Forwarded from استراتژی قیام
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚜️ #استراتژی_قیام_و_سرنگونی ⚜️
🔸جبهه خلق و ادامه بحث
🔹درباره بازگشت به اين جبهه و خروج از آن
@Strategy_gh
🔸جبهه خلق و ادامه بحث
🔹درباره بازگشت به اين جبهه و خروج از آن
@Strategy_gh
Forwarded from استراتژی قیام
✍️سند متنی:
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸جبهه خلق و ادامه بحث
🔹درباره بازگشت به اين جبهه و خروج از آن
✅باز ميگرديم به ادامه بحث درباره جبهه خلق و ضدخلق و اينكه در رابطه مستقيم با آزادي و حاكميت مردم تعريف ميشود و از 45سال پيش تاكنون، جنگ ما و مرزبنديهاي ما را با شاه و شيخ (ديكتاتوريهاي سلطنتي و آخوندي) تشريح و ترسيم ميكند.
- گفتيم كه جبهه خلق در يك كلام، با «جبهه سرنگوني استبداد مذهبي» تعريف ميشود.
- گفتيم كه فصل مشترك تمام طبقات و اقشار و جريانها و نيروها و افراد ايراني اين است كه خواهان دموكراسي و حاكميت جمهور مردم ايران هستند.
گفتيم كه معيار عمده براي شناخت اعضا و اجزاي «جبهه خلق» يا «جبهه مردم ايران» در برابر رژيم ولايت فقيه، شرايط عيني و منافع آنها در پيشرفت جامعه و قابليت آنها براي سرنگونكردن مانع اصلي پيشرفت سياسي و اقتصادي و اجتماعي جامعه ايران يعني همين ديكتاتوري ولايت فقيه، است.
گفتيم كه اين نه يك تفنن يا امر مستحب بلكه واجب عيني و هويت سياسي ايرانيان آزاديخواه و ميهندوست است.
گفتيم كه با اين معيار و اين شاخص، هيچ نيرو و هيچ شخصي نميتوان يافت كه بهواقع تضاد اصلي او با رژيم ولايت فقيه باشد و سرنگوني آن را بخواهد، اما درعينحال، زيرآب اشرف و مجاهدين و شوراي ملي مقاومت ايران را بزند. چنين چيزي خصيصه ارتجاعي و علامت خروج از جبهه خلق و ادامه و امتداد همين رژيم است.
چگونه ميتوان هم خواهان سرنگوني اين رژيم، و هم خواهان سربريدن مجاهدين بود يا براي آن جاده صاف كرد؟ خواه و ناخواه، يكي از اين دو رويكرد، اصالت دارد.
خواه و ناخواه، يكي از اين دو رويكرد، شكلي و صوري و ديگري محتوايي است. محتوا، عناصر متشكله يك شئ و هر مجموعه است.
خواه و ناخواه، يكي از اين دو رويكرد، نمود و ديگري ماهيت جريان يا فرد مربوطه را نشان ميدهد. ماهيت عنصر اصلي و پايدارترين عنصر در محتواي يك پديده يعني عناصر متشكله آن است.
تفاوت انتقاد با ضديت و خصومت هم بر همگان واضح است يكي پيشبرنده، تقويتكننده و احياگر است، اما ديگري كاهنده، تضعيفكننده و امحاگر. در بحثهاي بعدي راجع به اين موضوع صحبت خواهيم كرد.
انتقاد و انتقاد از خود كه توسط انقلابيون و نيروهاي ترقيخواه در قرن نوزدهم، رايج و فرموله شد، يك اصل مسلّم است كه اكنون مجاهدين آن را در مناسبات خود بهعنوان جهاد اكبر به حد «عمليات جاري» ارتقاء دادهاند. هيچ بيم و باكي هم از آن ندارند، نيازمند آن هستند و از آن استقبال ميكنند. از طرف ديگر، در عصر ارتباطات كه ظرفيتها و راهكارهاي آزادي بيان و انتقاد، پيوسته افزايش مييابد چه كسي ميتواند يا جرات ميكند اين اصل مسلّم را به زير علامت سؤال بكشد؟
پس صورت مسأله، همچنانكه مقاومت ايران يك دهه قبل در بيانيه ملي خاطرنشان كرده است، «بهانهكردن» انتقاد و مخالفت، براي ايجاد «جبهههاي فرعي مقابله با جنبش مقاومت، از جمله از طريق نفوذ در محافل رنگارنگ موسوم به «اپوزيسيون» و برانگيختن آنها به لجنپراكني عليه مقاومت» است.
در ابتداي فصل حاضر، همچنين اشاره كرديم كه استحكام و عزم راسخ در آزادي و حاكميت مردم، اقتضا ميكند كه از فاصلهگرفتن از ديكتاتوريهاي شيخ و شاه و نهايتاً از بازگشت به جبهه خلق، بهطور مضاعف استقبال و حمايت كنيم. اين امر نه فقط در مورد ديكتاتوري ولايت فقيه و جناحهاي آن و كساني مانند موسوي و كروبي، بلكه در مورد ديكتاتوري سلطنتي و جناحها و افراد آن هم صدق ميكند. با اين تفاوت كه رژيم شاه در انقلاب ضدسلطنتي سرنگون شده و حاكميت ندارد.
@Strategy_gh
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸جبهه خلق و ادامه بحث
🔹درباره بازگشت به اين جبهه و خروج از آن
✅باز ميگرديم به ادامه بحث درباره جبهه خلق و ضدخلق و اينكه در رابطه مستقيم با آزادي و حاكميت مردم تعريف ميشود و از 45سال پيش تاكنون، جنگ ما و مرزبنديهاي ما را با شاه و شيخ (ديكتاتوريهاي سلطنتي و آخوندي) تشريح و ترسيم ميكند.
- گفتيم كه جبهه خلق در يك كلام، با «جبهه سرنگوني استبداد مذهبي» تعريف ميشود.
- گفتيم كه فصل مشترك تمام طبقات و اقشار و جريانها و نيروها و افراد ايراني اين است كه خواهان دموكراسي و حاكميت جمهور مردم ايران هستند.
گفتيم كه معيار عمده براي شناخت اعضا و اجزاي «جبهه خلق» يا «جبهه مردم ايران» در برابر رژيم ولايت فقيه، شرايط عيني و منافع آنها در پيشرفت جامعه و قابليت آنها براي سرنگونكردن مانع اصلي پيشرفت سياسي و اقتصادي و اجتماعي جامعه ايران يعني همين ديكتاتوري ولايت فقيه، است.
گفتيم كه اين نه يك تفنن يا امر مستحب بلكه واجب عيني و هويت سياسي ايرانيان آزاديخواه و ميهندوست است.
گفتيم كه با اين معيار و اين شاخص، هيچ نيرو و هيچ شخصي نميتوان يافت كه بهواقع تضاد اصلي او با رژيم ولايت فقيه باشد و سرنگوني آن را بخواهد، اما درعينحال، زيرآب اشرف و مجاهدين و شوراي ملي مقاومت ايران را بزند. چنين چيزي خصيصه ارتجاعي و علامت خروج از جبهه خلق و ادامه و امتداد همين رژيم است.
چگونه ميتوان هم خواهان سرنگوني اين رژيم، و هم خواهان سربريدن مجاهدين بود يا براي آن جاده صاف كرد؟ خواه و ناخواه، يكي از اين دو رويكرد، اصالت دارد.
خواه و ناخواه، يكي از اين دو رويكرد، شكلي و صوري و ديگري محتوايي است. محتوا، عناصر متشكله يك شئ و هر مجموعه است.
خواه و ناخواه، يكي از اين دو رويكرد، نمود و ديگري ماهيت جريان يا فرد مربوطه را نشان ميدهد. ماهيت عنصر اصلي و پايدارترين عنصر در محتواي يك پديده يعني عناصر متشكله آن است.
تفاوت انتقاد با ضديت و خصومت هم بر همگان واضح است يكي پيشبرنده، تقويتكننده و احياگر است، اما ديگري كاهنده، تضعيفكننده و امحاگر. در بحثهاي بعدي راجع به اين موضوع صحبت خواهيم كرد.
انتقاد و انتقاد از خود كه توسط انقلابيون و نيروهاي ترقيخواه در قرن نوزدهم، رايج و فرموله شد، يك اصل مسلّم است كه اكنون مجاهدين آن را در مناسبات خود بهعنوان جهاد اكبر به حد «عمليات جاري» ارتقاء دادهاند. هيچ بيم و باكي هم از آن ندارند، نيازمند آن هستند و از آن استقبال ميكنند. از طرف ديگر، در عصر ارتباطات كه ظرفيتها و راهكارهاي آزادي بيان و انتقاد، پيوسته افزايش مييابد چه كسي ميتواند يا جرات ميكند اين اصل مسلّم را به زير علامت سؤال بكشد؟
پس صورت مسأله، همچنانكه مقاومت ايران يك دهه قبل در بيانيه ملي خاطرنشان كرده است، «بهانهكردن» انتقاد و مخالفت، براي ايجاد «جبهههاي فرعي مقابله با جنبش مقاومت، از جمله از طريق نفوذ در محافل رنگارنگ موسوم به «اپوزيسيون» و برانگيختن آنها به لجنپراكني عليه مقاومت» است.
در ابتداي فصل حاضر، همچنين اشاره كرديم كه استحكام و عزم راسخ در آزادي و حاكميت مردم، اقتضا ميكند كه از فاصلهگرفتن از ديكتاتوريهاي شيخ و شاه و نهايتاً از بازگشت به جبهه خلق، بهطور مضاعف استقبال و حمايت كنيم. اين امر نه فقط در مورد ديكتاتوري ولايت فقيه و جناحهاي آن و كساني مانند موسوي و كروبي، بلكه در مورد ديكتاتوري سلطنتي و جناحها و افراد آن هم صدق ميكند. با اين تفاوت كه رژيم شاه در انقلاب ضدسلطنتي سرنگون شده و حاكميت ندارد.
@Strategy_gh
Forwarded from استراتژی قیام
Audio
⚜️ #استراتژی_قیام_و_سرنگونی ⚜️
فایل صوتی:
🔉🔸جبهه خلق و ادامه بحث
🔹درباره بازگشت به اين جبهه و خروج از آن
@Strategy_gh
فایل صوتی:
🔉🔸جبهه خلق و ادامه بحث
🔹درباره بازگشت به اين جبهه و خروج از آن
@Strategy_gh
Forwarded from استراتژی قیام
✍️سند متنی:
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸درباره سلطنت طلبي
✅طبق اصل سي و پنجم متمم قانون اساسي رژيم سلطنتي: «سلطنت وديعه يي است كه به موهبت الهي از طرف ملت به شخص پادشاه مفّوض شده» است.
در سال1304، رضاخان سردارسپه، پس از تقريباً 5سال كشاكش در پي كودتاي انگليسي سوم اسفند1299، احمدشاه قاجار را خلع و سلطنت را از آن خود كرد.
طبق اصل سي وششم، «موهبت الهي» بازنگري شد و مقرر گرديد سلطنت «به شخص اعليحضرت شاهنشاه رضاشاه پهلوي تفويض شده و در اعقاب ذكور ايشان نسلاً بعد نسل برقرار خواهد بود».
اصل سي وهفتم مسأله جانشيني شاه را هم حل نموده و ميگفت:
«ولايتعهد با پسر بزرگتر پادشاه كه مادرش ايراني الاصل باشد خواهد بود. در صورتي كه پادشاه اولاد ذكور نداشته باشد تعيين وليعهد بر حسب پيشنهاد شاه و تصويب مجلس شوراي ملي به عمل خواهد آمد مشروط بر آنكه آن وليعهد از خانواده قاجار نباشد ولي در هر موقعي كه پسري براي پادشاه بهوجود آيد حقاً ولايتعهد با او خواهد بود».
به اين ترتيب سلطنت رضاشاه آببندي شد تا از هرگونه رخنه و داعيه خانواده قاجار كه «موهبت الهي» را «نسلاً بعد نسل» از آن خود ميدانستند، مصون بماند.
اصل سي وهشتم هم ميگفت:
«در موقع انتقال سلطنت، وليعهد وقتي ميتواند شخصاً امور سلطنت را متصدي شود كه داراي 20سال تمام شمسي باشد. اگر به اين سن نرسيده باشد نايب السلطنه يي از غير خانواده قاجاريه از طرف مجلس شوراي ملي انتخاب خواهد شد».
اما هنگام ازدواج وليعهد (محمدرضا) با شاهزاده فوزيه از خانواده سلطنتي مصر، مشكلي وجود داشت كه رضاشاه ديكتاتور آن را هم با اشاره انگشت، حل و فصل كرد. مشكل اين بود كه وليعهد بعدي طبق اصل37 بايد از مادر ايراني الاصل مي بود. بنابراين در آستانه اين ازدواج، «قانون تفسير اصل سي وهفتم مصوب چهاردهم آبان ماه 1317 شمسي» مشكل را به شرح زير حل كرد:
«ماده واحده- منظور از مادر ايراني الاصل مذكور در اصل سي وهفت متمم قانون اساسي اعم است از مادري كه مطابق شق دوم از ماده 976 قانون مدني داراي نَسب ايراني باشد يا مادري كه قبل از عقد ازدواج با پادشاه يا وليعهد ايران به اقتضاي مصالح عاليه كشور به پيشنهاد دولت و تصويب مجلس شوراي ملي به موجب فرمان پادشاه عصر صفت ايراني به او اعطا شده باشد».
به اين ترتيب به فوزيه كه بعداً از محمدرضا شاه طلاق گرفت «صفت ايراني» اعطا شد.
ملاحظه ميكنيد كه:
اولاً- سلطنت، نه در تعريف ملوكانه آن، نه در عملكرد و نه در سابقه تاريخي، هيچگاه امري طلبي دني و موكول به خواسته و رأي مردم نبوده است. بنابراين چيزي به نام سلطنت طلبي از اساس موضوعيت ندارد. انگليسيها هم اول ميخواستند، سلسله قاجار را منقرض كنند و رضاخان را با الگوبرداري از تركيه به عنوان رئيس جمهور روي كار بياورند. اما مخالفت نيروهاي ملي و رجال بزرگي مثل مدرس و مصدق اين برنامه را به شكست كشاند و آن را به بايگاني سپرد. اما از بد روزگار و تحت حمايت انگليسيها، مدتي بعد پروژه به سلطنترساندن رضاخان سردار سپه به اجرا درآمد كه جزييات آن در كتابهاي تاريخ آن روزگار نوشته شده است.
ثانياً- جبهه مردم ايران، همچنانكه نميپذيرد خميني و خامنه اي نمايندگان و ولي امر خدا باشند، نخواهد پذيرفت كه سلطنت وديعه و موهبتي الهي است. وانگهي چگونه ميتوان رأي نسلهاي آينده را هم پيش فروش نمود كه بايد سلطنت «اعقاب ذكور ايشان نسلاً بعد نسل» را هم بپذيرند. آخر چرا؟
و اگر اين منطق درست است چرا هيچكدام از سلسله هاي سلطنتي ايران كه يكي پس از ديگري ماقبل خود را با زور شمشير و با عسكر و لشگر برمي انداختند ، «موهبت الهي» در «اعقاب ذكور»، يعني فرزندان پسر سلسله قبلي را نپذيرفتند. حتي طبق اصل سي وهفتم بالا، شرط هم گذاشتند كه مبادا وليعهد و نايب السلطنه از سلسله قبلي باشد. كما اينكه احمدشاه قاجار تا سال1308 كه در 33سالگي در پاريس درگذشت، خود را شاه قانوني مشروطه ميدانست و بعد از او هم برادرش محمدحسن ميرزا، كه وليعهد احمدشاه بود، و در سال1321 در لندن درگذشت خود را پادشاه قانوني مشروطه و صاحب قانوني همان «موهبت الهي» ميدانست.
ثالثاً- قياس بين اسپانيا و انگلستان با ايران در امر سلطنت، به گواهي تاريخ و همه واقعيات، قياس مع الفارق است. زيرا آنها كشورهاي صنعتي جهان اوّل هستند. با اقتصادهاي شناخته شده و نه ايران شاهزده و خميني گزيده با سوابقي كه هر دانش آموز دبيرستاني ميداند. قصد ورود به مباحث تئوريك از قبيل «شيوه توليد آسيايي» و علل ديكتاتورخيزي اين منطقه از جهان را هم ندارم و به همين ميزان كفايت ميكنم.
رابعاً- به حكم عقل سليم و وجدان منصف، چرا «سلطنت طلبان» بايد با دست اويزقراردادن جنايتها و تبهكاري مضاعف دارودسته خميني، در مورد پرونده مختومه سلطنت در ايران دچار توهم باشند؟ دفاع از گذشته و رژيم سلطنتي سابق، قبل از هر چيز به زيان آينده و به سود وضعيت موجود است.
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸درباره سلطنت طلبي
✅طبق اصل سي و پنجم متمم قانون اساسي رژيم سلطنتي: «سلطنت وديعه يي است كه به موهبت الهي از طرف ملت به شخص پادشاه مفّوض شده» است.
در سال1304، رضاخان سردارسپه، پس از تقريباً 5سال كشاكش در پي كودتاي انگليسي سوم اسفند1299، احمدشاه قاجار را خلع و سلطنت را از آن خود كرد.
طبق اصل سي وششم، «موهبت الهي» بازنگري شد و مقرر گرديد سلطنت «به شخص اعليحضرت شاهنشاه رضاشاه پهلوي تفويض شده و در اعقاب ذكور ايشان نسلاً بعد نسل برقرار خواهد بود».
اصل سي وهفتم مسأله جانشيني شاه را هم حل نموده و ميگفت:
«ولايتعهد با پسر بزرگتر پادشاه كه مادرش ايراني الاصل باشد خواهد بود. در صورتي كه پادشاه اولاد ذكور نداشته باشد تعيين وليعهد بر حسب پيشنهاد شاه و تصويب مجلس شوراي ملي به عمل خواهد آمد مشروط بر آنكه آن وليعهد از خانواده قاجار نباشد ولي در هر موقعي كه پسري براي پادشاه بهوجود آيد حقاً ولايتعهد با او خواهد بود».
به اين ترتيب سلطنت رضاشاه آببندي شد تا از هرگونه رخنه و داعيه خانواده قاجار كه «موهبت الهي» را «نسلاً بعد نسل» از آن خود ميدانستند، مصون بماند.
اصل سي وهشتم هم ميگفت:
«در موقع انتقال سلطنت، وليعهد وقتي ميتواند شخصاً امور سلطنت را متصدي شود كه داراي 20سال تمام شمسي باشد. اگر به اين سن نرسيده باشد نايب السلطنه يي از غير خانواده قاجاريه از طرف مجلس شوراي ملي انتخاب خواهد شد».
اما هنگام ازدواج وليعهد (محمدرضا) با شاهزاده فوزيه از خانواده سلطنتي مصر، مشكلي وجود داشت كه رضاشاه ديكتاتور آن را هم با اشاره انگشت، حل و فصل كرد. مشكل اين بود كه وليعهد بعدي طبق اصل37 بايد از مادر ايراني الاصل مي بود. بنابراين در آستانه اين ازدواج، «قانون تفسير اصل سي وهفتم مصوب چهاردهم آبان ماه 1317 شمسي» مشكل را به شرح زير حل كرد:
«ماده واحده- منظور از مادر ايراني الاصل مذكور در اصل سي وهفت متمم قانون اساسي اعم است از مادري كه مطابق شق دوم از ماده 976 قانون مدني داراي نَسب ايراني باشد يا مادري كه قبل از عقد ازدواج با پادشاه يا وليعهد ايران به اقتضاي مصالح عاليه كشور به پيشنهاد دولت و تصويب مجلس شوراي ملي به موجب فرمان پادشاه عصر صفت ايراني به او اعطا شده باشد».
به اين ترتيب به فوزيه كه بعداً از محمدرضا شاه طلاق گرفت «صفت ايراني» اعطا شد.
ملاحظه ميكنيد كه:
اولاً- سلطنت، نه در تعريف ملوكانه آن، نه در عملكرد و نه در سابقه تاريخي، هيچگاه امري طلبي دني و موكول به خواسته و رأي مردم نبوده است. بنابراين چيزي به نام سلطنت طلبي از اساس موضوعيت ندارد. انگليسيها هم اول ميخواستند، سلسله قاجار را منقرض كنند و رضاخان را با الگوبرداري از تركيه به عنوان رئيس جمهور روي كار بياورند. اما مخالفت نيروهاي ملي و رجال بزرگي مثل مدرس و مصدق اين برنامه را به شكست كشاند و آن را به بايگاني سپرد. اما از بد روزگار و تحت حمايت انگليسيها، مدتي بعد پروژه به سلطنترساندن رضاخان سردار سپه به اجرا درآمد كه جزييات آن در كتابهاي تاريخ آن روزگار نوشته شده است.
ثانياً- جبهه مردم ايران، همچنانكه نميپذيرد خميني و خامنه اي نمايندگان و ولي امر خدا باشند، نخواهد پذيرفت كه سلطنت وديعه و موهبتي الهي است. وانگهي چگونه ميتوان رأي نسلهاي آينده را هم پيش فروش نمود كه بايد سلطنت «اعقاب ذكور ايشان نسلاً بعد نسل» را هم بپذيرند. آخر چرا؟
و اگر اين منطق درست است چرا هيچكدام از سلسله هاي سلطنتي ايران كه يكي پس از ديگري ماقبل خود را با زور شمشير و با عسكر و لشگر برمي انداختند ، «موهبت الهي» در «اعقاب ذكور»، يعني فرزندان پسر سلسله قبلي را نپذيرفتند. حتي طبق اصل سي وهفتم بالا، شرط هم گذاشتند كه مبادا وليعهد و نايب السلطنه از سلسله قبلي باشد. كما اينكه احمدشاه قاجار تا سال1308 كه در 33سالگي در پاريس درگذشت، خود را شاه قانوني مشروطه ميدانست و بعد از او هم برادرش محمدحسن ميرزا، كه وليعهد احمدشاه بود، و در سال1321 در لندن درگذشت خود را پادشاه قانوني مشروطه و صاحب قانوني همان «موهبت الهي» ميدانست.
ثالثاً- قياس بين اسپانيا و انگلستان با ايران در امر سلطنت، به گواهي تاريخ و همه واقعيات، قياس مع الفارق است. زيرا آنها كشورهاي صنعتي جهان اوّل هستند. با اقتصادهاي شناخته شده و نه ايران شاهزده و خميني گزيده با سوابقي كه هر دانش آموز دبيرستاني ميداند. قصد ورود به مباحث تئوريك از قبيل «شيوه توليد آسيايي» و علل ديكتاتورخيزي اين منطقه از جهان را هم ندارم و به همين ميزان كفايت ميكنم.
رابعاً- به حكم عقل سليم و وجدان منصف، چرا «سلطنت طلبان» بايد با دست اويزقراردادن جنايتها و تبهكاري مضاعف دارودسته خميني، در مورد پرونده مختومه سلطنت در ايران دچار توهم باشند؟ دفاع از گذشته و رژيم سلطنتي سابق، قبل از هر چيز به زيان آينده و به سود وضعيت موجود است.
Forwarded from استراتژی قیام
چرا نبايد به جاي دفاع از ديكتاتوري نامشروع پيشين، طريقي پيشه كرد كه عليه رژيم ولايت فقيه و به سود دموكراسي و آزادي ايران، و حاكميت جمهور مردم ايران باشد. راه درست و نتيجه بخش و آيندهدار، راه بازگشت به جبهه مردم ايران و خدمت به مردم ايران است. همچنانكه ضرورت فاصله گرفتن و طرد و نفي و سرنگوني رژيم ولايت فقيه را به موسوي و كروبي ميگوييم و به موازات همين، من آنچه را كه مقتضي وضعيت و شرايط «سلطنت طلبان» است، ميگويم. هدف اين است كه به جاي اينكه سرنگوني رژيم ولايت فقيه را از موضع ديكتاتوري نامشروع سلطنتي طلب كنند، به جاي بازگرداندن چرخ تاريخ به عقب كه البته غيرممكن است، اگر خواستند و توانستند، در ساختن آينده شركت كنند.
همينجا بايد متذكر شوم كه «رسيدگي به جرايم مسئولان رژيم خميني (و همچنين رژيم شاه) و آمران و عاملان شكنجه و كشتار و غارت و تجاوز به حقوق مردم در دادگاههاي علني با حضور هيئت منصفه و پذيرش ناظران بينالمللي (همراه با) تأمين اصل آزادي دفاع و حق فعاليت كانونهاي وكلا» كه از مصوبات شوراي ملي مقاومت ايران است،بحث جداگانه يي است و ربطي به بحث كنوني ما ندارد.
@Strategy_gh
همينجا بايد متذكر شوم كه «رسيدگي به جرايم مسئولان رژيم خميني (و همچنين رژيم شاه) و آمران و عاملان شكنجه و كشتار و غارت و تجاوز به حقوق مردم در دادگاههاي علني با حضور هيئت منصفه و پذيرش ناظران بينالمللي (همراه با) تأمين اصل آزادي دفاع و حق فعاليت كانونهاي وكلا» كه از مصوبات شوراي ملي مقاومت ايران است،بحث جداگانه يي است و ربطي به بحث كنوني ما ندارد.
@Strategy_gh
Forwarded from استراتژی قیام
Audio
Forwarded from استراتژی قیام
✍️سند متنی:
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸خميني خودش در سال1323 در كتاب كشفالاسرار نوشته است كه:
🔹«ترس ما از انقلاب سياه و از پايين است».
✅همچنين نوشته است كه آخوندهايي مانند او «هيچوقت با نظام مملكت… مخالفت نكردند». و حتي اگر «حكومت را جائرانه تشخيص دهند، باز مخالفت با آن نكرده و نميكنند» و «لهذا حدود ولايت و حكومت را كه تعيين ميكنند بيشتر از چند امر نيست؛ از اين جهت فتوا و قضاوت و دخالت در حفظ مال صغير و قاصر و در بين آنها هيچ اسمي از حكومت نيست و ابداً از سلطنت اسمي نميبرند» و «هيچ فقيه ي تاكنون نگفته و در كتابي هم ننوشته كه ما شاه هستيم يا سلطنت حق ماست» و «هيچگاه مخالفت نكرده و اساس حكومت را نخواستهاند به هم بزنند» و «با اصل اساس سلطنت تاكنون از اين طبقه مخالفتي ابراز نشده» است.
خميني در كودتاي 28مرداد سال1332 هم با كاشاني و دربار در يك جبهه بود. حتي بعداز انقلاب ضدسلطنتي علناً از اينكه مصدق از استعمار و ارتجاع «سيلي» خورده، ابراز خرسندي ميكرد.
حالا بنگريد كه در سال 1360، فداكاريهاي مجاهدين و تأثير شهادت اشرف و موسي و رود خوني كه در آنزمان خميني بهراه انداخته بود، بايد به كجا رسيده باشد، كه حتي كسي با سوابق دكتر اميني را، به نگارش چه تسليتي و اداكردن چه گواهي و شهادتي واداشته است. در اينجا خوب ميتوان حتي در قياس با اميني، درجه سبعيت و سنگدلي رژيم ولايت و كارگزارانش را هم دريافت. گوش كنيد:
«خدمت آقاي مسعود رجوي مشرف است»
«هو
آقاي عزيزم
در اين موقع كه عدهاي از همرزمان جنابعالي بهخصوص همسرتان جان خود را در راه مبارزه با رژيم فعلي ايران از دست دادهاند- قطع نظر از اختلاف نظر در مشي سياسي، چون در وطنپرستي جنابعالي و همرزمانتان ترديد ندارم بهنوبه خود به عنوان يك نفر هموطن در عزاي جنابعالي شريك ميشوم و از صميم قلب مرتبت تسليت خود را به تمام خانوادههاي عزا به خصوص جنابعالي تقديم ميدارم و از خداوند متعال سلامتي و بقاي عمر و موفقيت عالي را خواستارم.
دكتر اميني
پاريس 11فوريه 1982»
اين هم نامه تسليت دريادار مدني وزير دفاع بازرگاني و يكي از كانديداهاي دور اول رياست جمهوري در سال58 كه اگر درست به يادم مانده باشد، 3-4ميليون رأي آورد. قبل از ارائه اين نامه، كه باز هم گواهي ميدهد، مجاهدين تا كجا در آرمان خود صدق و فدا داشتهاند، يادآوري ميكنم كه نامه نگاريهاي مخفيانه بني صدر به خميني، و مدني به رفسنجاني در سال63، و بيانيه شوراي ملي مقاومت در اينباره، در فصلهاي قبلي از نظرتان گذشت. باز هم دقت كنيد كه تفاوت بين همين دريادار مدني با رژيم و جناحين آن تا كجاست. اين نامه ها را از اين بابت ارائه ميكنم كه نسل جوان در ماهيت و عملكرد رژيم ولايت فقيه، به جد تحقيق و تدقيق كند.
«19بهمن1360
برادر گرامي آقاي مسعود رجوي
از خبر جانگَزاي حمله به يكي از مراكز سازمان مجاهدين خلق اطلاع حاصل و بينهايت متأثر شدم. شهادت مجاهدين لايق موسي خياباني و همسرشان و خانم اشرف ربيعي همسر رزمنده شما و گروهي از اعضاي سازمان مجاهدين به دنبال ديگر شهداي راه وطن بهدست مزدوران جمهوري به اصطلاح اسلامي، خون در دل آزاديخواهان و عدالتجويان نشانيده است.
ضمن ابراز همدردي، براي شما آرزوي تحمل ميكنم و به سازمان مجاهدين خلق تسليت ميگويم.
به حول و قدرت الهي و با اتكا به نيروهاي رزمنده و زوالناپذير ملت و در سايه همبستگي نيروهاي معتقد به دموكراسي، انقلاب و جمهوري، بيگمان، بنياد ستم واژگون و حكومت حق جانشين خواهد گرديد.
با آرزوي پيروزي و موفقيت ملت ايران. سيد احمد مدني»
@Strategy_gh
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸خميني خودش در سال1323 در كتاب كشفالاسرار نوشته است كه:
🔹«ترس ما از انقلاب سياه و از پايين است».
✅همچنين نوشته است كه آخوندهايي مانند او «هيچوقت با نظام مملكت… مخالفت نكردند». و حتي اگر «حكومت را جائرانه تشخيص دهند، باز مخالفت با آن نكرده و نميكنند» و «لهذا حدود ولايت و حكومت را كه تعيين ميكنند بيشتر از چند امر نيست؛ از اين جهت فتوا و قضاوت و دخالت در حفظ مال صغير و قاصر و در بين آنها هيچ اسمي از حكومت نيست و ابداً از سلطنت اسمي نميبرند» و «هيچ فقيه ي تاكنون نگفته و در كتابي هم ننوشته كه ما شاه هستيم يا سلطنت حق ماست» و «هيچگاه مخالفت نكرده و اساس حكومت را نخواستهاند به هم بزنند» و «با اصل اساس سلطنت تاكنون از اين طبقه مخالفتي ابراز نشده» است.
خميني در كودتاي 28مرداد سال1332 هم با كاشاني و دربار در يك جبهه بود. حتي بعداز انقلاب ضدسلطنتي علناً از اينكه مصدق از استعمار و ارتجاع «سيلي» خورده، ابراز خرسندي ميكرد.
حالا بنگريد كه در سال 1360، فداكاريهاي مجاهدين و تأثير شهادت اشرف و موسي و رود خوني كه در آنزمان خميني بهراه انداخته بود، بايد به كجا رسيده باشد، كه حتي كسي با سوابق دكتر اميني را، به نگارش چه تسليتي و اداكردن چه گواهي و شهادتي واداشته است. در اينجا خوب ميتوان حتي در قياس با اميني، درجه سبعيت و سنگدلي رژيم ولايت و كارگزارانش را هم دريافت. گوش كنيد:
«خدمت آقاي مسعود رجوي مشرف است»
«هو
آقاي عزيزم
در اين موقع كه عدهاي از همرزمان جنابعالي بهخصوص همسرتان جان خود را در راه مبارزه با رژيم فعلي ايران از دست دادهاند- قطع نظر از اختلاف نظر در مشي سياسي، چون در وطنپرستي جنابعالي و همرزمانتان ترديد ندارم بهنوبه خود به عنوان يك نفر هموطن در عزاي جنابعالي شريك ميشوم و از صميم قلب مرتبت تسليت خود را به تمام خانوادههاي عزا به خصوص جنابعالي تقديم ميدارم و از خداوند متعال سلامتي و بقاي عمر و موفقيت عالي را خواستارم.
دكتر اميني
پاريس 11فوريه 1982»
اين هم نامه تسليت دريادار مدني وزير دفاع بازرگاني و يكي از كانديداهاي دور اول رياست جمهوري در سال58 كه اگر درست به يادم مانده باشد، 3-4ميليون رأي آورد. قبل از ارائه اين نامه، كه باز هم گواهي ميدهد، مجاهدين تا كجا در آرمان خود صدق و فدا داشتهاند، يادآوري ميكنم كه نامه نگاريهاي مخفيانه بني صدر به خميني، و مدني به رفسنجاني در سال63، و بيانيه شوراي ملي مقاومت در اينباره، در فصلهاي قبلي از نظرتان گذشت. باز هم دقت كنيد كه تفاوت بين همين دريادار مدني با رژيم و جناحين آن تا كجاست. اين نامه ها را از اين بابت ارائه ميكنم كه نسل جوان در ماهيت و عملكرد رژيم ولايت فقيه، به جد تحقيق و تدقيق كند.
«19بهمن1360
برادر گرامي آقاي مسعود رجوي
از خبر جانگَزاي حمله به يكي از مراكز سازمان مجاهدين خلق اطلاع حاصل و بينهايت متأثر شدم. شهادت مجاهدين لايق موسي خياباني و همسرشان و خانم اشرف ربيعي همسر رزمنده شما و گروهي از اعضاي سازمان مجاهدين به دنبال ديگر شهداي راه وطن بهدست مزدوران جمهوري به اصطلاح اسلامي، خون در دل آزاديخواهان و عدالتجويان نشانيده است.
ضمن ابراز همدردي، براي شما آرزوي تحمل ميكنم و به سازمان مجاهدين خلق تسليت ميگويم.
به حول و قدرت الهي و با اتكا به نيروهاي رزمنده و زوالناپذير ملت و در سايه همبستگي نيروهاي معتقد به دموكراسي، انقلاب و جمهوري، بيگمان، بنياد ستم واژگون و حكومت حق جانشين خواهد گرديد.
با آرزوي پيروزي و موفقيت ملت ايران. سيد احمد مدني»
@Strategy_gh
Forwarded from استراتژی قیام
Audio
✍️سند متنی:
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸فصل نهم
🔹سخني با مجاهدين همراه با يك تعهد مشخص
✅حالا روي سخنم بهويژه با مجاهدين و ديگر اعضاي مقاومت ايران و با هواداران و پشتيبانان آنهاست. سپس تعهد مشخص را بهدلايلي كه خواهم گفت به اطلاع عموم ميرسانم:
اصلاً و ابداً از آزمايش درباره هيچكس بيم نداشته باشيد. چه خودمان و چه ديگران. بگذاريد ما در راستاي سرنگوني رژيم ولايت فقيه و در راستاي آزادي و حاكميت مردم و برقراري نظام جمهوري مورد نظر مردم ايران با همه اتمام حجت كنيم. فقط به يك شرط. به شرط اينكه كسي، و اول از همه خود من، در فكر خودش نباشد. به فكر رود خروشان خون شهيداني همچون اشرف و موسي و شهيدان قتلعام و جاودانهفروغها و شهيدان اشرف و شهيدان قيام، و به فكر بهبارنشاندن و به مقصدرساندن اين خونها و اين رنج و رزمها باشد.
همه امتحان ميدهيم و مردم و تاريخ ايران داوري ميكنند. «بيا كاين داوريها را به پيش داور اندازيم» چرا كه اگر معتقديد، آن داور نهايي وجود، كه «خَير الحَاكمينَ» و «أَحكَمالحَاكمينَ» است در روز بازپسين به قضاوت مينشيند، پس ديگر چه جاي بيم و باك.
همان كه برخلاف خميني، كه هيچ قاعده و قانوني نميشناخت، خود را متعهد و ملتزم كرده است كه حتي بهاندازه «رشته مياني هسته خرما» به هيچكس و هيچ چيز ستم نكند وَلاَ تظلَمونَ فَتيلاً … چرا كه متاع دنيا گذرا واندك است و دستاورد آخرت براي آنكس كه پرهيزكاري پيشه كند و بر اصول و مرزبنديهاي ضروري استوار بماند، بسا بهتر است.
وانگهي مگر مجاهدين حتي به فرزندان خودشان و شهيدانشان نميگويند كه افتخارات و خوب و بد آنها به يكديگر ربطي ندارد. مگر نميگويند هركس تنها صاحب و مالك و پاسخگو و در گرو كردار و عمل خويشتن است.
خواهش ميكنم در همين زمينه به قسمتي از پيامي كه براي اعضا و كانديداهاي عضويت مجاهدين در ماه رمضان سال 86 فرستادم توجه كنيد:
«حرف من با شما، در آستانه رمضان و در چهلوسومين سال حيات سازمانتان، يك يادآوري ايدئولوژيك درباره خودتان است. درباره زندگي وحيات و ممات هر مجاهد خلق، بدون استثنا… دلم ميخواست شرايطي بود كه ميتوانستم«چهره به چهره، رو به رو» و «نكته به نكته، مو به مو» با اعضاي جديد مجاهدين و كانديداهاي عضويت آنها صحبت كنم. مخصوصاً دلم ميخواست در ماه رمضان، مثل گذشته، با اعضا و كانديداها و با رزمآوران جديدالورود ارتش آزادي، شبزندهداري ميكرديم.
آن وقت من سؤالهايم را با تكتك شما در ميان ميگذاشتم تا خاطرم جمع شود كه مثل مجاهدان استوار و رزمآوران قديمي، همگي شيرزنان و كوهمردان رشيدي شدهايد. معني كلمات، معني عهد و پيمان و معني سوگندهايتان را با پوست و گوشت و استخوان فهم كردهايد و حاضر به پرداخت بهاي آن هستيد.
همان مسيري كه در 42سال گذشته طي كرديم: در بحرانها و توفانها، در زندانها و شكنجهگاهها، در بيدادگاهها، در برابر جوخههاي اعدام شيخ و شاه، در نبردهاي ديرين سياسي و نظامي، و بهخصوص در پهنهها و قلههاي ايدئولوژيك…
برايتان از فرازونشيبهاي 40سال گذشته، و از درهها و دشتها و قلههايش ميگفتم.
از روزگاري ميگفتم كه در ميدان مبارزه نشاني از آخوندها و مدعيان كنوني نبود، تا زماني كه ارتجاع در كسوت انقلاب، بر اريكه قدرت نشست. به لاف و گزاف و به هلاك حرث و نسل پرداخت. با دجاليت و شقاوتي مافوق تصور، كه هنوز هم ادامه دارد…
همچنين برايتان ميگفتم كه وقتي ديو تنوره ميكشد و چاه باطل بسيار عميق است، چگونه ميتوان با بالابردن قله حق و بالاتربردن ستيغ صدق و فدا، دجاليت و ارتجاع را پس زد و در تماميت آن درهمشكست. بهشرط اين كه حاضر باشيم قيمت و بهاي آن را بپردازيم.
پس اصل موضوع، در قيمتي است كه يك خلق با فرزندان پيشتازش ميدهد و در بهايي كه پيشتاز با صدق و فدايش در كشاكشها و انواع و اقسام آزمايشها ميپردازد.
اينجاست كه رگبار سؤالهاي من از تكتك شما آغاز ميشود. نه در كنار گود و در ساحل رودخانه، بلكه در ميان توفان و امواج خروشان خون شهيدان.
- آيا بر روي مرزبنديهاي آرماني و سياسي خود استواريد و مرز سرخ داريد؟
- اگر مجاهد خلق هستيد، آمدهايد چيزي بدهيد، يا چيزي بگيريد، و يا آمدهايد كه بده و بستان مرضيالطرفين انجام بدهيد؟!
- اگر مجاهد و شيفته آزادي مردمتان هستيد، راست بگوييد، آيا بها- تمامي بها- را ميپردازيد يا ميخواهيد چندصباحي «خوشنشين» ميدان مبارزه و مجاهدت باشيد و براي خودتان هم، اسمي و رسمي و سابقهيي دست و پا كنيد و از مزاياي آن استفاده كنيد؟!
دعوي عشق كردم، سوگندها بخوردم
از عشق ياوه كردم من ملكَت و شهامت
- راستي در سختيها، غر ميزنيد و بهانه ميگيريد، وا ميدهيد و پشت ميكنيد؟ يا بهقول قرآن، از آن هجرتكردگان و ياران مهاجرين و انصار هستيد كه در “ساعت عسرت“ پيروي و همراهي ميكنند؟
گفتا: كه “چند راني؟“ گفتم: كه “تا بخواني“
⚜️استراتژی قیام و سرنگونی⚜️
🔸فصل نهم
🔹سخني با مجاهدين همراه با يك تعهد مشخص
✅حالا روي سخنم بهويژه با مجاهدين و ديگر اعضاي مقاومت ايران و با هواداران و پشتيبانان آنهاست. سپس تعهد مشخص را بهدلايلي كه خواهم گفت به اطلاع عموم ميرسانم:
اصلاً و ابداً از آزمايش درباره هيچكس بيم نداشته باشيد. چه خودمان و چه ديگران. بگذاريد ما در راستاي سرنگوني رژيم ولايت فقيه و در راستاي آزادي و حاكميت مردم و برقراري نظام جمهوري مورد نظر مردم ايران با همه اتمام حجت كنيم. فقط به يك شرط. به شرط اينكه كسي، و اول از همه خود من، در فكر خودش نباشد. به فكر رود خروشان خون شهيداني همچون اشرف و موسي و شهيدان قتلعام و جاودانهفروغها و شهيدان اشرف و شهيدان قيام، و به فكر بهبارنشاندن و به مقصدرساندن اين خونها و اين رنج و رزمها باشد.
همه امتحان ميدهيم و مردم و تاريخ ايران داوري ميكنند. «بيا كاين داوريها را به پيش داور اندازيم» چرا كه اگر معتقديد، آن داور نهايي وجود، كه «خَير الحَاكمينَ» و «أَحكَمالحَاكمينَ» است در روز بازپسين به قضاوت مينشيند، پس ديگر چه جاي بيم و باك.
همان كه برخلاف خميني، كه هيچ قاعده و قانوني نميشناخت، خود را متعهد و ملتزم كرده است كه حتي بهاندازه «رشته مياني هسته خرما» به هيچكس و هيچ چيز ستم نكند وَلاَ تظلَمونَ فَتيلاً … چرا كه متاع دنيا گذرا واندك است و دستاورد آخرت براي آنكس كه پرهيزكاري پيشه كند و بر اصول و مرزبنديهاي ضروري استوار بماند، بسا بهتر است.
وانگهي مگر مجاهدين حتي به فرزندان خودشان و شهيدانشان نميگويند كه افتخارات و خوب و بد آنها به يكديگر ربطي ندارد. مگر نميگويند هركس تنها صاحب و مالك و پاسخگو و در گرو كردار و عمل خويشتن است.
خواهش ميكنم در همين زمينه به قسمتي از پيامي كه براي اعضا و كانديداهاي عضويت مجاهدين در ماه رمضان سال 86 فرستادم توجه كنيد:
«حرف من با شما، در آستانه رمضان و در چهلوسومين سال حيات سازمانتان، يك يادآوري ايدئولوژيك درباره خودتان است. درباره زندگي وحيات و ممات هر مجاهد خلق، بدون استثنا… دلم ميخواست شرايطي بود كه ميتوانستم«چهره به چهره، رو به رو» و «نكته به نكته، مو به مو» با اعضاي جديد مجاهدين و كانديداهاي عضويت آنها صحبت كنم. مخصوصاً دلم ميخواست در ماه رمضان، مثل گذشته، با اعضا و كانديداها و با رزمآوران جديدالورود ارتش آزادي، شبزندهداري ميكرديم.
آن وقت من سؤالهايم را با تكتك شما در ميان ميگذاشتم تا خاطرم جمع شود كه مثل مجاهدان استوار و رزمآوران قديمي، همگي شيرزنان و كوهمردان رشيدي شدهايد. معني كلمات، معني عهد و پيمان و معني سوگندهايتان را با پوست و گوشت و استخوان فهم كردهايد و حاضر به پرداخت بهاي آن هستيد.
همان مسيري كه در 42سال گذشته طي كرديم: در بحرانها و توفانها، در زندانها و شكنجهگاهها، در بيدادگاهها، در برابر جوخههاي اعدام شيخ و شاه، در نبردهاي ديرين سياسي و نظامي، و بهخصوص در پهنهها و قلههاي ايدئولوژيك…
برايتان از فرازونشيبهاي 40سال گذشته، و از درهها و دشتها و قلههايش ميگفتم.
از روزگاري ميگفتم كه در ميدان مبارزه نشاني از آخوندها و مدعيان كنوني نبود، تا زماني كه ارتجاع در كسوت انقلاب، بر اريكه قدرت نشست. به لاف و گزاف و به هلاك حرث و نسل پرداخت. با دجاليت و شقاوتي مافوق تصور، كه هنوز هم ادامه دارد…
همچنين برايتان ميگفتم كه وقتي ديو تنوره ميكشد و چاه باطل بسيار عميق است، چگونه ميتوان با بالابردن قله حق و بالاتربردن ستيغ صدق و فدا، دجاليت و ارتجاع را پس زد و در تماميت آن درهمشكست. بهشرط اين كه حاضر باشيم قيمت و بهاي آن را بپردازيم.
پس اصل موضوع، در قيمتي است كه يك خلق با فرزندان پيشتازش ميدهد و در بهايي كه پيشتاز با صدق و فدايش در كشاكشها و انواع و اقسام آزمايشها ميپردازد.
اينجاست كه رگبار سؤالهاي من از تكتك شما آغاز ميشود. نه در كنار گود و در ساحل رودخانه، بلكه در ميان توفان و امواج خروشان خون شهيدان.
- آيا بر روي مرزبنديهاي آرماني و سياسي خود استواريد و مرز سرخ داريد؟
- اگر مجاهد خلق هستيد، آمدهايد چيزي بدهيد، يا چيزي بگيريد، و يا آمدهايد كه بده و بستان مرضيالطرفين انجام بدهيد؟!
- اگر مجاهد و شيفته آزادي مردمتان هستيد، راست بگوييد، آيا بها- تمامي بها- را ميپردازيد يا ميخواهيد چندصباحي «خوشنشين» ميدان مبارزه و مجاهدت باشيد و براي خودتان هم، اسمي و رسمي و سابقهيي دست و پا كنيد و از مزاياي آن استفاده كنيد؟!
دعوي عشق كردم، سوگندها بخوردم
از عشق ياوه كردم من ملكَت و شهامت
- راستي در سختيها، غر ميزنيد و بهانه ميگيريد، وا ميدهيد و پشت ميكنيد؟ يا بهقول قرآن، از آن هجرتكردگان و ياران مهاجرين و انصار هستيد كه در “ساعت عسرت“ پيروي و همراهي ميكنند؟
گفتا: كه “چند راني؟“ گفتم: كه “تا بخواني“
گفتا: كه “چند جوشي؟“ گفتم: كه “تا قيامت“
گفتا: “كه خواندت اينجا؟“ گفتم: كه “بوي جانت“
گفتا: “چه عزم داري؟“ گفتم: “وفا و ياري“
گفتا: “كجاست ايمن؟“ گفتم: كه “زهد و تقوي“
گفتا: كه “زهد چبـود؟“ گفتم: “ره سلامت“
گفتا: “كجاست آفت؟“ گفتم: “به كوي عشقت“
گفتا: “كه چوني آنجا؟“ گفتم “در استقامت“
صبر كنيد، سؤالات من از شما، مثل همه نشستهاي دروني در سهدهه گذشته، ادامه دارد:
- اگر مجاهديد، روزانه 10بار در نمازها در سوره حمد، از خدا ميخواهيم كه ما را به راه راست هدايت كند و با انبيا و اوليا، با صديقين، با شهيدان و با بندگان صالح خود، همراه نمايد. راه كساني كه به آنها نعمت داده است صراطالذين انعمت عليهم. سپس، هر 10بار، بلافاصله به مرزبندي با «مغضوب عليهم» و «ضالين» ميپردازيم و اينكه در شمار آنها قرار نگيريم غيرالمغضوب عليهم و لا الضالين:
آنهايي كه مثل شجره خبيثه خميني بهخاطر حقكشيهايشان، مورد خشم خدا هستند و آنها كه از راه حق، از صراط مستقيم منحرف و گمراه شده و مورد نفرت خدا هستند. افراد و گروهها و جريانهايي كه بهعذر و بهانههاي مختلف به همين غضبشدگان رضا داده يا به آنها امداد ميرسانند.
- حالا به من بگوييد كه آيا شما سوره حمد را با خلوص و با فهم معناي آن ميخوانيد؟
- آيا در هر كجا كه باشيد، در روز عاشورا آماده جنگ و بهميدانرفتن در خاكپاي امام حسين هستيد يا نيستيد؟
- آيا پاي پياده به زيارت مزار شهيدان و به مسجد فاطمه زهرا، بزرگ مادر آرمانيمان ميرويد و تجديد عهد ميكنيد؟
هواي توست در جانم كه ميدارد مرا زنده
ندارم در همه عالم هوايي جز هواي تو
دلم خلوت سراي توست، خوش بنشين بهجاي خود
كه غير تو نميزيبد كسي ديگر بهجاي تو
دعاي دولتت گفتيم و رفتيم ازسر كويت
به هرجايي به صدق دل بهجان گوييم دعاي تو
راستي يادتان هست يكبار در يكي از نشستها پرسيدم، آيا به نسبتهاي موروثي و خانوادگي خودتان و اينكه پدر و مادرتان اين و آن است چه بهترين فرد روزگار باشد چه بدترين آن متكي هستيد يا به آنجا رسيدهايد كه از اين قبيل ارث و ميراثها، بالكل قيچي كنيد؟ پدر و مادر يا خويشاوندانتان را هر كه هستند مبادا وارد دستگاه محاسبه مجاهد خلق كنيد. در همان نشست گفتم كه حساببازكردن براي اين نسبتها را چه مثبت و چه منفي، قيچي كنيد و دور بريزيد. چه برجستهترين شهدا و مجاهدين باشند و چه جنايتكاراني از قبيل محمدي گيلاني حاكم شرع خميني، پدر سه مجاهد شهيد كه خودش اعدام پسر را دستور داد، يا همين آخوند جنتي گرداننده شوراي نگهبان پدر مجاهد شهيد حسين جنتي»
@Strategy_gh
گفتا: “كه خواندت اينجا؟“ گفتم: كه “بوي جانت“
گفتا: “چه عزم داري؟“ گفتم: “وفا و ياري“
گفتا: “كجاست ايمن؟“ گفتم: كه “زهد و تقوي“
گفتا: كه “زهد چبـود؟“ گفتم: “ره سلامت“
گفتا: “كجاست آفت؟“ گفتم: “به كوي عشقت“
گفتا: “كه چوني آنجا؟“ گفتم “در استقامت“
صبر كنيد، سؤالات من از شما، مثل همه نشستهاي دروني در سهدهه گذشته، ادامه دارد:
- اگر مجاهديد، روزانه 10بار در نمازها در سوره حمد، از خدا ميخواهيم كه ما را به راه راست هدايت كند و با انبيا و اوليا، با صديقين، با شهيدان و با بندگان صالح خود، همراه نمايد. راه كساني كه به آنها نعمت داده است صراطالذين انعمت عليهم. سپس، هر 10بار، بلافاصله به مرزبندي با «مغضوب عليهم» و «ضالين» ميپردازيم و اينكه در شمار آنها قرار نگيريم غيرالمغضوب عليهم و لا الضالين:
آنهايي كه مثل شجره خبيثه خميني بهخاطر حقكشيهايشان، مورد خشم خدا هستند و آنها كه از راه حق، از صراط مستقيم منحرف و گمراه شده و مورد نفرت خدا هستند. افراد و گروهها و جريانهايي كه بهعذر و بهانههاي مختلف به همين غضبشدگان رضا داده يا به آنها امداد ميرسانند.
- حالا به من بگوييد كه آيا شما سوره حمد را با خلوص و با فهم معناي آن ميخوانيد؟
- آيا در هر كجا كه باشيد، در روز عاشورا آماده جنگ و بهميدانرفتن در خاكپاي امام حسين هستيد يا نيستيد؟
- آيا پاي پياده به زيارت مزار شهيدان و به مسجد فاطمه زهرا، بزرگ مادر آرمانيمان ميرويد و تجديد عهد ميكنيد؟
هواي توست در جانم كه ميدارد مرا زنده
ندارم در همه عالم هوايي جز هواي تو
دلم خلوت سراي توست، خوش بنشين بهجاي خود
كه غير تو نميزيبد كسي ديگر بهجاي تو
دعاي دولتت گفتيم و رفتيم ازسر كويت
به هرجايي به صدق دل بهجان گوييم دعاي تو
راستي يادتان هست يكبار در يكي از نشستها پرسيدم، آيا به نسبتهاي موروثي و خانوادگي خودتان و اينكه پدر و مادرتان اين و آن است چه بهترين فرد روزگار باشد چه بدترين آن متكي هستيد يا به آنجا رسيدهايد كه از اين قبيل ارث و ميراثها، بالكل قيچي كنيد؟ پدر و مادر يا خويشاوندانتان را هر كه هستند مبادا وارد دستگاه محاسبه مجاهد خلق كنيد. در همان نشست گفتم كه حساببازكردن براي اين نسبتها را چه مثبت و چه منفي، قيچي كنيد و دور بريزيد. چه برجستهترين شهدا و مجاهدين باشند و چه جنايتكاراني از قبيل محمدي گيلاني حاكم شرع خميني، پدر سه مجاهد شهيد كه خودش اعدام پسر را دستور داد، يا همين آخوند جنتي گرداننده شوراي نگهبان پدر مجاهد شهيد حسين جنتي»
@Strategy_gh
Audio
⚜️ #استراتژی_قیام_و_سرنگونی ⚜️
فایل صوتی:
🔉🔸فصل نهم
🔹سخني با مجاهدين همراه با يك تعهد مشخص
@Strategy_gh
فایل صوتی:
🔉🔸فصل نهم
🔹سخني با مجاهدين همراه با يك تعهد مشخص
@Strategy_gh