"قتل در ۷ مهرماه ۴۰۲ اتفاق افتاده، دانش‌آموزی ۱۶ساله قربانی کودک‌همسری، که گلوله‌باران شد.
آنهایی که هفتم مهر ۱۴۰۲ جسم بی‌جان فاطمه را در بیمارستان سردشت دیده بودند، می‌گویند لباسش کاملا سوراخ‌سوراخ شده بود.
فاطمه متولد چهاردهم اسفند ۱۳۸۵، توسط پسرعمو و همسر خود شهاب که ۱۵ سال از او بزرگ‌تر بود به قتل رسید، فقط یک سال بعد از ازدواج اجباری با پسرعمویش.
بعد از ازدواج، شهاب به دلیل درگیری و چاقوکشی و زخمی‌کردن دو نفر به زندان می‌افتد و فاطمه تصمیم می‌گیرد جدا شود.
خانواده و آشنایان صدای شهاب را شنیده بودند که می‌گفت: «اگر طلاق بگیری، پیدایت می‌کنم و جنازه‌ات را تحویل خانواده‌ات می‌دهم».
با آن‌که اجازه تحصیل را از او گرفته بودند، اما در مدرسه ثبت‌نام کرد، روپوش و کتاب گرفت.
روپوشی که عمرش به پوشیدن آن قد نداد.
روزنامه شرق می‌نویسد:
«ظهر هفتم مهر ماه صدای شلیک چند گلوله در خانه پدری همه همسایه‌ها را وحشت‌زده به کوچه کشاند. روزهای قبل شوهر از زندان پیغام می‌فرستاد که فاطمه باید به منزل پدر و مادر من برود ولی دستش به جایی بند نبود. تا اینکه پایش را از زندان بیرون گذاشت، اسلحه‌ای تهیه کرد و به سمت منزل مادر فاطمه رفت. پدر در خانه نبود. سراغ فاطمه رفت. فاطمه به سمت در ورودی خانه فرار می‌کند اما درست همان لحظه شهاب یک تیر به سمت او شلیک می‌کند. دخترک چند متری از دم در خانه دور می‌شود و بر زمین می‌افتد. با آن‌که دیگر جانی در بدنش نبود اما شهاب گلوله‌های بعدی را هم به او شلیک می‌کند. سر، پهلو، سینه و گردنش گلوله‌باران شده بود.»

این قتل زوایای تاریک مردسالاری، کودک‌همسری و نبود قانون برای حمایت از زنان و دختران را بیش از پیش روشن می‌کند.
این تاریکی و سیاهی بر زندگی دختران ایرانی سایه افکنده، فقط نام‌ها عوض نمی‌شوند فاطمه بریهی غزل حیدری فاطمه‌‌ای که امروز داستانش را خواندیم نه این‌ها فقط نام نیستند که زندگی و جوانی و آرزوهایی هستند که جمهوری اسلامی با اعمال قوانین ضدزن و تقویت ساختارهای مردسالارانه مسبب اصلی قتل آن‌ها ست.
در سال ۱۳۹۸ خبرگزاری ایسنا نوشت «بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ مورد قتل ناموسی سالانه» در ایران رخ می‌دهد که البته بدیهی‌ست تعداد این قبیل قتل‌ها بسی بیش از این‌ها ست."

#قانون_علیه_زنان
#کودک_همسری
#ساختار_مرد_سالاری


@shbazneshasteganir

🔻"افرادی که شاسی بلند رانتی خارج نوبت سوار می‌شوند تصویب کردند
جوانانی که از امروز شاغل شوند باید بجای ۳۰ سال ۳۵ سال کار کنند تا هزینه های بی کفایتی ها، اختلاس ها و زندگی لاکچری آقازاده ها و ..... را بپردازند."


#بیزاریم_از_عملکردتان

@shbazneshasteganir

غزه، شرایط سخت تر برای زنان و دختران


🔸️زاگاه- وضعیت زندگی در پناهگاه‏ها در غزه برای حدود یک میلیون و چهارصد هزار آواره هر روز وخیم‌تر می‌شود. زنان و دختران از کمبود شدید محصولات بهداشتی قاعدگی، بیماری‌های مقاربتی و عفونت‌های مجاری ادراری رنج می‌برند. دسترسی به لوازم پیشگیری از بارداری بسیار محدود است. طبق گزارش‌ها زنان قرص‌های ضدبارداری را با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. زنانی که از وسایل پیشگیری از بارداری داخل رحمی (IUD) استفاده می‌کنند به دلیل شرایط غیربهداشتی در کمپ‌ها دچار خونریزی و عفونت می‌شوند. در حال حاضر هیچ امکانی برای برداشتن IUD در غزه وجود ندارد. مساله‌ای که می‌تواند سلامت باروری زنان را به خطر اندازد و آنها را با مشکلات طولانی‌مدتی مانند خونریزی‌های شدید مواجه کند. 

🔸از دو میلیون و دویست هزار نفر جمعیت ساکن غزه، یک نفر از هر چهارنفر، زنان و دخترانِ در سن باروری هستند که به خدمات بهداشت باروری نیازمندند. تخمین زده می‌شود که پنجاه هزار زن باردار هم‎اکنون در درگیری‎ها و شرایط جنگی در غزه حضور دارند که پنج هزار و پانصد نفر از این زنان در یک ماه آینده زایمان خواهند کرد، یعنی روزانه بیش از ۱۸۰ زایمان!

🔸بسیاری از این زنان از خدمات زایمان در یک محیط امن محروم شده‌اند، بیمارستان‏ها با کمبود سوخت و دارو‌های اصلی و لوازم اولیه- از جمله برای مدیریت زایمان‏های اورژانسی- مواجه هستند. در کرانه باختری نیز هم‎اکنون ۷۳ هزار زن باردار وجود دارد که انتظار می‌رود که بیش از ۸ هزار نفر از آنان در یکماه آینده زایمان کنند.

🔸گزارش‌ها از غزه حاکی است که جنگ و درگیری‌های یکماه گذشته، بسیاری از زنان باردار را با زایمان زودرس، سقط ناخواسته جنین، زایمان‌های سخت و یا مرده‎زایی مواجه کرده است. عوارض روانی‏ای که در چنین شرایطی مستقیم و گاهی مرگبار است و کمتر از آن سخن گفته می‏شود. همچنین انتظار می‏رود که آمار مرگ و میر مادران نیز به دلیل عدم دریافت مراقبت‌های کافی، افزایش پیدا کند. دکتر مدحت عباس، مدیر کل وزارت بهداشت غزه به سی‌ان‌ان گفت که کادر پزشکی بیمارستان الشفا چهار نوزاد را پس از مرگ مادرانشان با انجام سزارین زنده نگه داشتند. «حالا آنها باید بدون مادرشان و بدون برق زنده بمانند. آیا می‌توانید حتی این وضعیت را تصور کنید؟»


جنگ برای حاکمان نعمت است و برای مردم مرگ و محنت!

@shbazneshasteganir

#25نوامبر

یک دقیقه «سروصدا»ی دختران دبیرستان تاسو در شهر رم در ایتالیا به جای یک دقیقه سکوت در اعتراض به #زن‌کشی و به قتل #جولیا_چکتین دختر ۲۲ ساله‌ی ایتالیایی که توسط توسط دوست پسر سابق‌اش کشته شده و جنازه‌اش شنبه هفته پیش پیدا شد.

آنها فریاد می زنند "ما همه با هم باشیم، از ما می ترسند"
"ما فریاد بسیار بلند و پرصلابت همه آن زنانی هستیم که دیگر صدایی ندارند."

برای جولیا چکتین و برای بقیه، همه زن‌هایی که بخاطر زن‌بودن کشته شده‌اند.

دعوت به یک دقیقه «سر و صدا» به جای یک دقیقه سکوت به خواست الینا، خواهر جولیا، پیشنهاد شده که در روزهای اخیر آگاهانه هربار که از قتل خواهرش حرف زده، فرهنگ تجاوز را به شدت محکوم کرده و خواهان مسئولیت‌پذیری همه کسانی است که از آن سود می برند، حتی اگر این نفع غیرمستقیم باشد. او همچنین نقش دولت و سیستم قضایی ایتالیا را در حفظ فرهنگ تجاوز و زن‌کشی بارها یادآور شده است. او تصریح کرده که قاتل یک «هیولا» نیست، بلکه « یک پسر عادی جامعه مردسالار» است.

#۲۵نوامبر_روزجهانی_مبارزه_باخشونت_علیه_زنان
#نه_به_مردسالاری_پدرسالاری

کلکتیو98


@shbazneshasteganir

وضعیت سوخت در آبادان در فصل سرما.
خوزستان منبع نفت و گاز و اینهم حال و روز مردم آن منطقه

#خوزستان_نفت_وگاز
#خوزستان_محرومیت


@shbazneshasteganir

بیانیه شورای بازنشستگان ایران بمناسبت 25 نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان
 
اگر 25 نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان با قتل خواهران میرابل در مبارزه سیاسی آنان بر علیه دیکتاتوری دومینیکن رقم خورده، میرابل های ایرانی، امروزه با شجاعتی تحسین آمیز در زندان و بیرون از زندان در اعتراضات و خیزش های اجتماعی خواهان پایان دادن به  هر گونه خشونت جنسی- جنسیتی و رفع انواع تبعیضات ساختاری در حوزه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی میباشند.
زنان بدرستی مناسبات مردسالارانه/ سرمایه داری‌ راکه بر پایه و بستر سنن و قوانین متحجرانه،   بساط زن ستیزی را تشدید میکنند به مبارزه فرا میخوانند.

  مبارزه برای برابری جنسیتی، مبارزه ای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است.
مبارزه ای که از  ده ها سال پیش شروع شده و تبلور آنرا در جنبش #زن_زندگی_آزادی در اوج شکوفائی و درخشش شاهدیم.
زنان در سطح جامعه، چه در خانواده و خیابان و چه در محل  کار و فضای مجازی ، هر لحظه شاهد تعرضات  جنسیتی و بهره کشی آشکار هستند و هر لحظه هم به مبارزه جانانه علیه این شرایط  مبادرت کرده اند.

دهه‌هاست که جامعه شاهد  آسیبهای روحی و روانی ناشی از ازدواج اجباری، حجاب اجباری و  اسید پاشی و زن کشی است.
از ساچمه‌هایی که بدن زنان را نشانه می گیرند تا نقض حق حیات و زن کشی و قتلهای ناموسی، تعرضات جنسی  و تحمیل فقر و  وابستگی اقتصادی بیشتر و تا رحم اجاره ای و تن فروشی آشکار و نهان، همه و همه در یک ساختار زنستیزانه  بشدت نهادینه و حمایت میشود.

همه نهادهای قدرت متحدانه و سرکوبگرانه در حفظ  و تداوم این نابرابری مضاعف دیدگاهی مشترک دارند و‌گرچه سعی میکنند که با دستگیری و صدور احکام سنگین و اعمال محرومیتهای گوناگون زنان را  به تمکین و سکوت وادارند ولی حتی یک لحظه هم  خواب خوش به چشمشان نیامده ، چرا که این طوفان ‌سهمگین هر لحظه توفنده تر میشود تا  دیگر اثری از هیچگونه تبعیض ‌نماند،
تا دیگر هیچ زنی با "برچسبهای کلیشه ای" و غیر انسانی به فرودستی ننشیند.
زنان با توجه به تجربه و زیست واقعیشان با هر گونه بساط  سلطه مخالفند و محور مبارزاتشان بر مناسبات برابری خواهانه متکیست و اینگونه است که تا رهایی کامل جامعه انسانی از هرگونه بهره کشی و تبعیض، حرفها برای گفتن دارند.


زنان در این مبارزه تاریخی برای خلاصی از ستم جنسیتی/طبقاتی ، بسیاری از مردان جامعه را در کنار خود دارند، چرا که خلاصی جامعه از چنین تبعیضی با مبارزات جنبشهای ضد سرمایه داری گره خورده است.

#خشونت_علیه_زنان_شخصی_نیست_ساختاریست

#ایستاده‌ایم_تا_پایان

شورای بازنشستگان ایران

چهارم آذر ۱۴۰۲
25 نوامبر 2023


@Shbazneshasteganir

محمدرضا تاجیک، نماینده کارگران در شورایعالی کار گفت:
🔹کارگران که مشغول کار هستند در یک قرارداد نانوشته سی ساله با صندوق تامین اجتماعی طبق قانون موجود انتظار بازنشستگی دارند و تغییر آن غیر شرعی و حرام است.
🔹از یک طرف بدهی دولت، از طرف دیگر عدم افزایش مناسب دستمزد با تورم و ازسوی دیگر عدم جذب منابع از سوی مشاغل غیر رسمی به گونه ای است که تامین اجتماعی را برای پاسخگویی به مصارف دچار بحران کرده کرده است.
🔹 متاسفانه تا صحبت از عدم تعادل منابع و مصارف سازمان تامین اجتماعی می شود دولت و مجلس به فکر ارائه افزایش سن بازنشستگی و اصطلاح پارامتریک می شوند. نمایندگان مجلس وکلای ملت هستند و باید به فکر منافع موکلان خود باشند./ تسنیم

بازنشسته✍


این ژستهای عوامفریبانه برای ما بازنشستگان و شاغلین پشیزی ارزش ندارد. دیده ایم که فقط زر میزنید و در نهایت زیر همه مصوبه ها امضا میذارید!


#دیگه_تمومه_ماجرا


@Shbazneshasteganir

بودجه ای که بوی سرکوب باز هم بیشتر اکثریت مردم را نوید میدهد!

✅ نقد لایحه بودجه ۱۴۰۳ دولت / بودجه بی تأمین!

علی حیدری ( کارشناس رفاه و تامین اجتماعی):

🔸لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ کل کشور منتشر شد. نگاهی گذرا به لایحه مزبور که قرار است اولین بودجه در قالب سیاست‌های کلی برنامه هفتم توسعه و  قانون برنامه هفتم توسعه باشد بیانگر این واقعیت تلخ است که در این لایحه هیچ توجهی به نظام تأمین اجتماعی مشتمل بر لایه‌های امدادی، حمایتی و بیمه ای نشده است و می‌توان به درستی آن را بودجه بی تأمین اجتماعی نامید.

🔸این نقیصه آنجا نمایان‌تر می‌شود که بدانیم سیاست‌های کلی تامین اجتماعی هم که در ۲۱ فروردین ۱۴۰۱ ابلاغ شده است در لایحه بودجه ۱۴۰۳ملحوظ نظر قرار نگرفته است.طبق سند الزامات تحقق سیاست‌های کلی نظام که براساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی برای مجلس و دولت و سایر قوا و اجزاء و عناصر نظام لازم الاجراء است دولت می‌بایست حداکثر ظرف شش ماه از ابلاغ سیاست‌های کلی تامین اجتماعی برنامه جامع  تحقق سیاست‌های کلی تامین اجتماعی را تدوین و اجرایی سازد که تاکنون این مهم تحقق نیافته و انتظار می‌رفت دولت در برنامه هفتم و یا بودجه ۱۴۰۳ این تاخیر خود را جبران نماید.

🔸لایحه بودجه ۱۴۰۳غالبا مملو از احکام مالیاتی است و احتمالا این موضوع به خاستگاه مدیران سازمان برنامه و بودجه برمی‌گردد این لایحه ۱۶تبصره دارد که غالباً بودجه‌ای، مالی و مالیاتی و یا معطوف به دستگاه‌ها است و به وجه اجتماعی حاکمیت و نیازهای مردم در حوزه رفاه عمومی و تامین اجتماعی همگانی حتی در عناوین تبصره‌ها توجهی نشده است. بطور مثال هیچ خبری از موضوعات مهم مندرج در سیاست‌های کلی تامین اجتماعی در زمینه نظام چند لایه، نهاد تنظیم‌گر، ایجاد فراگیری پوشش بیمه‌های اجتماعی، پرداخت حق بیمه‌های سهم‌الشرکه دولت و تادیه بدهی‌های بیمه ای معوقه و سنواتی، نظام ملی احسان و نیکو کاری و پیوست تامین اجتماعی در لایحه بودجه مشاهده نمی‌شود./سیاست روز

#فقر_فساد_گرونی


@Shbazneshasteganir

یک و نیم میلیون کودک در آستانه بازماندگی از تحصیل

هادی موسوی نیک، کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس و مدیرکل پیشین مطالعات وزارت تعاون در نشستی که به بررسی برنامه‌های توسعه و کار کودک می‌پرداخت، توضیح داد:
« 14میلیون کودک در خانوارهایی زندگی می‌کنند که حداقل سبد غذایی را نمی‌توانند دریافت کنند.

براساس آمار آموزش و پرورش حدود 450 هزار کودک بازمانده از تحصیل داریم، حدود یک و نیم میلیون نفر کودک در معرض بازماندگی از تحصیل داریم. از نظر تبعیض آموزشی هم 12 درصد قبولی‌های رتبه زیر 3 هزار کنکور فقط از مدارس دولتی بودند.»


پ.ن/ همه زندگی به معیشت گره خورده است.
حتی اگر آموزش رایگان باشد(که باید باشد) در صورتی که خانوار از معیشت مناسب بهره مند نباشد، دانش آموزان بی بضاعت را برای کسب درآمد راهی خیابان میکند در نتیجه پایه تمامی فعالیت‌های مورد نیاز زندگی به معیشت مناسب ارتباط دارد.

#معیشت_رفاه


@Shbazneshasteganir

🟣 بیست و پنجم نوامبر، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان گرامی باد


روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان در حالی فرا می‌رسد که زنان و دختران، بالاترین میزان خشونت را در خیابان‌ها، زندان‌ها، دانشگاه‌ها، مدارس و درون خانواده‌ها تجربه می‌کنند.

آمار بالای خشونت علیه زنان در سطح جهانی و افزایش جنون‌آمیز زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در ایران به بالاترین میزان در سی سال گذشته رسیده است.

دانش‌آموزان دختر بسیاری در پی تبعات افزایش روند فقیرسازی سیستماتیک در شهرها و‌ روستاها و همچنین رویکردهای طردآمیز مبتنی بر عرف و سنت - که با طرح ارتجاعی جوانی جمعیت و فرزندآوری کودکان زیر ۱۸ سال به اوج خود رسیده است- از حق تحصیل خود منع شده‌اند.

سرکوب زنان و فعالین حقوق زنان در شهرهای مختلف خاصه در خلال قیام ژینا و سال جاری، با شدتی حداکثری در جریان است و احکام حبس بسیاری از زنان با فوریت قضایی، به اجرا درآمده است.

سرکوب زنان در خیابان و اماکن عمومی به‌دلیل تن ندادن به حجاب اجباری از طریق ضرب و شتم، صدور جریمه، آزار کلامی و روانی و محرومیت از خدمات اجتماعی بیش از سال‌های گذشته در جریان است.

خانواده به عنوان کوچک‌ترین نهاد جامعه متاثر از آن، درگیر انواع خشونت‌هاست.

سال‌ها فعالین زنان علیه خشونت‌های اعمال شده بر زنان مبارزه کردند و خواستار تاسیس خانه‌های امن شدند. پیش‌نویس قانون برای خشونت خانگی تدوین کردند، خواستار تعریف و اعمال قانون برای مبارزه با اقسام خشونت‌ها شدند، کارگاه‌های متعددی برای شناخت و مواجهه با انواع خشونت برگزار کردند و برای توقف زن‌کشی و پایان کودک‌همسری در مناطق تحت ستم مضاعف، تلاش کردند، اما با گذشت بیش از سه دهه مبارزه، تمامی این مبارزات با اشد پرونده‌سازی‌های امنیتی علیه زنان از یک سو و گسترده‌تر شدن چتر حمایتگر قانونی برای خشونتگران چه در ساحت خانواده و چه خشونت سیاسی و اجتماعی از سوی دیگر همراه شد.

زنان بیش از پیش درگیر انواع خشونت‌های کلامی، روانی، جسمی، اقتصادی و تبعات قوانین ارتجاعی و ضدزن هستند.

در جریان جنبش زن زندگی آزادی، یکی از شعارهای فعالان حقوق زنان «از خانه تا خیابان، خشونت علیه زنان» بود. شعاری که برآمده از سال‌ها مبارزه زنان برای توقف خشونت در تمامی عرصه‌هاست. مطالبه‌ای که در صورت تحقق می‌تواند یکی از رویاهای بزرگ زنان را به تصویر بکشد، یعنی محو تمام اَشکال خشونت از جامعه. پایان خشونتی چندوجهی که به نام عرف و سنت و ارتجاع مذهبی و‌ حاکمیت جمهوری اسلامی، زنان را دربند می‌کشد و می‌کُشد.


#ازخانه_تاخیابان_خشونت_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری

#زن_زندگی_آزادی.

بیدارزنی



@Shbazneshasteganir

#یونس_آزادبر از زندان لاکان رشت درباره وضعیت خود می گوید!

یونس آزادبر کارگر زندانی در یک فایل صوتی درباره وضعیت خود توضیح می دهد و هشدار می دهد که خطر جانی او را تهدید می کند.
یونس آزادبر زندانی سیاسی پیشین، از اواخر تیرماه سال جاری در بازداشت به سر می‌برد. او که در دهه شصت و هفتاد مدت ۱۱ سال در زندان بوده است، سابقه بیماری دارد و طی بازداشت با مشکلات جدی جسمی روبرو بوده است.

#آزادی_بیقیدوشرط_زندانی_سیاسی


‌@Shbazneshasteganir

کولبری، برده داری مدرن.
هم استثمار میشوند و هم کشته می‌شوند!

#لعنت_به_این_زندگی

@Shbazneshasteganir

۲۵ نوامبر روز جهانی منع خشونت علیه زنان است. خشونتی که حتی در پیشرفته‌ترین و آزادترین کشورهای دنیا نیز به اشکال مختلف و با وسعت زیاد قابل مشاهده است ولی در ایران و افغانستان و... فراتر از اینهاست، شدت قتلهای ناموسی و سرکوب سیستماتیک حکومتی خارج از تصور بسیاری از مردم جهان امروزیست.
این هیولای قرون وسطایی در مصاف با جنبش #زن_زندگی_آزادی مجبور به عقب نشینیست.

*شعر از مجموعه‌ی <کاش می‌توانستم انار بدهم> .

#زن‌_زندگی_آزادی


@Shbazneshasteganir

بیانیه‌ پایان اعتصاب دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی

به زنان مترقی، آزادی‌خواه و زحمت‌کش

تشکیلات زنان گیلان سال‌ها پیش در پیامی که به‌ مناسبت گردهمایی این تشکیلات منتشر کرد، کلیه‌ی بانوان را «مترقی، آزادی‌خواه و زحمتکش» خطاب کرده بود.
از همان نسل‌های دور که زنان گیلان با روحانیون واپس‌گرا که ضد تحصیل زنان و مشارکت آزادانه‌ی آنان بودند، مبارزه می‌کردند؛ ما یاد گرفتیم: «بیداری و سرافرازی ملت ایران بدون شرکت زنان در رستاخیز آزادی‌خواهانه‌ی کشور امکان‌پذیر نیست.»
نسل به نسل مبارزه با پرده‌ی ننگین خرافات که دستیابی زن ایرانی به حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی برابر با مردان را برای آن‌ها دشوار میکرد، ادامه یافت. امروز وقتی ما مشغول کسب علم در مکان‌هایی هستیم که سال‌های دور زنان از راه مبارزه توانستند به آنجا راه پیدا کنند، افراطی‌های اسلام‌گرا که هرچیزی اعم از زندگی را فدایِ فضیلت اسلامی می‌کنند، زن بودن را دستاویزی برای حمله به کلاس‌های درس‌مان قرار می‌دهند. گویی تنها وظیفه آنان نادیده گرفتن بدنِ واقعی است که از روح و روان جامعه بیرون آمده باشد.
وقتی به بهانه زن بودن در کلاس درس اشک‌مان جاری میشود، تلاش می‌کنیم تا به تقلید از شیوه‌ی مبارزان نسل‌های قبلی، همان چیزی را نشان دهیم که از متن جامعه بیرون آمده؛ بدنی که از حالت انقیاد خارج شده است. بله؛ ما عهد به بیدار کردن زنِ ایرانی بسته‌ایم.
زمانی که حکومتِ تمامیت‌خواه به دشمنی با زنانگی می‌پردازد، زنانِ آزادی‌خواه از عوامل تیره روز‌ی‌شان پرده برمی‌دارند و با زبانِ جدیدی که برای بدن‌های بی‌حجابشان خلق کرده‌اند؛ آن روز خفت‌بار را به یاد همه‌ی کسانی که جویای کسب علم هستند، می‌اندازند. همان روزی که اشک‌هایشان فقط به دلیل نادیده گرفتن تنانگی و چند تار مو جاری شد: «آن روز خفت‌بارترین روز دانشکده روانشناسی بهشتی بود. قیافه بهت‌زده اساتیدمان و صدای گریه‌ی دانشجویان دختر هیچ‌وقت از ذهنم پاک نخواهد شد.»
آن خاطره‌ی تلخ‌ که برای همیشه در ذهنمان نقش می‌بندد، برای همه تکرار می‌کنیم: «بدون اجازه استاد وارد کلاس شدند و کارتِ دانشجویی هرکسی که حجاب نداشت یا به‌جای مقنعه شال داشت را ضبط کردند.»
ما همان روزی را به یادِ همه خواهیم آورد که دانشجویی با دستانِ مبارز اما خسته از ترس تعلیق و تبعید با سکوتش فریاد زد: «جای حراست در کلاس درس نیست.»
همراهیِ هم‌دوره‌ای‌هایِ «شریف»‌مان با رنجِ همگانی زنان را با افتخار به یاد خواهیم آورد اما چیزی از تلخ بودن روایت‌ها درباره‌ی تنِ فرسوده شده‌ی دانشگاه کم نمی‌کند: «اتفاقی که در دانشگاه رخ داد، آژیری برای فرار از مرز بود.»
وقتی دشمنانِ زنان راهِ خودشان را به محل تحصیل‌مان باز کرده‌ و با ذهنِ فراموش‌کارشان از ما می‌پرسند: «مگر شما اصلا در تجمعاتتان مطالبه‌ای داشتید؟»
به آن‌ها یادآوری می‌کنیم که دانشجو یک وظیفه مدنی در قبال خود و جامعه‌ای که زنان بخش مهمی از آن هستند، دارند. به‌واسطه همین وظیفه و برای نشان دادنِ مطالبه‌مان دو روز کلاس‌های درس را تحریم کردیم تا شاید کسی بالاخره در خیابان یا دانشگاه بخواهد باور کند که ما و بدن‌هایمان همان واقعیت امروزِ ایران هستیم.
درنهایت اگرچه رنجِ همگانی به‌قوت خود باقی است و همچنان روح‌مان را می‌‌خراشد اما اگر باز هم از این دست رفتارهای خصمانه و طردگرایانه را نسبت به خود و دیگر رفقایمان در محیط دانشگاه ببینیم با وجود دلِ افسرده‌ و جسم خسته‌مان دوباره به جنب و جوش درخواهیم آمد و بار دیگر در برابر این حرکات متحجر دست به تحصن و اعتصاب می‌زنیم.
باری با بیت شعری از محمد جودی که در مجله‌ی «پیک سعادت نسوان» به چاپ رسیده، چنین خاطرنشان می‌کنیم و به اعتصاب‌مان پایان می‌دهیم:

روزی آخر، شام شوم غم به پایان می‌رسد
نوبت آسایش و اقبال نسوان می‌رسد.

دانشجویان متحد



@Shbazneshasteganir

سخنان شجاعانه یک بازنشسته در مقابل مسئولان بی‌درد.

کوچکتر شدن سفره بازنشستگان در برنامه ی هفتم توسعه ی فقر!

۳۰ آبان ۱۴۰۲



@Shbazneshasteganir

تجمع  اعتراض پرستاران سنندج

امروز شنبه ۴ آذرماه ، پرستاران شهرهای سنندج در اعتراض به تعرفه های واریزی و سایر مطالبات پرستاری دست به تجمع زدند.

شنبــــــه ۴ آذرماه ۱۴۰۲



@Shbazneshasteganir