بازگشت به زندگی و امید: کودک نجات یافته از خیابان
#امید، نام این کودک نجات یافته دو ساله است. به او لقب «جادوگر» داده بودند و یک ماه پیش توسط مددکاری دانمارکی به نام آنجا نجات پیدا کرد. خانواده او را رها کرده بودند و می‌گفتند که «جادوگر» است. مدت هشت ماه در خیابان زندگی کرد و مبتلا به کرم بدن و چندین بیماری شده بود. نهایتا آنجا لوون او را نجات داد. عکس‌های زیر زندگی او را دو ماه پس از خوراک و خواب و نگهداری مناسب نمایش می‌دهد.
آنجا درباره او می‌گوید: «امید از زندگی جدیدش لذت می‌برد و حالا ۳۵ خواهر و برادر دارد. دوستانی که از او مراقبت می‌کنند، با او بازی می‌کنند و کتاب می‌خوانند. او حالا با #عشق زیاد بزرگ می‌شود.» اما حالا دکترها تشخیص دادند او به بیماری هیپوسپدیاس مبتلا است. نقصی که زمان تولد پیش آمده است و مجاری ادرار او در زیر آلت جنسی قرار دارد. برای درمان او نیاز به کمک‌های مالی است.
باورهای #خرافی #جادوگر خواندن انسان‌ها یکی از مشکلات فرهنگی برخی از کشورهای افریقایی چون نیجریه است. باوری که منجر به رها کردن #امید در خیابان‌ها شده است.
@Tavaana_TavaanaTech
#امید، نام این کودک نجات یافته دو ساله است. به او لقب «جادوگر» داده بودند و یک ماه پیش توسط مددکاری دانمارکی به نام آنجا نجات پیدا کرد. خانواده او را رها کرده بودند و می‌گفتند که «جادوگر» است. مدت هشت ماه در خیابان زندگی کرد و مبتلا به کرم بدن و چندین بیماری شده بود. نهایتا آنجا لوون او را نجات داد. عکس‌های زیر زندگی او را دو ماه پس از خوراک و خواب و نگهداری مناسب نمایش می‌دهد.
آنجا درباره او می‌گوید: «امید از زندگی جدیدش لذت می‌برد و حالا ۳۵ خواهر و برادر دارد. دوستانی که از او مراقبت می‌کنند، با او بازی می‌کنند و کتاب می‌خوانند. او حالا با #عشق زیاد بزرگ می‌شود.» اما حالا دکترها تشخیص دادند او به بیماری هیپوسپدیاس مبتلا است. نقصی که زمان تولد پیش آمده است و مجاری ادرار او در زیر آلت جنسی قرار دارد. برای درمان او نیاز به کمک‌های مالی است.
باورهای #خرافی #جادوگر خواندن انسان‌ها یکی از مشکلات فرهنگی برخی از کشورهای افریقایی چون نیجریه است. باوری که منجر به رها کردن #امید در خیابان‌ها شده است.
@Tavaana_TavaanaTech
Forwarded from به سوى دموكراسى
سعید رضوی فقیه، زندانی سیاسی، دقایقی پیش از زندان اوین آزاد شد. او پیش از این و به دنبال ۹ روز اعتصاب غذا، در اعتراض به روند رسیدگی پرونده اش، دهان خود را دوخته بود.
@Democracyy
@Democracyy
روایت #دانش_آموزان و #معلمان مدرسه از فداکاری معلم بلوچ که جان سه شاگردش را نجات داد
#معلم فداکار #بلوچ ماهی۴۵۰هزارتومان حقوقش بود شهریور امسال استخدام شده بود. ۷ماه حقوق طلب داشت.
یعنی کلا تا حالا یک ریال هم حقوق نگرفته بود و حالا همسر ۲۵ ساله حمیدرضا مانده و ۲ یادگار؛ «یسنا» و «عسل». دایی بچه‌ها می‌گوید: یسنا ۲ ساله است و عسل ۴ ساله. یسنا مشکل قلبی دارد. خدابیامرز دار و ندارش را خرج این بچه می‌کرد.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
#معلم فداکار #بلوچ ماهی۴۵۰هزارتومان حقوقش بود شهریور امسال استخدام شده بود. ۷ماه حقوق طلب داشت.
یعنی کلا تا حالا یک ریال هم حقوق نگرفته بود و حالا همسر ۲۵ ساله حمیدرضا مانده و ۲ یادگار؛ «یسنا» و «عسل». دایی بچه‌ها می‌گوید: یسنا ۲ ساله است و عسل ۴ ساله. یسنا مشکل قلبی دارد. خدابیامرز دار و ندارش را خرج این بچه می‌کرد.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
می‌گویند سن تنها یک عدد است و وقتی برای #زندگی حرمت قائل هستی این عدد چندان به چشم نمی‌آید.
شما چه فکر می‌کنید؟
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
شما چه فکر می‌کنید؟
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
میزگرد "ایران و هولوکاست"
چرا هولوکاست تنها یک واقعه‌ی تاریخی نیست که زمان آن گذشته باشد؟ دانستن در مورد هولوکاست و سخن‌گفتن از آن به چه کار امروزمان می‌آید؟ سخن‌گفتن در مورد هولوکاست چگونه می‌تواند به گسترش فرهنگ #مداراجویی و دموکراسی‌خواهی کمک کند؟
چرا جمهوری اسلامی #هولوکاست را انکار می‌کند و اجازه نمی‌هد در مورد این واقعه‌ی تاریخی سخن گفته شود؟ چرا حکومت ایران تا این اندازه ستیز با اسرائیل و #یهودیان را ترویج می‌کند؟
چه درسی می‌توان از هولوکاست آموخت؟ واقعه‌ی هولوکاست چه پیامی برای امروز ما دارد؟
این پرسش‌ها و پرسش‌هایی از این دست موضوع میزگردی است که آموزشکده توانا در تاریخ ۱۹ فروردین برابر با ۷ آوریل ساعت ۸ شب به وقت تهران برگزار می‌کند. در این میزگرد لادن برومند، رویا حکاکیان،محمدرضا نیک‌فر و نیما راشدان حضور دارند.
از طریق آدرسhttps://tavaana.adobeconnect.com/holocaust/
به ما بپیوندید و پرسش‌ها و نظرات خود را با مهمان‌های برنامه در میان بگذارید.
در فیسبوک، در این صفحه هم می توانید وارد شوید و دوستانتان را دعوت کنید.
https://www.facebook.com/events/955583034518398/
@Tavaana_TavaanaTech
چرا هولوکاست تنها یک واقعه‌ی تاریخی نیست که زمان آن گذشته باشد؟ دانستن در مورد هولوکاست و سخن‌گفتن از آن به چه کار امروزمان می‌آید؟ سخن‌گفتن در مورد هولوکاست چگونه می‌تواند به گسترش فرهنگ #مداراجویی و دموکراسی‌خواهی کمک کند؟
چرا جمهوری اسلامی #هولوکاست را انکار می‌کند و اجازه نمی‌هد در مورد این واقعه‌ی تاریخی سخن گفته شود؟ چرا حکومت ایران تا این اندازه ستیز با اسرائیل و #یهودیان را ترویج می‌کند؟
چه درسی می‌توان از هولوکاست آموخت؟ واقعه‌ی هولوکاست چه پیامی برای امروز ما دارد؟
این پرسش‌ها و پرسش‌هایی از این دست موضوع میزگردی است که آموزشکده توانا در تاریخ ۱۹ فروردین برابر با ۷ آوریل ساعت ۸ شب به وقت تهران برگزار می‌کند. در این میزگرد لادن برومند، رویا حکاکیان،محمدرضا نیک‌فر و نیما راشدان حضور دارند.
از طریق آدرسhttps://tavaana.adobeconnect.com/holocaust/
به ما بپیوندید و پرسش‌ها و نظرات خود را با مهمان‌های برنامه در میان بگذارید.
در فیسبوک، در این صفحه هم می توانید وارد شوید و دوستانتان را دعوت کنید.
https://www.facebook.com/events/955583034518398/
@Tavaana_TavaanaTech
جنبش آتپور علیه میلوسویچ: سالی که زندگی در صربستان برنده شد
هزاران صرب که از تقلب در انتخابات توسط میلوسویچ خشمگین بودند، در بلگراد و سایر شهرها به عنوان اعتراض به #بی‌عدالتی سیاسی، به خیابان‌ها ریختند. دانشجویان دانشگاه بلگراد، در پایتخت اقدام به راهپیمایی کردند و اعتراضات، به سرعت به سایر شهرها نیز سرایت کرده و تظاهرات عظیم توده‌ای در طی سه ماه آینده تحت رهبری #دانشجویان و رهبران مخالفان (ژاژدنو) برگزار شد. محافل بین‌المللی به میلوسویچ فشار آوردند که نتایج انتخابات را بپذیرد و سرانجام او در فوریه ۱۹۹۷، اعلام کرد که برندگان می‌توانند کنترل شهرداری‌ها را در دست بگیرند.
علی‌رغم شکست در جبهه داخلی و محدودیت دو دوره‌ای رئیس‌جمهوری بر طبق قانون اساسی، میلوسویچ در ۲۳ جولای ۱۹۹۷، به عنوان رئیس‌جمهور فدرال یوگسلاوی ( شامل صربستان و مونته‌نگرو) انتخاب شد. بعدا در سال ۱۹۸۸، پارلمان #صربستان دو قانون تصویب کرد که طبق آن، رسانه‌های مستقل و آزادی‌های دانشگاهی محدود شدند.
در اکتبر ۱۹۹۸، گروهی از دانشجویان دانشگاه بلگراد، تشکیلاتی به نام آتپور (به معنای مقاومت) را به وجود آوردند. جنبشی #دموکراتیک که هدف آن، صربستانی آزاد و فارغ از رهبری #میلوسویچ بوده و بتواند مانند بقیه کشورهای اروپایی باشد. آنگونه که «داورین پوپوویچ» فعال سیاسی #آتپور و موزیسین پاپ می‌گوید: «ما می‌خواهیم مثل بقیه باشیم. کار کنیم و شغل شرافتمندانه‌ای داشته باشیم. به جای اراذل و اوباش و بی‌سوادان، مردمانی هوشمند بر ما حکومت کنند و تحت حکمرانی قانون باشیم.»
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1801
@Tavaana_TavaanaTech
هزاران صرب که از تقلب در انتخابات توسط میلوسویچ خشمگین بودند، در بلگراد و سایر شهرها به عنوان اعتراض به #بی‌عدالتی سیاسی، به خیابان‌ها ریختند. دانشجویان دانشگاه بلگراد، در پایتخت اقدام به راهپیمایی کردند و اعتراضات، به سرعت به سایر شهرها نیز سرایت کرده و تظاهرات عظیم توده‌ای در طی سه ماه آینده تحت رهبری #دانشجویان و رهبران مخالفان (ژاژدنو) برگزار شد. محافل بین‌المللی به میلوسویچ فشار آوردند که نتایج انتخابات را بپذیرد و سرانجام او در فوریه ۱۹۹۷، اعلام کرد که برندگان می‌توانند کنترل شهرداری‌ها را در دست بگیرند.
علی‌رغم شکست در جبهه داخلی و محدودیت دو دوره‌ای رئیس‌جمهوری بر طبق قانون اساسی، میلوسویچ در ۲۳ جولای ۱۹۹۷، به عنوان رئیس‌جمهور فدرال یوگسلاوی ( شامل صربستان و مونته‌نگرو) انتخاب شد. بعدا در سال ۱۹۸۸، پارلمان #صربستان دو قانون تصویب کرد که طبق آن، رسانه‌های مستقل و آزادی‌های دانشگاهی محدود شدند.
در اکتبر ۱۹۹۸، گروهی از دانشجویان دانشگاه بلگراد، تشکیلاتی به نام آتپور (به معنای مقاومت) را به وجود آوردند. جنبشی #دموکراتیک که هدف آن، صربستانی آزاد و فارغ از رهبری #میلوسویچ بوده و بتواند مانند بقیه کشورهای اروپایی باشد. آنگونه که «داورین پوپوویچ» فعال سیاسی #آتپور و موزیسین پاپ می‌گوید: «ما می‌خواهیم مثل بقیه باشیم. کار کنیم و شغل شرافتمندانه‌ای داشته باشیم. به جای اراذل و اوباش و بی‌سوادان، مردمانی هوشمند بر ما حکومت کنند و تحت حکمرانی قانون باشیم.»
بیشتر بخوانید:
https://tavaana.org/fa/node/1801
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
جنبش آتپور علیه میلوسویچ: سالی که زندگی در صربستان برنده شد
بینش و انگیزه
به مناسبت ِ سال‌گرد ِ درگذشت ِ محمدعلی فردین ِ سلطان قلب‌ها
محمدعلی فردین از پس از انقلاب اسلامی دیگر نتوانست در فیلمی بازی کند چرا که هیچ گاه اجازه‌ی کار نیافت و حکومت برآمده از انقلاب اسلامی او را برای همیشه خانه‌نشین کرد. او پس از انقلاب بارها به دادگاه انقلاب فراخوانده شد و برخلاف خواست قلبی‌اش از کار هنری بازماند که این امر همیشه در دلش اندوه به جای گذاشت. فردین در گفت‌وگویی ویدئویی در اعتراضی به این منع‌شدن از کار پس از انقلاب چنین می‌گوید: «همیشه این سئوال بود که چرا باید بال‌های ما قیچی بشه؟! کار ما کار هنری‌ست کار ذوقی‌ست، یک کسی که بیست‌وهشت سال، سی‌سال در این قسمت کار هنری و ذوقی کار کرده یک مرتبه بال‌هاشو بچینند و یا دست و پاشو قطع کنند اون‌هم در جمهوری‌اسلامی به نظر من انصاف نیست. ماها هرکدوم اون تعداد انگشت‌شماری که در این سینما بودیم در واقع تاریخ سینما هستیم، هیچ‌کس نمیتونه اسم ما رو پاک بکنه، چون در قلب یک‌یک این مردم نوشته شده اسامی ما و به هر صورت حق داریم که بگیم در این سینما سهمی داشته‌ایم.»
فردین پس از انقلاب از ایران نرفت. او پیش از انقلاب و در سال ۱۳۳۷ سینمایی به نام «نیاگارا»، با ۹۶۰ صندلی به هم‌راه رحمان گلزار تاسیس کرد که پس از انقلاب نام این سینما را به سینما جمهوری تغییر دادند و در مقطعی این سینما را علی حاتمی، کارگردان سینما و فردین با هم اداره می‌کنند.
در سال ۱۳۸۷این سینما دچار آتش‌سوزی می‌شود که پس از تحقیقات آتش‌نشانی تهران آتش‌سوزی، عمدی شناخته می‌شود. خسارت به سینما بیش از ۳۰۰ تا ۵۲۰ میلیون تومان برآورد می‌شود. برخی از رسانه‌ها در آن زمان این آتش‌سوزی را کار نیروهای بسیج دانستند. چندی قبل از آتش‌سوزی، لیلا حاتمی که مادرش مالک نیمی از این سینما نیز است در سخنرانی‌ای از محمد خاتمی دفاع می‌کند و برخی این آتش‌سوزی را به این دلیل می‌دانستند. پیش از این نیز بارها ماموران به این #سینما رفته بودند و عکس‌های محمدعلی فردین و دیگر هنرپیشه‌های قدیمی را از در و دوار کنده بودند. پس از انقلاب سه‌دانگ از این سینما توسط ستاد اجرایی فرمان امام از محمدعلی فردین گرفته شده و به اصطلاح مصادره می‌شود.
#محمدعلی_فردین در ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد و در ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ در تهران درگذشت. او هنرپیشه‌ی سینما بود که در زمان بازی‌گری‌اش در ایران به شهرت و محبوبیت بسیاری رسید. پدرش علی‌گل #فردین کارمند اداره تسلیحات و از بازی‌گران #تئاتر بود که به هم‌راه تقی ظهوری کارهای مولیر را اجرا می‌کرد. فردین دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز تهران سپری کرد و دوران متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاه‌آباد به پایان برد. او ۱۹ سال سن داشت که با مهری خمارلو ازدواج کرد و تا پایان عمر با هم‌سرش زندگی گذراند که حاصل این ازدواج چهار فرزند است. فردین در سن ۱۶ سالگی به ورزش‌هایی مانند فوتبال، ژیمناستیک و شنا روی آورد اما سرانجام به ورزش کشتی علاقه‌مند شد. او برای آموزش کشتی به باشگاه رفت و به یادگیری فنون #کشتی پرداخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/1piQbl
@Tavaana_TavaanaTech
محمدعلی فردین از پس از انقلاب اسلامی دیگر نتوانست در فیلمی بازی کند چرا که هیچ گاه اجازه‌ی کار نیافت و حکومت برآمده از انقلاب اسلامی او را برای همیشه خانه‌نشین کرد. او پس از انقلاب بارها به دادگاه انقلاب فراخوانده شد و برخلاف خواست قلبی‌اش از کار هنری بازماند که این امر همیشه در دلش اندوه به جای گذاشت. فردین در گفت‌وگویی ویدئویی در اعتراضی به این منع‌شدن از کار پس از انقلاب چنین می‌گوید: «همیشه این سئوال بود که چرا باید بال‌های ما قیچی بشه؟! کار ما کار هنری‌ست کار ذوقی‌ست، یک کسی که بیست‌وهشت سال، سی‌سال در این قسمت کار هنری و ذوقی کار کرده یک مرتبه بال‌هاشو بچینند و یا دست و پاشو قطع کنند اون‌هم در جمهوری‌اسلامی به نظر من انصاف نیست. ماها هرکدوم اون تعداد انگشت‌شماری که در این سینما بودیم در واقع تاریخ سینما هستیم، هیچ‌کس نمیتونه اسم ما رو پاک بکنه، چون در قلب یک‌یک این مردم نوشته شده اسامی ما و به هر صورت حق داریم که بگیم در این سینما سهمی داشته‌ایم.»
فردین پس از انقلاب از ایران نرفت. او پیش از انقلاب و در سال ۱۳۳۷ سینمایی به نام «نیاگارا»، با ۹۶۰ صندلی به هم‌راه رحمان گلزار تاسیس کرد که پس از انقلاب نام این سینما را به سینما جمهوری تغییر دادند و در مقطعی این سینما را علی حاتمی، کارگردان سینما و فردین با هم اداره می‌کنند.
در سال ۱۳۸۷این سینما دچار آتش‌سوزی می‌شود که پس از تحقیقات آتش‌نشانی تهران آتش‌سوزی، عمدی شناخته می‌شود. خسارت به سینما بیش از ۳۰۰ تا ۵۲۰ میلیون تومان برآورد می‌شود. برخی از رسانه‌ها در آن زمان این آتش‌سوزی را کار نیروهای بسیج دانستند. چندی قبل از آتش‌سوزی، لیلا حاتمی که مادرش مالک نیمی از این سینما نیز است در سخنرانی‌ای از محمد خاتمی دفاع می‌کند و برخی این آتش‌سوزی را به این دلیل می‌دانستند. پیش از این نیز بارها ماموران به این #سینما رفته بودند و عکس‌های محمدعلی فردین و دیگر هنرپیشه‌های قدیمی را از در و دوار کنده بودند. پس از انقلاب سه‌دانگ از این سینما توسط ستاد اجرایی فرمان امام از محمدعلی فردین گرفته شده و به اصطلاح مصادره می‌شود.
#محمدعلی_فردین در ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد و در ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ در تهران درگذشت. او هنرپیشه‌ی سینما بود که در زمان بازی‌گری‌اش در ایران به شهرت و محبوبیت بسیاری رسید. پدرش علی‌گل #فردین کارمند اداره تسلیحات و از بازی‌گران #تئاتر بود که به هم‌راه تقی ظهوری کارهای مولیر را اجرا می‌کرد. فردین دوران ابتدایی را در دبستان ترقی در خیابان شهباز تهران سپری کرد و دوران متوسطه را در دبیرستان آذر در خیابان شاه‌آباد به پایان برد. او ۱۹ سال سن داشت که با مهری خمارلو ازدواج کرد و تا پایان عمر با هم‌سرش زندگی گذراند که حاصل این ازدواج چهار فرزند است. فردین در سن ۱۶ سالگی به ورزش‌هایی مانند فوتبال، ژیمناستیک و شنا روی آورد اما سرانجام به ورزش کشتی علاقه‌مند شد. او برای آموزش کشتی به باشگاه رفت و به یادگیری فنون #کشتی پرداخت.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/1piQbl
@Tavaana_TavaanaTech
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
محمدعلی فردین؛ سلطان قلب‌ها - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
فروغ فرخزاد: «چقدر سینمای فردین خوب است و من چقدر از همه چیزهای خوب خوشم می‌آید …» نام او در خاطره جمعی مردم به عنوان انسانی دوست‌داشتنی حک شد وقتی «مرتضی پاشایی»، خواننده جوان موسیقی پاپ، به دلیل بیماری سرطان درگذشت و کسی گمان نمی‌کرد که این تعداد کثیر…
تازه از توانا
دو برداشت از مفهوم آزادی
اثر آیزایا برلین
فیلسوف سیاسی معاصر، آیزایا برلین (زاده 1909 و درگذشته 1997) در سال 1958 خطابه ای در دانشگاه آکسفورد ایراد کرد که عنوانی ساده و فروتنانه دارد: "دو مفهوم آزادی". این گفتار مفهوم آزادی را در سنت دموکراتیک غرب به دو گونه بازشناسی می کند: آزادی منفی و آزادی مثبت. #آزادی_مثبت را برلین آزادی برای تامین #اهداف انسانی معینی می شمارد؛ و #آزادی_منفی را، در مقابل، آزادی از تنگناهایی می داند که ماهیت سیاسی یا اجتماعی دارند و حکومت فرد بر خویشتن را نقض می کنند.
هر دو مفهوم آزادی بر اساس نظر برلین متضمن مفهوم زندگی #دموکراتیک است اما تجربه قرن بیستم خطراتی را که آزادی منفی با آن روبروست عریان می سازد یعنی تحمیل طراز تازه ای از "آزادی" از طرف دولتها بر فرد. لغزش اساسی در تحمیل دولتی چنانکه برلین در این خطابه به یادماندنی بیان می کند آن است که این رویکرد مدعی دستیابی قطعی به اسرار سعادت آدمی است؛ اما رسیدن به اسرار #سعادت، یعنی منبع آزادی #انسان، در واقعیت از دسترس ما دور است. روا بودن تردید (Skepticism) به عقیده او در بن همه #آزادی های اصیل قرار دارد. درک ناکامل بودن دانش شخصی است که اجازه می دهد افراد با اتکا به آزادی خود خطا کنند. این خطابه یکی از نمونه های عالی بازآفرینی ایده دموکراتیک در برابر مکتب اقتدارگرایی است.
لینک دانلود رایگان:
https://goo.gl/tGJlLh
@Tavaana_TavaanaTech
دو برداشت از مفهوم آزادی
اثر آیزایا برلین
فیلسوف سیاسی معاصر، آیزایا برلین (زاده 1909 و درگذشته 1997) در سال 1958 خطابه ای در دانشگاه آکسفورد ایراد کرد که عنوانی ساده و فروتنانه دارد: "دو مفهوم آزادی". این گفتار مفهوم آزادی را در سنت دموکراتیک غرب به دو گونه بازشناسی می کند: آزادی منفی و آزادی مثبت. #آزادی_مثبت را برلین آزادی برای تامین #اهداف انسانی معینی می شمارد؛ و #آزادی_منفی را، در مقابل، آزادی از تنگناهایی می داند که ماهیت سیاسی یا اجتماعی دارند و حکومت فرد بر خویشتن را نقض می کنند.
هر دو مفهوم آزادی بر اساس نظر برلین متضمن مفهوم زندگی #دموکراتیک است اما تجربه قرن بیستم خطراتی را که آزادی منفی با آن روبروست عریان می سازد یعنی تحمیل طراز تازه ای از "آزادی" از طرف دولتها بر فرد. لغزش اساسی در تحمیل دولتی چنانکه برلین در این خطابه به یادماندنی بیان می کند آن است که این رویکرد مدعی دستیابی قطعی به اسرار سعادت آدمی است؛ اما رسیدن به اسرار #سعادت، یعنی منبع آزادی #انسان، در واقعیت از دسترس ما دور است. روا بودن تردید (Skepticism) به عقیده او در بن همه #آزادی های اصیل قرار دارد. درک ناکامل بودن دانش شخصی است که اجازه می دهد افراد با اتکا به آزادی خود خطا کنند. این خطابه یکی از نمونه های عالی بازآفرینی ایده دموکراتیک در برابر مکتب اقتدارگرایی است.
لینک دانلود رایگان:
https://goo.gl/tGJlLh
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
دو برداشت از مفهوم آزادی, اثر آیزایا برلین
Tavaana e-Books
سال‌گرد خودکشی ِ صادق هدایت، نویسنده‌ی شهیر ایرانی
در این ویدئو کوتاه گزارشی می‌بینید از زندگی و خودکشی صادق هدایت با گزارش‌گری آیدین صالحی
سال‌گرد درگذشت صادق هدایت
پس از پیروزی انقلاب اسلامی کتاب‌هایش به این بهانه که مروج یاس و خودکشی است ممنوع شد. بسیاری از ما در خانواده‌هایمان و از بزرگ‌ترها شنیده‌ایم که خواندن آثار هدایت آدم را افسرده می‌کند. علاوه بر ممنوعیت از طرف خانواده در بسیاری از خانه‌ها، بزرگ‌ترها آثار هدایت را از دسترس فرزندان خود دور نگاه می‌داشتند. آیا به راستی هدایت مروج ِ سرخوردگی و یاس بود؟ باید گفت این انسانی که در باور برخی از عوام نوشته‌هایش خطرناک است، غول #ادبی ایران است و از سرشناس‌ترین نویسندگان ایرانی در جهان. توقیف آثار هدایت بهانه‌ای به‌تر از خودکشی می‌خواهد که جمهوری اسلامی به آن بیاوزد چرا که بسیاری از نویسندگانی که #خودکشی کرده‌اند آثارشان در ایران منتشر می‌شود. والتر بنیامین، ریچارد براتیگان، سیلیو پلات،آرتو رکستلر، جرزی کوزینسکی، رومن گاری، ویرجینیا ولف، غزاله علیزاده و … از جمله نویسندگانی هستند که خود به زندگی خویش پایان داده‌اند. با این‌که پس از پیروزی انقلاب اسلامی آثار هدایت چندان اجازه‌ی انتشار نیافت اما نقدهای بسیاری بر آثار و زندگی هدایت نوشته شد که نشان از اهمیت این نویسنده ی شهیر ایرانی دارد. #صادق_هدایت در ۲۸ بهمن‌ماه ۱۲۸۱ در تهران به دنیا آمد. بسیاری او را از پیش‌گامان داستان‌نویسی نوین ایران دانسته‌اند. آن‌چه بی‌شک موجب شهرت جهانی هدایت شده است، رمان ِ «بوف کور» این نویسنده است. #رمان بوف کور به زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی و فرانسه ترجمه شده است. مصطفی فریدون فرزانه از دوستان #هدایت در کتاب «آشنایی با صادق هدایت» تاریخ انتشار این رمان را سال ۱۳۰۹ می‌داند. آغاز #کتاب بوف کور شاید از معروف‌ترین جملاتی باشد که در #ادبیات فارسی میان مردم دست به دست شده و استفاده شده است.
«در زندگی زخم‌هایی است که مثل خوره روح را در انزوا می‌خورند و می‌تراشند. این دردها را نمی‌شود به کسی اظهار کرد؛ چون عموما عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزء اتفاقات و پیش‌آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سَبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می‌کنند آن را با لبخند شکاک و تمسخرآمیز تلقی بکنند. زیرا بشر هنوز چاره و دوایی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی به توسط شراب و خواب مصنوعی به وسیله‌ی افیون و مواد مخدره است؛ ولی افسوس که تاثیر این‌گونه داروها موقت است و به جای تسکین پس از مدتی بر شدت درد می‌افزاید.»
صادق هدایت در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در آپارتمانی اجاره‌ای در خیابان شامپیونه با باز کردن شیر گاز و بستن محفظه‌های خانه به زندگی خود پایان داد و در گورستان پرلاشز، یکی از گورستان‌های پاریس، قطعه‌ی ۸۵ به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/2FtTVr
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇
در این ویدئو کوتاه گزارشی می‌بینید از زندگی و خودکشی صادق هدایت با گزارش‌گری آیدین صالحی
سال‌گرد درگذشت صادق هدایت
پس از پیروزی انقلاب اسلامی کتاب‌هایش به این بهانه که مروج یاس و خودکشی است ممنوع شد. بسیاری از ما در خانواده‌هایمان و از بزرگ‌ترها شنیده‌ایم که خواندن آثار هدایت آدم را افسرده می‌کند. علاوه بر ممنوعیت از طرف خانواده در بسیاری از خانه‌ها، بزرگ‌ترها آثار هدایت را از دسترس فرزندان خود دور نگاه می‌داشتند. آیا به راستی هدایت مروج ِ سرخوردگی و یاس بود؟ باید گفت این انسانی که در باور برخی از عوام نوشته‌هایش خطرناک است، غول #ادبی ایران است و از سرشناس‌ترین نویسندگان ایرانی در جهان. توقیف آثار هدایت بهانه‌ای به‌تر از خودکشی می‌خواهد که جمهوری اسلامی به آن بیاوزد چرا که بسیاری از نویسندگانی که #خودکشی کرده‌اند آثارشان در ایران منتشر می‌شود. والتر بنیامین، ریچارد براتیگان، سیلیو پلات،آرتو رکستلر، جرزی کوزینسکی، رومن گاری، ویرجینیا ولف، غزاله علیزاده و … از جمله نویسندگانی هستند که خود به زندگی خویش پایان داده‌اند. با این‌که پس از پیروزی انقلاب اسلامی آثار هدایت چندان اجازه‌ی انتشار نیافت اما نقدهای بسیاری بر آثار و زندگی هدایت نوشته شد که نشان از اهمیت این نویسنده ی شهیر ایرانی دارد. #صادق_هدایت در ۲۸ بهمن‌ماه ۱۲۸۱ در تهران به دنیا آمد. بسیاری او را از پیش‌گامان داستان‌نویسی نوین ایران دانسته‌اند. آن‌چه بی‌شک موجب شهرت جهانی هدایت شده است، رمان ِ «بوف کور» این نویسنده است. #رمان بوف کور به زبان‌های مختلفی از جمله انگلیسی و فرانسه ترجمه شده است. مصطفی فریدون فرزانه از دوستان #هدایت در کتاب «آشنایی با صادق هدایت» تاریخ انتشار این رمان را سال ۱۳۰۹ می‌داند. آغاز #کتاب بوف کور شاید از معروف‌ترین جملاتی باشد که در #ادبیات فارسی میان مردم دست به دست شده و استفاده شده است.
«در زندگی زخم‌هایی است که مثل خوره روح را در انزوا می‌خورند و می‌تراشند. این دردها را نمی‌شود به کسی اظهار کرد؛ چون عموما عادت دارند که این دردهای باورنکردنی را جزء اتفاقات و پیش‌آمدهای نادر و عجیب بشمارند و اگر کسی بگوید یا بنویسد، مردم بر سَبیل عقاید جاری و عقاید خودشان سعی می‌کنند آن را با لبخند شکاک و تمسخرآمیز تلقی بکنند. زیرا بشر هنوز چاره و دوایی برایش پیدا نکرده و تنها داروی آن فراموشی به توسط شراب و خواب مصنوعی به وسیله‌ی افیون و مواد مخدره است؛ ولی افسوس که تاثیر این‌گونه داروها موقت است و به جای تسکین پس از مدتی بر شدت درد می‌افزاید.»
صادق هدایت در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ در آپارتمانی اجاره‌ای در خیابان شامپیونه با باز کردن شیر گاز و بستن محفظه‌های خانه به زندگی خود پایان داد و در گورستان پرلاشز، یکی از گورستان‌های پاریس، قطعه‌ی ۸۵ به خاک سپرده شد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/2FtTVr
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇
توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
صادق هدایت؛ پیشگام داستان‌نویسی ایران - توانا آموزشکده جامعه‌مدنی ایران
پس از پیروزی انقلاب اسلامی کتاب‌هایش به این بهانه که مروج یأس و خودکشی است ممنوع شد. بسیاری از ما در خانواده‌هایمان و از بزرگ‌ترها شنیده‌ایم که خواندن آثار هدایت آدم را افسرده می‌کند. علاوه بر ممنوعیت از طرف خانواده در بسیاری از خانه‌ها، بزرگ‌ترها آثار هدایت…