آموزشکده توانا

«به نام خداوند نارنج و ترنج

ببخش نیکا
ببخش
که من زنده‌ام و غنچه شاد وجود تو را از شاخه بریده‌اند
ببخش که هنوز نفس میکشم و نتوانستم برای کمک به تنها یادگارت، خواهرت آیدا کاری کنم
ببخش نیکا، مادرت نسرین حق دارد مرا که در مقابل ظلمی که بر تو و خواهرت و همسالان شما رفت سکوت و خاموشی گزیده‌ام برده و کنیز بنامد
نیکای مظلوم، دختر نارنج، گل نشکفته باغ نسرین، دیروز خواهرت ترنج را به اسارت بردند.
و من تنها یک آه کشیدم نمیدانم شاید همان آه هم وقتی رنجنامه مادرت را خواندم از سینه‌ام بیرون جهید
وای بر من، وا اسفا از این همه رنج مادرت نسرین، شاید خوب است که تو نیستی تا شاهد رنج‌های پنهان نسرین از آنچه که ممکن است در اسارتگاه بر خواهرت روا میدارند باشی، شاید هم نه، شاید اگر تو بودی میتوانستی با همین صدای کودکانه و قشنگت ( در این کلیپ) تشت رسوایی ظالمان را از بلندای بام غرورشان بیندازی، شاید هم حالا که به گفته نسرین خاک پر برکت مزارت مدتهاست میعادگاه عاشقان شده، روزی مشتی از این خاک همانگونه که شاعر دلسوخته گفت به دست کوزه‌گری مجنون بیفتد و او از خاک گلویت سوتکی سازد، به دست کودکی گستاخ و بازیگوش، و او هر دم، دم گرم خودش را در گلویت سخت بفشارد، و خواب ظالمان آشفته و آشفته تر سازد.
راستی نیکای عزیز، دختر زیبای نارنج، خواهر مهربان ترنج، به گمانم مادرت، نسرین زن شجاعی است وقتی او خسته از این همه ظلم بر مزار خدای مرده ظالمان نشست گفت من باور دارم که خدای حقیقی نمرده است او زنده است و زود است که دستان توانمند خداوندیش از آستین هم نسلی‌های تو بیرون آید و طومار ظلم فرعون را در هم پیچد، من هم مدتهاست خدای دروغین فرعون را در وجودم کشته‌ام، خدای پوشالی که همزمان با اولین قطره خونی که چون شوکران به ایران خانم، این زمین تفتیده از داغ ستم نوشاندند چون خسی و خاشاکی به باد رفت
ببخش نیکا نمیدانم چه مینویسم، گاه دلم برای تمام ترنج‌های دست و پا بسته و دربند زندان ایران خانم درد میگیرد.
کاش کاری میتوانستم کرد، کاش همراهی، کاش همدلی، کاش تسلی خاطری برای نسرین، کاش ....
باور دارم، ایمان دارم، یقین دارم که خدای حقیقی و زنده به دل داغدار و سوخته مادرت نسرین رحم خواهد کرد و مرا که مدتهاست در کنج عزلت، عافیت طلبی پیشه کرده‌ام، مرا که انگار مدتهاست مرده‌ام دوباره زنده خواهد کرد، مگر پایان تمام شبهای سیاه، سپید نیست، مگر نگفت الیس الصبح بقریب آیا صبح نزدیک نیست؟
۳۱ فروردین ۱۴۰۳
ساعتی که بغض غم نسرین راه گلویم را بست😭»

- دلنوشته یکی از هموطنان

#نیکا_شاکرمی #آیدا_شاکرمی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

InstaFix

1:31

@tavaana

‌
«به نام خداوند نارنج و ترنج

ببخش نیکا
ببخش
که من زنده‌ام و غنچه شاد وجود تو را از شاخه بریده‌اند
ببخش که هنوز نفس میکشم و نتوانستم برای کمک به تنها یادگارت، خواهرت آیدا کاری کنم
ببخش نیکا، مادرت نسرین حق دارد مرا که در مقابل ظلمی که بر تو و خوا...

4.4K viewsedited 19:16