سال‌گرد اعدام امیرعباس هویدا

«من وقتی دانستم که در محکمه‌ی انقلابی اسلامی محاکمه می‌شوم خوش‌حال شدم و دانستم که در این محکمه عدالت هست. بنابراین سعی کرده‌ام با شهامت و صداقت سخنم را بگویم.»

این سخنان گویا آخرین سخنان امیر عباس هویدا، نخست وزیر ِ محمدرضاشاه پهلوی است؛ او که ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود. هویدا پس از ترور حسن‌علی منصور که از دوستان قدیمی‌اش نیز بود به نخست‌وزیری رسید و زمان زمام‌داری‌اش از دوران شکوه اقتصادی دوره‌ی پهلوی محسوب می‌شود.
امیر عباس هویدا در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۲۹۷ در چهارراه سیدعلی تهران به نیا آمد. پدرش حبیب‌الله عین‌الملک، سال‌ها سفیر ایران در لبنان، عربستان و برخی دیگر از کشورهای عربی بود. امیرعباس و برادرش فریدون به خاطر کار پدر در لبنان پرورش یافتند و در مدرسه‌ی فرانسوی بیروت درس خواندند. امیرعباس در اواخر دوره‌ی تحصیل دبیرستان به اروپا رفت و سال‌های متمادی در انگلستان و فرانسه و بلژیک تحصیل کرد.
هویدا ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود. او پس از انقلاب می‌توانست از ایران فرار کند اما چنین نکرد. او از طریق داریوش فروهر خود را تسلیم دولت موقت کرد.
مسعود بهنود در کتاب «۲۷۵ روز بازگان» می‌نویسد که «هویدا در ۲۲ بهمن‌ ۵۷ پس از فرار نگهبان‌ها از پادگان جمشیدآباد از زندان بیرون آمد و به منزل آیت‌الله طالقانی تلفن زد و از آن طریق خود را تسلیم کرد. سپس به دادگاه انقلاب تحویل داده شد و با حکم صادق خلخالی قاضی دادگاه #اعدام شد. او قبل از اتمام دادگاه در وقت تنفس به قتل رسید.»
اما آن‌چه گفته می‌شود این است که امیرعباس هویدا هنگامی که با ماموران قصد خروح از دادگاه را کرد و به سمت حیاط در حال حرکت بود توسط یکی از همراهان هویدا با استفاده از کلت و شلیک دو گلوله جان داد. هويدا در حالی که رنج می‌کشید به یکی از ماموران گفت تا کارش را یک‌سره کند. این روایتی است که عباس میلانی در دانش‌نامه‌ی ایرانیکا روایت می‌کند. میلانی بعدها قاتل را هادی غفاری دانست. عباس هویدا در ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ این‌گونه به قتل رسید.

این ویدئوی کوتاه مصاحبه‌ی «کریستین اوکرانت» با #امیرعباس_هویدا است که در زندان قصر انجام گرفته است.

@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇

سال‌گرد اعدام امیرعباس هویدا

«من وقتی دانستم که در محکمه‌ی انقلابی اسلامی محاکمه می‌شوم خوش‌حال شدم و دانستم که در این محکمه عدالت هست. بنابراین سعی کرده‌ام با شهامت و صداقت سخنم را بگویم.»

این سخنان گویا آخرین سخنان امیر عباس هویدا، نخست وزیر ِ محمدرضاشاه پهلوی است؛ او که ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود. هویدا پس از ترور حسن‌علی منصور که از دوستان قدیمی‌اش نیز بود به نخست‌وزیری رسید و زمان زمام‌داری‌اش از دوران شکوه اقتصادی دوره‌ی پهلوی محسوب می‌شود.
امیر عباس هویدا در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۲۹۷ در چهارراه سیدعلی تهران به نیا آمد. پدرش حبیب‌الله عین‌الملک، سال‌ها سفیر ایران در لبنان، عربستان و برخی دیگر از کشورهای عربی بود. امیرعباس و برادرش فریدون به خاطر کار پدر در لبنان پرورش یافتند و در مدرسه‌ی فرانسوی بیروت درس خواندند. امیرعباس در اواخر دوره‌ی تحصیل دبیرستان به اروپا رفت و سال‌های متمادی در انگلستان و فرانسه و بلژیک تحصیل کرد.
هویدا ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود. او پس از انقلاب می‌توانست از ایران فرار کند اما چنین نکرد. او از طریق داریوش فروهر خود را تسلیم دولت موقت کرد.
مسعود بهنود در کتاب «۲۷۵ روز بازگان» می‌نویسد که «هویدا در ۲۲ بهمن‌ ۵۷ پس از فرار نگهبان‌ها از پادگان جمشیدآباد از زندان بیرون آمد و به منزل آیت‌الله طالقانی تلفن زد و از آن طریق خود را تسلیم کرد. سپس به دادگاه انقلاب تحویل داده شد و با حکم صادق خلخالی قاضی دادگاه #اعدام شد. او قبل از اتمام دادگاه در وقت تنفس به قتل رسید.»
اما آن‌چه گفته می‌شود این است که امیرعباس هویدا هنگامی که با ماموران قصد خروح از دادگاه را کرد و به سمت حیاط در حال حرکت بود توسط یکی از همراهان هویدا با استفاده از کلت و شلیک دو گلوله جان داد. هويدا در حالی که رنج می‌کشید به یکی از ماموران گفت تا کارش را یک‌سره کند. این روایتی است که عباس میلانی در دانش‌نامه‌ی ایرانیکا روایت می‌کند. میلانی بعدها قاتل را هادی غفاری دانست. عباس هویدا در ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ این‌گونه به قتل رسید.

این ویدئوی کوتاه مصاحبه‌ی «کریستین اوکرانت» با #امیرعباس_هویدا است که در زندان قصر انجام گرفته است.
https://bit.ly/2GErSId

@Tavaana_TavaanaTech

سه نخست‌وزیر در یک قاب!

پیر ترودو ، امبرعباس هویدا و جاستین ترودوی کوچک!

امیرعباس هویدا در سفری که در دوران نخست وزیری خود به کانادا داشت با پیر ترودو نخست وزیر وقت کانادا دیدار کرد. در این تصویر جاستین ترودو را هم می توانیم ببینیم که آن زمان کودک بود و اکنون نخست وزیر کاناداست.

- این تصویر را «فیروز نادری» در فیسبوک خود به اشتراک گذاشته است.
Firouz Naderi

درباره هویدا بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/2L9sqnI

@Tavaana_TavaanaTech

امیرعباس هویدا؛ سیاست‌مداری که جلای وطن نکرد

یکی از تاثیرگذارترین و ماندگارترین تصاویر انقلاب ۵۷ تصویر پیکر امیرعباس هویدا است که از کشو سردخانه بیرون آمده، همراه با نگاه خیره و لبخند انقلابیونِ تفنگ به دست به پیکر هویدا. او می‌خواست تاریخ ۲۵ ساله ایران را بنویسد. در آخرین دفاعیه‌اش گفت: «من نمی‌گویم بی‌تقصیر بودم. کارهای مفیدی هم کردم. سبک‌سنگین کنید. می‌خواهم تاریخ ۲۵ ساله ایران را بنویسم، بگذارید بنویسم.» صادق خلخالی، قاضی دادگاه و حاکم شرع، درخاطراتش می‌نویسد: «گفتم بعد از این تاریخ‌‌نویس زیاد خواهد بود و سبک‌سنگین کردیم. دیدیم هویدا مفسد فی‌الارض است.»
.
هویدا که ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود و طولانی‌ترین مدت صدارت در تاريخ ايران پس از مشروطیت را بر عهده داشت، در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ کشته شد. اگر چه دو جلسه دادگاه برای هویدا تشکیل شد، اما آن دادگاه جایی برای ستاندن «داد» نبود. هویدا در دادگاه به جرم «مفسد فی‌الارض» محکوم شده بود، اما روایت‌های مختلفی از چگونگی کشته‌شدن هویدا گفته شده است...
.
دوران نخست‌وزیری هویدا همراه با دوران رونق اقتصادی ایران بود. در دوره او تولید ناخالص کشور به ‌شکل قابل ‌توجهی افزایش پیدا کرد به ‌طوری‌ که در سال ۱۳۵۵ تولید ناخالص داخلی ایران در یک روند صعودی، از ۴۴ هزار میلیارد ریال به ۲۴۲ میلیارد ریال رسید. در این دوره تولید سرانه هر ایرانی نیز از دو میلیون ریال به ۷.۲ میلیون ریال در سال ۵۵ رسید. هویدا از تولید داخلی حمایت می‌کرد و انتخاب خودش برای اتومبیل نیز پیکان بود. ۱۳ مرداد ۵۶ هویدا از نخست‌وزیری استعفا داد. او در دیدار با شاه گفت: «اوضاع تازه به گمانش، خون و روحیه تازه‌‏ای می‌‏طلبد». جمشید آموزگار جانشین او شد و هویدا نیز به وزارت دربار منصوب شد.
.
شاه از طرق مختلف در پاییز ۵۷ به هویدا پیشنهاد کرد با قبول پست سفارت در یکی از کشورهای اروپایی، ایران را ترک کند. مهناز افخمی هم که وزیر کابینه امیرعباس هویدا بوددر این باره می‌گوید: «آقای هویدا به من گفت که شاه به ایشان پیشنهاد سفارت داده‌اند تا در خارج از ایران مشغول به کار شوند. اما آقای هویدا، با وجود این‌که ذکاوت عجیبی داشت و بسیار سیاستمدار خوبی بود، مدام می‌گفت من که کاری نکرده‌ام که بروم. درست مانند خانم فرخ‌رو پارسا (وزیر آموزش و پرورش) یا عبدالله ریاضی (رئیس مجلس شورای ملی) که به ایران بازگشتند چون معتقد بودند که کاری نکرده‌اند.»
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/bKoD51

#هویدا #خلخالی #محمدرضاشاه #امیرعباس_هویدا #انقلاب۵۷ #انقلاب_اسلامی #اعدام

@Tavaana_TavaanaTech

امیرعباس هویدا؛ سیاست‌مداری که جلای وطن نکرد
.
یکی از تاثیرگذارترین و ماندگارترین تصاویر انقلاب ۵۷ تصویر پیکر امیرعباس هویدا است که از کشو سردخانه بیرون آمده، همراه با نگاه خیره و لبخند انقلابیونِ تفنگ به دست به پیکر هویدا. او می‌خواست تاریخ ۲۵ ساله ایران را بنویسد. در آخرین دفاعیه‌اش گفت: «من نمی‌گویم بی‌تقصیر بودم. کارهای مفیدی هم کردم. سبک‌سنگین کنید. می‌خواهم تاریخ ۲۵ ساله ایران را بنویسم، بگذارید بنویسم.» صادق خلخالی، قاضی دادگاه و حاکم شرع، درخاطراتش می‌نویسد: «گفتم بعد از این تاریخ‌‌نویس زیاد خواهد بود و سبک‌سنگین کردیم. دیدیم هویدا مفسد فی‌الارض است.»
..
هویدا که ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود و طولانی‌ترین مدت صدارت در تاريخ ايران پس از مشروطیت را بر عهده داشت، در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ کشته شد. اگر چه دو جلسه دادگاه برای هویدا تشکیل شد، اما آن دادگاه جایی برای ستاندن «داد» نبود. هویدا در دادگاه به جرم «مفسد فی‌الارض» محکوم شده بود، اما روایت‌های مختلفی از چگونگی کشته‌شدن هویدا گفته شده است...
..
دوران نخست‌وزیری هویدا همراه با دوران رونق اقتصادی ایران بود. در دوره او تولید ناخالص کشور به ‌شکل قابل ‌توجهی افزایش پیدا کرد به ‌طوری‌ که در سال ۱۳۵۵ تولید ناخالص داخلی ایران در یک روند صعودی، از ۴۴ هزار میلیارد ریال به ۲۴۲ میلیارد ریال رسید. در این دوره تولید سرانه هر ایرانی نیز از دو میلیون ریال به ۷.۲ میلیون ریال در سال ۵۵ رسید. هویدا از تولید داخلی حمایت می‌کرد و انتخاب خودش برای اتومبیل نیز پیکان بود. ۱۳ مرداد ۵۶ هویدا از نخست‌وزیری استعفا داد. او در دیدار با شاه گفت: «اوضاع تازه به گمانش، خون و روحیه تازه‌‏ای می‌‏طلبد». جمشید آموزگار جانشین او شد و هویدا نیز به وزارت دربار منصوب شد.
..
شاه از طرق مختلف در پاییز ۵۷ به هویدا پیشنهاد کرد با قبول پست سفارت در یکی از کشورهای اروپایی، ایران را ترک کند. مهناز افخمی هم که وزیر کابینه امیرعباس هویدا بوددر این باره می‌گوید: «آقای هویدا به من گفت که شاه به ایشان پیشنهاد سفارت داده‌اند تا در خارج از ایران مشغول به کار شوند. اما آقای هویدا، با وجود این‌که ذکاوت عجیبی داشت و بسیار سیاستمدار خوبی بود، مدام می‌گفت من که کاری نکرده‌ام که بروم. درست مانند خانم فرخ‌رو پارسا (وزیر آموزش و پرورش) یا عبدالله ریاضی (رئیس مجلس شورای ملی) که به ایران بازگشتند چون معتقد بودند که کاری نکرده‌اند.»
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/bKoD51

#توانا
#پروفایل
#امیرعباس_هویدا

@Tavaana_TavaanaTech

۱۸ فروردین سالگرد اعدام امیرعباس هویدا

یکی از تاثیرگذارترین و ماندگارترین تصاویر انقلاب ۵۷ تصویر پیکر امیرعباس هویدا است که از کشو سردخانه بیرون آمده، همراه با نگاه خیره و لبخند انقلابیونِ تفنگ به‌دست به پیکر هویدا. او می‌خواست تاریخ ۲۵‌ساله ایران را بنویسد. در آخرین دفاعیه‌اش گفت: «من نمی‌گویم بی‌تقصیر بودم. کارهای مفیدی هم کردم. سبک‌‌سنگین کنید. می‌خواهم تاریخ ۲۵‌ساله ایران را بنویسم؛ بگذارید بنویسم.» صادق خلخالی، قاضی دادگاه و حاکم شرع، در خاطراتش می‌نویسد: «گفتم بعد از این تاریخ‌‌نویس زیاد خواهد بود و سبک‌سنگین کردیم. دیدیم هویدا مفسد فی‌الارض است.»

هویدا که ۱۳ سال نخست‌ وزیر ایران بود و طولانی‌ترین مدت صدارت در تاريخ ايران پس از مشروطیت را بر عهده داشت، در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ کشته شد. اگر چه دو جلسه دادگاه برای هویدا تشکیل شد، اما آن دادگاه جایی برای ستاندن «داد» نبود. هویدا در دادگاه به جرم «مفسد فی‌الارض» محکوم شده بود، اما روایت‌های مختلفی از چگونگی کشته‌شدن هویدا گفته شده است.

خلخالی به عنوان حاکم شرع، روز دادگاه هویدا را چنین توصیف می‌کند: «آن روز دستور دادم همه درها را ببندند، تلفن‌های زندان و دادگاه را جمع کردم و در یک یخچال گذاشتم و درش را قفل کردم تا کسی در کارم فضولی نکند. شاید چون یک بار این «فضولی» مانع از اعدام امیرعباس هویدا شده بود.»

«محمد توسلی» اولین شهردار تهران بعد از انقلاب، از قتل هویدا با عنوان «ترور» یاد می‌کند و می‌گوید: «پس از تمام‌شدن آن جلسه از دادگاه، آن جور که شایع است در همان راهرویی که آقای هویدا حرکت می‌کردند، هادی غفاری به ایشان با کلت حمله کرد.» این روایت مورد تایید ابراهیم یزدی نیز هست: «جلسه دادگاه که تنفس داده می‌شود در راهرو یکی از آقایون روحانی ـ که آنجا بوده و من الان مایل نیستم اسم او را ببرم ـ با هفت‌تیر کمریِ خودش هویدا را می‌کشد. به خلخالی که خبر می‌دهند می‌بیند کار از کار گذشته، آقای هویدا را روی صندلی می‌نشانند، حکم را برایش قرائت می‌کنند و بعد می‌برند اعدام می‌کنند.» اما هادی غفاری این ادعا را رد می‌کند و می‌گوید که هیچ نقشی در پرونده هویدا نداشته است: «هیچ کس جز آقای خلخالی و خدا نمی‌داند چه کسی هویدا را کشته است.»

اما، هویدا که بود و چه کرد؟ در ادامه بخوانید:
https://goo.gl/bKoD51

#امیرعباس_هویدا #پروفایل #انقلاب_اسلامی #صادق_خلخالی #هادی_غفاری

@Tavaana_TavaanaTech

امیرعباس هویدا؛ سیاست‌مداری که جلای وطن نکرد

یکی از تاثیرگذارترین و ماندگارترین تصاویر انقلاب ۵۷ تصویر پیکر امیرعباس هویدا است که از کشو سردخانه بیرون آمده، همراه با نگاه خیره و لبخند انقلابیونِ تفنگ به دست به پیکر هویدا. او می‌خواست تاریخ ۲۵ ساله ایران را بنویسد. در آخرین دفاعیه‌اش گفت: «من نمی‌گویم بی‌تقصیر بودم. کارهای مفیدی هم کردم. سبک‌سنگین کنید. می‌خواهم تاریخ ۲۵ ساله ایران را بنویسم، بگذارید بنویسم.» صادق خلخالی، قاضی دادگاه و حاکم شرع، درخاطراتش می‌نویسد: «گفتم بعد از این تاریخ‌‌نویس زیاد خواهد بود و سبک‌سنگین کردیم. دیدیم هویدا مفسد فی‌الارض است.»
.
هویدا که ۱۳ سال نخست‌وزیر ایران بود و طولانی‌ترین مدت صدارت در تاريخ ايران پس از مشروطیت را بر عهده داشت، در تاریخ ۱۸ فروردین ۱۳۵۸ کشته شد. اگر چه دو جلسه دادگاه برای هویدا تشکیل شد، اما آن دادگاه جایی برای ستاندن «داد» نبود. هویدا در دادگاه به جرم «مفسد فی‌الارض» محکوم شده بود، اما روایت‌های مختلفی از چگونگی کشته‌شدن هویدا گفته شده است...
.
دوران نخست‌وزیری هویدا همراه با دوران رونق اقتصادی ایران بود. در دوره او تولید ناخالص کشور به ‌شکل قابل ‌توجهی افزایش پیدا کرد به ‌طوری‌ که در سال ۱۳۵۵ تولید ناخالص داخلی ایران در یک روند صعودی، از ۴۴ هزار میلیارد ریال به ۲۴۲ میلیارد ریال رسید. در این دوره تولید سرانه هر ایرانی نیز از دو میلیون ریال به ۷.۲ میلیون ریال در سال ۵۵ رسید. هویدا از تولید داخلی حمایت می‌کرد و انتخاب خودش برای اتومبیل نیز پیکان بود. ۱۳ مرداد ۵۶ هویدا از نخست‌وزیری استعفا داد. او در دیدار با شاه گفت: «اوضاع تازه به گمانش، خون و روحیه تازه‌‏ای می‌‏طلبد». جمشید آموزگار جانشین او شد و هویدا نیز به وزارت دربار منصوب شد.
.
شاه از طرق مختلف در پاییز ۵۷ به هویدا پیشنهاد کرد با قبول پست سفارت در یکی از کشورهای اروپایی، ایران را ترک کند. مهناز افخمی هم که وزیر کابینه امیرعباس هویدا بوددر این باره می‌گوید: «آقای هویدا به من گفت که شاه به ایشان پیشنهاد سفارت داده‌اند تا در خارج از ایران مشغول به کار شوند. اما آقای هویدا، با وجود این‌که ذکاوت عجیبی داشت و بسیار سیاستمدار خوبی بود، مدام می‌گفت من که کاری نکرده‌ام که بروم. درست مانند خانم فرخ‌رو پارسا (وزیر آموزش و پرورش) یا عبدالله ریاضی (رئیس مجلس شورای ملی) که به ایران بازگشتند چون معتقد بودند که کاری نکرده‌اند.»
.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/bKoD51

#هویدا #خلخالی #محمدرضاشاه #امیرعباس_هویدا #انقلاب۵۷ #انقلاب_اسلامی #اعدام

@Tavaana_TavaanaTech