🔴 سوگواری برای چشمه‌ی خشک‌شده‌ی کوهرنگ
این فیلم و متن مربوط به دو هفته پیش است اما باید آن را دید و خواند تا روشن شود سیاست‌های مسئولان تمام مردم را با بحران بی‌آبی و غارت منابع زندگی درگیر کرده است:

این نوای سوگ بر گذشته و آینده‌ی هویت سرزمینی چشمه‌ی خروشان کوهرنگ است.
چشمه‌ای که شناسنامه‌ی جغرافیا و‌ تاریخ یک سرزمین است، به ناگهان خشک شده است و از عرض پانزده متری خروجی این چشمه جز باریکه‌راهی چیزی برای ریختن در رگ‌های حیات بخش زاینده‌رود و کارون باقی نمانده است.
هرگز کسی اینگونه فجیع به کشتن خود برنخاست...اینگونه سهمگین و هولناک امکان مرگ آینده‌ی یک سرزمین ممکن نبود‌.
سال‌هاست فعالین زیست محیطی با مافیای انتقال ناجوانمرانه‌ی آب از سرچشمه‌های کوهرنگ مخالفت می‌کنند و تهمت می‌خورند و بازداشت می‌شوند و تهدید می‌شوند اما کسی به این هشدارها توجه نکرد.
حالا سرچشمه خشک است؛ حالا زندگی میلیون‌ها انسان در تهدید است، پوشش یک اقلیم وسیع ، جانداران منطقه، کشاورزی، صنایع و ... هر روز به مرگ نزدیک‌تر می‌شوند چون هیچ مسئولی در این کشور مسئول نبود.
🔺 ویدئو و متن از اینستاگرام سارا امانی


#چشمه_کوهرنگ
#انتقال_آب
#تونل_بهشت_آباد
#نه_به_انتقال_آب
#چشمه_کوهرنگ_را_خشک_کردند
#تغییرات_اقلیمی
#تغییر_اقلیم
#محیط_زیست

@sarkhatism

🔴 نگاهی به تنش‌های آبی؛ غارتگران آب کیستند؟

🔹 امروز برای ششمین روز متوالی است که کشاورزان اصفهانی در بستر خشک زاینده رود به تحصن خود ادامه می‌دهند. آنان بر حرف خود ایستاده‌اند که تا آب به رودخانه و زمین‌های کشاورزی‌شان نرسد به تحصن خود پایان نخواهند داد. از سوی دیگر مردم شهرکرد نیز به خیابان آمدند و شعار دادند که «اینجا چهارمحال است، بردن آب محال است». اما چه نسبتی میان این دو تجمع وجود دارد؟

▪️ با وجود فراگیری بحران آب در سراسر کشور، تنش‌های آبی میان مرزهای سیاسی دو استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری بیش از دیگر نقاط است و دلیلش را می‌توان در لوله‌های انتقال آبی که نام «شرکت سهامی آب منطقه‌ای اصفهان» بر آن حک شده است، یافت. مسئله برای فرودستان هر دو استان بحرانی است. کشاورزان اصفهانی از حق‌آبه‌ی چند صد ساله‌ی خود محروم گشتند و ساکنان شهرهای حاشیه‌ای استان اصفهان برای مصارف آب شرب نیز محتاج تانکرهای آب هستند. از سوی دیگر مردم چهارمحال و بختیاری نیز در زمینه‌ی آب شرب و کشاورزی به همین مصائب گرفتارند و خاک و محیط زیست‌شان هم رو به نابودی است. مسئولان سیاسی استان‌ها با دادن آدرس‌های غلط، مردم استان مقابل را به دزدی آب متهم می‌کنند و بر طبل تضادهای قومی می‌کوبند. اما واقعیت ماجرای چیست و غارتگر آب کیست؟

▪️در حوزه‌های آب‌ریز این دو استان انواع و اقسام و پروژه‌های انتقال آب و سدسازی‌هایی صورت گرفته و یا در دست بهره‌بردای است که به صورت مستقیم در بحران آبی دو استان کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان نیز نقشی تعیین کننده دارد. تونل‌های کوهرنگ ۱ و ۲ و ۳، چشمه‌لنگان، بهشت آباد، خدنگستان، بن بروجن، گلاب، لوله‌های انتقال آب به یزد و کرمان و ده‌ها مورد دیگر. هرچند اسم رمز تمامی این طرح‌های انتقال آب تامین آب شرب است، اما این آب‌ها هر مقصدی دارند به جز مصارف آشامیدنی. بخشی از آن به سمت صنایع آب‌بر از جمله فولاد، کاشی و صنایع شیمیایی و نظامی که هر دم در حال رشد و توسعه هستند روانه می‌شود؛ قسمتی از آن به کشت و صنعت‌های عظیم برای محصولات آب‌بر و دامپروی‌های صنعتی می‌رسد که عمدتا ردپای نهادهای وابسته به وزارت نیرو و یا بنیاد مستضعفان و سپاه در آن را می‌توان مشاهده کرد؛ قسمت دیگری هم سهم ویلاشهرهای مثل باغ بهادران، چادگان، ویلاسبز، سامان و غیره است. در واقع سالانه چندین زاینده رود از طریق طرح‌های انتقال آب به این مقاصد می‌روند و هنوز زاینده‌رود خشک است. اما حال به سوال ابتدایی بازگردیم؛ چه نسبتی میان این دو تجمع وجود دارد؟

▪️ مسئولین جمهوری اسلامی با سیاست‌های ضدمردمی و سودمحورانه خود با تمام توان شیره‌ی جان طبیعت را غارت کردند و هربار که مردم ستمدیده و خشمگین را در مقابل خود دیدند، قول حل مشکل با پروژه‌ی انتقال آب دیگری را دادند که بیش از پیش چپاول کنند. در چنین مواقعی مردم استان مقابل نیز به درستی احساس خطر می‌کنند و آنان هم به اعتراض می‌پردازند. جمهوری اسلامی سعی می‌کند با بیشترین استفاده از موقعیت بدست آمده، در عین حال که اعتراض فرودستان را به نفع سیاست‌های سودمحورانه‌ی خود مصادره کند، با دامن زدن به تضادهای قومی ستمدیدگان راه سرکوب آنان را نیز هموار کند. اما متحدان کشاورزان اصفهانی نه مسئولین استانی‌شان، که غارت‌شدگان چهارمحال و بختیاری هستند. پروژه‌های انتقال آب هر دوی آنان را متضرر کرده و تنها به غارت‌گرانشان سود رسانده است. زنده کردن زاینده رود بی‌شک به زنده کردن کارون و دز و کوهرنگ گره خورده است و جز با تقویت اراده‌ی مردمی در برابر هرگونه انتقال آب و سدسازی میسر نیست؛ با اتحاد ستمدیدگان در برابر ستمگران و غارت‌گران.

#نه_به_انتقال_آب
#نه_به_سدسازی
#اصفهان
#چهارمحال_و_بختیاری
@sarkhatism

🔴 اعتراضات کشاورزان اصفهانی چه در پیش دارد؟
🖊 گروه نویسندگان #سرخط

امشب نیز تحصن کشاورزان در بستر خشک زاینده رود ادامه دارد (فیلم سوم) اما تجمع و راهپیمایی بزرگ روز گذشته بود که توجه‌های مختلفی به خود جلب کرد و بنا به پیچیدگی‌های مسئله‌، باعث طرح دیدگاه‌های متفاوتی شد. بحران آب، سیل عظیم جمعیت معترض، ویژگی‌های جمعیتی - جغرافیایی اصفهان و مدارای حکومت با تجمع، باعث شده موضع‌گیری‌های مختلفی نسبت به این تجمع صورت بگیرد. اما در نظر گرفتن هرکدام از این موارد بدون اشاره به دیگری، نگریستن به آنچه در حال وقوع است را تحت تاثیر قرار خواهد داد. پس باید نگاهی دقیق‌تر و همه‌جانبه‌تر به این تجمع بیاندازیم.

متن کامل را اینجا بخوانید:
https://bit.ly/30S0l14

#کشاورزان_اصفهان
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
@sarkhatism

🔴 اعتراضی دیگر به یک پروژه‌ی انتقال آب دیگر

تصاویر خبر از اعتراض گروهی از کشاورزان و روستاییان شمس‌آباد استان کرمان به پروژه‌ی انتقال آب این منطقه می‌دهد. دو روز پیش فرماندار رفسنجان با حضور در این منطقه خبر از پروژه‌ی انتقال آبی از چاه‌های این منطقه (از چاه جعفر تا بعد از مهدی‌آباد) و حفر چاهی جدید داد و اعلام کرد اگر چاه‌ آب‌های کشاورزی آب کم بیاورد، با ضمانت ایشان اجازه‌ی حفر چاه جدیدتری نیز داده خواهد شد. این برنامه‌ها و وعده‌ها به حفر چاه‌های جدید در وضعیتی است که به گفته‌ی خود او منابع آب زیرزمینی این منطقه با افت سالانه ۵۰ الی ۷۰ سانتیمتر روبرو است. طی سالیان اخیر خشک شدن آب قنات این روستا و روستاهای مجاور باعث شده بسیاری از درختان نخل این منطقه خشک و بسیاری از روستاییان این مناطق به شهر کوچانده شوند.

#نه_به_انتقال_آب
@sarkhatism

🔴 یکی از پرآب‌ترین استان‌های کشور آب شرب ندارد

حدود یک هفته است که آب شرب بسیاری از شهرهای چهارمحال و بختیاری از جمله شهرکرد، باباحیدر، فارسان، فیل‌آباد، پردنجان، سورشجان، چلگرد، فرخشهر و ۳۴ روستا قطع شده و این مناطق با تانکر آب‌رسانی می‌شوند. به دلیل بارندگی شدید و وقوع سیل در شهرستان کوهرنگ، چشمه‌ی کوهرنگ به عنوان منبع اصلی تامین آب شرب این منطقه، به دلیل گل‌آلود شدن از مدار آب شرب خارج شده است. برای حل این بحران مسئولین استانی گفته‌اند چاه‌های کشاورزی را به مدار آب شرب اضافه می‌کنند.

اما برای یافتن دلیل اصلی قطعی طولانی مدت آب در یکی از پرآب‌ترین استان‌های کشور، باز هم باید نگاهی به پروژ‌ه‌های آبی جمهوری اسلامی انداخت. خط انتقال آب کوهرنگ به شهرکرد سال ۸۶ به مرحله‌ی اجرایی درآمد و در همان طرح نیز تصفیه‌خانه‌ای برای رفع کدورت آب در ماه‌های بارانی پیش‌بینی شده بود، اما در این ۱۵ سال آبفا به عنوان مسئول این طرح هنوز گامی برای اجرایی کردن تصفیه‌خانه برنداشته و در این مدت آب چشمه را مستقیما وارد لوله کرده و به شهرکرد می‌فرستاد. اما در این میان نمایندگان مجلس فرصت را مغتنم شمردند و کمبود ۶۰ درصدی آب شرب را نه به خروج کوهرنگ از مدار به دنبال عدم پیگیری اجرای تصفیه‌خانه، بلکه به عدم اجرایی شدن طرح انتقال آب بن-بروجن نسبت دادند. طرح بن بروجن که در سالیان گذشته اعتراضات بسیاری از مردم محلی و فعالین محیط زیست را برانگیخته است، بنا دارد سالانه ۴۰ میلیون مترمکعب آب از حوزه‌ی آبریز زاینده رود را با طی مسافتی ۱۲۸ کیلومتری به حوزه‌ی آبریز کارون انتقال دهد که اجرایی شدن آن منجر به مخاطرات سهمگین محیط زیستی و اجتماعی خواهد شد.

همانطور که مشخص است، بحران‌هایی که زندگی مردمان این مناطق را رو به نابودی می‌کشد، نزد دولتمردان جمهوری اسلامی فرصتی طلایی برای چپاول بیشتر است. پروژه‌های سدسازی و انتقال آبی که باشندگان این مناطق بارها در برابرش ایستادند، تنها طبقه‌ی حاکم را فربه‌تر و وقیح‌تر کرده است. جمهوری اسلامی از هیچ فرصتی برای اجرای پروژه‌های بیشتر نمی‌گذرند و در میان بحران بی‌آبی دستورعمل‌های غارت را به روز می‌کند. همانطور که غارت‌شدگان این مناطق بارها فریاد زدند، راه‌ حل این بحران‌ها نه سدسازی و پروژه‌های انتقال آب بیشتر، بلکه توقف تمامی پروژه‌های در دست احداث و انهدام اکثریت موارد پیشین است.

#چهارمحال_بختیاری
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
@sarkhatism

🔴 سرزمین آب‌ها، تشنه است

یک هفته گذشته و همچنان آب شرب بسیاری از شهرهای چهارمحال و بختیاری قطع است. استانی که سرچشمه‌های دو رود کارون و زاینده‌رود در آن جریان داشت، امروز آب شرب ندارد.
آب این استان را غارت کردند، بسیاری از چشمه‌های این استان از جمله چشمه‌ی مروارید طی اجرای پروژه‌های انتقال آب به اصفهان، خشک شدند. سدهای بسیاری که بر چشمه‌های این استان برای تقویت کشاورزی رانتی زدند، آب را از چنگ مردم این استان و مردم خوزستان درآورد، استفاده از آب را اختصاصی کرد و به محرومیت دامن زد.

در این پروژه‌های انتقال آب و سدسازی باید منفعت مضاعف سپاه پاسداران را لحاظ کرد، قرارگاه خاتم مسئولیت عمرانی اجرای عمده این طرح‌ها را به عهده دارد و منابع سرزمینی را از این طریق می‌بلعد.

راه حل جمهوری اسلامی برای همه بحران‌ها از جمله بحران آب شرب در چهارمحال و بختیاری، غارت بیشتر و ایجاد بحران بیشتر است. اکنون می‌خواهند با بهانه کمبود 60 درصدی آب شرب در این استان که حکومت ایجادش کرده، دوباره آب را از کانال زاینده رود به کانال کارون منتقل کنند.
جمهوری اسلامی چنان به بحران آب شکل داده و تعمیقش بخشیده که با ادامه همین روند به زودی در بخش‌های وسیعی از کشور امکان اسکان از بین می‌رود.

#کمبود_آب_شرب
#سرزمین_آب‌ها_تشنه_است
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#چهارمحال_و_بختیاری

@sarkhatism

🔴 پروژه‌ی سد خرسان ۳ متوقف نشده است؛ ۲۱ روستا، ۲۴۰۰ هکتار از جنگل‌های زاگرس و قبرستان ۴ هزار ساله‌ی عیلامی زیر آب خواهد رفت

در وضعیتی که تمامی نگاه‌ها به سد چم‌شیر بود و پس از تکذیب‌های فراوان، مشخص شد که این سد در حال آبگیری است، از سوی دیگر دست‌اندرکاران سد خرسان ۳ نیز علی‌رغم وعده‌ی توقف، همچنان در حال پیشبرد پروژه هستند. در شهریور ماه سال جاری، اخباری مبنی بر متوقف شدن این پروژه منتشر شد، اما حالا رسانه‌های محلی خبر دادند که سازندگان سد، دست از کار نکشیدند و احداث این سد همچنان آرام آرام در حال انجام است.

سد خرسان ۳ یکی از ۲۵ سدی است که در سرشاخه‌های کارون در زاگرس است که از سال ۸۶ عملیات اجرایی آن کلید خورد. در این طرح ابتدا بنا بود که به ایجاد سد اکتفا شود، اما در سال ۹۸ الحاقیه‌ی انتقال آب به شهرهای کویری نیز به آن اضافه شد که تا به این لحظه هیچ مجوز زیست محیطی‌ای به آن داده نشده است. مقصد این انتقال آب نیز آنطور که در رسانه‌ها آمده، استان‌های یزد، کرمان و اصفهان است.

این طرح در صورت اجرا نه‌ تنها امکان خشکی کامل کارون را به دنبال دارد، بلکه با کاهش آب ورودی به خلیج فارس، منجر به به ورود آب شور به بهمنشیر و خشک شدن صدها هزار نخل می‌شود. همچنین طبق برآوردها حدود ۲۴۰۰ هکتار از جنگل‌ها و بوته‌زارهای منطقه زاگرس نیز به دنبال آبگیری این سد از بین خواهند رفت. مناطقی که شامل گونه‌های بلوط ایرانی، بنه، بادام وحشی و ۲۵ گونه‌ی نادر درختی (در شهرستان دنا) می‌شود. از طرفی دیگر با آبگیری این سد ۱۷ روستا در کهگیلویه و بویر احمد و ۴ روستا در چهارمحال و بختیاری به طور کامل زیر آب خواهد رفت که بیش از ۸۰۰ خانوار در آن زیست می‌کنند. و باز هم از سویی دیگر، مانند سد چم‌شیر، سد خرسان ۳ نیز محوطه‌ای تاریخی را زیر آب می‌برد. در بررسی باستان‌شناسانه‌ی محوطه‌ی سد در سال ۸۸، ۳۰ اثر فرهنگی – تاریخی شناسایی شد که با ادامه‌ی کاوش‌ها در سال ۹۱ و ۹۴، مدارک مهمی از وجود آثار پیشا تاریخی، تاریخی (تمدن عیلام) و اسلامی یافت شد که در این میان شاید مهمترینش، قبرستان ۴۵۰۰ ساله‌ی عیلامی‌هاست که در صورت آبگیری سد، به کلی زیر آب می‌رود. کاری که پیشتر نیز جمهوری اسلامی به خوبی از انجام آن سر بلند بیرون آمده و حدود ده سال پیش با آبگیری سد سیمره در مرز استان لرستان و ایلام، منطقه‌ی للار که شامل بیش از ۱۰۰ اثر تاریخی و باستانی می‌شد را زیر آب برد.

قطع به یقین چپاول و غارت زیست محیطی، مسئله‌ای درهم‌تنیده با مسئله‌ی ستم ملی و اتنیکی (در این مورد، مناطق لرنشین) است و نادیده گرفتن آن نه‌تنها بی‌دقتی، بلکه پنهان کردن بخشی از صورت مسئله محسوب می‌شود. حتی از بین بردن بخشی از تاریخ تمدنی باشندگان این منطقه را نیز می‌توان در همین صورت‌بدنی فهم کرد. اما نباید فراموش کرد که از این سیاست‌های سودمحور، فرودستان استان‌های مرکزی نفع مستقیمی نمی‌برند. مقصد این پروژه‌های انتقال آب، نه کشاورزان خردپا و یا لوله‌ی آلونک‌های حاشیه‌نشینان اصفهان و یزد و کرمان، بلکه صنایع آب‌بر و کشت و صنعت‌های عظیمی است که اتفاقا نقشی مستقیم در وضعیت فعلی فرودستان همین استان‌ها دارند. در نتیجه راه مقابله با سیاست‌های ضدمردمی و ضدمحیط‌ زیستی جمهوری اسلامی، از خلال اتحاد فرودستانی می‌گذرد که در نبود دولت غارتگر مرکزی، خود می‌توانند از آب و زمین خودشان حفاظت کنند.

#سد_خرسان_۳
#کهگیلویه_بویراحمد
#چهارمحال_بختیاری
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#جمهوری_غارت
#جمهوری_چپاول
@sarkhatism

🔴 تجمع عشایر ورامین در اعتراض به انتقال آب رودخانه‌ی شور

روز گذشته ۲۰ مرداد جمعی از عشایر ساکن در دشت ورامین در اعتراض به انتقال آب رودخانه‌ی شور به استان قم دست به تجمع زدند و خواستار تحقق حقآبه به تالاب بندعلیخان و مراتع طبیعی این منطقه شدند. طی سال‌های گذشته با احداث تعدادی کانال‌های انحرافی، آبی که در مسیر طبیعی خود به مراتع ۲۵ هزار هکتاری جنوب دشت ورامین و تالاب بندعلیخان سرازیر می‌شد، به سمت زمین‌های کشاورزی در استان قم منحرف شده است. فارغ از این که این انتقال آب زندگی حدود صد خانوار عشایری که به همراه ۴۰ هزار راس دام سبک در شهرستان ورامین زندگی می‌کنند را به نابودی می‌کشاند، امکان تبدیل کویر ورامین به کانون ریزگرد و ورود آن به مناطق شهری را افزایش می‌دهد.

#عشایر_ورامین
#رودخانه_شور
#نه_به_انتقال_آب
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 برنامه‌ریزی برای یک قتل از پیش اعلام شده

بر اساس اطلاع‌رسانی یوسف فرهادی بابادی بناست روز سه‌شنبه ۷ شهریور جلسه‌ای برای صدور مجوزهای زیست‌محیطی لازم به منظور پروژه‌ی انتقال آب کارون به فلات مرکزی در محل سازمان محیط زیست کشور برگزار شود.
این در حالی است که در روزهای گذشته اهالی روستاهای همجوار با محل احداث سد خرسان ۳ نیز به دلیل آسیب‌های انفجارهای لازم برای احداث سد و همچنین بلاتکلیفی در تملک زمین‌هایشان دست به تجمع زده‌اند.
فعالان محلی بارها هشدار داده‌اند که احداث سد خرسان ۳ و پروژه‌ی انتقال آب موجب نابودی طبیعت و زندگی جوامع محلی، به خصوص در دو استان چهارمحال بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد خواهد شد.
نابودی جنگل‌های بلوط، تغییرات اقلیمی غیرقابل جبران، نابودی بسیاری از آبشارهای منطقه، افزایش دما، آلودگی هوا و نابودی و زیر آب رفتن ده‌ها روستای منطقه کمترین نتایج احداث این سد و پروژه‌ی انتقال آب خواهد بود.
مردم و روستاییان لر منطقه بارها و بارها در اعتراض به احداث این سد و پروژه‌ی انتقال آبی که زندگی آنان را به نابودی خواهد کشاند دست به تجمع زده‌اند اما مسئولان حکومتی، در یک همدستی آشکار و کثیف بدون توجه به سرنوشت مردم جوامع محلی کار خود را ذره ذره پیش می‌برند.
سدسازی‌ها و پروژه‌های انتقال آب جمهوری اسلامی حاصلی جز نابودی و فلاکت نداشته است.

#اخطار_اپوش
#سد_خرسان_۳
#کهگیلویه_بویراحمد
#چهارمحال_بختیاری
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#جمهوری_غارت
#جمهوری_چپاول
@sarkhatism

🔴 مبارزه علیه غارت منابع در جاسک

طبق گزارش منابع بلوچ، شامگاه ۲۹ شهریور، عده‌ای ناشناس در کمپ کشاورزی شرکت ماهان در پایین دست سد جگین شهرستان جاسک، ماشین‌آلات این شرکت شامل غلتک، بیل مکانیکی، بلدوزر، کانکس و ژنراتورهای موتور برق را به آتش کشیدند. پیش از مردم محلی بارها به ساخت سد کارشناسی‌ نشده‌ی جگین و تاثیر مخرب آن بر محیط زیست، دامداری و کشاورزی منطقه دست به تجمع زده بودند که هیچ پاسخی از سوی مسئولین دریافت نکردند. همچنین فارغ از این موارد، این شرکت که از پیشتیبانی سپاه نیز برخوردار است به کمک برخی نهادهای دولتی اقدام به تصرف زمین‌های آبا و اجدادی مردم در مناطق بشکرد و روستای جگین کرده بود و اخیر نیز در تلاش برای تصرف هزاران هکتار از اراضی در شهرستان دشتیاری برای پیشبرد پروژه‌های مشابه است.

این تصاویر را به خاطر بسپاریم و اطمینان داشته باشیم پاسخ‌های اینچنینی را به گسترش پروژه‌های غارتگرانه، سودمحور و ضدمردمی جمهوری اسلامی بیشتر خواهیم دید.

#غارت_منابع
#تخریب_محیط_زیست
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#جمهوری_غارت
#شرکت_ماهان
#جاسک
@sarkhatism

🔴 ماشین‌آلات شرکت ماهان دوباره به آتش کشیده شد

روز گذشته ۱۲ مهرماه، عده‌ای ناشناس بار دیگر ماشین‌آلات شرکت ماهان در پایین دست سد جگین شهرستان جاسک، شامل چندین دستگاه کمپرسی، کامیون و بیل مکانیکی را به آتش کشیدند. پیش از در ۲۹ شهریور نیز تعدادی دیگر از ماشین‌آلات این شرکت به آتش کشیده شده بود. پیش از این وقایع، مردم محلی بارها به ساخت سد کارشناسی‌ نشده‌ی جگین و تاثیر مخرب آن بر محیط زیست، دامداری و کشاورزی منطقه دست به تجمع زده بودند که هیچ پاسخی از سوی مسئولین دریافت نکردند. همچنین فارغ از این موارد، این شرکت که از پیشتیبانی سپاه نیز برخوردار است به کمک برخی نهادهای دولتی اقدام به تصرف زمین‌های آبا و اجدادی مردم در مناطق بشکرد و روستای جگین کرده بود و اخیر نیز در تلاش برای تصرف هزاران هکتار از اراضی در شهرستان دشتیاری برای پیشبرد پروژه‌های مشابه است. منابعی در این خصوص به حال‌وش گفته‌اند «زمین‌های اباجدادی مردم را با اجرای طرحی از طرف دولت در حال تصرف هستند، این طرح برای پایین دست سد جگین خیلی ضرر دارد چون بالای ۲۰۰۰ هکتار زمین کشاورزی مردم محلی پایین دست سد جگین هستند که با اجرای این طرح دیگه آبی برای کشاورزی باقی نمی‌ماند و چندین هزار بوته درخت که در پایین دست قرار دارند خشک خواهند شد، بالای ۲۰ روستا در پایین سد جگین هستن که کار همه دامداری و کشاورزی هست با اجرای این طرح همه چیز از مردم گرفته می‌شود و آب برای دام‌ها و کشاورزی و زمین‌های مردم باقی نخواهد ماند».

پیشتر نیز گفته بودیم پاسخ‌های اینچنینی به گسترش پروژه‌های غارتگرانه، سودمحور و ضدمردمی جمهوری اسلامی بیشتر خواهد شد.

#غارت_منابع
#تخریب_محیط_زیست
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#جمهوری_غارت
#شرکت_ماهان
#جاسک
@sarkhatism

🔴 هدایت اجباری مردم به زیرِ گِل

با وجود اعتراضات دامنه‌دار اهالی روستاهای همجوار با محل احداث سد خرسان ۳، فعالان محلی محیط‌زیست و برخی روزنامه‌نگاران و کارشناسان محلی در چهارمحل بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد، مراحل احداث این سد ویرانگر همچنان در حال پیش‌روی است.
یک خبرنگار محلی به نام امید سجادیان در متن کوتاهی در مورد یکی از عوارض احداث این سد نوشته: «سد خرسان ۳ در منطقه حفاظت شده دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است. با [وجود آنکه] واگذاری مناطق چهارگانه مصوب سازمان حفاظت محیط‌زیست ممنوع می‌باشد. اما متاسفانه مجری طرح بدون توجه به تصریح قانون، مخزن سد خرسان را در منطقه حفاظت‌شده دنا قرار داده است. از آنجا که طبق ماده ۱ قانون حفاظت و بهسازی حفاظت و بهبود و بهسازی محیط زیست و پیشگیری و ممانعت از هر نوع آلودگی و هر اقدام مخربی که موجب برهم خوردن تعادل و‌ تناسب محیط زیست می‌شود را در حیطه وظایف سازمان حفاظت محیط زیست تعریف کرده است. تغییر اکوسیستم خشکی منطقه حفاظت شده دنا به اکو سیستم آبی ناشی از قرار گرفتن مخزن سد در منطقه حفاظت شده است نقض ماده یک قانون حفاظت و بهسازی می باشد».
یک خبرنگار و فعال محلی محیط زیست ضمن گزارش مختصر و تکان‌دهنده‌ای که از حاشیه‌های بازددید رییس پژوهشکده‌ی میرات فرهنگی کشور از منطقه سادات محمودی که بناست مخزن سد خرسان ۳ شود، نوشته (تصاویر گزارش را در اسلایدها می‌بینید) ضمن افشای دروغ‌پردازی‌ها و تناقض‌گویی‌های مسئولان صحنه‌ی هولناکی را توصیف کرده است. او می‌نویسد: «وقتی مردم از همیشه ناامیدتر شدند پیرمردی فریاد زد خدا کنه این سد زودتر ساخته بشه تا ما هم از اینجا بریم. همه با تعجب نگاهش کردند که یعنی کجا می‌خوای بری؟ گفت: زیر گِل! اینجا انسانیتی نمی‌بینم. این سد رو بسازن ما هم می‌میریم و راحت می‌شیم».
این تنها گوشه‌ای از فاجعه‌ای است که جمهوری اسلامی در هر جای کشور رقم زده است.
احداث سد خرسان ۳ و پروژه‌ی انتقال آب موجب نابودی طبیعت و زندگی جوامع محلی، به خصوص در دو استان چهارمحال بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد خواهد شد. نابودی جنگل‌های بلوط، تغییرات اقلیمی غیرقابل جبران، نابودی بسیاری از آبشارهای منطقه، افزایش دما، آلودگی هوا و نابودی و زیر آب رفتن ده‌ها روستای منطقه کمترین نتایج احداث این سد و پروژه‌ی انتقال آب خواهد بود.

#سد_خرسان_۳
#کهگیلویه_بویراحمد
#چهارمحال_بختیاری
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#جمهوری_غارت
#جمهوری_چپاول
@sarkhatism

🔴 از آخرین دستاوردهای جمهوری اسلامی: استقرار دستگاه «عابرآب» در اصفهان

بحران آب در اصفهان مسئله‌ی امروز و دیروز نیست و خشکی مداوم زاینده رود، فرونشست زمین و اعتراضات کشاورزان اصفهانی، صحنه‌هایی آشنا در این سالهاست. اما استقرار این دستگاه در خیابان‌های شهر خبر از تشدید بحران آب حتی در زمینه‌ی تامین آب آشامیدنی خانگی می‌دهد. دستگاه‌هایی که البته در سالیان گذشته نیز در شهرهای مختلفی که با بحران آب درگیر بودند (بلاخص در استان خوزستان) مستقر شده بود. دستگاه‌هایی که بیش از هرچیز نشان‌دهنده‌ی عقب‌نشینی دولت از وظایف اولیه خود مانند تامین آب شرب خانگی است.

اما در همین حین حاکمیت «وظایف» دیگرش مانند غارت حداکثری منابع زیست محیطی و تقسیم غنایم با صاحبان سرمایه را به نحو احسن به انجام می‌رساند. همین چند روز پیش استاندار اصفهان از پیشرفت 50 درصدی طرح انتقال آب دریای عمان به اصفهان در زمانی کمتر از زمان پیش‌بینی شده خبر داد. اما نگفت که همزمان با این طرح، واحدهای صنعتی آلاینده و آب‌بر استان به ویژه در حوضه‌ی آبریز زاینده رود نیز برنامه‌ی گسترش فعالیت‌های خود را در پیش گرفته‌اند و منتظرند که منابع آبی جدید را تمام و کمال ببلعند و اصفهان را آلوده‌تر از آنچه اکنون هست بکنند. این البته فارغ از تبعات زیست محیطی خود این طرح است که صدمات جبران‌ناپذیری را با بازگرداندن پس‌آب‌های آب‌شیرین‌کن به دریا وارد می‌کند و اکوسیستم کل منطقه را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

خلاصه آن که در زمان تشدید بحران آبی ذیل حاکمیت جمهوری اسلامی، «پیشرفت‌های تکنولوژیک» اینگونه بروز پیدا می‌کند که برای تامین آب شرب مصرفی‌مان، می‌توانیم به جای صف تانکرهای آب، در صف عابر‌آب‌های شرکت‌های خصوص بیاستیم.

#بحران_آب
#عابرآب
#بحران_محیط_زیستی
#نه_به_انتقال_آب
#اصفهان
@sarkhatism

🔴 پیروزی حقوقی بی‌سابقه‌ی فعالین محیط زیست در مقابل سدسازی‌ها؛ قرارداد ساخت سد خرسان ۳ باطل شد

در پی دادخواست جمعی از فعالین محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد، شعبه‌ی نهم دادگاه عمومی یاسوج رای به ابطال قراردادهای مربوط به ساخت این سد و توقف موقت پروژه داده است. گرچه این رای بدوی و قابل تجدیدنظر خواهی است، اما این نخستین بار است که با فشار فعالین محیط زیست، چنین رایی برای یک «پروژه‌ی ملی» صادر می‌شود.

مطالعات پروژه‌ی ساخت این سد در مرز دو استان کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری، از ۱۳۸۷ آغاز شد و بدون دریافت مجوزهای محیط زیستی ساخت آن از اوایل دهه‌ی ۹۰ کلید خورد. این پروژه یک بار در سال ۱۴۰۰ در جریان توقف پروژه‌های فاقد مطالعات ارزیابی اثرات محیط زیستی متوقف شد اما ساخت آن باز هم ادامه پیدا کرد. اعتراضات فعالین و ساکنان این منطقه زمانی بالا گرفت که مجریان سد سودای تبدیل این پروژه که ابتدا قرار بود صرفا نیروگاه برقابی باشد، به یک سد مخزنی و انتقال بخشی از آب آن به فلات مرکزی را پیش بردند. اما حالا با تداوم مبارزات فعالین و مردم محلی، دستور توقف موقت عملیات اجرایی و ابطال قراردادهای ذیل این سد صادر شده است.

هرچند لازم به ذکر است، جمهوری اسلامی بارها ثابت کرده است که در راستای منافع خود و طبقه‌ی حاکم به قوانین و احکام خود نیز بی‌اعتناست و اجرای این حکم همچنان نیازمند تداوم مبارزات فعالین زیست محیطی است، اما این پیروزی حقوقی قدرت جمعی ساکنان مناطق درگیر با پروژه‌های مخرب محیط زیستی و ضدمردمی را نمایان می‌کند و می‌تواند فریادهای «نه به سدسازی» و «نه به انتقال آب» از اقصی نقاط کشور را تبدیل به یک مطالبه‌ی عمومی کند.

#سد_خرسان
#کهگیلویه_بویراحمد
#چهارمحال_بختیاری
#نه_به_سدسازی
#نه_به_انتقال_آب
#مبارزات_زیست_محیطی
#اتحاد_ستمدیدگان
@sarkhatism

🔴 پشتیبانی مردان قانون از قرارگاه خاتم‌الانبیا برای غارت آب چهارمحال و بختیاری

با احضار فله‌ای اهالی معترض روستای چغاخور از توابع بخش بلداجی شهرستان بروجن به دادگاه به نظر می‌رسد توسل به شکایت قانونی یکی از آخرین راه‌هایی است که پاسدار-سرمایه‌داران مستقر در قرارگاه خاتم‌الانبیا برای غارت منابع آبی چهارمحال و بختیاری در دستور کار گذاشته‌اند.
بر اساس احضاریه‌ای که از سوی دادگستری کل استان چهارمحال و بختیاری برای 19 نفر از اهالی این روستا صادر شده از آنان خواسته شده بود، روز سه‌شنبه ۷ فروردین برای پاسخ به شکایت قرارگاه خاتم‌الانبیا با ادعای «مطالبه‌ی خسارت» در این دادگاه حضور پیدا کنند اما با وجود حضور خوانده‌شدگان به دادگاه این دادگاه برگزار نشد و به بعد موکول شد.
مردمی که به دادگاه احضار شده‌اند نزدیک به ۹ سال است که به پروژه‌ی انتقال آب تونل سبزکوه اعتراض می‌کنند و توانسته‌اند از طرق قانونی تاکنون در مقابل احداث آن مقاومت کنند.
تنها یک هفته پیش از پایان سال گذشته نیز روز پنج‌شنبه، ۲۴ اسفند در بیرگان یکی از روستاهای توابع کوهرنگ جمعی از مردم محلی معترض به پمپاژ غیرقانونی آب به طرح انتقال آب کوهرنگ ۳ که در اعتراض به تداوم پمپاژ غیرقانونی آب تجمع کرده بودند با هجوم ماموران سرکوب حکومتی بازداشت شدند.
سازمان آب منطقه‌ای استان اصفهان سال‌هاست به بهانه‌ی تامین آب شرب و کشاورزی اقدام به پمپاژ و انتقال آب از سرچشمه‌های کارون در چهارمحال و بختیاری برای مصارف صنعتی می‌کند و پیمانکار این پروژه‌های انتقال قرارگاه خاتم‌الانبیای وابسته به سپاه پاسداران است. در نتیجه‌ی این پروژه‌ها بسیاری از چشمه‌های طبیعی در استان‌های چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد خشک شده‌اند و از سوی دیگر آب کارون به شکل نگران‌کننده‌ای کاهش یافته است. در واقع مافیای غارت آب دست‌کم سه استان را با بحران دائمی آب مواجه کرده که آب بخش مهمی از زندگی آنان است.

#بحران_آب
#غارت_آب
#بحران_محیط_زیستی
#نه_به_انتقال_آب
@sarkhatism

🔴 احضار یوسف فرهادی بابادی به دادسرای اوین

یوسف فرهادی بابادی از فعالان محیط‌زیست شناخته‌شده که در سال‌های گذشته همواره در مبارزات علیه طرح‌های انتقال آب از چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد فعال بوده، به دادسرای اوین احضار شد.
بر اساس این احضاریه که از شعبه‌ی یکم دادسرای اوین صادر شده، فرهادی بابادی پنج روز مهلت دارد تا جهت «انجام تحقیقات» به این شعبه از دادسرای اوین مراجعه کند.
همزمان با تشدید بحران زیست‌محیطی و نزدیک شدن به فصل گرما، که با بحران آب همراه است، این احضار را باید در تداوم سرکوب تجمعات زیست‌محیطی و آغاز تجمعات در اعتراض به کمبود آب و طرح‌های انتقال آب در هفته‌های پیش در شهرهای مختلف تحلیل کرد.

#یوسف_فرهادی_بابادی
#بحران_محیط_زیست
#بحران_آب
#نه_به_انتقال_آب
@sarkhatism

🔴 تداوم تجمعات مردم سیریک در اعتراض به طرح انتقال آب

روز گذشته ۷ اردیبهشت، ساکنان چندین روستای شهرستان سیریک (استان هرمزگان) در اعتراض به احداث آب‌شیرین‌کن که ۲۰۰ میلیون متر مکعبی برای انتقال آب دریا به اصفهان دست به اعتراض زدند. یکی از اهالی به کمپین فعالین بلوچ گفته است «ما مخالف راه اندازی آب شیرین کن انتقال آب دریا از هرمزگان به اصفهان نیستیم اما زمانی که این آب شیرین کن در سیریک است و مردم این شهرستان با تنش آبی روبرو و آب خوردن ندارند، ما این اجازه را تا زمان رفع تنش آبی نخواهیم داد». همچنین در کنار تنش‌های آبی، جانمایی این آب‌شیرین‌کن در نزدیکی روستاها، اشتغال آن‌ها یعنی صید و صیادی را به موجب حجم پساب آب شیرین‌کن تحت تاثیر قرار خواهد داد و همچنین به دلیل افزایش شوری آب موجب تعطیلی حداقل ۱۶ مراکز تکثیر و پرورش میگو در این منطقه خواهد شد.

جانمایی آب‌شیرین‌کن اصفهان در موقعیت کنونی بدون در نظر گرفتن تبعات زیست محیطی آن صورت گرفته و فارغ از پسآب‌‌های مسئله‌ساز آن و نیاز بالای این دستگاه به انرژی و سوخت‌های فسیلی (و به تبع آن بالا رفتن آلودگی محیط زیستی)، چنین برداشت سنگینی از آب تمام تخم‌‌‌های ماهی و میگو را به داخل مخازن می‌کشد و موجب نابودی آن‌ها می‌گردد. «شرکت تامین آب صفه» (آیواسکو) که اجرای طرح نمک‌زدایی و انتقال آب دریای عمان به استان اصفهان را بر عهده گرفته می‌گوید در فاز اول ۲۰۰ میلیون مترمکعب در سال از سواحل سیریک به اصفهان منتقل می‌شود و انتقال ۴۰۰ میلیون متر در سال نیز در مرحله‌ی توسعه قرار دارد. اما عمق فاجعه آنجاست که این هدف پروژه تنها برای مصارف آشامیدنی نیست و از آنجایی که صنایع فلزی، فولاد، پتروشیمی و شیمیایی نیز به آب شیرین نیاز دارند، مقصد بخش عمده‌ای از این آب شیرین، این صنایع آب‌بر خواهند بود. مافیای غارت آب اصفهان پس از هورت کشیدن تمامی منابع آبی اصفهان و استان‌های همجوار و سرچشمه‌های رودخانه‌های منطقه، حالا چشم طمع به آب دریای عمان و خلیج فارس بسته است.

#شهرستان_سیریک
#هرمزگان
#آب‌شیرین‌کن
#سازمان_آب_منطقه‌ای_استان_اصفهان
#بحران_آب
#غارت_آب
#بحران_محیط_زیستی
#نه_به_انتقال_آب
@sarkhatism