دیواندرە/ قلعە کهنە "قەڵا کۆن"

۲۹ اسفندماە آخرین روز از سال ۱٤۰۲ مادر و پدر داریوش علیزادە بە مناسبت فرا رسیدن نوروز ضمن تجدید پیمان، مزار فرزندشان را گلباران کردند.

- داریوش علیزاده، جوان ۳۳ ساله، شنبه ۱۶ مهر در سنندج بر اثر تیراندازی نیروهای حکومتی در تپه بهارمست کشته شد و در روستای قلعه‌کهنه به خاک سپرده شد.
نیروهای سپاه پاسداران وقیحانه به خانواده جاویدنام داریوش علیزاده هدیه‌ای پیشنهاد کردند، اما پدر داریوش گفت که هدیه سپاه را نمی‌خواهد و دادخواه خون پسرش است.

#دادخواهی #مهسا_امینی #داریوش_علیزاده #سنندج #دیواندره #نوروز #نوروز۱۴۰۳ #نه_فراموش_میکنیم_نه_ميبخشيم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

اولین واکنش‌های سینماگران به جریان جان‌باختن بهاره للهی

نجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا)، روز دوشنبه ٢٢ خردادماه، با ارسال نامه‌ای به مدیرعامل خانه‌ سینما، خواستار "شفاف‌سازی" ابعاد این پرونده شد.

در متن این نامه چنین آمده است:

»خبر درگذشت بهاره للهی که اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا) بود، دیروز در فضای مجازی منتشر شد. انجمن فیلم کوتاه ایران ضمن عرض تسلیت به خانواده، اعضای ایسفا و جامعه‌ی فیلم کوتاه ایران طی نامه‌ای از مدیرعامل خانه‌ی سینما درخواست کرد که اقدامات مقتضی برای پیگیری این ماجرا را به عمل آورد.

انجمن فیلم کوتاه ایران به طور جدی و مصرانه خواهان پیگیری و شفاف‌سازی در مورد از دست دادن یکی از اعضای صنف خود است و امیدوار است با پیگیری خانه سینما ابعاد مجهول این واقعه‌ی تلخ روشن شود.»

بهاره للهی یکی از داوران آکادمی جوایز ایسفا بود که سال گذشته در کنار داوران دیگر در هر دو مرحله‌ی داوری حضور داشت.

همچنین مهدی کوهیان، حقوقدانی که پرونده سینمایی‌ها را معمولا پیگیری می‌کند، در اپلیکیشن ایکس نوشت:

«این که برای ‎مرگ (به هر علتی که باشد) هنرمندانی چون #داریوش_مهرجویی، #وحیده_محمدی‌فر یا #کیومرث_پوراحمد ده‌ها بیانیه و اظهارنظر می‌کنیم و از #بهاره_للهی گذر می‌کنیم، نشان از #استاندارد_دوگانه ماست!

از دست دادن بهاره للهی دارای ابعاد ناشناخته‌ایست که در حال رسیدگی‌ است.»
او در واقع نام بهاره للهی را در کنار نام‌هایی قرار داد که به احتمال قریب به یقین حکومت در قتل آن‌ها دست داشته است.
هنگامه قاضیانی، بازیگر سینما، این نوشته آقای کوهیان را استوری کرد.
خواهر بهاره للهی روز گذشته در پستی اینستاگرامی برای خواهرش نوشته بود:
«امیدوارم (در دنیای پس از مرگ) بدون رنج، بدون ظلم، بدون سیاهی زندگی کنی»


- ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ پیکر بهاره للهی، پس از آنکه مدتی مفقود بود، در خانه‌ای در کرج پیدا شد و مخفیانه و بدون اطلاع خانواده به خاک سپرده شد، خانواده‌اش حدود دو ماه بعد خبردار شدند و مراسمی در شهرشان برگزار کردند.

پیکر بهاره در خانه‌ای پیدا شد که در بیرونی آپارتمانش، با قفل بسته شده بود. بعد از دو ماه وقتی پلمب خانه برداشته شد و خانواده‌اش وارد خانه‌اش شدند، خانه به هم ریخته و تفتیش شده بود، اثری از موبایل و لپ‌تاپ بهاره نبود، ماموران گفتند این لوازم از ابتدا نبوده، اما کارت ملی او در پرونده آگاهی موجود بود، با این حال به جای آنکه پیکر را در سردخانه نگه‌دارند و به خانواده اطلاع دهند، دو روز بعد از پیدا شدن، به عنوان مجهول‌الهویه دفن کردند.

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

امروز دوم مهرماه، دومین سالگرد قتل حکومتی جاویدنام داریوش ریگی است

متأسفانه در رسانه ها کمتر از #داریوش_ریگی یاد می‌شود : اما #داریوش_ریگی که بود و چگونه جانش را در راه آزادی وطن از دست داد..!!

در برخی منابع در مورد داریوش ریگی نوشته شده که او متولد ۱۳۷۹ و اهل زاهدان بود، دو برادر ۱۳ و ۹ ساله داشت، داریوش تا سوم راهنمایی درس خواند و با وجود شاگرد اول مدرسه بودن ترک تحصیل کرد و برای کار به تهران مهاجرت کرد و در یک رستوران مشغول به کار شد، به آشپزی علاقه زیادی داشت و خیلی زود سر آشپز شد، او آرزوی مهاجرت به استرالیا را داشت و با یک سرآشپز برای کار در رستورانش به توافق رسیده بود، بعد از کشته شدن مهسا امینی او هم به جمع معترضین خیابان پیوست و در یکی از همان روزها دستگیر شد و او را آنقدر در زیر شکنجه تحت فشار قرار دادند تا روز ۱ مهر ماه ۱۴۰۱ کشته شد، چون کسی را در تهران نداشت تا پیگیر وضعیتش باشد اسمش در هیچ جا ثبت نشد، یکی از دوستانش به خانواده‌اش اطلاع داد که مدتی است از او بی خبرند و خانواده بعد از آن همه جا را دنبالش گشتند اما هیچ اثری از او نبود و می‌گفتد او حتما زنده است.

با کمک یکی از آشنایان نظامی‌شان توانستند با دریافت نامه‌ای او را در پزشک قانونی کهریزک پیدا کنند، آنها را تهدید کردند که بی سر و صدا او را تحویل بگیرند و در آرامستان زاهدان به خاک بسپارند، یک هفته بعد از دفن او ۸ مهرماه فاجعه حمله تروریستی سپاه پاسداران و ‎#جمعه_خونین_زاهدان رخ داد، آزار و اذیت‌های حکومت تمامی نداشت و سنگ قبرش را شکستند و آنها را مجبور کردند تا تاریخ مرگش را مرداد ماه بنویسند، اما روی سنگ مزارش نوشته است غصه ما ... تهران.

آن‌ها را تهدید کردند که ماجرای کشته شدنش رسانه‌ای نشود و علت مرگ را خودکشی اعلام کنند، اما آن‌ها اثر کبودی و شکستگی را موقع خاکسپاری بر بدنش دیدند، مزار او دو قبر با مزار «خدانور لجه‌ای فاصله دارد.
علی رغم تهدیدها برای رسانه‌ای نکردن این ماجرا ‎#ابراهیم_ریگی که فامیلشان بود این ماجرا را رسانه ای کرد و خودش را هم ۳ اسفند ماه ۱۴۰۱ زیر شکنجه در کلانتری کشتند.

گویا ضحاکان زمانه تمامی پسران و دختران شجاع و زیبای معترض را هدف خود قرار دادند و آنها را مظلومانه کشتند.💔🖤🕊️🥀

برادر شجاع و قهرمانم ، یادتان تا همیشه در قلب ما زنده و گرامی خواهد ماند ، هرگز نه می‌بخشیم و نه فراموشتان میکنیم.🖤»

از صفحه اینستاگرام مسعود علیزاده


#مهسا_امینی
#داریوش_ریگی
#ابراهیم_ریگی
#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech