“You handled it so well”. No, I didn’t, I went insane, lost my spark, distanced myself from everyone and hated myself.

- «تو خیلی خوب تونستی باهاش کنار بیای».
+ نه راستش؛
من تا مرز جنون رفتم، شور و شوقم رو از دست دادم، از همه فاصله گرفتم و از خودم بیزار شدم.

اگه ازت دربارم پرسیدن بگو: اون تنها ڪسے بود ڪه با صداقت دوستم داشت و من شڪستمش...

"
اگه رنگ واقعے بعضیا رو دیدے
سعے نڪن دوباده رنگ آمیزیشون ڪنی

دنبال منِ سابق میگردم، خودِ قبلیم، همون که صبرش زیاد بود، دلش شاد بود، منِ الان زود کم میاره، زود خسته میشه، دلمون ذوق کور شده ..

من میگم مهم نیست ولی سردرد میگیرم بی اشتها میشم عصبی و ناراحت میشم تو مغزم مرورش میکنم کم حرف هم میشم زودرنج میشم و حوصله حرف زدن با هیچکس رو ندارم .

آدما هم مثلِ فصلایِ سالَن
تابستون دارن،
پاییز دارن،
حتی زمستون دارن.
بعد که حسابی خسته شدنُ،
اَشک ریختنُ نااُمید شدن...
ناگهان..؛
بهار از راه می‌رسه،
از من بپرسی میگم:
بهار فصلِ شفاست...

ڪِشتے به خاطر آب اطرافش غرق نمیشه
به خاطر آبے ڪه داخلش جمع میشه غرق میشه هیچوقت اجازه نده اتفاقات اطراف تو رو پایین بڪشن

یکی از حس‌های بد دنیا کافی نبودنه. چه تو روابط دوستانه، چه فرصت‌های شغلی و چه جاهای دیگه. تو همه وجودت رو میذاری، تلاش میکنی ولی تهش میفهمی کافی نبودی و به همین خاطر کنار گذاشته شدی.

بعضی چیزا حسرتش به دل آدم میمونه، حتی بعد صد سال، حتی اگه دیگه مهم نباشن و فراموش بشن، مثل حسرت اون عروسکی که تو چهار سالگی برامون نخریدن، مثل حسرتِ یه بار بغل کردن اونی که عاشقشیم.

'

من هنوز ندیدم ڪسے رفتن بلد باشه و بماند

.Gᴏᴏᴅʙʏᴇ ᴡɪᴛʜᴏᴜᴛ ʀᴇᴀsᴏɴ ɪs ᴛʜᴇ ᴍᴏsᴛ ᴘᴀɪɴғᴜʟ ᴏɴᴇ﹐ ʟᴏᴠᴇ ᴡɪᴛʜᴏᴜᴛ ʀᴇᴀsᴏɴs ɪs ᴛʜᴇ ᴍᴏsᴛ ʙᴇᴀᴜᴛɪғᴜʟ ᴏɴᴇ

خداحافظے بدون دلیل دردناک ترینه
دوس داشتن بے دلیل قشنگ ترینه

درودصــبــحــتــون زیــبــا

"
بیخیال شدن راضے ڪننده ترین انتقامه...