نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی، در متنی که در صفحه اینستاگرامش منتشر شده، درباره یک زندانی بهایی نوشته که اتهام او تلاش برای خاکسپاری مادربزرگش بود، این نوشته به شرح زیر است:
.
«در ۲۷ خرداد زن ۳۹ساله بهایی پس از تحمل ۴۸ روز حبس در سلول‌های۲۰۹ وارد بند زنان شد.اتهام او تلاش برای خاک‌سپاری مادر‌بزرگش بود.
شادی شهیدزاده در ۱۳ فروردین مادربزرگ خود را از دست می‌دهد. جنازه را برای تدفین می‌برد و سر از سلول‌های انفرادی در می‌آورد.

بعد از انقلاب ۵۷ گلستان جاوید (قبرستان بهایی‌ها) مصادره شد و فرهنگ‌سرای خاوران را بر سر جنازه‌های بهاییان برافراشتند و تکه زمینی که "کفرآباد" نامیدندش را برای تدفین به آنان دادند.
بهاییان حتا غسالخانه و آب برای شستشوی اجسادشان نداشتند.
قبرستان بهایی‌ها در مجاورت دفن‌ شده‌های اعدامی دهه شصت است که خاوران نام دارد. حالا حکومت از بهاییان می‌خواهد مرده‌های‌شان را روی آن قطعه قبرهای دسته‌جمعی اعدامیان دهه شصت دفن کنند. همان تکه زمینی که تنها یادگار جوانان از دست رفته این سرزمین است.
بهاییان تلاش می‌کنند که استنکاف کنند و می‌خواهند با حرمت گذاشتن به دفن شدگان اعدامی، مردگان‌شان را در همان تکه زمینی که به ازای مصادره آرامگاه‌شان به آنان داده شده بود دفن کنند.
حکومت استبدادی دستور داده مردگان‌شان را در قطعه اعدام شدگان دهه شصت دفن کنند یا جریمه خواهند شد و برای دفن در قبرستان بهایی‌ها باید ۲۸ میلیون تومان پول بدهند.
جرم شادی همین است و بس. این در حالی‌ست که شادی از ۱۳ فروردین تا ۸ اردیبهشت به تمام مراکز دولتی مربوطه مراجعه کرده بود تا بتواند خاک‌سپاری را انجام دهد که نهایتا بدون اطلاع خانواده، مادربزرگش به خاک سپرده شده و شادی هم روانه سلول انفرادی می‌شود. به شادی حتا مجال سوگواری بر سر مزار عزیز را ندادند و او با ترک دختر پنج ساله‌اش در سلول‌های تنگ و تاریک در فراق پاره تن و غربت و مظلومیت خود و ظلم پیوسته ویرانگر بر بهاییان عزاداری کرد.»

متن کامل را در تصاویر این پست بخوانید.

#بیانیه #نرگس_محمدی #بهائیان #زندگی_بدون_نفرت #داستان_ما_یکیست #شادی_شهیدزاده #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

ما شهروندان فقط نام جان‌باختگان راه آزادی را می‌شنویم، ولی خانواده‌ها از لحظه لحظه مراحل رشد آن‌ها خاطره دارنذ، از کودکی‌ها، کنجکاوی‌ها یادگیری‌ها، شکل‌گیری شخصیت، آرزوها و ...
پدر جاویدنام مهرشاد شهیدی ضمن انتشار این تصاویر از کودکی فرزندش نوشت:

«هموطنان گرامی و همشهریان عزیز و داغدارم

قریب سیصد و دوازده روز است که منزل اول ما اینجاست، بر مزار جوان‌مان، جایی که قامت زیبا و رعنای مهرشاد خوابیده است...
جاویدنام شدن مهرشاد، برای بنده و خانواده‌ام داغی‌ست که تا مرگ نیاید از جان و دلمان نمی‌رود.

وقتی یادمان می‌آید؛

نازک‌آرای، تنِ ساقِ گلی
که به جانش کِشتم
ای دریغا به بَرَم می‌شکند

باید در این ساعت،  برای شما از مهرشاد بگویم، از لحظه‌لحظه‌ی رشد و‌ تعالی‌اش... از جانی که شیفته‌ی زندگی بود و ساعت به ساعتِ عمر کوتاهش را سرخوشانه و بلندپروازانه زندگی کرد و ثانیه‌ای به بطالت نگذراند...

زیبایی مهرشاد و برومندی او، اسم رمز جاویدنام شدن او بود، مهرشاد را کشتند و گویی سیاوش را کشته‌اند...

فقدان او، شما همشهریان گرامی‌ام، مردم عزیز ایران و تمامی آزادی‌خواهان جهان را در ماتم و سوگی عمیق فرو برد... سوگی اگرچه غمگنانه اما زاینده و متعالی.

و اما کلام آخر
در این سیصد و دوازده روز آوار مصیبت، در این زلزله‌ای که خانمان ما را برانداخت، نفس‌های گرم شما همشهریان عزیزم، مرهم زخم ناسور ما بود، خُنکای ابری و نسیمی بر جهنمِ تحمیل شده بر جانمان بود.

ما قدردان همه‌ی جان‌های آگاهی هستیم که پناه و قرار ما در این سال سخت بودند، جانتان دور از گزند و روزگارتان بَری از اندوه؛ دست تک تک شما را به گرمی و قدرشناسی می‌فشاریم.

امیر شهیدی و خانواده »

amir_shahidi_nezhad

#مهرشاد_شهیدی #مهرشادشهیدی #یادمون_نمیره #زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #قهرمانان_ملی #نه_فراموش_میکنیم_نه_میبخشیم #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech