Va Eslatgin.☝️

Абу Ҳафс ал-Кабир ал-Ҳанафий раҳимаҳуллоҳ айтганлар: «Агар бир киши эллик йил Аллоҳга ибодат қилиб, сўнг «Наврўз» байрамида, шу кунни улуғламоқчи бўлиб мушрикларнинг бирига тухум совға қилса, ўзи кофир бўлиб амаллари ҳабата бўлади» («Баҳр ар-Роиқ шарҳ Канзу ад-Дақоиқ» 8/555, Ибн Ҳажар «Фатҳул Борий» 2/315).

«Жомеъ ал-Асғар» соҳиби дедилар: «Агар бир мусулмон «Наврўз» байрамида бошқа бир мусулмонга совға бериб, бу совғаси билан «Наврўз» кунини улуғламай, аксинча айрим одамлар одатига кўра берган бўлса кофир бўлмайди. Кофир бўлмаса ҳам, мажусийларга ўхшаб қолмаслик учун, айнан «Наврўз» кунида совға қилмай, ёки олдин, ёки кейин бериши керак. Чунки Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам айтдилар: «Кимда-ким ўзини бирон қавмга ÿхшатса, бас, у ҳам улардан биридир» (Имом Аҳмад 2/50 ва Абу Довуд 4021). Яна айтадилар: «Бир киши «Наврўз» кунида кофирлар харид қилувчи нарсани харид қилиб олса, бундан олдин харид қилмаган бўлса, хариди билан кофирлар улуғлаганидек бу кунни улуғламоқчи бўлса, кофир бўлади. Агар ейиш, ичиш ёки фойдаланиш мақсадида харид қилган бўлса, кофир бўлмайди» («ал-Баҳрур Роиқ шарҳ Канзу ад-Дақоиқ» 8/555).

Имом аз-Зайлаъий ҳанафийларнинг «Табйин ал-Ҳақоиқ» китобида айтади: «Наврўз ва Маҳражон (форс-мажусийларнинг байрами) муносабати билан совға бериш ҳаромдир. Ушбу икки байрам муносабати билан совғалар тақдим этиш таъқиқланган, куфр амали ҳисобланади. Абу Ҳафс ал-Кабир раҳимаҳуллоҳ айтадилар: «Шундай бўлиши мумкинки, инсон Аллоҳга эллик йил мобайнида ибодат қилиб келди. Сўнг Наврўз байрами кириб келди ва у мушрикларнинг бирига тухум совға қилди. Бу билан у ушбу кунни улуғлашини изҳор қилмоқчи эди. У кофир бўлди ва барча амаллари ҳабата бўлди». «Жомиъ ал-Асғар» муаллифи дедилар: «Агар мусулмон Наврўз кунида бошқа мусулмонга совға берса, бу амалини ушбу кунни улуғлаш ниятида қилмаган, балки баъзи инсонлар орасида бу одат тусига киргани учун қилган бўлса, бундай ҳолатда у кофир бўлмайди. Бироқ у айни шу кунни тайин қилмаслиги керак. Уларга ўхшаб қолмаслик учун совғани бу кундан аввал ёки кейин бериши керак. Чунки Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Ким қайси қавмга ўзини ўхшатса, у ўшалардандир»». Яна айтадилар: «… Наврўз куни инсон бирор нарсани ҳарид қилмоқчи бўлди. Аввал бу нарсани у ҳеч қачон ҳарид қилмаган эди. Агар у инсон бу амали билан ушбу кунни мушриклар улуғлаганидек улуғлашини намоён қилмоқчи бўлган бўлса, кофир бўлади. Агар у инсон бу нарсани ейиш, ичиш ёки лаззатланиш учун ҳарид қилган бўлса, кофир бўлмайди»» («Табйин ал-Ҳақоиқ» 6/228).

Имом Молик соҳибларидан бирлари шундай деган эканлар: «Ким Наврўз кунида бир қовун бўлса ҳам сўйса, чўчқани сўйган билан баробардир» («Аллуммаъ фи ал-Ҳаводис ва ал-Бидаъ» 1/492).

Барча мақтовлар Аллоҳга хосдир. Биз Унга ҳамд ва истиғфорлар айтиб, ундан нафсимизнинг шумлиги ва амалларимизнинг ёмонлигидан паноҳ сўраймиз. Аллоҳ ҳидоят қилган кимсани адаштирувчи, адаштирган кимсани тўғри йўлга солувчи зот йўқдир. Мен «Ягона, шериксиз Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқ ва Муҳаммад Унинг бандаси ва расулидир» деб гувоҳлик бераман.

«Эй мўминлар, Аллоҳдан ҳақ-рост қўрқиш билан қўрқинглар ва фақат мусулмон бўлган ҳолларингда дунёдан ўтинглар!» (Оли Имрон: 102)

1.2K views18:20