قیام علیه اعدام: چگونه می‌توان ماشین اعدام را متوقف کرد؟ گفتن "نه مطلق به اعدام"

همزمان با موج اعدام‌های اخیر، رادیو زمانه به بهانه انتشار دو بیانه از سوی تشکل‌های صنفی و کارگری و گروهی از فمینیست‌ها درباره لغو اعدام با شیوا عاملی‌راد، فعال صنفی معلمان و فمینیست گفت‌وگو کرده‌است.

بخش‌هایی از این مصاحبه:
تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی آسیب‌زا است و به نفع حاکمیت و قربانیان اعدام فرودستان و به حاشیه‌رانده‌شدگان هستند.
وقتی ما از اعدام حرف می‌زنیم، لازم است با ارجاع به تمامی اعدام‌ها، آن را یک قانون غیرانسانی، قتل حکومتی و قتل عمد بدانیم؛ پس تفکیک اعدام به سیاسی و غیرسیاسی، مذهبی یا [مرتبط با جرایم] مواد مخدر ما را از اصل مساله و غیرانسانی بودن اعدام منحرف می‌کند. ضروری است که  نه مطلق به اعدام گفته شود.
نمی‌توان با اعدام مخالف بود بدون اینکه قائل بودن به اینکه اعدام سازوکاری طبقاتی، ملی، مذهبی دارد و در کل یک ساز و کار آپارتایدی است.
می‌دانیم و تکرار می‌کنیم اعدام وحشیانه‌ترین قانون در سیستم قضایی کشور است، که مستقیم به زندگی هزاران انسان ربط دارد، انسان‌هایی که محصول ستم‌های چند لایه هستند. در بیانیه تشکل‌ها، روند کلی پیگیری اعدام‌ها و واکنش‌‌های عمومی، در جاهایی کم و جاهایی زیاد یک تمایل‌هایی بر لایه‌های مختلف ستم دارد. اما در  بیانیه فمینیست‌ها خیلی به درستی و دقیق گفته شده بود: "گذر نمی‌کنیم از این حقیقت اکثر آنهایی که با اجرای حکم اعدام مواجهه‌اند به طبقات فرودست، به ملیت‌های تحت ستم، جمعیت مهاجران و کودک همسرانی تعلق دارند که نه به وکیل دسترسی پیدا می‌کنند و نه بدیهی‌ترین حقوقی که یک متهم در روند دادرسی طی می‌کند." این پاراگراف خیلی دقیق است و به درستی به این مسئله اشاره کرده است. ما در جنبش ژن، ژیان، ئازادی دیدیم جنبه‌هایی که فمینیست‌ها می‌دیدند، تشکل‌های کارگری و صنفی خیلی بر آن تاکید نداشتند و حتی می‌توان گفت گاهی بی‌توجه به آن بودند. اما این جنبش باید این تغییرات را ایجاد کرده باشد و نگاه را انقدر عمق داده باشد که اگر رویکردی تقاطعی نداشته باشیم دیگر نمی‌توانیم به مبارزه در هیچ مسیری امیدوار باشیم.

اعدام‌ها مداوم و پیوسته هستند اما هیچ جنبشی سراسری و پروسه‌ای مداوم برای ممانعت یا ابراز مخالفت با این مساله نداریم. نیز به جای امید واهی به دولت‌های غربی، باید امیدمان به افراد و گروه‌های مترقی جوامع مختلف باشد که با ما همراه شوند و دولت‌هایشان ناچار شوند که در راستای خواسته‌های ما تبعیت و اقدام کنند. واکنش‌های بین‌المللی تا حدودی صورت می‌گیرد اما آیا کافی است؟ نه! ما می‌بینیم که نرخ اعدام‌ها همچنان بالا می‌رود. کمیته حقیقت یاب شکل می‌گیرد و اعدام‌ها ثبت می‌شوند اما در واقع سازمان ملل مشخصا ثابت کرده است که با مردم ایران نیست.
ما این را در بیانیه‌هایمان می‌گوییم اما برگردیم به واقعیت؛ کجا این مساله به واقعیت پیوسته؟ در یک سال گذشته روزانه به صورت میانگین دو اعدام در ایران انجام شده است. کجا در تمام این روزها مانند امروز (اشاره به روز بعد از اعدام فرهاد سلیمی و محمد قبادلو) یا تمام آن روزهایی که افرادی که جانشان گرفته شده است  متاثر شدیم؟ کجا مردم آمدند به تمام اعدام‌ها واکنش نشان دادند؟ کجا همین تشکل‌ها و همین فمینیست‌ها که بیانیه‌شان خیلی به‌جا است، علیه تمامی اعدام‌ها بیانیه داده‌اند !!.
اعتراض‌های کارگری، صنفی معلمان و بازنشستگان را بصورت روزانه در سطح کشوری داریم، بازنشستگان هر سه‌شنبه تجمع داشته‌اند و اعتراضات کارگران هم تقریبا روزانه است، در کجای این اعتراضات "نه به اعدام" به عنوان یک مطالبه اصلی تکرار شده است؟ آیا باید منتظر شد اعدامی که سیاسی خوانده می‌شود اجرا شود و بعد چند روز به اعتراض به آن واکنش نشان بدهیم؟!ضروری است که "نه مطلق به اعدام" به یک مطالبه عمومی برای همه تشکل‌ها در تمامی تجمعات آنان تبدیل گردد.
و در پایان همانطور که در بیانیه فمینیست‌ها آمده بود: «اعدام هرگز و برای هیچ‌کس» و هیچ دستگاه قضایی صلاحیت تصمیم‌گیری درباره زندگی، این رمز مبارزه ما را ندارد.

متن صوتی و نوشتاری کامل این مصاحبه را در لینک زیر بخوانید:
bit.ly/48SwlA0



#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم


@Shbazneshasteganir

#بازنشستگان_فولادی

سخن ما     مطالبه ما   حقانیت ما :

ما بازنشستگان فولاد ومعدن کشور

نه زیاده خواهیم    و   نه طماع

ما بر حقیم  و حقانیت ما در صورت جلسه 1402/7/15 توسط کار گروه کارشناسان صنفی  به صندوق فولاد
اثبات شده است .


یکی از اهداف ومطالبات بر حق وقانونی ما اجرای هر چه سریعتر بند یک صورت جلسه 1402/7/15 از طرف صندوق فولاد می باشد .

وتا رسیدن به اهداف قانویمان .

به اعتراضات خود در یکشنبه های فولادی ادامه می دهیم .

برای ما راهی بجز حضور در خیابان باقی نمانده .

                  حضور ما  =  حقوق ما

یکشنبه های فولادی روز فریاد مطالبات ما بازنشستگان فولاد ومعدن کشور .

یکشنبه  1402/11/15

ساعت  9/5   تا 11/5

جلوی امور شهرستانها .

تهران خیابان وزرا جلوی صندوق .

اصفهان خیابان نشاط جلوی امور

    با نشاط باشیم در نشاط

       سلامت باشیم وشاد .

بازنشستگان فولاد ومعدن کشور .

.#یکشنبه_با_نشاط
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#بازنشسته_به_پاخیز_علیه_فقر_و_تبعیض


@Shbazneshasteganir

اعتراضات خیابانی مردم آرژانتین علیه سیاستهای بازار آزاد دولت!

همزمان با اعتراض مخالفان، قانونگذاران در حال بحث بر سر بسته اصلاحات گسترده پیشنهادی رئیس جمهوری اختیارگرا بودند. این اصلاحات نقطه شروع طرح بلندپروازانه" میلی " برای مقررات‌زدایی کامل از اقتصاد آرژانتین به شمار می‌رود.
در جریان این درگیری دست کم یک نفر شهروند معترض به قانون اصلاحات مد نظر رئیس جمهور، خاویر میلی بازداشت شد. 
خاویر میلی گفته است که می‌خواهد با این طرح که «قانون مبانی و نقاط آغازین برای آزادی آرژانتینی‌ها» نام دارد، تورم را از بین ببرد اما مخالفان میگویند با آزاد سازی قیمتها و خصوصی سازی صنایع و خدمات، تورم و ویرانی بیشتری بر ما تحمیل خواهد شد.

 تورم آرژانتین در دسامبر سال ۲۰۲۳ میلادی بیش از ۲۱۱ درصد بود. خصوصی‌سازی بزرگترین شرکت نفتی، کاهش بودجه فرهنگ، تشدید مجازات معترضان خیابانی و تسهیل قانون دفاع مشروع برای نیروهای امنیتی از جمله موارد پیشنهادی در این طرح است.

پ.ن
سیاستهای آشنای همه حکومتهای حامی کارفرمایان!!

#ما_خاموش_شدنی_نیستیم

@Shbazneshasteganir

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران بیانیه علیه اعدام صادر کرد
در بخشهائی از بیانیه  "نه به اعدام" آمده است:

در طول تاریخ تنها یک پدیده تغییر نکرده و آن هم خود تغییر بوده است نیک می‌دانیم تغییر اراده مردم می‌باشد. هر جامعه و سیستمی اراده‌ای برای تغییر نداشته باشد محکوم به نیستی خواهد بود.
اعتراضات مردم ایران در سال‌های اخیر نشان از آن دارد که خواهان ایجاد تعییرات اساسی هستند، آن‌ها  همواره برای رسیدن به اهداف،  تحرکات مدنی و اجتماعي را سر‌لوحه‌ی کار خود قرار داده‌اند.
آنچه که حاکمیت آن را اغتشاش می‌خواند همانا اراده جمعی برای  تغییر می‌باشد و نباید با مجازات‌های غیرقابل برگشت مواجه شود.
آنچه در این میان سبب تحمیل مجازات‌های سنگین به مردم و اراده عمومی جامعه می‌شود، وجود قوانینی است که حاصل اراده عمومی نیستند.
بر کسی پوشیده نیست که قوانین مجازات در مجالسی مصوب شده که نماینده  اکثریت مردم نیست و این قوانین با اصول اساسی حقوق بشر ناسازگاری دارند و به همین دلایل باعث رویارویی اراده عمومی جامعه که خواهان تغییر هست با اراده عده‌ای قانون‌گذار می‌گردد که شدیدترین مجازات را به معترضانی که اراده‌ی عمومی جامعه هستند، تحمیل می‌کنند.

در سال ۱۴۰۲ شاهد سرکوب شدید، ایجاد جو رعب و وحشت، اخراج، زندان و اعدام معترضانی بودیم که بصورت مسالمت‌آمیز اراده عمومی برای تغییر در شیوه اداره مملکت را در خیابان فریاد زدند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، ضمن محکوم کردن اقدامات و اعدام‌های اخیر اعلام می‌نماید که مجازات اعدام عملی غیر انسانی، غیرعقلانی، غیراخلاقی و از همه مهمتر محصول اراده اقلیت حاکم است که باعث وهن‌شان مردم متمدن و شریف است.
تا امروز مجازات اعدام نتوانسته مردم ایران را مغلوب کند اما چون حکومت‌های محکوم به شکست در منتهی‌الیه عمر خود تنها راه بقای خود را استفاده از مجازات‌های خشن در دادگاه‌هایی می‌دانند که با قانون اساسی آن کشور سازگاری ندارد. با توجه به این که تفکیک قوا در حاکمیت امروز ایران حتی به صورت صوری وجود ندارد و دستگاه‌های اجرایی، قضایی و قانون‌گذاری بصورت مداوم در کار یکدیگر مداخله می‌نمایند و نماینده اکثریت نسبی جامعه نیستند، فاقد وجاهت و مشروعیت برای اجرای احکام سنگین اعدام می‌باشند.

بدیهی است تداوم سرکوب، زندان و اعدام نمی‌تواند مانع از بیان خواسته‌های بحق مردم شود، بلکه موجب خشم، نفرت عمومی و بازتولید خشونت می‌گردد. بنابراین از حاکمیت جمهوری اسلامی می‌خواهیم بیشتر از این با اراده عمومی جامعه تقابل و دشمنی نکند و در اسرع وقت دستگاه یکدست شده حاکمیت، اراده مردم در لغو مجازات اعدام را پذیرفته و در جهت لغو مجازات اعدام اقدام نماید.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

#نه_به_اعدام
#نه_به_زندان_معلمان
#خیابان_از_آن_ماست
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران


@Shbazneshasteganir

🔴 #سه_شنبه_های_اعتراضی_یزد

تجمع بازنشستگان فرهنگی مقابل کانون بازنشستگان آموزش و پرورش #یزد

امروز ۱۴۰۲/۱۱/۲۵

📌 با شعار
#اتحاد_اتحاد_علیه_ظلم_فساد

#ما_خاموش_شدنی_نیستیم

#اتحاد_اتحاد_علیه_فقروفساد

#خیابان_از_آن_ماست


@Shbazneshasteganir

زن‌کُشی، دو زن در تهران به قتل رسیدند

افزایش مستمر قتل زنان توسط مردان خانواده در فضای ضد زن سیستماتیک حاکم بر جامعه.


دو زن با سنین ۵٣ و ۴٠ ساله، در شهر تهران و در دو مکان متفاوت به قتل رسیدند. قتل این زنان به اشکال خفه‌کردن و ضربه با اجسام سخت بوده و دو متهم نیز، در این رابطه بازداشت شده‌اند.



پ.ن
رسوبات سنت های جان سخت پدرسالارانه ای که قوانین حکومتی تبعیض آمیز به بقای آنان کمک میکند، در غیاب قوانین سفت و سخت حمایتی از زنان، بر بستری از فقر و نداری گسترده معیشتی، عوامل اصلی ادامه چنین پدیده ضدبشری در شرایط کنونی است.

#زن_کشی
#خشونت_سیستماتیک
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم


@Shbazneshasteganir