‏با من قدم می‌زد،
با من سخن می‌گفت
از تن، که سنگین است،
از دل، که شادان نیست
حالش که دیگر گشت،
چرخی زد و برگشت
ای‌کاش می‌فهمید آدم خیابان نیست

#امید_مهدی_نژاد
#چوق_الف
@TheCafeStory

کاش می‌شد تمامِ آدم های غمگین و تنهایِ جهان را در آغوش کشید ، برایشان چای ریخت ، کنارشان نشست و با چند کلامِ ساده ، به لحظاتشان رنگِ آرامش پاشید و حالشان را خوب کرد .
کاش می‌شد این را قاطعانه و آرام در گوشِ تمامِ آدم‌ها گفت ؛
که غم و اندوه ، رفتنی است و روزهایِ خوب در راه‌اند ،
که حالِ همه‌مان خوب خواهد شد ...

#برانچ
#نرگس_صرافیان_طوفان
@TheCafeStory

هر چقدر که دو نفر بیشتر با هم حرف داشته باشند، به همان اندازه، آهسته‌تر در کنار هم راه می‌روند.

#یوستین_گاردر
#سزار
@TheCafeStory

در راه عشق گر برود جانِ ما چه باک
ای دل تو آن عزیزتر از جان نگاه دار


#هوشنگ‌_ابتهاج
@TheCafeStory

به من مى گفت:
«چشم‌هاى تو مرا به اين روز انداخت.
اين نگاهِ تو كارِ مرا به اينجا كشانده.
تاب و تحمل نگاه‌هاى تو را نداشتم.
نمى‌ديدى كه چشم بر زمين مى‌دوختم؟»
به او گفتم:
«در چشم‌هاى من دقيق‌تر نگاه كن!
جز تو هيچ چيزى در آن نيست...»

چشمهايش
#بزرگ_علوى
#سکنجبین

@TheCafeStory

مرا دور از رخ دلدار دردی است
که آن را نیست آرامی دریغا ...


#عراقی

@TheCafeStory

گر شبی عشق تو بر
تخت دلم شاهی کند

صد هزاران ماه آن
شب خدمت ماهی کند
#سنایی

@TheCafeStory

صبح به‌خیر...
@TheCafeStory

کلبه‌ای خواهم ساخت
در دیاری که در آن ، ردّی از آدم‌ها نیست
هیچکس آنجا نیست
دور خواهم شد از این شهر ، از این حصر ، از اجبار ، جنون
میله‌های قفسِ عادت را
به درَک خواهم داد
و به خورشید ، سلام
و رها خواهم شد
و رها خواهم زیست
بوف‌ها ، در دلِ شب ، همدمِ تنهایی من
ماه ، امّیدِ شب و
رود ، لالاییِ من
خاکِ اطراف من از ریشه‌ی گل‌ها لبریز
بیشه‌ام غرق در آرامش اعجاب انگیز
آسمان‌ها آبی
شاپرک‌ها خندان
و زمین ، سبز و دلم بی‌خبر از بیتابی
دل به دریا که زدم ، خواهم رفت
کلبه‌ای خواهم ساخت
و خودم را به تماشای سکوت
و به آغوشِ خدا خواهم داد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌
#برانچ
@TheCafeStory

«بازی نکن» یعنی زندگی خلاق ممنوع.
«خوب باش» یعنی زندگی خلاق ممنوع.
«بی حرکت بنشین» یعنی زندگی خلاق ممنوع.
«با حجب و حیا حرف بزن و فکر کن» یعنی جوهر خلاق ممنوع.

هر گروه، جامعه، یا سازمانی که زنان را تشویق کند از شور و سرزندگی و تغییر اجتناب کنند و امور شخصی را غیر شخصی کنند، خواهان فرهنگی است مرکب از زنان مرده.


#کلاریسا_پینکولا_استس
زنانی که با گرگها می‌دوند

#سزار
@TheCafeStory

درد است که آدمی را رهبر است.
در هر کاری که هست، تا او را دردِ آن کار و هوس و عشق آن کار در درون نخیزد او قصدِ آن کار نکند.
کار بی درد میسر نشود، خواه دنیا، خواه آخرت، خواه بازرگانی، خواه پادشاهی، خواه علم.

تن همچو مریم است و هر یک عیسی‌ای داریم.
اگر ما را درد پیدا شود، عیسیِ ما بِزاید. و اگر درد نباشد، عیسی هم از آن راهِ نهانی که آمد، باز به اصل خود پیوندد.

#فیه_ما_فیه
#مولانا

#سکنجبین
@TheCafeStory

#احمد_شاملو
@TheCafeStory

شبتون خوش و رویایی...🌙
@TheCafeStory

صبح‌تون بخیر
#چاشت
@TheCafeStory

در سفر زندگی دو نوع مسافر وجود دارد:
گروهی همانند توریست‌ها تمایل به دیدن مناظر دارند و از مکانی به مکان دیگر پرسه می‌زنند و برای سرگرمی از تجربه‌ای به تجربه دیگر درحرکت‌اند.

گروه دیگری از مسافران در مسیری که با وجود حقیقی انسان منطبق است قدم می‌گذارند، مسیری که آن‌ها را به خانه حقیقی‌شان هدایت میکند به معرفت خویش.

مطمئناً در این سفر به خاطر دیدن مناظر و کامجویی، با غم و اندوه مواجه خواهند شد.
تا زمانی که خانه حقیقی فرد پیدا نشود درد و رنج اجتناب‌ناپذیر است.
حس جدایی علت ریشه‌ای بدبختی است چراکه آن بر خطا بنا شده است، بر مفهوم دوگانگی. به همین دلیل است که به جهان دونیا (duniya) میگویند زیرا بر اساس دوگانگی است.

#آناندامایی_ما
#برانچ
@TheCafeStory

تجربه همیشه
به سود انسان نیست،
زیرا، هیچ رویدادی
دوبار به یک شکل رخ نمـےدهد.

#وینستون_چرچیل
#سزار

@TheCafeStory