سال‌گرد درگذشت ترانه‌سرای «مرا ببوس»
ترانه‌ی «مرا ببوس» را شاید بتوان یکی از خاطره‌سازترین ترانه‌هایی دانست که در خاطره‌ی جمعی #ایرانیان ثبت شده است. برای این آهنگ تاریخچه‌‌های فراوانی نقل شده است که گاه با افسانه پهلو می‌زند. بسیاری بر این نظر بوده‌اند که ترانه‌سرای این ترانه‌ی مشهور دو تن از اعدامیان بیست‌وهفتم مهرماه سال ۱۳۳۳ و از جمله سرهنگ ژاندارمری عزت‌الله سیامک از ره‌بران سازمان نظامی حزب توده بوده است که پیش از #اعدام در #زندان و در توصیف شرایط زندانیانم اعدامی سروده است. و البته افراد دیگری نیز گمان داشتند که این ترانه سروده‌ی محمدعلی مبشری عضو دیگر رهبری این سازمان و در وصف سرهنگ سیامک سروده است. اما ترانه‌سرای این ترانه کسی نبود جز حیدر رقابی.
#حیدررقابی با تخلص «هاله» برای اولین‌بار شعر آن را در مجموعه‌ی «آسمان اشک» و در سال ۱۳۲۹ منتشر کرد و با ویولن پرویز یاخقی و با صدای زیبای حسن #گل‌نراقی در رادیو اجرا شد و مورد توجه علاقه‌مندان بسیاری قرار گرفت و موجب شد تا بارها از رادیو ایران پخش شود.
ماجرای سرودن این ترانه به هیچ وجه به ۲۸ مرداد و اعدام‌ها ربطی نداشت و آهنگ این ترانه برای موسیقی یک فیلم سینمایی ساخته شد. (شرح کامل در متن)
حیدر رقابی، با تخلص «هاله» در نوزدهم آذرماه ۱۳۱۰ به دنیا آمد. پدرش باجناق محمدحسن شمشیری از هوادران محمد مصدق بود و مادرش نیز با بیژن ترقی، ترانه‌سرای معروف دختر عمو بوده‌اند.
رقابی نیز از طرفداران دکتر محمد #مصدق بود. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی #بازداشت می‌شود اما با وساطت شمشیری از زندان آزاد می‌شود و پس از آزادی در سال ۱۳۳۴ ایران را ترک می‌کند و در دانشگاه کلمبیا در آمریکا به تحصیل مشغول می‌شود و در رشته‌ی #حقوق بین‌الملل لیسانس و فوق لیسانس خود را اخذ می‌کند. رقابی پس از آن به آلمان رفت و دوره‌ی دکترای فلسفه‌ی خود را در دانشگاه برلین گذراند.
آن‌طور که گفته می‌شود رقابی #روحیه و #منش #آنارشیستی داشته است. خسرو سیف می‌گوید:
«حیدر رقابی با #کنفدراسیون و گروه‌های سیاسی خارج از کشور هم‌راه نمی‌شد. نوعی کج‌روی داشت و کسی را تحویل نمی‌گرفت.»
رقابی وقتی به آمریکا می‌رود با گروه‌های معترض سرخ‌پوست‌های آمریکا مرتبط می‌شود.
پس از انقلاب اسلامی رقابی به ایران می‌آید و به گفته‌ی خسرو سیف به دیدن روح‌الله خمینی می‌رود و یک چپق سرخ‌پوستی به عنوان یادگار #سمبل مبارزات سرخ‌پوست‌ها علیه هجوم سفیدپوست‌ها به هم‌راه خود می‌برد.
رقابی پس از بازگشت به #ایران در #دانشگاه به تدریس می‌پردازد اما پس از #انقلاب_فرهنگی مانع از کار او می‌شوند. او به آمریکا بازمی‌گردد.
ابتلای او به سرطان طحال باعث می‌شود که در بیمارستانی در آمریکا بستری بشود. او در آخرین روزهای زندگی‌اش توسط برادرش جهانگیر #رقابی به ایران برگردانده می‌شود و در ۲۳ آذرماه فوت می‌کند.
او را در گورستان ابن بابویه به خاک سپردند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/WV4Fvm
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
ترانه‌ی «مرا ببوس» را شاید بتوان یکی از خاطره‌سازترین ترانه‌هایی دانست که در خاطره‌ی جمعی #ایرانیان ثبت شده است. برای این آهنگ تاریخچه‌‌های فراوانی نقل شده است که گاه با افسانه پهلو می‌زند. بسیاری بر این نظر بوده‌اند که ترانه‌سرای این ترانه‌ی مشهور دو تن از اعدامیان بیست‌وهفتم مهرماه سال ۱۳۳۳ و از جمله سرهنگ ژاندارمری عزت‌الله سیامک از ره‌بران سازمان نظامی حزب توده بوده است که پیش از #اعدام در #زندان و در توصیف شرایط زندانیانم اعدامی سروده است. و البته افراد دیگری نیز گمان داشتند که این ترانه سروده‌ی محمدعلی مبشری عضو دیگر رهبری این سازمان و در وصف سرهنگ سیامک سروده است. اما ترانه‌سرای این ترانه کسی نبود جز حیدر رقابی.
#حیدررقابی با تخلص «هاله» برای اولین‌بار شعر آن را در مجموعه‌ی «آسمان اشک» و در سال ۱۳۲۹ منتشر کرد و با ویولن پرویز یاخقی و با صدای زیبای حسن #گل‌نراقی در رادیو اجرا شد و مورد توجه علاقه‌مندان بسیاری قرار گرفت و موجب شد تا بارها از رادیو ایران پخش شود.
ماجرای سرودن این ترانه به هیچ وجه به ۲۸ مرداد و اعدام‌ها ربطی نداشت و آهنگ این ترانه برای موسیقی یک فیلم سینمایی ساخته شد. (شرح کامل در متن)
حیدر رقابی، با تخلص «هاله» در نوزدهم آذرماه ۱۳۱۰ به دنیا آمد. پدرش باجناق محمدحسن شمشیری از هوادران محمد مصدق بود و مادرش نیز با بیژن ترقی، ترانه‌سرای معروف دختر عمو بوده‌اند.
رقابی نیز از طرفداران دکتر محمد #مصدق بود. او به دلیل فعالیت‌های سیاسی #بازداشت می‌شود اما با وساطت شمشیری از زندان آزاد می‌شود و پس از آزادی در سال ۱۳۳۴ ایران را ترک می‌کند و در دانشگاه کلمبیا در آمریکا به تحصیل مشغول می‌شود و در رشته‌ی #حقوق بین‌الملل لیسانس و فوق لیسانس خود را اخذ می‌کند. رقابی پس از آن به آلمان رفت و دوره‌ی دکترای فلسفه‌ی خود را در دانشگاه برلین گذراند.
آن‌طور که گفته می‌شود رقابی #روحیه و #منش #آنارشیستی داشته است. خسرو سیف می‌گوید:
«حیدر رقابی با #کنفدراسیون و گروه‌های سیاسی خارج از کشور هم‌راه نمی‌شد. نوعی کج‌روی داشت و کسی را تحویل نمی‌گرفت.»
رقابی وقتی به آمریکا می‌رود با گروه‌های معترض سرخ‌پوست‌های آمریکا مرتبط می‌شود.
پس از انقلاب اسلامی رقابی به ایران می‌آید و به گفته‌ی خسرو سیف به دیدن روح‌الله خمینی می‌رود و یک چپق سرخ‌پوستی به عنوان یادگار #سمبل مبارزات سرخ‌پوست‌ها علیه هجوم سفیدپوست‌ها به هم‌راه خود می‌برد.
رقابی پس از بازگشت به #ایران در #دانشگاه به تدریس می‌پردازد اما پس از #انقلاب_فرهنگی مانع از کار او می‌شوند. او به آمریکا بازمی‌گردد.
ابتلای او به سرطان طحال باعث می‌شود که در بیمارستانی در آمریکا بستری بشود. او در آخرین روزهای زندگی‌اش توسط برادرش جهانگیر #رقابی به ایران برگردانده می‌شود و در ۲۳ آذرماه فوت می‌کند.
او را در گورستان ابن بابویه به خاک سپردند.
بیش‌تر بخوانید:
https://goo.gl/WV4Fvm
#توانا
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
حیدر رقابی، ترانه‌سرای «مرا ببوس»
توانا- ترانه‌ی «مرا ببوس» را شاید بتوان یکی از خاطره‌سازترین ترانه‌هایی دانست که در خاطره‌ی جمعی ایرانیان ثبت شده است. برای این آهنگ تاریخچه‌‌های فراوانی نقل شده است که گاه با افسانه پهلو می‌زند.