محمد نوری‌زاد به صورت تنبیهی به انفرادی منتقل شده است.
این فعال مدنی محبوس در زندان اوین، در اعتراض به مافیای فساد و غارت در زندان دست به اعتصاب غذا و دارو زده بود.

فاطمه ملکی، همسر محمد نوری‌زاد، در یک فایل صوتی از انتقال این زندانی سیاسی به انفرادی خبر داد. دلیل اعتصاب غذا و داروی آقای نوری‌زاد اعتراض نسبت به گران‌شدن مواد غذایی عرضه‌شده به زندانیان بوده است.

در بهمن‌ماه سال ۱۴۰۲، محمد نوری‌زاد به ۶۱ ماه حبس محکوم شد و در تیرماه همان سال در پرونده ای دیگر توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به دو سال حبس محکوم شد.

«هرانا» درباره محکومیت‌های پیشین نوری‌زاد می‌نویسد: در تاریخ ۲۰ مرداد ماه ۹۸، به دلیل امضای بیانیه ۱۴ نفر،‌ نامه‌ای که با امضای ۱۴ تن از کنشگران مدنی مبنی بر استعفای آیت الله خامنه‌ای منتشر شده بود، همچنین به دلیل حضور در مقابل ساختمان محل برگزاری دادگاه تجدیدنظر کمال جعفری‌یزدی، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. او نهایتا سال ۱۳۹۹ از زندان وکیل آباد مشهد به زندان اوین منتقل شد.
وی در بخش نخست پرونده خود در بهمن ماه ۹۸، توسط شعبه ۴ دادگاه انقلاب مشهد به ریاست قاضی منصوری از بابت اتهامات «توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی، توهین به مقدسات، توهین به رهبری، تشویش اذهان عمومی، همکاری با رسانه‌های خارجی، شرکت در تجمعات غیرقانونی» به ۱۵ سال حبس، ۳ سال تبعید به ایذه و ۳ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.
علاوه براین، محمد نوری زاد اردیبهشت ۱۳۹۹ از صدور حکم یک سال زندان دیگر برای خود به دلیل دفاع از حقوق شهروندان بهائی ساکن شهر ایوانکی در استان سمنان توسط دادگاه شهرستان ایوانکی خبر داد.
همچنین مردادماه ۱۳۹۹ در بخش دوم پرونده خود توسط دادگاه کیفری دو مشهد به دلیل حضور در مقابل ساختمان محل برگزاری دادگاه تجدیدنظر کمال جعفری‌یزدی، از بابت اتهام «اخلال در نظم عمومی» به ۸ ماه حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و تبعید به طبس و از بابت اتهام «نشر اکاذیب» به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

محمد نوری زاد نهایتا در تاریخ ۲۶ آبان ماه ۱۴۰۰، در پی موافقت دادستان با توقف اجرای حکم، از زندان اوین آزاد شد، اما در تاریخ ۳ بهمن ۱۴۰۰، جهت تحمل باقیمانده دوران محکومیت خود احضار شده و به زندان اوین بازگشت.
این کارگردان، فیلمنامه‌نویس و روزنامه‌نگار ۷۲ ساله ایرانی پیش از این هم سابقه بازداشت و زندان در جمهوری اسلامی داشته است. او که از روزنامه‌نگاران تندرو و مذهبی محسوب می‌شد، در سال‌های پایانی دهه هشتاد به صف منتقدان فعال جمهوری اسلامی پیوست.


صدای او باشیم که پیامش به مردم ایستادگی بوده است.

#زن_زندگی_آزادی
#محمد_نوریزاد
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

زبان گویا و درک عمیق جوانان در مواجهه با معمم‌های حکومتی


- فیلمی از انتخابات ریاست جمهوری

به این فیلم نگاه کنید که مربوط به انتخابلت قبلی (ریاست جمهوری) است. این جوان شجاع با زبانی قاطع و گویا ابتدا به معمم اعتراض می‌کند که چرا نسبت به زنان بی‌احترامی کرده و سپس انتخابات و مشروعیت آن در جمهوری اسلامی را زیر سوال می‌برد.

در جنبش مهسا هم دیدیم که قشر نوجوان در مدارس کشور نیز علیرغم بمباران فکری و تبلیغاتی گسترده، چگونه در برابر حکومت ایستادند و فداکاری کردند.

آیا با وجود این آگاهی‌ها و این شجاعت‌ها، جمهوری اسلامی راه فرار دارد؟


#انتخابات #جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

⚡️پس آزمون دوره⚡️

دانشجویان گرامی دوره داستان‌گویی، شرکت در این آزمون کمتر از پنج دقیقه وقت شما را می‌گیرد و ما را در برگزاری هر چه بهتر دوره‌ها کمک می‌کند. لطفا دقایقی وقت بگذارید و در این آزمون شرکت کنید.


https://docs.google.com/forms/d/13OXjkDqCIBNNdQShw91s87e1xfej976_M5-T-x9mTEk/edit


#ایران #داستان #روایتگری #حقوف‌بشر #یاری_مدنی_توانا

کوش پیل‌دندان
دیگری‌نامه
اپیزود ۲۴

در منظومه‌ی «کوش پیل‌دندان» که حدود یک قرن بعد از شاهنامه‌ فردوسی سروده شد، ضدقهرمان دیگری خلق می‌شود به نام کوش پیل‌دندان که مختصری درباره‌ آن در اپیزود قبل شنیدید. از جمله اینکه کوش پیل‌دندان هم ظاهری غیرمتعارف داشت: دندان‌های نیش بزرگ، موهای سرخ و چهره‌ای زشت.

سراینده‌ این منظومه ایرانشاه‌ بن ابی‌الخیر به احتمال قریب به یقین برمبنای داستانی متعلق به دوره‌ ساسانی، دست به سرایش منظومه‌ کوش پیل‌دندان زد و نمونه‌ای دیگر فراهم آورد از شیوه‌ای که ذهنیت ایرانی یک دیگری اهریمنی می‌سازد. در این برنامه اطلاعات بیشتری درباره‌ داستان کوش پیل‌دندان به موازات داستان ضحاک فراهم می‌آوریم و این دو ضدقهرمان داستان‌های ایرانی را با هم مقایسه خواهیم کرد.   

برای مطالعه‌ی متن کامل این اپیزود به صفحه‌ی گفت‌وشنود رجوع کنید در:

‏ https://dialog.tavaana.org/others-24/

و برای شنیدن نسخه‌ی کامل این اپیزود در یوتیوب به:

‏ https://youtu.be/dNp3aQrI1MA?si=0-8HyNACNbUWeky5

و برای شنیدن نسخه‌ی کامل این اپیزود در کست‌باکس به:

‏ https://castbox.fm/vb/689439951

و برای شنیدن نسخه‌ی کامل این اپیزود در ساندکلود به:

‏ https://on.soundcloud.com/qHDRQHwADiEFys968

رجوع کنید.

#دیگری‌_نامه #کوش_پیل_دندان #ساقی_گازرانی #ضد_قهرمان #اهریمن #دیگری_دشمن #دیگری_سازی #دگرباش #دشمن #دژخیم

‏ @Dialogue1402

خواهر جاویدنام رحیم کلیج، از جان‌باختگان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«آرام آرام تابستان از راه می‌رسد
مگر می‌شود تابستان باشد و رحیم‌نباشد؟!
مگر می‌شود هوا گرما باشد و رحیم با دوستاش اخر هفته‌ها ییلاق نرود؟!
مگر می‌شود رحیم از شدت گرما با سیتا🐶 به آب تنی نرود؟!
اصلا مگر می‌شود این همه امید و آرزو یکباره به زیر خاک برود؟!🥀😭
آب
گرما
آب تنی
باشگاه
ییلاق
طبیعت همه و همه یادآور توست، اصلا بگو به چه بنگرم که جای خالیت را احساس نکنم؟!؟
سنگین و به دور از تحمل است این حجم از دلتنگی….
جان خواهر!
یادت هست زمانی که ظهر تو گرما از سرکار خسته برمیگشتی میگفتی :"آدم دلش می‌خواد آنقدر بخوابه که اصلا بیدارنشه!!!"
یک سری از حرفهات نشونه بود که ناخودآگاه بر زبانت می‌آمد.
انگار خودت هم آگاه بودی که این دنیا لیاقت آزادمردی هم چون تورا نخواهد داشت.
اما کی فکر می‌کرد به این مدت طولانی بخوابی؟؟!💔
از آخرین خواب معصومانه ات نزدیک به ۲۱ماه میگذرد و
رحیم جانم نمیدانی که چقدر سخته از شدت دلتنگی گاهی اوقات تو خیابان به دنبال جوانی هم قد و بالای تو گشتن تا ذره ای از جسمت را در کنارم تجسم کنم رفتنت را هرگز باور نخواهم داشت و با دیدن هر چیزی چنگی می‌شود بر قلبم💔
برادر آزاد مردم ✌🏼
من به نامت و راهت ایمان دارم
و قطعا نور بر تاریکی پیروز است✌🏼✌🏼»


- رحیم کلیج متولد ۱۸ بهمن ۱۳۷۳ در قائمشهر بود که در اثر اصابت گلوله‌های جنگی به دوپهلویش در تاریخ ۳۰شهریور خونین ۱۴۰۱ پر کشید و جاودانه شد.

#رحیم_کلیج
#ققنوس_ایران
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

این صدای بهاره للهی است، قسمتی از مصاحبه سایت تیوال با او که در سال ۱۳۹۴ منتشر شده است.
بهاره فیلمسازی بود که در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱ حضوری فعال داشت و یک بار هم بازداشت شده بود.
پیکرش بعد از چند مدت که بی‌خبری از او، روز ۱۲ فروردین در خانه‌ای در کرج پیدا شد و در ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ مخفیانه و بدون اطلاع خانواده در آرامستان بهشت سکینه کرج دفن شد.
او قصد داشت از ایران خارج شود. هنگامی که خانواده‌اش چند ماه بعد از مرگش باخبر شدند و به آن خانه پلمب شده رفتند، از موبایل و لپ‌تاپ او خبری نبود. بهاره بی‌اطلاع همه از اواخر بهمن خانه‌اش را عوض کرده بود و از تهران به کرج رفته بود. او مدتی بود که از قصدش برای ترک ایران می‌گفت. در جشنواره فیلم فجر با یکی از مسئولان درگیر شده بود.

در موبایل و لپ‌تاپ او چه چیزی وجود داشت؟ چرا می‌خواست به خارج از ایران برود؟ آیا از اعتراضات مردم و جنایات رژیم فیلمی درست کرده بود؟ چرا احساس ناامنی می‌کرد و خانه‌اش را بدون اطلاع تغییر داده بود؟ چرا از اواخر بهمن هیچ خبری از او نداشتند؟ چرا با آنکه کارت ملی‌اش در پرونده آگاهی بود، به خانواده خبر ندادند و ابتدا مجهول‌الهویه دفنش کردند؟ چرا به خانواده گفتند که اطلاع‌رسانی نکنند و سکوت کنند تا بتوانند پیکرش را به آمل منتقل کنند؟ هنگام پیدا کردن جسدش، چرا جدار بیرونی آپارتمانش از بیرون قفل بود؟ خودش چگونه این کار را کرده بود؟

بهاره للهی به گواهی همین فایل صوتی در جامعه سینماگران آدم ناشناخته‌ای نبود، چرا آنطور که باید و شاید این جامعه واکنش نشان نداده است؟

#بهاره_للهی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

میثم عبادی در روز ۲۴ خرداد، بعد از اعلام نتیجه انتخابات، در خیابان ولی عصر حوالی چهار راه پارک‌وی به ضرب گلوله یک مامور بسیجی کشته شد. گلوله به شکم او اصابت کرد و او را به بیمارستان جواهری خیابان زرگنده بردند و بعد از سه روز جسد بی جانش را از سردخانه کهریزک تحویل خانواده دادند و در قطعه ۲۵۶ بهشت زهرا دفن کردند.

پدر میثم می‌گوید: «بچه من جز اولین کشته شده‌هاست. در روزی که کشته شد، فقط ۱۶ سال و سه ماه داشت. گلوله به شکمش خورده بود. گلوله را از شکمش در آورده بودند. بیرون نرفته بود گلوله، پوکه گلوله را هم در همان جایی که تیر خورده بود پیدا کردند. من رفتم توی محلی که میثم تیر خورده بود پرس‌وجو کردم، مردم به من گفتند که بسیجی و یگان ویژه به مردم تیراندازی می‌کردند.»
او همچنین در مصاحبه‌ای گفته: «گلوله به شکمش خورده بود، ولی از شکم تا زیر گردنش را شکافته بودند. جسد را تحویل دادند و گفتند نباید در محل سر و صدایی بکنید، ما هم به بهشت زهرا رفتیم، ولی مردم وقتی فهمیدند، در آنجا تظاهرات راه انداختند و من هم از مردم ممنونم که با ما بودند و دلداری‌مان دادند.»

میثم به جای درس خواندن، تصمیم گرفته بود کمک حال خانواده باشد و در یک خیاط خانه کار می کرد. پدر به علت آرتروز گردن، دیگر توان رانندگی روی ماشین‌های سنگین را نداشت و میثم ۱۶ ساله، کمک حال پدر و نان آور خانه شده بود. پدر تمام سال‌های جوانی‌اش را در کوه و کمر، در جاده‌ها کار کرد تا خانواده‌اش محتاج کسی نباشند، ولی دریغ و درد از دستان خون باری که کوچکترین گل خانواده را با بی‌رحمی تمام از شاخه چید و تمام خانواده را در ماتم فرو برد.

اصغر عبادی در مصاحبه‌ای گفته است: «پسر من بسیجی نبود. کارگر خیاط خانه بود. قاتل بچه مرا گرفته بودند ولی به من قاتل را نشان ندادند گفتند روز دادگاه قاتل را می‌بینی. ما چشم‌مان را دوخته‌ایم به خدا که یک روزی برسد که اقلاً بتوانیم حق بچه‌مان را بگیریم.»
وقتی خانواده میثم عبادی با بسیجی معرفی کردن فرزندشان مخالفت می‌کنند و بارها بسیجی معرفی شدن فرزند خود را نیز تکذیب می‌کنند، نحوه رفتار نهادهای امنیتی با این خانواده نیز رفته رفته تغییر می‌کند و پیگیری‌های آنها در دستگاه قضایی ایران برای شناسایی قاتل میثم هم نتیجه‌ای نمی‌دهد.

فایل صوتی، بخشی از مصاحبه مسیح علی‌نژاد با پدر میثم که در سال ۱۳۹۱ در رادیوفردا منتشر شده است.

شما خرداد ۸۸ یادتان هست؟ یادتان می‌آید که چه وحشیانه مردم را کتک می‌زدند؟ یادتان می‌آید در خیابان‌ها چه خبر بود؟

#میثم_عبادی #علیه_فراموشی #انتصابات #رای_بی_رای #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

ویدیویی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد تعدادی از هموطنانمان علامه بر اینکه بر سر مزار جاویدنام منصوره سگوند حاضر شدند و یاد او و سایر جان‌باختگان راه آزادی را گرامی داشتند، شعار «جاوید شاه» سر دادند.

منصوره سگوند پس از استعفا از نیروی انتظامی که همکار افتخاری آن بود، به مردم معترض پیوست و نوشت:
«مردن با نام بهتر از زندگی با ذلت هست، اونا کشتن تو سکوت کردی، اونا کشتن تو چشات رو بستی، اونا کشتن تو هیچ‌کاری انجام ندادی، تو فقط نگاه کردی، اون بچه‌ها فقط برای آزادی مملکتشون آمده بودن.»

منصوره در جای درست تاریخ ایستاد، یعنی در کنار مردم.

منصوره سگوند نظرات سیاسی‌اش را با شهامت در صفحه اینستاگرام خود می‌نوشت. او احترام زیادی برای خاندان پهلوی قائل بود. منصوره به طور مستمر، تهدید به مرگ می‌شد و روز ۱۴ خرداد ۱۴۰۲ تنها ساعتی پس از افشای این تهدیدها، به طور مشکوکی جان خود را از دست داد.

مسئولان درمانی استان ایلام علت مرگ منصوره را ایست قلبی عنوان کرده‌اند در حالی که او هیچ بیماری زمینه‌ای نداشت.

صبح روز ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ منصوره سگوند، دانشجوی حقوق و مامور مستعفی نیروی انتظامی به خاک سپرده شد.

#منصوره_سگوند #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech