صف نذری در کانادا

پیش از هر تحلیل و قضاوتی، هدف از انتشار این پست این است که نظر شما را درباره این صحنه جویا شویم. آیا یک اتفاق عجیب است؟ و یا همانند سایر مذاهب و ادیان، این هم بخشی از یک سنت مذهبی است و در این چارچوب امری عادی است؟

#محرم #مذهب #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

واژگون خواهد شد کاخ ستم از خشم ما!

دادخواه این ستم هستیم که بر ایران می‌رود. مرثیه‌ها و مداحی‌ها برای رنج ایرانیان باید سرود!
یادی کنیم از ایرانیان دادخواهی که لحظه‌ای در برابر ظلم جمهوری اسلامی سکوت نکردند مادرانی که بر مزار فرزندان‌شان فریاد می‌زنند
«پس من چی؟
من هم زینب زمانم
من هم زینب این دوره‌ام»

#مهسا_امینی
#یاری_مدنی_توانا
#محرم
#عاشورا

@Tavaana_TavaanaTech

شهروندینگی یا جنگ؟، ۶- بخش ۳ فصل ۱: بخش کانونی؛ لحظه‌ پولیتیک

آموزشکده توانا به تازگی اثری را از «کریستیان فریه» - اندیشمند فرانسوی - با ترجمه آرش جودکی، نویسنده و مترجم، تولید کرده است که پیش از انتشار نسخه کامل، ابتدا این اثر در چند بخش در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

در این بخش از «شهروندینگی یا جنگ؟»، نویسنده به این دغدغه می‌پردازد که چگونه نیروهای اجتماعی، پدیده‌ی پرخاش را هم از سپهر همگانی دور سازند و هم اینکه گرایش به آن را در درون خویش مهار سازند.

نویسنده در بخش پیشین به ناسازگاری مطلق شهروندینه (امر سیاسی) و پرخاش تاکید کرده بود و یادآور شده بود که علی‌رغم تصور غالب، نگارش فرم دیگری از جنگ نیست؛ استدلال جان‌مایه‌ی شهروندینه است و آن چیزی که اساسا در پرخاش و جنگ جایی ندارد دلیل‌ورزی است. پس این دو نمی‌توانند صورت‌های متفاوتی از یک امر واحد باشند.

نویسنده البته باز تاکید می‌کند که نفی پرخاش به معنای نفی کشاکش نست که اساسا و به یک معنا ذات شهروندینه و یا امر سیاسی است. اما او در همان آغاز فصل سوم این کشاکش را اینگونه صورتبندی می‌کند: «این کشاکش، از جنس هم‌چشمی (آگونیستیک) میان کسان و گروه‌هایی است که بر سر قاعده و اصل زندگی اجتماعی توافق اساسی دارند».

بنا به تاکید نویسنده، ایمن‌بودگی پهنه‌ی شهروندین یا همان سپهر سیاسی به هیچ عنوان استثنا بر نمی‌دارد و بر این اساس یادآور می‌شود که در معادلات شهروندینه هر گونه خشونتی ممنوع است و نه تنها هر گونه خشونت ممنوع است بلکه از هر گونه تهدید یا ارعابی که مانع از «تبادل منصفانه‌ی گفتار» شود نیز بایستی جلوگیری شود.

فراموش نکنیم که نویسنده در بخش‌های پیشین این متن تاکید کرده بود که پدیده‌ی «آگورا» اساسا به یاری لوگوس، گفتار و خرد پیش می‌رود. پس بر این اساس بدیهی است که نه تنها از خشونت بایستی جلوگیری شود بلکه بایستی از موادی که عملا درآمد و مقدمات این خشونت هستند نیز بایستی ممانعت به عمل آید. پس «ارعاب» را نمی‌توان در پهنه‌ی شهروندین پذیرفت و آن را جزئی از یک شهروندینه به شمار آورد.

پیشنهاد می‌کنیم خوانش صورت کامل این بخش را از دست ندهید.

https://tavaana.org/guerre-ou-politique-6/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#کتاب
@Tavaana_TavaanaTech

تداوم ایستادگی زنان علیه جنگ تمام عیار جمهوری اسلامی
✍️مطهره گونه‌ای

مطهره گونه‌ای، فعال مدنی و دانشجوی تعلیقی و تبعیدی دندان‌پزشکی دانشگاه تهران، با توجه به تداوم فشارهای جمهوری اسلامی بر فعالان حقوق زنان، مطلبی را به صورت رشته توییت در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرده است، متن کامل نوشته مطهره به شرح زیر است:

فعالان مدنی گیلان، تنها به علت دفاع از حقوق زنان و مقابله با استبداد اسلام فقاهتی، با احکام سنگین حبس روبرو شدند و نهایتا در کمال ناباوری و سکوت مجامع بین‌المللی و نهادهای مدنی برای اجرای احکام ناعادلانه روانه‌ی زندان شدند.
شریفه محمدی، فعال سندیکایی و کارگری نیزصرفا به دلیل فعالیت مدنی و دفاع از حقوق کارگران، با اتهام سنگین "بغی" و حکم غیر انسانی اعدام روبرو شده است. 
هفته‌هاست که کمپین ‎#جنگ_علیه_زنان شخص علی خامنه‌ای و تمامیت و اصل جمهوری اسلامی را نشانه رفته است. جنگی که از اسفند ۵۷ آغاز شد و تا به امروز و حتی با تغییر دولت‌ها ادامه دارد.
از خانه و خیابان که حق قیمومیت و سرپرستی یک مرد برای زنان، طبق قانون محدودیت‌های اساسی ایجاد می‌کند و یا ناموس‌کشی و خون بس و زن‌کشی که فقط گوشه‌‌ای از فجایع زن‌ستیزی است که به وسیله‌ی قانون اساسی و دستگاه قضا عاملیت پیدا می‌کند و یا روتوش می‌شود تا سیستم آجر به آجر و تا بن دندان مردسالار جمهوری اسلامی به حیات خود ادامه دهد.
چرا که اگر مرد اختیاراتش در مورد این "شیء" محدود شود، راه زنان برای گشودن افقی جهت آزادی‌های حداقلی نیز میسر خواهد شد.
عقد نکاح رایج اسلامی، که با مدرنیزاسیون دستخوش بزک و نه تغییر شده، (مثلا جاری شدن عقد آریایی در کنار انعقاد عقد اسلامی) نوعی قرارداد کالاانگارانه میان دو مرد است. یکی پدر یا سرپرست و قیم و صاحب "کالا" و دیگری، خریدار و خواستار آن.
بنابراین ازدواج اسلامی، نه قرارداد میان زوجین و دو انسان برابر، که معامله‌ای بین دو مرد است و زن به عنوان کالا در برابر مَهر به فروش می‌رسد.
درواقع اسلام فقاهتی شاید در ظاهر امر، "زن" را به عرصه بیاورد و از او در جهت پیشبرد اندیشه‌های زن ستیزانه‌‌ی خود بهره ببرد، ولی در بطن و اساس آن، همچنان باید پشت پرده و مایملک یک مرد باقی بماند تا حق حیاتش را حفظ کند.
اصل غائله‌ی مسجد گوهرشاد و کشف حجاب (عبارت مصطلح دستگاه پروپاگاندای جمهوری اسلامی) نیز به ورود تمام عیار زنان به عرصه‌ی اجتماعی باز می‌گردد.
.
گرچه دعوای گوهرشاد بیشتر بر سر کلاه پهلوی بود تا چادر و برقع زنان، اما تا پیش از آن، زنان در حرمسراها و اندرونی‌ها و بدون حق تحصیل و حضور در اجتماعات "مردانه" روزگار می‌گذراندند.
اما با القای مدرنیسم اجباری توسط پهلوی اول، این امر، یعنی دستیابی به "حضور بی قید و شرط زنان در سپهر اجتماعی و حتی سیاسی"، سهل‌الوصول‌تر شد.

گرچه سایه‌ی مردسالاری هیچ‌گاه از سر زن ایرانی رخت برنبست و حتی با انقلاب سفید و اعطای ملوکانه حق رای زنان، حوزه به بلبشو و هیاهو افتاد، اما گام‌های موثری در جهت حضور هرچه بیشتر زنان و حق ایشان در تعیین سرنوشت خود برداشته شد.

انجمن‌های زنان و ظهور شاعران و نویسندگان زن و حضور پررنگ آنها در جمع‌های ادبی و سیاسی در دهه‌های ۳۰ تا ۵۰ نشان‌دهنده‌ی تلاش خستگی‌ناپذیر زنان برای احقاق این حق است.
روند کمرنگ شدن مردسالاری در ایران، با انقلاب ۵۷ متوقف و حتی به عقب رانده شد.

گرچه فعالان برجسته‌ی زن با شعارهای نوفل لوشاتویی خمینی مثل پوشش اختیاری و یا حق برابر زنان با مردان و... با جریان انقلابیون همراهی کردند، اما در اسفند ۵۷ پس از تصمیم به اجباری شدن حجاب و لغو قانون حمایت از خانواده (محدودیت چندهمسری و حق طلاق زن و... ) زنان علیه این بدویت شوریدند که به لغو موقت این تصمیم منتج شد.

اما بعد از رفراندوم و تثبیت نظام جمهوری اسلامی، پروژه‌ی "جنگ علیه زنان" قوت گرفت.
حالا ولی مطلقه فقیه، سرپرست زنان در سپهر اجتماعی و سیاسی بود که بنا بر فقه، حتی حق تنبیه بدنی آنها را در صورت تخطی از فرامین و دستورات صادر می‌کرد. (مثلا حکم شلاق برای بدحجابی)
در دانشگاه همراه با انقلاب شوم فرهنگی، تمامی کادر و بدنه دانشگاهی اعم از استاد و دانشجو تصفیه شدند و معیار این غربالگری تنها یک چیز بود: "انقلابی بودن"!

انقلابی بودن، زنان را نه تصفیه بلکه به طور کلی حذف کرد. به عنوان نمونه، چهره زنان در تلویزیون جدید نباید زیبا دیده می‌شد. قوانین سختگیرانه‌ای نیز برای حجاب و برخورد با بیحجابی تنظیم و ابلاغ و اجرا شد که در اثر آن، صدها زن از ادارات و دانشگاه‌ها و موسسات اخراج و ناگزیر به مهاجرت اجباری یا انزوا شدند.

ادامه را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/Zmgu03

#زنان #مقاومت_مدنی #مطهره_گونه_ای #حقوق_زنان #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

برای متین حسنی کسیکه روی سنگ مزار جانباختگان میهن گل می‌گذارد. متین یک چشمش را اعتراضات سراسری در آبان ۹۸ از دست داد، او علیرغم عوارض پزشکی به ۳۱ ماه زندان محکوم شده است.

طرح از فرزانه رستمی
farzaneh.rostami.studioarte

#متین_حسنی #چشم_برای_آزادی #هنر_اعتراض #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

در ماه محرم، حکومت مراسم عزاداری برگزار می‌کند، قاتلان جوانان مردم از جمله علی خامنه‌ای برای کشته‌شدگان ۱۴۰۰ سال پیش اشک می‌ریزند و جامه می‌درند، این برای مادران دادخواه ایران که جان‌باختن فرزندان‌شان، حمله به مراسم‌شان، تهدید خود و سایر فرزندانشان، بازداشت‌ها و سایر جنایات رژیم را دیده‌اند، غم‌انگیز است.
کسانی که پای منبر آخوندها می‌روند و دلشان از شنیدن داستان بعضاً غلو شده‌ی ۱۴۰۰ سال پیش می‌لرزد، آیا با دیدن اینهمه جنایت در دوره معاصر هیچ خلجانی در جانشان نمی‌افکند؟

#محرم #دادخواهی #مادران_دادخواه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روضه‌ای اگه باید خوند، برای جون جوونای وطنه. باقی روضه‌‌ها، دکون دزدیه #هیئت_بی_هیئت

از کانال تلگرام مملکته
@mamlekate

‏«نور فروغی‌نسب» رزیدنت اطفال دانشگاه صدوقی یزد که مادر یک فرزند بود، خودکشی کرد.
پارسال همین موقع یک رزیدنت اطفال دیگر به نام «مهتاب جمشیدی» سال آخر دانشگاه علوم‌ پزشکی کرمانشاه راد درحالی که بچه نه ماه‌اش را باردار بود، خودکشی کرد.
ایران کمبود متخصص‌ اطفال دارد.

علت خودکشی‌رزیدنت‌ها تحقیرها، تهدیدها و فشارهای روانی و فیزیکی است که جمهوری‌اسلامی در بیمارستان‌ها‌‌ و دوران تحصیل به آنها وارد می‌کند‌.

همکلاسی‌های نور فروغی‌نسب را تهدید کرده‌اند که نباید اعلام کنند که علت فوت، خودکشی بوده، مجبورشان کرده‌‌اند اعلام کنند علت «ایست‌ قلبی» بوده است.

تنها در سه ماه اول امسال ۱۳ رزیدنت خودکشی کرده‌اند. یک ماه پیش یک رزیدنت دیگر به نام شعله توکلی، متخصص داخلی و فلوی فوق تخصصی ریه به زندگی‌اش پایان داد. در تحقیقی که مدتی پیش در میان رزیدنت‌هایی که به خودکشی فکر می‌کردند انجام شد، آنها اعلام کردند که هیچ چشم‌اندازی برای آینده ندارند.

متن بالا از هدیه کیمیایی


جوانان وطن، سرمایه‌های کشور در اثر بی‌تدبیری حکومت، یکی‌یکی پرپر می‌شوند و حکومتی‌ها همچنان عزادار ۱۴۰۰ سال پیش هستند...

#ایران #خودکشی_رزیدنت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز، تلاش دیگری برای ترور دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور پیشین ایالات متحده، در جریان یک تجمع انتخاباتی در باتلر، پنسیلوانیا صورت گرفت. بر اساس گزارش‌ها، ترامپ از ناحیه گوش راست به ضرب گلوله مجروح شده است. این حادثه در حالی رخ داد که او در حال سخنرانی بود و پس از آن به آرامی به زمین افتاد. مهاجم و یکی از حضار در این حادثه کشته شدند و یک نفر دیگر نیز به شدت مجروح شد.

‏این تنها یکی از چندین تلاش برای ترور ترامپ بوده است. در دوران ریاست‌جمهوری و حتی قبل از آن، چندین بار تلاش‌های مختلفی برای جان او صورت گرفته است. از جمله مواردی که می‌توان به آن اشاره کرد، شامل تلاش برای استفاده از لیفتراک برای برگرداندن ماشین ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۷ و ارسال نامه‌های آلوده به ریسین در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۰ است.

‏تاکنون چهار رئیس‌جمهور ایالات متحده به طور موفقیت‌آمیز ترور شده‌اند و چندین رئیس‌جمهور دیگر از تلاش‌های ترور جان سالم به در برده‌اند.

‏روسای جمهوری که ترور شدند:

‏۱. آبراهام لینکلن: در ۱۴ آوریل ۱۸۶۵ توسط جان ویلکس بوث در تئاتر فورد به ضرب گلوله کشته شد. لینکلن در ۱۵ آوریل ۱۸۶۵ بر اثر جراحات درگذشت.
‏۲. جیمز ای. گارفیلد: در ۲ ژوئیه ۱۸۸۱ توسط چارلز جی. گیتو در ایستگاه قطار بالتیمور و پوتوماک در واشنگتن دی.سی به ضرب گلوله کشته شد. او در ۱۹ سپتامبر ۱۸۸۱ به علت عفونت‌های ناشی از زخم‌هایش درگذشت.
‏۳. ویلیام مک‌کینلی: در ۶ سپتامبر ۱۹۰۱ توسط لئون چولگوش در نمایشگاه پان-آمریکایی در بوفالو، نیویورک، به ضرب گلوله کشته شد. او در ۱۴ سپتامبر ۱۹۰۱ به علت گانگرین درگذشت.
‏۴. جان اف. کندی: در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳ در دالاس، تگزاس، توسط لی هاروی اسوالد به ضرب گلوله کشته شد.

‏تلاش‌های ناموفق برای ترور:

‏۱. اندرو جکسون: در ۳۰ ژانویه ۱۸۳۵، ریچارد لارنس دو بار به جکسون شلیک کرد ولی هر دو بار اسلحه‌اش گیر کرد و جکسون نجات یافت.
‏۲. تئودور روزولت: در ۱۴ اکتبر ۱۹۱۲، جان شرانک به او شلیک کرد، اما گلوله به یک جعبه عینک و دست‌نوشته‌ای برخورد کرد و او را نجات داد.
‏ ۳. فرانکلین دی. روزولت: در ۱۵ فوریه ۱۹۳۳، جوزپه زانگارا چندین گلوله به سمت او شلیک کرد، اما او آسیبی ندید.
‏ ۴. هری اس. ترومن: در ۱ نوامبر ۱۹۵۰، اسکار کولازو و گریسلیو تورسولا به خانه بلر که محل اقامت موقت ترومن بود حمله کردند. ترومن آسیبی ندید ولی یکی از مهاجمان و یک پلیس کشته شدند.
‏۵. جرالد فورد: در دو تلاش جداگانه در سپتامبر ۱۹۷۵ توسط لینت فروم و سارا جین مور به او شلیک شد، اما او آسیبی ندید.
‏۶. رونالد ریگان: در ۳۰ مارس ۱۹۸۱ توسط جان هینکلی جونیور به ضرب گلوله در واشنگتن دی.سی. مجروح شد، ولی نجات یافت.
‏۷. جورج دبلیو بوش: دو تلاش برای ترور او صورت گرفت، یکی در سال ۲۰۰۱ که روبرت پیکت به کاخ سفید شلیک کرد و دیگری در سال ۲۰۰۵ در تفلیس، گرجستان، که یک نارنجک به سمت او پرتاب شد ولی منفجر نشد.

‏این تلاش‌ها نشان‌دهنده خطرات مستمر و تهدیدات علیه رؤسای جمهور ایالات متحده است. اما تلاش برای حذف فیزیکی در رقابت‌های سیاسی به هیچ‌وجه منحصر در ایالات متحده نیست و متاسفانه در اغلب کشورهای دنیا از جمله در ایران سابقه دارد.

‏⁧ #گفتگو⁩ ⁧ #رواداری⁩

‏⁦ @Dialogue1402⁩

مادر جاویدنام آرین خوشگوار، ضمن انتشار این ویدئو، نوشت:


——
۱۴۰۱/۱۲/۲۴
۱۴۰۳/۰۴/۲۴
شهید#آریان_خوشگوارِ
کشته شده به دستور یزید و ضحاک زمان به قتل رسیده به دست مزدوران حرامزاده و جیره خوران یزید و ضحاک این زمان.
لعنت وهزاران لعنت بر دین وآیینتان قاتلان فرزندان جوانمان.

.....

محمد آریان خوش‌گوار نوجوان ۱۷ سالۀ سنندجی بود که آبان سال ۱۴۰۱ بر اثر ضربه‌های سخت و متعددی که مأموران در جریان اعتراضات «زن زندگی آزادی» به سرش وارد کردند، به کما رفت و چهار ماه بعد جان باخت.

آریان دانش‌آموز سال سوم دبیرستان در رشته تأسیسات مدرسه نمونه دولتی «شهریار نمکی» سنندج بود که علاوه بر تحصیل، در یک کارگاه کابینت‌سازی هم کار می‌کرد و گاهی اوقات هم در مغازه نان فانتزی کمک‌حال پدر بود.

پسر نوجوانی که سرش به گوشی موبایلش گرم بود‌ (آریان) وارد کوچه شد که ناگهان تعداد زیادی از نیروهای امنیتی موتور‌سوار به او حمله کردند. محلی که مورد حمله نیروهای حکومتی قرار گرفت تنها دو کوچه بالاتر از مغازۀ پدر آریان در حاجی‌آباد بود.

بسیاری از همسایه‌ها شاهد حملۀ این افراد به آریان بودند و حتی یکی از آن‌ها از لحظۀ حمله و ضرب‌وشتم وی فیلمبرداری کرده ‌بود که بعدها در شبکه‌های اجتماعی دست‌ به دست ‌شد.

به‌گفتۀ یکی از نزدیکان آریان خوش‌گوار، «نیروهای امنیتی آریان ۱۷ ساله را با چاقو، قمه و باتون مورد حمله قرار دادند. توحش آن‌ها در زدن این نوجوان بی‌دفاع به حدی بود که کسی جرئت نداشت به کمکش برود. آن‌قدر او را زدند که جای سالم در بدنش باقی‌ نمانده‌ بود».
...

#آریان_خوشگوار #سنندج  #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

آرش صادقی، زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر، در خصوص خودسوزی خالد پیرزاده در زندان اوین نوشت؛

«وقتی صدایت به جایی نمی‌رسد،
خودزنی(خودسوزی) میکنی
این کنش که پیشتر نیز توسط چندین زندانی تکرار شده، اوج ناامیدی یک انسان است.
برماست که رنج این زندانیان را از انزوای زندان به جامعه بکشانیم و صدای رسای آن‌ها باشیم.»

- پیش از آنکه زندانیان سیاسی به این درجه از استیصال برسند، صدایشان باشیم، در سطح شهر نامشان را بنویسیم، فریاد بزنیم. با خانواده‌های آن‌ها همدلی داشته باشیم، هوای آن‌ها را داشته باشیم.

یکی از فعالیت‌های موثر گروه‌های مدنی، تجمع و تحصن جلوی زندان‌ها است. تصور کنید اگر اینهمه هموطن که انتخابات را تحریم کردند، پا به خیابان بکذارند، هیچ حکومتی توان سرکوب چنان جمعیتی را ندارد.
قطعا به آن روز خواهیم رسید، ولی یک لحظه به جان زندانیان سیاسی و عقیدتی و سایر زندانیان که در نظام دادرسی ناعادلانه محکوم شده‌اند و خانواده‌های آن‌ها باشیم و هر کس قدمی برای رساندن صدای آن‌ها بردارد، قطعا تاثیرگذار خواهد بود.

#خالد_پیرزاده #زندانیان_سیاسی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech