نسرین، مادر زنده‌یاد نیکا شاکرمی، ضمن انتشار تصاویری از کودکی نیکا، در صفحه اینستاگرام خود نوشت:

«وقتی بچه‌ها کوچیک بودن همیشه قبل از خواب براشون قصه می‌خوندم
از روی کتاب‌های قصه و گاهی هم از قصه‌هایی که مادربزرگم در دوران کودکی برای خودم گفته بود.
نیکا علاقه خاصی به قصه‌های مادربزرگم داشت و بارها اصرار می‌کرد از اون قصه‌های طولانی براش بگم
تقریبا تا سن سه‌چهار سالگیش وقتی ازش می‌خواستم خودش برامون قصه بگه، دقیق و مرتب قصه رو تعریف می‌کرد. اما بعدها می‌دیدم نیکا قصه‌ها رو با هم مخلوط می‌کنه و مطالبی رو هم خودش به اونها اضافه می‌کنه
اوایل فکر می‌کردم شاید چون قصه‌ها طولانی هستن، فراموش می‌کنه و سعی می‌کردم براش یادآوری کنم. ولی وقتی با اصرار نیکا به داستانی که خودش ساخته بود مواجه می‌شدم، متوجه شدم اون دلش می‌خواد قصه اینطور باشه.
نیکا نقش شخصیت‌های منفعل یا مظلوم قصه رو تغییر می‌داد و کارهای بزرگ و قدرت‌های خاصی به اون‌ها می‌داد یا این‌که کارهایی رو که فکر می‌کرد قهرمان داستان باید انجام می‌داد یا حرف‌هایی رو که باید می‌گفته رو نگفته، اضافه می‌کرد و برای این‌که بتونه همه چی رو خوب جفت‌وجور کنه انقد قصه رو طولانی می‌کرد که چندین بار ما رو از خواب بیدار می‌کرد که بقیه‌ش رو گوش کنیم
این کار نیکا و البته همه کارها و حرف‌های نیکا بی‌نهایت بانمک و دوست‌داشتنی بودن و برای همین ما همیشه از شدت ذوق و بی‌اختیار، با صدای بلند به حرف‌ها و کارهاش می‌خندیدیم
نیکا هم قصه‌هاش و هم تمام کارهاش رو خیلی جدی می‌گرفت و از این‌که بهش می‌خندیدیم خوشش نمی‌یومد برای همین هم همیشه تذکر می‌داد که نخندیم و گاهی که خنده ما طولانی می‌شد سرمون داد می‌زد و قهر می‌کرد می‌رفت تو اتاق یا این‌که از قصه‌هاش محروم‌مون می‌کرد.»

خانواده‌های دادخواه از روایت‌گری برای دادخواهی استفاده می‌کنند. جمهوری اسلامی کودکی را شکنجه کرده مورد تعرض جنسی قرار داده و به قتل رسانده است، اما دادخواهی برای نیکا همیشه زنده است.
گزارش هولناک قتل نیکا که منتشر شد نشان داد که جامعه ایران بیش از همیشه به دادخواهی نیازمند است.
در دوران حکومت‌های دیکتاتوری هر کس در هر سطحی با جنایتکاران همکاری کند، مسئول است و باید در دادگاهی عادلانه پاسخگو باشد.


#نیکا_شاکرمی
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
اکانت مادر نیکا در اینستاگرام
@nasrin_shakarami1356

@Tavaana_TavaanaTech

کسی که آدم کشته، نمی‌تواند عبادتگاه بسازد

نوشته‌ای از بیژن اشتری



داستانی در تورات است که ابن عربی در کتاب «فصوص الحکم» آن را نقل کرده‌است. به گمانم این داستان می‌تواند برای آنهایی که باورهای دینی دارند جالب باشد:

داود هم پیامبر بود و هم پادشاهی قدرتمند که از کشتن مخالفانش هیچ باکی نداشت. او از طرف خداوند فرمان داشت که بیت‌المقدس را که ویران شده‌بود از نو بسازد. چند بار آن را ساخت ولی هر بار که می‌ساخت فرو می‌ریخت و به اصطلاح ملاط و ساروجش نمی‌گرفت.

داود عاقبت متوجه شد که رمزی در کار است. به درگاه خداوند نالید:«چه سر و رمزی در کار است؟» خداوند در گوش جانش گفت:«به این خاطر است که تو آدم کشته‌ای.» داود گفت:«خدایا به خاطر تو کشتم.» فرمود:«درست است، اما به هر حال من بندگانم را دوست دارم. حتی اگر به فرمان من نیز کشته باشی، کسی که آدم کشته هرگز نمی‌تواند عبادتگاه بسازد.»

#خشونت #قتل #مذهب #گفتگو_توانا

@Dialogue1402