توروخدا اینو نگاه کن بعد از ما ایراد هم می‌گیره. هنوز نمی‌دونه اردیبهشت جزو فصل بهار حساب می‌شه نه تابستون.

هی بحث می‌شه که چرا متولدین دهه هفتاد انقدر سخت مووآن می‌کنن و نمی‌تونن رها کنن. یکی از دلایلش این بود که پرمخاطب ترین سریالی که زمان ما پخش می‌شد تو تیتراژش می‌گفت "من اونقدر اشک میریزم که برگردی به این خونه".

اینکه گل رو وسط یخ دربیارن که کار عجیبی نیست. عجیب دوایت بود که منگنه رو وسط ژله درآورد.

برای گشنه بودن و یا حتی هوس کردن آدم چیزبرگر نمی‌خوره. آدم چیزبرگر می‌خوره که ناملایمتی‌های روزگار رو بتونه تحمل کنه و خودش رو نکشه.

ببخشید اطراف شما کسی هست که از زندگیش راضی باشه؟ چون من هرکی رو نگاه می‌کنم می‌بینم ناراضیه.

دیر رسیدن 101:
اگر صبح داشتید دیر می‌رسیدید سرکار بهتره که برید تو صف نونوایی و بعدش با نون برید سرکار و بگید هیچی اول صبح بهتر از نون تازه نیست و ببخشید دیر شد نمی‌دونید چه صفی بود.

این سریال افعی تهران رو ما تو شهرای دیگه هم می‌تونیم ببینیم یا فقط برای تهرانیا ساختن؟

تو تهران اگر اتفاقی رخ بده یا براش میریم تو صف پمپ بنزین یا ازش استوری می‌ذاریم.

تو ایران فیلترشکنت تموم بشه تنها کاری در ادامه روز با گوشیت می‌تونی بکنی اینه‌که فقط ساعت چک کنی.

برای درمان درد شونه و گردن نوشته این ورزش‌هارو انجام بدید. من اگر می‌خواستم ورزش انجام بدم که دیگه الان دنبال درمان نبودم.

تنها چیز مشترکی که بین ما و تمام جهان وجود داره اینه که از گرتا تونبرگ بدمون میاد و بهش فحش می‌دیم. واقعاً زبان مشترکمونه این.

من یکم تو حدس سن و سال افراد دچار مشکلم توروخدا پست اونایی که می‌دونید باهاشون همسنیم رو برام بفرستید تا زیرش کامنت بذارم "من از این نسل نیستم".

شما می‌دونید پولاتون چی‌ می‌شه؟ واقعاً هم کار خاصی نمی‌کنم من فقط یهو به خودم میام می‌بینم موجودیم ۳ هزارتومنه.

نه پول دارم نه حوصله.

اینکه کار کنی و پول نداشته باشی شدت بیشتری درد داره. مثلاً اگر کار نکنی میگی اوکی کار نمی‌کنم و پول هم ندارم ولی اینکه مثل سگ کار می‌کنی و پول هم نداری نمی‌دونی باید چیکار کنی دیگه.

از مطب که برمی‌گشتم ۲۳ دقیقه ویس رکورد کردم و از بالا تا پایین بیمارستان همرو فحش دادم. اما خب در انتها دیدم فایده‌ای نداره و هرچقدر هم که بگم باید رید در مملکتی که بعد ۱۶ ساعت کار پزشک مملکت هنوز پول نداره، اتفاقی نمی‌افته. واسه همین پاکش کردم.

واقعا هیچ قشری پیدا نمی‌کنی که توی این سگ خونه راضی باشه. از بازاری‌ و کارمند و دکتر و استاد دانشگاه گرفته تا اونی که کار آزاد داره همه دارن فحش می‌دن حتی اونی که روزی یدونه سوزن هم جابه‌جا می‌کنه باز ناراضیه و فحش میده.

با مردم که سروکار داشته باشی هر روز مطمئن‌تر می‌شی که تو آب ایران یه چیزی می‌ریزن وگرنه قبلا اینجوری نبود اوضاع.

دلم نمی‌خواد شفق قطبی ببینم. دلم می‌خواد شفق پل صراط ببینم.

فالور اینستاگرام هم دیگه مثل خونه و ماشین و لباس شده‌. هرکی رو فالو داری دیگه از قبل داری. حوصله فالو یا اکسپت کردن افراد جدید رو نداری.

گفته بودن ۹۰ درصد مردم ایران مشکلات روانی دارن و باید به پزشک مراجعه کنن ولی کسی جدی نگرفت الان یکی جیگرکی زده اسمش رو گذاشته "جگرسرای هانیبال لکتر".