پیام نسرین جوادی, فعال کارگری زندانی، در دفاع از شریفه محمدی

شريفه محمدی فعال کارگری در بی‌دادگاه جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شد شریفه در اواسط آبان در محل زندگیش توسط نیروهای سرکوبگر امنیتی دستگیر و به زندان لاكان رشت منتقل شد. مدتی را در سلول‌های انفرادی و تحت بازجویی قرار گرفت و در کمتر از یکماه به زندان سنندج منتقل شد. در سنندج تحت شکنجه های جسمی و روانی قرار گرفت به شکلی که آثار شکنجه در ناحیه صورت و چشمان او مشهود بود. وی در تمام این مدت ممنوع التماس و ممنوع الملاقات بود و خانواده نیز تحت فشار مضاعف بی‌خبری مطلق قرار داشتند. حال نیز طبق روال گذشته و جهت سرکوب بیشتر در پروژه ای نخ‌نما و پوسیده این فعال کارگری را به جریانات و احزاب سیاسی پیوند دادند تا او را با حکمی سنگین روبرو کنند. شریفه محمدی يك فعال کارگری است. او بدون داشتن هیچ گونه وابستگی حزبی برای کارگران که تمام آنچه داشته‌اند توسط حاکمیت سرمایه به یغما رفته و برای دفاع از شرایط مادی طبقه‌ی کارگر و پایان دادن به بهره‌کشی از آنان مبارزه می کند. اعلام حكم اعدام شريفه تنها يك روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری حامل پیامی است به جامعه‌ای که در مقابل سرکوب‌های حکومتی هرگز آرام نبود و در اعتراضات سال ۱٤۰۱ با حضور گسترده ی زنان مواجه شد. این پیامی ست برای سرکوب‌هایی وحشیانه تر از پیش طی ٤٦ سال سركوب و زندان و شکنجه و اعدام نتوانستند طبقه ی کارگر و دیگر مردم ستمدیده را وادار به عقب‌نشینی کنند. بدون تردید این پیام در این مقطع تاریخی نه تنها نمی‌تواند برای حکومت پاسخی داشته باشد بلکه برعكس كينه و نفرت مردم را نسبت به حکومت جبار بیش از پیش می کند. شريفه محمدی فعال کارگری بدون هیچ قید و شرطی باید آزاد گردد.

نسرین جوادی فعال کارگری و عضو اتحادیه آزاد کارگران ایران زندان اوین


#شریفه_محمدی
#آزادی_شریفه
#نه_به_اعدام #نسرین_جوادی #بیانیه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

روز جمعه ۲۹ تیرماه گروهی از ایرانیان ساکن هلند در اعتراض به حکم اعدام شریفه محمدی در شهر خرونینگن تجمع کردند.

ایجاد کمپین برای حمایت از زندانیان سیاسی، به خصوص زندانیان محکوم شده به اعدام، از جمله اقداماتی است که فعالان جامعه مدنی می‌توانند انجام دهند.

این کمپین‌ها با نامه نگاری به مقامات داخلی، نهادها (نهادهای حقوق بشری و صنفی بین‌المللی) و دولت‌های خارجی، انتشار مقاله در رسانه‌ها، مصاحبه با رسانه‌های خارجی، فعالیت میدانی در داخل ایران (مثل شعارنویسی ...) می‌توانند در رساندن صدای زندانی و تحت فشار گذاشتن حکومت مؤثر باشند.

#شریفه_محمدی #آزادی_شریفه #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

https://www.ddinstagram.com/p/C9pZ5gaubTT/?igsh=MWQyeXRlM2EzcGMyMw==
گفت‌وگوی زنده در اینستاگرام توانا
*موضوع: آیا «خدای یکتا»، به جهنم افتاده؟ چرا؟
*مهمان: شاهرخ حیدری، کاریکاتوریست
*میزبان: ماهمنیر رحیمی، روزنامه‌نگار
*زمان: یک‌شنبه ۲۱ جولای ۲۰۲۴ برابر با ۳۱ تیر ۱۴۰۳ ساعت ۲۱ (به وقت ایران)

*محل: صفحه‌ی اینستاگرام توانا

*پرسش‌ها:

-کارهای شاهرخ حیدری، چه قدر صدای خداناباوران داخل ایران بوده؟

-منظور او از این‌که «الله واحد، تنها شده و در عذاب علیم است» چیست؟

-کارتون‌های او، با آثار دیگر کاریکاتورها/طرح‌ها/نقاشی‌های ایرانی، در سبک هنر اعتراضی، چه تفاوتی دارد؟
-ایده‌هایش را از کجا الهام می‌گیرد؟

-سهم سانسور، و شرایط نامساعد (از جمله ناامنی‌های سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و حرفه‌ای) که جمهوری اسلامی برای شهروندان ایجاد کرده، بر کار هنرمندان چه بوده؟

-کارتون/کاریکاتور، شانه‌به‌شانه‌ی هنرهای طناز است. شوخی با خدا و باورهای دینی/مذهبی، چه آثار مثبت یا منفی داشته؟ استفاده از آزادی‌بیان است برای خرافه‌زدایی، یا «توهین به مقدسات و تشدید تفرقه»؟

*شما نیز دعوتید تا تحلیل، تجربه یا نظر خود را، مکتوب، صوتی یا تصویری، به آموزشکده‌ی جامعه‌ی مدنی توانا بفرستید.
T.me/Tavaana_Admin

#گفتگو_توانا #توانا #بگو_بشنو #گفت‌_و_شنود #مکالمه #مفاهمه #رواداری #هم‌زیستی #خداناباور #دین‌ـدار #مداراگر #حقوق_بشر #آزادی #سکولاریسم #پلورالیسم #دموکراسی #ایران_آینده

مرضیه آدینه‌زاده، خواهر زنده‌یاد ابوالفضل آدینه‌زاده، با انتشاری پستی در اینستاگرام خود از احضار پدرش به دادسرای قوچان با اتهام نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام خبر داده و نوشته است:

«پدرم را به اتهام نشر اکاذیب ، تشویش اذهان عمومی و تبلیغ علیه نظام
در دادسرای انقلاب قوچان احضار کردند!
و‌ دلیلش، انعکاس خبر آزادی برادرم رضا ببرنژاد در صفحه‌ی اینستاگرامش است! ظاهرا همدردی خانواده‌های دادخواه باهم در قانونشان جرم محسوب میشود…
روز به روز وقیح‌تر میشوند!
#ابوالفضل_آدینه‌_زاده»
رضا ببرنژاد برادر دادخواه مهدی ببرنژاد از جان‌باختگان انقلاب ۱۴۰۱ است که ۱۷ خردادماه، بازداشت شد.
مهدی ببرنژاد، جوانی ۲۲ ساله بود اهل شهر قوچان که ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ بر اثر شلیک نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی در قوچان جان باخت.
پیکر وی را پس از سه روز با اخذ تعهد کتبی به خانواده‌اش تحویل دادند. مراسم خاکسپاری پیکر وی تحت تدابیر شدید امنیتی در روستای “شارک” از توابع قوچان برگزار شده بود.

#سانسور #آزادی_بیان
#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
@Tavaana_TavaanaTech

«این شر باید زودتر به پایان برسد. در این شر همه ما به نوبت مجرمیم.»

سپیده رشنو، با انتشار ویدئویی با عنوان «نه» در صفحه اینستاگرام، خبر داد که فردا، ششم مرداد، خود را به زندان معرفی خواهد کرد. او می‌گوید کاری نکردم که به خاطرش از شهر و خیابان حذف شود از تحصیل منع شوم و حتی روانه زندان شوم.
سپیده رشنو می‌گوید:
«دست و پای شر آن‌قدر در زندگی ما فرو رفته که بدن و فردیت و زندگی ما جرم است».
او تاکید می‌کند آنچه مهم‌تر است جان و زندگی انسان‌هایی ست که زیر حکم اعدام هستند.

سپیده رشنو به سه سال و هفت ماه حبس محکوم شده است و بنا بر این ویدئوی منتشرشده او صبح فردا شنبه ۶ مردادماه خود را به زندان اوین معرفی خواهد کرد.

درباره سپیده رشنو بخوانید:
https://tavaana.org/sepidehrashnow/

#یاری_مدنی_توانا
#نه_به_جمهوری_اسلامی
#سپیده_رشنو
#آزادی_سپیده_رشنو
@Tavaana_TavaanaTech

جرم‌های سایبری: نگرانی‌های موجه اخلاقی یا بهانه‌های جدید برای سرکوب؟

آیا حکومت‌ها می‌توانند به آسانی فعالیت‌های شهروندان در فضای آنلاین را به بهانه وقوع جرم سایبری محدود کنند؟

به‌کاربردن واژگان و زبان غیرشفاف در قوانین به مقامات اجازه می‌دهد افراد را به راحتی و به هر بهانه‌ای مورد فشار قرار دهند و با تفسیر دل‌بخواه مصادیق جرم، مخالفان را مجازات کنند.

طبق این قوانین، برای مثال روزنامه‌نگاران و فعالانی که متهم به انتشار «اخبار کذب» یا انتشار هر چیزی که موجب «بردن آبرو»، «حمله به اخلاق عمومی» یا «تضعیف وحدت ملی» شوند، با مجازات‌های سنگین شامل سال‌ها زندان مواجه خواهند شد. بدتر آن که طبق این قوانین جدید گردانندگان صفحات آنلاین، مسئول نظرات ارسال‌شده (کامنت‌ها) توسط دیگران در وب‌سایت‌ها و صفحات رسانه‌های اجتماعی خود نیز هستند که در عمل یا خود آنان را به عوامل سانسور بدل خواهد کرد یا صرفا به خاطر نظر دیگران برای آ‌ن‌ها پرونده قضایی ایجاد می‌کند.

چنین قانون‌هایی پا را حتی از این نیز فراتر می‌گذارند. این قوانین به مقام‌های حکومت اجازه می‌دهند که وب‌سایت‌ها و پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی را به علت عدم اطاعت از درخواست‌های حذف محتوا مسدود کنند و شرکت‌های فعال در رسانه‌های اجتماعی با بیش از صدهزار کاربر را ملزم می‌کند تا دفاتر فیزیکی خود را در درون مرزهای کشور باز کنند تا بتوان بر کار آنان نظارت داشت.


به نظر می‌رسد تلاش و اشتیاق حاکمان غیردموکراتیک برای کنترل اطلاعات و ایده‌ها در اینترنت رو به افزایش است. اما اعمال چنین محدودیت‌هایی آسان نیست. تکنولوژی اینترنتی را نمی‌توان به راحتی کنترل و هدایت نمود یا دست‌کم تاکنون چنین چیزی ممکن نبوده است. احتمالا به همین علت است که بعضی حکومت‌ها که از ابراز قدرت در درون فضای اینترنتی ناامید شده‌اند، به طرز فزاینده‌ای به روش‌های قدیمی‌تر و آشناتر سرکوب، یعنی بازداشت و نظارت فیزیکی روی آورده‌اند. برای اجرای چنین روش‌هایی آنان نیاز به پوششی ظاهرا قانونی دارند تا اعمال خود را توجیه نمایند. نمونه‌های متعددی از این رویکرد سوءاستفاده از ظاهر قانون را می‌توان مشاهده نمود.

سایت:
https://tavaana.org/cybercrimean-excuse-for-repression/
یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=H7ZpfUjxW4I
ساندکلاود:
https://soundcloud.com/tavaana/mwwwqwa8mrme
کست‌باکس:
https://castbox.fm/vb/722206833
نسخه نوشتاری:
https://tavaana.org/cyber-crime-repression/


#آزادی_اطلاعات #سرکوب #تکنولوژی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

‌
«یکم. در یک اتوبوس رخ داد، در جنوب آمریکا و در دوران تباه چیرگی تبعیض نژادی. روزا پارکس از قانونی ظالمانه تبعیت نکرد که فرمان می‌داد اگر مسافر سفیدپوستی سوار اتوبوس شود سیاه‌پوستان باید جای خود را به او تقدیم کنند. رزا پارکس مقاومت کرد، رزا پارکس برنخاست و با نشستنش، با مقاومتش از انسان بودن خود دفاع کرد.
دوم. در یک اتوبوس رخ داد. سپیده رشنو که تصویرش را در عکس سمت چپ می‌بینید بر سر یک عمله حکومت که به دلیل تذکر حجاب اجباری مزاحمش شده بود فریاد زد گمشو بیرون. او جای همه ما فریاد زد. این "ما" ارجاعی است به تمام حذف‌شدگان بی‌پناه این چهل و چهار سال. ما که برابر هر موقعیت شغلی به ناچار بلند شدیم تا یکی از خودی‌های حکومت بر صندلی بنشیند؛ ما که به خاطر وجود ده‌ها سهمیه ظالمانه در فرایند انتخاب دانشجو بارها برخاستیم تا یک نورچشمی حکومتی جای ما را بگیرد؛ ما که در تمام این سالها بارها تحقیر شدیم.
سوم. این جدال مردم با مردم نیست؛ این مقاومت تحقیرشدگان است برابر استیلای تحقیرکنندگان. امروز هیچ‌کس نام آن راننده اتوبوس مدافع تبعیض‌نژادی را به یاد ندارد که رزا پارکس را تحویل پلیس داد اما نام و یاد آن زن سیاه‌پوست در همه جا هست. سپیده رشنو را به جرم دفاع از حق انسانی‌اش بازداشت کرده‌اند، من در همین تاریک‌ترین لحظات نامش را مکرر بر زبان میاورم و فردایی را تصور می‌کنم که برای بچه‌هامان تعریف می‌کنیم: زن شجاعی بود که در دوران خفقان فریاد کشید گمشو بیرون، اسمش سپیده بود و رسمش پایان دادن به شب.»
‌
- برگرفته شده از اینستاگرام امیرحسین کامیار

رزا پارکس این بار تسلیم نمی‌شود
https://tavaana.org/rosa-parks/



#سپیده_رشنو #حجاب_بی_حجاب #رزا_پارکس #آزادی_سپیده_رشنو #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

‏«شرع آنقدر در زندگی ما فرو رفته که بدن، فردیت و زندگی ما جُرمه. این شر هرچه زودتر باید به پایان برسه.»

سپیده پایانِ این تاریکیست!
سپیده شعری است از شجاعت و استقامت در دل ظلمت استبداد، با فریادی از آزادی و عزم بی‌پایان
امروز نام تمام دختران با شهامت ایران سپیده است، دخترانی که در برابر تاریکی ایستاده‌اند.

جرم سپیده چیست؟ جز مقاومت در برابر نیروی سرکوبگری که در اتوبوس مزاحمش شده بود؟
جهوری اسلامی از همین مقاومت می‌ترسد، از سرایت ایستادگی در برابر ظلم به دیگران.

#آزادی_سپیده_رشنو
#سپیده_رشنو #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

دایه شریفه، مادر جاویدنام رامین حسین‌پناهی، مادری که هنوز نمی‌دانند فرزندش را بعد از قتل حکومتی کجا دفن کرده‌اند، در مخالفت با حکم اعدام پخشان عزیزی و شریفه محمدی، نوشته‌ای به شرح زیر در دستش گرفته است؛

«اعدام قتل عمد حكومتیست

من مادر رامین حسین پناهی خواهان لغو فوری حكم اعدام و ازادی پخشان عزیزی و شریفە محمدی هستم

اعدام ننگ بشریت است
ننگ بر حاكمیتی كە برای بقا بە دنبال گردن برای طناب دارش می‌گردد»

#نه_به_اعدام #آزادی_شریفه #پخشان_عزیزی #شریفه_محمدی #رامین_حسین_پناهی #دایه_شریفه #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech