آموزشکده توانا برگزار می‌کند:
goo.gl/jEhPtm

مسابقه مقاله‌نویسی با موضوع انتخابات
http://bit.ly/2nwVbPB
سه موضوع:

رابطه انتخابات با حق انتخاب
(برای مثال: حق بنیادی حق انتخاب است، در جایی که حق انتخاب وجود ندارد انتخابات امری صوری است، اما در موقعیتی انتخابات می‌تواند امکانی باشد برای گسترش پهنه حق انتخاب، نتیجه انتخابات در ایران تا چه اندازه می‌تواند ضامن دستیابی به حقوق زنان مانند حجاب اختیاری، حق طلاق و ... باشد؟، آزادی بیان و پس از بیان تا چه اندازه می‌تواند از طریق انتخابات در ایران کنونی به دست بیاید؟ و ... )
جایگاه انتخابات در نظام جمهوری اسلامی
(برای مثال: وسیله‌ای برای مشروعیت بخشیدن به نظام، امکانی برای تعامل میان مردم و نظام، فرصتی برای طرح مطالبات از طرف مردم، وصله‌ای نچسب بر نظام ولایی که به تناقضات این نظام دامن می‌زند؟، انتخابات در یک نظام غیردموکراتیک تا چه اندازه می‌تواند ابزاری برای گذار به دموکراسی باشد؟ و ...)
انتخابات و جامعه مدنی
(برای مثال: جامعه مدنی چگونه می‌تواند برای تقویت خویش از مکانیسم انتخابات در رژیم اقتدارگرا استفاده کند؟ اصولا این استفاده رواست؟ چه شرط‌هایی دارد؟)
حجم: بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه. شما می‌توانید مقاله را با نام اصلی و یا مستعار خود به ما بفرستید.

در ارزیابی توجه خواهد شد به:

زبان (املا و انشای صحیح، سلیس بودن، خوش‌ساخت بودن، نظم منطقی)

مضمون (مقدمه‌چینی، استدلال قوی، اطلاعات دقیق)

نوشته باید اصیل باشد، یعنی از جایی کپی نشده باشد، منابع باید طبق استانداردهای دانشگاهی ذکر شده باشند.

زمان تحویل: حداکثر تا ۱ اردیبهشت/ ۲۱ آوریل

(مطالب خود را به ایمیل to@tavaana.org بفرستید.لطفا در تیتر ایمیل بنویسید: مسابقه مقاله‌نویسی)


جایزه

برای هر موضوع به ۳ نفر جوایزی اهدا خواهد شد:

نفر اول معادل ۵۰۰ دلار

نفر دوم معادل ۳۰۰ دلار

نفر سوم معادل ۲۰۰ دلار

توانا حق انتشار همه مقاله‌های رسیده را در سایت و شبکه‌های اجتماعی خود خواهد داشت.

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

آموزشکده توانا برگزار می‌کند:
goo.gl/jEhPtm

مسابقه مقاله‌نویسی با موضوع انتخابات
http://bit.ly/2nwVbPB
سه موضوع:

رابطه انتخابات با حق انتخاب
(برای مثال: حق بنیادی حق انتخاب است، در جایی که حق انتخاب وجود ندارد انتخابات امری صوری است، اما در موقعیتی انتخابات می‌تواند امکانی باشد برای گسترش پهنه حق انتخاب، نتیجه انتخابات در ایران تا چه اندازه می‌تواند ضامن دستیابی به حقوق زنان مانند حجاب اختیاری، حق طلاق و ... باشد؟، آزادی بیان و پس از بیان تا چه اندازه می‌تواند از طریق انتخابات در ایران کنونی به دست بیاید؟ و ... )
جایگاه انتخابات در نظام جمهوری اسلامی
(برای مثال: وسیله‌ای برای مشروعیت بخشیدن به نظام، امکانی برای تعامل میان مردم و نظام، فرصتی برای طرح مطالبات از طرف مردم، وصله‌ای نچسب بر نظام ولایی که به تناقضات این نظام دامن می‌زند؟، انتخابات در یک نظام غیردموکراتیک تا چه اندازه می‌تواند ابزاری برای گذار به دموکراسی باشد؟ و ...)
انتخابات و جامعه مدنی
(برای مثال: جامعه مدنی چگونه می‌تواند برای تقویت خویش از مکانیسم انتخابات در رژیم اقتدارگرا استفاده کند؟ اصولا این استفاده رواست؟ چه شرط‌هایی دارد؟)
حجم: بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه. شما می‌توانید مقاله را با نام اصلی و یا مستعار خود به ما بفرستید.

در ارزیابی توجه خواهد شد به:

زبان (املا و انشای صحیح، سلیس بودن، خوش‌ساخت بودن، نظم منطقی)

مضمون (مقدمه‌چینی، استدلال قوی، اطلاعات دقیق)

نوشته باید اصیل باشد، یعنی از جایی کپی نشده باشد، منابع باید طبق استانداردهای دانشگاهی ذکر شده باشند.

زمان تحویل: حداکثر تا ۱ اردیبهشت/ ۲۱ آوریل

(مطالب خود را به ایمیل to@tavaana.org بفرستید.لطفا در تیتر ایمیل بنویسید: مسابقه مقاله‌نویسی)


جایزه

برای هر موضوع به ۳ نفر جوایزی اهدا خواهد شد:

نفر اول معادل ۵۰۰ دلار

نفر دوم معادل ۳۰۰ دلار

نفر سوم معادل ۲۰۰ دلار

توانا حق انتشار همه مقاله‌های رسیده را در سایت و شبکه‌های اجتماعی خود خواهد داشت.

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

آموزشکده توانا برگزار می‌کند:
goo.gl/jEhPtm

مسابقه مقاله‌نویسی با موضوع انتخابات
http://bit.ly/2nwVbPB
سه موضوع:

رابطه انتخابات با حق انتخاب
(برای مثال: حق بنیادی حق انتخاب است، در جایی که حق انتخاب وجود ندارد انتخابات امری صوری است، اما در موقعیتی انتخابات می‌تواند امکانی باشد برای گسترش پهنه حق انتخاب، نتیجه انتخابات در ایران تا چه اندازه می‌تواند ضامن دستیابی به حقوق زنان مانند حجاب اختیاری، حق طلاق و ... باشد؟، آزادی بیان و پس از بیان تا چه اندازه می‌تواند از طریق انتخابات در ایران کنونی به دست بیاید؟ و ... )
جایگاه انتخابات در نظام جمهوری اسلامی
(برای مثال: وسیله‌ای برای مشروعیت بخشیدن به نظام، امکانی برای تعامل میان مردم و نظام، فرصتی برای طرح مطالبات از طرف مردم، وصله‌ای نچسب بر نظام ولایی که به تناقضات این نظام دامن می‌زند؟، انتخابات در یک نظام غیردموکراتیک تا چه اندازه می‌تواند ابزاری برای گذار به دموکراسی باشد؟ و ...)
انتخابات و جامعه مدنی
(برای مثال: جامعه مدنی چگونه می‌تواند برای تقویت خویش از مکانیسم انتخابات در رژیم اقتدارگرا استفاده کند؟ اصولا این استفاده رواست؟ چه شرط‌هایی دارد؟)
حجم: بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه. شما می‌توانید مقاله را با نام اصلی و یا مستعار خود به ما بفرستید.

در ارزیابی توجه خواهد شد به:

زبان (املا و انشای صحیح، سلیس بودن، خوش‌ساخت بودن، نظم منطقی)

مضمون (مقدمه‌چینی، استدلال قوی، اطلاعات دقیق)

نوشته باید اصیل باشد، یعنی از جایی کپی نشده باشد، منابع باید طبق استانداردهای دانشگاهی ذکر شده باشند.

زمان تحویل: حداکثر تا ۱ اردیبهشت/ ۲۱ آوریل

(مطالب خود را به ایمیل to@tavaana.org بفرستید.لطفا در تیتر ایمیل بنویسید: مسابقه مقاله‌نویسی)


جایزه

برای هر موضوع به ۳ نفر جوایزی اهدا خواهد شد:

نفر اول معادل ۵۰۰ دلار

نفر دوم معادل ۳۰۰ دلار

نفر سوم معادل ۲۰۰ دلار

توانا حق انتشار همه مقاله‌های رسیده را در سایت و شبکه‌های اجتماعی خود خواهد داشت.

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

آموزشکده توانا برگزار می‌کند:
goo.gl/jEhPtm

مسابقه مقاله‌نویسی با موضوع انتخابات
http://bit.ly/2nwVbPB
سه موضوع:

رابطه انتخابات با حق انتخاب
(برای مثال: حق بنیادی حق انتخاب است، در جایی که حق انتخاب وجود ندارد انتخابات امری صوری است، اما در موقعیتی انتخابات می‌تواند امکانی باشد برای گسترش پهنه حق انتخاب، نتیجه انتخابات در ایران تا چه اندازه می‌تواند ضامن دستیابی به حقوق زنان مانند حجاب اختیاری، حق طلاق و ... باشد؟، آزادی بیان و پس از بیان تا چه اندازه می‌تواند از طریق انتخابات در ایران کنونی به دست بیاید؟ و ... )
جایگاه انتخابات در نظام جمهوری اسلامی
(برای مثال: وسیله‌ای برای مشروعیت بخشیدن به نظام، امکانی برای تعامل میان مردم و نظام، فرصتی برای طرح مطالبات از طرف مردم، وصله‌ای نچسب بر نظام ولایی که به تناقضات این نظام دامن می‌زند؟، انتخابات در یک نظام غیردموکراتیک تا چه اندازه می‌تواند ابزاری برای گذار به دموکراسی باشد؟ و ...)
انتخابات و جامعه مدنی
(برای مثال: جامعه مدنی چگونه می‌تواند برای تقویت خویش از مکانیسم انتخابات در رژیم اقتدارگرا استفاده کند؟ اصولا این استفاده رواست؟ چه شرط‌هایی دارد؟)
حجم: بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه. شما می‌توانید مقاله را با نام اصلی و یا مستعار خود به ما بفرستید.

در ارزیابی توجه خواهد شد به:

زبان (املا و انشای صحیح، سلیس بودن، خوش‌ساخت بودن، نظم منطقی)

مضمون (مقدمه‌چینی، استدلال قوی، اطلاعات دقیق)

نوشته باید اصیل باشد، یعنی از جایی کپی نشده باشد، منابع باید طبق استانداردهای دانشگاهی ذکر شده باشند.

زمان تحویل: حداکثر تا ۱ اردیبهشت/ ۲۱ آوریل

(مطالب خود را به ایمیل to@tavaana.org بفرستید.لطفا در تیتر ایمیل بنویسید: مسابقه مقاله‌نویسی)


جایزه

برای هر موضوع به ۳ نفر جوایزی اهدا خواهد شد:

نفر اول معادل ۵۰۰ دلار

نفر دوم معادل ۳۰۰ دلار

نفر سوم معادل ۲۰۰ دلار

توانا حق انتشار همه مقاله‌های رسیده را در سایت و شبکه‌های اجتماعی خود خواهد داشت.

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

کارگران، انتخابات و غیبت مطالبات کارگری در وعده‌های انتخاباتی
goo.gl/QIG3Nn

فصل انتخابات، فصل وعده و عیدهای انتخاباتی است که در جریان آنها هر نامزدی سعی میکند برای کسب بیشترین آرایِ رأی دهندگان، بیشترین وعده های ممکن را بدهد، و در اغلب اوقات هم، بدون اینکه ذره ایی به فکر انجام آنها باشد و بدون اینکه کمترین توضیحی اقتصادی بدهد که هزینه انجام این وعده ها از محل کدام درامدیا صرفه جویی باید تأمین شود درحالیکه بودجه دولتی با همین وضع فعلی هم همیشه مجبور به استقراض از بانکها یا بازار پولی خصوصی است.

مسئله، مسئله گذشتنِ خرِمراد از پل پیروزی انتخابات است نه بیش و تعهدی جدی در این زمینه هم درکار نیست. دلیل این امر اینست که رقابت انتخاباتی و سیاسی در مملکت ما برای پست رئیس جمهوری، مجلس یا شورای شهر، نه رقابت احزاب سیاسی سابقه دار کارنامه دار است که برنامه داشته و پاسخگوی وعده های انجام نشده خود باشند و پای مسئولیت معرفی نامزدهای خود بایستند، مانند دیگر کشورها، بلکه رقابت موسمیِ افرادی است عملاً مستقل از هرگونه تعهد حزبی که در هر دوره ظاهر میشوند و بد عهدیهای آنان با اتمام دوره خود آنان به فراموشی سپرده میشود و آزمونی دیگر برای ملت تکرار میشود بدون اینکه پیشینه آنرا بخوبی بداند. شخصیهای گیرنده پستهای انتخابی در مملکت ما مانند فروشندگان دوره گردی هستند که کالای خود را چند برای قیمت بالاتر و بی کیفیت به مشتری میفروشند و بعد ناپدید میشوند تا سرو کله دوره گرد دیگری از نو پیدا شود و بازهم بازبان بازی کلاه مردم را بردارد و برود.

خریدار کالای انتخاباتی در میهن ما، با یک سوپر مارکت معروف و سابقه دار روبرو نیست تا اگر سرش کلاه رفت و متوجه شد که کیفیت جنس نامرغوب، و بجای ساخت ژاپونی یا کره ایی، ساخت چین است، بتواند برود و یخه فروشگاه را گرفته پول خود را پس بگیرد و جنس قلابی را پس بدهد.

ولی مسئله وعده وعیدهای توخالی نامزدهای انتخاباتی از لحاظی بسیار غم انگیز تر از اینست که ذکر شد و بچشم می آید. کافیست که به شعار های نامزدهای انتخاباتی فعلی نگاه کنیم. آنها همه گونه شعار میدهند و ملت را مخاطب قرار میدهند بدون اینکه بگویند جایگاه طبقه کارگر در این وعده های آنها کجاست؟
یکی از آنها وعده میدهد در ظرف یکسال 5 میلیون شغل ایجاد میکند بدون اینکه بگوید چطور؟ و کسی هم نیست که از او بپرسد آدم حسابی! اگر تو نسخه ایی به این خوبی برای ایجاد این همه شغل داشتی، در مقام شهردارِ چند دوره ای تهران، چرا در شهرداری نسخه اعجاز آمیزت را اجرا نکردی،

و چرا این نسخه معجزه گر خودت را به همین دولت روحانی بیچاره ندادی تا مملکت را ظرف چند ماه از فلاکت درآورد؟
آن دیگری که سابقه اش فقط در برپا کردن جرثقیل های دار در زندانهای سراسر ایران بوده است و کمترین تجربه ایی در اداره یک مؤسسه اقتصادی چند نفره را هم نداشته و ندارد، و تمام معلومات او هم، معلومات حوزوی و درس دادن آداب غسلِ حیض، نفاس، جنابت و آداب جماع و.. ، بوده است وعده میدهد که مملکت را برای فقرا بهشت میکند و یارانه 3 دهک اول را سه برابر میکند. ولی این معجره گر رمال منش نمیگوید اگر این کار شدنی بوده است بدون اینکه خزانه دولت را خالی تر از این هست بکند، چرا این راه حل را تا بحال به همین دولت نداده و منتظر مانده است و میماند تا نوبت ریاست جمهوری خود او برسد و این شق القمر را به نمایش بگذارد و آس خود را برای فقرای مملکت زمین بزند.

ادامه مطلب در پس بعدی

@Tavaana_TavaanaTech

ادامه پست قبلی

غم انگیر ترین جنبه این وعده وعیدهای انتخاباتی اینست که هیچیک از این معجره گران انتخاباتی که داعیه ریاست جمهوری بر همه ملت را دارند؛ طبقه 20 میلیونی کارگر ایران را ابداً بحساب نیاورده اند تا زحمت اینرا بخود دهند که حد اقل در یک مورد، بنام کارگر و با اشاره مشخص به مسائل این طبقه حتی محض ظاهر بگویند برای این جمعیت نعمت آفرین، که خود از بیشتر نعمتها محروم است و حد اقل نیمیی از معشیت و رفاه ملت و طبقه مرفه جامعه را فراهم میکند چه وعده ای دارند ولو اینکه وعده ای تو خالی باشد و محض احترام ظاهری! کارگران ایران اینقدر در محاسبات این مدعیان ریاست جمهوری ناچیز و قابل چشم پوشی بوده و هستند که نامشان از صورت مسئله انتخابات و رقابت های آن کاملاً پاک شده است.

این بیخیالی و بی اعتنائی به طبقه ۲۰ میلونی کارگر میهنمان امری تصادفی در این نظام نیست بلکه زائیده طبیعت زالو صفتانه و ضد کارگری آنست. ولی ای کاش دردناکی سوزنده مسئله به همینجا ختم میشد.
درد بسیار بزرگتر اینستکه؛ آنها که بنام نماینده کارگران از روی شانه کارگران بالا رفته و درخانه باصطلاح کارگر نشسته اند کمترین حرمتی برای صاحبخانه قائل نیستند و اینقدر به کرنشگری و آستانبوسی صاحبان و ساختارِ قدرت خو گرفته و عادت کرده اند که یادشان رفته است بنام کارگران و از روی شانه آنها به آنجا رسیده و عافیت یافته اند. آنها میتوانستند اقلاً فهرستی از مطالبات مُبرم کارگری را در این فصل رقابت انتخاباتی در مقابل نامزدهای انتخاباتی بگذارند و از آنها بخواهند تا بگویندبا این مشکلات کارگران مملکت چه میخواهند بکنند؟ و برای انها چه وعده ایی دارند حتی تو خالی؟
.
سران خانه کارگر میتوانستند از نامزدهای پست ریاست جمهوری بخواهند تا در صورت پیروز شدن، دولت را مسئول پرداخت دستمزدهای سوخته شده و معوقات کارگران کند مانند صندوقهای ضمانتی که در اکثر ممالک دنیا برای چنین مواردی وجود دارد. آنها باید میخواستند تا برنده انتخابات ریاست جمهوری، بدهی دولت را به سازمان تأمین اجتماعی بی درنگ پرداخت کند و هئیتی را با شرکت نمایندگان خود کارگران مسئول پیگری فروش کارخانجات ورشکسته نهادها و سرمایه داران متنفذ به سازمان تأمین( شستا سازمان سرمایه گذاری تأمینن اجتماعی) اجتماعی کند.*
آنها میتوانستند از نامزدهای انتخاباتی بخواهند تا موضعشان را نسبت به فرار مالیاتی واحد های صنعتی،خدماتی و تجاری تحت پوشش سپاه، بسیج، نهادهای مختلف مذهبی مانند آستان قدس رضوی، قرارگاه خاتم الانبیاء، بنیاد(امام) تحت رهبری خود مقام معظم رهبری و دهها بنیاد کوچک و بزرگ دیگر روشن کنند.
فرارهای مالیاتی این نهادها یعنی افزایش بار مالیاتی روی گرده کارگران بخش خصوصی( کارگران درجه 2) که موقعیتی ضعیف دارد و علت عمده ورشکست شدن واحد های کوچک و متوسط و سوخت رفتن دستمزدهای کارگران است.

اهمیت انتخاباتی کردن مطالبات کارگران در اینست که نامزدها مجبور میشوند حد اقل وعده هایی بدهند که آن وعده ها برای بعدها و همیشه بصورت موضوعات انتخاباتی در می آیند و روأسای چمهور برگزیده شده براحتی زیر همه وعده هایشان بزنند. از سوی دیگر تکرار این مطالبات در فضای سیاسی و اجتماعی کشور به بیداری و اتحاد طبقه کارگرهم کمک میکند.

حبیب تبریزیان
goo.gl/QIG3Nn

عکس متشر شده تصویر نویسنده مطلب است.

https://t.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

برنامه زنده فیس‌بوکی با عنوان «مطالبات بی‌پاسخ کارگری و انتخابات» با حضور حبیب تبریزیان
goo.gl/aWvE2L

سه‌شنبه ۱۲اردیبهشت ساعت ۷ شب به وقت تهران
شما می‌توانید پرسش‌های خود را با کارشناس برنامه از طریق کامنت در میان بگذارید.

https://facebook.com/tavaana

#کارگر #مطالبات_کارگران #حقوق_کارگران

@Tavaana_TavaanaTech

رای‌دهندگان با مطالبات گوناگونی در انتخابات شرکت کردند. برخی هم مطالبه‌ای نداشتند و آمده بودند که رقیب پیروز نشود چرا که گمان داشتند با آمدن رقیب روزگارشان از بد هم بدتر می‌شود. اما هر چه هست رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی نمی‌بایست این مطالبات مردم را نادیده بگیرد. این مطالبات اگر باز هم سرخورده بشود نا امیدی را افزون خواهد کرد.

زنان به دستور آقای خامنه‌ای و مراجع تقلید نمی‌توانند دوچرخه‌سواری بکنند و یا به ورزشگاه بروند. پیش از این دولت و مسئولان با توجیه احترام به مراجع دینی بسیاری از این مطالبات اجتماعی را نادیده گرفتند و زنان به ابتدایی‌ترین مطالباتش‌شان هم نرسیدند. امید که این بار خواست مردم مقدم بر خواست مراجع و نهادهای قدرت و نهادهای شرعی باشد. امید که پس از انتخابات نیز برای مثال شاهد دوچرخه‌سواری زنان در خیابان باشیم.

معلولان نیز از امکانات ابتدایی زیست محرومند و برای همین ما در خیابان‌ها و مکان‌ها عمومی
کم‌تر معلول می‌بینیم چرا که امکانات شهری و ... بسیار ناچیز است و یک معلول ترجیح می‌دهد داخل خانه بماند تا در اجتماع حضور پیدا کند و از نبود امکانات رنج ببرد.

شما چه فکر می‌کنید؟
goo.gl/rmG3BH

مطالب مرتبط:

جسمیت و قدرت:مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی
http://bit.ly/1I0beqv

حمایت‌گری مطالبه‌محور در انتخابات
http://goo.gl/b0uam1

@Tavaana_TavaanaTech

معلولانی که در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کردند مطالبات خود را مطرح کردند. آن‌ها می خواهند که شرایط زیست بهتری داشته باشند تا بتوانند در جامعه حضور داشته باشند. کم‌ترین و کوچک‌ترین مطالبه معلولان شاید این باشد که شهرسازی و محیط اجتماعی به گونه‌ای طراحی شده باشد که امکان حضور حداکثری این افراد در جامعه مقدور باشد.

شما چه فکر می‌کنید؟
goo.gl/vo1xNT

مطالب مرتبط:

دانلود کتاب «جسمیت و قدرت: مباحثی در معلولیت و تحول اجتماعی»
http://bit.ly/1I0beqv
معلولیت در سینما
http://bit.ly/2d3BA4m
درباره حقوق معلولان بیشتر بدانید:
http://ow.ly/GPbx301HUDl

@Tavaana_TavaanaTech

⭕️ آقای بطحایی چرا از استعفا استنکاف می ورزید؟

(عزیز قاسم زاده عضو هیات مدیره کانون صنفی فرهنگیان گیلان)

از دوازده اردیبهشت 40 که دکتر ابوالحسن خانعلی در راه دفاع از حقوق معلمان سرزمینش در حین سخنرانی با گلوله رئيس کلانتری بهارستان از پای در آمد تا بیستم اردیبهشت 97 که معلمان این مرز و بوم در تجمعی آرام و مسالمت آمیز به طرز وحشیانه ای کتک خوردند و با پابند و دستبند راهی زندان شدند، پنجاه و هفت سال سپری شده است اما با تمام تلاش های کنشگران صنفی هنوز معلمان نه تنها منزلت راستین و پیامبرگونه ی خود را در عمل نیافته اند، بلکه به تیر جفا مورد اصابتند و به خاطر تلاش معلمانه شان برای آموزش عالی، تحصیل رایگان و حق تشکل یابی مستقل همچنان هزینه می پردازند اما اگر شهادت دکتر خانعلی دولت شریف امامی را به سقوط کشاند،اکنون پس از قریب به 60 سال نه تنها دولت نسبت به حقوق معلمی بی اعتناست که وزیر گماشته بر راس این وزارتخانه آن قدر غیرت نمی ورزد که از معلمان سرزمینش به خاطر کتک خوردن و حمله ی اوباش در هفته ی معلم و دستگیری با پابند و دستبند، عذرخواهی ساده کند. با گذشت سالها از حرکت باشگاه مهرگان و تحولات و رویدادهای گوناگون، به راستی ما ترقی معکوس کرده ایم که اغلب مدیران این سرزمین درست در لحظه های سرنوشت ساز عناصری واداده،ترسو و بی خاصیتند. محمد بطحایی علی رغم مشاهده فیلم های منتشر شده ی دستگیری های معلمان سرزمینش، خود را نه تنها وامدار این زخم خوردگان نمی انگارد،بلکه تمام سعیش تقابل با معلمان رنجور و زخمی است که برای مطالبه قانونی خود تلاش می کنند.جا دارد معلمان و به ویژه کنشگران صنفی کشور یکی از مطالباتشان را در شرایط کنونی عزل وزیر بی کفایت بدانند و از دولتی که گرچه تمام سعیش اندوختن رای مردم در سبد خود و پس از آن به بوته ی فراموشی سپردن همه ی آن میثاق ها و معاهده ها بود، مجدانه بخواهند با برکناری وزیر آموزش و پرورش، لااقل اندک التیامی بر سینه های رنجور و خسته ی معلمان این سرزمین ببخشد که هدیشان در هفته ی معلم داغ و درفش و پابند و دستبند بود.به راستی وقتی گروهی خودمختار در این سرزمین در هفته ی معلم چنین بی شرمانه با معلمان این سرزمین می پیچند و صدایی از وزارتخانه ی متبوعه و وزیرش در نمی آید،گل گرفتن در آن راهکار بهتری نیست؟طرفه آنجاست که وزیر ناکارآمد و نالایق لازم دیده بر تجمعی آرام،مسالمت آمیز و مدنی مطابق با اصل 27 قانون اساسی حمله آورد و آن را بی انصافی بخواند اما هجوم «ترکان تنگ چشم که لشکری بر آن درویشان بی قبا» حمله بردند و پس از آن معلمان را با دستبند و پابند به اوین بردند را کم اهمیت تر از آن دیده که درباره اش کمترین موضعی بگیرد.بطحایی بداند که در تماشاخانه ی تاریخ ننگ هجوم به معلمان بی پناه با هیچ آبی پاک نخواهد شد و مواضع شگفت انگیز و معلم ستیزانه ی او در حافظه ی آموزش و پرورش ایران و معلمانش باقی خواهد ماند.قصه ی رنجوری و انبوهی اندوهی معلمان این سرزمین دلها را بریان و چشم ها را گریان کرده است.خادمان تعلیم و تربیت این سرزمین و کنشگران مدنی همچنان رسالت معلمانه ی خود را با تمامی تنگناها و رنجوری ها و نامروتی ها ادامه می دهند.محمد بطحایی بداند التذاذ صندلی وزارت به قیمت انهدام تجمعی مسالمت آمیز و برخورد با معلمان سرزمینش هنری سترگ نیست و آن قدر ارج و ارزش ندارد که بدنامی امروز و فردای تاریخ را به نام خود رقم زند.خیرخواهانه و ناصحانه از او می خواهیم که مصطبه ریاست و معرکه ی سیاست و مرتبه ی وزارت را رها کند و هم از خلق پروا ورزد و هم خالقش.از بیم آبرو بترسد و گلیم خویش از گردونه ی نحاست به در برد و جامه ی عافیت به تن کند و اگر حق هم صحبتی با معلمان ادا نمی کند،لااقل ردای احتیال نجات کشتی تعلیم و تربیت از تن برون کند و عبای اعتزال را به قامت قصیر وزارتش عجین کند و عطای ملک و وزارت را به قیمت خروج دنائت و رذالت رها کند و این امر را به کسی بسپارد که بداند بر کدام جایگاه تکیه زده و از چه منظر و موضعی باید به جامعه ی معلمی نظر کند.دعایی چنین مشفقانه در این روزهای سخت و تنگ بر جامعه ی معلمان، مشاوره ای صادقانه و راه حلی عاقلانه در حق اوست که بیش از همه معلمان جامعه این روزها گفته اند و نوشته اند که داشتن و یا نداشتن چنین وزیری توفیرش چیست؟؟؟!!!


https://t.me/edalatxah