«بگذارید یک نکته را من هم متذکر بشم به عنوان کسی که باوری به مذهب ندارم. البته باید بگم خیلیا در ایران باور به مذهب ندارند. اما اینجا میخوام به دوستان روشنفکر مذهبی بگم که حکومت مذهبی بالذاته مذهب ستیز است. دلیل آن این است که حکومت مذهبی، مذهب را وارد معادلات پیچیده سیاسی و اجتماعی و اقتصادی می‌کند و طبیعی است که مذهب که اساسا شالوده‌اش برای پالودگی روح و روان انسان و آخرت بهتر برای بشر باورمند است نتواند از پس این معادلات پیچیده بر آید. در اینجا اذهان عمومی مردم درجا خود مذهب را به عنوان مشکل اصلی نشانه می‌گیرد. در حالیکه واضح است که همین الان در جهان کلی مسلمان و کشور مسلمان داریم ولی برخی از آن ها وضعیت بسیار خوبی دارند بر خلاف ایران. مشکل خود مذهب نیست به نظر من. در ایران مشکل اصلی دستگاه آخوندی است که پای مذهب را به حل مسئله تورم و استقامت بنای ساختمان هم کشید! بر این اساس است که مدعی هستم حکومت مذهبی بالذاته مذهب‌ستیز است».

- پیام ارسالی از همراهان که به نکته بسیار جالب‌توجهی در بی‌حرمتی ناخواسته به مذهب از سوی حکومت‌های مذهبی اشاره کرده است. نظر شما درباره باور ایشان چیست؟

#مذهب_اسلام #جمهوری_اسلامی #حکومت_مذهبی #مذهب_ستیزی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

النور روزولت؛ بانوی اول ایالات متحده طی سال‌های ۱۹۴۵- ۱۹۳۳بود. همسر فرانکلین روزولت و از زنان تاثیرگذاری که عمیقا در مسائل سیاسی و اجتماعی کشور خود مشارکت داشت.

او ریاست کمیته‌ تازه‌تاسیس سازمان ملل متحد را برای تهیه‌ پیش‌نویس اعلامیه‌ حقوق بشر بر عهده داشت و نقشی کلیدی در تصویب اين منشور ایفا کرد.

در سال ۱۹۵۸، النور روزولت در پاریس سخنرانی‌ای ايراد کرد با عنوان «مبارزه برای حقوق بشر» که هدف اصلی آن متقاعدکردن کشورهای عضو سازمان ملل برای ر‌أی‌دادن به این اعلامیه بود.

در بخشی از این سخنرانی النور روزولت به نکته‌ای اشاره می‌کند که هنوز که هنوز است و پس از گذشت دهه‌ها هنوز درگیر آن هستیم؛ به ویژه ما ایرانیان. یعنی سوءاستفاده مستبدادن و دیکتاتوری‌ها از مفاهیمی چون آزادی و تقلیل معنای آن.

النور روزولت مشخصا می‌گوید آزادی مذهب، مطبوعات، بیان، تجمع و نیایش، معنای ساده و مشخصی دارند؛ اجازه تغییر و تقلیل معنای آن را ندهیم.

این بخش مربوطه از سخنان اوست: «ما نباید درباره اینکه آزادی چیست، ابهامی داشته باشیم. حقوق اولیه انسان بسیار ساده و به سادگی قابل فهم هستند. آزادی بیان و آزادی مطبوعات، آزادی مذهب
و نیایش، آزادی برای تجمع و حق ابراز وجود، حق اینکه انسان‌ها بتوانند در خانه خود امنیت داشته باشند، بدون اینکه بی‌دلیل مورد جستجو قرار بگیرند و اموال آن‌ها تصرف شود و یا خودسرانه مورد بازداشت قرار بگیرند و مجازات شوند.

ما نباید فریب نیروهایی را بخوریم که کوشش می‌کنند پیام‌های بزرگ آزادی سنتی ما را تقلیل دهند تا بتوانند در مبارزه ما ابهام ایجاد کنند. دموکراسی، آزادی و حقوق بشر معانی مشخصی برای مردم دنیا دارند و نباید اجازه دهیم که هیچ کشوری آن‌ها را به گونه‌ای تغییر دهد که همسنگ سرکوب و دیکتاتوری شود».

این سخنرانی توسط آموزشکده توانا ترجمه شده است؛ به این لینک بروید و از آنجا این سخنرانی را به رایگان دانلود کنید و بخوانید:
https://t.me/Tavaana/1485

#النور_روزولت #جمهوری_اسلامی #حکومت_مذهبی #آزادی_مذاهب #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

اعتلای آزادی‌های بنیادی بدون فرق گذاشتن بین نژادها، جنسیت، زبان و مذهب

منشور سازمان ملل متحد از بنیادی‌ترین منشورهای تاریخ جهانی بشر است. در این منشور اصولی‌ترین خواسته‌های بشر مدرن ذکر شده است و اگرچه نمی‌توان هیچ حکومتی را مجبور به رعایت آن اصول کرد اما عدم رعایت آن اصول نیز موجب شرم عمومی یک حکومت بایستی باشد.

در یکی از اهداف بنیادی این منشور در فصل اول آن، بر اساس تجربه‌های تلخی که انسان به ویژه در در نیمه نخست قرن ۲۰ از سر گذراند، مشخصا به این نکته اشاره شده است که حصول به همکاری بین‌المللی برای اعتلای آزادی‌های بنیادین بایستی «بدون فرق گذاشتن بین نژادها، جنسیت، زبان و مذهب» باشد.

ایران دهه‌هاست در سازمان ملل متحد عضویت دارد. طبعا بایستی کشورها خود را از لحاظ اصولی - و نه لزوما حقوقی - موظف به رعایت اهداف منشور بدانند.

پرسش اما این است که جمهوری اسلامی اساسا چه اندازه در خود ایران توانسته است آزادی‌های بنیادین را ارتقا دهد؟!

جمهوری اسلامی چه اندازه توانسته است محیط لازم برای آزادی مذاهب را در کشور متکثری همچون ایران فراهم سازد؟

کمی جلوتر بیاییم؛ بر این اساس می‌توان گفت اساسا جمهوری اسلامی و حکومت‌هایی شبیه به آن به چه درد بشریت می‌خورند وقتی اهداف متعالی بشر که در سازمان ملل منعکس شده را نه تنها اجرا نمی‌کنند بلکه در نقض تمام عیار آن نیز می‌کوشند.

#حقوق_اساسی #جمهوری_اسلامی #حکومت_مذهبی #سازمان_ملل #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

در قانون اساسی آلمان آزادی مذاهب از طریق ماده ۴ کاملا تضمین شده است.

در ماده ۴ قانون اساسی آلمان چنین آمده است: «آزادی اندیشه، آزادی عقیده و آزادی دینی و جهان‌بینی مصون از هرگونه تعرض می‌باشد. بجاآوردنِ بدون مزاحمت مناسک دینی تضمین می‌گردد».

سایت سفارت آلمان در ایران درباره تکثرگرایی و سکولاریزاسیون در آلمان می‌نویسد: ۵۵ درصد جمعیت آلمان اعتقاد خود به یکی از دو مذهب بزرگ مسیحی را ابراز داشته اند. حدود ۳۶ درصد جمعیت عضو هیچ مذهبی نمی‌باشند».

با اینکه آلمان سابقه یهودی‌ستیزی پررنگی دارد ولی پس از جنگ جهانی دوم تلاش گسترده‌ای برای جبران وضعیت برآمد.

در همان مطلب چنین آمده است: «زندگی یهودیان در آلمان که پس از هولوکاست کاملاً نابود شده بود، پس از پایان مناقشات شرق و غرب و از طریق مهاجرین ورودی از شوروی سابق احیاء شد. امروزه در آلمان حدود دویست هزار یهودی زندگی می‌کنند. حدود صد هزار نفر از آنها در ۱۰۵ انجمن یهودی سازمان یافته‌اند که نمایانگر طیف دینی گسترده‌ای می‌باشند و توسط شورای مرکزی یهودیان آلمان که در سال ۱۹۵۰ تأسیس شده است، نمایندگی می‌شوند».

از کشورهای متمدن و پیشرفته و آزاد همچون آلمان بایستی برای آینده ایران و نهادینه‌کردن مردم‌سالاری و آزادی مذاهب بیاموزیم.

نظر شما چیست؟

#حقوق_اساسی #مذهب_ستیزی #حکومت_مذهبی #جمهوری_آلمان #گفتگو_توانا

@Dialogue1402