🛑 اجرای دو حکم اعدام در زندان‌های مرکزی اصفهان و سراوان


احکام اعدام یک زندانی اهل شهر مبارکه استان اصفهان به نام علیرضا (فامیلی نامشخص) در زندان مرکزی شهر اصفهان و یک زندانی دیگر با هویت امین بارکزهی اهل ایرانشهر، در زندان مرکزی سراوان به اجرا در آمدند. این زندانیان پیشتر به اتهام قتل به اعدام محکوم شده بودند.

#حکم_اعدام
#اصفهان
#سراوان
#علیرضا
#امین_بازکزهی
#نه_به_اعدام

@sarkhatism

▫️ فلسطین: کدام واقعیت؟

12 نوامبر 2023

نوشته‌ی: کمال خسروی

🔸 غیبت واکاویِ «تاریخی»، غیبت تاریخیت نیست، فقط تلاشی است برای تسلیم ‌نشدن به باج‌خواهی و خراج‌گذاری به تقدم و تأخر رویدادها. تلاشی برای بیان صریح حقیقت، بدون نان قرض دادن به داوران مجازیِ محکمه‌های انتزاعی: بدون محکوم‌ کردن «این» برای کسب مجوزِ محکوم‌ کردنِ «آن». صراحت در انتقاد آشکار از نسل‌کشی در غزه، از شقاوت و درنده‌خوییِ دشمنان خونخوار انسان و انسانیت، نیاز به بیمه‌ی «محکوم ‌کردن» جنایت حماس ندارد. کسی‌ که واکاوی حقیقت را به تقدم و تأخر رویدادها تقلیل می‌دهد، تاریخِ گاه‌شمارانه را جای‌گزین تاریخیتِ اجتماعی و تاریخی می‌کند. در تاریخیتِ این جنگ، کشتار انسان‌ستیزانه‌ی حماس نقشی ایفا نمی‌کند. برای جنگی که امروز علیه مردم فلسطین و با اسم رمز «حماس»، برای نابودی زندگی و تاریخ فلسطین در جریان است، حماس «نعمتی» است مغتنم، نعمتی که در مالیخولیای جنگ‌افروزان و جنگ‌طلبانِ نژادپرست اسرائیلی، اگر وجود نمی‌داشت، باید «اختراع» می‌شد و «غنیمتِ» حضورش به هیچ «تئوریِ توطئه»ای نیاز ندارد. تاریخیتِ این جنگ در حقیقتِ آن است و حقیقتِ آن‌را وزیر اسرائیلی به صراحت اعلام می‌کند: هیروشیمای غزه. نابودیِ یک‌جا و یک‌باره‌ی زندگی فلسطینی در سرزمین فلسطین؛ و آن‌که حقیقت نسل‌کشی را بیان می‌کند، وقاحت آن را هم دارد که بداند و بگوید که کشته‌ شدنِ چند «گروگان» اسرائیلی و غیراسرائیلی، بهای «نازل» این جنگ و تحقق رویای «سرزمین موعود» است. «هیروشیما»ی غزه، تاریخیتِ این جنگ است، نه تقدم و تأخر رویدادها. ارتش اسرائیل خود را «نیروی دفاعی اسرائیل» می‌نامد و زبان ژورنالیستیِ رسانه‌ها با دست‌بوسیِ آستانِ گفتمان اسرائیل، آن را تکرار می‌کنند. تاریخیتِ این جنگ در تلخیِ همین حقیقت است که این ارتش از بنیاد و از روز نخست، نیروی سرکوب و تجاوز و تعرض بوده است، نه دفاع.

🔸 فرانمودها انتزاعاتی پیکریافته از امر واقعِ اجتماعی و تاریخی‌اند که جای‌گزینِ واقعیت می‌شوند و دستگاه مختصات واقعیت را تعریف می‌کنند. فرانمودها، جلوه‌ی دروغین حقیقت نیستند، خودِ واقعیت‌اند. واقعیتِ سرمایه‌داری، بت‌وارگیِ کالایی است. رویکردی که بخواهد آن‌ها را به‌مثابه‌ی جلوه‌ی دروغینِ حقیقت افشا کند، باید کل مناسباتی را واژگون کند که به واقعیت ‌یافتنِ فرانمودها فرصت و امکان می‌دهد. ساختن دوگانه‌های تصنعی، صنعتِ ساختن واقعیت است. در دوگانه‌ی دموکراسی/ارتجاع، واقعیت به دو جبهه تقسیم می‌شود و این‌گونه تقلیل می‌یابد به: جبهه‌ی داعیان و مُبشران و مبلغان دموکراسی، یعنی جبهه‌ی نیکان و صاحبان مشروعیت و حقیقت و تمدن از یک‌سو، و جبهه‌ی ارتجاع و دیکتاتوری، یعنی جبهه‌ی شریران و اهریمنان و توحش از سوی دیگر. جایگاه مخاطب، نقطه‌ای در این دستگاه مختصات است که فقط در عطف به این دو محور تعریف می‌شود... سرمشق بمباران غزه، بمباران درسدن در پائیز 1944 بود. در عرض یک شب 773 هواپیمای انگلیسی برای «نابودی نازی‌ها» صدها تُن بمب روی شهری 630 هزار نفری ریختند و 80 هزار انسان را به هلاکت رساندند. روز بعد هواپیماهای امریکایی به شهر حمله کردند و 25 هزار انسان دیگر را کشتند. الگوی محاصره‌ی غزه، محاصره‌ی سنندج در بهار 1358، و کشتارها در مریوان، پاوه، مهاباد، قارنا و بسیاری روستاهای دیگر در کردستان است. سرمشق بمباران غزه، بمباران کردها از سوی رژیم صدام در 25 اسفند 1366 است، کشتاری که به یک‌باره 5 هزار نفر، و از آن میان 2 هزار کودک را هلاک کرد. البته فرق صدام با نتانیاهو این است که صدام زمانی پس از آن، به شکلی فجیع و بنا بر «موازین حقوق بشر»، اعدام شد، اما نتانیاهو ممکن است جایزه‌ی صلح نوبل بگیرد.

🔸 دوگانه‌ها، در تقسیم نقش‌ها، فقط «اَبَرانسان»های مختار بر سرنوشتِ «دیگران» را نمی‌سازند، بلکه با انسان‌زدایی و چیزگون ‌کردنِ مخالفان برای حذف و نابودی آن‌ها، مشروعیت و حقانیت می‌آفرینند. ژنرال‌های اسرائیلی می‌گویند فلسطینی‌ها را باید کشت، چون آن‌ها انسان نیستند. وارونه‌ی این دستگاهِ دوگانه در روایت و از منظر «محور مقاومتیِ» آن، در ماهیت امر کوچک‌ترین تغییری ایجاد نمی‌کند. فقط صفت‌ها و محمول‌ها و انتساب‌ها جای خود را تغییر می‌دهند و هم‌راهان و هم‌دستان جابه‌جا می‌شوند. آن‌سو، غرب و استعمار و «امپریالیسم»، این‌سو، جمهوری اسلامی و داعش و طالبان و جبهه‌ی«مقاومت». واقعیت، جایی جز این دو گردابِ وهن و ابتذال ندارد...

🔹 متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3LJ

#کمال_خسروی #فلسطین #غزه #فرانمود #رویکرد_چپ

👇🏽

🖋@naghd_com

🔴 چرا راه‌حل دو دولت/ دو کشور را نباید پذیرفت؟
🖊 ریشه‌های استعماری یک به اصطلاح راه‌حل!
✔️ برگرفته از کتاب «تبار خیزش»، نوشته‌ی آدام هنیه، ترجمه: لادن احمدیان هروی، نشر پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات (۱۳۹۹)
متن از گروه نویسندگان سرخط

☑️ ایده‌ی حل مسأله‌ی فلسطین به میانجی شکل گرفتن دو دولت فلسطینی و اسرائيلی ریشه‌اش به قرارداد اسلو می‌رسد. قراردادی که بعد از ۴۵ سال اشغال و مقاومت علیه آن میان «ساف» (سازمان آزادی‌بخش فلسطین) و دولت اسرائیل بسته شد. قراردادی بعد از وقوع دو جنگ میان اعراب و اسرائیل (۱۹۶۷ و ۱۹۷۳).

☑️ پیمان «اسلو» کرانه‌ی باختری را به مناطق B، A و C تقسیم کرد. به دولت خودگردان فلسطین در منطقه‌ی A -یعنی ۳ درصد ناچیز از کرانه‌ی باختری که خدود ۲۰ درصد جمعیت فلسطینی در آن زندگی می‌کرد- خودمختاری داده شد. ۷۰ درصد دیگر فلسطینی‌ها در منطقه‌ی B زندگی می‌کردند که زیر سلطه‌ی مشترک دولت خودگردان و اسرائیل بود و ۲۴ درصد کرانه‌ی باختری را شامل می‌شد. اسرائیل کنترل کامل منطقه‌ی C را در دست گرفت که بیش از ۷۰ درصد از خاک کرانه‌ی باختری بود. با این تقسیم‌بندی‌ها، پیمان اسلو و توافق‌های بعدی اساسا هدف طرح ۱۹۶۷ آلون را به قانون مکتوب تبدیل کردند.

☑️ طرح «آلون» چه بود؟

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/2p8axapc

#فلسطین
#اسرائیل
#آلون
#شارون
#پیمان_اسلو
#شهرک‌سازی
#کرانه‌ی_باختری
#استعمار
#دو_کشور
#دولت_خودگردان

@sarkhatism

🔴 درخواستی رهایی‌بخش از طرف جامعه کوئیر در فلسطین

☑️ ما این متن را به عنوان کارگران، دانش‌آموزان، کشاورزان، والدین – به عنوان فلسطینی‌ها، به عنوان فلسطینی‌های کوئیر می‌نویسیم. ما این متن را به دلیل اینکه کوئیر بودنمان موقعیت‌های ما را استثنایی می‌کند نمی‌نویسیم، بلکه به این دلیل می‌نویسم که به همان شکلی که همواره از ما به عنوان کوئیر دیگری‌سازی شده، اکنون ما با ترفندهای استعماری پدرسالانه‌ای مواجه هستیم که در پی بیگانه‌سازی بیشتر ما به عنوان‌ فلسطینی‌های کوئیر است. گرد هم آوردن کلمات و توانمان، نیازمند تلاشی بسیار است. ما بیزاریم از اینکه در میان این لحظات نمایش وحشیگری و قتل‌عام برنامه‌ریزی شده که بر بدن‌های فلسطینی‌ها اعمال می‌شود، لحظاتی که شامل تجاوز، شکنجه، مثله‌کردن و معلول‌کردن بدن‌های فلسطینی می‌شود، ما از سوگواری و سازماندهی برای طرح الزام مطالبه منحرف شدیم تا این متن درخواست را بنویسیم.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://tinyurl.com/mtz79zvh


لینک برای امضا:
https://queersinpalestine.noblogs.org/%D8%AF%D8%B1%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DB%8C-%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%A7%D8%B2-%D8%B7%D8%B1%D9%81-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%DA%A9%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%B1/

#غزه
#فلسطین
#علیه_اشغال
#القدس_لنا
@sarkhatism

🔴 قراول به سمت ظالمان از پایگاه «ستاره»

نزدیک به هشت دهه است که خلق فلسطین، چنان که شاعر مقاومت و انقلاب محمود درویش سرود در موقعیتی قرار گرفته‌اند که «فاصله‌ی بین جسم»شان و «خمپاره را» با «حس ششم» می‌سنجند اما آرمان فلسطین، سترگ و استوار باقی است. با بمب و موشک و گلوله و تانک، با سران جهان و دولت‌ها، با نسل‌کُشی و قتل‌عام فلسطین محو نمی‌شود چرا که فلسطین سرزمین شهیدانی است که پیش از تولد کشته می‌شوند، بعد از تولد کشته می‌شوند، در مدرسه و بیمارستان و خیابان، در صف نانوایی و رختخواب و در سنگر کشته می‌شوند اما تمام نمی‌شوند. و رزم ستمدیدگان به هم پیوند می‌خورد. در آن سو ایستاده‌اند دولت‌ها، مقامات رسمی، رسانه‌های بزرگ، بوق‌چی‌ها و پلیس‌ها و ارتشی‌ها که بر حسن انجام کشتار نظارت می‌کنند و رقبای رقت‌انگیز آنها در «محور مقاومت» که از بزدلی و جبونی جشن دولتی بر پا می‌کنند به صرف کباب مجانی اما جرات نمی‌کنند قدم از قدم بردارند و با ژست‌های توخالی برای مردمِ در کشتار، مردم در محاصره «دعای آمرزش» می‌خوانند. و در این‌سو آنها که برای آزادی می‌رزمند، آنها که علیه ظلم از فلسطین تا ایران، از روژئاوا تا افغانستان قراول رفته‌اند شانه‌های همدیگر را پیدا می‌کنند، برای همسنگری، برای گریستن به یاد آنهایی که دیگر نیستند و برای سوگند به نام آنهایی که خواهند آمد. و رفقایی هستند که در سنگر ایستاده‌اند علیه ظالمان، از غزه تا ایران.

#منجنیق
@ManjanighCollective

🔴 نه کرنش، نه سازش همسان‌سازی بی خواهش
تجمع بازنشستگان کشوری در شهرهای مختلف

روز گذشته، سه‌شنبه ۲۳ آبان، بازنشستگان کشوری در برخی از شهرها به خیابان آمدند تا همچنان بعد از هفته‌ها پیگیر مطالباتشان باشند. بازنشستگان کشوری در شهرهای سنندج، ایلام، کرمانشاه، قزوین، همدان و اهواز در مقابل ادارات مربوطه جمع شدند و بر پیگیری مطالبات خودشان پافشاری کردند. نکات قابل توجه در این تجمعات یکی افزایش چشمگیر تعداد شرکت‌کنندگان در تجمع بود که ناشی از تداوم بی‌توجهی مسئولین به مطالبات بازنشستگان است و یکی هم حضور همزمان بازنشستگان تامین اجتماعی در تجمع اعتراضی بازنشستگان کشوری شهر اهواز. این همان اتحادی است که چند هفته پیش به شکل شعار «کشوری، لشکری تامین اجتماعی اتحاد اتحاد» در تجمعات مختلف بازنشستگان سر داده شده بود. نکته‌ی چشمگیر دیگر در تجمعات روز گذشته‌ی بازنشستگان خواست آزادی معلمان زندانی بود که در شهرهای مختلف با تکرار شعار «معلم زندانی آزاد باید گردد» به بیان درآمد.
اهم مطالبات بازنشستگان بخش‌های مختلف عبارت است از افزایش حقوق‌ها متناسب با نرخ رشد تورم، اجرای همسان‌سازی و درمان رایگان.

#اهواز
#قزوین
#همدان
#ایلام
#کرمانشاه
#سنندج
#درمان_رایگان
#اعتراضات_بازنشستگان
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان

@sarkhatism