☘🌺 آزربایجان 🌺☘
📝اهمیت گمرک جلفا به قدری بود که شاهرگ ارتباط ایران و حتی کشورهای شرق ایران با اروپا و آسیای میانه بود اما چه به سر جلفا آمد؟! اشغال قاراباغ... اشغال قاراباغ نفس اقتصادی تبریز را گرفت و در واقع پای آذربایجان را از اروپا و آسیای میانه قطع کرد و ... ┏━━🍃🌺━━┓…
دیروز و امروز محال زنگه زور آذربایجان
دکتر توحید ملک زاده
منطقه وسیع و تاریخی زنگه زور مابین رودخانه ارس و منطقه قره باغ قرار دارد که فعلا قسمت شرقی آن دراختیار آذربایجان و قسمت غربی آن در اختیار ارمنستان می باشد. در آثار جغرافیدانان اسلامی این منطقه همواره جزو سرزمین های آذربایجان بوده و در سالهای قیام بابک علیه استیلای اعراب قلاع منطقه مرکز مدافعان خرمی ها بوده است.
اهمیت این منطقه در منابع دوران حاکمیت ترکان سلجوقی، اتابکان آذربایجان، امپراطوری ایلخانی، دولتهای آق قویونلو، قره قویونلو منعکس شده است. در دوران صفویه و خصوصا در دوران شاه عباس به سبب جنگهای فراوان، اسنادی از کوچ دسته جمعی اهالی ترک منطقه زنگه زور در دست است. منطقه زنگه زور در دوران خانات آذربایجان جزو مناطق قره باغ محسوب می شد و با تسلط روسیه تزاری به آذربایجان آنسوی ارس جزو ایالت گنجه گردید.
در اوایل قرن بیستم براساس آمار روسها 149 روستای زنگه زور مسلمان ترک نشین و تنها 81 روستای آن ارمنی نشین بود که در حملات تروریستی ارامنه داشناق در سالهای 1905-1907 و همچنین 1914-1920 چند صدهزار نفر از اهالی ترک منطقه شهید و یا مجبور به ترک اوطان خود شدند. در سالهای 1920 تعداد روستاهای مسلمان ترک نشین به 115 تنزل کرد. با فروپاشی روسیه در اواخر سال 1917 و تاسیس جمهوریهای آذربایجان و ارمنستان، منطقه زنگه زور به هیچ وجه در داخل اراضی دولت تازه تاسیس ارمنستان نبود بنابراین آندرانیک اوزانیان همو که در تیر 1297 شمسی برای کمک به جیلوها به خوی حمله نمود ولی با مقاومت جانانه اهالی خوی شکست خورده از طریق جلفا عقب نشست، با عدم الحاق زنگه زور به ارمنستان مخالفت کرده و گروهها و دستجات تروریست ارمنی در زنگه زور تاسیس نمود و به عملیات ایذایی پرداخت. دولت تازه تاسیس آذربایجان برای مقابله با تحرکات این دستجات ارمنی قوای منظم و پارتیزانی به فرماندهی جوادبیگ شیخ لینسکی فرستاد. 20 آوریل 1920/ اردیبهشت 1299 آذربایجان برای خارج کردن قوای مسلحه ارمنی از زنگه زور به دولت ارمنستان اولتیماتوم داد. درگیری های قوای آذربایجان با دستجات پارتیزان ارمنی تا سال 1920 یعنی بلشویکی شدن آذربایجان و ارمنستان ادامه یافت. دولت شوروی منطقه زنگه زور به مساحت 6742 متر مربع را دوقسمت کرده 3637 متری مربع را به ارمنستان داد و تنها 3105 کیلومتر مربع در اختیار دولت آذربایجان ماند.
با آغاز فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1988/1367 تمام ترکان مسلمان آذربایجان از زنگه زور و سایر محالات آذربایجان در اختیار دولت سوسیالیستی ارمنستان نظیر گوی چای، دره له یزده و ایروان اخراج شدند و قره باغ نیز به تصرف ارامنه مسلح درآمد. با استقلال آذربایجان بازپس گیری اراضی آذربایجان قره باغ شروع و نهایتا در سال 1400 با آزادی شوشا به اتمام نهایی رسید. با شکست فلاکت بار ارمنستان و قبول تسلیم آن دولت، پیمان صلح بین دو دولت بسته شد. براساس یکی از مفاد این پیمان، آذربایجان متعهد به ایجاد کریدور خان کندی- لاچین و ارمنستان متعهد به تاسیس دالان زنگه زور مابین نخجوان با مام میهن گردید که عدم تمایل ارمنستان برای این بازگشایی کریدور سبب درگیری های خونین اخیر در نواحی مرزی بین دو کشور گردیده است.
به نظر می رسد وقت کشی ارمنستان برای بازگشایی دالان زنگه زور غربی مابین نخجوان و سرزمین اصلی جمهوری آذربایجان در آینده به ضرر ارمنستان تمام شود و در ماههای آینده زنگه زور غربی همراه با بخش شرقی به سرزمین مادریشان آذربایجان ملحق شود.
دکتر توحید ملک زاده
منطقه وسیع و تاریخی زنگه زور مابین رودخانه ارس و منطقه قره باغ قرار دارد که فعلا قسمت شرقی آن دراختیار آذربایجان و قسمت غربی آن در اختیار ارمنستان می باشد. در آثار جغرافیدانان اسلامی این منطقه همواره جزو سرزمین های آذربایجان بوده و در سالهای قیام بابک علیه استیلای اعراب قلاع منطقه مرکز مدافعان خرمی ها بوده است.
اهمیت این منطقه در منابع دوران حاکمیت ترکان سلجوقی، اتابکان آذربایجان، امپراطوری ایلخانی، دولتهای آق قویونلو، قره قویونلو منعکس شده است. در دوران صفویه و خصوصا در دوران شاه عباس به سبب جنگهای فراوان، اسنادی از کوچ دسته جمعی اهالی ترک منطقه زنگه زور در دست است. منطقه زنگه زور در دوران خانات آذربایجان جزو مناطق قره باغ محسوب می شد و با تسلط روسیه تزاری به آذربایجان آنسوی ارس جزو ایالت گنجه گردید.
در اوایل قرن بیستم براساس آمار روسها 149 روستای زنگه زور مسلمان ترک نشین و تنها 81 روستای آن ارمنی نشین بود که در حملات تروریستی ارامنه داشناق در سالهای 1905-1907 و همچنین 1914-1920 چند صدهزار نفر از اهالی ترک منطقه شهید و یا مجبور به ترک اوطان خود شدند. در سالهای 1920 تعداد روستاهای مسلمان ترک نشین به 115 تنزل کرد. با فروپاشی روسیه در اواخر سال 1917 و تاسیس جمهوریهای آذربایجان و ارمنستان، منطقه زنگه زور به هیچ وجه در داخل اراضی دولت تازه تاسیس ارمنستان نبود بنابراین آندرانیک اوزانیان همو که در تیر 1297 شمسی برای کمک به جیلوها به خوی حمله نمود ولی با مقاومت جانانه اهالی خوی شکست خورده از طریق جلفا عقب نشست، با عدم الحاق زنگه زور به ارمنستان مخالفت کرده و گروهها و دستجات تروریست ارمنی در زنگه زور تاسیس نمود و به عملیات ایذایی پرداخت. دولت تازه تاسیس آذربایجان برای مقابله با تحرکات این دستجات ارمنی قوای منظم و پارتیزانی به فرماندهی جوادبیگ شیخ لینسکی فرستاد. 20 آوریل 1920/ اردیبهشت 1299 آذربایجان برای خارج کردن قوای مسلحه ارمنی از زنگه زور به دولت ارمنستان اولتیماتوم داد. درگیری های قوای آذربایجان با دستجات پارتیزان ارمنی تا سال 1920 یعنی بلشویکی شدن آذربایجان و ارمنستان ادامه یافت. دولت شوروی منطقه زنگه زور به مساحت 6742 متر مربع را دوقسمت کرده 3637 متری مربع را به ارمنستان داد و تنها 3105 کیلومتر مربع در اختیار دولت آذربایجان ماند.
با آغاز فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1988/1367 تمام ترکان مسلمان آذربایجان از زنگه زور و سایر محالات آذربایجان در اختیار دولت سوسیالیستی ارمنستان نظیر گوی چای، دره له یزده و ایروان اخراج شدند و قره باغ نیز به تصرف ارامنه مسلح درآمد. با استقلال آذربایجان بازپس گیری اراضی آذربایجان قره باغ شروع و نهایتا در سال 1400 با آزادی شوشا به اتمام نهایی رسید. با شکست فلاکت بار ارمنستان و قبول تسلیم آن دولت، پیمان صلح بین دو دولت بسته شد. براساس یکی از مفاد این پیمان، آذربایجان متعهد به ایجاد کریدور خان کندی- لاچین و ارمنستان متعهد به تاسیس دالان زنگه زور مابین نخجوان با مام میهن گردید که عدم تمایل ارمنستان برای این بازگشایی کریدور سبب درگیری های خونین اخیر در نواحی مرزی بین دو کشور گردیده است.
به نظر می رسد وقت کشی ارمنستان برای بازگشایی دالان زنگه زور غربی مابین نخجوان و سرزمین اصلی جمهوری آذربایجان در آینده به ضرر ارمنستان تمام شود و در ماههای آینده زنگه زور غربی همراه با بخش شرقی به سرزمین مادریشان آذربایجان ملحق شود.
سن اوخودوغونو من توخوموشام
نه دئمک دیر؟
فرش توخویان دا اوستا سالدیغی ایلمه لری اوخویا اوخویا دئییر( بیر کئچ بیر یاشیل ...)
یئنی ایشه گیرن شاگیرد هر ایلمه نی یئرینه سالیر
بیر گون شاگیرد اوستانی قاباقلار اوندان اؤنجه ایلمه لری سالار
دئمه لی او گون شاگیرد اوسته لییب
دئیر سن اوخودوغونو من توخوموشام
Sən oxuduğunu mən toxumuşam
nə deməkdir?
xalça toxuyan da usta saldığı ilmələri oxuya oxuya deyər
(Bir keç bir yaşıl ...)
yeni işə gələn şagird hər ilməni yerinə salar
bir gün şagird üstanı qabaqlar
ondan öncə ilmələri salar
deməli o gün şagırd üstələyib
deyər sən oxuduğunu mən toxumuşam
آنچه تو می خوانی من بافتم !
استاد فرشباف موقع بافتن فرش آواز می خواند و با این آواز رنگ و جای هر گره را می گوید
(یک در میون سبز بیانداز ...)
شاگرد تازه کار گره ها را سرجای خود می زند
روزی شاگر از استاد پیشی می گیرد و قبل از خواندن استاد گره ها را می زند
می توان گفت شاگرد دیگر استاد گشته
و می گوید
سن اوخودوغونو من توخوموشام
#آیدین
نه دئمک دیر؟
فرش توخویان دا اوستا سالدیغی ایلمه لری اوخویا اوخویا دئییر( بیر کئچ بیر یاشیل ...)
یئنی ایشه گیرن شاگیرد هر ایلمه نی یئرینه سالیر
بیر گون شاگیرد اوستانی قاباقلار اوندان اؤنجه ایلمه لری سالار
دئمه لی او گون شاگیرد اوسته لییب
دئیر سن اوخودوغونو من توخوموشام
Sən oxuduğunu mən toxumuşam
nə deməkdir?
xalça toxuyan da usta saldığı ilmələri oxuya oxuya deyər
(Bir keç bir yaşıl ...)
yeni işə gələn şagird hər ilməni yerinə salar
bir gün şagird üstanı qabaqlar
ondan öncə ilmələri salar
deməli o gün şagırd üstələyib
deyər sən oxuduğunu mən toxumuşam
آنچه تو می خوانی من بافتم !
استاد فرشباف موقع بافتن فرش آواز می خواند و با این آواز رنگ و جای هر گره را می گوید
(یک در میون سبز بیانداز ...)
شاگرد تازه کار گره ها را سرجای خود می زند
روزی شاگر از استاد پیشی می گیرد و قبل از خواندن استاد گره ها را می زند
می توان گفت شاگرد دیگر استاد گشته
و می گوید
سن اوخودوغونو من توخوموشام
#آیدین
☘🌺 آزربایجان 🌺☘
میزان پیشروی ارتش آزربایجان🇦🇿
🇦🇿
💯 کریدور زنگه زور یا ولایت زنگه زور
🔴 آذربایجان شمالی کدام را میخواهد؟
#azerbaycan_bilgi
ارامنه در جهت اخلال در مسیر توافق صلح سه جانبه بین آذربایجان شمالی، روسیه و ارمنستان بعد از امتناع از احداث کریدور زنگه زور طی چند روز اخیر به خاک آذربایجان حملاتی را انجام دادند، این در حالی است که آذربایجان به تمام مفاد این صلح حتی پیش از موعد مقرر عمل کرده است.
استراتژی آذربایجان در جنگ زنگه زور، دقیقا به مانند جنگ دوم قارا باغ پیش می رود. در جنگ دوم قاراباغ هم آذربایجان مدتها در مقابل حملات ارامنه به خاکش دندان روی جگر گذاشت اما وقتی خواست به ارامنه پاسخ متقابل بدهد تا آزادی کامل قاراباغ جنگید.
تا به امروز که جبهه جنگ زنگه زور هم چنین بوده و ارتش آذربایجان در امتداد مرز مشترک خود با ارمنستان از جنوبی ترین نقطه زنگه زور تا شمالی ترین نقطه گؤیجه بخشهایی از این دو ولایت قدیمی خویش را آزاد کرده است. با این توضیح که ولایت گویجه بدلیل پهنای کمش در آستانه آزادی کامل قرار دارد و ارتش آذربایجان پرچمش را در نزدیکی دریاچه گؤیجه(سئوان جعلی) به اهتزاز در آورده است.
ولایات گویجه و زنگه زور و نیمی از دریاچه گویجه تا سال ۱۹۲۰ متعلق به آذربایجان بوده و بعد از آن با چراغ سبز روسها، به اشغال ارامنه درآمد. اما بعد از آزادی قاراباغ سران جمهوری آذربایجان بارها اعلام کرده اند که مرزهای آذربایجان و ارمنستان باید به مرزهای سال ۱۹۲۰ بازگردد.
با آزادی زنگه زور از اشغال ارمنستان اراضی به وسعت ۱۰ هزار کیلومتر مربع یعنی به اندازه نصف استان زنگان و همدان به خاک آذربایجان شمالی الحاق خواهد شد و دیگر نیازی به کریدور زنگه زور نخواهد بود. مناطق وسیعی از جهان از چین تا غرب اروپا یعنی وسیعترین مناطق خشکی جهان از اقیانوس آرام تا اقیانوس اطلس از راه زمینی به هم وصل شده و انقلاب بزرگی در تجارت زمینی جهان به وقوع خواهد پیوست.
این اتفاق مبارک دیر یا زود روی خواهد داد چرا که اجماع جهانی این را میخواهد و تنها مخالف این مساله در درجه اول ایران و در درجه دوم ارمنستان و هر از گاهی فرانسه است. ایران این روزها بشدت درگیر مسائل داخلی خویش است و اندک دخالتش در این مساله به مانند جنگ دوم قاراباغ شاید هم بیشتر واکنش ۴۰ میلیون تورک را در مقابل خود خواهد دید. ارمنستان هم بدون دخالت روسیه حتی توان نگهداری یه تپه را هم ندارد. فرانسه هم کیلومترها از صحنه جنگ به دور است. روسیه که درگیر مساله اوکراین بوده بی میل نیست این مساله کش پیدا کند و بعد از جنگ اوکراین بتواند از آب گل آلود ماهی بگیرد.
💯 کریدور زنگه زور یا ولایت زنگه زور
🔴 آذربایجان شمالی کدام را میخواهد؟
#azerbaycan_bilgi
ارامنه در جهت اخلال در مسیر توافق صلح سه جانبه بین آذربایجان شمالی، روسیه و ارمنستان بعد از امتناع از احداث کریدور زنگه زور طی چند روز اخیر به خاک آذربایجان حملاتی را انجام دادند، این در حالی است که آذربایجان به تمام مفاد این صلح حتی پیش از موعد مقرر عمل کرده است.
استراتژی آذربایجان در جنگ زنگه زور، دقیقا به مانند جنگ دوم قارا باغ پیش می رود. در جنگ دوم قاراباغ هم آذربایجان مدتها در مقابل حملات ارامنه به خاکش دندان روی جگر گذاشت اما وقتی خواست به ارامنه پاسخ متقابل بدهد تا آزادی کامل قاراباغ جنگید.
تا به امروز که جبهه جنگ زنگه زور هم چنین بوده و ارتش آذربایجان در امتداد مرز مشترک خود با ارمنستان از جنوبی ترین نقطه زنگه زور تا شمالی ترین نقطه گؤیجه بخشهایی از این دو ولایت قدیمی خویش را آزاد کرده است. با این توضیح که ولایت گویجه بدلیل پهنای کمش در آستانه آزادی کامل قرار دارد و ارتش آذربایجان پرچمش را در نزدیکی دریاچه گؤیجه(سئوان جعلی) به اهتزاز در آورده است.
ولایات گویجه و زنگه زور و نیمی از دریاچه گویجه تا سال ۱۹۲۰ متعلق به آذربایجان بوده و بعد از آن با چراغ سبز روسها، به اشغال ارامنه درآمد. اما بعد از آزادی قاراباغ سران جمهوری آذربایجان بارها اعلام کرده اند که مرزهای آذربایجان و ارمنستان باید به مرزهای سال ۱۹۲۰ بازگردد.
با آزادی زنگه زور از اشغال ارمنستان اراضی به وسعت ۱۰ هزار کیلومتر مربع یعنی به اندازه نصف استان زنگان و همدان به خاک آذربایجان شمالی الحاق خواهد شد و دیگر نیازی به کریدور زنگه زور نخواهد بود. مناطق وسیعی از جهان از چین تا غرب اروپا یعنی وسیعترین مناطق خشکی جهان از اقیانوس آرام تا اقیانوس اطلس از راه زمینی به هم وصل شده و انقلاب بزرگی در تجارت زمینی جهان به وقوع خواهد پیوست.
این اتفاق مبارک دیر یا زود روی خواهد داد چرا که اجماع جهانی این را میخواهد و تنها مخالف این مساله در درجه اول ایران و در درجه دوم ارمنستان و هر از گاهی فرانسه است. ایران این روزها بشدت درگیر مسائل داخلی خویش است و اندک دخالتش در این مساله به مانند جنگ دوم قاراباغ شاید هم بیشتر واکنش ۴۰ میلیون تورک را در مقابل خود خواهد دید. ارمنستان هم بدون دخالت روسیه حتی توان نگهداری یه تپه را هم ندارد. فرانسه هم کیلومترها از صحنه جنگ به دور است. روسیه که درگیر مساله اوکراین بوده بی میل نیست این مساله کش پیدا کند و بعد از جنگ اوکراین بتواند از آب گل آلود ماهی بگیرد.