📚🖊: نقد خود یک ارزش است.

کسی که تحمل نقد را ندارد و سریعا منتقد را به بهانه های مختلف، بجای پاسخ دادن و پرداختن به انگیخته، متهم می کند و به انگیزه می پردازد و انگیزه کاوی می کند (مغالطه ی انگیزه و انگیخته) یک بیمار است!!

لازم نیست که حتما راجع به نقدی که در رابطه با تاریخِ دین یا اسلام یا ایران و ... نگاشته شده حتما با کینه توزی نظر کرده و ابتدا فحش هایمان را بدهیم و سپس فحش هایمان را با انگیزه کاوی که آری فلانی خام است و ایدئولوژیک است و ضد دین است و بی سواد است و کوچه بازاری است و ... توجیه کنیم! اما لازم است که اندکی شعور داشته باشیم و به خرج دهیم و اگر در رابطه با مطلبی یا نقدی، سواد سخن گفتن و نگاشتن نداریم، لا اقل سکوت کنیم و اجازه دهیم که آنان که می توانند چنین کنند! نه اینکه ابتدا یک کیفرخواست صادر کنیم و سپس فحش ها و ناسزاهای آبدار نثار منتقد کنیم و آن گاه بپردازیم به توجیهِ این فحش ها و ناسزاها!!! (یعنی عامدا اصلا نقد را فراموش کردن و اصل نقد را به زباله دانِ دگمیت انداختن و مشغولِ وراجی های پوک و پوچ به نام علم و فلسفه آن هم با طعنه و کنایه شدن!)

نقد هم مساوی بی ارزش کردن یا از ارزش انداختنِ چیزی یا تفکری یا مکتبی یا شخصی که مورد نقد و انتقاد قرار می گیرد نمی باشد نقد خود یک ارزش است و اگر متنی نقد نمی شود یا تا کنون نشده، این مساله خود به تنهایی دلیلی (و نه حتی مویدی) بر بی ارزش بودن آن متن است!!! نقد فحاشی نیست صرفا تخریب نیست! متاسفانه و شوربختانه مومنینِ گزاره ای و مکانیکی_تصدیقی_تکذیبی و دو دو تا چهار تایی، (که ایمانشان نیز همچون شخصیتشانکه چار پولی ست!) نقد کتاب مقدس و شخصیت نبی یا امامی از امامانِ شیعه را مساوی بی ارزش کردن یا تخریب نمودن و ضدیت داشتن با آنان و ضد دین شدن و طبق قاموس جزمیت خود سپس متهم به نجاست و پلیدی و پلشتی شدن تلقی می کنند و لذاست که حتی تحمل یک نگاهِ نو به مسائلِ حتی تاریخی را هم ندارند و سریعا بر می آشوبند و فتوای سلاخی می دهند و سلاخی هم می کنند و از این سلاخی و تند خویی و خشونت خرسند هم می شوند و سجده ی شکر هم بجا می آورند چرا که برای رضای خدا سلاخی کرده اند (همانند مریدان و مقلدانِشان که برای رضای خدا مردم آزاری می کنند تا حاجت بر آورده شوند!! و عاقب بخیر گردند!!) و طبق باب "مباهته" و روایتِ "باهتوهم" پاپوش دوخته اند و پرونده سازی کرده اند و بدعت گزار را مفتضح ساخته اند!!

یا للعجب!!!

#ابوذرشریعتی

#اگزیستانسیالیسم چیست؟

این هم نمونه ی تدریس و توصیح و تبیین تصاویر نموداری.
پایین تر فایل صوتیش رو خدمتتون ارسال میکنم تا اگر احساس کردید حجم فایل تصویری زیاده، از فایل صوتی استفاده کنید.
#ابوذر_شریعتی

فایل صوتی ویدئوی فوق
اگزیسانسیالیسم چیست؟

تا آخر هفته طرح مثلث با یک سوم هزینه‌ی اصلی در خدمت عزیزان قرار خواهد گرفت.
شرایط اقتصادی و زندگی رو به گوه کشیدن وگرنه تمامی کلاسها رو رایگان میکردیم.
امیدوارم براتون مفید باشه.

با ایدی در تماس باشید:
@abozar_shariati

زبان انگلیسی و آلمانی و فرانسوی، زبانی برای اندیشه و برقراری ارتباط هستند و نه نشانه‌ی روشنفکری و متفکر بودن.

پارسال زمستون یکی‌ از بچه‌ها داشت حرف می‌زد، وسطش به‌جای کلمات صریح و سلیس فارسی، از لغات نامفهوم انگلیسی و لاتینی استفاده می‌کرد که معادلهای خیلی خوبی هم داشتن.

حالا اگر معادل نداشتن می‌گفتیم خب ندارن اما به‌شدت ساده و همه‌فهم بودن.

هی از این کلمات استفاده می‌کرد و بعدش می‌گفت فارسیش چی میشه؟ من فارسیم ضعیفه!!!

با خودم گفتم دهن سرویس یعنی تو زبان مادریت تو کشور خودت تحت تاثیر زبان خارجی قرار گرفته و فراموش هم شده؟ مگه میشه مگه داریم؟

خلاصه دیدم اینجوریه گفتم خب فارسیت ضعیفه انگلیسی توضیح بده. می‌تونی؟ گفت نه متاسفانه انگلیسی نمی‌تونم حرف بزنم! 😅😅😅


گفتم خب برادرِ اسکلِ من، مگه مجبوری؟ تو حتی انگلیسی هم نمی‌تونی حرف بزنی بعد میگی فارسیم در برابر انگلیسیم ضعیفه و برای کلمات انگلیسی معادل فارسی پیدا نمی‌کنم؟ 😅

فارسی کیلی‌ کیلی کم 😅

تاثیر کلمات در زندگی عینی و انضمامی
پ‌ن:قابل توجه دوستانی که متصلبانه از مرگ فلسفه سخن می‌گویند. 😊
برشی دیگر از طرح #مثلث

اینجا کسی پابجی بازی میکنه؟

کانال تخصصیِ اگزیستانسیالیسم: 👇

https://t.me/CriticalThinking71

📚 #در_باب_دین

✍🏻 "هنــــرِ تحمــــل کردنِ احمق ها"

خوب می‌دانیم که در اکثر اوقات کسی یا کسانی پیدا می شوند که با زخم زبان و متلک و تهمت و شوخیِ مسخره و ... گند بزنند به حال و روزمان.

چه باید کرد؟ اگر به سقراط در مقام فیلسوفی که می توان در رفتارش تامل کرد و آموخت (و نه مرجع تقلیدی که از او در سیاق حضرت فرمودند نقلید کرد) نظر کنیم شاید توجه به داستان زندگی او خالی از لطف نباشد.

سقراط معمولا زیاد مورد تمسخر قرار می گرفت. یک بار در همین مورد از او پرسیده شد آیا نگران نیستی که مردم مسخره ات می کنند؟ و او پاسخ داد؛

چرا نگران باشم؟ مگر وقتی خری به من لگد می زند باید دلخور باشم؟!

به زعم من در مواجهه با چنین افرادی که همیشه سعی دارند از زیر و روی زندگی دیگری بواسطه ی زیر و رو کشیدن و دوز و کلک و دو دوزه بازی سر در بیاورند و سوژه ی محافل فک و فامیلی اش کنند و حس حسادت و کینه و عقده و خلاصه احساس رقابت خودشان را با آن ارضا کنند و به زعم خودشان ثابت کنند که بله او هیچ پخی نیست و ما خودمان قشنگ ترین پخ هستیم و شان و منزلتمان در نزد قوم و خویش بالاتر است و فلان باید همینطور باشد.

یعنی چه؟ یعنی ما به جای پرداختن به فلان سخن زشت یا بهمان دروغ و تهمت و تمسخر و تحقیرِ یک انسانِ عاری از شعور و سپس عصبانی شدن و پرخاشگری کردن، یک قدم عقب بکشیم و در مورد این امر تامل کنیم که چه چیز باعث شده است که او دست به چنین رفتاری بزند؟ علت یک چنین سخن و تمسخری چیست؟ آیا حقیقتا این سخن دلالت بر برتری و شان و منزلت والای این فرد می کند و حقارتِ ما؟ یا اینکه نه مساله چیز دیگری ست؟

در مرحله  ی بعد به این مساله فکر کنیم که

نیش زدن هم در ذات عقرب است. نمی شود از عقرب انتظار یاری و همدلی داشت! زیرا او بالذات و به صورت غریزی چنین است. شاید سوال کنید آیا می خواهی بگویی این ها بالذات بی شعور و احمق اند؟ قطعا خیر چرا که حماقت نیاز به آموزش دارد. ما در موقعیت های این چنینی می بایست به "علت" ها یا ریشه های چنین رفتاری بیندیشیم و به جای درگیر شدن در ظاهر امر که منجر به گلاویز شدن با فردی می شود که در جهل مرکب است و خود هم نمی داند که قربانی بیشعوری است، باید وضعیت هرمنوتیکیِ او را که عبارت است از هرمنوتیکِ بی شعوری درک کنیم و از نشان دادن هر گونه واکنشی دوری کنیم. بله درست حدس زدید این همان جواب ابلهان خاموشی استِ قدما است منتها با این تفاوت که اینجا ما به جانِ سخن التفاتی جدی داریم و از قبل برای چنین رفتار احمقانه ای آماده شده ایم.

فراموش نکنید کسی دچار شوک یا پرخاشگری می شود که هیچ نوع پیش بینی ای درباره ی مسائل پیش آمده نداشته باشد مثلا کسی که آمدنِ باران را امری طبیعی می داند دیگر با آمدنِ باران دچار حیرت یا حالتی غیر عادی نمی شود همینطور است درباره ی بی شعوران. کسی که رفتار احمقانه از جماعت بی شعور را امری عادی دانسته و خود را برای آن آماده کرده است دیگر عصبانی یا سرخورده نمی شود.

اگر خاطرتان باشد یک بار از شوپنهاور نیز در تایید این امر، مطلبی نقل کردیم او میگفت؛

هنرِ تحمل کردنِ انسانها را می‌توان با تحمل کردنِ اشیاء بی‌جان تمرین کرد که به علت خواص مکانیکی یا خواص دیگر فیزیکی‌شان با سرسختی سدّ راه ما می‌شوند، تمرینی که هر روز مُیسّر است.

"وقتی شکیبایی را از این راه کسب کردیم، می‌توانیم در مورد انسانها نیز به کار گیریم. به این منظور، باید خود را به این فکر عادت دهیم که این مردم نیز مانند اشیاء بی‌جان، اگر مانعِ آزادی و فعالیت ما می‌شوند، به علتِ ضرورتِ ناگزیرِ طبیعت‌شان چنین تأثیری دارند.

بنابراین، برآشفته شدن در برابرِ چنین انسانهایی همانقدر احمقانه است که از سنگی که پیشِ پایمان می‌غلتد و راهمان را سد میکند، خشمگین شویم."

البته این مساله یعنی عدم عصبانیت در مواجهه با احمق ها را نباید با خشمی که گاه انسان دچارش می شود یکسان تلقی کرد. بین این دو از خاک تا ابر فاصله است و نباید میان آن ها خلط کرد.

به هر حال سقراط دقیقا بخاطر نگریستن در ریشه ی امور یعنی توجه به علتِ رفتارِ یک احمق (و نه صرفا به نتیجه یا دلیلِ آن) بود که در برابر تمسخر ابله-مآبان با اینکه یک سرباز و جنگجوی زبردست و کارکشته و با تجربه ای بود و در جنگ های فراوانی شرکت داشت، هیچ واکنش هیجانی و غیر معقولی نشان نمیداد.

#ابوذر_شریعتی

ابوذر جان حالا برو پابجی بازی کن 😂😂

ارسال شده توسط آقای علی موسوی 😁

غنی‌نژاد:
اقتصاد اسلامی چیست؟
درخشان:
تو فریب‌خورده‌ی شیطانی

غنی‌نژاد: مگه دادگاه انگیزاسیونه؟ داریم بحث علمی میکنیم چرا متهم میکنی؟

درخشان: شمام وقتی پرسیدی اقتصاد اسلامی چیست متهم کردی پس منم میکنم!
غنی نژاد: 😐😐😐

💥 آلبر کامو و اگزیستانسیالیسم

عینِ عبارتِ نقل قول شده از کامو؛

«فقر مانع از این شد که فکر کنم زیر آفتاب و در تاریخ، همه چیز خوب است، آفتاب به من آموخت که تاریخ همه چیز نیست»

وویس نخست 1⃣

💥 طاعون، نمادِ استبداد و توتالیتاریسم

دکتر ریو خطاب به کسانی که به او تذکر می دهند که این بیماری طاعون نیست پس نباید اعلان عمومی صورت بگیرد؛

«شما مساله را بد مطرح می کنید. فعلا مساله ی کلمه در میان نیست، بلکه مساله ی زمان مطرح است»

وویس دوم 2⃣