لباس متحدالشکل زندان

لباس‌های متحدالشکل، لباس‌هایی هستند که در زندان تهیه می‌شود و در اختیار زندانیان قرار می‌گیرد. روی این لباس‌ها برچسب‌هایی وجود دارد که حاوی مشخصات هویتی زندانی است و متناسب با نوع موسسه، طبقه‌بندی، فصول سال، و آب و هوای استان طراحی می‌شوند.
پوشیدن لباس مخصوص زندان، برای همه زندانیان در زندان الزامی است اما استثنائاتی هم در این باره وجود دارد، که عبارتند از:

۱- زندانیانی که خارج از زندان و در مراکز حرفه‌آموزی مشغول به کار و تحمل کیفر هستند، اجباری به پوشیدن لباس مخصوص زندان ندارند.

۲- زندانیان سیاسی و مطبوعاتی، محکومان مالی-حقوقی و مددجویان کانون اصلاح و تربیت در موارد اعزام به خارج از زندان – مثل دادسرا، دادگاه، و بیمارستان – الزامی به پوشیدن لباس مخصوص زندان ندارند.

۳- زنان زندانی هم در موارد اعزام به خارج از زندان، الزامی به پوشیدن چادر ندارند
این موارد بر اساس ماده ۷۳ آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور لازم‌الاجرا است.
https://tavaana.org/prisonersrights19/

در یوتیوب:

https://youtu.be/c3TA0lbCreA
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id589406397
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/dsjmt9je3zn9

منبع: کتاب حقوق زندانی به زبان ساده، منتشر شده توسط کانون مدافعان حقوق بشر
@DhrcIran
#پادکست #حقوق_زندانی_به_زبان_ساده #یاری_حقوقی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

موتورسواری بدون حجاب اجباری

لاهیجان، ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲

ویدیویی به دست ما رسیده که نشان می‌دهد دو زن در شهر لاهیجان در حالی که روسری بر سر ندارند، در حال موتورسواری هستند.

#لاهیجان #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی #نه_به_حجاب_اجباری #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زادروز جاویدنام فرهام نیکپور، بر سر مزارش

آمل، ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲

پدر فرهام نیک‌پور در زادروز فرزندش که تازه بیست ساله می‌شد، بر سر مزارش شامپاین باز کرد.

او ضمن انتشار این ویدیو نوشت:

«کاش میشد با هم برقصیم و بنوشیم ....ولی افسوس...
امروز بیست ساله میشی و من و مادرت از همین جا برات بوسه می‌فرستیم و دعا میکنیم راهت پر رهرو باشه . عزیز بابا تولدت مبارک»

farhad_cx

فرهام نیکپور، جوان ۲۰ ساله، ۳۰ شهریور در آمل بازداشت شد.
هنگام بازداشت و زندان به شدت مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته بود.
او پس از آزادی در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ بعد از دریافت احضاریه دوباره به دادسرا، خودکشی کرد و جان باخت.

مادر فرهام در مراسم چهلم او گفت: «پسرم یه مرگ‌خاموش داشت، ولی صداشو‌ همه شنیدند. صداش جهانی شد. حالا فرهامم، من صدای تو میشم. من دادخواه تو میشم. من انتقام تمام اون روزها رو‌ ازشون می‌گیرم. تمام اون شکنجه‌ها، تمام اون کتک‌ها. من دادخواه تو میشم. من رهرو راه تو میشم. و فقط‌ میخوام یاد و‌ نام تورو جاوید نگهدارم.»

#فرهام_نبکپور #مهسا_امینی #آمل #انقلاب_ملی
#یاری_مدنی_توانا #فرهام_نیک_پور

@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌هایی از زندان: شکنجه؛ جرمی قانونی در زندان‌های ایران- ۱

پس از انقلاب اسلامی تا کنون، شکنجه فیزیکی و روحی زندانیان عقیدتی و سیاسی با قساوت تمام در زندان‌های ایران انجام شده است و تا جمهوری اسلامی هست، پایانی ندارد.
چه بسیار از زندانیان که هنگام شکنجه در اتاق‌های بازجویی جان خود را از دست داده‌اند و در سکوت کامل و تحت رعب و وحشت و تهدید تحویل خانواده‌هایشان شده‌اند و یا اگر هم زنده مانده‌اند و آزاد شده‌اند، هرگز نتوانستند به زندگی عادی و روزمره قبل از زندان بازگردند و کابوس شکنجه را فراموش کنند.
حتی بر اساس اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی، اعمال هر گونه شکنجه ممنوع است؛‌ اصلی که در زندان‌های جمهوری اسلامی به صراحت تمام، خلاف آن اجرا می‌شود.
در این بخش از مجموعه «نامه‌هایی از زندان» به سراغ بخش نخست نامه‌های زندانیانی رفته‌ایم که از شکنجه و آزار در زندان گفته‌اند. نامه‌هایی است از: نورالدین کیانوری، مرتضی کرباسی‌زاده و صدرالدین مشکاتی، محمدحسین رفیعی و عزت‌الله سحابی.
این بخش تقدیم می‌شود به تمام آنان که جان شیرین‌شان را در زندان‌های جمهوری اسلامی از دست دادند و دیگر در میان ما نیستند.

https://tavaana.org/letters_prison4/
در یوتیوب:
https://youtu.be/HWJByRGbK4Q
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id586401671
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/namehai-az-zendan-4-vid

#پادکست #کتاب_صوتی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا #نامه_های_زندان

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech

نامه‌هایی از زندان: شکنجه؛ جرمی قانونی در زندان‌های ایران- ۱

پس از انقلاب اسلامی تا کنون، شکنجه فیزیکی و روحی زندانیان عقیدتی و سیاسی با قساوت تمام در زندان‌های ایران انجام شده است و تا جمهوری اسلامی هست، پایانی ندارد.
چه بسیار از زندانیان که هنگام شکنجه در اتاق‌های بازجویی جان خود را از دست داده‌اند و در سکوت کامل و تحت رعب و وحشت و تهدید تحویل خانواده‌هایشان شده‌اند و یا اگر هم زنده مانده‌اند و آزاد شده‌اند، هرگز نتوانستند به زندگی عادی و روزمره قبل از زندان بازگردند و کابوس شکنجه را فراموش کنند.
حتی بر اساس اصل ۳۸ قانون اساسی جمهوری اسلامی، اعمال هر گونه شکنجه ممنوع است؛‌ اصلی که در زندان‌های جمهوری اسلامی به صراحت تمام، خلاف آن اجرا می‌شود.
در این بخش از مجموعه «نامه‌هایی از زندان» به سراغ بخش نخست نامه‌های زندانیانی رفته‌ایم که از شکنجه و آزار در زندان گفته‌اند. نامه‌هایی است از: نورالدین کیانوری، مرتضی کرباسی‌زاده و صدرالدین مشکاتی، محمدحسین رفیعی و عزت‌الله سحابی.
این بخش تقدیم می‌شود به تمام آنان که جان شیرین‌شان را در زندان‌های جمهوری اسلامی از دست دادند و دیگر در میان ما نیستند.

https://tavaana.org/letters_prison4/
در یوتیوب:
https://youtu.be/HWJByRGbK4Q
در کست‌باکس:
https://castbox.fm/episode/id4733738-id586401671
در ساندکلاد:
https://soundcloud.com/tavaana/namehai-az-zendan-4-vid

#پادکست #کتاب_صوتی #شکنجه #یاری_مدنی_توانا #نامه_های_زندان

@tavaana

@Tavaana_TavaanaTech