«باغی» از آن دست اصطلاحاتی است که عمیقا بار مذهبی و فقهی دارد و بسیار حیرت‌انگیز است که کسانی از چنین اصطلاحی در مناسبات عصر جدید بهره می‌گیرد.

چنانکه این اصطلاح در قانون مجازات اسلامی در کشور ما وجود دارد و افرادی را بر آن اساس مجازات می‌کنند.

اما باغی کیست؟ طبق تعاریف فقهی مورد قبول جمهوری اسلامی: «باغى به معنای خروج‌ کننده بر امام معصوم علیه السّلام است...باغى بر کسى اطلاق مى‌شود که بیعت خویش را با پیشوای معصوم علیه السّلام شکسته و از اطاعت وى بیرون رفته باشد».

در همان تعاریف و توضیح فقهی نه تنها جنگ با باغی واجب است بلکه: «فرار از جنگ با باغى همچون فرار از جهاد با کافر و مشرک، حرام، بلکه از گناهان کبیره است».

همانگونه که در بالا اشاره شد، در قانون مجازات اسلامی مصوب جمهوری اسلامی نیز اعتراض علیه جمهوری ااسلامی در ردیف «بغی» قرار گرفته و برای آن مجازات اعدام هم در نظر گرفته شده است.

به بیان دیگر جمهوری اسلامی خود را در جایگاه حکومت «امام معصوم» می‌بیند و کسانی را که علیه این حکومت اقدام کرده باشند (فارغ از درستی یا نادرستی و محتوای آن اقدام)، باغی بر می‌شمارد!

تلویحا ولی فقیه را هم‌ردیف امام معصوم دانسته‌اند!

اینجاست که می‌توان دریافت حضور روحانیون یک مذهب خاص بر صدر حکومت و حکمرانی کشور چه اندازه می‌تواند پیشران اقدامات بازگشت‌ناپذیر علیه مداراگری و ترویج آن باشد.

#گفتگو_توانا #باغی #مجازات_اسلامی #حکم_بغی

@Dialogue1402