به مناسبت روز جهانی عدم خشونت
goo.gl/9ECBmq
مارتین لوتر کینگ: مبارزه برای حقوق برابر

اگرچه برده‌داری در اواخر قرن نوزدهم در آمریکا ملغی شد، ولی نژادپرستی نهادینه شده تا ده‌ها سال بعد ادامه داشت و سیاهان مورد ستم بودند. تا نیمه قرن بیستم سیاهان مجبور بودند از مکان‌های عمومی و مدارس جداگانه استفاده کنند و البته بهترین‌ها در انحصار سفیدپوستان بود. آنها به طور معمول از تبعیض در استخدام و مسکن رنج می‌بردند و حتی توسط بعضی سفیدپوستان مورد آزار قرار گرفته و نمی‌توانستند از حق رای خود به طور کامل استفاده کنند.

فعالین حقوق مدنی، ده‌ها سال برای برابری شهروندان آمریکایی مبارزه کردند و پیروزی‌های چشم‌گیری نیز به دست آوردند که از جمله آنها رای دادگاه عالی آمریکا در سال ۱۹۵۴ در مورد پرونده معروف «براون علیه شورای آموزش» بود که جداسازی دانش‌آموزان سیاه و سفید را مخالف قانون اساسی تشخیص داد.1 اگرچه این پیروزی‌ها نتوانست تبعیضی را که جامعه آمریکا گرفتار آن بود از بین ببرد، ولی شرایطی را به وجود آورد که در آن امکان برابری حقیقی سیاه و سفید در آمریکا دیده می‌شد. در چنین شرایطی مارتین لوتر کینگ به جنبش مبارزه برای احقاق حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا پیوست.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1BJsVeT

@Tavaana_TavaanaTech

رزا پارکس در برابر ظلم قد خم نکرد
goo.gl/ERDAhL

رزا پارکس، از فعالان جنبش حقوق مدنی امریکا، 61 سال پیش در چنین روزی از واگذاری صندلی اتوبوسش به مردی سفیدپوست خودداری کرد.

حرکتی که تحریم اتوبوس‌های مونتگمری ایالت آلاباما را در پی داشت و یک سال بعد دادگاه جداسازی اتوبوس‌ها را کاملا ناموجه و #غیرقانونی اعلام کرد. در آن روز رزا پارکس زنی ۴۲ ساله بود که از محل کار بازمی‌گشت و پیش از آن با راننده اتوبوس درگیری لفظی پیدا کرده بود. رد درخواست راننده برای واگذاری صندلی به بازداشت و جریمه وی منجر شد. اما این حرکت اعتراضات گسترده‌ای را دامن زد، به طوری که تحریم گسترده شبکه ترابری همگانی توسط #سیاه‌پوستان برای مبارزه با جداسازی نژادی به رهبری مارتین لوترکینگ جوان رقم خورد و یک سال به طول انجامید.

رزا پارکس در خانوده‌ای فرهنگی به دنیا آمده بود که اهمیت فراوانی به تحصیل و آموزش می‌دادند. همین موضوع سبب تقویت روحیه مبارزه‌طلبی و حق‌جویی در او شده بود. او در اول دسامبر از محل کارش در فروشگاه مونتگمری بازمی‌گشت که به شکلی اتفاقی سوار اتوبوسی می‌شود که سال ها پیش با راننده آن درگیر شده بود. مسافری سفیدپوست چند ایستگاه بعد سوار اتوبوس می‌شود و راننده از رزا می خواهد که جایش را به مرد سفیدپوست بدهد. اما رزا از روی صندلی بلند نمی‌شود. همه مسافران پیاده می‌شوند و در نهایت رزا دستگیر می‌شود. رزا در آن سال به برداشت منفعلانه از حرکتش برای واگذار نکردن صندلی به مرد سفیدپوست اعتراض کرد. چرا که برخی اعتقاد داشتند زن مسن خسته‌تر از آن بود که صندلی‌اش را واگذار کند. رزا در پاسخ به این سخن‌ها می‌گوید: «مردم همیشه می‌گویند که من صندلی‌ام را به این خاطر نبخشیدم که خسته بودم. اما این درست نیست. جسما خسته نبودم و وضعیتی شبیه روزهای دیگر در پایان یک روز پرمشغله داشتم... نه، واقعیت این است که من از تسلیم شدن خسته بودم!»

رزا با وجود برخوردهای بعد از آن و از دست دادن شغلش به فعالیتش برای احقاق #حقوق سیاه پوستان ادامه داد و در سال ۱۹۸۷ بنیاد «رزا و ریموند پارکس» را با همراهی همسرش به راه انداخت. مدال طلای کنگره به خاطر اقدام شجاعانه رزا که تاریخ #مبارزات_مدنی امریکا را تغییر داد در سال ۱۹۹۹ به وی اعطا شد. مدالی که پیش از آن مادر ترزا، توماس ادیسون و جورج واشنگتن کسب کرده بودند. او بعد‌ها لقب «مادر جنبش آزادی» را دریافت کرد. رزا در کپیتال هیل شهر واشنگتن دی‌.سی دفن شده است. او تنها #زن سیاه‌پوستی است که در این مکان به خاک سپرده شده است.

در توانا بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/U0DDaq

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

به بهانه‌ی زادروز مارتین لوترکینگ
goo.gl/j81zNt

مارتین لوتر کینگ: مبارزه برای حقوق برابر

در چهارم آوریل ۱۹۶۸، کینگ زمانی که در بالکن هتل خود در ممفیس تنسی ایستاده بود، ترور شد. سفر او برای حمایت از حقوق کارگران سیاه‌پوست بخش بهداشت بود. مرگ او منجر به آشوب و ناآرامی در سراسر کشور شد اما جنبش حقوق مدنی از خط خارج نشد و کماکان به مبارزه برای برابری سیاهان ادامه داد. ده‌ها سال پس از ترور کینگ، فعالین مدنی، برای پایان دادن به تبعیض نژادی در آمریکا مبارزه کردند. کار آنها بر مبنای میراث ارزنده کینگ و عمدتا به روش بدون خشونت بود و علی‌رغم مخالفت بی‌رحمانه، توانستند قوانین تبعیض‌آمیز را از بین برده و کشوری بسازند که بر برابری و عدالت بنا شده باشد.

اگرچه برده‌داری در اواخر قرن نوزدهم در آمریکا ملغی شد، ولی نژادپرستی نهادینه شده تا ده‌ها سال بعد ادامه داشت و سیاهان مورد ستم بودند. تا نیمه قرن بیستم سیاهان مجبور بودند از مکان‌های عمومی و مدارس جداگانه استفاده کنند و البته بهترین‌ها در انحصار سفیدپوستان بود. آنها به طور معمول از تبعیض در استخدام و مسکن رنج می‌بردند و حتی توسط بعضی سفیدپوستان مورد آزار قرار گرفته و نمی‌توانستند از حق رای خود به طور کامل استفاده کنند.
فعالین حقوق مدنی، ده‌ها سال برای برابری شهروندان آمریکایی مبارزه کردند و پیروزی‌های چشم‌گیری نیز به دست آوردند که از جمله آنها رای دادگاه عالی آمریکا در سال ۱۹۵۴ در مورد پرونده معروف «براون علیه شورای آموزش» بود که جداسازی دانش‌آموزان سیاه و سفید را مخالف قانون اساسی تشخیص داد.1 اگرچه این پیروزی‌ها نتوانست تبعیضی را که جامعه آمریکا گرفتار آن بود از بین ببرد، ولی شرایطی را به وجود آورد که در آن امکان برابری حقیقی سیاه و سفید در آمریکا دیده می‌شد. در چنین شرایطی مارتین لوتر کینگ به جنبش مبارزه برای احقاق حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا پیوست.

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1BJsVeT

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

عدم خشونت و #مارتین_لوترکینگ
رامین جهانبگلو
قسمت ششم وبینار خشونت‌پرهیزی در تاریخ
@Tavaana_TavaanaTech

پیام ارسالی یکی از همراهان توانا:

⛔️خشونت در مبارزات مدني⛔️
📜حتما بخوانيد و با ديگران به اشتراك بگذاريد.
اساسا در استانه هر جهش و تحول اجتماعي يكي از مهم ترين ركن ها اين است كه در استانه ان تحول چه كسي يا كساني دست پيش را خواهند داشت.
نتايج انقلاب هاي اخير در اين يكصد سال در جوامع مختلف نشان داده از بين تمامي راهكار هاي مبارزاتي در راه گذار بسوي دموكراسي #مبارزه_مدني_بدون_خشونت بهترين دست اورد و نتيجه را در اين امر مهم داشته .
به تعبير مارتين لوتر كينگ رهبر سياه پوستان امريكا ؛ تمدن و خشونت در تضاد با يكديگر قرار دارند .
محال است كه بگوييم جامعه اي متمدن است و اين تمدن را بر پايه خون و خشونت بنا نهاده است. اين روزها و در آستانه همين تحولات در جامعه خودمان ايران نيز مي بايد بر اين امر واقف باشيم . محال است ايران با سعادتي بتوان تصوير كرد كه يكي از عناصر اين تركيب و واكنش خشونت است.
از سويي ديگر مبتني بر اين امر نظام حاكم و فرصت‌طلبان سعي مي‌كنند هرچه بيشتر حركت‌هاي مردمي را بسوي خشونت سوق دهند و از هيچ چيز در اين امر غافل نميشوند. هنگامي كه تظاهرات و مبارزات مدني بسوی خشونت سوق داده شد مثل اين می‌ماند كه آبي در اسياب دژخيمان و ددمنشان ريخته باشيم ، چرا كه فضا را براي سركوب گسترده مردم آماده مي‌كنند و اسباب و وسايل خشونت بارشان نيز بسيار بيشتر از ملت است.
در اين روزهاي پر تلاطم گذار ما بسوي دموكراسي از همين ظرافت‌هاي تاكتيكي در مبارزه مدني بدون خشونت ميگذرد و غير از اين مي‌بايد رسيدن به دموكراسي را آن هم با رويكرد خشونت‌آميز محال بدانيم.
در اين روزها مي‌بايد شعارها يكدست‌تر و گسترده‌تر شوند ، استفاده از رنگ‌ها و نمادها خود نوعي اعتراض است .
دعوت از نيروي انتظامي و ارتش براي پيوستن به مردم بسيار موثر است .
سعي كنيد جلوي هركسي را كه در اين مبارزات ميخواهد به اموال عمومي ، اتوبوس ها ، سطل زباله ها و موسسات اسيبي برساند بگيريد.
مردم را به روحيه تكثرگرايي و مدارا و تساهل دعوت كنيد . مبادا با متوسل شدن به خشونت تا ٤٠ سال ديگر خود را از حق آزادي و انسانيت و عدالت محروم نماييم.اين بار زمان ان رسيده كه سهم عقل را بپردازيم نه احساسات را.....اين بار زمان آن رسيده يكبار براي هميشه از استبداد گذر كنيم نه از مستبدان
به اميد گذار بسوی دموكراسی و آگاهي و آزادی


https://goo.gl/25fudT

از دیکتاتوری تا دموکراسی
جین شارپ
https://goo.gl/WS2eV5

@Tavaana_TavaanaTech

مارتین لوتر کینگ: مبارزه برای حقوق برابر
به بهانه‌ی زادروز مارتین لوترکینگ
goo.gl/21tgQ2
در چهارم آوریل ۱۹۶۸، کینگ زمانی که در بالکن هتل خود در ممفیس تنسی ایستاده بود، ترور شد. سفر او برای حمایت از حقوق کارگران سیاه‌پوست بخش بهداشت بود. مرگ او منجر به آشوب و ناآرامی در سراسر کشور شد اما جنبش حقوق مدنی از خط خارج نشد و کماکان به مبارزه برای برابری سیاهان ادامه داد. ده‌ها سال پس از ترور کینگ، فعالین مدنی، برای پایان دادن به تبعیض نژادی در آمریکا مبارزه کردند. کار آنها بر مبنای میراث ارزنده کینگ و عمدتا به روش بدون خشونت بود و علی‌رغم مخالفت بی‌رحمانه، توانستند قوانین تبعیض‌آمیز را از بین برده و کشوری بسازند که بر برابری و عدالت بنا شده باشد.

اگرچه برده‌داری در اواخر قرن نوزدهم در آمریکا ملغی شد، ولی نژادپرستی نهادینه شده تا ده‌ها سال بعد ادامه داشت و سیاهان مورد ستم بودند. تا نیمه قرن بیستم سیاهان مجبور بودند از مکان‌های عمومی و مدارس جداگانه استفاده کنند و البته بهترین‌ها در انحصار سفیدپوستان بود. آنها به طور معمول از تبعیض در استخدام و مسکن رنج می‌بردند و حتی توسط بعضی سفیدپوستان مورد آزار قرار گرفته و نمی‌توانستند از حق رای خود به طور کامل استفاده کنند.

فعالین حقوق مدنی، ده‌ها سال برای برابری شهروندان آمریکایی مبارزه کردند و پیروزی‌های چشم‌گیری نیز به دست آوردند که از جمله آنها رای دادگاه عالی آمریکا در سال ۱۹۵۴ در مورد پرونده معروف «براون علیه شورای آموزش» بود که جداسازی دانش‌آموزان سیاه و سفید را مخالف قانون اساسی تشخیص داد.1 اگرچه این پیروزی‌ها نتوانست تبعیضی را که جامعه آمریکا گرفتار آن بود از بین ببرد، ولی شرایطی را به وجود آورد که در آن امکان برابری حقیقی سیاه و سفید در آمریکا دیده می‌شد. در چنین شرایطی مارتین لوتر کینگ به جنبش مبارزه برای احقاق حقوق مدنی سیاه‌پوستان آمریکا پیوست. ...

بیش‌تر بخوانید:
http://bit.ly/1BJsVeT

تلگرام کلاس و کتاب توانا را دنبال کنید و انواع کتاب‌های الکترونیکی رایگان، کیس استادی ها، فایل های ویدیویی کلاس‌ها را از آنجا به راحتی دریافت کنید:
https://t.me/Tavaana

#مطالعه_موردی

@Tavaana_TavaanaTech