‍ ای رفته در قضای خدا ماجرای تو

غیر خدا که می‌رسد اندر قضای تو؟

ای رفته با دهان و لبِ تشنه از میان

آب حیات در قدمِ جانفزای تو

بیگانه از خدا و رسول است تا ابد

برگشته‌ اختری که نشد آشنای تو

چندین هزار جامهٔ اطلس، قبا شود

فردا که آورند به محشر، عبای تو

بربسته رخت، کعبه و مانده قدم به راه

بهر زیارتِ حرمِ کربلای تو

ما را که دیده در سر این شور و شین شد

عزم زیارت حرمت فرض عین شد




🌹صلی الله علیک یااباعبدالله🌹


#بابافغانی_شیرازی #مرثیه
#کربلا #زیارت #امام_حسین

@Shere_Fakher110

خدا کند که بمیرم به بارگاه نجف

کنند جسم مرا دفن بین راه نجف

چو می رود شب جمعه علی به کرب و بلا

رسد به خاک مزارم قدوم شاه نجف



#امام_حسین
#نجف #کربلا #زیارت
#لاادری

@Shere_Fakher110

🔹آنچه تقدیم حضور می‌گردد، قصیده غرّای سلمان ساوجی شاعر توانای قرن هشتم و از اساتید مسلم فن، در وصف حرم مطهر سیدالشهدا - علیه السلام - و زمین کربلاست که الحق جزو شاهکارهای ادبیات عاشورایی بحساب می‌آید.
🔻


ﺧﺎﮎ، ﺧﻮﻥ‌ﺁغشتهٔ ﻟﺐ ﺗﺸﻨﮕﺎﻥ ﮐﺮﺑﻼﺳﺖ
ﺁﺧﺮ ﺍﯼ ﭼﺸﻢِ ﺑﻼﺑﻴﻦ! ﺟﻮﯼ ﺧﻮﻥ‌ﺑﺎﺭﺕ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟


ﺟﺰ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻭ ﭼﻬﺮﻩ ﻣَﺴﭙَﺮ ﺧﺎﮎ ﺍﻳﻦ ﺭﻩ، کآﻥ ﻫﻤﻪ
ﻧﺮﮔﺲ ﭼﺸﻢ ﻭ ﮔﻞ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﺁﻝ ﻣﺼﻄﻔﺎﺳﺖ


ﺍﯼ ﺩﻝ ﺑﯽ‌ﺻﺒﺮ ﻣﻦ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﻴﺮ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﺩﻣﯽ
ﮐﺎﻧﺪﺭ ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻣﻨﺰﻝ ﺁﺭﺍﻡ ﺟﺎﻥ ﻣﺮﺗﻀﺎﺳﺖ


ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺍﺩ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﻗﺮﻩ ﺍﻟﻌﻴﻦ ﻋﻠﯽ‌ﺍﺳﺖ
ﻭﻳﻦ ﺣﺮﻳﻢ ﺑﺎﺭﮔﺎﻩ کعبهٔ ﻋﺰّ ﻭ ﻋﻼﺳﺖ


ﺭﻭضهٔ ﭘﺎﮎ ﺣﺴﻴﻦ ﺍﺳﺖ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺸﮏ ﺯﻟﻒ ﺣﻮﺭ
ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﺟﺎﺭﻭﺏِ ﺍﻳﻦ ﺟﻨّﺖ‌‌ﺳﺮﺍﺳﺖ


ﺷﻤﻊِ ﻋﺎﻟﻢﺗﺎﺏ ﻋﻴﺴﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺩﻳﺮ ﮐﻬﻦ
ﻫﺮ ﺻﺒﺎﺡ ﺍﺯ ﭘﺮﺗﻮ ﻗﻨﺪﻳﻞ ﺯﺭّﻳﻨﺶ ﺿﻴﺎﺳﺖ


ﺯآبِ ﭼﺸﻢِ ﺯﺍئرﺍﻥ ﺭﻭﺿﻪ‌ﺍﺵ - «ﻃﻮﺑﯽ ﻟﻬﻢ» -
ﺷﺎﺥ ﻃﻮﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﻨﺖ ﻗﻮّﺕ ﻧﺸﻮ ﻭ ﻧﻤﺎﺳﺖ


ﻣﻬﺒﻂ ﺍﻧﻮﺍﺭ ﻋﺰّﺕ، ﻣﻈﻬﺮ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻟﻄﻒ
ﻣﻨﺰﻝ ﺁﻳﺎﺕ ﺭﺣﻤﺖ، ﻣﺸﻬﺪ ﺁﻝ ﻋﺒﺎﺳﺖ


ﺍﯼ ﮐﻪ ﺯﻭّﺍﺭ ﻣﻼئک ﺭﺍ ﺟﻨﺎﺑﺖ ﻣﻘﺼﺪ ﺍﺳﺖ
ﻭﯼ ﮐﻪ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺧﻼﻳﻖ ﺭﺍ ﺿﻤﻴﺮﺕ ﭘﻴﺸﻮﺍﺳﺖ


ﻧﺎﺳﺰﺍﻳﯽ کآتش ﻗﻬﺮ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻭﯼ ﺷﻌﻠﻪ ﺯﺩ
ﺗﺎ ﻗﻴﺎﻣﺖ هیمهٔ ﺩﻭﺯﺥ ﺷﺪ ﻭ ﺍﻳﻨﺶ ﺳﺰﺍﺳﺖ


ﺑﻬﺮﻩ ﺟﺰ ﺁﺗﺶ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺳﺮ ﺑﺮّﺩ ﺑﻪ ﺗﻴﻎ؟
ﺧﺎﺻﻪ ﺷﻤﻌﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﻭ ﭼﺸﻢ ﻭ ﭼﺮﺍﻍ ﺍﻧﺒﻴﺎﺳﺖ


ﻫﺮ ﺳﮕﯽ ﮐﺰ ﺭﻭﺑﻬﯽ ﺑﺎ ﺷﻴﺮ ﻳﺰﺩﺍﻥ ﭘﻨﺠﻪ ﺯﺩ
ﮔﺮ ﺧﻮﺩ ﺍﻭ ﺁﻫﻮﯼ ﺗﺎﺗﺎﺭﺳﺖ، ﺩﺭ ﺍﺻﻠﺶ ﺧﻄﺎﺳﺖ


ﺗﺎ ﻧﻬﺎﻥ ﺷﺪ ﺁﻓﺘﺎﺏ ﻃﻠﻌﺘﺖ ﺩﺭ ﺯﻳﺮ ﺧﺎﮎ
ﻫﺮ ﺳﺤﺮ ﭘﻴﺮﺍﻫﻦِ ﺷﺐ ﺩﺭ ﺑﺮِ ﮔﻴﺘﯽ ﻗﺒﺎﺳﺖ


ﺩﺭ ﺣﻖ ﺑﺎﺏ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﺪ «ﻋﻠﯽّ ﺑﺎﺑﻬﺎ»
ﻫﺮ ﮐﺠﺎ ﻓﻀﻠﯽ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺑﺎﺏ ﺍﺳﺖ، ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺷﻤﺎﺳﺖ


ﺗﺎ ﺻﺒﺎ ﺍﺯ ﺳﺮّ ﺧﺎﮎِ ﻋﻨﺒﺮﻳﻨﺖ ﺑﺮﺩ ﺑﻮﯼ
ﻋﺎﺷﻖ ﺍﻭ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺻﺪ ﺩﻝ، ﺯﻳﻦ ﺳﺒﺐ ﻧﺎﻣﺶ ﺻﺒﺎﺳﺖ


ﻫﺮ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ ﺑﻪ ﺟﺎﻳﯽ ﺍﻟﺘﺠﺎﻳﯽ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ
ﺯﺍﻥ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺟﻨﺎﺏ ﺁﻝ ﺣﻴﺪﺭ ﻣﻠﺘﺠﺎﺳﺖ


ﮐﻮﺭﯼ ﭼﺸﻢ ﻣﺨﺎﻟﻒ، ﻣﻦ ﺣﺴﻴﻨﯽ ﻣﺬﻫﺒﻢ
ﺭﺍﻩ ﺣﻖ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺘﻮﺍﻧﻢ ﻧﻬﻔﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﺭﺍﺳﺖ


ﺍﯼ ﭼﻮ ﺩﺭﻳﺎ ﺧﺸﮏ ‌ﻟﺐ! ﻟﺐ‌ﺗﺸﻨﮕﺎﻥِ ﺭﺣﻤﺘﻴﻢ
ﺁبرﻭﻳﯽ ﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﺎ، کآﺏ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ تو رﺍﺳﺖ


ﺧﻮﺍﻫﺸﺖ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻳﻢ ﺍﻳﻨﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ
ﺧﺎﮐﺴﺎﺭ ﺁن کس ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﻪ ﺁﺑﺶ ﻣﺎﺟﺮﺍﺳﺖ


ﺑﺮ ﻟﺐِ ﺭﻭﺩِ* ﻋﻠﯽ، ﺗﺎ ﺁﺏ ﺩﻟﺠﻮﯼ ﻓﺮﺍﺕ
ﺑﺴﺘﻪ ﺷﺪ، ﺯآﻥ ﺭﻭﺯ، ﺑﺎﺯﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺁﺏ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﻬﺎﺳﺖ


ﺟﻮﻫﺮ ﺁﺏ ﻓﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺧﻮﻥِ ﭘﺎﮐﺎﻥ ﮔﺸﺖ ﻟﻌﻞ
ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺁﻥ ﺁﺏِ ﺧﻮﻧﻴﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻣﺎﺳﺖ


ﺳﻨﮕﻬﺎ ﺑﺮ ﺳﻴﻨﻪ ﮐﻮﺑﺎﻥ، ﺟﺎمه‌ها ﺩﺭ ﻧﻴﻞ غرق
ﻣﯽ‌ﺭﻭﺩ ﻧﺎﻻﻥ ﻓﺮﺍﺕ، ﺁﺭﯼ ﺍﺯ اﻳﻦ ﻏﻢ ﺩﺭ ﻋﺰﺍﺳﺖ


ﺁﺏ، ﮐﻒ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺍﺯﻳﻦ ﻏﻢ ﻣﯽ‌ﺯﻧﺪ، ﻟﻴﮑﻦ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ؟
ﮐﻒ ﺯﺩﻥ ﺑﺮ ﺳﺮ، ﮐﻨﻮﻥ ﮐﺎﻧﺪﺭ ﮐﻔﺶ ﺑﺎﺩ ﻫﻮﺍﺳﺖ؟


ﻳﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻟﻤﺘﻘﻴﻦ! ﻣﺎ ﻣﻔﻠﺴﺎﻥ ﻃﺎﻋﺘﻴﻢ
ﻳﮏ ﻗﺒﻮﻟﺖ ﺻﺪ ﭼﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﺑﺮﮒ ﻭ ﻧﻮﺍﺳﺖ


ﻳﺎ ﺷﻔﻴﻊ ﺍﻟﻤﺬﻧﺒﻴﻦ! ﺩﺭ ﺧﺸﮑﺴﺎﻝ ﺭﺣﻤﺘﻴﻢ
ﺯﺍﺑﺮِ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﺎ ﺭﺍ ﭼﺸﻢِ ﺑﺎﺭﺍﻥِ ﻋﻄﺎﺳﺖ


ﻳﺎ ﺍﻣﺎﻡ ﺍﻟﻤﺴﻠﻤﻴﻦ! ﺍﺯ ﻣﺎ ﻋﻨﺎﻳﺖ ﻭﺍ ﻣﮕﻴﺮ
ﺧﻮﺩ ﺗﻮ ﻣﯽ‌ﺩﺍﻧﯽ ﮐﻪ "ﺳﻠﻤﺎﻥ" ﺑﻨﺪهٔ ﺁﻝ ﻋﺒﺎﺳﺖ


ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻦ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﺭ اﻳﻦ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﻧﻴﺴﺖ
ﻣﺼﻄﻔﯽ ﻓﺮﻣﻮﺩ ﺳﻠﻤﺎﻥ ﻫﻢ ﺯ ﺍﻫﻞ ﺑﻴﺖ ﻣﺎﺳﺖ


ﺭﻭﺿﻪ‌ﺍﺕ ﺭﺍ ﻣﻦ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﻡ به جاﻥ، ﻗﻨﺪﻳﻞ ﻭﺍﺭ
ﺁﺗﺸﻴﻦ ﺩﻝ ﺩﺭ ﺑﺮﻡ ﺩﺍئم ﻣﻌﻠّﻖ ﺯﻳﻦ ﻫﻮﺍﺳﺖ


ﺧﺪﻣﺘﯽ ﻻﻳﻖ ﻧﻤﯽﺁﻳﺪ ﺯ ﻣﻦ ﺑﻬﺮ ﻧﺜﺎﺭ
ﺧﺮﺩﻩ‌ﺍﯼ ﺁﻭﺭﺩﻩ‌ﺍﻡ، ﻭآﻥ ﺩﺭّ ﻣﻨﻈﻮﻡ ﺛﻨﺎﺳﺖ


ﻳﺎ ﺍﺑﺎ ﻋﺒﺪﺍللَّـه! ﺍﺯ ﻟﻄﻒ ﺗﻮ ﺣﺎﺟﺎﺕ ﻫﻤﻪ
ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺍ ﺷﺪ، ﺣﺎﺟﺖ ﻣﺎ ﮔﺮ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﻫﻢ ﺭﻭﺍﺳﺖ

▫️▫️▫️


*رود: فرزند


#سلمان_ساوجی #قصیده
#مرثیه #زیارت #اشک #عطش
#کربلا #امام_حسین

@Shere_Fakher110

ای ماهِ چارده، چه بلند است جای تو!
گویی نشسته هفت فلک زیر پای تو
بر بامِ آن خدیوِ همایون چو بَر شدی
خورشید راست غبطه به فرّ همای تو
از خاک آن حرم کنی ار التماسِ نور
خورشید بی مضایقه گردد گدای تو
ای چرخ، پیش مرقد شمسِ ولا، یکیست
مهرِ تو، زهرۀ تو، مهِ تو، سُهای تو
ای بدر! آفتابِ اُحُد را چو ذرّه باش
تا در سپهرِ حُسن دهد اعتلای تو
کن سجده بر مزارِ ولی‌نعمتی که هست
از یمنِ او، وجودِ تو و روشنای تو
در بقعۀ منوره‌اش نیک کن نظر
تا دانی از کجا شده تابان ضیای تو
شمس الضحا در آن دل خاک آرمیده است
گر پرتوی از او نکنی وام، وای تو
از زحمتِ کَلَف شوی آسوده، رخ بسای
بر خاک او، که نیست جز آنجا، شفای تو
در پیشِ نیّرِ ازل از خویش دم مزن
ورنه فلک بخندد از این ادعای تو
پایین بیا و بوسه بزن خاکِ شاه را
بر قبّه جا مکن که نه آنجاست جای تو
گر جز برای رُفتنِ گنبد برآمدی
حقا که جز محاق نباشد سزای تو

*

باری، سلام ما برسان و بگو: شها
تا چند بی نصیب بمانَد گدای تو؟!
دستی پیِ شفاعتم از آستین برآر
ای آنکه هست عینِ اجابت، دعای تو
گر حاجتم نگشته مقدر، مرا چه باک
کی می‌جهد قَدَر ز کمندِ قضای تو؟!
این عبدِ تنگ حوصله مپسند تا شود
نومید از عنایت بی انتهای تو
گر نیست جز به معجزه سامان کار من
بسم اللَّـه! این تو و یدِ معجزنمای تو
یک سال بیش رفت و سگِ پاشکسته‌ای
بردوخته‌است دیده به دست عطای تو
بیگانه‌وار از در خویشم مران که من
خود بوده‌ام ز روز الست آشنای تو
گفتم من این دعا به زبانی که لایزال
گردیده در دهان به ثنا و رثای تو
بر درگهت نشسته جهانی، #رحیق هم
تا زین میانه با که بُوَد اعتنای تو




#قصیده  #فضائل #امیرالمؤمنین
#زیارت #حرم #نجف

@Shere_Fakher110