شورای بازنشستگان ایران
4.61K subscribers
17.4K photos
9.01K videos
50 files
1.72K links
شورا را باید زندگی کرد!
Download Telegram
دستگیری برادر و پدر مهسا موگویی
#اصفهان

روز ۲۵ تیر ماه، در سالروز تولد #مهسا_موگویی از کشته‌شدگان #قیام_ژینا (۳۱ شهریور ۱۴۰۱) در پی حضور مردم در کنار آرامگاه او، پس از سر دادن شعارهای انقلابی مأمورین امنیتی مانع برگزاری مراسم تولد شدند. آنان #محمدعلی_موگویی و #میلاد_موگویی، پدر و برادر مهسا را به اداره اطلاعات اصفهان منتقل کردند و با توجه به حضور خانواده و پیگری آن‌ها به خانواده اطلاع دادند که ایشان با وثیقه‌ی پانصد میلیون تومانی آزاد خواهند شد. با این وجود علی‌رغم فراهم شدن سند، دادگاه استان هر دو را به زندان مرکزی اصفهان منتقل کردند.


#زن_زندگی_آزادی
#دادخواهی


@Shbazneshasteganir
#بوکان عصر روز پنجشنبه ۲۹ تیرماه  ۱۴۰۲

سرکوبگران برای ممانعت از رفتن مردم بە آرامگاە جانباختگان انقلاب مردمی، قبرهایی را کنده اند تا کسی نتواند در آنجا تجمع کند
این بی‌حرمتی به خانواده های جانباختگان توسط مدیر قبرستان صورت گرفته است.

در این درگیری جوانی به نام "پارسا ممیزی" را کشتند
و دو جوان دیگر مجروح شدند ...


#قیام_ژینا
#ایستاده_ایم_تا_پایان


@Shbazneshasteganir
🔴 پاسخ جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران به اطلاعیه‌ی روابط عمومی این دانشگاه در خصوص اخراج گسترده‌ی اساتید

روابط عمومی دانشگاه تهران امروز طی یک اطلاعیه به خبر‌ها در باب اخراج گسترده اساتید پاسخ داد. در این اطلاعیه آمده است که آنچه  اخراج اساتید نام گرفته در حقیقت عدم ارائه‌ی واحد درسی به مدرسین مدعو و حق‌التدریسی است. پیش‌تر رئیس و معاون آموزشی دانشگاه نیز طی مصاحبه‌هایی اعلام کرده بودند که هیچ استادی در دو سال گذشته اخراج نشده. در ادامه‌ این اطلاعیه با تاکید بر پیشینه‌ی مطلوب سعید حدادیان در تدریس دروس عمومی، انتقاداتی که در رسانه‌ها متوجه او و سایر تغییرات اخیر دانشگاه شده را هیاهوی رسانه‌ای دانسته.

البته واضح و مبرهن است که اخراج از نقطه نظر حقوقی معنای مشخصی دارد، و فرق بین استاد مدعو و عضو هیئت علمی چیست. و البته می‌دانیم که تعلیق آذین موحد بدون حکم در حقیقت اخراج اوست. منع محسن برهانی از تدریس و پرونده‌‌سازی برای او یعنی اخراج از دانشگاه. قطع همکاری با مهام میقانی هم در حکم اخراج است. شاید اعضای هیئت علمی در دو سال گذشته اخراج نشده باشند اما اقدام برای بازنشستگی اجباری اساتید باسابقه‌ی فنی در حقیقت تلاش برای اخراج آنها از دانشگاه بود. اختصاص ندادن واحد‌ درسی به وحید عیدگاه، جواد بشری، حسین مصباحیان و سایر اساتید دانشکده ادبیات هم همان اخراج است. پیش‌تر از این مرحله، سنگ‌اندازی و فشار‌های درونی و بیرونی در فرایند جذب و ارتقاء اساتید هم اخراج محسوب می‌شود. ما معناب اخراج در معنی حقوقی کلمه را می‌دانیم؛ این را هم می‌دانیم که هیات یک استاد و استاد بودن او به کلاس درس وابسته است. گرفتن این محیط از او به هر شکلی همان اخراج است حال با نامی دیگر.

همچنین بخش عمده‌ای از اطلاعیه دانشگاه، به دفاع از تدریس سعید حدادیان اختصاص یافته است. استدلالات کودکانه دانشگاه، به هیچ عنوان پاسخی به تدریس ایشان در مقطع ارشد نیست، چراکه تدریس دروس عمومی چون انقلاب اسلامی و علی‌اظاهر توفیق در آن، نمی‌تواند دلیل موجهی برای تدریس یک درس تخصصی آنهم در مقطع ارشد باشد، درحالی که دانشجو درگیر پژوهش نیز هست. لازمه این امر، داشتن تخصص در رشته ادبیات، طی کردن مدارج تحصیلی در این حوزه، داشتن سابقه تدریس در مقطع کارشناسی درس و سابقه پژوهشی در این حوزه است که بررسی کیفیت همه اینها بر عهده اعضای گروه است و نه نظر شخصی رئیس دانشکده یا دانشگاه.

جدای از این صحبت کودکانه، سوال اصلی این است که چرا دانشگاه اینجنین از حضور این استاد مدعو دفاع می‌کند و‌ اطلاعیه رسمی در این خصوص منتشر می‌کند، اما در تمام این مدت کوچکترین واکنشی به اخراج یا تعلیق/قطع حقوق/ممنوع‌التدریسی اغلب غیرقانونی اساتید مطرح و اعضای هیات علمی و سرکوب‌های گسترده علیه دانشجویان در کمیته انضباطی و احکام غیرقانونی و تخلفات دانشگاه، نشان نمی‌دهد؟

جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران

#جنبش_دانشجویی
#جمهوری_سرکوب
#مقاومت_زندگی‌ست 
#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#زن_زندگی_آزادی

@daneshjo_ut


@Shbazneshasteganir
#کامران_ساختمانگر فعال کارگری و زندانی سیاسی سابق دقایقی قبل با انتشار پستی در اینستاگرامش نوشت:


ما کارگران را تنها به اتهام دفاع از حق زندگی به دادگاه می کشند
درحالیکه اختلاس گران چندهزار میلیاردی همچنان غارت میکنند
این است عدالت قضایی.!؟

کامران ساختمانگر فعال کارگری ساکن سنندج، پیشتر یک بار در آذر ۹۸ و بار دیگر در جریان #قیام_ژینا در روز ۱۴۰۱/۷/۷ در سنندج بازداشت شده بود.
و مجدد برای روز ۲۶ شهریور احضار شده است.

#سرکوب_معترضین
#فقر_فساد_گرونی


@Shbazneshasteganir
🔴 بیانیه‌ی پزشکان و پرستاران داوطلب کردستان در سالگرد قتل حکومتی ژینا امینی

به نام شما
شما کارگران و مردم فداکار و انقلابی
شما جوانان و زنان پرشور و آزادیخواه
شما دانشجویان و دانش‌آموزان مترقی
اکنون که تنها یک روز به سالگرد خیزش ژن ژیان آزادی مانده و رژیم تا بن دندان مسلح، تمام قدرت نظامی و غیرنظامی‌اش را برای رویارویی با شما و شروع یک جنگ تمام عیار به میدان کشانده، اکنون که تمام خیابان‌های کوردستان و بلوچستان در آستانه یک انفجار بزرگ و خونین است، اکنون که جلادان و اشغالگران بدون هیچ احتیاط و شرمی، در مقابل دیدگان تمام دنیا علیه شما صف‌آرایی کرده، ما نیز مثل همیشه و با همان اراده خود را در کنار شما یافته‌ایم و آماده‌ی مبارزه و جبران جانفشانی شماییم.
ما پزشکان و پرستاران داوطلب کوردستان مثل همیشه زندگی سالم و شاد و بدون هیچ گونه اضطراب و ترومایی را برای شما آرزومندیم و اگرچه معتقدیم تا زمانی که رژیم دیکتاتور ایران برسرکار است این مهم محقق نخواهد شد، امیدواریم در این روزها هیچ‌گونه آسیبی به شما نرسد، با این‌حال در صورت هرگونه خسارت جانی از شما می‌خواهیم ما را در کنار خود ببینید.
یک بار دیگر با شما عهد می‌بندیم که هرآنچه در توان داریم را در خدمت به شما به کار می‌گیریم و جانمان را به جانتان بند می‌کنیم.
ژن، ژیان، ئازادی
٢٤ شهریور ١٤٠٢
پزشکان و پرستاران داوطلب کوردستان



#قیام_ژینا
#قیام_زندگی
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی



@Shbazneshasteganir
🔴 بیانیه‌ی «بیدارزنی» به‌مناسبت هشت‌ مارس، روز جهانی زنان

از هشت ‌مارس گذشته تا سال جاری، زنان، ثابت‌قدم‌تر از همیشه با ایستادگی و مقاومت خود، مبارزه‌ای روزمره را زندگی کرده‌اند. سال گذشته و در خلال قیام ژینا، با وجود حملات شیمیایی به مدارس، تداوم بازداشت‌های گسترده و آغاز پرونده‌سازی‌های امنیتی جدید برای خانواده‌های جان‌باختگان این قیام، باز هم زنان و فعالان حقوق ‌زنان، با سر دادن مطالبات خود، به خیابان‌ها آمدند.

سال ۱۴۰۲، با اشد سرکوب‌های حاکمیت آغاز شد. مردمی که - چه در طی دهه‌های گذشته و چه در طی قیام ژینا -برای حق زندگی، پایان فقر و چپاول، آزادی و برابری و مبارزه با تمامی قوانین واپسگرای استثمارگرانه، خیابان‌ها را به تسخیر خود درآورده بودند، حالا با گرانی‌های کمرشکن و مشت‌هایی در آستین و گرچه دور شده از خیابان‌ها، سال ۱۴۰۲ را آغاز کردند. در این میان اما مردم بلوچ، سنگر خیابان را با تداوم جمعه‌های اعتراضی خود حفظ کردند.

⚪️ طی یک سال گذشته، خشونت سیستماتیک علیه زنان ادامه داشته و در مقایسه با گذشته، گزارش‌های بیش‌تری از «زن‌کشی» و «قتل‌های ناموسی» منتشر شده است. زنان و کودکان قربانی کودک‌همسری، در محرومیت کامل از حقوق انسانی و قضایی خود و در فقدان بهره‌مندی از کنوانسیون منع خشونت علیه زنان و - حق طلاق و خروج از زندگی خشونت‌بار - همچنان کشته می‌شوند. این قتل‌ها با گستردگی ابزارهایی نظیر شلیک گلوله، ضربات چاقو، خفگی، به‌دار آویختن و در مواردی جدا نمودن سر از تن و مثله‌سازی بدن زنان و کودکان دختر همراه بوده است. علاوه بر زنانی که به بهانه‌ی دفاع از گزاره‌های ارتجاعی «ناموس» و‌ «غیرت» توسط پدر، برادر، همسر، فرزند پسر، بستگان و …کشته شدند، در سال‌های اخیر، مواردی از کشته شدن اعضای جامعه‌ی +LGBTQ نیز گزارش شده است. مورد اخیر آن، قتل نوجوانی ۱۷ ساله است که به بهانه‌ی «رفتارهای زنانه و آرایش زنانه» توسط پدر خود در تاریخ ۱۰ بهمن‌ماه سال جاری به قتل رسید.

از سال گذشته تا کنون، وضعیت اقتصادی، حق اشتغال و معیشت زنان - به‌ویژه برای زنان کارگر - نیز سراسر تبعیض‌آمیز و در مواردی با جان سپردن زنان کارگر (در سایه‌ی فقدان ایمنی در محیط کار) همراه بوده است.

در کنار این فقر حداکثری و آپارتاید اقتصادی، بدن زنان نیز همچنان آماج سیاست‌های حکومتی مانند طرح جوانی جمعیت بوده که علاوه بر سلب حق سقط جنین، به صدور احکام قضایی و ابطال پروانه پزشکی متخصصان و در مواردی پلمپ مراکز درمانی منجر شده است.

در این میان، پرونده‌سازی امنیتی و اجرای احکام حبس برای زنان دارای پوشش اختیاری، مادران و خانواده‌های دادخواه -به‌ویژه قیام ژینا-، زنان و مردان مبارز در تشکل‌های صنفی معلمان، بازنشستگان و فعالان کارگری، نویسندگان و روشنفکران و به‌طور خاص فعالان حقوق زنان، با شدتی حداکثری در جریان است. از گیلان تا تهران و کردستان، بسیاری از فعالان حقوق زنان با افزایش خشم‌حکومت نسبت به خود، بازداشت‌های گر‌وهی، فردی و با خشونت‌های بی‌شمار در بازداشت و روند بازجویی، روانه زندان شده‌اند یا در آستانه صدور احکام حبس قرار دارند.

امسال، ژینای دیگری کشته شد؛ آرمیتا گراوند، نوجوانی سراسر شور زندگی که در پی ضرب و شتم ماموران ایستگاه مترو شهدا در تهران دچار خونریزی جمجمه شد و پس از ۲۸ روز اغما جان سپرد. سال جاری، سال خون و اعدام بود. اعدام سه‌نفر از بازداشت‌شدگان قیام ژینا و اعضای پرونده خانه اصفهان (سعید یعقوبی، مجید کاظمی و صالح میرهاشمی)، همچنین «محمد قبادلو» در کنار بی‌شمار زندانیان عقیدتی و یا جرایم عمومی در زندان‌های کشور، حاکی از ولع حاکمیت برای حکم‌رانی به هر قیمتی است.

در سالی که گذشت، دانشگاه‌ها نیز از چکمه‌ی نیروهای امنیتی بی‌نصیب نماندند. اخراج، تعلیق، محرومیت از خوابگاه و … سهم دانشجویانی شد که تجربه‌ی به‌لرزه درآوردن دانشگاه را زیر پای خود به‌ثبت رسانده بودند.


⚪️ علی‌رغم تمامی این سرکوب‌ها و به‌کارگیری ابزارهای وحشیانه، اما زنان، جسورتر و بی‌باک‌تر از گذشته ایستاده‌اند. کافی است به ممارست روزمره‌ی زنانِ معتقد به پوشش اختیاری نگاهی بیندازیم. کافی است به تلاش دانشجویان و دانش‌آموزان دختر برای تسخیر فضایی هرچند کوچک، جهت انعکاس صدای مخالف‌شان گوش دهیم. ما شور زندگی مردان و زنان معترضی که با آسیب‌دیدگی چشمی و مصائب آن، هنوز هم باور به تغییر بنیادین دارند را از یاد نبرده‌ایم، چرا که گفتند: «با یک چشم نیز می‌توان سقوط دیکتاتور را دید».


ما زمزمه‌کنان، سرود رهایی زن را سر می‌دهیم و باور داریم که با اتکا بر حق تعیین سرنوشت به دستان خود، ظلمات ارتجاع را با روشنی خورشید، ویران خواهیم کرد.

زنده‌باد رهایی زنان
زنده‌باد بیداری زنان
زنده‌باد آزادی

#هشت_مارس
#روز_جهانی_زنان
#جنبش_زنان
#قیام_ژینا
بیدارزنی


@Shbazneshasteganir
⭕️ ملاحظاتی دربارهٔ #قیام_ژینا، به مناسبت دومین سالگرد جان باختن ژینا امینی

آن قیامی که در پی قتل ژینا امینی رخ داد و نام جنبش زن‌زندگی‌آزادی به خود گرفت اگر چه در ظاهر، سرکوب خونین گردید اما در تار و پود جامعه جاری و ساری است. این قیام واجد ویژگی‌هایی است که آن را از قیام‌های پیشین متمایز می‌کنند. از جمله می‌توان به:‌ ۱) سراسری بودن قیام ۲) محله‌محور بودن قیام و ۳) استمرار چهار ماههٔ قیام اشاره نمود. اما آن چیز که این قیام را برجسته‌تر می‌کند، حضور و بروز مؤثر زنان انقلابی بود که می‌خواستند خود را از زیر ستم جنسیتی و مردسالاری رها نمایند. زنان چون شعار قیام نشان دادند که قادرند در امر تغییر مؤثر باشند و عاملیت داشته باشند.
اگر همین امروز قیام را بالفرض خاتمه یافته تلقی کنیم که نیست، این قیام دستاوردهای ملموس و عینی داشته‌است که می‌شود به موارد زیر اشاره نمود:

- عقب راندن نیروی سرکوب در خیابان تا حدی
- تحمیل حجاب اختیاری بر حاکمیت
- بروز و ظهور ادبیات سایر محذوفان مانند LGBTQIA
- تقویت جنبش دادخواهی و ...
- شنیده شدن صدای ملل تحت ستم

بی‌شک به این موارد می‌شود مواردی را افزود. اما قیام در ادامه تاکنون نتوانسته‌است به تغییرات بنیادین و رادیکال دست یابد که از جمله می‌توان به موانع زیر اشاره کرد:

- صدای بلند و رسانه‌ای جریان فاشیستی که در واکنش به دستاوردهای قیام آشکار گردید
- غلبه یافتن نگاه لیبرالی به مسألهٔ زنان بدون درک طبقاتی از مسألهٔ زنان
- ائتلاف‌ در هم شکستهٔ سلبریتی‌ها و بازماندگان نظام ارتجاعی پهلوی که ناامیدی را به جامعه تزریق نمود
- سرکوب گستردهٔ فعالان سیاسی، مدنی و صنفی در داخل و ...

به نظر می‌رسد برای عبور از شرایط موجود وظیفهٔ امروز طبقه کارگر این است که:

گفتمان سازی کند
ستم طبقاتی را در کنار سایر ستم‌ها، از جمله جنسیتی، ملی، مذهبی و ویرانگری محیط زیست را به عنوان مسألهٔ اصلی طرح و پیگیری نماید.
تشکل‌های صنفی واقعی را تقویت کند و در جایی که تشکل وجود ندارد تشکل مستقل ایجاد نماید و از افراد فعال و متوهم و تشکل‌های تک‌نفره و روی کاغذ عبور نماید.
ضمن حفظ استقلال، با جریانات مترقیْ همسویی مرحله‌ای و تاکتیکی داشته باشد.
با هر شکل از استبداد مرزبندی جدی نماید و مقهور فضاسازی داخلی و خارجی به سود ارتجاع نگردد.
و در نهایت، بتواند با پیوند زدن مطالبات خود به سایر جنبش‌های اجتماعی و ایجاد همگرایی گسترده‌تر، نیروی لازم را برای ایجاد تغییرات بنیادی و ساختاری فراهم نماید.

لازم است که طبقهٔ کارگر و سایر نیروهای پیشرو در جامعه با بهره‌گیری از تجربه‌های قیام ژینا و شناخت دقیق نقاط قوت و ضعف آن، راهبردهای خود را به‌روز رسانی کنند و به سوی آینده‌ای که در آن برابری و آزادی برای همگان تضمین شده باشد، گام بردارند.

این مهم تنها از طریق سازماندهی هوشمندانه، همبستگی پایدار و تلاش مشترک برای ایجاد جامعه‌ای عاری از ستم و نابرابری میسر خواهد شد.

معلمان عدالت‌خواه

@Shbazneshasteganir