ شعرها باید بگویم روان و سهل و دل‌پذیر است، فصاحت مراعات شده. دربارۀ طرزِ ترکیب یا کمپوزیسیونِ مطلب، باید بگویم شامل نکته‌ها و باریک‌اندیشی‌هایی است، ولی اجازه بدهید از ذکرِ کلّیات بگذریم و به ذکرِ مواردِ مشخّص بپردازیم. لنینِ کبیر مشخّص‌بودن را بارها و بارها تاکید کرده و از جمله‌پرداز و کلّی‌باف (یا: فرازُر) [Новины] نفرت داشته است.
چه چیزهایی را در این شعر پسندیدم و چه چیزهایی را نپسندیدم؟
 
۱-  چه چیزهایی را نپسندیدم:
شما در این منظومۀ خود سه وزن انتخاب کردید:
۱-  صبح با چهرۀ درخشنده (وزنِ عروضی: فاعلاتن مفاعلن فعلن)
۲-  تاواریش** ایوان اجازه دارم (فاعلاتن فاعلاتن فع)
۳-  دیده‌ام بر احمد و ایوان دلم جای دگر (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن)
این تحوّلِ وزن را گویا برای آن‌که بین وزن و موضوع هماهنگی ایجاد کنید اجراء نمودید. وزنِ اول توصیفی است، وزنِ دوم برای محاوره، وزنِ سوم سنگین و اندوه‌ناک است، ولی با این‌حال من با این کار موافق نبودم. برخی از شعرا و از آن‌جمله رفیق لاهوتی این کار را می‌کنند ولی تصوّر نمی‌رود سودمند باشد‌. تازه اگر هم در یک منظومه تحوّلِ وزن رخ دهد، باید مانندِ تحریر در آواز بر اساسِ اوزانِ هم‌آهنگ باشد. مثلا اگر بشود تحوّل وزن ۱ را به ۲ تحمّل کرد، تحمّل ۲ به ۳ را نمی‌توان. اثرِ عمومیِ شعر را زائل می‌کند، خوب نیست.
شما در این منظومه گاه قواعدِ معقول و غیرِ متکلّفانۀ قافیه را به هم زدید. در شیوۀ قافیۀ فارسی نمی‌توان دو فعل را قافیه کرد، مگر آن‌که حرف‌رَوی (یعنی حرفِ قبل‌از پِی‌افزودِ فعل) مراعات شود.
مثلاً: هستید و می‌نشینید قافیه نمی‌شود، زیرا اگر شده پِی‌افزودِ فعلی یعنی (ید) را بیاندازید، باقی می‌ماند هست و می‌نشین که با هم قافیه نمی‌شود.
هستید با رَستید و گسستید و غیره، می‌نشینید با می‌گزینید و غیره قافیه می شود. این غلطِ قافیه در دو جا تکرار شده است:
۱-  شما یک نفر کلخوزی هستید؟
-  بله پس چرا نمی‌نشینید؟
۲-  دُنیا در شهر تحصیل می‌کند
- دو سالِ دیگر دکتر می‌شود (جای دیگر قافیۀ هستید و ملّتید که این هم غلط است) حال آن‌که می‌کند تنها با می‌زند، و می‌شود با می‌رود هم قافیه است.
عیبِ قافیه به این محدود نیست. هاء ملفوظ را که مثل h فرانسه است و هاء غیرِ ملفوظ را که تنها صدای ə روسی می‌دهد نمی‌توان قافیه کرد. یعنی دِه (deh) را با ساده (sadé یا  cagə) نمی‌توان قافیه کرد و شما کردید:
مگر من که‌ام؟ دهقانی "ساده"
بالاتر از من هستند در این "ده" (هم‌چنین کمی دورتر قافیۀ ده با خانواده)
گمانم خواهید گفت: باید تابع مقرّراتِ جامد قافیه‌سازانِ کهن نشد و رسمی نو آورد، آهنگ کلّی لفظ در قافیه کافی‌است.
این نوآوری به نظرم درست نیست. شعر به وزن و قافیه زنده است، مگر آن‌که بخواهیم شعرِ سفید بگوییم. قواعدِ وزن و قافیه را باید مراعات کرد تا در واقع تکنیکِ شاعری دچارِ هرج‌و‌مرج نشود. مثلاً در زبانِ روسی قوّافیِ فعلی (گلاگول) گرچه مرسوم است، سخیف محسوب می‌شود. ما طرف‌دارِ "کمالِ تکنیکی در هنر" هستیم و با هرگونه تذلیل و (Опошление) [ابتذالِ] آن جدا مخالفیم‌. بگذارید هنرِ شما بر موازینِ محکمِ ادبی و هنری استوار باشد تا نه تنها زیبا، بل‌که دارای صلابتِ واقعی یک اثرِ محکمِ هنری باشد.
شما در این مجموعه گاهی به کارِ سرسری (خالتور)*** پرداختید و حال آن‌که با قریحۀ بسیار خوبی که دارید، می‌توان منصفانه توقّع داشت با اندک زحمتی از این خالتورها خلاص می‌شدید. مثلاً:
ناگه از زیرِ سبزه‌ها سگِ چاق (؟)
می‌رود پیش و می‌کند واق واق.
یا مثلاً:
بچه خرگوش گرمِ طنّازی (این خوب است)
می‌نماید قایم موشک‌بازی (؟)
خواهید گفت: می‌خواستم تشبیهاتِ ساده مردم‌فهم را واردِ اثرِ ادبی کنم. این بسیار خوب است، ولی هر کار در حدودش و با حفظِ ذوق و مراعاتِ موازینِ زیبایی هنری پسندیده است، والّا سگِ چاق و قایم موشک‌بازی کمکی به رشدِ ادبیّات و ارتقاءِ هنر نمی‌کند.

باز هم آن‌چه نپسندیدم آن است که اوزانِ مخدوش به کرّات در شعر دیده می‌شود. غالبا وزن خوب حفظ شده و بسیار خوش‌طنین و جاافتاده است. مثلا:
این‌هم کاتیا - کاتیا بیا
می‌آید دختری طنّاز و زیبا
قامتش چون سرو، گردن‌اش چون قو
با موهای طلایی تا پُشتِ زانو
پوشیده جامۀ نو عنّابی
به زلف‌اش بافته روبانِ آبی.
بسیار خوب. امّا در این اشعار وزن مخدوش است:
فاشیسمِ وحشی خطر بود و شرّ
"بهرِ نجاتِ بشر زین خطر"
(که باید این‌طور خواند: بهرِ نجاتِ / بشر زین خطر - کسره در مورد حفظِ وزن نقشِ بدی بازی می‌کند).
یا: سالِ ۴۵ بود که از آلمان
(که باید خواند: سالِ چهل و/ پنج بود که از آلمان - که بازهم ضَمّه در این‌جا رُلِ بدی دارد و وزن مخدوش است).
از این‌ها که نارسایی‌های لفظی بود بگذریم. عیبِ عمده درمنظومۀ شما آن‌است که سادگیِ غیرِهنری، توصیفاتِ زیادی در آن وجود دارد‌ سادگی خوب است، ولی نه تا آن‌جا که اثرِ هنری را کُپیِ زندگی کند. هنر به هر جهت باید هنر بماند، یعنی بر اساسِ زیبایی و استه‌تیکِ هنری استوار باشد.
ببینید این خوب است:
گوجه فرنگی داریم در این باغ
گوجه فرنگی "مانندِ چراغ"
چند روزِ دیگر می‌رسد انگور
"انگور چه انگور دانۀ بلور"
ولی این دیگر دچارِ سادگیِ غیرِهنری و تفصیلِ زیادی شده است:
دو اتاق دارم یک آشپزخانه
برای مرغ‌ها است آن لانه
حمّام و انبار و زیرزمین هم هست
آن‌جا هم آغُلِ گاو وُ گوسفند است.
به نظر ساده‌لوحانه و (Новины) می‌رسد. باید بینِ سادگی (Простота) که مطلوب است، و ساده‌لوحانه بودن (Наивность) که بسیار نامطلوب است فرق گذاشت. در شعرِ شما این عیب وجود دارد، به‌علاوه گفت‌وگوی ایوان و جعفر کمی طولانی و دارای حرف‌های زائد است.
 
۲-  چه چیزهایی را پسندیدم:
آیا با ایرادهای خود شما رنجاندم؟ مطمئناً نه. می‌دانم که شما به‌خوبی می‌دانید انتقادِ به‌جا جلای قریحۀ شاعر است. ژنِ شاعر و ادیب در زیرِ تازیانۀ انتقاد بیدار می‌شود. من بسیار خوشحال‌ام که منظومۀ "احمد و ایوانِ" شما پاسخ به توقّعاتی است که در نامۀ پیشین مطرح کردم. نزدِ خود گفتم: ها، این‌است آن هنرمندی که می‌خواهد پیش برود زیرا خود را به‌مقصدرسیده نمی‌پندارد. "عُجبِ مرگِ هنر و هنرمند است."
منظومۀ "ایوان و احمد" روان، رسا، دل‌پذیر است. چِفت‌وبستِ مذاکرات خوب و گاه ماهرانه است. وصفِ زندگیِ دو دِه (شوروی و ایرانی) واقعی و نمونه‌وار است. منظومه روی‌هم‌رفته موفّقیت‌آمیز است. تقاضای من این است که آن‌را طبقِ انتقاداتی که کرده‌ام، یک‌بارِدیگر جدا دست‌کاری (Обработка) کنید. وزنِ یک‌سان، قافیۀ محکم، تفصیلاتِ زائد حذف. سادگیِ غیرِهنری برطرف شود. منظومۀ بسیار خوبی به دست می‌آید.
این به‌اختصار دربارۀ منظومۀ اخیرتان.
 
امّا دربارۀ سوالاتِ شما:
۱-  واژۀ (Народ) باید خلق یا مردم ترجمه شود. مردم دل‌پذیرتر است، ولی در همۀ ترکیبات درست در نمی‌آید. لذا مانعی ندارد از خلق مدد بگیریم.
۲-  واژۀ Scéne فرانسه را ما صحنه ترجمه می‌کنیم که نمایش روی آن انجام می‌گیرد، ولی آن‌چه شما آن‌را از اجزاءِ act شمرده‌اید و در نمایشنامه‌ها می‌نویسید "مجلس" ترجمه می‌شود. (مثلاً مجلس یک: ایوان، کاتیا، جعفر بعدا وارد می‌شود). ولی نوشین در کتابِ خود همان سِن گذاشته است. به‌نظرِ من مجلس بهتر است.
۳-  واژۀ Образ [obraz – اُبراز] این لغتِ غنیِ روسی دارای مفهومِ بغرنج و متنوّعی است و یافتن لفظِ نظیری در فارسی که به تمام معنی Образ جواب دهد، مقدور نیست. Образ در درام بیش‌تر در فارسی پِرسوناژ یا "اشخاص" ترجمه می‌شود. در مواضیعِ هنری می‌توان آن‌را تعابیر، تصاویر، استعارات و نظیرِ آن ترجمه کرد. منظورِ شما در "دراماتورژی"**** است که همان "اشخاص" یا پِرسوناژ است.
اینک خواهش‌ها: نظرِ خود را درباره انتقاداتِ من آشکارا بیان دارید و در صورتی‌که با آن موافقید، منظومه خود را اصلاح کنید.
در "ژانرِ" این منظومه به ایجادِ آثاری از لحاظِ‌هنری و بغرنج‌تر و عالی‌تر دست‌بزنید. حتما موفّق خواهید شد.
سلامِ مرا به شوهرِ محترم‌تان ابلاغ کنید.
آذر به شما سلام می‌گوید.
با تقدیمِ بهترین درودها – پرویز
 
* کُلخوز یا کالخوز (به روسی колхо́з) = مزرعۀ اشتراکی، گونه‌ای مزرعه‌داری اشتراکی در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی بود که پس‌از پیروزی انقلاب اکتبر کبیر سال 1917به عنوان روشی تازه در کنار روشِ مزرعه‌داری دولتی(سُوْخوز) برپا شده‌ بود. واژۀ کُلخوز، درهم‌کشیده‌ای از عبارت  коллекти́вное хозя́йство (کُلِکتیوْنوئه خوزیایْسْتوو) به معنی خانه‌داری اشتراکی است.
** تاواریش (Товарищ) = در زبانِ روسی به معنی رفیق.

*** خالتور از واژۀ روسیِ "خالتورا" (халтура) = به معنیِ "کارِ بی‌ارزش"، "کارِ (هنری یا ادبیِ) با کیفیتِ پایین"، "کارِ سرِهم‌بندی‌شده"، آشغال و بُنجُل و مبتذل، و اصطلاحی است که در ایران به موسیقیِ مطربی اطلاق می‌شود. در زبانِ روسی به کسانی که غیررسمی و فقط با گرفتنِ چیزکی به عنوانِ پولِ چائی، کاری را برای کسی باسمه‌ای انجام می‌دهند "خالتورشیک" گفته می‌شود.
**** دراماتورژی Dramaturgie = نمایش‌پردازی یا نمایش‌نامه‌شناسی. در فرهنگِ زبانِ وِبستِر، این واژه از واژۀ یونانی "دراماتوروگییا" به معنای درام‌نویس آمده و نویسندۀ درام -کمدی یا تراژدی-را در آغاز به معنی "دراماتورژ" می‌گفتند. واژۀ "نمایش‌پردازی" نیز در معنی، مطالعه و تحلیل و تفسیرِ نمایش‌نامه برای اجراهای جدید با توجه به مخاطب و زمان و مکان به کار می‌رود و شکسپیر را مهم‌ترین نمونۀ یک "دراماتورژ" می‌شناسند. واژۀ اخیر به حرفۀ محققّ یا مشاورِ ادبی و تئاتری هم که با یک گروه تئاتری کار میکند اطلاق می‌شود و از این منظر "لِسینگ" اوّلین دراماتورژی است که در سال 1767 در "تئاترِ ملّیِ هامبورگ" به گردآوریِ نقدها، بررسی‌ها و تئوری‌های تئاتری پرداخت و کتاب "دراماتورژیِ هامبورگ" شامل بحث‌های انتقادی و استه‌تیک دربارۀ اندیشه‌های تئوریک در تئاتر را انتشار داد.
 
https://t.me/Adabiyyatsevanlar

گل گوروشک سئوگیلیم!
دکتر حسن ریاضی«ایلدیریم» ین آدگونو موناسیبتیله خاطیره آخشامی
ادبیات سئونلر گوزگوسونده
زمان: یکشنبه: 1401/11/30
ساعات: 21
دانیشانلار
ابراهیم دارابی، حبیب فرشباف
احمد پوری، پرویز حبیب پور
کیومرث کیاست، نریمان ناظم
عاشیق حسن اسکندری، عاشیق چنگیز مهدی پور
هادی قارا چای، حسین شهرک
مرتضی مجدفر، ائلدار موغانلی
آپاریجی:«کریم قربانزاده»

ادبیات سئونلر، آذری مجله سی، ساهر انجومنی، ایشیق سایتی.

https://t.me/Adabiyyatsevanlar