«نام این دختر ِتبریزی؛ رویا ذاکری است. به حجابش خرده گرفتند. او را در خیابان زدند. دستگیرش کردند و گریان بردندش.
هفته‌ای گذشت.
در پاسخ به پیگیری مردم، دیروز اعلام شد او مجنون است و در بیمارستان روانی بستری است!!!

وینستُون اسمیت
شخصیتِ اولِ داستان ۱۹۸۴ است.
او در یک جامعه‌ی به شدت دیکتاتوری زندگی می‌کند که همه در آن سخت تحت نظراند و به سه طبقه تقسیم شده‌:
کارگر،
اعضای عادی حزب
و اعضای رده‌بالای حزب.
وینستون عضو عادی حزب است.
روزی مرتکب جرم بزرگی شده و یک‌ دفترچه می‌خرد و در آن از زندگی و افکارش می‌نویسد. او دیگر به تغییر حکومت دیکتاتوری فکر می‌کند. پنهانی در دفترش نوشته مرگ بر برادر بزرگ( دیکتاتور).
در ادامه داستان، وینستون با جولیا آشنا و عاشق هم می‌شوند( عاشقی هم جرم است)
آنها هر دو عقایدِ مشترک دارند. هر دو مخالف حکومت‌‌اند می‌دانند با توجه به عقایدشان، سرنوشتی جز مرگ در انتظارشان نیست.
بالاخره هر دو دستگیر می‌شوند.
بسیار سخت، هم جسمی و هم روحی شکنجه می‌شوند. به آنها برچسب دیوانگی می‌زنند تا در فرایند بازپروری روانی! به این باور برسند هر چیزی جز آنچه حکومت می‌گوید مطلقاً درست نیست.
وینستون پس از بازپروری! آزاد می‌شود.
و در نهایت مجبور می‌شود بپذیرد هر چیزی از جمله عشق، انسانیت و حتا علاقه‌اش به جولیا دروغ بوده…

هر کسی کتاب ۱۹۸۴ را خوانده، رنج زیادی کشیده. از همه بیشتر در بخش‌های اَنگ دیوانگی و شکنجه‌های روحی.
مردم دنیا با داستان زندگی وینستون اسمیت، در رمان ۱۹۸۴ گریستند.
داستان وینستون، در مقایسه با درد داستان واقعی رویا
هیچ است
هیچ

رویا ذاکری، فوق لیسانس کامپیوتر، را در کمال ناباوری در بیمارستان روانی بستری کردند!
وضعیت او بسیار بحرانی است.
نباید بگذاریم سرنوشت این دختر نوجوان در سکوت خبری با شکنجه‌های روحی نابود شود. بلایی که سر #بهنام_محجوبی آمد...
او دختر ایران است، نامش را فریاد بزن:
‏⁧ #رویا_ذاکری
.
. ⁩
#آرمیتا_گراوند
#مهسا_امینی »

از صفحه زهرا عبدی
zahraabdi

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

«زهرا، خواهر میلاد سعیدیان‌جو از کشته‌شدگان سال ۱۴۰۱، امروز در خیابان توسط چند موتورسوار ناشناس به مرگ تهدید شده است. زهرا پس از آزادی از زندان از محل کار خود در بیمارستان‌های ''کودکان مفید'' و ''کیان'' تهران نیز اخراج شد. وضعیت زهرا بسیار نگران‌کننده است...»

این را فاطمه می‌گوید، خواهر جاویدنام جواد حیدری، که از دوستان فاطمه و همدرد او در از دست دادن برادر است.
heydari_fatemeh

اما زهرا سعیدیان‌جو نیز متنی منتشر کرده و نوشته است:
«اعلام ميكنم:
من زهرا سعیدیان‌جو خواهر جاوید نام میلاد سعیدیان‌جو، من هیچ مشکل جسمی و روانی ندارم من کاملا سالم و سلامت هستم. من قصدخودکشی ندارم. من تو تمام سال‌های زندگیم هیچوقت بیماری خاصی نداشتم و عملی هم انجام ندادم و امروز بیشتر از همیشه پر از حس و شور زندگی هستم …»
zahra_saeidianjou1996

نوشته‌ای که ناخودآگاه ما را به یاد استوری منصوره سگوند می‌اندازد.
در چنین نوشته‌هایی سطوری نانوشته وجود دارد که با توجه به اتفاقات سال‌های گذشته می‌توان چنین خواند:
«من تهدید به مرگ شده‌ام، اگر مرا کشتند، بدانید که قاتل جمهوری اسلامی است و حرف‌های رسانه‌های آن‌ها را باور نکنید، من حالم خوب است و قصد خودکشی ندارم...»

- زهرا و سایر اعضای خانواده‌های جان‌باختگان راه آزادی را چون عزیزترین‌های خود در بر بگیریم. آن‌ها جان و دل ما هستند. یکی از ما هستند. مایی که اگر قدرت خود را باور کنیم، رژیم جنایتکار از پس ما برنخواهد آمد. زهرا و زهراها را تنها نگذاریم.

#زهرا_سعیدیان_جو #میلاد_سعیدیان_جو #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روز گذشته، روز کوهنورد بود. یادی کنیم از ماشاالله کرمی که به یاد عزیزانش کوهنوردی می‌کرد و بیش از پنجاه روز است که زندانی است. جاویدنام محسن نیازی دهگلان، که عاشق کوهنوردی بود، غزاله چلابی که همچون کوه استوار بود...‌

و همه جان‌باختگان راه آزادی که همچون کوه در برابر ظالمان ایستادند.

#روز_کوهنورد #ماشالله_کرمی #محسن_نیازی #غزاله_چلابی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

#آرنیکا_قائم‌مقامی دختر دبیرستانی ۱۶ساله، وقتی از مدرسه برمی‌گشت با باتون به سرش کوبیدند و بیهوش شد و به کما رفت، او را به بیمارستان نظامی بردند و بعد از ۱۰ روز جان باخت، بعد از پدرش اعتراف اجباری گرفتند که آرنیکا خودش را از پنجره اتاقش پایین انداخته...
آرنیکا در سی مهر ماه ۱۴۰۱ جان باخت.


مسئولان حکومت جمهوری اسلامی دلیل کشته‌شدن معترضان را خودکشی، بیماری زمینه‌ای، گاز گرفتن سگ و حتی شلیک معترضان به یکدیگر اعلام می‌کنند.


#یادمون_نمیره #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech