نیروهای امنیتی مانع از برگزاری مراسم سالگرد ۵۰ سالگی کانون نویسندگان شدند.

«اکبر معصوم بیگی» - نویسنده و مترجم - در این باره نوشته است: «امروز جمعه چهارم خرداد نیروهای سیاهی و تباهی و جهل و خرافه از صبح به خانه ای که قرار بود در آن مراسم ۵۰ سالگی کانون نویسندگان ایران برگزار شود وحشیانه یورش بردند، خیابان منتهی به خانه را مسدود کردند و با غارت همه ی وسایل، پوستر ها، یادگار ها و یادمان ها و لوازمی که طی یک سال زحمت و کار شبانه روزی اعضا برای برای امروز تدارک دیده شده بود، برگ سیاه دیگری بر کارنامه ی ننگ آلود و سراسر جنایت و سانسور و آزادی کشی خود افزودند»

این مراسم قرار بود در یک منزل شخصی برگزار شود اما با حضور نیروهای امنیتی از صبح روز مراسم در خیابان های اطراف این منزل و ورود به خود منزل، این مراسم نتوانست برگزار شود.

بنا به گزارش ها، گفته شده ماموران خیابان خانه محل برگزاری مراسم را بسته و پوسترها، یادگاری‌ها و وسایل برگزاری مراسم را ضبط کرده‌اند.

کانون نویسندگان ایران در اردیبهشت سال ۱۳۴۷ تاسیس شده است و افرادی چون نادر نادرپور، اسماعیل خویی، احمد شاملو، سیاوش کسرایی، سیمین دانشور از جمله نخستین افراد هیئت مدیره آن بودند.

محمد مختاری و محمدجعفر پوینده که در دهه ۷۰ شمسی توسط ماموران وزارت اطلاعات به قتل رسیدند از جمله افراد عضو این کانون بودند.

#کانون_نویسندگان_ایران

https://bit.ly/2ksCQTN

@Tavaana_TavaanaTech

سالگرد قتل محمدجعفر پوینده

(زادهٔ ۱۷ خرداد ۱۳۳۳ در اشکذر، استان یزد - درگذشتهٔ ۱۸ آذر ۱۳۷۷ در تهران) پوینده فعالیت‌های سیاسی خود را از دوران دانشجویی شروع کرد. او دارای مدرک فوق لیسانس جامعه‌شناسی بود که در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه سوربن فرانسه اخذ کرده بود. پوینده در بحبوحه انقلاب یعنی در شهریور سال ۱۳۵۷ به ایران بازگشت. پوینده از آن پس وقا خود را بیش‌تر وقف ترجمه آثار فلسفی و ادبی و جامعه‌شناختی از زبان فرانسه به فارسی کرد.
.
پوینده به دلیل فشارها و ناملایمات عمدتا اعمال‌شده از جانب حاکمیت هم‌واره وضعیت مالی مامناسبی داشت به طوری که در مقدمه کتاب "تاریخ و آگاهی طبقاتی" اثر گئورگ لوکاچ شرایط خود را چنین توصیف می‌کند: «ترجمه کتاب تاریخ و آگاهی طبقاتی را در اوج انواع فشارهای طبقاتی و در بدترین اوضاع مادی و روانی ادامه دادم و شاید هم مجموعهٔ همین فشارها بود که انگیزه و توان به پایان رساندن ترجمهٔ این کتاب را در وجودم برانگیخت. و راستی چه تسلاّیی بهتر از به فارسی در آوردن یکی از مهم‌ترین کتاب‌های جهان در شناخت دنیای معاصر و ستم‌های طبقاتی­ آن؟ تا چه قبول افتد و چه در نظر آید".
.
پوینده در ۱۸ آذرماه ۱۳۷۷ از منزل خود خارج شد و دیگر بازنگشت و چند روز بعد جسد بی‌جان این مترجم و نویسنده در "روستای بادامک" در شهرستان شهریار پیدا شد. او را خفه کرده بودند. او را در امام‌زاده طاهر کرج به خاک سپردند. آرام‌گاه او در کنار محمد مختاری دیگر قربانی قتل‌های سریالی جمهوری اسلامی قرار دارد.
.
از آثار فراوان محمدجعفر پوینده در عمر کوتاهش می‌توان به ترجمه هگل و اندیشه فلسفی در روسیه نوشته گی‌پلانتی-بونژرو، پیکار با تبعیض جنسی نوشته آندره میشل، اعلامیه جهانی حقوق بشر و تاریخچه آن نوشته گلن جانسون، سپیده‌دمان فلسفه تاریخ بورژوازی نوشته ماکس هورکهایمر، جامعه‌شناسی رمان نوشته گئورک لوکاچ و … اشاره کرد.

محمد جعفر پوینده؛ جان‌باخته راه آزادی
https://bit.ly/3qF83DN

#قتلهای_زنجیره‌_ای
#محمد_جعفر_پوینده
#کانون_نویسندگان_ایران

@Tavaana_TavaanaTech