فراخوان توسط دانشجویان دانشگاههای ایران، 5 دی ماه امسال، سراسر ایران

پیام عباس واحدیان شاهرودی از امضاکنندگان بیانیه 14 فعال سیاسی از زندان وکیل اباد مشهد در تاریخ 17/9/98
ایشان به شرایط سخت و دشوار زندانیان عقیدتی و سیاسی و حمایت از خانواده های انها اشاره می کند و از همه هموطنانش تشکر و قدردانی می کند، به امید ازادی ایشان و همه زندانیان دربند

سکوت ما دربرابر به بندکشیدن
انسانهای آزادیخواه و
امضاکنندگان بیانیه۱٤
خیانت است

#من_نفر_پانزدهم_هستم
@Women_Civil_Rights_Activists

فاطمه ملکی : وضعیت محمدنوریزاد در ۲۵مین روز اعتصاب وخیم است، او با در دست گرفتن جان خود می خواهد صدای اعتراضش را به جهانیان برساند

@ghalamban1398
@Women_Civil_Rights_Activists

😳وقتی جهل هم دین را زیر سوال میبرد و هم علم را
❌روازاده: ژن عنکبوت را وارد بُز می کنند, از طریق شیر به بدن شما و از آن به فرزندانتان انتقال می یابد و آنها دچار اخلاق عنکبوتی می شوند!!!
@science_edu

✍صدور احکام حبس متهمین پرونده هف تپه در دادگاه تجدید نظر

بر اساس احکام دادگاه تجدید نظر اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سپیده قلیان، امیر امیرقلی، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری و عسل محمدی، هفت تن از متهمان پرونده اعتراضات هفت تپه هر کدام به ۵ سال حبس قطعی محکوم شده‌اند. همچنین عاطفه رنگریز و مرضیه امیری دو تن از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر هر کدام به ۵ سال حبس قطعی محکوم شده‌اند.

جمهوری اسلامی وحشت زده‌تر از هر زمان دیگری از مبارزات سرنگونی طلبانه مردم ایران، تلاش می کند تا با اعمال فشار هرچه بیشتر بر فعالین اجتماعی بتواند فضای اعتراضی جامعه را مرعوب کند.

صدور چنین احکام ضدانسانی به اتهامات واهی شدیدا محکوم است و همه بازداشت شدگان اعتراضات سراسری و نیز همه زندانیان سیاسی باید فورا و بدون قیدوشرط آزاد گردند.

#اعتراضات_سراسری
#نه_به_سرکوب_فعالین
@Women_Civil_Rights_Activists

✍محکومیت عاطفه رنگریز و مرضیه امیری توسط دادگاه تجدید نظر تهران

روز شنبه ۲۳ آذر، دادگاه تجدیدنظر استان تهران، احکام عاطفه رنگریز و مرضیه امیری، دو تن از بازداشت شدگان ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر را صادر و به وکلای مدافع آنها ابلاغ کرد.

بر اساس این احکام عاطفه رنگریز و مرضیه امیری دو تن از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر هر کدام به ۵ سال حبس قطعی محکوم شده‌اند.

شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه، در شهریورماه امسال عاطفه رنگریز را به ۱۱ سال و ۶ ماه حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق و مرضیه امیری را به ۱۰ سال و شش ماه حبس تعزیری و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم کرده بود.
@Women_Civil_Rights_Activists

🔴 ارجاع پرونده ۵ فعال مدنی بازداشت شده در مشهد به دادگاه انقلاب این شهر

❇حقوق بشر در ایران – طی روزهای آینده, پرونده “هاشم خواستار”, “محمد نوری زاد”, “هاشم رجائی”, “عبدالرسول مرتضوی”, “محمد حسین سپهری”, “غلامعلی حسین پورگنابادي”, “فاطمه سپهری”, “حسین جنگی”, “زهرا سلمانیان”, پس از تکمیل مراحل بازجوئی از سوی شعبه ۹۰۳ دادسرای عمومی و انقلاب مشهد به دادگاه انقلاب این شهرستان ارجاع خواهد شد. 
به گزارش حقوق بشر در ایران؛ طی روزهای آینده پرونده “هاشم خواستار”, “محمد نوری زاد”, “هاشم رجائی”, “عبدالرسول مرتضوی”, “محمد حسین سپهری”, “غلامعلی حسین پورگنابادي”, “فاطمه سپهری”, “حسین جنگی”, “زهرا سلمانیان”, فعالان مدنی بازداشت شده در مشهد در تاریخ ۲۰ مردادماه ۱۳۹۸, در جریان برگزاری جلسه دادرسی بر پرونده کمال جعفری یزدی, استاد دانشگاه بازنشسته و فعال ساکن مشهد, در پی برگزاری تجمع اعتراضی جمعی از فعالان مدنی در مقابل ساختمان دادگاه تجدیدنظر استان خراسان رضوی بازداشت شدن پس از گذشت بیش از ۴ ماه بلاتکلیفی در بازداشت گاه اداره اطلاعات مشهد و تفهیم اتهامات “اهانت به مقدسات…
@ghalamban1398
@Women_Civil_Rights_Activists

🔆https://humanrightsinir.org/faalanmadani-9/

«آنقدر فریاد می‌زنم تا صدای مظلومیت دخترم را به گوش دنیا برسانم!»

#راحله_احمدی، مادر #صبا_کردافشاری، به دلیل دادخواهی و اعتراض به محکومیت دخترش به چهار سال و دو ماه حبس محکوم شده است !

صبا کردافشاری، فعال مدنی ۲۰ ساله، هم اکنون با حکم قطعی ۹ سال حبس در اوین محبوس است.

@Women_Civil_Rights_Activists

‍ https://twitter.com/HengamehVahedi1/status/1206651320301694976?s=09

‍ @ghalamban1398
@Women_Civil_Rights_Activists

❤️ تقدیم بــه #ٱزادیخواهان__بیانیه_۱۴ و عاشقان ایران
به امید ٲزادی یاران #دربند

‍ 🔴 به درازای تاریخِ کارگر و زن بودن سهم خود را می‌خواهم و سهم تمام ستم ‌دیدگان این سرزمین بلاخیز را

✍ عاطفه رنگریز (پس از ابلاغ حکم پنج سال حبس)

شش ماه در زندان گذشت، محصور در دیوارهای سیمانی و تنفس در فضای مسمومِ بی‌عدالتی و شنیدنِ صدای زنانی که هرگز نشنیده بودم، و پس از آزادی به قید وثیقه بخشی از خود را نزد آنها جا گذاشتم.

سرخوشی حاصل از به آغوش کشیدنِ خویشاوندان و رفقایم با خبر مرگِ دو عزیز، دیری نپایید و عرقِ سردی بر تنم نشست. و در این اوضاع و احوال با از دست دادن کار و خانه و کاشانه، و اشک‌ها و دلواپسی‌های مادرم تصور آزادی از آنچه که در ذهنم نقش بسته بود متفاوت شد.

و بعد اعتراضات آبان از راه رسید و پاییز خونین تمام رویای بهارِ آزادی مرا فرو ریخت. با بار سنگین وثیقه‌ی دوستی که به من اعتماد کرده بود، زندگی من در لبه‌ی مرگ و آزادی می‌لغزید: صدایِ اعتراضاتی که با کشتار و دستگیری همراه شد؛ فریاد مطالبه معیشت و زندگی شایسته که انگار صدای خودم بود، پاسخش گلوله شد و زخم و دستبند و تهدید.

در این میان، رسانه‌های رسمی می‌گفتند «اعتراض حق همه است و مردم می‌توانند معترض باشند.» در پسِ این جمله با خود فکر می‌کردم که آیا تجمع کاملاً مسالمت‌آمیز روز کارگر در مقابل مجلس حق مردم نبوده است؟ کدام اعتراض از نظر آنها برحق است؟ چگونه می‌تواند اعتراض حقِ ما باشد که نمیریم، زندانی نشویم و... سپس در میانه‌ی بوی خون و مرگ در خیابان و آزادی موقت از زندان مشغول کارهای ابتدایی برای زندگی بودم که خبر صادر شدن احکام پرونده #هفت_تپه و #بازداشتیان_روز_کارگر به گوشم رسید: پنج سال برای هر ۱۱ نفر. احکامی که معنایی فراتر از پنج سال زندانی ما یازده تن دارد؛ این حکم یعنی هرگونه اعتراضی، خشونت علیه دولت و تعرض به آن تلقی می‌شود و پاسخ‌اش از سوی دولت مرگ است. این حکم یعنی ساکت کردن هر صدایی که بخواهد از زیست خود بگوید و خواستارِ تغییرش باشد. این حکم یعنی با نامِ مردم، مردم را به صلابه می‌کشند و هدف گلوله قرار می‌دهند. این حکم یعنی تایید مرگ صدها تن در خیابان آن هم با خیالی آسوده. این حکم یعنی قوه قضاییه، مجریه و مقننه هم.دست هستند تا دست بر گلوگاه ما بگذارند و ماشه را بکشند. این حکم یعنی خفه می‌کنیم و می‌توانیم.

از اینرو تصمیم گرفتم سکوت نکنم و تا نفس در سینه دارم بگویم، بنویسم و دست‌هایم را مشت کنم. زیرا پیشتر آبان ماه تکلیف را مشخص کرده بود که کسی که موضع نگیرد و سکوت کند هم‌دست است با کسانی که ماشه را می‌کشند و تق! پس اگر نظاره‌گر باشی #پویا_بختیاری، #رضا_نیسی، #محسن_محمدپور، #نیکیتا_اسفندانی و... را تو کشته‌ای و خودت را نیز هم، تق! پس اگر سکوت کنی دستت به خون صدها جوان در خیابان آغشته است، تق! پس اگر سکوت کنی جامعه‌ی مدنی و تغییر را کشته‌ای، تق! پس اگر خفه‌خون بگیری تو زندگی را کشته‌ای، تق!
نه، من سکوت نخواهم کرد، خواه در دیوارهای تنگ زندان، و خواه در این زندان بزرگتر که نامش را «آزادی» گذاشته اند. من در برابر هر تق که به گوشم می‌رسد موظفم که دستِ خود را به نشانه‌ی زنده بودن تکانی دهم و کاری کنم. در برابر هر تقِ مرگ نغمه‌ی آزادی سر خواهم داد و سر خَم نخواهم کرد در برابر صدایِ تیزِ بلندگو که به کرات می‌گوید: مرگ! خوب می‌دانم تاریخ به ما بدهکار است و ما سهم‌مان را از تاریخ نگرفته‌ایم، به درازای تاریخِ کارگر و زن بودن سهم خود را می‌خواهم و سهم تمام ستم‌دیدگان این سرزمین بلاخیز را.

برگرفته از صفحه‌ی اینستاگرام عاطفه_رنگریز

عاطفه رنگریز، دانش‌آموخته‌ی جامعه‌شناسی به علت حضور در تجمع مسالمت‌آمیز روز جهانی کارگر، به ۵ سال زندان محکوم شده است!

@Women_Civil_Rights_Activists

❌#زرتشت_احمدی_راغب؛ از امضا کنندگان #بیانیه_۱۴ تداوم اعتصاب غذا و محرومیت از ملاقات حضوری با خانواده

🔴زرتشت احمدی راغب؛ تداوم اعتصاب غذا و محرومیت از ملاقات حضوری با خانواده

❇حقوق بشر در ایران – روز جاری, علیرغم گذشت ۳۸ روز از اعتصاب خوراک “زرتشت احمدی راغب”, فعال مدنی محبوس و بلاتکلیف در اندرزگاه ۴ سالن ۲ اتاق ۸ زندان اوین علیرغم مراجعه خانواده این فعال مدنی به زندان اوین و درخواست ملاقات حضوری در پی ممانعت مسئولان قضائی و امنیتی در زندان اوین زرتشت احمدی راغب بطور کابینی توانست همسر و فرزندان خود را ببیند. 
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز دوشنبه ۲۵ آذر ماه ۱۳۹۸, “زرتشت احمدی راغب”, فعال مدنی محبوس و بلاتکلیف در اندرزگاه ۴ سالن ۲ اتاق ۸ زندان اوین علیرغم گذشت ۳۸ روز از اعتصاب خوراک که در اعتراض به یورش مسلحانه ماموران وزارت اطلاعات در مرداد ماه سالجاری با هدف بازداشت وی صورت گرفت با کاهش وزن به ۵۷ کیلوگرم مواجه شده و از سوی دیگر در پی مراجعه همسر و ۲ فرزند این فعال مدنی به زندان اوین جهت ملاقات حضوری در…

🔆https://humanrightsinir.org/zartoshtahmadiragheb-10/

@Women_Civil_Rights_Activists

❌محرومیت #سمانه_نوروز_مرادی, زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین از #حق_درمان

“#سمانه_نوروز_مرادی”, زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین در محرومیت از حق دسترسی به خدمات پزشکی قرار دارد و به دلیل ابتلا به ناراحتی از ناحیه “مفاصل”, نیاز به اعزام به مرکز درمانی خارج از زندان دارد که از این حق محروم مانده است. 
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از کانون مدافعان حقوق بشر, امروز سه شنبه ۲۶ آذر ماه ۱۳۹۸, “سمانه نوروز مرادی”, زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین به دلیل ابتلا به بیماری “لوپوس مفصلی”, علیرغم وجود مدارک پزشکی و تائید این بیماری در وی کماکان از حق درمان و اعزام به مرکز درمانی تخصصی محروم مانده است. 
براساس این گزارش, اتهام منتسب شده بر “سمانه نوروز مرادی”, فعالیت در کمپین بازگشت شاهزاده رضا پهلوی می باشد که از بابت اتهام مذکور دادگاه انقلاب تهران وی را به تحمل ۳ سال و ۹ ماه حبس تعزیری…

🔆https://humanrightsinir.org/bimarizendanian/

@Women_Civil_Rights_Activists

💫 بیاد رنج های جان باختگان و همه زندانیان راه آزادی

به مطلع خورشید مینگرم ، سحر خجول آزادی، دست در دست صبح صادق از دامان دشت شقایق ها رخ نموده ....فقط کافیست بقدر زمزمه یک بیت شعر عاشقانه صبر کنیم.
شعری بیاد بود سرخی خون شهدای راه #آزادی
شعری بیاد ناله های پر از درد ٱنها که بخشی از هویت راه ما هستند.

@ghalamban1398

💫🌹 تقدیم به همه فرزندان آزادیخواه ایران
پاینده باد ایران و ایرانی✌️

‍ ✍یاداشت #نرگس_محمدی در باره ٱبان خونین 98 از زندان اوین

حکومت مسئول کشتار بی رحمانه مردم و خشونت هاست، همه موظفیم در مقابل کشتار مردم توسط حکومت بایستیم.

*جوانی تیر خورده و رنگ پریده روی صندلی بهداری اوین افتاده است. ظاهرش نشان می دهد که خونریزی ، عفونت و تورم غیر قابل تصور پا ، او را از پای دراورده تا زندانبانان بند ۲۰۹ امنیت اوین او را از سلول انفرادی به بهداری اورده اند. او جوانی کم سن و سال است از اسلامشهر. جوانی از همان طبقه که قرار بود جمهوری اسلامی خادم شان باشد. وقتی به او گفتیم اصرار کن پایت معالجه شود وگرنه با این وضع قطع میشود گفت من که قرار است اعدام شوم چه فرقی دارد با پا یا بی پا. از روزی که بازداشت شده ام حتی بتادین هم روی زخمم نریخته اند.

*دختری ۲۰ساله از زندان وزرا به بند زنان منتقل شد‌. چشمانش شدت اضطرابش را نشان می داد. سر راه از ماشین پیاده شده و به طرف عده ای که برای گرانی بنزین تجمع کرده بودند ، رفته و بازداشت شده بود. حین بازجویی یا بهتر بگویم اعتراف گیری، مرد بازجو از موهایش گرفته و کشیده بود و فحش های رکیکی داده بود که رویش نمی شد تکرارکند. کمر بند دور کمرش را باز کرده و به میز و صندلی کوبیده بود تا دختر جوان ترسیده و هر چه میخواهد را به دوربین بگوید ، نه یک بار بلکه چند بار. او که چون بسیاری از هم نسلانش موفق به تحصیل در دانشگاه نشده و به کار مشغول بود، به زندان قرچک و میان متهمان قتل و مواد مخدر و ... منتقل شد.

*صدها هموطن عزیزمان با شلیک مستقیم عوامل حکومت به خون غلطیدند. مادران و پدران کمر خم کردند و خانه ها به پرچم سیاه مزین شدند. قربانیان استبداد دوباره به قربانگاه برده شدند . ملتی به ستوه امده از فقر و تبعیض و فساد حکومت استبدادی به پای خاسته اند تا صدای پرخشم وبغض الودشان را به گوش مسئولان برسانند اما به جای شنیده شدن فریادشان به رگبار گلوله بسته شدند.

*حکومت معترضان را فارغ از شکل اعتراضاتشان در سلسله اعتراضات اخیر ، اغتشاشگر، اشوبگر و ارازل و اوباش نامیده و انها را جزء مردم ایران نمیداند. معترضان مردم ایران هستند اما نه از جنس حاکمان. مردمانی هستند رنج و گرسنگی کشیده ، مردمانی تحقیر و سرکوب شده، مردمانی که به هر طریق ممکن برای نقد ، اصلاح و اعتراض کوشیدند ، سرکوب شدند و اکنون در کف خیابانها فریاد حق خواهی سر می دهند.

*حاکمان اعلام می کنند اعتراض حق مردم است. اما به یاد نمی اوریم اعتراض و حتی نقدی که به سرکوب توسط حکومت نیانجامیده باشد. حکومت نشان داده که مسالمت امیزترین اعتراض ها را تحمل نمی کند و حتی تظاهرات سکوت را با گلوله پاسخ می دهد.

* رییس جمهور کشور، مردم معترض را که طی اقدامی مدنی ماشین هایشان را در خیابانها متوقف کرده اند، تهدید به تعقیب می کند و ابزار کنترل و دوربین و مانیتورینگ را به رخ ملت می کشد. از ایشان به عنوان حافظ حقوق ملت (نه حکومت) باید سوال کرد آیا ابزار و کنترلی بر ماشه های تفنگ هایی که به روی ملت آتش گشودند و یا کنترل و دوربینی در سلول های بندهای امنیت که تن مجروح جوانان ملت را به اسارت و شکنجه کشیده اند ، در اختیار دارد؟

*رییس قوه قضاییه معترضان را با اعمال مجازات سنیگین و برخورد قاطع تهدید می کند اما کلامی از تعقیب و مجازات عاملان شلیک مستقیم به مردم به میان نمی اورد. آیا تصور و باوری بر اجرای حق و عدالت در چنین سیستمی وجود دارد؟

*کشتار مردم رنجور و خسته از سرکوب، انچنان وحشیانه و خشونت امیز است که با هیچ عذر و بهانه ای از سوی حکومت توجیه پذیر نیست و تنها یک درخواست میتوان داشت و آن مجازات عاملان کشتار مردم بی پناه است واین مساله باید به یک خواست عمومی تبدیل شود.

* تاریخ مایه عبرت مستبدان نشده است. سرکوب هر اعتراضی در مقاطع مختلف تاریخ این سرزمین، بسترساز شکل گیری قدرتمندتر اعتراضات و حق خواهی های بعدی شده ، بدیهی است شکل و دامنه اعتراضات آینده ، مطابق با نوع مواجهه نظام با معترضان فعلی رقم خواهد خورد.

#نرگس_محمدی
10 آذرماه 1398
زندان اوین

@ghalamban1398
@Women_Civil_Rights_Activists