بیانیه خانواده جاوید نام اکبر محمدی بمناسبت هشت مرداد، هفدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و ناجوانمردانه ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت احمدی‌نژاد و وزیر اطلاعات وقت محسنی اژه‌ای و همینطور نیز بدست دیگر مزد بگیران و قاتلین رژیم جور خامنه ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!
شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آنهم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه، بطوریکه به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز میشود.
رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی در عقیده بر اکبر روا داشته‌اند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق ، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند، همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند. بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان به پیامبر در آسمان یعنی به قتل رساندن هر چه بیشتر آنان، مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از نا آگاهی خود خواسته این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندمان اکبر به دست خود آن‌هاست.
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی، نسرین محمدی، رضا محمدی و دیگر اعضای خانواده جاوید نام اکبر محمدی
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه اکبر پس از هفت سال اسارت در زندان اوین با فجیع ترین و ناجوانمردانه ترین روش به دستان رهبر بیمار نظام چون خامنه‌ای و دو کارگزار قاتل و بیمار او همچون رئیس جمهور وقت احمدی‌نژاد و وزیر اطلاعات وقت محسنی اژه‌ای و همینطور نیز بدست دیگر مزد بگیران و قاتلین رژیم جور خامنه ای با فجیع‌ترین شکنجه‌های ممکن به شهادت رسیده است، اگر بگذریم از اعمال ده‌ها نوع شکنجه های قرون وسطایی بر روی اکبر، اما نتوان گذشت از آخرین نوع اعمال شکنجه رژیم بر روی او در داخل بهداری زندان اوین و سپس نیز اجرای پروژه قتل او در داخل همان بهداری به دستور مستقیم محسنی اژه‌ای وزیر وقت اطلاعات و امنیت احمدی‌نژاد!
شکنجه‌هایی چون یک سوی زنجیر بسته شده بود همزمان نیز به دو دست و دو پای اکبر و دیگر سوی زنجیر نیز بسته شده بود به پایه آهنی تخت بهداری زندان اوین، آنهم همزمان با اعتصاب غذای خشک او که همراه بود با شکم گرسنه و لبان به شدت تشنه، بطوریکه به واقع این شیوه قتل از سوی این خشک مغزان و منجمدین فکری، داغ عمیق و همیشگی بر سینه ما تک تک اعضای این خانواده باقی گذاشته است و هرساله هم که مناسبت آن روز شوم و شرم‌آور فرا می‌رسد نه تنها که آثار این زخم و داغ عمیق کمتر نمی‌شود بلکه بیشتر هم نیز میشود.
رنج‌ها، آزارها و شکنجه‌هایی که خشک مغزان و منجمدین فکری ولی فقیه به دستور ولی امرشان به صرف گناهی چون مقاومت و سر سختی در عقیده بر اکبر روا داشته‌اند به واقع نه تنها زبان از بیان آن مقاومت قاصر است بلکه قلم از نوشتن مقاومت او هم نیز رنگ می بازد
اکبر نه تنها مظهر مقاومت بود بلکه مظهر و نماد اخلاق ، برد باری و جوانمردی در میان زندانیان سیاسی و حتی زندانبانان بود، اگر چه زندانبانان جرات بازگویی آن را در میان عموم نداشتند ولی در خفا و تنهایی با عشق به او باز میگفتند و زندانیان سیاسی هم که نام پیامبر اخلاق را بر اکبر نهاده بودند، همگی بر این باور بوده‌اند که اکبر در مبارزات خستگی‌ناپذیر، در شهامت و دلیری کم نظیر و در اخلاق سیاسی و دستگیری انسانهای ضعیف و نا توان یکی از سر آمدان بود بطوریکه او حاضر بود با شکم گرسنه بخوابد و یا بمیرد تا دیگر مردمان و هم نوعان و هم بندان او در بیرون و داخل زندان گرسنگی نکشند و نمیرند و با هر روحیه‌ای زنده بمانند. بله اکبر با این خصوصیات و رفتار پیامبرگونه انسانی و زمینی با شکنجه‌های بسیار سخت و بی رحمانه طرفداران پیامبر آسمانی از میان ما پر کشید و به آسمان رفت و اما آن مزد بگیران شکنجه‌گر آسمانی در زمین باقی ماندند تا برای پر کردن شکم زنها و فرزندانشان، انسانهای آگاه ارزشی و اخلاقی بیشتری را در زمین به مسلخ بکشانند و به دنبال آن نیز به آسمان بفرستند و به ازای هر محشور کردن آگاهان به پیامبر در آسمان یعنی به قتل رساندن هر چه بیشتر آنان، مزد بیشتری دریافت نمایند و سپس نیز در روی زمین به شادی و هلهله بپردازند. رنجی که ما از نا آگاهی خود خواسته این قشر بیمار و ناآگاه و آلوده میکشیم بیشتر از رنج و درد پر پر شدن دلبندمان اکبر به دست خود آن‌هاست.
منوچهر محمدی همرزم و همبند اکبر محمدی، نسرین محمدی، رضا محمدی و دیگر اعضای خانواده جاوید نام اکبر محمدی
#اکبر_محمدی #کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Telegraph
بیانیه خانواده جاوید نام اکبر محمدی بمناسبت هشت مرداد، هفدهمین سالگرد شهادت او در زندان اوین
یکبار دیگر سالگرد شهادت اکبر در زندان مرگ و خون بنام اوین فرا رسیده است . اگر چه باید اذعان نماییم که سخت و دردآور است یادآوری هر ساله این روز شوم برای ما بعنوان خانواده او ، اما چه گوییم که همین بس که تا پایان زندگی محکوم به قبول این واقعیت دردآوریم، اینکه…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
«آقای مهرداد لهراسبی در این فیلم چند دقیقه‌ای از بی‌مهری سازمان‌های حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی، رسانه‌ها و هموطنانش صحبت میکند که در شرایط سخت تنهایش گذاشتند.
دوستان عزیز بزرگوار، حدود سه ماه پیش از آقای مهرداد لهراسبی فیلمی در اینستاگرام به اشتراک گذاشتم که ایشان با چشمانی پر از اشک از سازمان‌های حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی و هموطنانش تقاضای کمک کردند، فیلم صحبت‌های آقای لهراسبی مورد توجه خیلی از ایرانیان و رسانه‌ها قرار گرفت و خوشبختانه خیلی از هموطنان اعلام آمادگی کردند تا به وضعیت اسفناک آقای لهراسبی رسیدگی کنند ولی متاسفانه بعد از گذشت حدود سه ماه یک نفر هم برای وضعیت بهتر آقای لهراسبی یک قدم مثبت هم بر نداشت و ایشان در حال حاضر در همان کمپ پناهندگی زندگی می‌کنند.. فقط با کمک یک خانم که مددکار اجتماعی در هامبورگ هستند توانستیم در همان کمپ پناهندگی اتاق آقای لهراسبی را عوض و بزرگتر کنیم و همچنین پرستارهای قبلی ایشان که هیچ رسیدگی به وضعیت نظافت و سلامتیش نمی‌کردند را عوض کنیم. بجز این خانم که از طریق آموزشکده توانا به من معرفی شدند هیچ کدام از فعالین حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی ، ایرانی های مقیم هامبورگ و ... یک قدم مثبت برای وضعیت بهتر زندگی‌کردن آقای لهراسبی بر نداشتند که واقعا جای تأسف است.
نامش مهرداد لهراسبی است که در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد، مهرداد مانند ساير متهمين پرونده کوی دانشگاه به حکم اعدام محکوم شد و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام در تاریخ ۲۶/۱/۸۷ آزاد شد».
- از اینستاگرام مسعود علیزاده
masoudalizadeh___
mehrdad.pahlavi12
sohrabi4353
#مهرداد_لهراسبی #حقوق_بشر #کوی_دانشگاه #کمپ_پناهندگان #هامبورگ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
دوستان عزیز بزرگوار، حدود سه ماه پیش از آقای مهرداد لهراسبی فیلمی در اینستاگرام به اشتراک گذاشتم که ایشان با چشمانی پر از اشک از سازمان‌های حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی و هموطنانش تقاضای کمک کردند، فیلم صحبت‌های آقای لهراسبی مورد توجه خیلی از ایرانیان و رسانه‌ها قرار گرفت و خوشبختانه خیلی از هموطنان اعلام آمادگی کردند تا به وضعیت اسفناک آقای لهراسبی رسیدگی کنند ولی متاسفانه بعد از گذشت حدود سه ماه یک نفر هم برای وضعیت بهتر آقای لهراسبی یک قدم مثبت هم بر نداشت و ایشان در حال حاضر در همان کمپ پناهندگی زندگی می‌کنند.. فقط با کمک یک خانم که مددکار اجتماعی در هامبورگ هستند توانستیم در همان کمپ پناهندگی اتاق آقای لهراسبی را عوض و بزرگتر کنیم و همچنین پرستارهای قبلی ایشان که هیچ رسیدگی به وضعیت نظافت و سلامتیش نمی‌کردند را عوض کنیم. بجز این خانم که از طریق آموزشکده توانا به من معرفی شدند هیچ کدام از فعالین حقوق بشری، فعالین سیاسی و اجتماعی ، ایرانی های مقیم هامبورگ و ... یک قدم مثبت برای وضعیت بهتر زندگی‌کردن آقای لهراسبی بر نداشتند که واقعا جای تأسف است.
نامش مهرداد لهراسبی است که در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد، مهرداد مانند ساير متهمين پرونده کوی دانشگاه به حکم اعدام محکوم شد و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام در تاریخ ۲۶/۱/۸۷ آزاد شد».
- از اینستاگرام مسعود علیزاده
masoudalizadeh___
mehrdad.pahlavi12
sohrabi4353
#مهرداد_لهراسبی #حقوق_بشر #کوی_دانشگاه #کمپ_پناهندگان #هامبورگ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«دهه دوم پس از انقلاب، درست پس از اعدام‌های دهه شصت و جنگ، ایران وضعیت آرام‌تری را تجربه کرد که با ظهور جبهه اصلاحات امید می‌رفت که جو خفقان باقی‌مانده از دهه شصت رفته رفته از بین برود و شاهد آزادی بیان بیشتر و موارد کمتری از نقض حقوق بشر در ایران باشیم
اما با وجود ظاهر آرام‌تر، در این دوران نیز عوامل جمهوری اسلامی از روش‌های مختلفی برای حذف مخالفان خود استفاده کردند.
بین سال‌های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۷، شاهد قتلهای زنجیره‌ای بودیم که شخصیت‌های سیاسی و اجتماعیِ منتقد نظام جمهوری اسلامی در داخل و خارج از ایران را هدف می‌گرفتند.
هرچند هیچ یک از مقامات جمهوری اسلامی مسئولیت این قتل‌ها را به عهده نگرفتند و همواره آن‌ها را به عوامل خارجی یا به گروه‌های بنیادگرای خارج از نظام نسبت می‌دادند.
روزنامهٔ سلام در ۱۵ تیر ۱۳۷۸ نامه‌ای محرمانه از سعید امامی، متهم اصلی قتلهای زنجیره‌ای را منتشر کرد که با ذکر نام یکی از افرادی که بعدا کشته شد، خواستار اعمال محدودیت بیشتر برای وی شده بود.
روزنامهٔ سلام به‌دلیل انتشار این نامه تعطیل شد که این همین اتفاق منجر به وقایع هجده تیر ۱۳۷۸ و حمله به کوی دانشگاه تهران و اولین دور اعتراضات دانشجویی در تاریخ جمهوری اسلامی‌شد.
در این اعتراض‌ها هفت نفر در طی حمله به کوی دانشگاه کشته شدند و سعید زینالی که به دست ماموران دستگیر شده بود از آن زمان ناپدید شده و هنوز پیدا نشده است.
این اعتراضات شروع کننده راهی بودند که منجر به جنبش‌های مطالبه‌گری و آزادی خواهانه دهه‌های بعدی شد، و با وجود اجرای انواع تاکتیک‌های ارعاب توسط حکومت، پس از این جنبش نقش دانشجویان و جوانان در جنبش‌های اعتراضی پررنگ‌تر هم شد.»
متن و ویدیو از صفحه آزادماهی
@azadmahii
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادگی
#مهسا_امینی
#ایران_را_پس_میگیریم
#ایران_آزاد
#کوی_دانشگاه
#سعید_زینالی
#فرشته_علیزاده
#فریدون_فرخزاد
#قتلهای_زنجیره_ای
#داریوش_فروهر
#پروانه_اسکندری
#محمد_مختاری
#محمدجعفر_پوینده
#حمید_حاجی_زاده
#کارون_حاجی_زاده
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
اما با وجود ظاهر آرام‌تر، در این دوران نیز عوامل جمهوری اسلامی از روش‌های مختلفی برای حذف مخالفان خود استفاده کردند.
بین سال‌های ۱۳۶۹ و ۱۳۷۷، شاهد قتلهای زنجیره‌ای بودیم که شخصیت‌های سیاسی و اجتماعیِ منتقد نظام جمهوری اسلامی در داخل و خارج از ایران را هدف می‌گرفتند.
هرچند هیچ یک از مقامات جمهوری اسلامی مسئولیت این قتل‌ها را به عهده نگرفتند و همواره آن‌ها را به عوامل خارجی یا به گروه‌های بنیادگرای خارج از نظام نسبت می‌دادند.
روزنامهٔ سلام در ۱۵ تیر ۱۳۷۸ نامه‌ای محرمانه از سعید امامی، متهم اصلی قتلهای زنجیره‌ای را منتشر کرد که با ذکر نام یکی از افرادی که بعدا کشته شد، خواستار اعمال محدودیت بیشتر برای وی شده بود.
روزنامهٔ سلام به‌دلیل انتشار این نامه تعطیل شد که این همین اتفاق منجر به وقایع هجده تیر ۱۳۷۸ و حمله به کوی دانشگاه تهران و اولین دور اعتراضات دانشجویی در تاریخ جمهوری اسلامی‌شد.
در این اعتراض‌ها هفت نفر در طی حمله به کوی دانشگاه کشته شدند و سعید زینالی که به دست ماموران دستگیر شده بود از آن زمان ناپدید شده و هنوز پیدا نشده است.
این اعتراضات شروع کننده راهی بودند که منجر به جنبش‌های مطالبه‌گری و آزادی خواهانه دهه‌های بعدی شد، و با وجود اجرای انواع تاکتیک‌های ارعاب توسط حکومت، پس از این جنبش نقش دانشجویان و جوانان در جنبش‌های اعتراضی پررنگ‌تر هم شد.»
متن و ویدیو از صفحه آزادماهی
@azadmahii
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادگی
#مهسا_امینی
#ایران_را_پس_میگیریم
#ایران_آزاد
#کوی_دانشگاه
#سعید_زینالی
#فرشته_علیزاده
#فریدون_فرخزاد
#قتلهای_زنجیره_ای
#داریوش_فروهر
#پروانه_اسکندری
#محمد_مختاری
#محمدجعفر_پوینده
#حمید_حاجی_زاده
#کارون_حاجی_زاده
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
«بعضی روزها هستن که هیچ وقت از یاد مردم پاک نمیشن مثل تابستان ۶۷، ۱۸ تیر (کوی دانشگاه)، ۳۱ خرداد(قتل ندا)، آبان ۹۸ و هزاران روز دیگه که تو هر کدومش جوانان کشور را قتل عام و اعدام و شکنجه کردید!
خشم شاید زیر پوست یک ملت جمع بشه و نمود بیرونی نداشته باشه، اما نمیشه برای همیشه حبسش کرد و یه جایی این سد میشکنه و اون روز دیگه جایی برای هیچ کدومتون تو هیچ جای دنیا نیست...
خیلی از نازی‌ها و ایادی هیتلر بعد از جنگ، تو کشورهای آمریکای جنوبی مخفی شدن اما بیشترشون شناسایی شده و محاکمه شدند. شما از هیتلر و مزدورانش بزرگتر نیستید.
کاسه‌ی صبر ما دیگه به سر رسیده و خشممون رو نمیتونیم کنترل کنیم! منتظر شکستن سد مردمی باشید که معصومانه و نجیبانه، چهل و چهار ساله که تحملتون کردن!
دیگه نه می‌بخشیم و نه هرگز فراموش می‌کنیم!
خشم ما از قدرت شما بزرگتره! »
.
.
.
🎬 milart.vp
📝 bbandmusic
.
.
.
#۱۸_تیر #آبان۹۸ #کوی_دانشگاه #قتل_عام۶۷
#خاوران #پرواز۷۵۲ #نوید_افکاری #پویا_بختیاری #پژمان_قلی_پور #نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_حجاب_اجباری #براندازم #جمهوری_اسلامی_انتخاب_من_نیست #رای_بی_رای #سیرک_انتخابات #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
خشم شاید زیر پوست یک ملت جمع بشه و نمود بیرونی نداشته باشه، اما نمیشه برای همیشه حبسش کرد و یه جایی این سد میشکنه و اون روز دیگه جایی برای هیچ کدومتون تو هیچ جای دنیا نیست...
خیلی از نازی‌ها و ایادی هیتلر بعد از جنگ، تو کشورهای آمریکای جنوبی مخفی شدن اما بیشترشون شناسایی شده و محاکمه شدند. شما از هیتلر و مزدورانش بزرگتر نیستید.
کاسه‌ی صبر ما دیگه به سر رسیده و خشممون رو نمیتونیم کنترل کنیم! منتظر شکستن سد مردمی باشید که معصومانه و نجیبانه، چهل و چهار ساله که تحملتون کردن!
دیگه نه می‌بخشیم و نه هرگز فراموش می‌کنیم!
خشم ما از قدرت شما بزرگتره! »
.
.
.
🎬 milart.vp
📝 bbandmusic
.
.
.
#۱۸_تیر #آبان۹۸ #کوی_دانشگاه #قتل_عام۶۷
#خاوران #پرواز۷۵۲ #نوید_افکاری #پویا_بختیاری #پژمان_قلی_پور #نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_حجاب_اجباری #براندازم #جمهوری_اسلامی_انتخاب_من_نیست #رای_بی_رای #سیرک_انتخابات #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مصطفی معین وزیر پیشین علوم ۲۵ سال پس از سرکوب خونین دانشجویان در واقعه کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ در گفتگو با کافه‌خبر خبرآنلاین گفت:
«دانشجو در این حادثه قربانی شد چون گناهی نداشت، امانتی بود در دستان ما، کوی خانه او بود اما شبانه به او حمله کردند، دست و پای او را شکستند، از بالای بام پرتابش کردند، ویژگی جوان و دانشجو این است که آرمان‌خواه باشد، آرمان‌خواهی که چیز بدی نیست.»
فردا سالگرد حمله وحشیانه به کوی دانشگاه است. و پس از ۲۵ سال اکنون وزیر آن زمان علوم دولت خاتمی اذعان کرده که دانشجو در آن حادثه قربانی شده است.
اما ۲۵ سال پیش در کوی دانشگاه چه گذشت؟
روزنامه «سلام» در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸ تیتر می‌زند که سعید امامی - مجری قتلهای زنجیره‌ای - مجری اصلی طرح قانون مطبوعات بوده است. این روزنامه ۱۶ تیرماه توقیف میشود. غروب پنج‌شنبه ۱۷ تیرماه، دانشجویان برای اعتراض به توقیف سلام، در کوی دانشگاه گرد می‌آیند. تظاهرات دانشجویان تا پاسی از شب طول می‌کشد. نیروی‌انتظامی به همراه نیروهای لباس‌شخصی به کوی یورش می‌آورند. دانشجویان به شدت مضروب و مصدوم می‌شوند و حتی سرپرست کوی دانشگاه و معاون دانشجویی دانشگاه تهران بازداشت می‌شوند.
اما خشم نیروهای حزب‌اللهی نمی‌خوابد. ساختمان‌های مختلف کوی محل تاخت‌وتاز نیروهای حزب‌اللهی میشود و تا سپیده‌دم آن روز، دانشجویان به شدت کتک می‌خورند. روایت‌هایی از پرت‌کردن دانشجویان از طبقات بالا وجود دارد. با فریاد «یا حسین» و «یا زهرا» حتی به مسجد کوی حمله می‌برند و دانشجویان نمازگزار را نیز به شدت زیر ضرب می‌گیرند. در ساختمان‌ها گاز اشک‌آور می‌زنند. دانشجویان احساس خفگی می‌کنند. در راهروها دالان مرگ درست می‌کنند و بر سر و روی دانشجویان بی‌پناه باتوم می‌کوبانند.
ادامه را بخوانید:
https://tavaana.org/18tir1378/
#یاری_مدنی_توانا
#کوی_دانشگاه
#دانشجو
#سعید_زینالی
#عزت_الله_ابراهیم_نژاد
#فرشته_موسوی
#تامی_حامی_فر
@Tavaana_TavaanaTech
«دانشجو در این حادثه قربانی شد چون گناهی نداشت، امانتی بود در دستان ما، کوی خانه او بود اما شبانه به او حمله کردند، دست و پای او را شکستند، از بالای بام پرتابش کردند، ویژگی جوان و دانشجو این است که آرمان‌خواه باشد، آرمان‌خواهی که چیز بدی نیست.»
فردا سالگرد حمله وحشیانه به کوی دانشگاه است. و پس از ۲۵ سال اکنون وزیر آن زمان علوم دولت خاتمی اذعان کرده که دانشجو در آن حادثه قربانی شده است.
اما ۲۵ سال پیش در کوی دانشگاه چه گذشت؟
روزنامه «سلام» در ۱۵ تیرماه ۱۳۷۸ تیتر می‌زند که سعید امامی - مجری قتلهای زنجیره‌ای - مجری اصلی طرح قانون مطبوعات بوده است. این روزنامه ۱۶ تیرماه توقیف میشود. غروب پنج‌شنبه ۱۷ تیرماه، دانشجویان برای اعتراض به توقیف سلام، در کوی دانشگاه گرد می‌آیند. تظاهرات دانشجویان تا پاسی از شب طول می‌کشد. نیروی‌انتظامی به همراه نیروهای لباس‌شخصی به کوی یورش می‌آورند. دانشجویان به شدت مضروب و مصدوم می‌شوند و حتی سرپرست کوی دانشگاه و معاون دانشجویی دانشگاه تهران بازداشت می‌شوند.
اما خشم نیروهای حزب‌اللهی نمی‌خوابد. ساختمان‌های مختلف کوی محل تاخت‌وتاز نیروهای حزب‌اللهی میشود و تا سپیده‌دم آن روز، دانشجویان به شدت کتک می‌خورند. روایت‌هایی از پرت‌کردن دانشجویان از طبقات بالا وجود دارد. با فریاد «یا حسین» و «یا زهرا» حتی به مسجد کوی حمله می‌برند و دانشجویان نمازگزار را نیز به شدت زیر ضرب می‌گیرند. در ساختمان‌ها گاز اشک‌آور می‌زنند. دانشجویان احساس خفگی می‌کنند. در راهروها دالان مرگ درست می‌کنند و بر سر و روی دانشجویان بی‌پناه باتوم می‌کوبانند.
ادامه را بخوانید:
https://tavaana.org/18tir1378/
#یاری_مدنی_توانا
#کوی_دانشگاه
#دانشجو
#سعید_زینالی
#عزت_الله_ابراهیم_نژاد
#فرشته_موسوی
#تامی_حامی_فر
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بعد از فاجعه ۱۸ تیر ۷۸ و حمله به کوی دانشگاه و در پی آن اعتراض شدید دانشجویان و پیوستن گروهی از مردم به اعتراض‌ها، محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت، در همدان سخنرانی کرد. او در بخش‌هایی از سخنرانی خود حمله به کوی دانشگاه را تلافی پیگیری قتلهای زنجیره‌ای دانست.
اما در بخش‌هایی دیگر از سخنان خود، علیه معترضان سخن گفت.
خاتمی در پنجم مرداد ۷۸ در همدان گفت:
«بعد از حادثه کوی دانشگاه شورش پیش آمد. شورش و بلوا در تهران، حادثه زشت و نفرت‌آوری بود که ملت عزیز و مقاوم و صبور و منطقی ما را مکدر کرد. آنچه در تهران پیش آمد، لطمه به امنیت ملی بود؛ تلاشی بود برای برهم‌زدن آرامش مردم شریف و تخریب اموال عمومی و خصوصی و بالاتر از آن، اهانت به نظام و ارزش‌های آن و مقام معظم رهبری. آنچه پیش آمد، حادثه ساده‌ای نبود؛ تلاشی بود برای مرزشکنی و برای ابراز کینه‌توزی علیه نظام که نه رابطه‌ای با این ملت شریف داشت و نه نسبتی با دانشگاه و دانشگاهیان. حادثه شورش، یک حرکت کور، یک بلوا، یک حرکت ضد امنیتی، با شعارهای منحرف‌کننده بود... که به یاری خداوند این بلوا خاموش شد».
- منبع روزنامه شرق
#۱۸تیر۷۸ #کوی_دانشگاه #قیام_دانشجویی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
بعد از فاجعه ۱۸ تیر ۷۸ و حمله به کوی دانشگاه و در پی آن اعتراض شدید دانشجویان و پیوستن گروهی از مردم به اعتراض‌ها، محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت، در همدان سخنرانی کرد. او در بخش‌هایی از سخنرانی خود حمله به کوی دانشگاه را تلافی پیگیری قتلهای زنجیره‌ای دانست.
اما در بخش‌هایی دیگر از سخنان خود، علیه معترضان سخن گفت.
خاتمی در پنجم مرداد ۷۸ در همدان گفت:
«بعد از حادثه کوی دانشگاه شورش پیش آمد. شورش و بلوا در تهران، حادثه زشت و نفرت‌آوری بود که ملت عزیز و مقاوم و صبور و منطقی ما را مکدر کرد. آنچه در تهران پیش آمد، لطمه به امنیت ملی بود؛ تلاشی بود برای برهم‌زدن آرامش مردم شریف و تخریب اموال عمومی و خصوصی و بالاتر از آن، اهانت به نظام و ارزش‌های آن و مقام معظم رهبری. آنچه پیش آمد، حادثه ساده‌ای نبود؛ تلاشی بود برای مرزشکنی و برای ابراز کینه‌توزی علیه نظام که نه رابطه‌ای با این ملت شریف داشت و نه نسبتی با دانشگاه و دانشگاهیان. حادثه شورش، یک حرکت کور، یک بلوا، یک حرکت ضد امنیتی، با شعارهای منحرف‌کننده بود... که به یاری خداوند این بلوا خاموش شد».
- منبع روزنامه شرق
#۱۸تیر۷۸ #کوی_دانشگاه #قیام_دانشجویی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ریش‌خند ۱۵: ببرزاده‌های ۱۸ تیر
طنز علیرضا رضایی
https://youtu.be/B_uDkxze6bg
اروجعلی ببرزاده، سربازی که سال‌ها پیش در پرونده کوی دانشگاه به سرقت یک ریش‌تراش از دانشجویان، متهم و محکوم شده بود، حالا به درجه سرهنگی رسیده و چند سال پیش خبر رسید که رییس کلانتری مسعودیه در تهران شده بود.
این ویدیو را زنده‌یاد علیرضا رضایی هفت سال پیش درست کرد و آموزشکده توانا چندین بار منتشر کرده است.
#یاری_مدنی_توانا #۱۸تیر۷۸ #کوی_دانشگاه #اوروجعلی_ببرزاده
@Tavaana_TavaanaTech
طنز علیرضا رضایی
https://youtu.be/B_uDkxze6bg
اروجعلی ببرزاده، سربازی که سال‌ها پیش در پرونده کوی دانشگاه به سرقت یک ریش‌تراش از دانشجویان، متهم و محکوم شده بود، حالا به درجه سرهنگی رسیده و چند سال پیش خبر رسید که رییس کلانتری مسعودیه در تهران شده بود.
این ویدیو را زنده‌یاد علیرضا رضایی هفت سال پیش درست کرد و آموزشکده توانا چندین بار منتشر کرده است.
#یاری_مدنی_توانا #۱۸تیر۷۸ #کوی_دانشگاه #اوروجعلی_ببرزاده
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
دکتر حسن باقری‌نیا، استاد ممنوع‌التدریس و به زور بازنشسته شده دانشگاه، درایت ویدیو روایت خود از ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و حمله به کوی دانشگاه تهران بیان میکند.
این واقعه و جنایت نیروهای حکومتی، تاثیر عمیقی بر دیدگاه‌های بسیاری از افراد گذاشته است. دکتر باقری‌نیا میگوید:
«هرگز در باورم نمی‌گنجید نظام سیاسی که خود را مدعی اخلاق و دیانت می‌داند این گونه دانشجویانش را به خاک و خون بکشد.
این حادثه نقطه عطفی در زندگی من بود تا حسابم را از عمله قدرت جدا کنم.
از آن روز به تدریج فهمیدم نظام ولایت فقیه چگونه جمعی مداح، روضه خوان و بسیجی آتش به اختیار را برای سرکوب دگراندیشان به کار می‌گیرد. چگونه مساجد را به پایگاه‌هایی برای حفظ قدرت خود تبدیل می‌نماید.
چگونه از رهبر شخصیتی قدسی می‌سازد تا جمعی او را پرستش کنند و چشم و گوش بسته در اختیار او باشند؛ منویات او را حدس بزنند و مخالفان سیاسی او را قلع و قمع نمایند.»
- روش سرکوب جمهوری اسلامی در جریان کوی دانشگاه البته مسبوق به سابقه بود. در دهه شصت خیلی خشن‌تر از آن هم رفتار کرده بودند، ولی فضای جنگی کشور، هیجانات انقلاب ۵۷، وجود رهبر کاریزماتیک، چشم‌ها را از دیدن جنایت و تامل درباره آن بازداشته بود.
در دهه هفتاد، نیروهای انصار حزب‌الله با هدایت سپاه و خامنه‌ای شکل گرفتند و مجری فرامین فراقانونی خامنه‌ای شدند و تلاش کردند تا هر صدایی را سرکوب کنند. رفتار آن‌ها شبیه گارد آهنین در کشور رومانی بود.
کوی دانشگاه نمود علنی وحشی‌گری جمهوری اسلامی و ناتوانی دولت و حتی همراهی او با تندروها برای سرکوب دانشجویان بود.
#کوی_دانشگاه #۱۸تیر۷۸ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
این واقعه و جنایت نیروهای حکومتی، تاثیر عمیقی بر دیدگاه‌های بسیاری از افراد گذاشته است. دکتر باقری‌نیا میگوید:
«هرگز در باورم نمی‌گنجید نظام سیاسی که خود را مدعی اخلاق و دیانت می‌داند این گونه دانشجویانش را به خاک و خون بکشد.
این حادثه نقطه عطفی در زندگی من بود تا حسابم را از عمله قدرت جدا کنم.
از آن روز به تدریج فهمیدم نظام ولایت فقیه چگونه جمعی مداح، روضه خوان و بسیجی آتش به اختیار را برای سرکوب دگراندیشان به کار می‌گیرد. چگونه مساجد را به پایگاه‌هایی برای حفظ قدرت خود تبدیل می‌نماید.
چگونه از رهبر شخصیتی قدسی می‌سازد تا جمعی او را پرستش کنند و چشم و گوش بسته در اختیار او باشند؛ منویات او را حدس بزنند و مخالفان سیاسی او را قلع و قمع نمایند.»
- روش سرکوب جمهوری اسلامی در جریان کوی دانشگاه البته مسبوق به سابقه بود. در دهه شصت خیلی خشن‌تر از آن هم رفتار کرده بودند، ولی فضای جنگی کشور، هیجانات انقلاب ۵۷، وجود رهبر کاریزماتیک، چشم‌ها را از دیدن جنایت و تامل درباره آن بازداشته بود.
در دهه هفتاد، نیروهای انصار حزب‌الله با هدایت سپاه و خامنه‌ای شکل گرفتند و مجری فرامین فراقانونی خامنه‌ای شدند و تلاش کردند تا هر صدایی را سرکوب کنند. رفتار آن‌ها شبیه گارد آهنین در کشور رومانی بود.
کوی دانشگاه نمود علنی وحشی‌گری جمهوری اسلامی و ناتوانی دولت و حتی همراهی او با تندروها برای سرکوب دانشجویان بود.
#کوی_دانشگاه #۱۸تیر۷۸ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
مادری که ۲۵ سال به دنبال فرزندش می‌گردد
مادر سعید زینالی به دلیل دادخواهی بازداشت و زندانی شد، خواهر سعید زینالی را هم زندانی کرده‌اند، پدر سعید زینالی را هم از کار اخراج کردند و در بند ۲ الف سپاه زندانی کردند، به جرم! دادخواهی۔
از یاد نبریم
مادر سعید زینالی، ۱۸ تیر، ۲۵ سال بعد
طرح از مانا نیستانی
منتشرشده در ایران‌وایر
#کوی_دانشگاه #۱۸_تیر #سعید_زینالی
#یاری_مدنی_توانا
#کارتون_بازنشر
@Farsi_Iranwire
@mananey
@Tavaana_TavaanaTech
مادر سعید زینالی به دلیل دادخواهی بازداشت و زندانی شد، خواهر سعید زینالی را هم زندانی کرده‌اند، پدر سعید زینالی را هم از کار اخراج کردند و در بند ۲ الف سپاه زندانی کردند، به جرم! دادخواهی۔
از یاد نبریم
مادر سعید زینالی، ۱۸ تیر، ۲۵ سال بعد
طرح از مانا نیستانی
منتشرشده در ایران‌وایر
#کوی_دانشگاه #۱۸_تیر #سعید_زینالی
#یاری_مدنی_توانا
#کارتون_بازنشر
@Farsi_Iranwire
@mananey
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
به یاد جانباختگان کوی دانشگاه
۲۵ سال از حوادث کوی دانشگاه و وقایع ۱۸ تیر ۱۳۷۸ می‌گذرد. تظاهراتی که در اعتراض به توقيف روزنامه "سلام" توسط دانشجویان اتفاق افتاد و نیروهای انصار حزب‌الله با پوشش حمایت بسیج دانشجویی و نیروی انتظامی، شبانه و وحشیانه به کوی دانشگاه تهران حمله کردند و دانشجویان را با شعار حیدر حیدر و یا زهرا و ... از پشت بام خوابگاه‌ها به پایین پرتاب کردند و اتاق‌ها و لوازمشان را ویران کردند. چندین دانشجو مجروح شدند، تعدادی از جمله عزت ابراهیم‌نژاد کشته شدند. در پی آن دانشجویان اعتراضات را به خیابان آوردند و شعارهایی که آن زمان ساختارشکنانه بود، سر دادند. شعارهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر دیکتاتور و .... راهپیمایی‌ها به نزدیک دفتر خامنه‌ای کشیده شد و او را به گریه و مظلوم‌نمایی واداشت. نیروهای سپاه و بسیج و اطلاعات سرکوب گسترده‌ای انجام دادند، دانشجویان زیادی بازداشت شدند، از جمله سعید زینالی که هرگز حتی جنازه‌اش پیدا نشد.
بیستم تیر دانشجویان تبریز به‌پاخاستند که آن‌ها هم سرکوب شدند. دانشجویان در تهران تحصن کردند و شورای متحصنین تشکیل شد. اصلاح‌طلبان دانشجویان را به سکوت فراخواندند، بعضی از آن‌ها فریب خوردند و در راهپیمایی حکومتی ۲۳ تیر شرکت کردند، در بیست و سوم تیر حسن روحانی علیه دانشجویان سخنرانی کرد. پنجم مرداد خاتمی هم سخنرانی‌ای دو پهلو انجام داد و از نظام (خامنه‌ای) حمایت کرد.
دادگاهی نمایشی تشکیل شد و یک سرباز به خاطر دزدیدن ریش تراش دانشجویان محکوم به جزای نقدی شد! دادگاهی که دهن‌کجی به مردم و دانشجویان بود. آن سرباز بعدها استخدام شد و ارتقای رتبه یافت و درجه‌دار شد!
رژیم تلاش کرد فضای دانشگاه را امنیتی کند و به سکوتی قبرستانی فرو ببرد، ولی در سال‌های بعد دانشگاه همواره یک پای ثابت اعتراضات بود. در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ دانشجویان موتور محرکه انقلاب ملی مردم ایران بودند و باز شعارهایی ساختار شکنانه دادند. نه تنها دانشجویان بلکه میلیون‌ها ایرانی در داخل و خارج از ایران از اصلاحات حکومتی گذر کرده‌اند و امروز خواستار سرنگونی حکومتی ولایت فقیه هستند.
. صفحه نورال آرت کانواس ویدیویی با استفاده از هوش مصنوعی تولید کرده که ضمن بزرگداشت یاد جانباختگان، جنبش دانشجویی را به خیزش سراسری امروز پیوند می‌زند و تداوم مبارزه تا پیروزی را نوید می‌دهد.
#کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
۲۵ سال از حوادث کوی دانشگاه و وقایع ۱۸ تیر ۱۳۷۸ می‌گذرد. تظاهراتی که در اعتراض به توقيف روزنامه "سلام" توسط دانشجویان اتفاق افتاد و نیروهای انصار حزب‌الله با پوشش حمایت بسیج دانشجویی و نیروی انتظامی، شبانه و وحشیانه به کوی دانشگاه تهران حمله کردند و دانشجویان را با شعار حیدر حیدر و یا زهرا و ... از پشت بام خوابگاه‌ها به پایین پرتاب کردند و اتاق‌ها و لوازمشان را ویران کردند. چندین دانشجو مجروح شدند، تعدادی از جمله عزت ابراهیم‌نژاد کشته شدند. در پی آن دانشجویان اعتراضات را به خیابان آوردند و شعارهایی که آن زمان ساختارشکنانه بود، سر دادند. شعارهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر دیکتاتور و .... راهپیمایی‌ها به نزدیک دفتر خامنه‌ای کشیده شد و او را به گریه و مظلوم‌نمایی واداشت. نیروهای سپاه و بسیج و اطلاعات سرکوب گسترده‌ای انجام دادند، دانشجویان زیادی بازداشت شدند، از جمله سعید زینالی که هرگز حتی جنازه‌اش پیدا نشد.
بیستم تیر دانشجویان تبریز به‌پاخاستند که آن‌ها هم سرکوب شدند. دانشجویان در تهران تحصن کردند و شورای متحصنین تشکیل شد. اصلاح‌طلبان دانشجویان را به سکوت فراخواندند، بعضی از آن‌ها فریب خوردند و در راهپیمایی حکومتی ۲۳ تیر شرکت کردند، در بیست و سوم تیر حسن روحانی علیه دانشجویان سخنرانی کرد. پنجم مرداد خاتمی هم سخنرانی‌ای دو پهلو انجام داد و از نظام (خامنه‌ای) حمایت کرد.
دادگاهی نمایشی تشکیل شد و یک سرباز به خاطر دزدیدن ریش تراش دانشجویان محکوم به جزای نقدی شد! دادگاهی که دهن‌کجی به مردم و دانشجویان بود. آن سرباز بعدها استخدام شد و ارتقای رتبه یافت و درجه‌دار شد!
رژیم تلاش کرد فضای دانشگاه را امنیتی کند و به سکوتی قبرستانی فرو ببرد، ولی در سال‌های بعد دانشگاه همواره یک پای ثابت اعتراضات بود. در خیزش انقلابی ۱۴۰۱ دانشجویان موتور محرکه انقلاب ملی مردم ایران بودند و باز شعارهایی ساختار شکنانه دادند. نه تنها دانشجویان بلکه میلیون‌ها ایرانی در داخل و خارج از ایران از اصلاحات حکومتی گذر کرده‌اند و امروز خواستار سرنگونی حکومتی ولایت فقیه هستند.
. صفحه نورال آرت کانواس ویدیویی با استفاده از هوش مصنوعی تولید کرده که ضمن بزرگداشت یاد جانباختگان، جنبش دانشجویی را به خیزش سراسری امروز پیوند می‌زند و تداوم مبارزه تا پیروزی را نوید می‌دهد.
#کوی_دانشگاه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
برنامه یادبود کوی دانشگاه سال ۱۳۷۸ و جنایت بازداشتگاه کهریزک سال۱۳۸۸
امروز مراسمی در سالگرد فاجعه کهریزک در سال ۱۳۸۸ و جنایت حمله به کوی دانشگاه درسال ۱۳۷۸، در شهر هامبورگ آلمان برگزار شد.
در این مراسم مهرداد لهراسبی زندانی سیاسی کوی دانشگاه،
مسعود علیزاده زندانی سیاسی کهریزک، الناز زینلی خواهر سعید زینلی از ناپدیدشدگان کوی دانشگاه سال۱۳۷۸، مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی و پارسا قبادی آسیب دیده چشمی انقلاب مهسا حضور داشتند
این برنامه با همکاری انجمن اتحاد ایرانیان هامبورگ و انجمن می گو هامبورگ برگزار شد.
#کوی_دانشگاه #جنایت_کهریزک #انقلاب_۱۴۰۱ #سعید_زینالی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
امروز مراسمی در سالگرد فاجعه کهریزک در سال ۱۳۸۸ و جنایت حمله به کوی دانشگاه درسال ۱۳۷۸، در شهر هامبورگ آلمان برگزار شد.
در این مراسم مهرداد لهراسبی زندانی سیاسی کوی دانشگاه،
مسعود علیزاده زندانی سیاسی کهریزک، الناز زینلی خواهر سعید زینلی از ناپدیدشدگان کوی دانشگاه سال۱۳۷۸، مادر جاویدنام ابوالفضل امیرعطایی و پارسا قبادی آسیب دیده چشمی انقلاب مهسا حضور داشتند
این برنامه با همکاری انجمن اتحاد ایرانیان هامبورگ و انجمن می گو هامبورگ برگزار شد.
#کوی_دانشگاه #جنایت_کهریزک #انقلاب_۱۴۰۱ #سعید_زینالی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
روز گذشته در شهر هامبورگ المان، مراسمی به مناسبت سالگرد واقعه کوی دانشگاه و جنایت کهریزک برگزار شد.
یکی از کسانی که در این مراسم سخنرانی کرد، مهرداد لهراسبی بود. کسی که رنج زیادی متحمل شده است.
مهرداد لهراسبی جوانی بود که در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد، مهرداد مانند چند تن از متهمين پرونده کوی دانشگاه ابتدا به حکم اعدام و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام در تاریخ ۲۶/۱/۸۷ آزاد شد و اینک در هامبورگ آلمان به سر می‌برد و با انواع بیماری‌های به یادگار مانده از دوران زندان دست و پنجه نرم میکند.
افرادی را که در طی این ۴۶ سال هزینه داده‌اند و رنج‌ها کشیده‌اند را فراموش نکنیم. بسیاری ناشناخته مانده‌اند. افراد شریفی که در خیابان و در زندان شدیداً مضروب شدند، کار و تحصیلشان را از دست دادند، در روابط خانوادگی دچار مشکل شدند، ولی بر آرمان خود ایستادند.
#کوی_دانشگاه #مهرداد_لهراسبی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
یکی از کسانی که در این مراسم سخنرانی کرد، مهرداد لهراسبی بود. کسی که رنج زیادی متحمل شده است.
مهرداد لهراسبی جوانی بود که در قيام دانشجويی ۱۸ تيرماه سال ۷۸ معروف به کوی دانشگاه دستگیر و زندانی شد، مهرداد مانند چند تن از متهمين پرونده کوی دانشگاه ابتدا به حکم اعدام و سپس با تقليل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، او پس از تحمل ۹ سال رنج و شکنجه و زندان غيرانسانی و ناعادلانه در بين زندانيان خطرناک زندان رجايی شهر کرج و همينطور پس از سلسله اعتراضات و اعتصابات خود سرانجام در تاریخ ۲۶/۱/۸۷ آزاد شد و اینک در هامبورگ آلمان به سر می‌برد و با انواع بیماری‌های به یادگار مانده از دوران زندان دست و پنجه نرم میکند.
افرادی را که در طی این ۴۶ سال هزینه داده‌اند و رنج‌ها کشیده‌اند را فراموش نکنیم. بسیاری ناشناخته مانده‌اند. افراد شریفی که در خیابان و در زندان شدیداً مضروب شدند، کار و تحصیلشان را از دست دادند، در روابط خانوادگی دچار مشکل شدند، ولی بر آرمان خود ایستادند.
#کوی_دانشگاه #مهرداد_لهراسبی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
«برای مهراد لهراسبی می‌نویسم که کمتر کسی از درد و رنجش می‌نویسد و از او یاد میکند
✍️مسعود علیزاده
مهرداد لهراسبی از زندانیان سیاسی کوی دانشگاه در سال ۷۸ است که در جمع دانشجویان روز ۱۸ تیر جلوی دانشگاه تهران سخنرانی میکند و سریعاً توسط لباس شخصی ها بازداشت میشود. لهراسبی در زمان بازداشت مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌گیرد و از ناحیه سر، صورت و دست مورد آسیب جدی قرار میگرد و حدود ۶ ماه را در سلول های سرد و تاریک انفرادی سپری میکند.
قاضی حقانی ریاست شعبه ششم دادگاه انقلاب، مهرداد لهراسبی را به دلیل ایجاد تشویش و تحریک دانشجویان برای اغتشاش در دانشگاه به اشد مجازات یعنی اعدام محکوم کرده بود. ولی بعد از گذشت یک سال در اثر فشارهای بین‌المللی و رسانه‌ای، حکم اعدام او و سه دانشجوی بازداشتی دیگر، در دادگاه تجدید نظر به پانزده سال حبس تخفیف پیدا کرد.
مهرداد درباره وضعیت سخت و دردآور خود در بند ۲۰۹ اوین میگوید:
در آن چهار ماه مرتب مرا برای بازجویی می‌بردند. وقتی هم در سلول انفرادی بودم، با پخش مداوم قرآن و اذان با صدای بلند و لامپ‌های پروژکتوری که ۲۴ ساعته در سلول من و دیگر زندانیان روشن بود، آزارمان می‌دانند. در زمان بازجویی هم وقتی دیدند اطلاعاتم به دردشان نمی‌خورد، با اجبار من به حرکت بشین‌پاشو یا کلاغ‌پر رفتن مرا شکنجه می‌دادند. چون می‌دانستند پاهایم آسیب دیده است.
مهرداد لهراسبی حدود ۳ سال در زندان اوین حبس خود را سپری میکند و بعد به دستور سعید مرتضوی دادستان پیشین تهران به بند مجرمان خطرناک و اعدامی زندان رجایی شهر کرج تبعید میشود و در همان زندان مخوف به چندین بیماری مبتلا میشود و روزهای بسیار سختی را سپری میکند.
لهراسبی بخاطر خوابیدن ۵ سال در کف سالن زندان رجایی شهر دچار آرتروز شدید و زانو درد میشود، زیرا زندانیان سابقه دار اجازه خوابیدن روی تخت را به او و دیگر زندانیان سیاسی را نمیدهند.خوشبختانه آقای لهراسبی بعد از تحمل ۹ سال زندان ( سه سال اوین و پنج سال رجایی شهر کرج ) در سال ۱۳۸۷ با انواع بیماری ها از زندان رجایی شهر آزاد میشود.
متاسفانه در زمان بازداشت و زندان آقای لهراسبی رسانه‌ها مثل امروز فعالیت نمی‌کردند و فضای مجازی و اینترنتی هم نبود که مردم بخواهند صدای مظلومیتش باشند و به همین خاطر کمتر کسی این عزیزان قهرمان وطن را می‌شناسد که بخواهد ازشون یاد کنند.
مهرداد میگوید : جوانی مرا لای دیوارهای زندان له کردند. بیماری امانم بریده، موهایم ریخته و پاهایم ناتوان است.
به من نظر من اگر قرار است به خبر آسیب دیدگان پرداخته شود باید به خبر آقای لهراسبی هم پرداخته شود زیرا ایشان یک زندانی سیاسی بوده که بخاطر شرایط سخت نگهداری در زندان آسیب‌های جدی دیده است.
چند روز پیش با آقای لهراسبی صحبت می‌کردم و بهم گفت!
مسعود!! من حاضر بودم با تیر بهم شلیک می‌کردند و کشته می‌شدم و یکی از چشمانم را از دست میدادم ولی ۹ سال از عمرم را در انفرادی، زندان اوین و زندان رجایی سپری نمی‌کردم که آخرش بخاطر مریضی روی ویلچر بشینم.
بهتره تا دیر نشده با هم مهربان باشیم، هوای یکدیگر را داشته باشیم و از بالا به پایین به یکدیگر نگاه نکنیم. وقتی ما خودمان ، خودمان را تفکیک کنیم و بین آسیب دیدگان، زندانی سیاسی و جانباختگان راه آزادی فرق بگذاریم و مرز بندی کنیم هرگز رنگ آزادی وطن و طعم شیرین اتحاد را نخواهیم چشید.
به یاد مهرداد لهراسبی ها باشیم و در کنارشان باشیم.»
از اینستاگرام مسعود علیزاده
#مهرداد_لهراسبی #کوی_دانشگاه_۷۸ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
✍️مسعود علیزاده
مهرداد لهراسبی از زندانیان سیاسی کوی دانشگاه در سال ۷۸ است که در جمع دانشجویان روز ۱۸ تیر جلوی دانشگاه تهران سخنرانی میکند و سریعاً توسط لباس شخصی ها بازداشت میشود. لهراسبی در زمان بازداشت مورد ضرب و شتم شدید قرار می‌گیرد و از ناحیه سر، صورت و دست مورد آسیب جدی قرار میگرد و حدود ۶ ماه را در سلول های سرد و تاریک انفرادی سپری میکند.
قاضی حقانی ریاست شعبه ششم دادگاه انقلاب، مهرداد لهراسبی را به دلیل ایجاد تشویش و تحریک دانشجویان برای اغتشاش در دانشگاه به اشد مجازات یعنی اعدام محکوم کرده بود. ولی بعد از گذشت یک سال در اثر فشارهای بین‌المللی و رسانه‌ای، حکم اعدام او و سه دانشجوی بازداشتی دیگر، در دادگاه تجدید نظر به پانزده سال حبس تخفیف پیدا کرد.
مهرداد درباره وضعیت سخت و دردآور خود در بند ۲۰۹ اوین میگوید:
در آن چهار ماه مرتب مرا برای بازجویی می‌بردند. وقتی هم در سلول انفرادی بودم، با پخش مداوم قرآن و اذان با صدای بلند و لامپ‌های پروژکتوری که ۲۴ ساعته در سلول من و دیگر زندانیان روشن بود، آزارمان می‌دانند. در زمان بازجویی هم وقتی دیدند اطلاعاتم به دردشان نمی‌خورد، با اجبار من به حرکت بشین‌پاشو یا کلاغ‌پر رفتن مرا شکنجه می‌دادند. چون می‌دانستند پاهایم آسیب دیده است.
مهرداد لهراسبی حدود ۳ سال در زندان اوین حبس خود را سپری میکند و بعد به دستور سعید مرتضوی دادستان پیشین تهران به بند مجرمان خطرناک و اعدامی زندان رجایی شهر کرج تبعید میشود و در همان زندان مخوف به چندین بیماری مبتلا میشود و روزهای بسیار سختی را سپری میکند.
لهراسبی بخاطر خوابیدن ۵ سال در کف سالن زندان رجایی شهر دچار آرتروز شدید و زانو درد میشود، زیرا زندانیان سابقه دار اجازه خوابیدن روی تخت را به او و دیگر زندانیان سیاسی را نمیدهند.خوشبختانه آقای لهراسبی بعد از تحمل ۹ سال زندان ( سه سال اوین و پنج سال رجایی شهر کرج ) در سال ۱۳۸۷ با انواع بیماری ها از زندان رجایی شهر آزاد میشود.
متاسفانه در زمان بازداشت و زندان آقای لهراسبی رسانه‌ها مثل امروز فعالیت نمی‌کردند و فضای مجازی و اینترنتی هم نبود که مردم بخواهند صدای مظلومیتش باشند و به همین خاطر کمتر کسی این عزیزان قهرمان وطن را می‌شناسد که بخواهد ازشون یاد کنند.
مهرداد میگوید : جوانی مرا لای دیوارهای زندان له کردند. بیماری امانم بریده، موهایم ریخته و پاهایم ناتوان است.
به من نظر من اگر قرار است به خبر آسیب دیدگان پرداخته شود باید به خبر آقای لهراسبی هم پرداخته شود زیرا ایشان یک زندانی سیاسی بوده که بخاطر شرایط سخت نگهداری در زندان آسیب‌های جدی دیده است.
چند روز پیش با آقای لهراسبی صحبت می‌کردم و بهم گفت!
مسعود!! من حاضر بودم با تیر بهم شلیک می‌کردند و کشته می‌شدم و یکی از چشمانم را از دست میدادم ولی ۹ سال از عمرم را در انفرادی، زندان اوین و زندان رجایی سپری نمی‌کردم که آخرش بخاطر مریضی روی ویلچر بشینم.
بهتره تا دیر نشده با هم مهربان باشیم، هوای یکدیگر را داشته باشیم و از بالا به پایین به یکدیگر نگاه نکنیم. وقتی ما خودمان ، خودمان را تفکیک کنیم و بین آسیب دیدگان، زندانی سیاسی و جانباختگان راه آزادی فرق بگذاریم و مرز بندی کنیم هرگز رنگ آزادی وطن و طعم شیرین اتحاد را نخواهیم چشید.
به یاد مهرداد لهراسبی ها باشیم و در کنارشان باشیم.»
از اینستاگرام مسعود علیزاده
#مهرداد_لهراسبی #کوی_دانشگاه_۷۸ #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech