تایمِ لاین
شدیم حکایت اونی که از در خونه اومد بیرون دید پوست موز رو زمینه گفت ای بابا امروزم باید زمین بخورم فریب آمریکا رو خوردن یک بار ، دوبار ، آخه هزار و چند صد بار؟
کاش این حکایتی که الان یادم اومد مرتبط با این رو موقع نوشتن اولیه یادم میومد 🚶♂
بیایید یه تعدادی صلوات بفرستیم برای آرامش و گشایش
(تعداد رو به عدد نفر قبلی اضافه کنید و بنویسید)
(تعداد رو به عدد نفر قبلی اضافه کنید و بنویسید)
یکی هم دیروز می‌پرسید سید حسن نصرالله کیه
دروغ چرا
یه لحظه دلم همچین زندگی خواست🚶♂
دروغ چرا
یه لحظه دلم همچین زندگی خواست🚶♂
تایمِ لاین
حالا اون سردار سلیمانی بود و هموطن خود ما ، حالا فرض کنید به خاطر سید حسن نصرالله عملیات کنیم و اسرائیل هم پاسخ بده ، چقدر از جامعه ما اینجا قبول میکنن اینو؟
منتقد روندی که به اینجا رسیدیم بودن به کنار البته ، صرفا از سمت دیگری نگاه کردن به موضوعه
شهادت سید حسن نصرالله اون خط قرمزیه که باید منجر به تست بمب اتم بشه ، اگه میخوان بازوی دفاعی حزب الله رو قطع کنن موازنه اتمی رو باید تحمل کنن
تایمِ لاین
شهادت سید حسن نصرالله اون خط قرمزیه که باید منجر به تست بمب اتم بشه ، اگه میخوان بازوی دفاعی حزب الله رو قطع کنن موازنه اتمی رو باید تحمل کنن
اینقد میفهمم که از خامنه‌ای بیشتر نمی‌فهمم.
تایمِ لاین
اینقد میفهمم که از خامنه‌ای بیشتر نمی‌فهمم.
شرایطی که اون فتوا درش صادر شده با شرایط الان ما یکی نیست
سکوت پاسخ دندان شکن تری دارد
سکوت مغلطه ها را جواب کوبنده است
سیدحمیدرضا برقعی
سکوت مغلطه ها را جواب کوبنده است
سیدحمیدرضا برقعی
Forwarded from سلمان معمار / گنجه🇵🇸
برای چه چیزی میجنگیم؟
شهادت سید حسن نصرالله از سالها پیش لو رفته بود. ما حتی قاتلش را هم میشناختیم، مکانش را می دانستیم و فقط منتظر شنیدن خبر بودیم. اما اعتراف میکنم این شهادت عادی نبود. سید حسن عاشورایی شهید شد. فرزند رسول خدا در گودال قتلگاهش با بدنی سم کوب به دیدار مادرش رفت. اما این درد ما نیست. غربت، غربت. غربتی حسنی. او کربلایی شهید شد. و ما در این هنگامه مثل آنها شدیم که از فاصله به تماشا نشستند. بخدا که ما نخواستیم و نمی خواهیم اهل کوفه باشیم. این مصیبتی بود که فکرش را هم نمیکردیم.
حالا یک جماعت معلوم الحال راه افتاده اند که اصلا 7 اکتبر توطئه خود اسراییل بود. میخواستند مقاومت را نابود کنند. همزمان که دلسوزانه عزادار به نظر میرسند منظورشان این است که سید حسن هم اشتباه کرد! فریب خورد، یا مجبور شد! تکرار عاشورا را می بینید؟! کار به جایی رسیده که میپرسند چرا می جنگیم؟! چقدر زینب لازمیم. چقدر سجاد لازمیم.
یکسال پیش در چنین روزهایی بود که فلسطین بیدار شد. فقط چند روز بعد از سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل که گفت کار تمام و ما "عادی" شده ایم. غزه شهری فراموش شده، غزه شهری شکنجه شده، غزه شهری معامله شده به پا خواست. زندانیان تاریکخانه بشریت همه توانشان را جمع کردند تا یک بار شورش کنند. شورشی که می دانستند چه عواقبی دارد. بیانیه محمد ضیف را بخوانید، اینها حماسه سرایی نیست. می دانستند غزه نابود میشود، می دانستند تک تکشان آواره میشوند. می دانستند آخرین تصمیم است اما اخرین تصمیم را گرفتند و تمام "عادیسازی" را به باد دادند. به قیمت نابودی شان. برای چه شورش کردند؟ برای عادی نبودن. برای به یاد ماندن.
کمی به عقب تر برگردیم. وقتی نتانیاهو به عمان رفت و کلید تطبیع (عادیسازی) زده شد. فوریه 2020 با سودان توافق کرد، و چند ماه بعد با امارات چنان برادر شد که فقط در فیلم های هندی امکان داشت.حالا از مسیر هند و عمان و امارات فقط یک سعودی مانده بود که گرفتار رودربایستی تاریخی هویتی اش بود. بالاخره مدعی پرچم داری عرب و اسلام که نمی شود یکباره به تخت خواب یهود بپرد. پس اول دخترش بحرین را هدیه کرد تا واکنش ها را بسنجد. عادیسازی سعودی اخرین میخ به تابوت فلسطین بود. زمزمه هایی هم از داخل ایران با ترساندن از پیشرفت دیگران و جا ماندن ما تلویحا آدرس "پذیرش نظم جدید" میدادند.
اینجا بود که فریادی از عمق چاه غزه بلند شد که ما هنوز زنده ایم! حرامزاده ها من هنوز هستم. اتفاقا کسانی که امروز 7 اکتبر را دسیسه می دانند، درست میگویند. آن فریاد همه رویاهای عادیسازی را به باد داد. آنها درست میگویند حزب الله مجبور شد به معرکه وارد بشود. نه تنها حزب الله بلکه هر حکومتی، نه تنها کشورها بلکه هر مسلمانی، نه تنها هر مسلمان بلکه هر انسانی مجبور شد به این معرکه وارد بشود. جنگ 2023 خود کربلاست. حق خالص در برابر باطل خالص. صحنه جنگ غزه هیچ شبهه ای ندارد. هر جنایتی که تصور بکنی اینجا انجام میشد. هر روز یک پیشروی تازه برای شیطان بود.هر ساعت خون جدید برای ضحاک. ظلم خالص. بدون افزودنی، با پخش زنده، با اخرین فناوری های روز آمریکا و اروپا، پاکسازی با دقت میلیمتری.
امکان ندارند کسی به این معرکه وارد نشود. یا این طرفی یا آن طرف. این چیزی بود که محمد ضیف و سنوار و هنیه و حماس میدانستند اما احتمالا تصور نمیکردند که قتل دسته جمعی یک ملت حتی یک کشور مسلمان را هم بیدار نکند! به جز ایران و یمن و حزب الله و کتائب که قبلا بیدار بودند. در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش به همکاری با قاتل ادامه دادند. لاطائلات اردوغان هم که باد معده است. یک ماه بعد از 7 اکتبر ظریف در تهران میگوید: "مردم ایران از هزینه دادن روی این موضوع (فلسطین) خسته شده‌اند." یکنفر وسط حرفش میپرد که منظورت مردم فلسطین است دیگر؟ او اصرار میکند که "نه مردم ایران. از سیاست دولت ما که تلاش میکنه از فلسطینی ها هم داغ تر باشه!.... قرار نیست ما جای مستضعفین بجنگیم" زیبا نیست؟! حتی در ایران هم شعار نه غزه نه لبنان هنوز زنده بود گرچه در قدرت نبود.
سید حسن اما با دیگران فرق داشت. او کسی نبود که با شیطان دست بدهد. نصرالله از همان 8 اکتبر وارد معرکه ای شد که میتوانست نشود. چرا؟
هانا آرنت فیلسوف یهودی عبارتی دارد به نام "بهنجاری شر". آرنت که اندیشه اش در ایران به شدت تبلیغ میشود به درستی میگوید شر میتواند چنان عادی بشود که حتی مردم معمولی هم آن را قبول میکنند. از عجایب دنیا اینکه آرنت این نتیجه را از هولوکاست میگیرد اما خودش در اشغال فلسطین 1935 جزو فرماندهان عملیات بود. و جذاب تر اینکه تا اخر عمرش هم صهیونیست باقی ماند. یعنی خودش بهترین نمونه اثبات ادعایش بود. (و جذاب تر اینکه در داخل ایران از این نظریه برای مقابله با حکومت و "پذیرش نظم نوین جهانی" یعنی وجود شر مطلق اسراییل استفاده میشود.)
👇
شهادت سید حسن نصرالله از سالها پیش لو رفته بود. ما حتی قاتلش را هم میشناختیم، مکانش را می دانستیم و فقط منتظر شنیدن خبر بودیم. اما اعتراف میکنم این شهادت عادی نبود. سید حسن عاشورایی شهید شد. فرزند رسول خدا در گودال قتلگاهش با بدنی سم کوب به دیدار مادرش رفت. اما این درد ما نیست. غربت، غربت. غربتی حسنی. او کربلایی شهید شد. و ما در این هنگامه مثل آنها شدیم که از فاصله به تماشا نشستند. بخدا که ما نخواستیم و نمی خواهیم اهل کوفه باشیم. این مصیبتی بود که فکرش را هم نمیکردیم.
حالا یک جماعت معلوم الحال راه افتاده اند که اصلا 7 اکتبر توطئه خود اسراییل بود. میخواستند مقاومت را نابود کنند. همزمان که دلسوزانه عزادار به نظر میرسند منظورشان این است که سید حسن هم اشتباه کرد! فریب خورد، یا مجبور شد! تکرار عاشورا را می بینید؟! کار به جایی رسیده که میپرسند چرا می جنگیم؟! چقدر زینب لازمیم. چقدر سجاد لازمیم.
یکسال پیش در چنین روزهایی بود که فلسطین بیدار شد. فقط چند روز بعد از سخنرانی نتانیاهو در سازمان ملل که گفت کار تمام و ما "عادی" شده ایم. غزه شهری فراموش شده، غزه شهری شکنجه شده، غزه شهری معامله شده به پا خواست. زندانیان تاریکخانه بشریت همه توانشان را جمع کردند تا یک بار شورش کنند. شورشی که می دانستند چه عواقبی دارد. بیانیه محمد ضیف را بخوانید، اینها حماسه سرایی نیست. می دانستند غزه نابود میشود، می دانستند تک تکشان آواره میشوند. می دانستند آخرین تصمیم است اما اخرین تصمیم را گرفتند و تمام "عادیسازی" را به باد دادند. به قیمت نابودی شان. برای چه شورش کردند؟ برای عادی نبودن. برای به یاد ماندن.
کمی به عقب تر برگردیم. وقتی نتانیاهو به عمان رفت و کلید تطبیع (عادیسازی) زده شد. فوریه 2020 با سودان توافق کرد، و چند ماه بعد با امارات چنان برادر شد که فقط در فیلم های هندی امکان داشت.حالا از مسیر هند و عمان و امارات فقط یک سعودی مانده بود که گرفتار رودربایستی تاریخی هویتی اش بود. بالاخره مدعی پرچم داری عرب و اسلام که نمی شود یکباره به تخت خواب یهود بپرد. پس اول دخترش بحرین را هدیه کرد تا واکنش ها را بسنجد. عادیسازی سعودی اخرین میخ به تابوت فلسطین بود. زمزمه هایی هم از داخل ایران با ترساندن از پیشرفت دیگران و جا ماندن ما تلویحا آدرس "پذیرش نظم جدید" میدادند.
اینجا بود که فریادی از عمق چاه غزه بلند شد که ما هنوز زنده ایم! حرامزاده ها من هنوز هستم. اتفاقا کسانی که امروز 7 اکتبر را دسیسه می دانند، درست میگویند. آن فریاد همه رویاهای عادیسازی را به باد داد. آنها درست میگویند حزب الله مجبور شد به معرکه وارد بشود. نه تنها حزب الله بلکه هر حکومتی، نه تنها کشورها بلکه هر مسلمانی، نه تنها هر مسلمان بلکه هر انسانی مجبور شد به این معرکه وارد بشود. جنگ 2023 خود کربلاست. حق خالص در برابر باطل خالص. صحنه جنگ غزه هیچ شبهه ای ندارد. هر جنایتی که تصور بکنی اینجا انجام میشد. هر روز یک پیشروی تازه برای شیطان بود.هر ساعت خون جدید برای ضحاک. ظلم خالص. بدون افزودنی، با پخش زنده، با اخرین فناوری های روز آمریکا و اروپا، پاکسازی با دقت میلیمتری.
امکان ندارند کسی به این معرکه وارد نشود. یا این طرفی یا آن طرف. این چیزی بود که محمد ضیف و سنوار و هنیه و حماس میدانستند اما احتمالا تصور نمیکردند که قتل دسته جمعی یک ملت حتی یک کشور مسلمان را هم بیدار نکند! به جز ایران و یمن و حزب الله و کتائب که قبلا بیدار بودند. در پایتخت های غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش به همکاری با قاتل ادامه دادند. لاطائلات اردوغان هم که باد معده است. یک ماه بعد از 7 اکتبر ظریف در تهران میگوید: "مردم ایران از هزینه دادن روی این موضوع (فلسطین) خسته شده‌اند." یکنفر وسط حرفش میپرد که منظورت مردم فلسطین است دیگر؟ او اصرار میکند که "نه مردم ایران. از سیاست دولت ما که تلاش میکنه از فلسطینی ها هم داغ تر باشه!.... قرار نیست ما جای مستضعفین بجنگیم" زیبا نیست؟! حتی در ایران هم شعار نه غزه نه لبنان هنوز زنده بود گرچه در قدرت نبود.
سید حسن اما با دیگران فرق داشت. او کسی نبود که با شیطان دست بدهد. نصرالله از همان 8 اکتبر وارد معرکه ای شد که میتوانست نشود. چرا؟
هانا آرنت فیلسوف یهودی عبارتی دارد به نام "بهنجاری شر". آرنت که اندیشه اش در ایران به شدت تبلیغ میشود به درستی میگوید شر میتواند چنان عادی بشود که حتی مردم معمولی هم آن را قبول میکنند. از عجایب دنیا اینکه آرنت این نتیجه را از هولوکاست میگیرد اما خودش در اشغال فلسطین 1935 جزو فرماندهان عملیات بود. و جذاب تر اینکه تا اخر عمرش هم صهیونیست باقی ماند. یعنی خودش بهترین نمونه اثبات ادعایش بود. (و جذاب تر اینکه در داخل ایران از این نظریه برای مقابله با حکومت و "پذیرش نظم نوین جهانی" یعنی وجود شر مطلق اسراییل استفاده میشود.)
👇
Forwarded from سلمان معمار / گنجه🇵🇸
تایمِ لاین
برای چه چیزی میجنگیم؟ شهادت سید حسن نصرالله از سالها پیش لو رفته بود. ما حتی قاتلش را هم میشناختیم، مکانش را می دانستیم و فقط منتظر شنیدن خبر بودیم. اما اعتراف میکنم این شهادت عادی نبود. سید حسن عاشورایی شهید شد. فرزند رسول خدا در گودال قتلگاهش با بدنی سم…
👆
خلاصه پروژه اسراییل "عادیسازی شر" است. فکر میکنید بن سلمان نمی داند اسراییل چطور اعراب را میکشد؟ فکر میکنید بن زاید اماراتی و آل خلیفه بحرینی نمی دانند اسراییل چه بلایی سر مسلمانان آورده؟ فکر میکنید هاشم اردنی و سیسی مصری نمی دانند اسراییل چه سفاک کثیفی است؟ حتی بعید نیست امثال اردوغان در خلوت برای فلسطینی ها بغض کنند و در دلشان آرزو کنند کاش این چند میلیون هم زودتر شرشان کنده شود. بودند کسانی در کربلا که با گریه جنایت کردند. امروز چه کسی می تواند ادعای ناآگاهی کند؟ میدانند و آگاهانه پشت اتاق خواب اسراییل خودشان را بزک میکنند. پروژه اسراییل تجسیم شیطان است و خیلی عادی ما کنارش زندگی کنیم. ابتذال شر، عادیسازی، مثل همسایگی با یک قاتل متجاوز سریالی آشکار!
سید حسن نصرالله اما کسی نبود که لختی پادشاه را بربتابد. نصرالله کسی نبود که صدای بچه های غزه را فراموش کند. نصرالله روح دوران بی روح بود. نصر الله وجدان عصر بی وجدانی بود. نصرالله با شیطان معامله نکرد. نصرالله شمایلی از انسان باقیمانده بود. و ما مفتخر به سوگواری انسان هستیم.
اما این درد غربت از کجا می آید؟ مگر نه اینکه همه ما در یمن، ایران، لبنان و عراق پای کاریم تا شیطان عادی نشود؟مگر ما وعده صادق نساختیم؟ پس چرا غمگینیم؟ باید یکبار مسیر ترور سید را مرور کنیم:
بعد از وعده صادق تمام معادلات تغییر کرد اما نمی دانستیم تغییرات بیشتری در راه است! سقوط هلی کوپتر رییسی ورق سیاست ایران را برگرداند و همان جریان نه غزه نه لبنان قدرت گرفتند. آن هم در انتخاباتی عجیب که وسط یک جنگ آخرالزمانی هیچ حرفی، مطلقا هیچ حرفی از جنگ در آن زده نشد! تو گویی اصلا جنگی نیست، و این خود لایه اول عادیسازی است: انکار و فراموشی.
دقیقا فردای روزی که اسراییل در لبنان قمار بزرگی کرد و فواد شکر از فرماندهان اول حزب الله را ترور کرد، مسعود پزشکیان در سخنرانی تحلیف "درگیری لفظی و در مواردی تهاجمی بین ایران و رژیم اشغالگر" را از نقاط ضعف ذکر کرد! چند ساعت بعد از این نطق تاریخی اسماعیل هنیه، نفر اول سیاسی حماس، دشمن بزرگ اسراییل، رهبر سنی مقاومت وسط تهران ترور شد! جنگی که در انتخابات انکار میشد خیلی زود واقعی شد و رییس جمهور جدید به سرعت آزمونش را میدید. رهبر دستور صریح انتقام را اعلام و تکرار کرد ولی رییس جمهور وعده صادق سقوط کرده بود.
نشریه های نزدیک به جریان قدرت همان هفته اول پرچم سفید را دست پزشکیان دادند و تیتر "آتش بس" و "" را زدند. در توییتر و اینستا هم از دور کردن سایه جنگ و "عقلانیت" زمزمه میشد. حساب رسمی پزشکیان در توییتی عجیب و تحریف شده نیروهایی نظامی ایران را "برای ایران" خواند. رهبر 15 بعد از ترور در سخنرانی عمومی گفت «به تعبیر قرآن کریم، عقب‌نشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی چه عرصه نظامی و چه میدان‌های سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی، غضب الهی را به دنبال دارد.». جلیلی (عضو شورای امنیت) بعدها تایید کرد دستور انتقام صادر شده بود. حزب الله که ایران را گرفتار در داخل دید تصمیم گرفت خود به تنهایی انتقام را در روز اربعین اجرایی کند و ضربه سختی به اسراییل زد.
در همین حین عباس عراقچی در تلوزیون گفت اسراییل نمی تواند ایران را به جنگ بکشاند! حرفی که فردایش توسط پزشکیان در اولین نشست خبری هم تکرار شد. روز بعد اسراییل عملیات کثیف تبدیل پیجر به بمب را اجرا کرد و کشتاری وسیع با 2750 زخمی را ایجاد کرد. یک شوک بزرگ به لبنان. جنگی که انکار میشد جلوتر می آمد. چند روز بعد از این ضربه اسراییل در ترور بزرگتری 12 فرمانده حزب الله را در ضاحیه هدف قرار داد. از جمله ابراهیم عقیل، و هرم فرماندهی.
اما همه اینها و حتی کشته شدن 50 معدنچی هم باعث نشد مهم ترین برنامه دولت جدید لغو شود: نیویورک. سرزمین رویاها. نتانیاهو در اتاق جنگ فرمان ترور میداد و پزشکیان در حالی که ظریف و عراقچی چپ و راستش بودند گفت: "موضوعی که با گفتگو حل میشود با موشک و سلاح حل نکنیم" دقیقا همان روز اسراییل 3000 خانه در لبنان را بمباران کرد و جنگ را رسما آغاز کرد. با وجود تکذیب عراقچی صوت پخش شده پزشکیان فاجعه را بیشتر کرد "ما آماده‌ایم تمام سلاح‌هایمان را کنار بگذاریم به شرطی که اسراییل هم کنار بگذارد." مفهومی از یکسانی ایران و اسراییل. رسانه های خارجی پیام "عادیسازی" را تیتر کردند. عراقچی هم در گفتگوی دیگری دوباره به اسراییل یاداوری کرد که ایران وارد جنگ نمی شود!
بلافاصله رهبری در سخنرانی گفتند: "کمک به آزادی فلسطین حکم قطعی و واجب شرعی است" حکم ضمنی جهاد.
👇
خلاصه پروژه اسراییل "عادیسازی شر" است. فکر میکنید بن سلمان نمی داند اسراییل چطور اعراب را میکشد؟ فکر میکنید بن زاید اماراتی و آل خلیفه بحرینی نمی دانند اسراییل چه بلایی سر مسلمانان آورده؟ فکر میکنید هاشم اردنی و سیسی مصری نمی دانند اسراییل چه سفاک کثیفی است؟ حتی بعید نیست امثال اردوغان در خلوت برای فلسطینی ها بغض کنند و در دلشان آرزو کنند کاش این چند میلیون هم زودتر شرشان کنده شود. بودند کسانی در کربلا که با گریه جنایت کردند. امروز چه کسی می تواند ادعای ناآگاهی کند؟ میدانند و آگاهانه پشت اتاق خواب اسراییل خودشان را بزک میکنند. پروژه اسراییل تجسیم شیطان است و خیلی عادی ما کنارش زندگی کنیم. ابتذال شر، عادیسازی، مثل همسایگی با یک قاتل متجاوز سریالی آشکار!
سید حسن نصرالله اما کسی نبود که لختی پادشاه را بربتابد. نصرالله کسی نبود که صدای بچه های غزه را فراموش کند. نصرالله روح دوران بی روح بود. نصر الله وجدان عصر بی وجدانی بود. نصرالله با شیطان معامله نکرد. نصرالله شمایلی از انسان باقیمانده بود. و ما مفتخر به سوگواری انسان هستیم.
اما این درد غربت از کجا می آید؟ مگر نه اینکه همه ما در یمن، ایران، لبنان و عراق پای کاریم تا شیطان عادی نشود؟مگر ما وعده صادق نساختیم؟ پس چرا غمگینیم؟ باید یکبار مسیر ترور سید را مرور کنیم:
بعد از وعده صادق تمام معادلات تغییر کرد اما نمی دانستیم تغییرات بیشتری در راه است! سقوط هلی کوپتر رییسی ورق سیاست ایران را برگرداند و همان جریان نه غزه نه لبنان قدرت گرفتند. آن هم در انتخاباتی عجیب که وسط یک جنگ آخرالزمانی هیچ حرفی، مطلقا هیچ حرفی از جنگ در آن زده نشد! تو گویی اصلا جنگی نیست، و این خود لایه اول عادیسازی است: انکار و فراموشی.
دقیقا فردای روزی که اسراییل در لبنان قمار بزرگی کرد و فواد شکر از فرماندهان اول حزب الله را ترور کرد، مسعود پزشکیان در سخنرانی تحلیف "درگیری لفظی و در مواردی تهاجمی بین ایران و رژیم اشغالگر" را از نقاط ضعف ذکر کرد! چند ساعت بعد از این نطق تاریخی اسماعیل هنیه، نفر اول سیاسی حماس، دشمن بزرگ اسراییل، رهبر سنی مقاومت وسط تهران ترور شد! جنگی که در انتخابات انکار میشد خیلی زود واقعی شد و رییس جمهور جدید به سرعت آزمونش را میدید. رهبر دستور صریح انتقام را اعلام و تکرار کرد ولی رییس جمهور وعده صادق سقوط کرده بود.
نشریه های نزدیک به جریان قدرت همان هفته اول پرچم سفید را دست پزشکیان دادند و تیتر "آتش بس" و "" را زدند. در توییتر و اینستا هم از دور کردن سایه جنگ و "عقلانیت" زمزمه میشد. حساب رسمی پزشکیان در توییتی عجیب و تحریف شده نیروهایی نظامی ایران را "برای ایران" خواند. رهبر 15 بعد از ترور در سخنرانی عمومی گفت «به تعبیر قرآن کریم، عقب‌نشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی چه عرصه نظامی و چه میدان‌های سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی، غضب الهی را به دنبال دارد.». جلیلی (عضو شورای امنیت) بعدها تایید کرد دستور انتقام صادر شده بود. حزب الله که ایران را گرفتار در داخل دید تصمیم گرفت خود به تنهایی انتقام را در روز اربعین اجرایی کند و ضربه سختی به اسراییل زد.
در همین حین عباس عراقچی در تلوزیون گفت اسراییل نمی تواند ایران را به جنگ بکشاند! حرفی که فردایش توسط پزشکیان در اولین نشست خبری هم تکرار شد. روز بعد اسراییل عملیات کثیف تبدیل پیجر به بمب را اجرا کرد و کشتاری وسیع با 2750 زخمی را ایجاد کرد. یک شوک بزرگ به لبنان. جنگی که انکار میشد جلوتر می آمد. چند روز بعد از این ضربه اسراییل در ترور بزرگتری 12 فرمانده حزب الله را در ضاحیه هدف قرار داد. از جمله ابراهیم عقیل، و هرم فرماندهی.
اما همه اینها و حتی کشته شدن 50 معدنچی هم باعث نشد مهم ترین برنامه دولت جدید لغو شود: نیویورک. سرزمین رویاها. نتانیاهو در اتاق جنگ فرمان ترور میداد و پزشکیان در حالی که ظریف و عراقچی چپ و راستش بودند گفت: "موضوعی که با گفتگو حل میشود با موشک و سلاح حل نکنیم" دقیقا همان روز اسراییل 3000 خانه در لبنان را بمباران کرد و جنگ را رسما آغاز کرد. با وجود تکذیب عراقچی صوت پخش شده پزشکیان فاجعه را بیشتر کرد "ما آماده‌ایم تمام سلاح‌هایمان را کنار بگذاریم به شرطی که اسراییل هم کنار بگذارد." مفهومی از یکسانی ایران و اسراییل. رسانه های خارجی پیام "عادیسازی" را تیتر کردند. عراقچی هم در گفتگوی دیگری دوباره به اسراییل یاداوری کرد که ایران وارد جنگ نمی شود!
بلافاصله رهبری در سخنرانی گفتند: "کمک به آزادی فلسطین حکم قطعی و واجب شرعی است" حکم ضمنی جهاد.
👇
Forwarded from سلمان معمار / گنجه🇵🇸
تایمِ لاین
👆 خلاصه پروژه اسراییل "عادیسازی شر" است. فکر میکنید بن سلمان نمی داند اسراییل چطور اعراب را میکشد؟ فکر میکنید بن زاید اماراتی و آل خلیفه بحرینی نمی دانند اسراییل چه بلایی سر مسلمانان آورده؟ فکر میکنید هاشم اردنی و سیسی مصری نمی دانند اسراییل چه سفاک کثیفی…
👇
فردا شب پزشکیان در سخنرانی رسمیش از "نظم جدید" گفت: "جمهوری اسلامی ایران مصمم به تامین و تضمین امنیت خود است، نه ایجاد ناامنی برای دیگران...با هیچ‌کس سر جنگ و دعوا نداریم." "هدف، امنیتی‌سازی ایران است و نتیجه آن، ناامنی همگان. ... اگر تعهدات برجامی‌به طور کامل و با حسن نیت اجرا شود، می‌توان در مورد دیگر مسائل هم وارد گفتگو شد." پیام هایی واضح, نمایشی ضعیف و التماسی که برای اولین بار نماینده اسراییل هم جلسه را ترک نکرد! یک بازی خطرناک وسط جنگ حیاتی. حالا اسراییل پیام تنش زدایی و عادیسازی را نه از بن سلمان بلکه از مسئولان ایران می شنید! فردای آن روز هم یک شهروند اسراییلی به طور رسمی به جلسه رییس جمهور ایران دعوت شد و به پزشکیان کتابی هدیه کرد. با توجه به حجم افتضاحات نشست بعدی پزشکیان لغو شد.
ظریف در این فاصله با عنوان معاون اول! گفتگو میکرد و جایی از راز تاخیر عملیات انتقامی ایران پرده برداشت: پس از ترور هنیه "جامعه جهانی" از ما خواست بیخیال شویم تا آتش بس! یعنی این گروه یکبار دیگر فریب خورده بود، یا دوست داشت بخورد! چراکه پروژه برجام منطقه ای تنها گزاره قابل مذاکره برای آمریکاست. دیگر حتی عراقچی هم باور کرده که برجام قبلی مرد.
فقط 24 ساعت بعد از این سفر خسارت بار، نتانیاهو به سرعت خودش را به آنجا رساند. کنار سخنرانی از همان اتاق سازمان ملل در نیویورک دستور ترور شخص سید حسن نصرالله را با بمبهای جدید آمریکایی صادر کرد! جنایتی حتی نمادین تر و تحقیر آمیز تر از ترور هنیه در روز تحلیف یک رییس جمهور.
سید حسن غریبانه شهید شد! چرا که اسراییل مرحله به مرحله تنش را افزایش داد و در هر مرحله امکان پیشگیری فاجعه وجود داشت. و جریانی در ایران از سر نابلدی، ترس، امید به غرب یا هرچیزی زمینه ساز این مسیر شدند. این صحنه ها را کنار هم بگذارید، اسراییل حق ندارد جریانی متزلزل و عادیساز در راس مدریت ایران ببینید؟ چرا نباید در این افراد طمع کند؟ چرا نباید از این شکاف برای تداومش در جنگی حیاتی بهره ببرد؟
اشتباه برداشت نکنید ما سید حسن را تنها نگذاشتیم و نمی گذاریم. خون پاک شهید نیلفروشان گواه این ادعاست. 24 ساعت بعد در حالیکه هنوز اخبار قطعی شهادت تایید نشده بود رهبر انقلاب در اقدامی بسیار نادر فرمانی کوتاه را با قطع برنامه های تلوزیون پخش کردند: " بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند." همان حکم دو روز پیش که درک نشد. با خطاب عمومی به مردم. این در واقع پاتکی به پیام های عادیسازی بود با یارگیری از بدنه مردم.
عادیسازی شر نخ تسبیح همه اتفاقات سال گذشته است. عادیسازان حالا به داخل ایران هم راه دارند، اما کار سختی دارند. جنایات اسراییل غیر قابل شسشتو است. و انقلاب ایران هم از پایه ضد اسراییلی. و وجدان مردم ایران هم بیدار. زمزمه های عادیسازی در پوشش دلسوزی و یاس سروده خواهد شد: "7 اکتبر اصلا به ما چه؟" "مگر ما همسایه اسراییل هستیم؟" "باید بپذیرید که اسراییل خیلی قوی است" "گنده گویی نکنید" "زودتر جام زهر را بنوشید" "همه سرمایه های ایران به باد رفت" "نظام به این نتیجه رسیده است" "مگر میشود چنین چیزی بدون نظر رهبر باشد" ....بزرگنمایی از توان اسراییل و هزینه زایی برای مقاومت. منتظر چند بمب در اقتصاد کلنگی ایران باشید. و حتی حذف فیزیکی افراد کلیدی. بازی تازه شروع شده است. مساله این است که جمهوری اسلامی به محض اینکه شیطان اسراییل را عادی کند به پایان میرسد! این نبرد مرگ و زندگی هویتی و بعد تجزیه ماست. اسراییل این جنگ را باور کرده و برای بقایش میجنگد اما ما هنوز احساس خطر نکرده ایم. اگر نتوانیم با این همه خون بیگناه، اگر نتوانیم با خون سید حسن نصرالله خواب عادیسازان را بیخواب کنیم شایسته شکستیم.
#یادداشت
@salmaneshoon
فردا شب پزشکیان در سخنرانی رسمیش از "نظم جدید" گفت: "جمهوری اسلامی ایران مصمم به تامین و تضمین امنیت خود است، نه ایجاد ناامنی برای دیگران...با هیچ‌کس سر جنگ و دعوا نداریم." "هدف، امنیتی‌سازی ایران است و نتیجه آن، ناامنی همگان. ... اگر تعهدات برجامی‌به طور کامل و با حسن نیت اجرا شود، می‌توان در مورد دیگر مسائل هم وارد گفتگو شد." پیام هایی واضح, نمایشی ضعیف و التماسی که برای اولین بار نماینده اسراییل هم جلسه را ترک نکرد! یک بازی خطرناک وسط جنگ حیاتی. حالا اسراییل پیام تنش زدایی و عادیسازی را نه از بن سلمان بلکه از مسئولان ایران می شنید! فردای آن روز هم یک شهروند اسراییلی به طور رسمی به جلسه رییس جمهور ایران دعوت شد و به پزشکیان کتابی هدیه کرد. با توجه به حجم افتضاحات نشست بعدی پزشکیان لغو شد.
ظریف در این فاصله با عنوان معاون اول! گفتگو میکرد و جایی از راز تاخیر عملیات انتقامی ایران پرده برداشت: پس از ترور هنیه "جامعه جهانی" از ما خواست بیخیال شویم تا آتش بس! یعنی این گروه یکبار دیگر فریب خورده بود، یا دوست داشت بخورد! چراکه پروژه برجام منطقه ای تنها گزاره قابل مذاکره برای آمریکاست. دیگر حتی عراقچی هم باور کرده که برجام قبلی مرد.
فقط 24 ساعت بعد از این سفر خسارت بار، نتانیاهو به سرعت خودش را به آنجا رساند. کنار سخنرانی از همان اتاق سازمان ملل در نیویورک دستور ترور شخص سید حسن نصرالله را با بمبهای جدید آمریکایی صادر کرد! جنایتی حتی نمادین تر و تحقیر آمیز تر از ترور هنیه در روز تحلیف یک رییس جمهور.
سید حسن غریبانه شهید شد! چرا که اسراییل مرحله به مرحله تنش را افزایش داد و در هر مرحله امکان پیشگیری فاجعه وجود داشت. و جریانی در ایران از سر نابلدی، ترس، امید به غرب یا هرچیزی زمینه ساز این مسیر شدند. این صحنه ها را کنار هم بگذارید، اسراییل حق ندارد جریانی متزلزل و عادیساز در راس مدریت ایران ببینید؟ چرا نباید در این افراد طمع کند؟ چرا نباید از این شکاف برای تداومش در جنگی حیاتی بهره ببرد؟
اشتباه برداشت نکنید ما سید حسن را تنها نگذاشتیم و نمی گذاریم. خون پاک شهید نیلفروشان گواه این ادعاست. 24 ساعت بعد در حالیکه هنوز اخبار قطعی شهادت تایید نشده بود رهبر انقلاب در اقدامی بسیار نادر فرمانی کوتاه را با قطع برنامه های تلوزیون پخش کردند: " بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث آن را یاری کنند." همان حکم دو روز پیش که درک نشد. با خطاب عمومی به مردم. این در واقع پاتکی به پیام های عادیسازی بود با یارگیری از بدنه مردم.
عادیسازی شر نخ تسبیح همه اتفاقات سال گذشته است. عادیسازان حالا به داخل ایران هم راه دارند، اما کار سختی دارند. جنایات اسراییل غیر قابل شسشتو است. و انقلاب ایران هم از پایه ضد اسراییلی. و وجدان مردم ایران هم بیدار. زمزمه های عادیسازی در پوشش دلسوزی و یاس سروده خواهد شد: "7 اکتبر اصلا به ما چه؟" "مگر ما همسایه اسراییل هستیم؟" "باید بپذیرید که اسراییل خیلی قوی است" "گنده گویی نکنید" "زودتر جام زهر را بنوشید" "همه سرمایه های ایران به باد رفت" "نظام به این نتیجه رسیده است" "مگر میشود چنین چیزی بدون نظر رهبر باشد" ....بزرگنمایی از توان اسراییل و هزینه زایی برای مقاومت. منتظر چند بمب در اقتصاد کلنگی ایران باشید. و حتی حذف فیزیکی افراد کلیدی. بازی تازه شروع شده است. مساله این است که جمهوری اسلامی به محض اینکه شیطان اسراییل را عادی کند به پایان میرسد! این نبرد مرگ و زندگی هویتی و بعد تجزیه ماست. اسراییل این جنگ را باور کرده و برای بقایش میجنگد اما ما هنوز احساس خطر نکرده ایم. اگر نتوانیم با این همه خون بیگناه، اگر نتوانیم با خون سید حسن نصرالله خواب عادیسازان را بیخواب کنیم شایسته شکستیم.
#یادداشت
@salmaneshoon