قال الامام البربهاری رحمە اللە: "والمحنة فی الاسلام بدعە ، واما الیوم فیمتحن بالسنة".
ئیمامۍ بەربەهارۍ رحمە اللە دەیفەرموو: «ئیمتحان و تاقی ڪردنەوەی خەڵڪی لە ئیسلام بیدعەیە ،، بەڵام ئەمرۆ تاقیان ئەڪەینەوە بە سوننەت».
واتا: تاقی ڪردنەوەی خەڵڪی لە ئیسلام بیدعەیە ،، بەڵام لەسەردەمی ئیمامۍ بەربەهارۍ دەیفەرموو ئەبێت ئەمڕۆ خەڪی تاقی بڪەنەوە بە سوننەت ،، چونڪە لەو سەردەمە بیدعە زۆر بوو خەڵڪی زۆربەی تێڪەوتبوو لە بیدعە ،، بۆیە خەڵڪیان تاقی ئەڪردەوە بە سونەت بە ڪەسێڪیان نە ئەوت اهلی سوننە هەتا تاقیان ئەڪردوە.
قال البربهاري رحمە اللە: "ولا يحل لرجل مسلم أن يقول: فلان صاحب سنة؛ حتى يعلم منه أنه قد اجتمعت فيه خصال السنة، لا يقال له: صاحب سنة؛ حتى تجتمع فيه السنة كلها"
وە ئیمامۍ بەربەهارۍ رحمە اللە دەیفەرموو: «بۆ ڪەسێڪی موسڵمان درووست نییە بڵێت: فڵان ڪەس ئەهلۍ سوننەیە ،، هەتا نەزانرێت تەواوی سیفاتی
ئەهلی سوننەی تێدایە ،، وە پێی ناوترێ ئەهلۍ سوننە هەتا
خاوەنی هەموو سوننەتەڪان نەبێت».
سبحان اللە چەنێڪ بە جوانی و صواب تێگەشتووە ئیمامۍ بەربەهارۍ رحمە اللە ،، لەسەردەمی
ئەوان بیدعە هەبوو بۆیە خەڵڪی بە سوننەت تاقی ئەڪرانەوە ،، بەڵام ئەمڕۆ ڪوفر و شیرڪە بۆیە ئەبێت خەڵڪی بە تەوحید تاقی بڪرێتەوە ..
ئیمامۍ بەربەهارۍ رحمە اللە دەیفەرموو: «ئیمتحان و تاقی ڪردنەوەی خەڵڪی لە ئیسلام بیدعەیە ،، بەڵام ئەمرۆ تاقیان ئەڪەینەوە بە سوننەت».
واتا: تاقی ڪردنەوەی خەڵڪی لە ئیسلام بیدعەیە ،، بەڵام لەسەردەمی ئیمامۍ بەربەهارۍ دەیفەرموو ئەبێت ئەمڕۆ خەڪی تاقی بڪەنەوە بە سوننەت ،، چونڪە لەو سەردەمە بیدعە زۆر بوو خەڵڪی زۆربەی تێڪەوتبوو لە بیدعە ،، بۆیە خەڵڪیان تاقی ئەڪردەوە بە سونەت بە ڪەسێڪیان نە ئەوت اهلی سوننە هەتا تاقیان ئەڪردوە.
قال البربهاري رحمە اللە: "ولا يحل لرجل مسلم أن يقول: فلان صاحب سنة؛ حتى يعلم منه أنه قد اجتمعت فيه خصال السنة، لا يقال له: صاحب سنة؛ حتى تجتمع فيه السنة كلها"
وە ئیمامۍ بەربەهارۍ رحمە اللە دەیفەرموو: «بۆ ڪەسێڪی موسڵمان درووست نییە بڵێت: فڵان ڪەس ئەهلۍ سوننەیە ،، هەتا نەزانرێت تەواوی سیفاتی
ئەهلی سوننەی تێدایە ،، وە پێی ناوترێ ئەهلۍ سوننە هەتا
خاوەنی هەموو سوننەتەڪان نەبێت».
سبحان اللە چەنێڪ بە جوانی و صواب تێگەشتووە ئیمامۍ بەربەهارۍ رحمە اللە ،، لەسەردەمی
ئەوان بیدعە هەبوو بۆیە خەڵڪی بە سوننەت تاقی ئەڪرانەوە ،، بەڵام ئەمڕۆ ڪوفر و شیرڪە بۆیە ئەبێت خەڵڪی بە تەوحید تاقی بڪرێتەوە ..
وقال فضیل رحمه الله المؤمن قلیل الكلام كثیر العمل والمنافق كثیر الكلام قلیل العمل.
واتە : فوضەیلی کوڕی عیاض ڕەحمەتی خوای لێبێت دەفەرمێت (باوەڕدار قسەی کەمە (ئەمڕۆ قسەمان زۆرە بەخوا بەقسە زۆر کەس خۆی کردۆتە بەتەقواترین کەس بەخۆشمانەوە ) کردەوەی زۆرە بەڵام دوڕوو قسەی زۆرە بەڵام کردەوەی کەمە .
[حیاة السلف بین القول والعمل ص 256] )
واتە : فوضەیلی کوڕی عیاض ڕەحمەتی خوای لێبێت دەفەرمێت (باوەڕدار قسەی کەمە (ئەمڕۆ قسەمان زۆرە بەخوا بەقسە زۆر کەس خۆی کردۆتە بەتەقواترین کەس بەخۆشمانەوە ) کردەوەی زۆرە بەڵام دوڕوو قسەی زۆرە بەڵام کردەوەی کەمە .
[حیاة السلف بین القول والعمل ص 256] )
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
قورئان خوێندنی منداڵێك … ماشاء اللە
خۆزگەمـ بەو ئیماندارەی
بە مردن ئیسراحەتۍ ڪرد
▫️إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ ئەفەرموێ: ٳمام مَسْرُوقٍ ڕەحمەتۍ خوای لێ بێت ئەی فەرموو: «هیچ ماڵێڪ نییە بۆ ئیماندار باشتر بێت لە گۆڕ ٫٫
تێیدا ئیسراحەت ئەڪات لە غەم و ناڕەحەتی دونیاو لە عەزابۍ خوای گەورەش پارێزراو
ئەبێت».
الزُهد لِوَڪِيع بن الجَرَّاح | صـ ٣١٣
بە مردن ئیسراحەتۍ ڪرد
▫️إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ ئەفەرموێ: ٳمام مَسْرُوقٍ ڕەحمەتۍ خوای لێ بێت ئەی فەرموو: «هیچ ماڵێڪ نییە بۆ ئیماندار باشتر بێت لە گۆڕ ٫٫
تێیدا ئیسراحەت ئەڪات لە غەم و ناڕەحەتی دونیاو لە عەزابۍ خوای گەورەش پارێزراو
ئەبێت».
الزُهد لِوَڪِيع بن الجَرَّاح | صـ ٣١٣
ابن رجبی حنبلي لە کتێبی کلمة الاخلاصدا ئەگێڕێتەوە و ئەڵێ " هەندێك لە سەلەف ئەڵێن هەر کەس بە تەنها بە خۆشەویستیەوە خوای پەروەردگار بپەرستێ ئەوە زندیقە … وە هەرکەس بە تەنها بە ئومێد و ڕجاوە بیپەرستێ ئەوە مورجیئەیە … وە هەرکەس بەتەنها بە ترسەوە بیپەرستێ ئەوە خەواریجە … وە هەرکەس بەخۆشەویستی و ڕەجا و ترسەوە بیپەرستێ ئەو موەحیدە "
ــ تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ.السجدة۱٦
(ئیمانداران) هه‌میشه نزاو پاڕانه‌وه‌یان ڕوو به په‌روه‌ردگاریانه له خه‌شم و قین و دۆزه‌خی ده‌ترسن، ئاواتی ڕه‌زامه‌ندی و به‌هه‌شتیان هه‌یه و له‌و ڕزق و ڕۆزی و توانایی و زانیاریه‌ی پێمه‌ن به‌خشیوون ده‌به‌خشن.
٭٭٭٭٭
یحدث ابن رجب الحنبلی في كلمة الاخلاص عن بعض السلف انهم يقولون "من عبد الله بالحب وحدة فهو زنديق ومن عبده بالرجاء وحده فهو مرجيء ومن عبد بالخوف وحده فهو حروري ومن عبده بالحب والرجاء والخوف فهو موحد"
شرح كلمة الاخلاص لابن رجب ص ۱۱۳
ــ تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ.السجدة۱٦
(ئیمانداران) هه‌میشه نزاو پاڕانه‌وه‌یان ڕوو به په‌روه‌ردگاریانه له خه‌شم و قین و دۆزه‌خی ده‌ترسن، ئاواتی ڕه‌زامه‌ندی و به‌هه‌شتیان هه‌یه و له‌و ڕزق و ڕۆزی و توانایی و زانیاریه‌ی پێمه‌ن به‌خشیوون ده‌به‌خشن.
٭٭٭٭٭
یحدث ابن رجب الحنبلی في كلمة الاخلاص عن بعض السلف انهم يقولون "من عبد الله بالحب وحدة فهو زنديق ومن عبده بالرجاء وحده فهو مرجيء ومن عبد بالخوف وحده فهو حروري ومن عبده بالحب والرجاء والخوف فهو موحد"
شرح كلمة الاخلاص لابن رجب ص ۱۱۳