.
«به احتمال زیاد صاحب این ماشین امروز روز ِ مادر و #زن را به #مادر و یا #همسر و یا #پارتنر و دوست دختر و شاید همه‌ی #زنان جهان تبریک گفته باشد. اما آیا این مرد از #کتک خوردن مادرش توسط پدرش هم دفاع می‌کند و به پدر خود می‌گوید که «زن کوزه نیست که بشکند از زدنش دریغ مکن»؟ در مملکتی که دست دادن زن و مرد جرم و گناه است اما می‌توان چنین جفنگیاتی را پشت ماشین نوشت و در خیابان‌ها تردد کرد چه سخن از روز زن و روز مادر.
در جامعه‌ای که هر روز لطیفه‌هایی در مورد رانندگی زنان، خریدکردن زنان، تعدد زوجات مردان، کتک زدن زنان و ... گفته می شود خیلی عجیب نیست که شهروندی بدون هراس از قانون سخنان خشونت‌آمیز علیه زنان بنویسد و در خیابان‌ها بچرخد و درد این است.»
این عکس و نوشته را یکی از هم‌راهان توانا ارسال کرده است. نظر شما چیست؟
@Tavaana_TavaanaTech
«به احتمال زیاد صاحب این ماشین امروز روز ِ مادر و #زن را به #مادر و یا #همسر و یا #پارتنر و دوست دختر و شاید همه‌ی #زنان جهان تبریک گفته باشد. اما آیا این مرد از #کتک خوردن مادرش توسط پدرش هم دفاع می‌کند و به پدر خود می‌گوید که «زن کوزه نیست که بشکند از زدنش دریغ مکن»؟ در مملکتی که دست دادن زن و مرد جرم و گناه است اما می‌توان چنین جفنگیاتی را پشت ماشین نوشت و در خیابان‌ها تردد کرد چه سخن از روز زن و روز مادر.
در جامعه‌ای که هر روز لطیفه‌هایی در مورد رانندگی زنان، خریدکردن زنان، تعدد زوجات مردان، کتک زدن زنان و ... گفته می شود خیلی عجیب نیست که شهروندی بدون هراس از قانون سخنان خشونت‌آمیز علیه زنان بنویسد و در خیابان‌ها بچرخد و درد این است.»
این عکس و نوشته را یکی از هم‌راهان توانا ارسال کرده است. نظر شما چیست؟
@Tavaana_TavaanaTech
.
دیروز در تقویم ایران تولد دختر پیامبر اسلام و روز مادر بود، ولی برای بسیاری از ما هر روز روز مادر است.
روز مادر را به مادران سرزمینمان تبریک می گوییم، از آنها که در دهه شصت جنازه های فرزندانشان را (که از جنگ و یا از اعدام در زندان می آمدند) به خاک می سپردند (و برخی هنوز مکان دفن فرزند را نمی دانند و هنوز اجازه سوگواری ندارند) و صبور بودند تا مادرانی که امروز دور از فرزندانشان در زندان هستند.. و مادرانی که در خانه سالمندان منتظر دیدار و آغوش فرزندان هستند.. مادرانی که فرزندشان در تبعید و دور از آنهاست، مادرانی که هنوز چشم به در دوخته اند تا عزیزشان به دیدارشان آید.. مادرانی که فرزندانشان شناسنامه ندارند....
کلیپ کوتاهی از تصاویر برخی مادران تقدیم می گردد.
گوهر عشقی که همیشه عکسی از فرزندش به همراه دارد. او هنوز لباس سیاه از تن در نیاورده است. مادر ستار بهشتی، وبلاگ‌نویس ایرانی که در آبان ۱۳۹۱ زیر شکنجه ماموران پلیس فتا جان سپرد.
نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و فعال مدنی که باوجود بیماری در زندان اوین زندانی است و از دو فرزند خردسال‌ش دور است.
شهناز کریم‌بیگی، مادر مصطفی کریم‌بیگی از معترضان انتخابات ۱۳۸۸ که در عاشورای همان سال در خیابان از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان باخت.
آزیتا رفیع‌زاده، شهروند بهایی و مدرس موسسه آموزشی عالی بهاییان (BIHE) که در زندان اوین زندانی است و از فرزند کوچک‌اش دور است.
پروین فهیمی، مادر سهراب اَعرابی، جوان ۱۹ ساله‌ای که در جریان اعتراضات به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ کشته شد.
هاجر رستمی مطلق، مادر ندا آقاسلطان دختر جوانی که در جریان اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات در روز شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸به ضرب گلوله کشته شد.
مادر صانع ژاله، دانشجوی اهل پاوه‌ی دانشگاه هنر تهران که در جریان اعتراضات جنبش سبز در بهمن ۱۳۸۹با گلوله کشته شد.
زهرا رهنورد که به همراه همسرش میرحسین موسوی در حصر خانگی است، سه دختر جوان دارد. او از شرکت در جشن ازدواج یکی از آنها که اخیرا برگزار شد، محروم ماند.
فریبا کمال‌آبادی، از رهبران بهایی ایران، که با حکم سنگین ۲۰ سال در زندان اوین به سر می‌برد و از فرزندان خود دور است.
زلیخا موسوی، مادر حسین رونقی ملکی: ۷سال است که در #روز_مادر فرزندم در زندان است. به همه مسوولان، التماس می‌کنم تا حسین را به دلیل بیماریش آزاد کنند.
یاد مادر بهکیش که در سال 94 به پنج فرزندش پیوست و یاد مادر شهرام فرج زاده جان باخته عاشورای 88 و یاد هزاران هزار #مادران عزیز ایران زمین را گرامی می داریم.
#روز_مادر #مادر
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
دیروز در تقویم ایران تولد دختر پیامبر اسلام و روز مادر بود، ولی برای بسیاری از ما هر روز روز مادر است.
روز مادر را به مادران سرزمینمان تبریک می گوییم، از آنها که در دهه شصت جنازه های فرزندانشان را (که از جنگ و یا از اعدام در زندان می آمدند) به خاک می سپردند (و برخی هنوز مکان دفن فرزند را نمی دانند و هنوز اجازه سوگواری ندارند) و صبور بودند تا مادرانی که امروز دور از فرزندانشان در زندان هستند.. و مادرانی که در خانه سالمندان منتظر دیدار و آغوش فرزندان هستند.. مادرانی که فرزندشان در تبعید و دور از آنهاست، مادرانی که هنوز چشم به در دوخته اند تا عزیزشان به دیدارشان آید.. مادرانی که فرزندانشان شناسنامه ندارند....
کلیپ کوتاهی از تصاویر برخی مادران تقدیم می گردد.
گوهر عشقی که همیشه عکسی از فرزندش به همراه دارد. او هنوز لباس سیاه از تن در نیاورده است. مادر ستار بهشتی، وبلاگ‌نویس ایرانی که در آبان ۱۳۹۱ زیر شکنجه ماموران پلیس فتا جان سپرد.
نرگس محمدی، سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و فعال مدنی که باوجود بیماری در زندان اوین زندانی است و از دو فرزند خردسال‌ش دور است.
شهناز کریم‌بیگی، مادر مصطفی کریم‌بیگی از معترضان انتخابات ۱۳۸۸ که در عاشورای همان سال در خیابان از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان باخت.
آزیتا رفیع‌زاده، شهروند بهایی و مدرس موسسه آموزشی عالی بهاییان (BIHE) که در زندان اوین زندانی است و از فرزند کوچک‌اش دور است.
پروین فهیمی، مادر سهراب اَعرابی، جوان ۱۹ ساله‌ای که در جریان اعتراضات به نتایج انتخابات ۱۳۸۸ کشته شد.
هاجر رستمی مطلق، مادر ندا آقاسلطان دختر جوانی که در جریان اعتراضات مردمی به نتایج انتخابات در روز شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۸۸به ضرب گلوله کشته شد.
مادر صانع ژاله، دانشجوی اهل پاوه‌ی دانشگاه هنر تهران که در جریان اعتراضات جنبش سبز در بهمن ۱۳۸۹با گلوله کشته شد.
زهرا رهنورد که به همراه همسرش میرحسین موسوی در حصر خانگی است، سه دختر جوان دارد. او از شرکت در جشن ازدواج یکی از آنها که اخیرا برگزار شد، محروم ماند.
فریبا کمال‌آبادی، از رهبران بهایی ایران، که با حکم سنگین ۲۰ سال در زندان اوین به سر می‌برد و از فرزندان خود دور است.
زلیخا موسوی، مادر حسین رونقی ملکی: ۷سال است که در #روز_مادر فرزندم در زندان است. به همه مسوولان، التماس می‌کنم تا حسین را به دلیل بیماریش آزاد کنند.
یاد مادر بهکیش که در سال 94 به پنج فرزندش پیوست و یاد مادر شهرام فرج زاده جان باخته عاشورای 88 و یاد هزاران هزار #مادران عزیز ایران زمین را گرامی می داریم.
#روز_مادر #مادر
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
«... جمشید مشایخی، بازیگر پیش‌کسوت، در مصاحبه‌ی تلویزیونی گفته «همسر من که مادر نادر است، صداش خیلی عالی بود. ولی بنده نمی‌ذاشتم (آواز بخواند). متعصب بودم....
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
«... #جمشیدمشایخی، #بازیگر پیش‌کسوت، در مصاحبه‌ی تلویزیونی گفته «همسر من که مادر نادر است، صداش خیلی عالی بود. ولی بنده نمی‌ذاشتم (آواز بخواند). #متعصب بودم. جدی می‌گم. من خیلی تعصب داشتم.» رشیدپور ، مجری تلویزیون، جواب داده: « خب این اتفاق خیلی خوبیه! واقعا آدم از مردهای بزرگی مثل شما #تعصب اون دوران رو هم انتظار داره. بسیار هم اتفاق خوبیه! زنده باد!»
حالا اگر توازن قدرت در دنیا برعکس بود چه می‌شد؟ این طور می‌شد: همسر آقای مشایخی دیگر اسمش «مادر نادر» نبود. یک خواننده‌ی سرشناس و پیش‌کسوت بود که در مصاحبه‌ی تلویزیونی می‌گفت: «پدر نادر» استعداد بازیگری داشت، ولی من نمی‌ذاشتم (بازیگر شود). متعصب بودم. جدی می‌گم! خیلی تعصب داشتم.»
برگرفته از صفحه Zanan TV زنان تی وی
شما چه فکر می‌کنید؟
@Tavaana_TavaanaTech
حالا اگر توازن قدرت در دنیا برعکس بود چه می‌شد؟ این طور می‌شد: همسر آقای مشایخی دیگر اسمش «مادر نادر» نبود. یک خواننده‌ی سرشناس و پیش‌کسوت بود که در مصاحبه‌ی تلویزیونی می‌گفت: «پدر نادر» استعداد بازیگری داشت، ولی من نمی‌ذاشتم (بازیگر شود). متعصب بودم. جدی می‌گم! خیلی تعصب داشتم.»
برگرفته از صفحه Zanan TV زنان تی وی
شما چه فکر می‌کنید؟
@Tavaana_TavaanaTech
«حوادثی شبیه ماجرای بروکسل و پاریس احتمالا تکرار خواهند شد؛ یکی نوشته: «تقصیر غربی‌هاست که روزی مدرسه‌های طالبان را به راه انداختند برای توازن قدرت در خاورمیانه و حالا حق‌شان است که...»
دیگری نوشته: «تقصیر عربستان است که به اینها پول داده تا...»
اما و هزار اما؛ که مکتب و مدرسه، «راه‌انداختنی» نیست! پول و اسلحه هم شرط کافی برای هیچ دامن و دامنه‌ای نیست. ذهنیّتِ طالبانی از قدیم هم «مکتب» داشت، هم «قدرت» داشت، هم «وسعت»؛ فقط «فرصت» نداشت و اگر غرب هم این فرصت را در برهه‌ای از تاریخ برایش مهیا نمی‌کرد فرصت دیگری پیدا می‌شد!
درست یا غلط، این طبیعتِ قدرت است که یا فرصت می‌آفریند برای «منفعت»، یا از فرصت‌ها استفاده می‌کند باز هم برای منفعت. اسمش را هم می‌گذارد منافع ملی.
این بیماری را نباید تنها در قدرت و ثروت و سیاست جستجو کرد؛ همین روزها، دونالد ترامپ هم صد نکته غیرِ دلار می‌خواست تا مقبولِ بخشی از آمریکایی‌های ترامپ‌پرور شود چنانکه برنی سندرز هم که میلیاردهای ترامپ را نداشت حالا... و از این مثال‌ها بسیار می‌توان آورد.
تاریخ، تقصیر چپ یا راست نیست؛ نازیسم و فاشیسم و پاپیسم هم تقصیرِ تبار یا محصولِ قراری نبودند.
خیلی‌ها در جهان منتظر فرصت‌اند و این فرصت را دیر یا زود پیدا می‌کنند (چنانکه حکومت اسلامی، نسخه‌ی رؤیاییِ بسیاری از مردم ایران بود و اگر جمهوری اسلامی فرصت نمی‌یافت و امتحان پس نمی‌داد تا هزار سال دیگر باز هم ملتی، منتظر حکومتی از این دست می‌ماندند تا گره از کار فروبسته‌ی‌شان بگشاید).
حتی تبعیضی «ساخته و پرداخته» هم میان کابُل و بروکسل نیست و همه چیز روند طبیعیِ خود را می‌گذرانَد! هر جا «مرگ» بیشتر «عادی‌سازی» شود این حوادث، کمتر به چشم می‌آیند بر خلاف سرزمین‌هایی که «زندگی» بیشتر از هر چیز دیگری قدر و حُرمت می‌بیند. مرگ را ذهن‌ها و زبان‌ها و کتاب‌ها و مکتب‌ها عادی‌سازی و ترویج می‌کنند؛ اسلحه‌ها و هواپیماها بهانه‌اند!
#تروریسم، نحوه‌ای از زیستن و #اندیشیدن است و جز در یک تأمّل و تمرین و تجربه‌ی طولانی «مهار» نمی‌شود.
جهان، اگر بنا باشد بر مدار «انسان» نگردد (انسان بدون هیچ پیشوند و پسوندی) نه تنها #داعشیزم که هزار «ایسم» دیگر در شرق و غرب عالم هنوز منتظر فرصت‌اند و در کمینِ تاریخ و #انسان نشسته‌اند.
این و آن را متهم نکنیم. نگاهی به خودمان بیندازیم و دعواهای‌مان... تروریسم دقیقاً همین جاست؛ لابه‌لای رؤیاهای ما و کلمه‌های ما!
#محمدجواد_اکبرین، دين‌پژوه و #روزنامه‌نگار
عكس:فرودگاه #بروكسل. بلژيک
شما چه فکر می‌کنید؟
@Tavaana_TavaanaTech
دیگری نوشته: «تقصیر عربستان است که به اینها پول داده تا...»
اما و هزار اما؛ که مکتب و مدرسه، «راه‌انداختنی» نیست! پول و اسلحه هم شرط کافی برای هیچ دامن و دامنه‌ای نیست. ذهنیّتِ طالبانی از قدیم هم «مکتب» داشت، هم «قدرت» داشت، هم «وسعت»؛ فقط «فرصت» نداشت و اگر غرب هم این فرصت را در برهه‌ای از تاریخ برایش مهیا نمی‌کرد فرصت دیگری پیدا می‌شد!
درست یا غلط، این طبیعتِ قدرت است که یا فرصت می‌آفریند برای «منفعت»، یا از فرصت‌ها استفاده می‌کند باز هم برای منفعت. اسمش را هم می‌گذارد منافع ملی.
این بیماری را نباید تنها در قدرت و ثروت و سیاست جستجو کرد؛ همین روزها، دونالد ترامپ هم صد نکته غیرِ دلار می‌خواست تا مقبولِ بخشی از آمریکایی‌های ترامپ‌پرور شود چنانکه برنی سندرز هم که میلیاردهای ترامپ را نداشت حالا... و از این مثال‌ها بسیار می‌توان آورد.
تاریخ، تقصیر چپ یا راست نیست؛ نازیسم و فاشیسم و پاپیسم هم تقصیرِ تبار یا محصولِ قراری نبودند.
خیلی‌ها در جهان منتظر فرصت‌اند و این فرصت را دیر یا زود پیدا می‌کنند (چنانکه حکومت اسلامی، نسخه‌ی رؤیاییِ بسیاری از مردم ایران بود و اگر جمهوری اسلامی فرصت نمی‌یافت و امتحان پس نمی‌داد تا هزار سال دیگر باز هم ملتی، منتظر حکومتی از این دست می‌ماندند تا گره از کار فروبسته‌ی‌شان بگشاید).
حتی تبعیضی «ساخته و پرداخته» هم میان کابُل و بروکسل نیست و همه چیز روند طبیعیِ خود را می‌گذرانَد! هر جا «مرگ» بیشتر «عادی‌سازی» شود این حوادث، کمتر به چشم می‌آیند بر خلاف سرزمین‌هایی که «زندگی» بیشتر از هر چیز دیگری قدر و حُرمت می‌بیند. مرگ را ذهن‌ها و زبان‌ها و کتاب‌ها و مکتب‌ها عادی‌سازی و ترویج می‌کنند؛ اسلحه‌ها و هواپیماها بهانه‌اند!
#تروریسم، نحوه‌ای از زیستن و #اندیشیدن است و جز در یک تأمّل و تمرین و تجربه‌ی طولانی «مهار» نمی‌شود.
جهان، اگر بنا باشد بر مدار «انسان» نگردد (انسان بدون هیچ پیشوند و پسوندی) نه تنها #داعشیزم که هزار «ایسم» دیگر در شرق و غرب عالم هنوز منتظر فرصت‌اند و در کمینِ تاریخ و #انسان نشسته‌اند.
این و آن را متهم نکنیم. نگاهی به خودمان بیندازیم و دعواهای‌مان... تروریسم دقیقاً همین جاست؛ لابه‌لای رؤیاهای ما و کلمه‌های ما!
#محمدجواد_اکبرین، دين‌پژوه و #روزنامه‌نگار
عكس:فرودگاه #بروكسل. بلژيک
شما چه فکر می‌کنید؟
@Tavaana_TavaanaTech
«هاوا ناگیلا» (در عبری به معنای: بیایید شادی کنیم) مشهورترین ترانه‌ی عبری در دنیا است؛ ترانه‌ای که نزدیک به یک قرن از عمر آن می‌گذرد و در آیین‌های شاد #یهودیان همچون عروسی‌ها ، برداشت محصول و نیز در مراسم هشت روزه جشن روشنایی (حنوکا)، شادی‌بخش محافل است. شعر و ملودی این ترانه اثر موسیقی‌دان و آهنگساز اهل لتونی، «آبراهام زوی ایدلسون» است که این ترانه را در مسیر تحقیق و پژوهش پیرامون #مویسقی فولک قوم یهودی ِ اشکنازی ساخته و پرداخته کرد.
گفته می‌شود که ایدلسون این ترانه را با الهام از نمایش موزیکال «ویولن زن روی بام» نوشته است هر چند که نام ترانه برگرفته از آیه ۲۴ مزمور ۱۱۸ از مزامیر داوود نبی است. این ترانه پس از صدور بیانیه ی بالفور در سال ۱۹۱۷ و قیمومیت انگلیس بر فلسطین در جنگ جهانی اول ،به عنوان ترانه‌ای ملی و وحدت‌بخش یهودیان نیز به کار رفت.
نخستین اجرایی که از این ترانه در دست است متعلق به سازنده‌ی آن آبراهام زوی ایدلسون در سال ۱۹۱۸ است.هر چند که بعدها اجرای نامدارانی چون «کانی فرانسیس» ، «گلن کمپبل» ، «باب دیلان»، «دالیدا» ، «الویس پریسلی» ، «نیل دایموند» ، «هری بلافونته»، «ایوان رِبروف» ، «آندره ریو» و بسیاری دیگر، آن را به مشهورترین ترانه‌ی عبری در جهان بدل ساخته است.زنده‌یاد ویگن نیز ترانه‌ی ماندگار خود «شاید بیایی» را با ملودی همین ترانه خواند:
شاید بیایی، شاید ببینی ، رنج شب‌های انتظار من
آنگه بخوانی، از چهره‌ی من ، رازی از دل بی‌قرار من
لیلا فروهر نیز این ترانه را با همین نام خواند.همچنین «مجید انتظامی» در موسیقی فیلم درخشان «بازمانده» ،ساخته‌ی «سیف الله داد»، این ترانه را به کار گرفت.
اجرای زیبای دالیدا از این #ترانه را برایتان انتخاب کردم.دالیدا این ترانه را در سال ۱۹۶۷ با شعری سروده‌ی خواننده ی شهیر ، «شارل آزناوور» و تنظیم «سید دانوف» به زبان فرانسه اجرا کرد. اجرای دالیدا اگر چه #شعر #عبری و کوتاه ترانه‌ی اصلی را در بر دارد،اما با افزودن شعری طولانی بر متن اصلی حال و هوای عاشقانه‌تر از ترانه‌ی اصلی دارد.»
برگرفته از صفحه‌ی
Morteza Nmj
اجرای آبراهام زوی ایدلسون :
https://www.youtube.com/watch?v=qJZOX7WCvwE
اجرای هری بلافونته:
https://www.youtube.com/watch?v=J_G1jF4Pnh0
اجرای کانی فرانسیس:
https://www.youtube.com/watch?v=sH9QINN0m0M
اجرای گلن کمپبل:
https://www.youtube.com/watch?v=GmJVHW6YMDc
اجرای باب دیلان:
https://www.youtube.com/watch?v=yGXcTAHCcmo
اجرای ایوان ربروف:
https://www.youtube.com/watch?v=LYO27u-rUj4
اجرای الویس پریسلی:
https://www.youtube.com/watch?v=n9aulVzaVtI
اجرای ویگن (شاید بیایی):
https://www.youtube.com/watch?v=w69yCKttKV0
اجرای لیلا فروهر :
https://www.youtube.com/watch?v=FVKNZRYPK_8
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
گفته می‌شود که ایدلسون این ترانه را با الهام از نمایش موزیکال «ویولن زن روی بام» نوشته است هر چند که نام ترانه برگرفته از آیه ۲۴ مزمور ۱۱۸ از مزامیر داوود نبی است. این ترانه پس از صدور بیانیه ی بالفور در سال ۱۹۱۷ و قیمومیت انگلیس بر فلسطین در جنگ جهانی اول ،به عنوان ترانه‌ای ملی و وحدت‌بخش یهودیان نیز به کار رفت.
نخستین اجرایی که از این ترانه در دست است متعلق به سازنده‌ی آن آبراهام زوی ایدلسون در سال ۱۹۱۸ است.هر چند که بعدها اجرای نامدارانی چون «کانی فرانسیس» ، «گلن کمپبل» ، «باب دیلان»، «دالیدا» ، «الویس پریسلی» ، «نیل دایموند» ، «هری بلافونته»، «ایوان رِبروف» ، «آندره ریو» و بسیاری دیگر، آن را به مشهورترین ترانه‌ی عبری در جهان بدل ساخته است.زنده‌یاد ویگن نیز ترانه‌ی ماندگار خود «شاید بیایی» را با ملودی همین ترانه خواند:
شاید بیایی، شاید ببینی ، رنج شب‌های انتظار من
آنگه بخوانی، از چهره‌ی من ، رازی از دل بی‌قرار من
لیلا فروهر نیز این ترانه را با همین نام خواند.همچنین «مجید انتظامی» در موسیقی فیلم درخشان «بازمانده» ،ساخته‌ی «سیف الله داد»، این ترانه را به کار گرفت.
اجرای زیبای دالیدا از این #ترانه را برایتان انتخاب کردم.دالیدا این ترانه را در سال ۱۹۶۷ با شعری سروده‌ی خواننده ی شهیر ، «شارل آزناوور» و تنظیم «سید دانوف» به زبان فرانسه اجرا کرد. اجرای دالیدا اگر چه #شعر #عبری و کوتاه ترانه‌ی اصلی را در بر دارد،اما با افزودن شعری طولانی بر متن اصلی حال و هوای عاشقانه‌تر از ترانه‌ی اصلی دارد.»
برگرفته از صفحه‌ی
Morteza Nmj
اجرای آبراهام زوی ایدلسون :
https://www.youtube.com/watch?v=qJZOX7WCvwE
اجرای هری بلافونته:
https://www.youtube.com/watch?v=J_G1jF4Pnh0
اجرای کانی فرانسیس:
https://www.youtube.com/watch?v=sH9QINN0m0M
اجرای گلن کمپبل:
https://www.youtube.com/watch?v=GmJVHW6YMDc
اجرای باب دیلان:
https://www.youtube.com/watch?v=yGXcTAHCcmo
اجرای ایوان ربروف:
https://www.youtube.com/watch?v=LYO27u-rUj4
اجرای الویس پریسلی:
https://www.youtube.com/watch?v=n9aulVzaVtI
اجرای ویگن (شاید بیایی):
https://www.youtube.com/watch?v=w69yCKttKV0
اجرای لیلا فروهر :
https://www.youtube.com/watch?v=FVKNZRYPK_8
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
YouTube
Hava Nagila (Abraham Zevi Idelsohn)
Alexey Kadyshev (November 2011)
یونیسف:۸۷ میلیون کودک جهان جز جنگ چیزی ندیده‌اند
صندوق کودکان سازمان ملل با اشاره به این که فعالیت سلول های مغز کودکان در هفت سال اول زندگی بنای آینده آن ها را تشکیل می دهد گفت که در حال حاضر ۸۶ میلیون و ۷۰۰ هزار کودک جهان چیزی جز جنگ و خون ریزی در سنین اولیه زندگی خود ندیده اند.
صندوق کودکان سازمان ملل یونیسف روز پنجشنبه با انتشار گزارشی نوشته است کودکانی که در مناطق بحرانی و جنگ زده زندگی می کنند علاوه بر خطرات جسمانی و جانی قربانی صدمات و زخم های روانی و عاطفی عمیقی نیز می شوند.
یونیسف نوشته است، هر کودک در هفت سال اول زندگی خود در هر ثانیه از ۱۰۰۰ سلول مغزی خود استفاده می کند که هر یک از این سلول های مغزی یا نورون ها قادرند در هر ثانیه با ۱۰ هزار نورون دیگر ارتباط برقرار کنند.
این سازمان اضافه کرده است که سلول های مغزی کودکان با این ارتباطات در عمل زیربنای اولیه زندگی آینده آن ها را می سازند و نمایانگر میزان #سلامت عاطفی و توانمندی های یاد گیری آن ها در دوران بلوغ بحساب می آیند.
بر اساس این گزارش در شرایط کنونی جهان از هر ۱۱ کودک یک کودک در سن ۶ سالگی و یا کمتر حساس ترین دوران شکل گیری توانمندی های مغزی خود را با زندگی در محیط جنگ و درگیری گذرانده است.
«پیا بریتو» مسئول بخش «دوران اولیه رشد کودکان» این نهاد نوشته است که #جنگ و #خشونت کودکان را از امنیت، خانواده و دوستان و بازی و زندگی عادی روزمره که عناصر اصلی رشد و تکامل کودکان بشمار می روند، محروم می کند و به همین دلیل چنین کودکانی در آینده قادر به مشارکت در سرنوشت اجتماعی و اقتصادی جامعه خود نخواهند بود.
وی افزوده است که به همین دلایل جامعه جهانی و نهادهای امدادگر باید تلاش بیشتری را به تامین سلامت، حمایت روانی، محیط امن و سالم و فراهم کردن امکانات و خدمات مادی و معنوی این کودکان در مناطق جنگ زده و نا آرام اختصاص بدهند.
یونیسف یاد آور شده است که هر #کودک در لحظه تولد با ۲۵۳ میلیون نورون فعال پا به عرصه وجود می گذارد و اضافه کرده است که رسیدن کودکان به مرحله بلوغ کامل مغزی با بیش از یک میلیارد نورون قادر به برقراری ارتباط، در نهایت به رشد دوران #کودکی آن ها بستگی تام دارد.
بریتو با اشاره به این که این نهاد تلاش خود را به همین دلایل بر ایجاد محیطی مناسب رشد #کودکان در مناطق بحران زده متمرکز کرده و نوشته است، یونیسف تنها در سال گذشته موفق شده است چنین محیطی را برای ۸۰۰ هزار کودک ساکن در مناطق بحران زده و نا آرام فراهم کند.
منبع: ایرنا
@Tavaana_TavaanaTech
صندوق کودکان سازمان ملل با اشاره به این که فعالیت سلول های مغز کودکان در هفت سال اول زندگی بنای آینده آن ها را تشکیل می دهد گفت که در حال حاضر ۸۶ میلیون و ۷۰۰ هزار کودک جهان چیزی جز جنگ و خون ریزی در سنین اولیه زندگی خود ندیده اند.
صندوق کودکان سازمان ملل یونیسف روز پنجشنبه با انتشار گزارشی نوشته است کودکانی که در مناطق بحرانی و جنگ زده زندگی می کنند علاوه بر خطرات جسمانی و جانی قربانی صدمات و زخم های روانی و عاطفی عمیقی نیز می شوند.
یونیسف نوشته است، هر کودک در هفت سال اول زندگی خود در هر ثانیه از ۱۰۰۰ سلول مغزی خود استفاده می کند که هر یک از این سلول های مغزی یا نورون ها قادرند در هر ثانیه با ۱۰ هزار نورون دیگر ارتباط برقرار کنند.
این سازمان اضافه کرده است که سلول های مغزی کودکان با این ارتباطات در عمل زیربنای اولیه زندگی آینده آن ها را می سازند و نمایانگر میزان #سلامت عاطفی و توانمندی های یاد گیری آن ها در دوران بلوغ بحساب می آیند.
بر اساس این گزارش در شرایط کنونی جهان از هر ۱۱ کودک یک کودک در سن ۶ سالگی و یا کمتر حساس ترین دوران شکل گیری توانمندی های مغزی خود را با زندگی در محیط جنگ و درگیری گذرانده است.
«پیا بریتو» مسئول بخش «دوران اولیه رشد کودکان» این نهاد نوشته است که #جنگ و #خشونت کودکان را از امنیت، خانواده و دوستان و بازی و زندگی عادی روزمره که عناصر اصلی رشد و تکامل کودکان بشمار می روند، محروم می کند و به همین دلیل چنین کودکانی در آینده قادر به مشارکت در سرنوشت اجتماعی و اقتصادی جامعه خود نخواهند بود.
وی افزوده است که به همین دلایل جامعه جهانی و نهادهای امدادگر باید تلاش بیشتری را به تامین سلامت، حمایت روانی، محیط امن و سالم و فراهم کردن امکانات و خدمات مادی و معنوی این کودکان در مناطق جنگ زده و نا آرام اختصاص بدهند.
یونیسف یاد آور شده است که هر #کودک در لحظه تولد با ۲۵۳ میلیون نورون فعال پا به عرصه وجود می گذارد و اضافه کرده است که رسیدن کودکان به مرحله بلوغ کامل مغزی با بیش از یک میلیارد نورون قادر به برقراری ارتباط، در نهایت به رشد دوران #کودکی آن ها بستگی تام دارد.
بریتو با اشاره به این که این نهاد تلاش خود را به همین دلایل بر ایجاد محیطی مناسب رشد #کودکان در مناطق بحران زده متمرکز کرده و نوشته است، یونیسف تنها در سال گذشته موفق شده است چنین محیطی را برای ۸۰۰ هزار کودک ساکن در مناطق بحران زده و نا آرام فراهم کند.
منبع: ایرنا
@Tavaana_TavaanaTech
من الناز میابی‌نژاد هستم، متولد سال ۱۳۶۶.
برای پیگیری جدی‌تر آواز حدود چهار سال پیش به وین ِ اتریش برای تحصیل اومدم. بک گراند آذربایجانیم علاقه‌ی من به #موسیقی فولک #آذری رو دو چندان کرده و از باز خوانی آهنگ‌های قدیمی لذت می‌برم.
Axşam Mahnısı (ترانه غروب)
composer: tofiq quliev توفیق قولی‌اف
voice: Elnaz Miabinezhad الناز میابی‌نژاد
Piano:Behnam Abolghasem
علاقه‌مندان می‌توانند کارهای این #هنرمند جوان را از ساندکلاود، یوتیوب و رادیوجوان دنبال کنند.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
برای پیگیری جدی‌تر آواز حدود چهار سال پیش به وین ِ اتریش برای تحصیل اومدم. بک گراند آذربایجانیم علاقه‌ی من به #موسیقی فولک #آذری رو دو چندان کرده و از باز خوانی آهنگ‌های قدیمی لذت می‌برم.
Axşam Mahnısı (ترانه غروب)
composer: tofiq quliev توفیق قولی‌اف
voice: Elnaz Miabinezhad الناز میابی‌نژاد
Piano:Behnam Abolghasem
علاقه‌مندان می‌توانند کارهای این #هنرمند جوان را از ساندکلاود، یوتیوب و رادیوجوان دنبال کنند.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
نظام‌های #دیکتاتوری به هر شکل ممکن تلاش می‌کنند که جلوی «انتقاد» را بگیرند. توهین به #مقدسات، یا سازنده‌نبودن انتقاد و مانند این بهانه‌‌هایی است که این‌گونه نظام‌ها برای جلوگیری از حق انتقاد استفاده می‌کنند.
در این برنامه طنز «شوخی کردم» یکی از مسئولان شرایط #انتقاد برای رسانه‌ها را بیان می‌کند.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
در این برنامه طنز «شوخی کردم» یکی از مسئولان شرایط #انتقاد برای رسانه‌ها را بیان می‌کند.
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇
به مناسبت تولد شهلا شرکت؛ صدای رسانه‌ای زنان ایران
شهلا شرکت به خاطر ۱۶ سال سردبیری و مدیر مسئولی نشریه‌ای مستقل و تخصصی در حوزه زنان چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه مطبوعات ایران است. نشریه «زنان» با مدیریت او نه تنها رسانه‌ای موثر و تریبونی جریان‌ساز برای «نیمه مغفول» جامعه بوده است بلكه در طول سال‌ها به نهادی پویا و موج‌آفرین برای فعالان در حوزه زنان تبدیل شد. مجله زنان از بهمن سال ۱۳۷۰ با شعار «چشمه آگاهی اگر بجوشد...» آغاز به كار كرد و تا بهمن ۱۳۸۶ كه «لغو امتیاز» شد، یكی از موفق‌ترین و پرمخاطب‌ترین نشریات اختصاصی حوزه زنان بود. شهلا شرکت پس از سال‌ها محرومیت مطبوعاتی اخیرا مجوز انتشار مجله‌ای دیگر به نام «زنان امروز» را به دست آورده است تا راه خود را همچنان ادامه دهد.
آغاز یک دختر پر شور
شهلا شرکت در دهم فروردین ۱۳۳۴ در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را همانجا گذراند. با پایان دوره نوجوانی به دانشگاه رفت و در رشته روانشناسی بالینی لیسانس گرفت. او سال‌ها بعد تحصیلاتش را در دانشگاه علامه طباطبایی تهران و در رشته مطالعات زنان ادامه داد و در این رشته مدرک کارشناسی ارشد را دریافت کرد.
شهلا دختری پرشور و پر انرژی بود و از کارهای پرهیجان لذت می‌برد. وقتی خواهرش به او پیشنهاد داد تا به عنوان خبرنگار با «زهرا رهنورد» کار کند، بلافاصله پذیرفت. چون فعالیت خبرنگاری برای او همچون یافتن گمشده‌ای در درونش بود. زهرا رهنورد را از طریق خواهرش می‌شناخت. خواهر شهلا از شاگردان زهرا رهنورد در دانشگاه هنرهای زیبای تهران بود. زهرا رهنورد همزمان با سردبیری مجله «راه زینب» در دانشکده هنرهای زیبا نیز تدریس می‌کرد. به این ترتیب، شهلا در اواخر دهه پنجاه فعالیت روزنامه‌نگاری خود را در مجله «راه زینب» آغاز کرد. «راه زینب» همان مجله «اطلاعات بانوان» قبل از انقلاب بود که موسسه اطلاعات یکی از دو مؤسسه بزرگ مطبوعاتی پایتخت منتشر می‌کرد و بعد از انقلاب ۱۳۵۷ با نام جدید منتشر شد. با اینکه شهلا تجربه خبرنگاری نداشت اما با انگیزه و انرژی کارش را شروع کرد و از آنجا که به مسائل #زنان علاقه داشت، در همین زمینه شروع به فعالیت کرد. #شهلا_شرکت از همان ابتدای راه‌اندازی دوره جدید مجله با تغییر نام آن مخالف بود و معتقد بود که این تغییر نام به فروش مجله آسیب خواهد زد. مجله «پویندگان راه زینب» می‌خواست تصویرگر زنی انقلابی باشد که از خانه بیرون می‌آید تا در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی مشارکت کند . اما #رهنورد به دنبال اختلاف‌نظر با مدیران این مجله به همکاری خود با این مجله پایان داد و #شهلاشرکت را به جای خود برای سرپرستی مجله پیشنهاد کرد که از سوی مسئولان این مجله ظاهرا به دلیل جوان بودن شهلا رد شد. اختلاف نظرهای گذشته و پیشنهاد زهرا رهنورد مبنی بر جانشینی شهلا دست‌به‌دست هم دادند تا مجله «راه زینب» در اسفند ۱۳۵۹ تعطیل شود.
بعد از تعطیلی مجله، شهلا به دعوت یکی از همکارانش در گروه بررسی کتاب، در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد. چند ماهی را هم در گروه کودک و نوجوان شبکه یک تلویزیون گذراند. تا اینکه در سال ۱۳۶۰ به درخواست «مصطفی رخ‌صفت»، نماینده فرهنگی #محمدخاتمی در موسسه کیهان، به عنوان سردبیر در نشریه «زن روز» مشغول به کار شد. محمد #خاتمی در این دوره نماینده رهبری در موسسه #کیهان بود
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/NbjkTe
@Tavaana_TavaanaTech
شهلا شرکت به خاطر ۱۶ سال سردبیری و مدیر مسئولی نشریه‌ای مستقل و تخصصی در حوزه زنان چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه مطبوعات ایران است. نشریه «زنان» با مدیریت او نه تنها رسانه‌ای موثر و تریبونی جریان‌ساز برای «نیمه مغفول» جامعه بوده است بلكه در طول سال‌ها به نهادی پویا و موج‌آفرین برای فعالان در حوزه زنان تبدیل شد. مجله زنان از بهمن سال ۱۳۷۰ با شعار «چشمه آگاهی اگر بجوشد...» آغاز به كار كرد و تا بهمن ۱۳۸۶ كه «لغو امتیاز» شد، یكی از موفق‌ترین و پرمخاطب‌ترین نشریات اختصاصی حوزه زنان بود. شهلا شرکت پس از سال‌ها محرومیت مطبوعاتی اخیرا مجوز انتشار مجله‌ای دیگر به نام «زنان امروز» را به دست آورده است تا راه خود را همچنان ادامه دهد.
آغاز یک دختر پر شور
شهلا شرکت در دهم فروردین ۱۳۳۴ در اصفهان به دنیا آمد. تحصیلات مقدماتی را همانجا گذراند. با پایان دوره نوجوانی به دانشگاه رفت و در رشته روانشناسی بالینی لیسانس گرفت. او سال‌ها بعد تحصیلاتش را در دانشگاه علامه طباطبایی تهران و در رشته مطالعات زنان ادامه داد و در این رشته مدرک کارشناسی ارشد را دریافت کرد.
شهلا دختری پرشور و پر انرژی بود و از کارهای پرهیجان لذت می‌برد. وقتی خواهرش به او پیشنهاد داد تا به عنوان خبرنگار با «زهرا رهنورد» کار کند، بلافاصله پذیرفت. چون فعالیت خبرنگاری برای او همچون یافتن گمشده‌ای در درونش بود. زهرا رهنورد را از طریق خواهرش می‌شناخت. خواهر شهلا از شاگردان زهرا رهنورد در دانشگاه هنرهای زیبای تهران بود. زهرا رهنورد همزمان با سردبیری مجله «راه زینب» در دانشکده هنرهای زیبا نیز تدریس می‌کرد. به این ترتیب، شهلا در اواخر دهه پنجاه فعالیت روزنامه‌نگاری خود را در مجله «راه زینب» آغاز کرد. «راه زینب» همان مجله «اطلاعات بانوان» قبل از انقلاب بود که موسسه اطلاعات یکی از دو مؤسسه بزرگ مطبوعاتی پایتخت منتشر می‌کرد و بعد از انقلاب ۱۳۵۷ با نام جدید منتشر شد. با اینکه شهلا تجربه خبرنگاری نداشت اما با انگیزه و انرژی کارش را شروع کرد و از آنجا که به مسائل #زنان علاقه داشت، در همین زمینه شروع به فعالیت کرد. #شهلا_شرکت از همان ابتدای راه‌اندازی دوره جدید مجله با تغییر نام آن مخالف بود و معتقد بود که این تغییر نام به فروش مجله آسیب خواهد زد. مجله «پویندگان راه زینب» می‌خواست تصویرگر زنی انقلابی باشد که از خانه بیرون می‌آید تا در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی مشارکت کند . اما #رهنورد به دنبال اختلاف‌نظر با مدیران این مجله به همکاری خود با این مجله پایان داد و #شهلاشرکت را به جای خود برای سرپرستی مجله پیشنهاد کرد که از سوی مسئولان این مجله ظاهرا به دلیل جوان بودن شهلا رد شد. اختلاف نظرهای گذشته و پیشنهاد زهرا رهنورد مبنی بر جانشینی شهلا دست‌به‌دست هم دادند تا مجله «راه زینب» در اسفند ۱۳۵۹ تعطیل شود.
بعد از تعطیلی مجله، شهلا به دعوت یکی از همکارانش در گروه بررسی کتاب، در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد. چند ماهی را هم در گروه کودک و نوجوان شبکه یک تلویزیون گذراند. تا اینکه در سال ۱۳۶۰ به درخواست «مصطفی رخ‌صفت»، نماینده فرهنگی #محمدخاتمی در موسسه کیهان، به عنوان سردبیر در نشریه «زن روز» مشغول به کار شد. محمد #خاتمی در این دوره نماینده رهبری در موسسه #کیهان بود
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/NbjkTe
@Tavaana_TavaanaTech
توانا
شهلا شرکت؛ صدای رسانه‌ای زنان ایران
شهلا شرکت به خاطر ۱۶ سال سردبیری و مدیر مسئولی نشریه‌ای مستقل و تخصصی در حوزه زنان چهره‌ای شناخته‌شده در عرصه مطبوعات ایران است. نشریه «زنان» با مدیریت او نه تنها رسانه‌ای موثر و تریبونی جریان‌ساز
#شهروندان مسئول؛ وقتی شهر ما خانه‌ی ماست!
#شهروندان_مسئول در #مشکین‌شهر #اردبیل در یک فراخوان تلگرامی، فعالیت‌های خود را از عرصه مجازی به میدان عمل آوردند و در حرکتی خودجوش آستین همت را برای #زیباسازی و #پاکیزگی شهرشان بالا زدند و شهرشان را همچون خانه‌ی خویش زیبا ساختند. این برنامه با حضور داوطلبانه‌ی مردم و با هماهنگی سازمان‌های #مردم‌نهاد اجرا شد.
گروه‌های مردم نهادی که در این برنامه حضور داشتند:
«مشکین‌شهر ما»، «یاشیل یاشام»، «فرهنگ فقرزدایی» و گروه « بررسی عملکرد شورا و شهرداری»
عکس: علی قاسمی https://goo.gl/NYa3S4
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
#شهروندان_مسئول در #مشکین‌شهر #اردبیل در یک فراخوان تلگرامی، فعالیت‌های خود را از عرصه مجازی به میدان عمل آوردند و در حرکتی خودجوش آستین همت را برای #زیباسازی و #پاکیزگی شهرشان بالا زدند و شهرشان را همچون خانه‌ی خویش زیبا ساختند. این برنامه با حضور داوطلبانه‌ی مردم و با هماهنگی سازمان‌های #مردم‌نهاد اجرا شد.
گروه‌های مردم نهادی که در این برنامه حضور داشتند:
«مشکین‌شهر ما»، «یاشیل یاشام»، «فرهنگ فقرزدایی» و گروه « بررسی عملکرد شورا و شهرداری»
عکس: علی قاسمی https://goo.gl/NYa3S4
@Tavaana_TavaanaTech
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇
Facebook
Ali Ghasemi - معمولا بعد از تبلیغات انتخاباتی در شهرهای... | Facebook
معمولا بعد از تبلیغات انتخاباتی در شهرهای ایران، حجم عظیمی از زباله‌ها و پلشتی‌های تبلیغاتی از دیوار نویس‌های زشت و چشم آزار گرفته تا عکس‌ها و پوسترهای...