همدردی شریفه محمدی از زندان با خانواده کارگران کشته شده در حادثه معدن طبس
اختصاصی- اولین نامه شریفه محمدی پس از صدور حکم اعدام


"پاییز دیگری از راه رسید و من همچنان در بند هستم.
مهر فرا رسید اما با بی مهری هایش!

رفیق نازنینم! همراه همیشگیم در روزهای سخت! اول مهر کنارت نیستم تا تولدت را تبریک بگویم؛ دوم مهر کنارت نیستم تا سالروز ازدواجمان را جشن بگیریم.

آیدین عزیزم! پسر نازنینم! ببخشید از اینکه در روز اول مهر و سال تحصیلی جدید در مقطعی بالاتر در کنارت نبودم تا به روال همیشگی، موهای زیبایت را شانه کنم و روانه مدرسه ات نمایم و تو با شیرین زبانی بگویی: ممنون مامان، روز خوبی داشته باشی...

همنوردان نازنینم! در کنارتان نیستم تا همراه و همگام در مسیر درفک زیبا و پرغرور، همصدا بخوانیم:
همراه شو عزیز؛ تنها نمان به درد
کین درد مشترک، هرگز جدا جدا درمان نمی شود..‌
تا گرامی بداریم یاد و خاطره ی معلمان عشق و ایثار را.

عزیزانم! می دانم که این روزها سپری خواهد شد و ما باز هم کنار یکدیگر سرود زندگی سر خواهیم داد. اما بی مهری پاییز و ماه مهر برای ما تمامی ندارد.
ساعت ۱۲ شب است و ساعاتی از خاموشی بند گذشته است و من خواب به چشمانم نمی رود.
بی اختیار گریه می کنم اما نه برای دلتنگی آیدین و‌ نه برای حکمی که دارم و نه برای اینکه در کنار فرزندم نیستم تا او را روانه ی مدرسه جدید نمایم.
چگونه شب را سپری خواهند کرد کودکان و مادران و زنانی که عزیزانشان زیر خروارها خاک مدفون شده اند؟
کودکان چگونه اول مهر روانه مدرسه خواهند شد در حالی که پدرانشان را از دست داده اند؟
امروز خبر مرگ ۵۱ نفر از کارگران معدن در طبس لرزه بر جانم انداخت؛ فاجعه ای دیگر!!
کارگران معدن برای لقمه ای نان، حاضر به انجام سخت‌ترین کارها در بدترین و ناایمن ترین شرایط هستند تا شاید برای زنده ماندن خود و خانواده، مزدی ناچیز دریافت نمایند.
تصور میکنم چشمان منتظر کودکان را که پدرانشان از سر کار برگردند...
آه و افسوس که لبخند و شادی در اولین روز مهر بر لبان زنان و کودکانشان خشکیده شد!
تسلیت از پشت میله های زندان به خانواده های این عزیزان و تسلیت به هم طبقه ای هایم که این روزها شرایط سخت زندگی و معیشت بر دوششان سنگینی می کند!

آیدین عزیزم! پسر نازنینم!
تو هم مهر امسال را با بی مهری آغاز کردی. حتی اگر در کنارت  بودم و بهترین لباسها را برایت تهیه میکردم و به بهترین مدرسه روانه ات می کردم؛ اما شادی واقعی برایم روزی است که هیچ‌ کودکی به خاطر فقر و نداری از شادی و تحصیل و از حق زندگی کردن محروم نباشد و هیچ پدر و مادری با نگرانی که آیا فرزند و یا همسرش بعد از یک روز کاری، زنده از محل کار باز خواهد گشت یا نه، روزش را سپری نکند.
و من آن روز را انتظار می کشم!

شریفه محمدی
بند تشخیص زندان لاکان رشت"

انتشار: کمپین دفاع از شریفه محمدی

#کشتار معدنکاران

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی



@Shbazneshasteganir

  کارزار سه شنبه های نه به اعدام با پیوستن تعدادی از زندانیان #اراک در ۳۶‌ امین هفته خود همچنان پا بر جا ایستاده است.

با پیوستن زندان اراک، سه‌شنبه ۱۰مهر۱۴۰۳، ۲۲ زندان در اعتصاب غذا خواهند بود.
زندان‌های اعتصابی  کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام تاکنون شامل زندان‌های زیر می‌باشند:
«:زندان اوین (بندزنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزل‌حصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم‌آباد، زندان نظام شیراز، زندان اسد آباد اصفهان ، زندان بم ، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائمشهر ، زندان اردبیل ، زندان تبریز ، زندان ارومیه ، زندان سلماس ، زندان خوی ، زندان نقده ، زندان سقز ، زندان بانه ، زندان مریوان ، زندان کامیاران و زندان اراک.»

۱۰مهر

#سه_شنبه_های_نه_به_اعدام

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@Shbazneshasteganir

همراه با زندانیان در ده ها زندان ایران بر مطالبه #لغو_اعدام ایستاده ایم!

سی و هفتمین هفته کارزار علیه اعدام

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@Shbazneshasteganir

سی‌وهفتمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با اعتصاب غذای زندانیان در بیست‌ودو زندان کشور با انتشار بیانیه‌ای به شرح زیر ادامه دارد:

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۲۲ زندان مختلف کشور، در آستانه «روز جهانی علیه اعدام» وارد ۳۷مین هفته اعتصاب غذا شد. حکومت ایران برای جلوگیری از اعتراضات مردمی، سرعت اجرای احکام اعدام را افزایش داده است.

تنها در روزهای ۱۰ و ۱۱ مهر، ۳۰ تن در زندان‌های مختلف کشور اعدام شده‌اند که ۳ نفر از آنان زن بوده‌اند. همچنین یک زندانی به نام محمود دهمرده که محکوم به اعدام بود، در زندان زابل به دلیل سکته قلبی و عدم رسیدگی پزشکی جان باخت.

در هفته گذشته، حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، یک زندانی سیاسی، توسط دادگاه انقلاب ارومیه به اعدام محکوم شد. وی که از فروردین ۱۴۰۲ بازداشت شده است، تحت شکنجه مجبور به اعتراف اجباری شده و بدون رعایت اصول دادرسی منصفانه به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شده است.

اکنون، در آستانه «روز جهانی علیه اعدام» که توسط مجمع عمومی سازمان ملل اعلام شده است، شاهد شدیدترین خشونت‌ها توسط حکومت ایران هستیم. ایران در رتبه نخست اعدام در جهان قرار دارد و از ابتدای سال ۱۴۰۳ تاکنون قریب به ۴۵۰ نفر را اعدام کرده است. این در حالی است که بسیاری از کشورهای جهان در تلاش برای لغو مجازات اعدام هستند.

«کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از نهادها و ارگان‌های سیاسی، مدنی و حقوق بشری داخلی و بین‌المللی می‌خواهد که برای نجات جان محکومان به اعدام در ایران حمایت کنند و جامعه جهانی را برای محاکمه و بازخواست سران حکومت ایران به دلیل چهار دهه جنایت علیه بشریت مجاب نمایند.

اعضای این کارزار در ۲۲ زندان مختلف، در سی‌وهفتمین هفته خود، روز سه‌شنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۳، دست به اعتصاب غذا زده‌اند. زندان‌های مشارکت‌کننده عبارتند از: اوین (بند زنان، ۴ و ۸)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، تهران بزرگ، خرم‌آباد، اراک، اسدآباد اصفهان، نظام شیراز، بم، مشهد، لاکان رشت (بند زنان و مردان)، قائمشهر، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، سقز، بانه، مریوان و کامیاران.


#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@Shbazneshasteganir

جمعی از مادران دادخواه به مناسبت روز جهانی مبارزه علیه اعدام، گردهم آمده و پلاکاردهایی علیه این حکم و در حمایت از کمپین سه‌شنبه‌های #نه_به_اعدام به دست گرفتند.

اعدام به‌مثابه "قتل عمد حکومتی" ابزاری در دست حکومت برای سرکوب هر گونه اعتراض و مطالبه گری است.

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@shbazneshasteganir

🟣‌‌ سی و هشتمین هفته کارزار "سه‌شنبه های نه به اعدام" در ۲۲ زندان مختلف ادامه دارد


همزمان با روز جهانی علیه اعدام حکومت اعدامی در ایران ، ۷ تن را در زندانهای مختلف اعدام کرد.
در هفته گذشته نیز بیش از ۳۶ تن اعدام شدند به طوری که تنها در روز ۱۸ مهر، ۱۹ تن حلق‌آویز گردیدند. در میان این اعدام‌شدگان دو #کودک_مجرم به اسم مهدی براهویی و علی شیروانی وجود داشتند، که در زمان بازداشت به ترتیب ۱۷ و ۱۵ سال سن داشتند.

در ادامه این سرکوب‌ها و خشونت‌ها، قضائیه حکومتی در ۲۲ مهر ماه پرونده قطع دست ۸ متهم به سرقت را در تهران به دادگاه ارجاع داد. این میزان خشونت علیه مردم ایران همزمان با "روز جهانی علیه اعدام" توسط حکومت ایران نشان از به سخره گرفتن و لگدمال کردن قوانین حقوق بشر بین‌المللی است؛ تا در برابر اعتراضات و قیام احتمالی سد ببندد .

اعضای"کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام" اکنون بیش از ۸ ماه است که سه شنبه هر هفته دست به اعتصاب غذا می‌زنند و در مقابل احکام غیر انسانی اعدام مقاومت می‌کنند.

این کارزار که از بهمن ۱۴۰۲ از زندان قزلحصار شروع شده ، با مقاومت و پایداری زندانیان  اعتصاب‌کننده تا به امروز، به ۲۲ زندان مختلف گسترش یافته است.

هدف این کارزار مقابله با احکام غیر انسانی اعدام و لغو آن در ایران است و در این مدت تلاش کرده است صدای زندانیان زیر حکم اعدام فارغ از هر نوع اتهامی باشد. و همانطور که خانم مای ساتو گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران در آخرین اظهاراتش کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام را مورد اشاره قرار دادند ، از شخص ایشان ، شورای حقوق بشر و همه نهادهای بین‌المللی حقوق بشر انتظار اقدامات عاجل‌تر و جدی‌تری در متوقف کردن این ماشین کشتار داریم ، اقداماتی موثرتر که جان بسیاری از زندانیان بی‌پناه در گرو آن است.

فلذا از همه وجدان‌های بیدار و رسانه‌های مستقل و مردمی انتظار می‌رود که در راستای لغو اعدام و مقابله با آن قدم بردارند. تا این مبارزه در جامعه نهادینه شود تا کشوری آزاد، برابر و به دور از خشونت و اعدام به همراه صلح و دموکراسی با قوه قضاییه مستقل را بسازیم.

در همین راستا این سه‌شنبه، ۲۴ مهر ۱۴۰۳، اعضای این کارزار در هفته سی‌و‌هشتم در ۲۲ زندان مختلف در اعتصاب غذا خواهند بود.

⚪️ زندانیان اعتصابی شامل زندانهای زیر می‌باشند:
زندان اوین(بند زنان،بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار(واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم آباد، زندان اراک، زندان اسد آباد اصفهان، زندان نظام شیراز، زندان بم، زندان مشهد، زندان لاکان رشت(بند زنان و مردان)،زندان قائمشهر، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران.

#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام
۲۴ مهر ۱۴۰۳


#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی

بیدارزنی

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir

قرار است حکم #محمدرضا_عزیزی، کودک مجرم در زندان مرکزی #شیراز (عادل‌آباد) روز یک‌شنبه ۲۹ مهر ماه به اجرا درآید.

این کودک مجرم به اتهام «قتل عمد» در سن ۱۷ سالگی بازداشت و به #اعدام محکوم شده است.

برای نجات جان و لغو مجازات اعدام صدایش باشیم.

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

#نه_به_اعدام


@shbazneshasteganir

اعدام یک زندانی بلوچ در کهنوج

سحر گاه روز پنج شنبه ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۳، یک زندانی بلوچ که به جرم قتل یک مأمور انتظامی در سال ۱۳۹۵ محکوم شده بود، در زندان کهنوج اعدام شد.

هویت این زندانی بلوچ «#محمود_بامری» ۴۵ ساله اهل و ساکن کهنوج عنوان شده است

گفتنی است محمود در زمان حادثه راننده یک خودرو بوده که در جریان درگیری، یکی از درجه‌داران نیروی انتظامی به قتل رسید.

شایان ذکر است ، این زندانی در تمامی مراحل دادرسی بر بی‌گناهی خود تأکید داشت که در این حادثه نقشی نداشته است و علیرغم اظهارات وی مبنی بر عدم مشارکت وی در قتل، حکم اعدام او پس از هفت سال به اجرا درآمد!!!

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@Shbazneshasteganir

#مجیدرضا_دهنورد
حتی در اسارت و قبل از اعدام هم سر خم نکرد.گفت : «بخندید و شادی کنید و برقصید."

یادشان‌گرامی

#مردم_جنگ_نمیخواهند

#زن_زندگی_آزادی


#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@shbazneshasteganir

خانواده های زندانیان در یک تجمع اعتراضی #علیه_اعدام به روند صدور و اجرای این حکم غیر انسانی فریاد زدند.
مردم بسیاری با آنها همراهی کرده و شعار دادند:

اعدام نکنید!

تهران. اول آبانماه

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir

⭕️ ادامه اعتصاب غذای زندانیان عضو کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام در هفته سی‌و‌نهم

جمعی از زندانیان زندان شیبان اهواز به کارزار پیوستند. در ۲۳ زندان اعضای کارزار امروز در اعتصاب غذا هستند.


مدرسه_رهایی

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@shbazneshasteganir

#تهران
ادامه تظاهرات خانواده ها و حمایت مردم از آنان

فیلمی از  تجمع خانواده های محکومین به اعدام مقابل مجلس
تظاهر کنندگان شعار میدادند اعدام نکنید – نه به اعدام
همزمان با  چهلمین هفته کارزار سه شنبه‌های  نه به اعدام، جمع کثیری از خانواده های زندانیان محکوم به اعدام دست  به تجمع اعتراضی زده و با راهپیمایی به سمت مجلس اسلامی و فریاد "اعدام نکنید" صدای اعتراض خود را علیه اعدامها بلند کردند.
در این روز اعتصاب غذا در ۲۴ زندان کشور بر علیه اعدامها جریان یافت و زندان کهنوج نیز به این کارزار پیوست. 

#جنبش_علیه_اعدام

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir

فیلم دیگری از تجمع خانواده های محکومین به اعدام در مقابل مجلس با شعار «اعدام نکنید» در روز سه‌شنبه ۸ آبانماه ۱۴۰۳


#اعدام_نکنید

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir

هفت زن هم‌بندی پخشان عزیزی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام:
امدادرسانی به جنگ‌زدگان جرم نیست. حضور در مناطق جنگی و امدادرسانی به زنان و کودکانِ جنگ‌زده و تحمل مخاطراتِ حضور در مناطقی که توسط نیروهای داعش احاطه شده بود، قابل‌تقدیر است. پاسخ به آن حکم مرگ نیست.

متن کامل نامه را در تصاویر یا در ادامه بخوانید:

امدادرسانی به جنگ‌زدگان جرم نیست.
حضور در مناطق جنگی و امدادرسانی به زنان و کودکانِ جنگ‌زده و تحمل مخاطراتِ حضور در مناطقی که توسط نیروهای داعش احاطه شده بود، قابل‌تقدیر است. پاسخ به آن حکم مرگ نیست.

حدود یک‌سال است که با پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال در حوزه‌ی ژنولوژی هم‌بند هستیم.
بعد از تحمل ماه‌ها انفرادی، بازجویی و شکنجه وارد بند زنان زندان اوین شد و در تیرماه سال گذشته، در دادگاهی فرمایشی، بدون ملاقات با وکیل در روزهای متنهی به برگزاری دادگاه و بدون آنکه فرصتِ دفاع از خود داشته باشد، با اتهاماتی واهی محکوم به اعدام شد.
حدود پنج ماه است که از ملاقات با وکیلان و خانواده محروم است. حتا حالا که پرونده برای بازبینی مجدد به دیوان ارسال شد نیز از حق ملاقات با وکلا و فرصتِ مشاوره با آنان محروم است.
پخشان سال‌های طولانی از عمر خود را در کمپ‌های آوارگان جنگی به امدادرسانی به زنان و کودکان جنگ‌زده که از حمله‌های داعش جان به در برده بودند، سپری کرد و پس از بازگشت به ایران و نزد خانواده، به همراه تعدادی از اعضای خانواده‌اش بازداشت شد.
صدور حکم مرگ برای یک مددکار که به امدادرسانی به قربانیان داعش برخاسته بود _که جمهوری اسلامی خود مدعی مقابله با آنان است ، و اعمال فشار بیشتر بر او و خانواده از طریق محدود کردنِ او در زندان با محرومیت از حقوق اولیه‌ی یک زندانی را خالی از غرض نمی‌بینیم.
ما نگران عواقب صدور این حکم هستیم. حکمی که آن را پاسخ به خیزشِ زنان علیه آن‌چه به ناحق بر آنان روا داشته‌اند می‌دانیم.
واکنش شما پیش از آنکه دیر شود، کارساز خواهد بود.

ریحانه انصاری
گلرخ ایرایی
سکینه پروانه
ناهید خداجو
نسرین خضری جوادی
وریشه مرادی
مریم یحیوی

بند زنان اوین. آبان ۱۴۰۳

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی


@shbazneshasteganir

آنچه می‌شنوید تکان دهنده و مهیب است‌. روایت جوانی به نام "#احمد_علیزاده" که به اتهام قتل عمد بیش از شش سال است که در زندان است. اردیبهشت‌ماه سال جاری حکم قصاص او با حضور اولیاء دم در زندان اجرا می‌شود اما بعد از ۲۸ ثانیه که او حلق‌آویز بالای دار است؛ اولیاء دم اعلام گذشت می‌کنند. ماموران اجرای حکم محکوم به #اعدام را پایین آورده و با انجام عملیات سی‌پی‌آر و انتقال به بیمارستان به زندگی برمی‌گردانند. حالا پس از گذشت شش ماه بازماندگان مقتول قصد اجرای دوباره حکم قصاص را دارند.
این جوان حالا قرار است که سحرگاه روز چهارشنبه دوباره مراسم اعدام برایش برگزار شود
در کدام قانون و عرف و حتی شرع شما چنین بی‌رحمی در حق یک انسان روا داشته می‌شود که او را بکشند و زنده کنند و دوباره بکشند؟
صدای این جوان و صدها زندانی دیگر در صف اعدام باید بود. اعدام خود مجازاتی غیر انسانی و خاص جوامع بدوی‌ست. قصاص و دادن اختیار کشتن به خانواده مقتول از اعدام هم شنیع‌تر است. این نوع قصاص یعنی کشتن و زنده کردن و اعدام دوباره، نهایت زجرکش کردن انسان است.

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی



@shbazneshasteganir

علیه احکام اعدام پخشان عزیزی و وریشه مرادی؛ کبوتران سرزمین زخمی

هستی امیری

می‌نویسد حکم جوانا ابلاغ شد، اعدام. دوباره نگاه می‌کنم. می‌نویسم لعنت و کلمه کم می‌آورم. گوشی را که بالا و پایین می‌کنم اسم و عکسش همه‌جا تکرار می‌شود. این لحظات همه‌چیز درباره حکم اوست. در یک‌ خط خبر از صدور حکم اعدام داده‌اند. در یک جمله حکم قتل او را صادر کرده‌اند. ناتوانی تمام بدنم را می‌گیرد. آنچه در این جهان بی‌ارزش شده جان آدمی است. هم‌سرنوشتی زنان کورد بند زنان حالا در حکمشان هم نمایان شده‌ است. چند ماه قبل پخشان عزیزی و حالا وریشه مرادی به اعدام محکوم شدند.

درباره روند رسیدگی پرونده ایرادات بسیاری وجود دارد اما بعد از یک سال و سه ماه جنگ روانی، آزار و شکنجه و محرومیت از ملاقات و حقوق اولیه، انتظار برخورد قانونی و عادلانه منطقی نیست مخصوصا که اگر از پیرامون آمده باشی به اسارت در مرکز. هرچند باید تاکید کنیم قوانین موجود خود منشا ناعدالتی قضایی هستند و اساسا انتظار عدالت و رسیدگی عادلانه از اجرای تام‌و‌تمام قوانین موجود امری بیجا است. مخالفت با صدور حکم اعدام اگر از روند رسیدگی آغاز شود نهایتا در جایی به دفاع از اعدام معترف خواهد شد. دقیقا در جایی که رسیدگی را قانونی و عادلانه ببیند ناگزیر به اعدام روی خواهد آورد.

حکم اعدام برای هرکس و با هرجرمی حتی به موجب قانون و دادگاهی صالح بی‌عدالتی محض است. اعدام مسئله‌ای حقوقی و قضایی نیست که به مواد خام و بی‌جان قانونی استناد کنیم بلکه امری تماما سیاسی است. استدلال قضایی البته در جایی که افراد خط و منش سیاسی محکوم به اعدام را قبول ندارند بیشتر نمایان می‌شود. چرا که هویت سیاسی محکوم قابل مصادره و انکار نیست. استدلالِ ایرادات در روند رسیدگی دقیقا به ما نشان می‌دهد که نه محکوم به اعدام حیاتش مسئله است و نه فلسفه وجودی اعدام، بلکه عدم رعایت حقوق متهم از سوی دادگاه و در حقیقت نمایش ناقص قضایی دادگاه است که مسئله شده‌ است و مثلا اگر قاضی شعبه ۱۵ به وریشه و وکلا اجازه دفاع می‌داد برای ما چه معنی‌ای می‌داد؟

به همین خاطر اگر فعال سیاسی ادعا کند که مخالف اعدام است، در دفاع بدون اماواگرش از مخالف سیاسی خودش محک زده می‌شود.
دفاع از حیات و تضمین زندگی، ابتدایی‌ترین وظیفه دولت است، نه آنکه دولت ناتوانی خود را با سلب حق حیات مردم پاسخ دهد. همان دولت (البته اگر بتوان اسم آن را دولت گذاشت) که خود بر جان و زندگی مردم اسلحه کشیده است، در پاسخ به هر کنش و واکنشی سرکوب را انتخاب می‌کند و طناب دار عیان‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین شکل سرکوب‌هاست. چرا که فرد زندانی به مثابه اسیر را در دادگاهی نمایشی با قوانینی که خود نوشته‌، محکوم و حکم اعدام را اجرا می‌کنند.

گفته‌اند مجازات ابزاری است برای دفاع از جامعه در برابر تجاوز به وضعیت اساسی و حیاتی‌اش. درحقیقت اما دولت مجازات را برای جرائم از دید خودش سنگین و فجیع اجرا می‌کند و این فجیع‌بودن نه به معنای درگیرکردن و تجاوز به جامعه، بلکه فجیع درقبال منافع خود دولت است. برای دولت اقتدارگرا چه چیز فجیع‌تر از آن است که تضادهای موجودش عیان شود؟ مخصوصا اگر سوژه رسواکننده از حاشیه و میان فرودستان آمده باشد. فکر می‌کنم مجازات اعدام برای دولت دیگر پاسخی در برابر تجاوز به جامعه نیست بلکه پاسخی در برابر حمله به تضادها و ناتوانی‌های خود است. به همین خاطر اعدام، یعنی کشتن و حذف محکوم، مهمترین ابزارش خواهد بود. وجود امکان صدور حکم اعدام برای هر دولتی به هرجرمی در عمل تقدیم ابزار سرکوب و حذف افشاکنندگان بحران‌ها است. با همین استدلال نیز باید تا لغو آخرین حکم اعدام و حذف مجازات اعدام از قوانین پیش رفت.

وریشه مرادی اعتصاب غذا کرد تا صدایی باشد در این آهنگ ناموزون اخبار موجود علیه اعدام و حالا خود محکوم به اعدام شده‌ است. وریشه زنی کورد است، علیه داعش در کوبانی جنگیده و آثار جنگ بر بدنش هنوز باقی است. جنگ را دیده‌ و مبارزه را زندگی کرده‌ است. سربریدن داعش را روایت کرد و حالا راوی رنج و ستمی خواهد بود که محکوم به مرگ با طناب دار خواهد داشت. به قول خودش که می‌گوید: «مقاومت زندگیست، ایستاده‌بودن را از زاگرس یاد گرفتم و تا ایستاده‌بودن زاگرس؛ ایستاده‌ام.»

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir

شش متهم «پروندهٔ اکباتان» به اعدام محکوم شدند

بابک پاک‌نیا وکیل دادگستری، می‌گوید شعبهٔ ۱۳ دادگاه کیفری یک تهران شش تن از متهمان «پروندهٔ اکباتان»‌ را به اعدام محکوم کرده است. این حکم قابل فرجام‌خواهی است.

آقای پاک‌نیا که وکالت برخی از این متهمان را برعهده دارد، چهارشنبه ۲۳ آبان در شبکهٔ اجتماعی ایکس (توییتر سابق) نوشت این شعبه میلاد آرمون، علیرضا کفایی، امیرمحمد خوش‌اقبال، نوید نجاران، حسین نعمتی و علیرضا برمرزپورناک را «به قصاص نفس» محکوم کرده است.

در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در آبان سال ۱۴۰۱، یک نیروی بسیج به نام آرمان علی‌وردی در شهرک اکباتان در شمال غرب تهران کشته شد و به دنبال آن مأموران امنیتی ۵۰ تن از جوانان ساکن این شهرک را بازداشت کردند.

قوه قضائیه جمهوری اسلامی پس از آن برای ۱۴ نفر در این رابطه کیفرخواست صادر کرد که در این میان چهار متهم این پرونده به «محاربه» متهم شدند. دیگر اتهامات این پرونده «مشارکت در قتل عمد» و «اخلال در نظم و آرامش عمومی» عنوان شده است.


#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir

«ما در آن‌چه رخ می‌دهد سهیم هستیم.»
«بچه‌های شهرک اکباتان محاکمه شدند.

صدور حکم اعدام برای ۶ نفر از بچه های اکباتان در راستای سرکوب مطالبات به حق مردم و زهر چشم گرفتن از اعتراضات آنان است.

بی‌توجهی نسبت به پرونده‌ بچه‌های اکباتان کار را برای رژیم راحت‌تر می‌کند.



#میلاد_آرمون #مهدی_ایمانی #محمدمهدی_حسینی #نوید_نجاران #علیرضا_برمرزپورناک #امیرمحمد_خوش‌اقبال #علیرضا_کفایی #حسین_نعمتی

صدایشان باشیم

#اعدام_قتل_عمد_حکومتی

@shbazneshasteganir