این یک مثال مدرن است. همان ساختار پیاده مانند مثال اول، اما این بار شاه سفید در d2 قرار دارد. شاید این امر کار سفید را در راندن پیاده هایش در جناح شاه آسانتر می کند، اگرچه وقتی سیاه موفق شود در جناح وزیر نفوذ کند شاه سفید خودش آسیب‌پذیرتر خواهد بود.

پا در جای پای لیلینتال گذاشتن! شاه سیاه به سمت مکان امن‌تری حرکت می‌کند و هدفش این است که قبل از شروع عملیات در جناح وزیر، رخها را به هم متصل کند.

ماموریت تکمیل شد. سیاه آماده است تا رخ خود را به بازی آورده، در حالی که شاه او در c7 ایمن است.

Darwin Yang-Gata Kamsky
Philadelphia 2011
نوبت سیاه

در اینجا بسیار محتمل است که نبرد در جناح شاه انجام شود. بنابراین کامسکی اقدامات مناسب را انجام می دهد.

به این ترتیب سیاه قلعه مصنوعی خود را تکمیل کرده است. در این بین سفید در تلاش است تا بازی را به جناح وزیر بکشاند.

درست سر وقت.

این به سیاه اجازه می‌دهد تا با پیشروی پیاده های، a یا b سفید ، جناح وزیر را بسته نگه دارد. این بسیار شبیه حرکت 18...a6در بازی پتروسیان در بازی هفتم خود مقابل اسپاسکی در سال 1966است . حالاسیاه هنوز راه درازی در جناح شاه در پیش دارد، اما حداقل شاه او، بر خلاف همتای خود، دست و پای او را نمی بندد. او بعداً توانست بر حریف خود چیره شود.

بعد از شروع بازی بد، امید به وسط بازی وجود دارد. بعد از یک وسط بازی بد، امیدی برای آخر بازی وجود دارد. اما هنگامی که در آخر بازی هستید، لحظه حقیقت فرا رسیده است."
- ادمار مدنیس

Daniel Fridman-Viswanathan Anand
Baden-Baden 2013
نوبت سیاه

رفتن به سمت آخر بازی نیز می تواند دلیل موجهی برای پرسه زنی شاه باشد! در این دیاگرام، ,وزیرها به احتمال زیاد از صفحه خارج می شوند، و به همین دلیل، سیاه ترجیح می دهد شاه خود را در مرکز نگه دارد، به عنوان مثال در e7. ظاهراً آناند به این امر راضی نبود و شاه خود را به سمت c7 فرستاد که در آنجا از پیاده b7 نیز دفاع می کند.

خالی کردن خانه f1 با حرکت 23.Rfb1 نیز گزینه دیگری است.

با در نظر گرفتن پیاده های دوپشته او در ستون c، در واقع میتوان گفت که سفید یک پیاده کامل جلو نمی افتد. اگرچه او از دست فیل بد خود خلاص می شود، اما این سیاه است که سوارهای فعالی به دست می آورد.