Umr Falsafasi

Sahovat va ochko‘zlik

Banu Isroil qavmida uch kishi bo‘lib, biri pes, biri kal, yana boshqasi esa ko‘r edi. Parvardigor ularni sinamoqchi bo‘lib, bir Farishtani odam qiyofasida yubordi. Farishta pesning oldiga borib:
– Eng yaxshi ko‘rgan narsang nima? – deb so‘radi. Pes:
– Chiroyli rangli terini yaxshi ko‘raman va odamlar jirkanayotgan mana bu peslikning mendan ketishini istayman, – dedi. Shunda farishta uni silab qo‘ygan edi, uning oqargan joylari yo‘qolib, tanasi chiroyli rangga kirdi. Farishta:
– Sen uchun eng suyukli mulk nima? – degan edi, u:
– Tuya, – deb javob berdi. Unga bo‘g‘oz tuya berildi. Farishta:
– Bunda senga Allohning barakoti bo‘lsin, – deb xayrlashdi.
Farishta endi kalning oldiga kelib:
– Eng yaxshi ko‘rgan narsang nima? – deb so‘radi. Kal:
– Chiroyli sochni yaxshi ko‘raman va mendan mana bu kallikning ketishini istayman, – dedi. Farishta uni silagan edi, undan kallik ketib, chiroyli soch berildi. Farishta:
– Sen uchun eng suyukli mulk nima? – degan edi, u kishi:
– Sigir, – dedi. Unga bo‘g‘oz sigir berildi. Farishta uni tark etar ekan:
– Bunda senga Allohning barakoti bo‘lsin, – dedi.
So‘ngra farishta ko‘rning oldiga borib:
– Eng yaxshi ko‘rgan narsang nima? – deb so‘radi. Ko‘r:
– Alloh menga ko‘zlarimni qaytarib bersa-yu, yana odamlarni ko‘ra olsam, – dedi. Farishta uni silagan edi, Alloh taolo uni ko‘radigan qilib qo‘ydi. Farishta:
– Sen uchun eng suyukli mulk nima? – degan edi, u kishi:
– Sovliq qo‘y, – dedi.
Ularga berilgan barcha jonivorlar bolalab-ko‘paydi. Birinchisida bir vodiy tuya, ikkinchisida bir vodiy mol, uchinchisida bir vodiy qo‘y bo‘ldi. Keyin farishta avvalgi surati va ko‘rinishida pesning oldiga kelib:
– Men bir bechora kishiman, ulovim ham yo‘q, safar uchun olgan ozuqam ham tugadi. Bugun manzilimga yetib olishning iloji qolmadi. Faqat Parvardigorning karami, so‘ngra sening yordaming bilan manzilimga yetishim mumkin. Shuning uchun senga chiroyli rang, go‘zal teri va boylik bergan Allohning hurmati, bir dona tuya so‘rayman. Menga bergan tuyangda manzilimga yetib olaman, – degan edi, haligi pes odam:
– Hammaga tuya beraversam, o‘zimga nima qoladi? – dedi. Farishta:
– Seni oldin ham ko‘rgandekman, mabodo oldin odamlar jirkanadigan pes bo‘lmaganmiding? Parvardigor senga boylik bermaganmidi? – degan edi, pes:
– Bu boylik ota-bobolarimdan meros qolgan, – dedi. Shunda farishta:
– Agar yolg‘on aytayotgan bo‘lsang, Alloh seni oldingi holingga qaytarib qo‘ysin, – dedi.
So‘ngra farishta avvalgi surati va ko‘rinishida kalning oldiga bordi. Unga ham pesga aytgan narsalarini so‘zlagan edi, kal ham pes kabi javob qildi. Farishta:
– Agar yolg‘on aytayotgan bo‘lsang, Alloh seni oldingi holingga qaytarib qo‘ysin, – dedi.
Keyin avvalgi surati va ko‘rinishida ko‘rning oldiga bordi. Va:
– Men bir musofir bechora kishiman. Safarimga kerakli narsalarim tugab qoldi. Bugun manzilimga yetishimning iloji yo‘q. Faqat Allohning karami, so‘ngra sening yordaming bilangina yetib olishim mumkin. Shuning uchun senga ko‘zingni qaytarib bergan Alloh hurmati, bir dona qo‘y so‘rayman. Men safarimda shu qo‘yni xarjlab, manzilimga yetib olay, – degan edi, haligi ko‘r kishi:
– Haqiqatda men ko‘r edim, Alloh ko‘zimni qaytarib berdi. Keyin meni boy qilib qo‘ydi. Sen bu qo‘ylardan xohlagancha olaver. Allohga qasamki, Uning yo‘lida bugun mendan biror narsa olsang, meni rosa xursand qilgan bo‘lasan, – dedi. Shunda farishta:
– Moling o‘zingga siylov, sizlar imtihon qilindinglar, Parvardigor sendan rozi bo‘ldi, ikki sherigingdan esa g‘azablandi, – dedi.

"Ko‘hna dunyo rivoyatlari" kitobidan

@Umr_Falsafasi 🕊

10.6K views06:11