من مال تو ام دیوانه!
زحمتم را کشیده ای
کشفم کرده ای
نترس
چند سوال می پرسم و
می روم
یک: چند سال پیرت کرده اند؟
دو: چند سال جوانت کرده ام؟
سه: از دلت بپرس مال کیست؟
چهار: اگر جای خدا بودی با ما چه می کردی؟
پنج: کجا برویم؟
دستت را به من بده

#افشین_یداللهی

@Time_Dialog

آخرین دکلمه زنده یاد حسین پناهی
با مرجان ها، در عمق دریاها لرزیدیم!
با کوسه ها، خروارها تُن آب را باله زدیم!
با امواج، به ساحل ها کوبیدیم!
دنیای سرخ وُ سیاه خزه ها را، بر صخره ها روییدیم!
با ابرها بار ها، با پرنده ها، بر شاخه ی نارون ها قار قار کردیم
و ترکیدیم با انار ها وُ سیرسیرک ها!
می بینی؟
می بینی تا کجا می رفتیم و بر می گشتیم...
خوابم می آید!
نه؛
از عشق سخن گفتن برای آدمی هنوز خیلی زود است؛
خیلی زود...

دکلمه #حسین_پناهی

@Time_Dialog

دانی از زندگی چه می‌خواهم
من تو باشم، تو، پای تا سر تو

زندگی گر هزارباره بود
بار دیگر تو، بار دیگر تو

✒️شعر زیبای #فروغ

@Time_Dialog

چای داغی که دلم بود به دستت دادم
آنقدر سرد شدم از دهنت افتادم

و زمینی که قسم خورد شکستم بدهد
و زمان چنبره زد کار به دستم بدهد

#علیرضا_آذر
#استوری

@Time_Dialog

نمی روی ز دل ای آرزوی روز بهی
که چون ودیعه ی غم در نهاد انسانی

روندگان طریق تو راه گم نکنند
که نور چشم امید و چراغ ایمانی

چه پرده ها که گشودیم و آنچنان که تویی
هنوز در پس پندار سایه پنهانی

پی نوشت: این صدا متعلق به دوره جوانی هوشنگ ابتهاج می باشد.

#هوشنگ_ابتهاج

@Time_Dialog

هر چی آرزوی خوبه مال تو
هر چی که خاطره داری مال من

اون روزای عاشقانه مال تو
این شبهای بیقراری مال من

منم و حسرت با تو ما شدن
تویی و بدون من رها شدن

آخر غربت دنیاست مگه نه
اول دو راهی آشنا شدن

تو نگاه آخر تو
آسمون خونه نشین بود

دلتو شکسته بودم
همه ی قصه همین بود

می تونستم با تو باشم
مثل سایه مثل رویا

اما بیدارمو بی تو
مثل تو تنهای تنها

شعر و خوانش از #افشین_یداللهی

@Time_Dialog

می آمدم که حال دل زار گویمت
اما مگر سرشک امان می دهد به من

#هوشنگ_ابتهاج

@Time_Dialog

دم به کله می کوبد و شقیقه اش دو شقه می شود
بی آنکه بداند حلقه آتش را خواب دیده است
عقرب عاشق...

#حسین_پناهی

@Time_Dialog

رفت دنبال گمشده اش...

دو سوپر استار سینمای ایران:
#خسرو_شکیبایی و #بهروز_وثوقی

@Time_Dialog

ای بی وفای سنگدل قدر ناشناس!
از من همین که دست کشیدی تو را سپاس...

شعر زیبای #فاضل_نظری

@Time_Dialog

گفت دانایى که گرگى خیره سر
هست پنهان در نهاد هر بشر

لاجرم جارى است پیکارى سترگ
روز و شب مابین این انسان و گرگ

زور بازو چارۀ این گرگ نیست
صاحب اندیشه داند چاره چیست


اى بسا انسان رنجور پریش
سخت پیچیده گلوى گرگ خویش

و اى بسا زور آفرین مرد دلیر
هست در چنگال گرگ خود اسیر

هر که گرگش را در اندازد به خاک
رفته رفته مى‌شود انسان پاک


و آنکه از گرگش خورد هر دم شکست
گرچه انسان مى‌نماید، گرگ هست

و آنکه با گرگش مدارا مى‌کند
خلق و خوى گرگ پیدا مى‌کند

در جوانى جان گرگت را بگیر
واى اگر این گرگ گردد با تو پیر

روز پیرى گر که باشى همچو شیر
ناتوانى در مصاف گرگ پیر

مردمان گر یکدگر را مى‌درند
گرگ هاشان رهنما و رهبرند

اینکه انسان هست این سان دردمند
گرگ ها فرمان روایى مى‌کنند

و آن ستمکاران که با هم محرمند
گرگ هاشان آشنایان همند

گرگ ها همراه و انسان ها غریب
با که باید گفت این حال عجیب

#فریدون_مشیری

@Time_Dialog

پاره پاره از تن خود می‌برم
آبی از خون دل خود می‌خورم

من در اين بازی چه بردم؟ باختم
داشتم لعل دلی، انداختم

باختم، اما همین برد من است
بازی ای زين دست، در خورد من است

زندگانی چيست؟ پر بالا و پست
راست همچون سرگذشت يوسف است

گر چنين خون می‌رود از گرده‌ام
دشنه‌ی دشنام دشمن خورده‌ام

#هوشنگ_ابتهاج

@Time_Dialog

شاید دیگر
هیچوقت حرف نزنم
اگر امکان در آغوش کشیدنت
را داشته باشم

✒️ #افشین_یداللهی

@Time_Dialog

شب در چـشـمان من است؛
به سـیاهی چـشـم هـایم نگـاه کن.
روز در چـشـمان من است؛
به سفـیدی چـشـم هـایم نگـاه کن.
شب و روز در چـشـمان من است؛
به چـشـم های من نـگاه کن.
پلک اگر فرو بندم، جهانی در ظلمات فرو خواهد رفت...

#حسین_پناهی

@Time_Dialog

خدایا كفر نمی گویم؛
پریشانم
چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟
مرا بی ‌آنکه خود خواهم، اسیر زندگی ‌کردی...

خداوندا
اگر روزی‌ بشر گردی‌
ز حال بندگانت با خبر گردی‌
پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت، از این بودن از این بدعت.

خداوندا
اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی؛
لباس فقر پوشی
غرورت را برای ‌تکه نانی
‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی...
‌
و شب، آهسته و خسته
تهی‌ دست و زبان بسته
به سوی ‌خانه بازآیی،
زمین و آسمان را کفر گویی! نمی‌گویی؟

#کارو_دردریان

@Time_Dialog

دلم شکستی و جانم هنوز چشم به راهت
شبی سیاهم و در آرزوی طلعت ماهت

در انتظار تو چشمم سپید گشت و غمی نیست
اگر قبول تو افتد فدای چشم سیاهت

ز گرد راه برون آ که پیر دست به دیوار
به اشک و آه یتیمان دویده بر سر راهت

شعر بسیار زیبای استاد #شهریار

@Time_Dialog

یک روز به بنده گفت شیخی متلک
که ای ریش تراش کافر بی مسلک

با ریش تراشیده و با آن کراوات
جایت به جهنم است گفتم به درک

#حسامی_محولاتی

@Time_Dialog

ندانم آن که دل و دین ما به سودا داد
بهای آن چه گرفت و به جای آن چه خرید

سیاه دستی آن ساقی منافق بین
که زهر ریخت به جام کسان به جای نبید

سزاست گر برود رود خون ز سینه ی دوست
که برق دشنه ی دشمن ندید و دست پلید

چه نقش باختی ای روزگار رنگ آمیز
که این سپید سیه گشت و آن سیاه سپید

پی نوشت: این صدا متعلق به دوره جوانی هوشنگ ابتهاج می باشد.

#هوشنگ_ابتهاج

@Time_Dialog

من از نهایت شب حرف میزنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف میزنم
اگر به خانۀ من آمدی برای من ای مهربان چراغ بیاور
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچۀ خوشبخت بنگرم...

#فروغ_فرخزاد

@Time_Dialog

وقتی حسین پناهی این شعر را سرود اگر کسی هم به آن دسترسی داشته چندان برایش مهم نبود اما وقتی زمان فوت حسین پناهی تقارن عجیبی با این شعر پیدا می کند ، تازه به تفسیر آن می پردازیم تا عده ای بگویند که حسین پناهی از اول زمان مرگ خود را می دانست و یکی هم مانند یغما گلرویی بگوید مرگ حسین پناهی، خودکشی بود!

ما بدهكاریم
به كسانی كه صمیمانه ز ما پرسیدند
معذرت می خواهم چندم مرداد است؟
و نگفتیم
چونكه مرداد
گور عشق گل خونرنگ دل ما بوده است.

#حسین_پناهی

@Time_Dialog