«خواستم زادروزت را نقاشی کنم
مدادهای رنگی‌ام
آنجا بر روی دفتر مشقی که نیمه باز مانده است، نگاهم می‌کنند
دفتر مشقی
که هنوز جای دستان کودکانه‌ات
با عطر خوش عشق و شعور
برای مردمان این سرزمین
قصه ها می‌سرایند.
تولدت را با کدام رنگ، نقاشی کنم!

مداد سبز رنگ را برای نقاشی چمن زاران بختیاری برمی‌دارم
و سرخ را برای لاله‌های بهارانش.

اما دو صد افسوس
که لاله‌هایم خون می‌گریند

و دفتر نقاشی‌ام یک سر
از خون لاله‌ها
سرخ شد

رو به آسمان کردم
در پس نقاشی طبیعت که خدای رنگین کمانت حکم فرماست.
برگ برگ لاله‌های دفترم را
از برای جشن زادروزت
بر آسمان ایران افشاندم
و یک ایران از زادروزت گلباران شد.»

pourwandad

#كيان_پيرفلك
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ویدا رضایی، از هنرمندانی است که از ابتدای خیزش انقلابی ۱۴۰۱ با طرح‌هایی که کشیده و آن‌ها را به تجمعات اعتراضی خارج از کشور برده، تلاش کرده تا سهمی در مقاومت مردمی ایران علیه بیداد ستمگران داشته باشد.
این ویدیو را ایشان برای ما فرستاده است.

vidarezaei_56

#نه_به_جمهورى_اسلامى #هنر_اعتراض‌ #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

هنرمند گرامی فرهاد پوریاری، تندیس شنی کیان پیرفلک را درست کرده است.
مظلومیت کیان و کیان‌ها و داغی که بر دل پدر و مادر او و سایر خانواده‌های دادخواه نشسته را هرگز فراموش نخواهیم کرد.

#کیان_پیرفلک #هنر_اعتراض‌ #رای_بی_رای #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‌
‌
هنرمند گرامی، فرهاد پوریاری تندیس شنی جاویدنام داریوش ریگی را درست کرد.

اما داریوش ریگی که بود و چگونه کشته شد؟

در برخی منابع در مورد داریوش ریگی نوشته شده که او متولد ۱۳۷۹ و اهل زاهدان بود، دو برادر ۱۳ و ۹ ساله داشت، داریوش تا سوم راهنمایی درس خواند و با وجود شاگرد اول مدرسه بودن ترک تحصیل کرد و برای کار به تهران مهاجرت کرد و در یک رستوران مشغول به کار شد، به آشپزی علاقه زیادی داشت و خیلی زود سر آشپز شد، او آرزوی مهاجرت به استرالیا را داشت و با یک سرآشپز برای کار در رستورانش به توافق رسیده بود، بعد از کشته شدن « مهسا امینی» او هم به جمع معترضین خیابان پیوست و در یکی از همان روزها دستگیر شد و او را آنقدر در زیر شکنجه تحت فشار قرار دادند تا روز ۱ مهر ماه ۱۴۰۱ کشته شد، چون کسی را در تهران نداشت تا پیگیر وضعیتش باشد اسمش در هیچ جا ثبت نشد، یکی از دوستانش به خانواده‌اش اطلاع داد که مدتی است از او بی خبرند و خانواده بعد از آن همه جا را دنبالش گشتند اما هیچ اثری از او نبود و می‌گفتد او حتما زنده است. با کمک یکی از آشنایان نظامی‌شان توانستند با دریافت نامه‌ای او را در پزشک قانونی کهریزک پیدا کنند، آنها را تهدید کردند که بی سر و صدا او را تحویل بگیرند و در آرامستان زاهدان به خاک بسپارند، یک هفته بعد از دفن او ۸ مهرماه فاجعه حمله تروریستی سپاه پاسداران و‎ #جمعه_خونین_زاهدان رخ داد، آزار و اذیت‌های حکومت تمامی نداشت و سنگ قبرش را شکستند و آنها را مجبور کردند تا تاریخ مرگش را مرداد ماه بنویسند، اما روی سنگ مزارش نوشته است « غصه ما ... تهران»

آن‌ها را تهدید کردند که ماجرای کشته شدنش رسانه‌ای نشود و علت مرگ را خودکشی اعلام کنند، اما آن‌ها اثر کبودی و شکستگی را موقع خاکسپاری بر بدنش دیدند، مزار او دو قبر با مزار «خدانور لجه‌ای» فاصله دارد🖤
علی رغم تهدیدها برای رسانه‌ای نکردن این ماجرا #ابراهیم_ریگی که فامیلشان بود این ماجرا را رسانه ای کرد و خودش را هم ۳ اسفند ماه ۱۴۰۱ زیر شکنجه در کلانتری کشتند ..


#داریوش_ریگی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech